장음표시 사용
11쪽
eirina visoriini, inepti et iemriarii secinores, qui ten ibricosa sua Praecepta et aesthetica deliramenta Pro novis artis Pulahri venustique regulis venditarent multo que Poetas, qui antea honi et laudabiles existimati erant, ex hoc numero exsulare Iuberent. Tum Pe aucis modo licuit esse poetis, omnes fere must, quamquam h mines non hebetes, tamen ad omnes alias, artes magis apti quam ad Poesm ferebantur et taurum versibus f ciendis adsuessi Tales igitur vociferatores, qui ves glissimae summorum Germaniae . Poetarum glorias hin debant, Epicos latinos misere lacerara solabant. Ex his ventosorum Aestheticorum, ut It inenlano utar voeabula D, scholis mulios iuulorum, qui Prorsus nulla illorum poetarum Iectione tineti erant, eadem opinio invasit, quasi . Epici latini modo in argumentis Hosaicis poetica veste amiciendis elaborassent et Iuxuriantia el quentiae generis studiosi verbis, amuhesibus et tro emulatis lusissent, sentenuas in immensum vari sentves distendissent et suas doctrinae ostentandae potiusquam rei tractandae memores, Plurimis in Iovi, quod deceret, Plane non intellexissent. Tales obtrectationes si in hac epistola coram Tu,
WA--κ Nocti imai sistus Impugnare Vellem, remaciam agerem. Scilices Tu, optimus illorum poetarum interpres, init ex his, quae ad eos tuendos dies possunt, ignoras. Neque ego is sum, qui omnia in illis poetis, Virgilio serioribus, laudabilia esso contendam. Nam a quo tempore magnam otii Partem his Poetis 1 gendis impenderam, facile in hanc sententiam sum inductus, ut intelligerem Epicos Romanorum seriores a
12쪽
prisea pulchritudine et verecundia saepe ad bixuriam et audaciam deflexisse, Pro veterum ingenio et rigore ambitiosum et sollicitum artis studium ostentasse, Pato gravi carmine ineptos Iusus adhibuisse, illa vero vitia tam casside occultasse, ut haud paucos priorum aetatum Pulchritudinis specie fefinissent . . Itaque fidi et boni interpretis esse Putavi, talia vitia non tacere, sest sincere declararo, Met non illa usus acerbitate et reprehendendi Iibidius, qualem Io. Christ. Theoph. Emestius et ΙαCasp. Frid. Manso in commentationibus suis monstrarunt sed potius Gemeri, in quo erat summum ingenium cum magna doctaisa coPulatum, seeutus exemplum.
Hic in praefatione editionis, qua de Claudiano insigni ter meruit, ita scripsit B: hillud volui efficere, poeta uι intelligaturi tum iudicio iuvare volui iuniorum iudicium
quid pulchrum atque deeens, et summorum Poetarum simile Ρutarem, ostendendo; et emitra ea, ubi aberrasse illum a natura, a magnis exemplis, a decoro, arbitrarer eum fida iudicando L Invenies igitur, Uir Docti sime, nonnullos iu libro meo locos, in quibus vel vi ilius, Politissimus Poeta, qui ex Tuo iudicio interdum dormitavit, vitii arguitur, multo vero plures, in quibus Silium, Stasium, Valerium Vaccum, Lueanum et Cla
CD. Hannii verba in praefatione Sistit p. Latini poeis.
iis quidem temporibus, ubi poetae disciplina et studio informari eo perant, diversia cauata deducti, id maximopere spectabant, ut, qu uiam plurimas rea ah auia ιractatas, et ipsaa Poeaeoa Ieges antiqv ina extatimabant, novis formis ingenii incultatem exercerent, ut aihac destituti luerint, artiscita approbationem sibi impetrarent. Ille in eommentatione da Elocutionis Poetarum Latinorum Luxurio in Beelili Actia Semia. Rag. et semiet. Philol. Llpa. I. u. P. 1., hie in Additament. ad Sulgeri Theox. ML T. VII. P. I. p. 337. aq. et T. VIII. P. 2. P. 296. a p. XIV. Duiligeo bν Corale
13쪽
dianum . tias, ieiunitates vel abundantias in carmina sua admisisse significavi. Neque ego hac ratione uni ex antiquis scriptoribus, quos maximi lacio et quos hoc
ipso tempore contra malevolorum vel imperitorum hominum impetus omni ratione tuendos defendendosque iesse censeo, aliquid a debita reverensia atque vera diagnitate detrarisse Puis.
Praetermissis illis quae ad censuram pulchri, reeti et decori in illis poetis spectant, complura alia in P iis Epicis singulari cura et diligentiori perscrutatione
digna mihi visa sunt. Verissime enim Godoli. Bern-haris: observavit, male eos agere, qui vitia latinit iis, quam dicunt, argenteae a conditione morum in primo saeculo aerae Christianae non satis distinguentes,Bierarum, quae fuit in illa aetate, culturam propter immoderatum populi luxum et imperium Caesarum n
finibus circumscriptum exsanguem et enervatam apbeIIaranti Contra eximius ille philologus docuit, nullum
seis in historia literaurum antiquarum exstitisse tempus, in quo tantus iamque communis omnibus ordinibus a
dor in doctrinis artibusque Ρromovendis apParuisset, u que illis hominibus prudens et subtile de optimis dicendi generibus iudicium defuisse vel solertissimam e Tam in iis, quae a maioribus apte et Praeclare essent cogitata, Praecepta et facta, Iegendis, imitandis et invita exprimendis. Nocuit tamen his virtutibus, ut Seneca λ' mxit, intemperantia literarum et, quod idem
addere noluit, ea civitatis regendae rasio, quae fere nullam ingeniorum varietatem Passa est. Quae quum B hasis Moness argumentis comprobasset, non Plane inu-
14쪽
tilem operam in sermone Epicorum latinormn illustrando consumi intellexi. Nam ut tum demum aetas aliqualiterarum recte potest aut Iaudari aut vituperari, si unia versa, quibus illius scriptores usi sunt, Vocabulorum c pia ita est explorata, ut eam quasi in numerato habe
mus, in qua re singuli editores, ut Tu in Virgilio, HeΙ-dius in Caesare, Mitzius in Sallustio, Baehius in Oviadio, Schmidius in Horasio, Dissenius in Tibullo, Bon-neuius in Quinctiliano insignia ediderunt diligentiae d eumenta, ita ego in Epicis latinis primum doctrinam Epithetorum illustrandam suscepi, tum dies mis in uni
versum rationem habui et de singulis verim, de eorum constructione et . oratim is consormatione, ' de uinatione
Virgilii atque de sermonis poesici exquisitioris indole et natura disputavi. In quo commentandi genere Virgiliaum, ut Par erat, ducem mihi feci. Sed quum Tuageditionis ubertas, MAGNERE, mihi de eadem re disserendi facultatem saepe praeripuerit, malui tameα ha
mea τεμαχ' εἶναι των 'Oμήρου μεγάλων δείπνων, ut Aeschylum
de suis tragoediis dixisse Athenaeus retulit 3i , i quam omne congerendi et scribendi consilium Plane deponere. Itaque quae Tu docte, sed modo obiter in eommuribus locis tetigisti, fusius persequi apud animum Constitui. Ita - ut hoc unum addam - To de Epithesis Virgilianis passim locutus es, sed nunquam in hoc a gumento tantum commoratus, quantum ego in collige dis illis locis et ad certam artis rationem ordinandis V satus sum. Tum alios Poetas Epicos tractavi, quibus
Tu pro Tum editionis consilio rarius uti potuisti atque hac ratione id ex parte assequi studui, quod II mius
Deipnosoph. IIII. p. 348. In praefat. edit. aec. p. XLIII. Idem fere ruit Ronvenit Disii ipso nν Coost
15쪽
a fulvis Vir si ed re γstulaverat. Iubet ille non
modo Ioram similes et parallelos urini .nc vana ambis
ne congerere quod, ut Uero, nullo in Ioeo mihi accidit , verant poetas illos, qui sese inins ad Virgilimneomposuerint, et .in ipsa elocutione singulis vissibus et
verbis eum expresserint, quam maxime ad interpretatio- .nem ei explieationem locorum Virgilianorum adhibere. His igitur considousis et apud animum Ponderaus, Hr HaestantIssime, me in grammaticae Poeticaeninus continere statui. Si qui laris, ut sunt hodie in perditiosi grammasci, meum laborem Probent, Propterea quod non in enodandis verborum radicibus atque invocabulis e multis linguis conglutinandis Versatur, quae via in grammaticis linguae Sanscritanae mainribus unieo meta esse videtur, id non moleste fero. Habeo enim in hac re TE, mi WAGrvmiti, multosque alios honos Et eruditos vix
consentientes, qui et mologiae iustim tribuunt honorem et Humbolditum, Grimmaum et Boppium, viros incredibilis inexhaustaeque doctrinae, maximo Prosequuntur cultu et obses antia, illis tamen eorum sectatoribus, qui utramque antiquitatis linguam prae Indorum sapientia oeelso suae maiestalla fastigio deiiciendam esse ri,inantur, acriter repugnant λ'.' Sed ne in haec longius evag mur, alteram acciPe Dausam, MAGI BRE, qua us, qui grammatidis latinis concinnandis operam dant, aliqua ex parto sinem Prosuisse puto. Etenim saeso nuratus svi
consiIium, In epistoIa ad Heynium Perscriptum. voI. II. p. 669. FHedem. . is ' in γε istis sest Iandasse Doester invita In praefat. Eoo-um. Datim voI. Iv. p. 11. aq. et Handium in Iibror Thema dea Iateis. Styla S. 39. et 158. Ivato vehementiva, ni fallor, Ellendtiva In Praefat. Lexie. Sophoc .r sequi graece et Iatine nesciunt, Sanacei-tiee balbutire malunt. Cla. contra Lobeck. Paralip. Grammat. Graecis
16쪽
quod qui grammaticas latinas nos empore, lasset thronim ferticissium, eonscripserunt, Z-mius, Se Iesus,i I rothlus, Exodilandii, serin mis poeticii nullam fere intionem habuerunt et in hoe genere a intuitaei sedalitate et diligentia quam Plumnum sup rantur. Paullo maiorem curam Ramstiornius hese rei 1m,endis, Primus tamen illius sermonis leges et proprietatem dilucida enucleavit Et cum pmsaria ori ne lucolenter eo aravit Mes. Handius in eo libito, qui, ut Tms, WAGNEU, utar verbis haud scio an omniah , quicumque de recta es subtili linguae latinae e gnitione eo gie meruerunt, Palmam eripuerit, in aureo
illo Tursinino. Et, quum exemplari a Ianii libri de arte poeum Ialina magnam partem, ut audio, divendiatis certo non defuturus si , qui aliquando huic siliso bonae
ges meno novam impendat operam grammaticamque se at poeticam Ialmam, qualem Hermamus e Tragicis graecis contextam optavit, illi fortasse symbolae meae non plane erant inutiles vel in Tuctuosae. Iam quum onmis taliam observaticinum finia et in exitica in in interpretatione Iocorum contineatur, ego
hi quoque hunc duplicem finem proposvi. Quod aderiticam pertinet, multi sane supersunt in carminibus Epicorum Posteriorum Ioci, qui manum flagitant saluti-
seram, id quod Gesnerus de Claudiano, Weicherius de Ierio Flacco, Handius, Iacobsius et invictus de Staso, Weberus et Messius de Incano abunde docuerunti Quorum igitur virorum acumine et doctrina quam satis multi laci sint sanati, nova gubsidia e libris manu sc Pila collatis vel conferendis ad verba Metarum corrigen-
17쪽
da exspectare iubemur, ut mi per a M. DGnero in nova Statii editione Parisiensi factum est. Talia vero a tis eriticae Praesidia nondum nactus prudentius duxi operam meam in certis laeis ab inam coniectandi perbeulo vindicandis et lectione e bonis libris atque nexu verborum stabilienda collocare Mam violentas iisdem intieere manus et, ut medici faciunt ad urendum et secandum Promit, eos tum Persa tos existimare. Ad quam criticam rationem duplex me Permovit causa. divinprimum ita a natura sum factus, ut haud facile in coniecturas incidam vel quae ab aliis hominibus frustra sunt quaesita, ab ingenio suppleam. Neque mihi conieci rae tamquam gramina et herbae ad nocturnum rorem
nascuntur, quod de se Iusius Lipsius et Richardus Benileius, viri non minus ingenii felicitate quam vastis doctrinae copiis admirabiles, Prosessi sunt quibus tertium in hoc genere inter populares Fridericum Iacobstaum adnumeramus, qui sua nunquam est glori
ius, Iaude lamen doctrinae et acinninis nulli philologo-xum est inferior. Tum si in ceteris scriptoribus latinis, at certe in Epicis magna in coniecturis in ordinem verborum recipiendis causio est adhibenda. Νam lubricares est in hoc Poetarum genere, qui haud raro nativa
sermonis venustate non contenti, acumina captant et, ut ingeniosiores videantur, trita et communia spernunt. In
quo quidem latissimo eampo Tu ipse, Vir Celeberrime, optime nosti, quantum sibi Barthius, Heinsii, Burmanni, Μarklandus et Gronorius indulserint. Μulta in his erudius viris, qui latinos Poetas summo ardore comPIEM
Ille Eloeine. II. M., hic in Epistola ad Hemaisrhusium, quam vitas Hematertiuati, a Ruhnvenio aeriptae, adiunxerunt bibliopoIae Batavi, P. M. p. 33. ed. Lindemanu. . .
18쪽
erant, optimo sunt excogitata, nihil sere Prorsus in ptum titit vel absurdum vel contra Ieges sermonis novarum, sed iidem saepius ultra necessitatem inoessi erant in monumenta antiquitatis, in qinbus erebro Ioeum que dam intactum relinquere praestat, quam, ut Bothius et
Sprengelius in poetis latinis fecerunt, intempestivo in rigendi impetu omnia vellere et turbare atque quidvis Potius quam veritatem elicere Itaque pMetior fui in
Sunt vero in hia Poetia non pavet Ioel, In quibus editoribus et alii a viria eruditia ope variantia acripturae seu Ingenii felieitate tam blande manum aeriptoria xestituere eontigit, ut talea Eoniectura PraeviariasImaa omendationea aino dubitatione referri possint. Huiua generia sunt plurea Valerii Flacci Ioci, unus, qui Ieitur II. MI. Stupuitque fragorem murus vulgo Ianus3 et oeeiduia regnator montibus Atlas, ex emendatione Withoni Annotat. CHL F cievi. 5. p. 28., lure ita ah I. A. Wagnero scriptus, alter I. 841. Quos omnes lenis, plantas et Iampada quassans, Progenies Atlantis agit, ita correctus a Wetineris In Comment. I. do Medea Oeatro Pereiis p. 3. not., tertiua VIII. 446. M. 462 . Qualem Ogygiua quum tollit in areas Naectus, et Aoniis m- Iidit Thyiada truneis, ut Wagnerua et Wei cherius ex egregia .Helnali contentura vnig. tympana ediderunti IIIa addantne verba L eanI IX. RIS. Qirum Tarctondimotira vaeg. Tarina in motuo linquendiri a Catonia Sustulit, quod Grotii ingenio debetur. E Statio haec
modo laudabo. Silv. I. 2, 244. Non talia niveos strinxit Lavinia uul- tua cum ' Iuriis speetante rubet, In q. I. tinxit Iegendum esse Tu, magnere, ad Aen. XII. M. docuiati. Alteram acripturam Handiua tuetur. Silv. IV. I, 25. mribus atque tuis gaudent turmaeque tribu gue, in quo Ioco Martilandus reposuit Daessitis, aed innito Ieniori mutations Iaeobatus in Matthiaei Μiae. Philol. Uol. I. P. I. p. 96. ortia a. Ih. 3, II. Et Patrem vulg. Pacem propria domo reponit, quod Welehertus eoniecit in Epist. ad Sturaeium p. 10. Pergamua ad Th haida. In Iv. M. miae legebatur: me mergere avetae Ora et anh ἐantea luιo Phlegethonte eerariae, aest Handlua TuraeII. T. III. p. IM. inutavit tuta in toto. Ibid. VIII. 355. Rob. Ungerna doctua iuventa, in Speeim. rerum Thebaie., Halia Sax. a. 1834. edito, P. 21. uni I iterulae additamento auatulit victura in v. Proetudes scribendo Pro tiades. In Claudiani earmine do heli. Gildon. v. sI. ingeniosa est Barthii coniectura: haurire uenena Impulimus dirum Annibalem P. Syphaeem, qua mutatione et veraua legi hua et historiae consulitur. Hae de causa Weherus nuper eandem, Iectore tamen non monito, in Dissili eo by Cooste
19쪽
coniecturis probandis locosque pro viribus magis explanare quam cum tanto errandi periculo tentare studui i Restat, ut quaedam de mea interpretandi ratione adiiciantur. Cuius finis primarius quum in Epithetorum epicorum illustratione positus esset, triplex mihi assignavi munus, Primum, locis poetarum, quam diligentissime fieri potuit, collectis uti, tum praecepta, quae de Epith torum ratione a viris doctis data huc illuc sparsa e starent, iterum examinare, omnia denique Perspicue o dinis lege adstringere et in formam arsis redigere. In his omnibus saepius contra priores editores disputa dum fuit, e quibus Batavos plurimi facio. Blos enim, qui hodie hoc genus literarum a lectuntur, exempla summae eruditionis habere fas est, neque prae Pe sectiore, quam nostra aetas reperit, interpretationis arto negligere aut contemnere, id quod Tu qmque, Vir Eruditissime, nuperrime bene significasti 3'. De I
cis, quibus usus sum, Suus, ut SPero, sensus quemque docebit, eos a me non ex indicibus corrasos aut ex aliis observationum libris depromptos esse. Quorum locorum quum satis sufficientem numerum collegisse mihi vid Ter, magis magisque tamen intelligere coepi, multa r 'stare quae nescirem neque omnia in tali vere ab uno
Corpua Poet. Latin. admisit, quod Gesnerua, qui religiosissimus fuit In Ieetionibus receptis servandis, Iieet suspeetia, non ausus erat. Viri excellentia dignum aemulum invenimus Te, Immere, qui in annotatione ad Virgil. Eelag. III. II coniecturam haud in ordinem me horum intulisti P. aut, .,non ut, quae Tua aunt verba, verum me a secutum oonsiderem, aed ut saltem legeretur aliquid, quod inteIIlgi possit' Ceteras, quibus Virgilii verba refinxisti, eon eiuras in margine notare solitua ea, ut Aen. VII. 570., IX. 67., X. 18S., 7 ., XI.
'3 In Tua Gratiant eaeminis, quod Minti. Sternina edidit, een- aura, quI legitur in Ephemer. Univ. Liter. a. IMI. aeid. G5.
20쪽
comprehiadi posse; numquam erum, ut vere Terentius iit,
squam δmst subducta ratione ad vitam suae, Quin res, astas, uos as er aliquid apportet novi.
Eiusmodi locos vel in dictionibus notis atque obviis interdum comportare et augere consilii mei ratio praeeipiebat, ut in re, quae ab integro erat repetenda novorumque Praesidiorum genere instruenda, fieri solet. Iam si qui sint, ut fortasse erunt, qui me in hoc interpretandi negotio copiosiorem, quam Par erat, fuisse dicant mihique cantilenam illam μη uoup σπείρειν occinant, eos ad consilium meum respicere volo, quo de honis Γ-teris non ita quidem me meritum esse cenSeo, ut summa illa atque mirifica inter Philalogos ingenia, sed certe
Pro meo virium modula aliqua ex parte his studiis consuluisse existimaverim. Etenim in eo, ad quem silexae nostrae quotidie crescunt, ambitu, operam me non Plane suPervacaneam, MAGNERE, suscepisse arbitror, qui
de nonnullis latinae syntaxis partibus ita disputavi, ut locis poetarum excerpsis, notatis et dispositis, iisque non omissis, quae in prioribus commentariis scriptionibusque minoribus hominum doctorum, ut Beciai, Obbarii, C. F. Hermanni, Axiii, Lilbkeri, Com. Iusseri, MIe- mereri, aliorum has literas adiuvant, studia ipsa
Seriptionem I. Fr. Mn. Meyeri, quam vir aoIerti imus de Epithetorum ornantium vi, natura et uau apud graecos et latinos poetas Uuni a. 1837. edidit, modo in uno alterove Ioeo citare Potui; nam usua est Meyerua ratione, quae a mea plane abhorreti Attamen additamenta ad meum Librum, in quo de Epithetia ornanti hua aepar tim egi, egregia in Meyeri proluatone invenient qui harum rerum .iudiosi nunt. Doeringit Iibellum scholastieum do coloribus veterum, Gothae a. ν788. scriptum et a m frustra quaesitum obtuIit mihi
post libia consectionem Witatemannua me , qui in Sylloge Opusculorum Doeringit, quam prudenter et docte Parat, illam disputationem iterum typis exprimi curabit. Diuiti eo by Cooste