Fragmenta comicorum Graecorum

351쪽

κω inseripias, nee eerto, quo inter so distinguerentur, Q gnomine discretas, Antiplianem in scenam eommisisse nequaquam eredibile est. Neo quidquam proficitur Casauhortigoniectura, voculam ἐν- utura sanandam esse auspleantis. Appositis enim ex Butatione versibus, in quibus 'Lλένης Antiplianes commemorat, statim sublicit Athenaeua rἐν di τέω ' eoiκω ατλης si ματα ἔφη, pro quo, si veruesset Casauboni coniectura, ἐν τοις 'Αργοίκοις Athenaeo aeribendum fuisset. Hane igitur αποριαν sagacioribus sol-. vendam relinquo. Ceterum praeter Antiphanem inget eo in Iam ' docuerunt Anaxitas Anaxandridea Λugeas Menander. et Philamo. q. Novit Agricolam, e graeca fabula haud dubie expressam, aliquoties eommemorat Nonius. Vid. Bothil

Fragm. p. I. Ad Antiphanis et Anaxandridis Agricolam respexisse puto Aristotelem Eth. Eudem. III 2 μάλιστα δ' εἰσὶ τοιουτοι se. αναίσθητοι o ους οἱ κωμωδιδασκαλοι παραγουσιν αγροίκους, οῖ ουδῖ τα μέτρια καὶ τὰ ἀναγκαια πλησιάζουσι τοις ἡδέσιν. Itaque simplices et ad omnem voluptatis sensum occalescentes rusticos his in . fabulis produxerunt comici. Neque alio Butatiotiis nomen speetat, quo bardos stupidosque homines significari doeet Seholiastes Amstoph. Ran. 102I. Talem hominem etiam Xenarchus repraesentaverat, euius Butationem habemus apud Athen. II p. 63 L. Antiphanes autem eandem simplicis hominis imaginem. exhibuit in Acestria, V. Athen. IX p. 402 d, et si rectaeoniicio etiam in Κουρίδι sabula, culus vide fragmentum ab Athenaeo VII p. 30 a servatum. Ceterae huius generis fabulae sunt 'Aκέστρια, 'Aλει

352쪽

Ex his 'Aκεστριαν habemus apud Athenaeum in p. 402 d. XIII p. 586 a et Pollite. IV I 25. Titulum sabulao

στριαν καλουσι. Ita etiam Aelius Dionysius Enstathii ad. Odyss. p. 16 T 58. et Elymol. Μ. p. 46 - ακεστρι- καὶ σκεστ ης, ολ νυν ραπιας καλουσι. χρη δἐ εἰδέναι ώς οι παλαιοὶ γυναιξλιν ἐχρῶντο εἰς ταυτας τας ἐργασίας, καθακαὶ νυν Σκυθαι. De acu idem dictum fuisse auctor eat Erotianus Gloss. Hipp. p. Tu οἱ 'Arrικοι τας ραφέδας - . στρiας καλυσι παρα το ακεισθαι καὶ πια ποιεῖν τα ἱμα- τμου. Sed is scripsit ακίστρας. Denique non praetereundum

etiam Sophronis mimum 'Aκίστριαι fuisse inscriptum. MLEtymol. Μ. p. 490 10. Καθολου di τους πωλουντάς τε κα- π λους ελεγον. εστι καὶ παρὰ Σώφρονι ἐν 'Aκεστρίαις. Ita enim hune Ioeum e eod. Baroce. supplevit Bevher Aneod. p. 146 'Aλιευομένη Iaudatur ab Phollo Lex. s. v. ορροῶ Polluee IX 29 et Athen. VIII p. 338 e, ubi quae comm .morantur meretrices Sinope Theano et Pythionlue, indicio sunt hane fabulam elaea Olymp. CX in Menam esse est missam. CD. Clintoni Fast. Ηeu. p. 153. Aυλητὴν ab uno Athenaeo XIV p. 618 b eommem rari video , quamquam haud sane inepta est Μeuisti Bibi Atti p. I Io et Hemsterhusit ad . Aristophania Plut. p. 365 sententia , ad eandem hane fabulam pertinere quae tradu tur a Plutarino V. Demosth. cap. 4r ην δ' ὁ Βάταλος, ῶς μἐν ἔνιοί φασιν, αυλητης τῶν κατεαγοτ ν' κωι δραματιον

353쪽

εις τοῖτον, κω πιμῶν αὐτOR 'Aντι μης πεποιηκεν. ἔνιοι δέ τινες ιυς ποιητου τρυφερα καὶ πα-Dια γραφοντος του Βαταλου μέμνηνται. Itaque Batalus ille, quem quidem An-:tiphanes exagitavit, tibicen . fuit in extremam mollitiem profusus. Plutarchi locum expressisse videtur Scholiastes Aesininis e. Tim. q. 126. Βαταλον καταπυγωνα καὶ μα- λακον. Οἰνοριάσθαι δέ φασιν Οι μών απO Bαταλου αυλυ- του ρια κου, οἱ M απο ποιητου κατεαγοτα κρουματα γρο- φοντος, διοπερ καὶ Axiuοσθένη δια μαλακiαν οντως ον μιασθῆναι. quibus similia leguntur apud Grammatic. Behv. Αneed. p. 22I Bαταλος ἐκαλειτο παρα τοις παλαιοῖς. μαλωκος, απο Βαταλον τινος αυλητου μαλακου, ος καὶ Βατα- λεια ταῆτα ἐξευρεν. De Bataleis, quibus mollia et esseminata earmina significari videntur, nihil apud alios me Iegere memini. Ρertara autem sunt quae de eiusdem hominia carminibus

ωμνους ποι/ησαντος εἰς τα ειδωλα καὶ ταυτολογιαν ποντας. quae vereor ne suo ipse ingenio finxerit pater sanctissimus.

Patria Ephesius fuisse dicitur primusque artem auloedicam meta modorum molliite depravas3e. Libanius apud Photium

mihi. 266 p. 495 Behh. ἱστορηται τις Ἐφέσιος Βαταλει

αυλητης γενέσθαι, ος πωτος -οδ,ήμασι γυναικείοις ἐπὶ πῆς σκηνῆς ἐχρησμτο καὶ μέλεσι κατε-γοσι, καὶ Oλως την ένην ἐμαλακισεν αφ' ου τους ἐκλπτους καὶ ανανδρους Βαταλους ἐπονομαζουοιν. Sed de Batalo illo sive tibicine sive poeta fides esto apud auctores; mihi quidem βάταλος

antiquitus convicium fuisse. videtur quo molliculus homo et

dissolutus significaretur; id deinde ad voluptuosum quendam

354쪽

et, inominatum tibicinem , translatum pro ipso etet proprio h finiatia atomlite habitum est. Indicare id videtur Spholiastea: Aeacia. l. l. δοκεῖ δέ μοι παμ τo Gno-a δος σκωμμα' ἐκεινος γαρ υnG των Βαπτων Oνοματα τοις αι POις, και τιγρανην βαταλον υντ αυτῶν καλεῖσθαι. Quae utcunque corrupta hoc tamen indieare videntur, Eupolin in Baptis sub ficto Batali iioinine impudicum hominem, fortasse Usum illum auloedum Ephesium, cuius verum nomen in d Pravato illo τιγωνην occultum latet, in acetiam produxis3e. Tules enim homines Eupolin in Baptis exagitasse, docet i eua ab Athenaeo IV p. I83 f servatus, . ος καλῶς μἐν τυμπανἐρικαὶ διαφαλλει τριγωνοις. in quibua versibus exoletum aliquem symphoniacum designari vertum est, monuitque nuper etiam Lobeevius. Iam al- ess r mlnatum illum hominem sub Batali nomine induxit Eupolis, mirum est tum ab aliis tum ab ipso Eupolide Se LΛeschin. Reisk. p. 194 et Harpocr. p. s) idem nomen ad Posticum esse translatum. Hanc enim partent impudio Tum et cinaedorum nominibus appellatam esse notissimum est. Ne longe abeam, Hevinius vol. I p. bait ' πιτόδη- μον οἱ κωπικοὶ τον προυκτον καὶ Tιμησιανακτα καὶ in δωρον απο των ηταιρηκοτων , ubi plura attulorunt interpretes. De etymo vocis post Casauboni disputationem ad Sum ton. Aug. M quod addam habeo nilul. CD. tamen Naeullissert. do Battaro Catonis in , Niebuhrii Μnseo Mien. II p. IIo sq. et Lobeckil Aglaoph. p. 1332. Tarentinos eodem Bensu usurpasse auctor est Hesychius, Βατάς οτα Ιε ς. Taραντῖνοι. Rectius fuerit βατας, quae solennis

est τῶν σκωπτικων τόνωσις. Ceterum hoe nomen in re

tibiaria propriam quasi sedem habuisse, tum 'Hesrehil glossa indicat quamvis eorrupta, μωλην- tum

355쪽

vero ex eo intelligitur, quod se ellum, quo nMelaea ut anuitur, βαταλον appellatum esse ammat Scholiasta AGAEDUs I. I. καὶ νυν M ota καὶ Iegendum videtur οἱ αυληταὶ

quam Axλητοὶς ἡ Λ ἐδομαι inseripsit sabulam h hemus apud Athenaeum VIII p. 3 3 d. Ζωγραφον apud Antiatile. p. 82 10. 'Ιατρόν apud Athenaeum IV p. Ira aet.Sisbaeum Flor. CXCIX 31. 'Ιππεις apud Athenaeum XI p. 503 b et XV p. z00 e, ubi Aristophant tribuitur, eul

Antiphanis nomen substituendum esse monui in Curia erit. p. . 5. Idem .vitium tollendum ex Aneed. Cram. III p. 83.

Porro κναφευς laudatur a Stobaeo Floril. LXI 2. 3τουρος ab Athenaeo XV p. 586 a. Κοροπλάθος a Polluce

X. 103. . De κοροπλαθοις plangu non larum sietoribus, κοραλλιοπλάσται dicti, omnia exhausit, erudita

annotatio Rulinventi ad Timaei Lex. p. 165. CD. Spa emium ad Iuliani Caes. 2 . Κουρις Iaudatur Athenaeo III p. 120 a. VII p. 303t. Προβατευς ibid. VII p. 295α Στρατιώτης η Τυχιον Athenaeo III p. 103e. IX p. 37s.. IV p. 611 e et omissa altera tituli parte ab eodem VI p. 25 d et Polluel IX 8. Dinonem utrum daemonem illum Venerium dicat, de quo v. interpretes Hesychii vol. IIp. 1 38 et Brunevium ad Anal. II p. 4, an pro nomine proprio , ipsius fortasse. milius , habendus sit non de

356쪽

niam. Prius si veram est, compares IIeet Eubuleae LatiuIae titulum 'Rθανης. Denique Τριταγωνιστου insigne fragmentum habemus Asten. XIV p. 6 3 d, in quo Philoxent Crinerit poesis summis effertur Iaudibus. De -- texta huius generis fabulis iam supra dictum est.

Quae reliquae sunt sabulae eum ad certa genera referri. non possint, litterarum ordine eas recensere praestat, omissis tamen quas iam in superioribus data oecasione attigimus. Itaque 'Aδελφ ας et 'Aντερωσαν habemus apud Antiatue. p. 81 10 et 106 5. 'Aκοντιζομενην apud Athenaeum XP. I b. ποκαρτερουντα apud PoIlue. X 138. 'Αρπαζομενην apud Athenaeum IX p. 401 s. 'Ἀρχοντα ibid. IV p. 1 2 s. 'Aσωτους apud Antiatiic. p. 86 14. Ἀσωτοι η 'Eπιστολαί Euthrelis fuit fabuIa, ' Ἀσωτος Timostrati; Ennii Asolum laudant Varro et Festus, Caecilii Nonius. Porro Λυτου ἐρωντα apud Athen. X p. 455L Xvp. 6 8 e et Pollucem VII 199. Γαμον apud Athenaeum III p. 95 a. IV 160 d. 169 d. Eandem Γαμους vocat Antiati, Cista p. 84 Id. vi δυμους habet Athenaeus III p. 12 d.

VI 23T L. IX 380 s. X 423 c, Antiaitic. p. III 4.s io υς Athen. XI p. 503 e et Stobaeus FIor. CXXI . . Λραπεταγωγιν Athen. IV p. 161 d. 3οσέρωτας idem III p. 100 f. 'Eni κληρον habemus apud Stobaeum Flori CXVI 28. Eιπλοιαν ibid. XCIX 32 et apud Harpocrat. p. 135 8. Kυβεντας apud Polluc. X 137. Κωρυκον apud Athen. IV p. 161 a, ubi haec leguntur: περὶ ιον PDthagoreos dicit) φησιν 'Aντιφάν ς μἐν ἐν Μνημα σ ε

-' Ἀχων servi nomen est apud Diogenem Laert. V IIo, ubi frustra Menagius

357쪽

καν τω κυριως Κωρυκω δ' εmroavos νω φησί κτλ. Ita enim haec emendavit Κοppiersius Observ. philol. p. I. Itaque cerium est Antiphaneae fabulae titulum non de Pera, sed de eo qui κυριως appellatur κιορυκος intelligeu-dum esse. Illud autem incertum est, utrum ὁ κυρίως πι- ρυκος de solle athletarum, de quo accurate expositum in Matthaei med. graec. p. 124 sq. vii vero de viri nomine proprio intelligetidus sit. Praeterea eadem fabula laudatur ab Athenaeo IX p. 366 c. 409 c. Porro μέτοικον habemus apud Athenaeum IV p. I 0 d. quam M*ναγο ρτην appellat Antiat hic. p. 88 18, eam ραγυοτνην vocat Athenaeus XII p. 553 c, nullo ad sensum discrimine, v. Ruhnken. ad Timaei Lex. p. II et Lobeckii Aglaoph. p. 645. Mηνα-γtρτην docuit etiam Menander, cuius vide fragmenta p. III. Harum fabularum argumentum quo spectaverit haud difficile est ad coniectandum, si quidem illud sacricolarum genua mendicandi impudentia omnisque generis fraudulentia intime erat. Cis. Antiphaiies in m ισοπονήο seu apud Athenaeum VI p. 226d μέτα γε mi ista τυυς ι Giτραγυρτυυντας γε ' πολυγαρ αι γένος φαστατον τουτ ' εστἰν. Adde quos laudat Besskius ad Dionys. Halicam. Antiqv. Rom. II ID. Porro

Μοιχους habemus apud Athenaeum VI p. 225 d. JUt - . σπιδα apud eundem X p. I c. 6 b. XI p. 494 φ Ρo phyrium de Abstin. II IT et Polluc. X GT. Νεανέσκους apud Athonaeum VI p. 22 e et Stobaeum Flor. XCVII 8. De O ἰωνιστῆ, quam Caecilius apud Porphyrium Eusebii

Praep Ev. X 2 a Menandro in Superstitioso totam e Pressam esse diuit, supra dixi p. 32. Fragmentorum nihil

superest. 'O ιο iovς laudat Athen. XI p. 4 1 e. Sed lis,

358쪽

cruriam facit lectionem alius Athenael locus IV p. 158 e, ubi est 'Aντιφαννὶς 'Oμοίαις. Alexis et Antidotus scripserunt ' Ομοίαν, Epilippus oio . ' Osε ώ ν σι , laudantur ab Athen. III p. d. 'Oμοπάτριοι ab eodem XV p. 655h. 'ore ιδεραστης VIII p. 303 f. Παρασιτος III p. 96 b., IIS d. IV p. 369 e. VIII p. 358 d. in p. 370 e, quam sabu i Iam Alexidis Parasito posteriorem fuisse, ex iis quae infra de A1exide commentabithr apparebit. Πλουσ ίους habenins apud eundem VIII p. 3 2 e. Προγονους VI p. 238 d. O εησιν ibid. p. 222 a. Eodem titulo fabuIam quum etiam

ab Aristophane scriptam esse meminisset Casaubonus, huius nomen pro Antiphane etiam apud Athenaeum I. I. restitui voluit. Sed hune vel, ultimus fragmenti versus erroris arguit e αν ἔν τι τουτιυν παραυπ sc. poeta eοmieus), Xρε-

μης τις ἡ Φεiδων τις εκσυρίττεται. Chremetis et Phidonis PerSonas antiqua comoedia ignorat. Προ et Παροιμιας ομενον supra attigi p. 278. Τραυματίας, qui fuit etiam Alexideae sabulae titulus, laudatur ab Athenaeo

X p. 466a et Polluce IV 183. X 46. 'Υδρia ab Athe naeo III p. 10 a. XIII p. 5 1 f. Denique Φιλοθηβαιον habemus apud eundem IV p. 169e et XIV p. 629 f. Nam

de Πυραννον, quo titulo fabulam ab Antiphane seriptam esse supra p. 37 suspicatus sum, non magis res certa est quam de 'Oμολογουsιενοις, quos apud Antiattio. p. 96, 12 'Emστατ=ηςr ἀντὶ του δεδάσκαλος. ομολογουμενέος τιφάνης. sibi repperisse visus est Κοppiere. Obs. phil. P. I 3. Fortasse enim hoc dieit grammaticus, Antiphanem communi dicendi usui conveni Enter. ε ιοτάτης pro magistro dixisse. Haec fere habui quae nune quidem' de Antiphane eiusque fabulis dicerem: nec quidquam praeterea his adiiciendum habeo 'nisi hoc 'unum, praeter nostrum poetam tres

alios Antiphahes commemorari, qui et ipsi in comica poest 22 o

359쪽

340. ANTIPHONES. PHILIPPUs. elaborasse dicuntur, quamquam, si accuratius rem eonsideres, nullo cum iure. Horum primus est Antiphanes Be

gaeus, de quo ita Steph. Brg. s. v. Γεργη p. 159. πολιή ὴς ὁ ρογαιος 'Aνrμνανης ὁ κωφκός. Sed is notissimus est ille sabulator, de quo praeter Strabonem lib. I p. 12 vide Λnton. Diogenem apud Photium Bibl. CLXVI p. 363. Nee magis comici nomine dignus videri debet Antiphanes is, de quo Suidas: καὶ ἔτερος 'Aντιο ης

'Aθνὶναιος κωφεικος, νEωτερος του Παναιτίου. quem quum nemo praeterea commemoraverit, videndum est ne unice

Midae liberalitati debeamus. Nec displicet Fabricii coniectura Bibl. Gr. II p. 19, qui hunc non diversum putat ab Antiphane iuniore, cuius librum eraιρων praeter Suidam et Athenaeum a Fabricio allatos laudat IIarpocrat. s. U. 'Aνriaιρρα et μνειον. Denique verbo commemoranductAntiphanes Car3siius, de quo Eudocia p. 61. κωπικός, ἔγραφεκω3Mυδίας οἱ δῖ πεντηκοιτα. Sed Eudocia aut scripsit aut scribere debuit τραγακος et τραγιυδiας. Nam Suidas de eodem ita scribit: 'Aντιφανης Καρυστιος τρανος, καταουέσπιν γεγο ς τοις Huno enim tragieum suisse poetam, vel I hespidis commemoratio docere poterat Harle- sium ad Fahrlc. Bibl. gr. II p. 414. Neque omitti debebat ab iis qui de graecae tragoediae primordiis disseruerunt.

Reeto Toupius Emend. II p. 36 illud in τραγικος

mutavit.

PII I LIPPUS, Aristophania filius, testantibus Schol. ΡIalon. Bevh. p. 33I, Anοnγmo Vit. Aristoph. p. XXXVIII

Beeli. et Τhoma Hag. Vii. Aristoph. p. XL. Huius Κωδωνιασταὶ laudantur a Suida s. v. Oiλιππος ' των δραματων αυτου εστι Κευδωνιασταί, ιυς 'Aθηναιος ἐν δειπνοσοτισταῖς. Ubi quum nullam hodie huius fabulae mentionem inieciam vidisset Casaubonus, parum felicem coniectu- .

360쪽

ram 'φὶ periclitatus est ad Athen. VIII p. 358 f. Titulus

fabulae fortasse fuit Κωδωνισται vel κωθωνισrciti quamquam quod Eudocia praebet P. 42z Κωνιωσr,ί, ducit potius vel ad Mos ασται, quo titulo ferebantur Rhulae Ami- Psiae, Phrynichi, Eubulidae et Epicharmi vel ad μιγ/ειασταί h. e. eleutam bibentes. Quod Menandro p. 102 restitui fabulae elogium Kευνεισρόμεναι pro Κονιαζομεναι .egregie eonfirmat editus nuper Sehol. Clem. Alax. Protr. 13. 22ου Epimenidis) Mεμνηται κω Μεν&νδρος ἐν Υπις Κωνεα- ζηιεναις Scribe Kωνεμης Ιεναις. Ac fortasse etiam apud Stobarem Serm. XXI, ubi Gesneri margo habete Menander in Catagom. Cod. A. ΚωTorc εοις legendum est Κωνεια - μεναις Dentque, ut de titulo fabulae Philippeae omnia Incerta esse intelligas, eodem iure Κονωταὶ coniicias, quo titulo Alexis et Amphis dramata inscripserunt .. Ad ceteras

Philippi fabulas ut veniamus, sinλυραν e. ' ηθελιανορους Ephippo vindicavit Casan bonus ad Athen. VI I p. 35SL'Oλυν θιακὼν laudat Stobaeus Serm. CXIlI I , ubi Pld-

de Phileuripide, quam Philippo tribuit Pollux Onom. IXM, Philippidae idem IX 38 et Antiatile. p. 112 qua in

fabula si ineptum Euripideorum dramatum amorem exagitavit, quod Axionicum in cognomine fabula fecisse scimus, sa-De ea Clintono Fast. Heli. p. XLVII rectius iudicat Rankius Vita Aristoph. p. CLXXXV. 'Τ Kωι αστὴς fuit etiam dithFrambicum earmen sive Philoxeni sive Antigenidae. V. Suidas vol. I p. 22l.

라틴어 텍스트