Fragmenta comicorum Graecorum

361쪽

- elle intelligitur tale argumentum mediae potius quam novacteomoediae convenire; itaque videndum ne non altero Pollu- eis Ioeo Ρlii lippidae, sed apud Antiatiicistam et priore Ioeo Ρollucis Philippi nomen restituendum sit. Sed n Iim in re tam dubia quidquam cerii pronunciare. Porro Fannium etiam in Philippi fabulis habitam fuisse a nonnullis, docet Athenaeus XIII p. 568 s, ubi facta huius dra- lmatis mentione dubitanter addit: εἰ Mβοίλου το δραμα καὶ j. μη Φ.Hiππου. Sic enim ibi corrigendum esse pro πέδου inonui. Praef. Menandr. p. X allato Scholiaste Plato- inis Beliv. p. 33I, ex quo Philippum nonnullas Eubuli satin- -las suo nomine docuisse intelligitur: ΦιLππον τον τοις. EQ υλου δρααασιν ci γωνισαμενον. Ex eodem genere si etiam Daedalum suisse eoniicias e Themistio ad Aristot. de Anima I 3 p. 622 Ald. Λημυκριτος παραπή. λὶGiως λεγων τω κουυωδοδιδασκάλ ' φησὶ γαρ' rον Λαίδαλονγανουμένην ποιῆσαι την ξυλίννην 'AgρObir 7ν εγχέαντα αρ-- τυρον χυτον. quae vix dubitari potest quin ex eadem Dae- dato sint derivata, quam Eubulo tribuunt Athenaeus VI p. 24 a et Antiattio. p. 108. Ρraeterea Philippum commemorant Suidas v. ἀκοσιμῶσαι, τὰ ἐπισκυφαι κωὶ τὴν πυγων προσθεινο Ieg. προτεs ναι) γυμνήν, Φίλιππος et Stobaeus Serm. LXII 35, quamquam qui ibi laudantur Philippi versus,' ab eodem Stobaeo LXII τ tribuuntur Μenandro. Apud' eundem Serm. CXXIV 2I Philippidae tribuitur hic versus r' ὁ κοινος ἰατρος σε θεραπευσει χρονος. Ubi quum Iemma Coniecturam nostram in loco Athenaei, confirmatam nune auctoritate eod. B apud Din dorsum, haudquaquam idoneis argumentis impugnavit Rankius Vita Aristoph. p. CLXXXVI, qui eum nihil impedire dicit quo minus Philippides Enbuleae fabulae auctor habeatur, multum Eoat. CD. Clintonum Fast. II ell. p. XLVI.

362쪽

Gesuerialium Ρhilip pi dae in Philippo iton temere solum. videatur a Gesnero, fortasse seribendum si ιλιππido v. v Φιώππου, nisi in Philippi nomine PIiilippideae fabulae titulus latet, V. c. λλαδελφοι, quam ipse commemorat Sio-haeus Serm. CVIII I 3, ubi Cod. A habet u=Miππου .. δέλτοις. Denique Propter Fabricium Bibl. Gr. II p. 480 moneo, ne quis nostrum Philippum confundat cum eo quem commemorat Maximus Τ3r. I 20, vhi Philippum habemus γελευτοποιόν, non diversum ab illo Xenophonteo in Symposio,

de quo vide etiam Athenaeum I p. 20 b. XIV p. 614 c. d, Dionem Chrysost. LXVI p. 358 et Eustathiuin ad Odrss. Iv. P. 1503 33, ubi dicitur Philippides. AItΛΙtos, et ipse Aristophanis sIius. Hunc qui pru

mum Olymp. CI in certamen descendisse tradit Suidas s. 'μαρως haud dubie eam intelligi voluit sabulam quam Araros non ab Aristophane acceptam, sed proprio Marte ela- . boratam docuit si quidem Cocalum et Aeolosiconem, quas a patre scriptas sed suo nomine inscriptas Araros in , eertamen commi8it, haud longo post Plutum secundam Olymp. XCVII hitervallo exhibitas esse probabile est . Argum Pluti p. 5 Hemst. τελενταί- δἐ διδαξας την ρεωδiαν ταυτην ἐπὶ τέω Mico ονυφιατι καὶ τον υἱον αυτου- συστησαι 'Aραροτα δι αυτῆς τοις θεαταῖς βουλόμενος ταοπόλοιπα δυο δι' εκείνου καθῆκε μώκαλον καὶ Λιολοσί-- κωνα. Ubi quod Aristophanes filium in Pluto sabula populi

Ubi quae leguntur verbar καὶ κλίνετο ' Asor , ωσπερ 'Aμνως 'Aμνω, Τυφως Tvψω, quamvis salsa doceant, non tamen deleri debebant a Lustero. Constanti usu flectitur 'Αραρως 'Aoccobτος, estque hoc unicum, ni fallor, exemplum nominis proprii a participio persecti ita formati. dioii dissimile tamen quod finxit Aristophanes Av. 65 et vf. 68 LΠGχVOdo c.

'gin Consentit Rankius Vita Aristoph. p. CXCVII l.

363쪽

gratiae commendasse narratur, recte, ut videtur, ad primiaetoris partes, quas in illa fabuIa Araroti demandaverat pater, traxit Clintotius Fast. Hellen. p. 10I. Ceterorum scriptorum loca quae ad Cocalum et Aeolosiconem pertinent, adscripsit Dindorsius Fragm. Arist. p. 80. 87. Do iis quo-xum ipse auctor fuit Araros dramatis non admodum honorifiee sensisse veteres docet Alexidis locus apud Athen. III

P. D 3 et καὶ γαρυδατος σε γευσαι ' πραγμα δ ' εστι μοι μεγαφρεατος ενδον et νυχροτερον 'Aραροτος. . Sed meminerimus hoc aemuli poetae esse iudicium; certe non adeo despectum iacuisse, ut a grammaticis negligeretur, intelligitur e Polluce VII 65, ubi in Ararotis versu pro κρο- σο τοῖς alios κροκωτους scripsisse memoriae tradit. Fabulas eius Suidas eommemorat hasce: μινευς, Καφιπυλίων, Πα-νος γοναί, Yμεναιος, Ἀδωνις, μαρδενὶδιον. Ex quibus Παρθενίδιον non commemoratur, quod seiam, nisi a Suida. Livli Andronici Virginem habemus apud Festum s. v. nobilem. Sed incertam facit lectionem tum formae nαρθενίδι o insolentia tum librorum fluctuatio. In V enim hoc nomen scriptum est in E παρνι), in Med.

παρθενιδακον.

Adonidis fragmenta supersunt apud Antiatiio. p. 81.10 . II 3 et Athen. III p. 95 e, ubi qui assertur ex hac sa

de Marte intelligendus videtur in aprum mutato. In νεῖ nobilissimam traetavit sabulam de Caelude a Neptuno compressa et postea in virum transformata. quo spectant haud dubie verba ex nostro dramate servata apud Pollucem VII G

364쪽

παρθένος δ' εἶναι δοκειφορων κροκωτους καὶ γυναικείαν στολην. In versu ab Antiatilo. p. 112 servatorri σὴ ροπάτηρ, ὁ ἐκεινος αυτὴν ἐπελεκα, nescio quis patrem Caenidis compellat, et de Neptuno Interpretor. Praeterea Iaudatur ab Antiattie. p. 8I et p. 99. Ceterum eadem fabula, de qua vide Aelianum II. A. I 25, Antoninum Liber. XVII, Scholiastam Apoll. Rhod. I 59 et Iliad. I 26 , Ovidium Metam. XII 189 sqq., Virgilium Aen. VI S, etiam Antiphani comoediae argumentum praebuit. V. Athenaeum X p. 33 c. Καμπυλίωνος quale argumentum fuerit, difficile dictu est. Similis tituli Alexidis fuit fabula ' κυλίουν , de qua vide quae infra dicentur. Arar tis Καριπυλέι υνα iti aliis Eubulo suisse tributam docet Athenaeus XI p. I e. XIII p. 562 e, qui eandem sabulam sine dubitationis significatione laudat II p. δ d. III p. 86 d. 105 e, quibus adde Aspasium ad Aristotelis Eth. Nicom. Iu , Photium s. v. νωταλευματα, Antiattic. p. 83. 99 et Anonymum Bevh. Anecd. p. l . Πανος γονάς, quo titulo etiam, Philisei fabula ferebatur, habemus apud Athenaeum Iup. I 5 d et Antiatilo. p. 82. 106. ' Γμεναιος denique duobus locis laudatur. V. Athenaeus VII p. 23 a, ubi anto Casaubonum ἐν μεναίου legebatur pro ἐν ' Κροναίου, et Sul-das s. v. ἀναθειναι. Titulus fabulae sitne ad nuptiaIe earmen in fabula cantatum, an ad m3thicum illum Hrmenaeum reserendus, definire non ausim. In nuptiis celebrandis veringatam esse fabulam docet Iocus a Suida servatus,

' Oπως τὴν νυμφην, εὰν ὁ καιρος ἶ, μετεωρον ἐπὶ το ζευγος ἀναθήσεις φέρων.

Ita enim haec scribenda sunt.

Ex incertis sabulis quae asseruntur, vide apud Pollueem VI 43, Athenaeum II p. 50 b et Suidam vol. I p. 780 ἐωθυς,

365쪽

a si

NICOSTRATUS. Hunc fuisse qui teritum AristoPhanis filium perhiberent, docet Anonymus Vit. Arist. p. XXXVIII. et Thomas Mag. P. XL, euius sententiae auctor fuit Apol- Iodorus, Dicaearcho, quem sequuntur Suidas s. v. ρος et Eudoc. p. Φ26, Philetaerum tertium Aristophanta' stium fuisse affirmante. Scholiastes Ρlatonis Behh. p. 331. και τρίτον, Oν 'Ἀπολλόδωρος μεν Νικοστρατον οἱ 3ἐπιρι Λικαίαρχον Φιλεταιρον. quidquid est, certe mediae ruit poeta eomoediae, de quo diserte admonuit Athenaeus XIII p. 58z d, quamquam Harpocratio p. 266, εστι, δε καὶ ἐν--νεα κωMωδία ὁ α ια ' O ρν ιθ ευτ ῆς δε ικοστρατου, eum novae comoediae adsignavit, non aliam ob causam puto, quam quod fabulae Nieostrati haud paucat haberent quae novae comoediae poetis propria existimabantur. Ex quo genere est quod militem gloriatorem induxit in fabula Βασι λεις apud Athenaeum VI p. 230 d, laeneratorem avarum

in Toκιστῆ ibidem XV p. 685 L coquum gloriantem ibidem NIV p. 66 b. Eodem speciat τῆς ματττης commemoratio In fragmentis apud Athenaeum XII p. 5I a. XIV p. 66 e, quod eibi genus quum a Dorotheo sub Macedonum imperio

Athenas introductum esse dicatur, a novae demum como diae poetis frequenter commemoratur.

De ceteris rebus Nicostrati nihil tenemus, nisi quod Tettigidaeam Mγrinensem amavit amorisqne furori saltu de rupe Leucadia facto medicatus esse dicitur. Ptolemaeus IIeph. apud Photium Bibl. CXC p. 153 Bekk. καὶ Νικο- στρατον τον κωμικον Tεττιγιδαίας eod. A. τετεγιδαιας τῆς iuvριναίας ἐοασθεντα ρῖψαι ἐαυτον καὶ απαλλαγῆναι του ερωτος. Nam quod praeterea de Nicostrato tradit Sui- das s. v. Νικοστρατος vol. II p. 624 et s. v. ἐγω

366쪽

I p. 6 5, optimum eum fuisse histrionem κωμωδίας

υποκριτης δοκων καλλιστα υποκρίνεσθαι adeo quidem, ut vel proverbii loeo dictum fuerit, ἐγω ποιήσω πειτα καταπικοστρατον, qui haud dubie comici poetae versus est, hoe Igitur unice Suidae errori debetur diversos dileostratos eon-randentis. Is enim tragicus actor fuit vixitque ante Olymp.

XC, ut constat ex iis quae tradit Xenophon Symp. III II. CD. Plutarchus Opp. Hor. p. 348 F. Appeiid. Valle. I 65, Proverb. Coisi. p. 132, Philodemus in Volum. Hercul. Oxon. voL II p. 16. Suidae error decepit etiam Spaldingium ad Quintil. I p. 309 et Setineiderum ad Xenophontis Symp. I. I. p. 199. Mius item est Nicostratus Thebanus κωμωδος in titulo apud Boeckhium Corp. Inser. I p. 763. Nec minua

a nostro diversus esse videtur is quem eommemorat Diogenea Laert. IV 18. Νικοστρατου πον ποτε, του ἐπικαλουριένου κλυταιμνηστρα , αναγινωσκοντος τι του ποι-του αυτῶ τε

Polemoni) καὶ Κρατητι, τον sιἐν συνδιατίθεσθαι τον δ' ισα κω τὼ μὴ ακουσora, ubi Fabrielus Biblioth. Gr. IIp. 4 2 nostrum comteum laudari sibi persuasit; reetius intelligatur is euius Theseida laudat Diogenes lib. II 59, quamquam ibi alii libri habent Πυθοστρατος. Ad fabulas viri quod attinet, primum non indignum

memoratu est, nonnulla eius dramata ita laudari a grammaticis, ut ab aliis Philetaero, quem Dieaearehum pro tertio Aristophanis filio habuisse supra vidimus, tributa suisse appareat. Ex hoc genere fuit sabula Σέντυλλος inscripta, da . qua vide Athenaeum III p. 108 o. 118 e, ex quo probabilest etiam ea quae omisso fabulae indicio apud Athenaeum II p. 65 d leguntur, ex eodem dramate petita esse. Sed de hoc admonuit iam Schweighaenserus. Athenaei loca respiciens Suidas s. v. Nικοστρατος ita scribit: λέγει δε Ath naeus) οτι δραματα αυτου ἐστι Πανδαρος ὁ καὶ ' -τvia ,

367쪽

ος καὶ Φιλεταόρου δοκεῖ εἶναι. Pro Πίνδαρος legendum Πανδροσος, ut docet Athen. XIII p. 587 d. XV p. 693 n. b,

ubi tamen nihil reperio, ex quo hane sabulam etiam τυλλος inscriptam fuisse intelligatur. Itaque seripsit Suidas Πανδαρος vel Πανδροσος καὶ ' Ἀντυλλος. Corrupte etiam Endoc. 3II. Quae apud eundem Suidam in recensu fabularum Philetaeri legunturr ' ΑντυU.ος καὶ ΛυτοσΠάταιρος, ως δε τινες Νικοστρατλην, moverunt Fabricium ut Auro νι- λεταιρον inter Philetaeri fabulas reciperet; sed recte iam Μeursius illa ad saniorem rationem revocavit scribendor Ἀντυλλος, καὶ αυτος et ιλεταίρου, ιυς δε τινες Νικοστρατον. De Antyllo, cui fabula inscripta fuit, nihil habeo quod dI- eam; nomen ipsum ex Ἀντικλῆς deminutum est, quemadmodum ΘρασυλMς ex Θρασυκλῆς, υριστυλλος ex δειστοκλῆς et similia. CD. supra p. 288. Herculem in fabricis sabulis IIeryllum dictum fuisse docet ex antiquis grammati- eis Eustath. ad Iliad. p. 989 δ . Non magis inter veterea ieonstabat de auctore Οἰνοπίωνος, quam sabulam quum

Philetaero tribuat Athenaeus IV p. 169 e. VII p. 280 d et Suidas a. v. et ιλέταιρος, idem Suidas s. v. 'Auspiας Nic atrato assignavit: Nικοστρατος οἰνοποιεῖ Ieg. οἰνοπωνι

καὶ Σωσικρατης. Ceterarum, quas quidem nondum commemoravimus, Nueostrati sabularum titulos hoc ordine enumerat Suidas et e

Suida Eudociar Ἱεροφαντ η ς, Κλεινα; Ἀβρα, 'Hσίοδος, Λια βολος, 'Aντεριο σα, 'Eκατη, μαγειρος, se τις, Πλουτος, Συρος, 'Aπελαυνόμενος, δοστ ιγματιας. In his pro 'es τις, quod mulieris nomen videri potest, fuit qui 's πις scribendum eamque labu-

Iam non diversam suisse putaret ab Hecate. Facilius credam illud ' Ωπις ex et ιλῶτις esse eorruptum, quo titulo Antiphanis drama inscriptum fuit. Συρον et 'Aπελαυνο-

368쪽

μενον Elidocta ad unius sabulae titulum eonlanxu Συρος απελαυνομενος. Sed diversis utraque locis Commemoratis ah Athenaeo XIV p. 6I5 f et 664 b. Pro Κλεινὴ recte κλίνri Iegitur apud Athenaeum, in ceteris iitulis nihil v

xlantem. Incertarum fabularum fragmenta supersunt is decim. De ingenio dramatum Nicostrail praeter ea, quae supra diximus, hoc unum habeo quod asseram, minime m Iedicum vel audacem fuisse poetam. Rerum civilium statum nunquam attigit, nisi forte semel in loco a Photio Lex.

P. 348 6, ubi commemorantur εξωροενακότες, δυσπαλιναίρετοι. Sed talia in Nicostrail fabulis fuisse

videntur raris8ima.

PIIILΕΤAERI, quem Πyperidis et Diopithis aequa Iem fuisse ex Athenaeo VII p. 342 a et XIII p. 587 o intelligitur, omnino unam et viginti fabulas fuisse Suidas scribit, sequente Eudoc. p. 426. Ex his praeter ' Αντουλλον et Οἰνοπίωνα, de quibus supra dictum est, a Suida s. v. Φιλεταιρος diserte nominantur: 'Ἀχιλλευς, Κορινθια - . Κυνηγίς, Φίλαυλος, Κεφαλος, Τηρευς, 'A ταλαντη, Aαμπαδοφοροι. quas Omnes praeter C phalum petiit ex Athenaeo, ex quo addere poterat 'Aσκληθαιον VII p. 3 2 a et XI p. 487 a. 'Ἀδωνιαζουσαι Philetaeri laudantur ab Antiatuc. p. 10 , nisi legendum ibi Φιλιππιδης, cuius hoc titulo fabulam affert Idem Antiatile. p. 86 et Pollux V 100. Eiusdem Μηνες sabula, qui fuit etiam Epicharmei dramatis titulus, Commemoratur a Grammmatico bis apud Dindornum, Φιλεταιρος τὰ ἐqτι Μαιμ'κτηρων; B. μὴν δικάσιμος. qu' Praeterea eorum memorat Suidas s. v. Philetaeri fabulam M . - η Puto eius . qui Menandri comici poetae pater suit, vin in republiea haud medioeriter versati.

369쪽

λέαγρος inseriptam, ea fortasse non diversa fuit ab At a.. Iante, quae laudatur Athenaeo X p. 4l6f. Ex Aehi II eunum fragmentum superest apud Athenaeum XI p. d. Neque frequetitior Κορινθιαστου memoria, quam assere Athenaeus XIII p. 559 a. Κορινθιαστής, quo nomino etiam Polioetii sabula ferebatur, quo sensu intelligendum sit doeet Stephan. 'g. p. 468 Berk. κορινθιαγμαι leg. --μ-Mx σθω, τι εταιομν απο των ἐν RODiνθω Dαtρῶν, ἡ τὀ μαστροπευειν. Scholiastes Leid. ad Iliad. β 5 2 -- ρινθια ιν το καλὰ.oum so M. Cis. LObeck. Aglaoph. p. 1021. Similes fabularum tituli sunt μαστροπος Philippidis, Πορνοβοσκος Anaxilae Eubuli Ρosidippi, 'Aντιπορώνοβοσκος Dioxippi, Παιδεοασται et Ποδεραστῆς Diphili et Antiphanis. Κυνηγίδος, quae Κυνηγίας dicitur Suidae, quattuor fragmenta servavit Athenaeus VI p. 280 c. XIIIp. 5 0 f. 5 2 d. 58z e, ubi meretricum recengus est. Titu- ius fabulae utrum de venatrice interpretandus, an pronomine proprio meretricis habendus sit, incertum est. Porro Ac μπαδηφορους, quasi Actsιπα ὁοφοροι apud Suidam

geribitur, commemorat X p. 418 e. Τηρεα III p. I 06 e. X. 30d et Φίλαυλον XIV p. 633 e, cuius quod argume

tum fuerit, praeter titulum sabuIae, docet locus ab Athenaeo servatus, Π Ου καλον γ ' εστ ' αποθανειν αυλουμενον ete. Cephali memoriam unde Suidas duxerit nescio. Si vere hoc titulo eomoediam inscripsit, argumentum eius non dissLimile fuisse crediderim ei, quod in Procride tractavit Eubu- Ilis. Nisi forte ab eo Cephalo argumentum fabulae reP '. tendum: est, quem grariter notat Aristophanes Eeel. 248,

quae Dobraei videtur esse sententia. Vide eius annotationem ad Aristoph. Acharii. 31 . Incertorum dramatum duo impersunt Iragmenta apud Athenaeum I p. 2l e et Pollu

cem VII M.

370쪽

diae eum comoediae poetam fuisse seribit, idque verum esse Praeter ea quae Athenaeus XI p. 482 c ex Antiocho me si xandrino rettulit, etiam alia docent indicia, velut quod PI tonem et Academicos ridet apud Athenaeum XI p. 509 e. d. et Alexandrum Pheraeum commemorat ibid. III p. 112 Leiusque aequales Dion3sium maiorem, Cotyn, Theodorum,

aliosque ibid. XI p. 82 d. Fabularum titulos habemus :hosce: apud Athenaeum . III p. 112 I, quo titulo

an Dianam intellexerit, incertum est, cum Artemis etiam' mulieris nomen fuerit, Diogen. Laert. ΙΙΙ 2.

apud Athenaeum X p. 442 d et Macrobium Sat. V 2I, ubi

Busiridem habemus cum Hercule colloquentem et Argivorum vinositatem et ignaviam irridentem. Busiridis fabulam, ut de tragicorum satrricia dramatis taceam' largissimam eomicis poetis materiem praebuisse docent exempla Epi-esiarmi, Crativi, Antiphanis, Mnesimachi, quorum omnium commemorantur fabulae Busiridis nomine inseriptae. Ad harum unam respicere videtur Dio Chrysost. VIII p. 286 τον-Bovσιοιν- Hercules) πανυ ἐπιμελυς αθλλυντακῶ δι-ημερας ἐσθίοντα - ἐπι γῆν κατα--βαδευν ιυσπερ τους θυλάκους τους σφόδρα γέμοντας. In .Fηρυονη, ut ex loco apud Athenaeum VIII p. 346s i . telligitur, nescio quem Macedoniae principem introduxerati miracula narrantem de pisce incredibilis magnitudinis αλίας De nomine 'Es ιππος vix Operae pretium est afferret. Seholiastam Iliad. ε 6-τὼ Πανορμος δασυν iρανον καὶ ' φιππος ὁ κωροκος. V. Lehrsii Aristarch.

p. 332. --

. .' Diomedes. Inst. gramm.. p. 8 . in Satyrica fera Sat Ixorum personae inducuntur aut si quae, sunt ridiculae similes Satγrrs, Autolrcus, Burris. Seribe Busiris. -- -