장음표시 사용
331쪽
male tantum: fgnificat enim solum
albedinem,non tamen eodem modo sicut albedo . quia album signi lcat albedinem sub modo actualis inherentiae ad subiectum; sed quando albedo significat albedinem per modum per se ilantis: sed quando capitur substantiue, habet significatum materiale,& rivale. Alius est terminus absolutus,qui absolute significat suum significatu non con notando aliquid alter adiacere, vel no adiacere, ut homo, bos, leo. Unde pro declaratione appellationis formalis ponuntur aliquae regulae .s Prima: terminus appellativus aliter appellat suum si tuscatum sermale, qua-do solitarie ponitur tanquam subiectum vel praedicatum: Raliter quando coniungitur cum alio termino:
uia quado per se ponitur, appellatuum significatum formale adiacere rei, P qua supponit: ut album currit: ibi album, appellat, albedinciri adiacere rei, pro qua supponit. Sed
quando ponitur cum alio termino,
hoc est dupliciter: ves ille terminus est absolutus, & tunc appellat suum significatum formale adiacere rei, Pqua terminus absolutussupponit,ut homo albus currit, ibi albus appellat albed ine rei, pro qua suppon it hovel talis terminus est conotativus,&tuc appellat suiu significatu adiacere vel no adiacere rei appellatae per aliuterminu ut sortes elisb. monachus:
ibi albus, appellat suum significatus, ale adiacere rei, quae con notatur per illum terminum, monachuS: modo iste terminus, monach uti a
pellat habitum monachale: ideo qndri iste est monachus, albus. sensus Cest iste est monachus habens habitu
albii.Similiter iste termimus, tuus, i ista propone, iste canis est tuus,aliter appellat: u in illa ille canis est pater tuus, quia in prima appellat te, inquam possessorem canis:& in secuda appellat trita luam genitum a cane. SEcv Noo sciendum, et quan Art. do duo termita appellativi, qu
rum unus determinat alterum,& ponuntur a parte eiusdem extremi ,&se tenent ad idem extremum: ita
uod determinabile praecedit, &eterminatio sequitur , appellant sua significata formalia adiacere vel
non adiacere pro eodem tempore
verbi praecise: ut ego percutio magistrum : ibi a parte praedicati ponuntur illi duo termini, scilicet percutiens magistrum M unum determi- natalterum; ideo ad veritatem talis pr positionis requiritur, quod percussus sit magister, quando eum percutio. Alia rcgula: quando in pro positione ponuntur duo deteranini connotatiui a parte eiusdem extre- , mi, mutuo se determinantes, &se habentes ad inuicem,sicut substantivum & adiectivum: tunc termianus, qui se habet per modum adiectivi, appellat suum significatum se ale adiacere vel non adiacere con notam alterius se habentis per modum substanti ui: ut sortes est albus monachus: ibi illi duo termini, scilicet albus& monachus se habet, sicut substantivum & adiectivum,& sunt termini connotatiuit ideo albus appellat suu ligniscarum so male adiacere connotato illius te
332쪽
E mini, monachus. Alia regula: te
inrnus con notitiuus, seu appellatiuus non ampliatiuu appellat suum
signiscatum formale secundum exigentiam ampliationis vel restricti ni ψ: ita quod si terminus ilet pro prisentibus, appellat suum significarutantum pira tempore praesemi,ut album currit: ibi album appellat albedinem adiacere rei tantum pro tempore praesenti. sed si terminus amplietur ad praesentia & sutura: tunc appellat suum significatum adiacere vel non adiacere tam pro tempo- rep senti,quam futuro, ut album
erit sortes: ib i albu m appellat albedinem adiacere sorti pro tempore pre F senti vel suturo,ðsensus, illud , quod in tempore praeseuti habet albedinem,uel in tempore futuro habebit albedinem ierit sortes. Et dicitur notanter, dum modo non stampliativus, quia si es et ampliativus, non eodem modo appellare ut Ada est genitus: ibi ille terminus, genitus,non appellat generationem passivam pro tempore praesenti,sed pro tempore pri terito,similiter dicedo, - Antichristus eli generandus. I Ex illis sequitur magna est disseretia inter illas propositiones, album suit sortes, & sortes fuit albus, nam in prima, album, appellat albedinem adiacere pro tempore praesenti, praeterito, sed in secunda appellat albo dinem adiacere solum pro tempore praeterito: ideo una potest esse vera iv. videa, & reliqua salsa. Etiam est disieren
tia inter istas duas propostiones ei erudiam hodie comedisti,& hodie comedisti crudum: nam sensus primet est rem,quae habet eruditatem, vel litae habuit cruditatem, hodie comediisti, sed sensus secundae et , hodie comed illi rem habentem cruditatem pro tempore comestionis, ideo una poteli elle vera, & alia salsa. sEt veritas & sallitas illarum no cognoscutur,nisi per appellationes, ideo sunt vobis neccstarit appellationes addiscernendum veritatem vel falsi ratem multarum propolitionu. Vnde illa est vera, sanctus in cflocrit peccator, sensus enim est, quda in tempore praesenti habens sanctitatem in coelo, vel in tempore sutu- erit peccator. Etiam illae possunt conccdi, pater erit sortes, quando sortes non erit patcr, pater manebit Ioannes, quando Ioannes non manebit pater. TER Tio sciendum,quod te minus dicitur dupliciter appellaret suam rationem. Uno modo dicitur appellare suam rationem formalem sub disiunctione ad omnes rationes conuenientes rei, ut ibi venientem cognosco , ibi venientem appellat suam rationem formalem sub disiuctione ad omnes alias rationes, conuenientes suo signifieato, ideo ad veritatem talis propositionis, sussicitruod ego habeam aliquam noticia eveniente, siue illa notitia sit propria notitia venientis, siue hominis, sue animalis, siue aliqua alia conueniens venienti. Alio modo te ianus dicitur appellare suam rationε
propriam, ut cognosco venientem.
Unde ad hoc quod ista sit vera, re-
quiritur,quod em habeam pmpriandunotitiam, secundum quam aliquis dicitur
333쪽
dicitur veniens, & de ista appellatione ponitur ta .s regula. s Terminus sequens dictionem , importantem actum interiorem animae, rectus a tali dictione, terminans actum importatum per talem dici lonem , appellat praecish suam propriam rationem , secundum quam talis terminus significat, ut cognosco venientem, sy venientem, appellat praecise suam propriam rationem, secudum quam talis terminus significat, ut cognosco venientem ly venientem,appellat propriam rationem, secudum quem ille terminus, veniens, significat. s Circa hoc quaeritur de hoc sophismates, sortes eis magnus clericus , posito quod sortes sit parum sciens,&st magnus corpore', quosacto, probatur sic: sortes est in Dgnus , & est clericus: ergo est magnus clericus.Improbatur, quia magnus appellat magnitudinem scien . tiae esse in sorte: ergo sophisma est salsum: s Ad rationem dicitur,negando consequentiam, quia in antecedentes, magnus, appellat magnitudinem corporis, & in conseque te magnitudinem scientiae. Cs A st o v i τ τ' a primo sic t Siregulae essent verae, sequeretur quod illa non bene conuertetur, album fuit sortes, ergo sortes fuit albus, quia ibi variatur appellatio, sed hoc
est salsum. igitur. η Secundo sic: Si
terminus appellaret suum significatum formale, appellaret omne vel aliquod, non omne ut notum est neq; aliquod ,quia non videtur maior ratio de uno,quam de alio. I rtio sic: Si terminus appellaret suum significatum formale, tunc ista esset vera album currit, posito casu quod Dsolum a thiops currat, & aethiopi adiacet albedo. Ad primum dicitur, suod talis non bene conuertitur ,ed aliter debet conuerti, ut videbatur in conuersonibus. Ad secun- supredum dicitur quod terminus sem- car. 1 Ii
per appellat suum signiscatum sor- male ali lirando masis amples, ali-ruando minus ample . Ad tertium
icitur, negando consequentiam,
quia licet aethiopi adiacet albedo , tamen illa non est sussciens den minare subiectum.
334쪽
Tractatus DuodecimuS. Qui de Distributionibus circunfertur.
Vtributio est multi stributivum sibi tantia . s S
plicatio termini co gnum distributivum accidentis munis per signum est, quod dii tribuit res , se ha- uniuersale fania, bentes per modum accidentis, ut ιι dici vi cu dicitur, om- per modum qualis vel quanti,nis homo uste terminus d tribui ut qualiscunque, quantusicum tur siue confunditur pro quolibet que. Item signorum dii tributi- p inseriori, is per hocsignum om- uorum subitantia : alia sunt di. Hnis, is sic est ibi multiplicatio. I tributiva partium integrestu, Dico autem termini communis, ut totus : alia sunt di tributi quia terminus singularis non po partium subi livarum, ut om te i distribui nde i ta sunt inco nis,nullus. Item signorum distria gruae, omnis Iortes, omnis Plato, butiuorum partium subieAlium
e de ali 1,Θ sic ibi est solscis rum, alia sunt dii tributiva duo-mus per partes orationis. Si o- rum, ut uter,neuterialia sunt dirum uniuersalium , alia sunt di stributiva plurium, ut omnis , Liributi substantiae ut omnis, nullus, is similia. Horum ain. . nullus, alia sunt diaributiva ac temsi orum primo, dicendum
gnum aurem distributivum. Si est de signis distributivis su seu fantiae, is inter haec primo de stantia di tribuit res ,se haben- hoc signo, omnis. s Sciendum De hoc si a est quid, quod omnis in plurati numero s q*tes per modῆ eius, quos ut omnis,nustus, ut cum dicitur, dupliciters mitur. Vno modo redo . collective,ut omnes e pq lolidei omnis Albedo , omnis nid bi fantia autem communiter sunt duodecim, non sequettumem
sumitur ad res cui ibet gene- go ii e pontoli Pei sunt duoris , ut cum dicitur, signum dia decim, demoriiraris Hiquibus
335쪽
A de ipsis. ε fio modo sumi urd, particularis. Ia e 1 res, quai Iributive, ut Dic, omnes homi- est diis dio rei subi cibilis Cesnes naturaliter Icire desideras. praedicabilis,o talem remsignia 3. Metir s es tunc quaeritur, quid malisia scat hoc Anum, omnis , Ur tam cet hoc signum, omnis. Et viam ab iita re, quam ab alia caus,' tur, quod nihil mi iret, qma tur veritas vel salsitas in oratio omnis res aut est uniuersalu aut ners ob scituar autem, quod om-
particularis,sed hoc um, om nis,non Ilanificat dis ositionemnis, non Anificat rem uniuersa rei subjcibilis . quia tu syllogis
sem, velaarticularem: ergo nul- ms meiatum debet reitcrari cum
iam rem ificat. Ite ad ide, sus dissositionibus in minori omnis neq; es praeicabile de I prepositione .ergo debemus Hil uno, neq; de pluribus ergo nec est gitare sic, omnis homo est an uniuersale nec particulare, o mal, sortes est omnis homo: emin prU- μ nihil sicat. Sed contra, go sortes est animal, quia, --t uita est e rei m Winm est, oratio nis , est di Iositio in maiori pro dicitur vera vel falsa : ergo si, positione aergo debet reiterari in omnis nihil iscet propter o minori quod est falseum: ergo oms positionem vel remotionem eius, nis, non est distositio subietiti'. non causabitur veritas, vel falsi s Solutio, sicut pater duo dicit, ras in oratione,sed haec est vera, scilicet istud quod es pater, ΘΜ animal est homo. ergo is haec,om ter inquantum pater: sim: literne animal est homo, quod est sal sublestum duo dicit: scilicet il- sum:ergo is prima, scilicet quod lud,quod est Iubie lum, is subie omnis, nihil scat. Sobaio: Elum inquantumsubi lumis ad dubium dicitur, quod omnis secundum hoc duplex Hi di s non Onificat, uniuersale, sed sitio jubicriti, quia quadam Hi
uersaliter, quia facit termi- dis sitio idiim rei , qua e 11 num communem suum stare biectum, ut albus, niger, o sic pro omnibus Dis inferioribus , dealbs dis obitioni iss accidem ut omnis homo currit, O sic om talibus, ct ista debent ulteri
κω du. nis, 'ac aliquam rem . ri in minori propositione cu m
μα. s Sed duplex est res, quia queda dio . e vita ei Z aistositio subiecti est res sub cibilis, vel praedicabi L. ubiecti inquantse ubi Iu, vialis,ut homo, animal, currit, dia Pelicet in oris ne ad Micatu, ut Iutat,o sic est verum p,omnis, esis iniustus,o esia signa ta uniuernihil mi icat, quia quaelibet ta- faba. quam particularia,et talis sis res atii est un:uersalis, aut dis ono det reuari cum medio
336쪽
E in minore propositione, quia est nis luna , sed si non habet nisi Gre festiua: dissonitar siectum unicum suppositum,ctsimiliter
in compara Ione ad praedicatsi, luna: ergo omnis, non vult habem ctim dicitur, omnis homo a re tria appellata. a d ideo-bus curri usia diffositio, albus, ne priuatum lumine a terrae obiedebet reiectara in minori proposi ritu desicis, haec propositio est comtιοne crim medio. cumsit dis osi cessa, cum habetur ab auritoriatio erim.quod est subiectum, quia biu ,sed omne priuarum lamine ea absoluta Ista autem disposia a terre obi tu no habet nisi unitro Omms : non debet reiterars, cum suppositum, scilicet hanc tu quia est restectiva subieriti ad namsingularem emo, omnis,no predicatum, re ita sub:illi im vult hre tria appellata. squantum mi tum e Unde idem duc Qvum, omnis, ligni
debemus dicere sic, omnis homo cat quoniam uniuer Ater ,Ied albus currat, sortes est homo aia hoc quo dico, quoniam Umuer- -bus ortes currit, is no, sose saliter, est modus proprius υ-- P R res Hi omnis homo albus. Habi- uersalis: proprium autem diue u
sicet. s Consequenter quaeratur, nutus .ex risibile est diminutum, virum, omnis, exigιt tria appel- ct si homo est mortuus, Vbiis lata. Et videtur pse, quia om es mortuum, seu uniueryale alia coem nis perfectio est in tribus, ut ha- quando caluatur in pluribus, ut beturprimo coeli is mundLorsic homo, equus : aliquando in uno omne perfectum est in tribus, sed tantum, ut sol,luna : ergo omnis omne. is perserit,im idem sunt, vult habere quandoq; tria appelo habetur ibidem aergo omne est lata is quandoq; non ummo unuin tribus : er go omnis vult habe- tantum idem : duplex e stre tria appellata. s vi idem,ri forma, quia quaedam est forma cit flet. in eodem loco quod materiae, ut anima est forma de duchus viris non dicimus om corporis, is i ta sorma est pars , nes diade tribus viris dicimus se non prs dicatur de eo cuius est omnes : ergo omnis vult habere pars. Hlia est forma. quae est fortria appellata IF Sed contra: in ma praedicabilis, o sic omnias. qualibet demostratione sunt pro periora, ut genera, ct fecies, is positiones uniuersales eddemo disserentia, dicuntur formae inses trationes tam ex sole is lana : riorum,ut homo equus , Ursic de ergo oportet dicere omnis sol, om alidis , o indiuidua hujus forma prus
337쪽
A praedicabilis sunt materia eius:
eryo cum forma neutro praeaulo ram modorum suam excedit materiam, nec exceditur ab ea,nullum uniuersale excedit Jua indiuidua,nec exceditur ab eis: ergo cum omnis arcat adaequationem uniuersalium cum suis indiui- is. ut ommae homo : tunc oportet, quod Ioabeat nisi unicam suppositum. vi vcre dicatur.omnis sol: quod concedimus dicendo praedicilii propositiones esse veras, is quod, omnis inon semper exigit tria appello asta quando
habenti plura supposita, tuc ex is it plura appellata: quando vero adiungitur termino, habenti solum unum suppositum, tunc ex . solum unum appellatum . . illud, quod primo obi ci batur , quod omnis perse tio est in tribus, dicitur quod veru est,
er haec tria sunt substantia rei,
virtus erus, ct operatio etus. Et 'r' haec ma tangit ori Zoteles siubbrevibus verbis,cum dicit: natura apta nata sic facit: per hoc n. quod dicit,natu ra,rangit sibi iariam rei, o per hoc quoa dicit,
apta nat tan is virtutem eius,
c' per boc quod dicit, sic facit,
tangit operationem debitam ei:
similiter hoc signum,omnis, habet substantia lani uniuersilis,o virtutem quae Hr distribuere, o operarionem eius, quando dii tribuit, o in his tribus est ter C se lio eius se MIecundum aicedum ei Z, quod homo, is homines di serunt, quia homo dicit laeta speciem secvnsim se, que est de pluribus praedicabilis sed homines rn plurali numero non dicitripecie ecundum se, sed multiplicatam adlu secundum mat riam indiuiduorum numero diuersiam: unde, omnis, in plurali ratione multitudinis faele arit intributionem per amer ad materii, o vult habere tria appellatas homnis, in singulari numera,ex quo recipit jeciem secudum se, is non materiam inium duori , exigit essentia apta nata
pradicara de pluribus, siue alta Ppraedicetur de pluribus ,siue de
uno ideo exigit tria appellata, aut unum solum secundum naturam uniuersitem, cur adiungis tuns Quidam tamen dicunt, e, omnis, uuis habere tria appesi mra ad minus, ct ant talem γ tionem: Uuotienscunq;*num uniuersale auditur Iermino comuni , non habentisis cientiam appellatorum, rec reti ad nonens, ut cum dicitur, omnis phoenix est , quia θ phoenix non habet nisi nicum seuppositum: ideo
recurrit ad non exi lentes pha nicesiis ideo cum dicitus omms
phoenix e sensus est, unus phoenix,qui e Lessit, is duo phoenices, i non sunt πι, ct ideo dicunt hasi
338쪽
A dum unum processumta,quia duplex est processi ab improbataone, quia benesequitur, omnis homo est: ergo sortes est , est locus a toto in quantitate, sed non I quatur,hoc est differens ab omni homιne .em o di fercns a sorte , sed est fallacia consequentu , schic Umnis homo 6t:ergo omne sophis . animal esse s Item quaeraturri hoc sophemate, omnis homo , ct alitu homo sunt, . ProbatioJortes, is alius homo sunt: Plato, is alius homo sunt, c dea s: ergo omnis homo, o alius ho sunt. Improbatio aluu, est relativum diuersitatis jub tantiae .ergo Iupponit pro diuersis ab homine , nseu non est abus homo homine '. emo prima est sal a.
, Solutis, prima est simpliciter salsa, is probatio peccat secundum fallaciam figurae dicitionuapluribus determinatis suppostrionibus ad unam determinata suppositionem in conclusione. .s Item probatio peccassecudum sallaciam acciuentis, quia licet sortes,is Plato, is sic de alus inferant omnem hominem secundum se, non tamen sub hac copulatione,qua est, omnis is alius homosunt , ut cum dicitur, omnis homo, Ur alius homo sunt υι- cui cognosco coriscumsecundum se: non tamen sub hoc acci emte, quod si venire,'nde talis uagula. rvrrcgula. Quotiescunq; ab sequitur, siue conuersi , siue Cnon: si aliquid conueniat um,
quod nou. conueniat alteri: per illud, cui conuenit: inseratur de eo , cuι non conuenit, semperes sallacia accidentas , verbo gratia, homo est: ergo substan- ia est: Θspecies counenit homini, is non sub tantiae: ideo Aper hominem inferatur Jpecies de substantia , est fallacia accι- dentis, ut homo est Vecies : e go substantia est species : simi- uter hic, risibile est proprium,
ergo homo est proprium . Horum autem, qua consequantur, quaedam consequuntur conue
sim, ut homo θ' ramite, alia onon, ut homo , O sub stantia .. 7 Delo de hoc sophismate, re sophi Ilat dicere de isto, omnis homo ma. est omnis homo. Probatio domtes est sortes Plato est Plato , θμ de asi s , ergo omnis homo est omnu homo, is ut vult Foetius, nulla propositio est verior illa , in qua praedicatur idcm tione eius
omnis homo praedicatur ας sim ἰ risii ni homine , ergo nulla es ve a. 7. Hor ista, is per consequens es vera . Improbatio , sua contradictoria est vera ocilicet i ta , quidem homo non est omnis homo, ergo is 1a est satya . Item ad idem , omnis homo est omnis homo, sed sortes est homo, ergo sortes es omnis homo,
339쪽
hed maior est hi sima : tryo est falsum. Glai io prima est sim- pliciterfalsa, is prolatio peccat secundum cox sequens, ab insus icienti enumerationes mularau, naia cum illis,quas assumit: d
let assumere has a parte subie- Lli sortes ea omnis homo, Plato est omnis homo. Θ etiam inras a parte praedicati: omnis homo est, fortes . omnis homo est Plato, is sic de alus, quas dimittis p cpeccat secundum consequens abisse cienti enumeratione singuiartum. s M aliud dicitur, etsi idem non praedicatur de si se, sed praedicatur omnis homo de bomine, siumpto pro qualibet sui parte .s Sequitur ae hoc signo, nussus , quoa significat quoniam uniuersaliter negat itie .
Vndesignificat idem,sicut hoc si
gnum,cmnis, cum negatione post
. posita is ideo, omnis non, o nul lus aequipossent De hoc signo,nulo. simo lus, talis datur rexula. s Uuο-
nullus. tiensclinque hocsignum, nullus, immediate adiungitur termino communi, confundit ipsum mo
biliter o distributive , si mi ter
terminum communem sibi adiuctum mediate. ut nultas homo estamus. Vnde potest fieri descenj-i sub subieciis sic : ergo sortes no ea asinus, nec Plato, o sic Gali's, ct etiam sub pr dicato . Gs Secundum praedicita quaeritur de hoc sophismate, nullus homo ' 'e' omnis homo. Probatur sc sortes non est omnis homo, Plato noesi omnis homo, o sic de a s.ergo prima est vera s Velsic, sua contradictoria eri falsas ita, quidam homo es omnis homo .ergo in vera s Contra,ibi praediacatur oppositum de opposito: ergo locutio est falsa. Solutio, prima
an vera is ad improbationem re Ondetur per interemptione, quia ibi non praedicatur oppositude opposito ed remouetur omnis
homo, ab homine sumpto pro quolibet suo supposto, is hoc in v rum. Sequitur de hocsigno ni- Hhil, quod significat idem, quod De sis onustus sed includit inseter nλα num recipientem suam di Hributionem.quia nihil est signum uniuersale cum nexatione, erres ea terminus recipiens eius distributionem cundum praed Lia quaeritur de hoc sophismate, nihil videns es aliquid videns . Proba- sophis tur sic,non Hanc rem videns, ea m3- aliquid videns, quia non videns Iortem, est videns Platonem, norsiam rem videns,in aliquid et L
dens ct sic de abys : ergo nihil videns in aliquid videns '. ergo priama est vera. Contra, ibi praedicatur oppositum de opposito: erga locutio est falsa. Quidam dininguunt, nihil videns es aliquid Odens ,
340쪽
A videns,,eo p haec dictio nihil, po prius, uvis antiqui posueris prD Cici esse accusativi casus, is est missas esse duplices propter tale sensus nulla rem vides salisa regulam, quam dabant. s:Qu
videns, vespot esse nomιnatius tiescunque negatis, is difHrdua RNμ ' casus,is estIenses, nulla res vis tio 1ncluduntur in uno termno, des e,i aliquid vides, o G hoc ad quodcunque resertur unum,
ponunt amphibologia e parte ca is reliquum, unde cum ZIIribu Ius,1ed hoc nos oluit, ra in utro- tio posita in obliquo,non possit inque ensu est falsa.s Sed ali' hac praeuicta oratione attingere uer
intinguunt veru .nihil vides, eo bum,ita neque nexatio.Item idequod negario in hoc termino, ni eiu iudicium de istis sophismati
est diuisa,velpol negare hoc uer mine differens oc. Sequitur debum, et Lotunc Hi sensus: quasi Agnis diIbitatiuis duorum, Θbet rem videns non est alisu vi trita sunt,neuter, is uterque. Et De his si-B densio sic est composita sed hoc differut a praedictis,quia Ois, nulnonboluit,quia in utroque sensu lus, Milia ae ibuis pro Om Hi balsa, cum opposita ponantur nibus sudiuiduu termins cois, circa idem. Soluris, dicendum sed uterque is neuter distribui test,e primas liciter est salsa: filumno duobus per demoniti a
ct probatio peccat contra falla- tionem,ut uterque istorum nemcingura a tionis a pluribus de ter eorum. Secundu praedat later uatis au unam determina frit de hoc Iophismate, ab uir tam huitu termini videns, a in que istora enunciatu Hi verum,pramissis bet suppone determi posito r sortes dicat, Deum esse:
natabor in conclusione similiter: Plato uero dicat,homine esse anivel peccat fallacia acciden- mal.is ambo dicant simili homi itis,quia quamuis,videre, coicat necle asinu. 9 illi aut demon- omnibus imJe,non tamensecun Lrrant per hoc pronome sero dum ' unitur in hoc toto, nihil Probatio,a sorte emtciarii et i uevidens : de totis accidit parti, O,a Platone enuntiatu est ut , , esse uidens aliou assignat im emo ab utros is rora enunciatu esse utrique tendu est,e omnes est uerum. Contra, ab utroque praemisae sum duphccs : quia ue- enunciatum est uerum, sed nihil gatio pol Hi determinare uerbu, enunciatum esse ab utroque s vel participium, ut diadum est rum, nisi heminem esse asinum, Petri tari V ergo