장음표시 사용
391쪽
Nηρενς apud Antiatuo. p. SI et Athen. VII EDde,
ubi prologi pars servata est. Eiusdem sabulae inscriptio dirutasse Athenaeo XI p. G2 e, ubi Anaxandridia Iam. dantur, restituenda est. Nereus autem, a quo fabulae nomen Indidit poeta, eoquus fuit illis temporibus celeberrimus, quemadmodum perspicue docet Ioeus e prolago rabulaevatus apud Athenaeum l. l. 'O πρῶτος ευρων πολυτελες τμητον μέγα γλαόκου προσωπον, του τ ' ἀκυμονος δέμας . .
θυννου τά τ' ἄλλα βρώματ'-ορας ἁλος .
γρεος κατομει τονδε παντα τον τοπον. Eundem praecipuis culinariae artis auctoribus accenset E
phro Athenael IX p. 3 9 er γρεος δ' ὁ Σιος γογγρον ἐφε τοις θεοῖς, . . Neque alium intelligam in Alexidis loco apud Athenaeum III P. 10 ai
οστρεια παρὰ Nηρει τιν ἰδων γέροντα φυκί' ἡμφιεσμένα ελαβον ἐχίνους τε.Denique idem Nereus fortasse etiam Anaxilae argumentum fabuIae praebuit, de qua vide Athenaeum X p. 426 e, nisi Ibi pro ' μαξiλας εν γρει seribendum est 'Aναξανδρίδης ἐν Nηρει. Sed hoc incertum esse Ipse fateor. Porro 'Oδυσσευς apud Λthen. VI p. 227 b. 242 d. VII p. 307 e. 'Onλομαχος apud Athen. IV p. 182 d. XIV p. 631 e et Antiati. p. 106, cuius sabulae titulus incertum est utrum de campiductore vel armorum magistro an de ephebo qui artem arma tractandi disceret, intelligendus sit. .RCasaub. ad Theophr. Char. V p. z9. De armorum magistronomen hoe legitur apud Teletem Stobaei Eel. XCVIII τ2 εφηβος γερονεν' εμπαλιν τον κοσμητὴν τον παιδοτρίβην, τὼν οπλη-χον, τον γυμνασίαρχον. Πάνδαρ' s. apud
392쪽
Atheni III p. 105 l et Suidam s. v. 'ia ρεοπαγίτης, ubi quod editue 'Aλεξανδρίδης Πεισανδρω, ita corriger 'Aναξανδρωδης Πανδαρω. Πολεις apud AsIten. VII p. 299 f. Πτε σ ί λαος ibid. IV p. 131, ubi facetissime describitur nu- PtialE convivium Iphleratis, XII p. 553 d. XV p. 689 L. Σαμια ibid. VI p. 255 a. Σατυρίας ibid. III p. s5 e Ita
enim meliores libri appellant fabulam, aliis Σατυριυ praebentibus pro Σατυρια, quos sequutus est Dindornus. Satyri as nomen proprium suisse videtur a Σατυρος formatum, ut 'Aριστέας ab αριστος, Λιβυμίας a diλαος, ριας a σκληρος et similia. Σώ σιππος apud Scholiastam ad Hom. Iliad. φ I κεῖ se. - πτόυς, καὶ παραρ μω 'Aλεξανδρίδη ἐν Σωσίππιο. Com 'Aναξανδρίδm siPPum, poetam eomicum, eul fuerant qui Diphili 'Aποειπουσαν adscriberent, commemorat Athenaeus IV. p. 133 L. Qui num quid commune habuerit eum eo, a quo Anaxm drideae fabulae titulus ductus est, non desernam. ''Υβρις apud Athen. XV p. 00 a. Tri ρευς apud Athenaeum IV p. 166 d. IX p. 3 3 r. XV p. 691 a. quam fabulam non in optimis, habitam esse memoriao prodidit Chamaeleon Ath naei IX p. 3T h. Φαρμ ακos ιαντις apnd Elymes. αp. 630 46, Athen. II p. 68 h et VI p. 261 I, ubi ipsa habes μωρ κακομαντειος verba. Denique Φιαληφορος itu Athen. Iv p. 1 6 a.
i. Praeterea haudquaquam indignum memoria est, Anaxandridem, poetam comicum, etiam dithrrambicae poesi oper tum esse, exemplo quod solam unico. Nam Amphidis qui
ab Athenaeo IV p. 174I et XIII p. 563 e laudatur Dithyrambus, manifesto comoediae est titulus, Hesychius autem a. η. στυρπιρέγχει a Cratino dithyrambum recitatum esse nam rans, improprie loquutus esse censendus est. Sed de An xandride omnem dubitationem Chamaeleontis verba tollunt
393쪽
ασκων nor/ διθυραει ν 'Ἀθήνησιν, εἰσῆλθεν εφ' annop καὶ ἀπήγγειλέ τι ἐκ του c σματος. ALEXIS, genere Thurius, testati tibus Suida s. v. ξις et Anonymo in Bibl. Coisilii. p. 597, sed Atticae Civitati adscriptus. Steplianus Byzant. p. 510. Oiον, di jsεως τῆς ,σεοντῶδος φυλῆς. ε ξ Oiου ' CD. Μeursius cle Pop. Att. p. 85. IIunc mediae poetam comoediae habitum esse ab antiquis grammaticis, innuit noli modo Athenaeus VIII p. 336 d et Pollux VIII 1 , voeabulum ἀλελτρια, qui titu- Ius est labulae Alexidis, mediae comoediae tribuens, ued diserte testatur grammaticus Coisilii. l. L et Αnonymus de Com. p. XXX, de quo supra diximus p. 303. Neque repugnant fragmenta, in quibus satis multa reperias quae illam sententiam prorsus confirmant. Ex quo genere sunt ea quae de Ρlatone leguntur apud Diogen. Laert. III 26. 28 et Athen. VIIIp. 35έ d, quae vix seribi potuerunt ab Alexide litii super stite adhuc Platone, quem Olymp. CVIII I obiisso constat.
Addo his Misgolae citharoedi apud Athen. VIII p. 339 e, Aristippi Cyrenaei ibid. XII p. 5 Pythagoreorum ibid. IV p. 16 I b cll. Gellio N. A. IV II et Athen. IX p. 386 Raliorumque hominum irrisiones, quos merito mediae comoediae ludibria dixeris. Quibus si iunxeris fabularum titulos, quales sunt Aesopus, Archilochus, Helena, Septem contra -Thebas, IIesione, Cleobulina, Linus, Ulixes et alii eiusdem generis, verissime Alexin mediae comoediae auctoribus a censeri. intelliges. Nee tamen mirarer equidem, si quis aliam Tationem sibi ineundam putarui. Nam quum Alexidis se gmenta subinde manifesta receiitioris comoediae indiela eo tineant, v. c. puellae elocationem apud Antiatile. p. 8l, e
morum gloriationes apud Athen. IV p. 169 d. IIob. IIIp. 107 a. IX p. 3 9 a aliisque locis, parasitos ibid. I
394쪽
Tabula adeo Ρtolemaeum Philadelphum rhgem eiusque minitiororct coniugIurn eommernoret apud Atli eiu XI. p. 502
quod ante Olymp. CXXIII 1 fieri mauo modo potuit, haud
sane mirandum esset, si qnis in eam eonoederet sententiam, ut Alexin in novae comoediae poetis numerandum eme censeret.
Quod quum per expressa grammaticorum testimonia non liceat, nihiI relinquitur nisi ut grammaticos, quum maiorem Alexidis fabularum partem mediae comoediae ingeniurii eteolorem referro vidissent, huius Potius quam novae como diao poetis, Eum acuensendum existimasse statuamus. De natali anno Alexidis nihil veteres tradiderunt. Ae ongissimam vitam ei praeter Aristotelem apud Stobaeum tribuit Plutarchus Deseci. Orac. p. 420er ουτω γαο 'mia κουρος τε χεέρρον Ιοργίου φανειται τρου σοφιστου καὶτ δωρος ' του κωμωδοπωου' διπλασιον γαρ -τος του Μητροδωρου. Ex quo eum sex supra tentum nos complevisse efficitur. Vid. Clinioni Fast. p. 18 Κro Iam quum Thurios, apud quos natum esse Alexin e Suida
o τῶν κωμωδων ποι'Iτής, επειδη τις αυτον τω πρεσβυτην εωρα μους πορευο ιμνον καὶ ἡρωτα Tι πομεῖς; εφη, Λατα σχολην αποθννησκω. Eadem seguntur apud Arsenium Viol. p. 10 I. Aristoteles, quem obmp. CXIV mortuum esse constat, Alexin grandaevum videre non potuit, ex quo satis intelligitur opus illud Chriarum titulo insignitum aut Aristotelis nomen esse mentitum, . aut Aristoteli iuniori, de quo Ionsius Hist. phil. I 16 egit, tribuendum ESSE.
)-Θουριος, ἡ τις προτερον Συβαρις ἐκαλειτο.
quorum verborum sensum mirifiee pervertit Eudoe. . . P. 60 scribens illa: Θουριος, κωροκος, οστις προτερον Συβαρις ἐκαλειτο, qui sive librarii sive Eu- dociae error fluxit ex ignorantia notissimi idiomatis.
395쪽
edi In servitutem abaetos esse constet Strab. VI m 401 Det Hunii opusc. Acad. II p. IlI , quumque Alexis viii mum ad Olymp. CXXIII 1 aetatem produxerit, salis probabili ratione efficitur, natales AIexidis incidere in . initium Olymp. LXXXXVII. Suspicari igitur licet, parentes Alex
dis, cum summum a Lucanis periculum instare Thuriis via dissoni, eiusdem Olympiadis anno secundo una cum filiolo patria relicta Athenis vitae domicilium collocasse. De obitu Alexidis quod tradit Plutareh. de senis admin. reipublicis P. z85 b, Φιλ μονα τον κωμιαον καὶ ἐπὶ τῆς τῆς ἀγωνιζομένους καὶ στεφανωμένους ὁ θάνατος, κατέλα-- hoc igitur quamquam mirum videri potest in tam Io gaevo sene, non desunt tamen apud veterea illos. genetiuini exempla in summo ingenti corporisque vigore ad extremos humanae naturae terminos productae. CD. supra P. 307. De ceteris viri rebus domestIcis nihil compertum habemus nisi quod Mevandri patruus fuit et filium habuit Stephanum, qui et ipse comoediis scribendis operam dedit. VId. Suidas et Eudoc. p. 60. Nisi in eo Suidas Alexin cum Antiphane confudit, culus de filio, cui itidem Stephano nomen fuit, eadem memoriae prodidit Anonymus de Com. p. XXX. CD. supra p. 306. Fuisse qui Menandrum ab Alexide educatum dicerent, idem refert Anonymus. CD. Proleg. ad Menandri P. XXVI. . Gulositatem viri et in respondendo sacetiam aliugit Lynceus Samius apud Athen. VIII p. 34 e. Nam irrusus aliquando a nonnullis, qΠi faceti esse vellent aeno τινων σπερμολύγων) , et interrogatus ab his, quonam obsonio maxime delectaretur, σπερμολογοις, respondit, πεφρυγριένοις. Denique Ionsii Script. Hist. Phil. I I9 opinionem, nostrum Alexidem non diversum esse ab eo quem Diogenea Laertius Platonia παιδικὰ fuisse scribit, ut incertam verbo comm
396쪽
e si, FabuIas docuisse perhibetur a Strida quadra tuae quis rque supra ducentas, 'lui quibus fuerunt: tamen: complures, de quarum auctore ne veteribus quidem certo constabat. Ita,
et Antiphalii tribuebantur. Ceterum in tanta sabu-i Iaxum multitudine, ex quibus nonnullas in latinum i sermonem eonversas fuisse Gellius N. Α. II 23 tradidit, non muixum est, Alexin iisdem subinde in diversis fabulis versibus
usum esse. Vide e. g. Athen. IV p. 165 det e. III p. 10z det IV p. 169 d. VII p. 314d et III p. 107 e. VIII p. 340 b. e.
Nec semet ipsum tantum, sed etiam alios Poetas v. e. Euhesum exscripsisse, ex eodem Athenaeo L p. 25s discimus. In re scenica an quidquam novaverit Alexis, non satis eoru- Pertum est; . nam quod Carystius Pergamenua , in Iibro de Didascaliis apud Athen. VI p. 235 e scripsit, τον νυν λεγόμενον παρασιτον ευρεθ ήναι υπο πρώτου 'πιεξιδος, ipse r sutat Athenaeus, docens ille parasiti personam induxisse tam Epicharmum in Spe vel Pluto et Eupolidem in Asa en tutoribus, nomine autem παρασiτου ante Alexidem usuinesse Ararotem in Hymenaeo. CDP Geellus in Bibl. erit. IV P. 19. Neo tamen de nihilo esse videtur quod dixit. Caryatius, cuius hane mentem fuisse suspicor, ut parasiti et nomine et persona, qualem plerique postea Bomoediae auetores Proposuerunt, atticorum comicorum primum omnium Alexiadem usum esse existimaret, quae si vera sunt, simul etiam
intelligitur, Parasitum prioribus Alexidis fabulis adnumerandam et Antiphanis Parasito, de quo p. 33s dictum, antiquiorem habendum esse. PoIlucis . errorem qui haec seribit VI Ma ἐπὶ του παρασιτειν ἐπὶ λιχνεία ἡ κολακεία . πρωτος 'Enia χαρμος τον παράσιτον Γνομασεν, εἶτα huius lotur errorem notavit iam Casaubonus ad Athen. I. l. Eadem
nota dignus Scholiasta Homeri Iliad. . .e on: το ει ἔνομα
397쪽
enim parasiti nomine non usum certissimum est. Locus quem Seholiasta respicit, idem lue est quem servavit Atti naeus, continetque parasiti lmaonem plane ad vivum expressam, ad euius imitationem quum plerique atticorum e micorum suas assentatorum et parasitorum descriptionea oomposuerint, certe partem fragmenti hoe loco adsertham rΣυνδειπνέω τῶ λῶντι, κὰλέσαι δει μονον, . καὶ τῶ γα μην--κ-δἐν δει καλειν. τηνεῖ δι χορδεις τ ' καὶ πOGω πολυν . .
και - τις αντων τι λῆ τήνω λέγειν, τηνευ .mδαλιαί τε καπωνκαθύμν. Postrema, quae frustra orlucos exercuerunt, ita emendanda sunt κυδαζομαί τε κἀπ' ων ηχ μαν. De poetica viri saeuitato fabularumque quas docuit 1 dolo et ingento frustra sit qui confidenter pronunciare veliti Neque quid veteres ea de re senserint comperium habemus, nisi quod festivitatis laudem ei tribuit Athen. II p. 5sidque rectissimo feeisse Athenaeum, vel ex fragmentis per spicitur, quorum haec indoles est, ut Alexidis in summa ingenii ubertate mirum elegantiae omnisque generis facetiarum findium fuisso intelligamus. Quam in rem laudasse suffieiat, quae servavit Stobaeus Serm. CXVI p. 4 5 et Athen. III
p. 69I e. alia. in quibus nihil inveulas quod non laeetissimo metum lateare. quam laudem qui talibus Ioela, qualia laest quem praeter alios aereavit Scholiasta Platonis Rulinh. p. IM, immutui putat, is reputet velim, ignorare nos quae Derit actionis totiusque fabulae, eul subfrigidam illam maxDmarum insularum enumerationem inseruit, temor et ratio tu
398쪽
ornuonis eonformassono summani ubique s Hesenssam' mumque nitorem deprehendas. quod enim ' in siumlatrata voeum usu et forma haud raro a veterum Atticoram inomadescivit, non Alexidis id villum fuit, sed aetatis in his etiam Tetius ad deteriora prolabentis. Ex hoc genere, ut trita illa Dυdi εις pro ουδεiς, ομνυων pro ομνυς omittam, est V. ROristus ειπα apud Athen. VI p. 230 b, καριμνειν apud Phry rilchum Ecl. p. 339, - απολο χθῆναι pro απολογήσασθαι
apud Antiatile. p. 82 5, τηλικουτο apud Athen. XI p. d02 φοίκοδεσπότης --Ρhryn. Eel. p. 3τη Polluo. X 2I, Misom. Μag. p. 615,-- de 'quo vid. Lobetallia ad Phryn. p. 2 2, ἰσχυρικος lta lege pro Da ivισκος) αντι του ιππος apud Photium Lex. p. IIT IO. est. Anuaturi P. 100 13, φαμος pro ανδρο μος et νομικος pro νομων ἐπιστλημευν apud eundem Phol. p. m6 25. 302 2, εἰο plade pulcra facie apud Antiatile. p. sa I, 'apud Athen. IV p. 13z e, αν θρακηρος apud Polluc. X II, pro apud Athenaeum IX p. 383 d, βαρυφωνία apud Polluc. II 11s, διαπράττεσθαι μον pro διώγειν apud Stobaeum Flor. LXVIII 2, διαπαρθενετειν pro διακορεῖν apud Polluc. III 42, quamquam id quidem Dioelis Exemplo tueri lieet; διπλάζειν activo sensu pro διαλυσιο ιν apud Antiatile. p. 89 6, ἀκολαστία apud Grammat. Bevh. Anee L p. 36I 24 et Athenaeum XII p. 5 e. I, Σποθαινα pro Σκυθις apud Photium Lex. p. 525 II, --ινα pro Acae κωνικὴ apud Antiatile. p. 106 23, ἐπιλ ηιv apud Snidani voL I p. 819, ποιαιλεῶς pris ποικιλτης apud Polino. Vium, μονθυλετω pro ὀνθυλείω apud Athenaeum ii p. 69υπομακρος pro υΠοsMiκης apud Antiatilo. P. II 5.14, λινος de eommissatione apud Athen. VIII p. 362 e, κακου-χior pro καχεξία apud Antiatus. p. 104 24, λαγὰς pro λα- ροὰς apud Athenaeum XIV p. 654 L, ξυλολανονbet ibid. xv
399쪽
l. e. πεμπιος θεασθονι ibid. p. 1υν 15, λέπεσναει ,α Iuxuriari apud Athenaeum XIV p. 663M ut apud Jnnesimaehum Athenael IX p. Φ03 a, μεταμ imperati apud Antiatus. p. 108.10, quamquam etiam Aristophanes Giat
PMrro απογύρας pro απογηρασκων apud Athen. II P., 36 I, OV οιον nequaquam apud Athenaeum VI p. 24 deIL Phuntino Ecl. p. 3T2. Particula a δἐ contra eeterorum Georum morem ua esse videtur apud Athenaeum VII p. 322 e. Mitto alia, quae enumerare longum est. AI finia bule generi est, quam in nonnullarum vocum quantitate alia
sumpsit licentiam. Ita prima longa dixit apud Athen. I p. MVδμαπραξαμενος. aeeunda longa apud Stobaeum Serm. LXVIII 2 et ελαα penultima brevi apud Athen. II p. 60 a, nisi eo loco mala seribendum pro ἐλαῶν. Consulto omisi penultima brevi in Ioeo ex ' σσω διδασκαλιυ , quae socia num recto Meridi tribuatur dubitare licet. V. Amen. VIII p. 336 b. Porro φυγέα et στρωαατέα ultima brevi habemus in fragmentis supra . lndieaiis p. 295. Eadem quam
orationi tribuimus elegantiae laus debetur numerorum tonso malloni, quos tanta arte elaboravit, vix ut cedere videatur Aristophani. Usus est autem Praeter vulgaria versuum
genera etiam metro Eupolideo et hexametria dactylicis, de quo vide quae supra P. 300 diximus. Restat ut fabularum titulos recenseamus, in quo qua Wna fieri potest temporum ordinem sequemur. Ex prioribus
uitur poetae nostri fabulis fuisse videtur 'Aποβατης apud Athen. XIV p. 638 e, ubi Argas citharoedus et poeta eo 'β Milosam Gesuram in Ioeo apud Athen. VII p. 32l e
πὶ τὼ ταγηνον si ν ἐπεισιευν φερω, haec tollit emendatio ἐπι ἐων φέρω, quam etiam sensus aequirit.
400쪽
lis :nupilis adsuisse dicitur. 'Aγκυλιων semel Iaudatis Diogen. Laert. III 26: ' . ' λέγεις περι ἄν ουκ οἶσθα, συγγενως τρεχων Πλατωνι, καὶ γνώσει λίτρον καὶ κρομμυον. Tempus fabulae iudicat Platonis irrisio, quae morit Clintonum Fast. Hellen. p. 12τ, ut Ancylionem cum reliquis sabulla, laquibus Platonis .sacta est mentio, ad Olmp. CVI referret. Fortasse recte. Neque silentio praetermittenda est hae laeausa antiquioris Atticismi forma λίτρον, pro qua νίτρον Alexandri demum temporibus invaluisse suspicatur Lobeela ad Phryn. p. 305. De argumento fabulae admonui supra,
: ibi de Eubuli Anulione aetum est. . Ceterae sabulae, in quibus exagitatur Plato, sunt Μεροπὲς apud Diogen. Laerti III 2I. 'Oλυμπιόδωρος ibid. 28 et Παρασιτος Ilud. Et apud Allien. X p. MI d et III p. 123e, ubi quum ros, Aristophanis filius, rideatur, etiam hoc argumento intes is Iigitur verum esse quod supra de aetate fabulae Παρασιτος monui. Consulto omisi Miλκωνα apud Athenaeum VIII p. 354 dr κατα τὀν 'ia λέξιδος -- αλκωνα, φησί, Καν παραθῶ σοι θερμά, τἀγαθον Πλάιπιων-αντα φησ' ἀγαθον ει ι, ubi dubitari potesto utrum missus
fabulae sit nomen an Personae.
Eidem aetati fortasse assignanda est quam Phaedri nomine inscripsit fabulam, ab Athenaeo IV p. 165 e et XIIIp. 562 a Iaudatam. Nam quum in altero horum Ioeorum Alexis hominem quendam induxerit, qui se paupertate ad philosophiae studium adductum esse eonfiteatur, quumque Phaedrus Myrrhinusius, cuius nomine Plato nobilissimum di