장음표시 사용
751쪽
die permulti, ut diuini obsequij respectu homines a salutaribus Sc spiritualibus stud ijs auocet. Sunt enim qui diuini honoris prς textu salutaressi pe actiones reprehendant. Ne saecularis cum sis, tam stequenter ad Eucharistiam accedas, est id sacerdotum, non laicorum. Netatopere meditationibus atque spiritualibus exercit ijs vaces : monachos & eremitas haec potius decent, quam coniugatos. Ne te an aceres ieiunijs, &ci-hcio,& vigiliis: corpus delicatu isthaec frangunt eanimum a diuinis obsequi js morbo inducto auocaui. Ne monachatum & cucullum induito, quod utilis sis rei publicae, & Dei causam inter tuos melius agis. Tales sunt mundi voces, talia consilia : quibus dum Dei respectus obtenditur, illud agitur, ut salutis tuae te potius pigeat. At tasi sapis Christiane,caecum Euangelicum praeclare sibi videntem & considentem sequere: quanto illi magis increpabant, tanto hic magis clamabat, Iesu miserere mei. Dauidem imitare di- styo. centem. Ego AE te cum m h molem essent, in Gham me cilicio. Ipsum denicue Iesum aspice qui
Petrum a cruce subeunda auocantem acerrime
Maith. ic. repressit,&se potius sequi iussat, δεροΠme Satana. Conuancia opus est maxima, & prudelia spirituali, ne prudentia carnis exitium afferat, dum bene sies consulere videtur. Consilia
752쪽
tientia, qua inimica est Deo. Num Hippoeratis seu Galeni sententiam aut certe de scholis Dietiri Aebur ρrvonere seobuὶ Christiseum discipul-: GH
Fi discipulu loquor. Di rus atque Hippocrate corporu alter ὐoluptatem, alter bonam habitudinem praefert: meus magister strium rei contemptum praedicat. Haec Bernardus in eos qui curam Carnis curae se iritus pret serunt acriter disputat &
Stans autem Iesus iussis aliam socari adse. No 3, Alatissiest omittendum, quod Marcus hoc loco me. tas &conmorat: Et ψocanton quit,caecum dicentes, animo stantia in aqu/oraesto krge Soeat rePaulo ante dixerat,ho inuoca mines caeco esse comminatos ut taceret. Iidem do Iesu. sine dubio, ut viderunt Iesum consistere, &caecum ad se vocari iubere, mutata sententia, eum adhortantur, quem ante inhibebant. Perseue- Tatiae nimirum certissimus fructus est, ut qui aduersabantur virtuti, virtutem iuuent, qUI vituperabant , ijdem maxime laudent. Ita Scriptura habet: Cum placuerint Deosrae hom/nu, mimicos PromΙM. eius conuertet ad paeem. David in He ron septem annos regnauit: mox Israel uniuersus &Beniamin domus quae erat infestissima, in Regem sibi depoposcit, & regnum libentissim Eobtulit. Est ab Esaia praedictum. Venient ad te, qui de rahebant tιbν, cingent puluerem pedum minum . Quod vaticinium Ecclesiae sanctae quidem congruit, quae gentes totarauit infestas, habuit mox obedientes & subditas, ac de tyrannis factos sibi propugnatores Caesares vidit. Sed suo qu o q; m odo q u tuis Dei seruus experiri etiam potest, perseue ui otia boni malum nomodo superari , sed etiam thauxilium verti. ALdit praeterea Marcus, Proiecto ristimento fluo
753쪽
primum aspexit & vidit: faciem illam coram in /.PH.Letuitus, in quam desiderant Angeli Pspicere,c ius visione beati sunt,quicunq; nt beati, Bene hie a Beda hoc loco caecu imitari admonemur: Beda immisemur, inquIt, O nos eum, non dius, sins, non evos. E. rerrena sona, non honores a Domino, sed iacem semel.
--. Dici non potest, quale illud spectaculum sit, cum primum mens hominis corporeis integumentis exoluta, & diuina luce persuta in ipsam sempiternae dei tatis faciem intuetur. Haec omnis felicitas, haec Patris caelestis amplissima
promissa:ad hanc om nis sanctoru in terra peregrinantium cogitatio &affectus suspirat & anhelat. Quando sereram, inquit, O apparebo ante Mil. r. faelem Dei Θ Et idem t Satrabor eum an ruerat Psal. IV.
Isoria tua Item alius: gudemm autem O ὐolun- ratem habemus bonam, magis peregranari a compore, O praesentes esse ad Dominum. Quid illud3Cupio dissolui se Use cum Christo. Ne e secus ille a. Cor Ralius Sanctorum Chamissime nondumstas D su Nil pri
bimus eum Iecutis. Quam igitur Sapiens &perfecta petitio. Domine set is iam. Atque Eliis Larus quidem puero formidanti perturbato petij t, v t aperirentur diuinitus oculi. Itaq; aspexit militum casestium numerosum exercitum& firmum. At noster hic caecus ipsum ducem militiae coelestis ut primum oculos aperuit, intuitus est, Dominum exercituum vidit. O illud se licissimum & iucundissimum auditu Dei vembum, cum desideranti se animae, & vitam videre concupiscenti, dicetur, Respice: Regem indeco- aer, , ,
754쪽
to munere affectus suerit, ut videre patrem I minum possit, nihil aliud quaerat, nihil agat, nisi ut Iesum semper & perspiciat&sequatur, α laudet, quod caecus hic Euangelicus fecit. Caetera Omnia vana putet, ad Deum se totum conferat, Christum obnixe precetur, Auerte oculos meos, ne seiaeane se nitatem. Ita gratia Dei ape-T1at in praesentia oculos mentis, ut Christum intuens & sequens gloriae splendore illuminata ad lucem illam inaccessibilem peruenire posti t.
Assumpsit Iesus duodecim, O c. Luc. 18.
ST amicitiae vel praecipuum munus co filia cogitationesq; intimas amico communicare: quae res fiduciam maxim Edeclarat, cum amico perinde ac tibi ipsi cofidas, tuo pectore in illum exposito atque transfuso. Itaque qui secretum suum alteri impertit, claues se credidisse non areis cuiuspiam , sed existimationis, honoris, vitae, capitis oportet intelligat. Quamobrem paucos eosque selectos esse conuenit, quibus secreta credantur, quod admonet Sapiens, Causam tuam tracta cum iam como ς os remm tuum extraneo ne reveles.
755쪽
Esaias etiam adiungit: Secretiam meum mihi , δε- V. .
cretum meum mihι Neque enim culpa vacat se- Ambrosam Creta vel diuina vel etia humana temere effun- P l. DR alere. Ams rosium audi: Peiciat Deo. ureommis serm. a. , Fb secretam sterra ptisauerar indignμ esse ψωL A. S, g naa. Periculum 1tas erip non solum Iga dicere, cirra. δy. sed etiam PeriasquM ea insinces qu/bus no opo rei Pler ιιι dum seneprae/udicio loquvnsur Qerbis emittunt, quod reuocare nonpossunt. Ergo ideligendi sunt si di amici quibus secreta credantur. Verus autem amicus, merito alier ipse censetur. Duabus autem de causis lenisecieta amicis communicari. Primum ut vel consilio iuuent, vel etiam auxilio si opus sit, quo in genere scriptura refert Ammonis cum Ionadab δe animi sui aegritudine & filiae regis amore colloquium. Alterum genus est cum secreta Tomm nicantur, non quod ipse alterius consilio opera indigeas, sed via inico potius gratificeris,aut etiam subuenias, quale fuisse constat Rebeccae emga filium Iacob officium amoris plenissim m. Inter homines quidem ita se ratio amieitiae habet. At Deus omnipotens rerum omnium arbiter, qua habeat ratione comunicandi hominibus secreta consilia sua λ Na amicitiae sane leges amicum vel parem inuenire vel facere iubent.
Quamobrem Aristoteles cesiuit Dei & hominis amicitiam poste esse nullam, si quidem summo Imperatori cum sordidissimo Iixa qui amicitia contrahi dicat,ridiculus sit. Amιωuam esse dici- Ari I b.
anm, ait Aristoteles, sebs amor mec procms eis. At misgnor erga Deum amicitia neutiquam re ese, in moratium.
ne amare quidem Fuscipit. Abenum 'Mines erit, eaμ ιι. si quissio dixerit se Ioue amare. Ideo no erga Deias armus amicit am. Haec Aristoteles. Verum
756쪽
nos aliter diuinae literae docent, Deumq; testa tur amicitia sua homines dignari, idq; praeclaru& se dignum ducere, ae legibus amicitiae & se dimittere ad hominem, & ad se attollere hunc,
amicisque suis consilia sua resque maxime secretas libenter committςre. Nam magnum patrem credentium Abraham Scriptura perhibet amicum Dei esse appellatum. Quae ratio extitit, ut secum Deus ita loqueretur: Nunquid celare potero Abraham, 'Ma gestura sumi Ac Elisaeus se diuina amicitia decoratum sentiens, amice querebatur, casum Sunnamitidis celasse se Deum. Non est enim amicitiae celare amicis, quid agas. Prophetas & amicos Dei constiti
tos sapientia commemorat: quorum e numero unus sic a Terit: Non eies Dom1n- D-ων-bum, nisi reuelauerat secretum Δι- α eruos μ-
ον Prophe αν. Atque Euangelica lege iam inchoante, amicitiae suae Deus maxima atque aperticsima signa praebuit, Apostolos praestantissimos amicorum sibi asciscens,cum ijs penitus occulta
consilia cogitatione que communicans,quemadmodum ipse prosellus est apud eos: Vos autem dixi amieos, quia omnia quacunque audiui a Patre meo nos feri seobis. Non dis 'oos seruos, uia ferum nessu quia faciat Dominus eia . Inter o
uinia vero diuina mysteria illud altissime eminet, quod de redimendo homine diuino sanguine, atque iniurijs crucis toleratis suscepit: quod mysterium magnificὶ Paulus Apostolus ex toti Iit his verbis: Secundum reuelationem mili no-rumsa m Mysiae mentum sicut si prasieri in breur, ρ ut legenter potestis mirifigere pruden- iam me m in m serra Christi: quod aliis generauemb. non es agnis . Hi hom--, Put πώσε
757쪽
Hoc igitur mysterium tam reconditum cum 2. Cur sedistipulis sibi eliarissimis Christus hodie com- creto cru municat & secretum illud admirandum fidissi- eis myste mis amicis aperit, idque separatim ac secreto, Vt riu tradat res tanta poscebar. Neque consilij, auxilijue Christus. .
petendi gratia id facit, cum sit ille ipse, de quo
Esaias loquitur: Quu adiuisopiritum Domini ut Vat. a. ruis consisarius esus fuit, ει ostendit istiὶ Cum quo inise conflaum, ingruxu eum Etenim qui de condendo mundo cum ageret, nullius consilio est usus, nullius opera adiutus: cum de eodem perdito reparando ac redimendo cogitaret, neque consilijs, neque auxilijs hominum eguit. Quid enim sententiae mortalium rogarentur, cum collegij Apostolici princeps facta eius rei mentione in illa verba proruperiti Absit a tu. νε.
a te Domine, non erit tibi hae. Ergo secreti communicati ratio omnis, amicitia est, amicos cupere rei summae, & quae illorum summopei e intersit participes facere. Quam rem tunc euulis gari minime oportebat, ne arcana consilia si in notitiam venirent hostium, impedirentur: sed celata potius & occultata inim Icas manus reruquas patrassent ignaras , haberent adiutrices: qua, ut scite Leo Papa dixit, dum proprio incum- ώ rem. buni scelera mucatae seunt redemptora. Sed quod in aure audierunt Apostoli, postea praedicare iucsi sunt seper tecta: Omnι enim res te in est, ta
oppertunνωου: tempus taceni, te μου loquendi.
Fuit ad haec charitatis Christi, Ecclesiae stiae fita mamenta Apostolos munire horribili tempta state impendente, ne quem probris omnibus affictum viderent, ac nece crudelissima appetitu ,
758쪽
Dei fili um negarent, ac mundo salutem offerre
posse dissiderent. Id enim consilij diuini fuit,
Greg. ἔοm. sicut Gregorius Chrysostomusque demo strant, a. ia Eset. ut praescientia rerum futurarum Christus disci Chus 2.ι, pulos admoneret, nihil sibi inopinatum , nihil exposit. Ea decreto suo praescrip in m accidisse. Valide viisve enim concussa indiscipulorum fides ac tanquaariete fortissimo cruce disiecta. Itaque eorum Liaca quidam non infimi aiebant. Nos sterabamin quod τ' esset redemi rus I M. i. Fide in Iam quod solos duodecim secreto adhi corrupta buerit Christus cum habuerit plurimos secta
secreta di tores, docet sane nou omnibus impertienda arunticorum caraa, quanuis videantur benevoli & studiosi re conseruan rum nostrarum. Am es, inquit,sintribimulitizda. consiliarius nutem senus de muge, secretum seria Ecclλα uare non omnes queunt. Sunt qui tanquam onere grauentur, sic aegre se continent, usq; dum
deponant. Parturire stulti videntur secreta amicorum , quasi doloribus excrucientur, nisi foetum effundant. Atque omnia quidem metalla rupta,ignis opera solidari & coalescere possunt: pectus aurem secreti tenendi impotens, nullius rei praesidio firmare possis, nec rimulas eius hac illac essi uentes occludere. Lysimacho Regi roganti cuiusnam rei se vellet participem ab eo
Prutar. in fieri, respodisse Philippidem poetam refert plu-
vo hegm. tarchus euiusuis vellet, dummodo ne secretorum. Prudenter videlicet sibi cauens, ne secteto regio violato poenas adiret extremas. N ihil est enim quod tantopere laedat amicitiam: nihil quod veniam minus vel mereatur vel impetret. ta. a . ' Scriptura diuina sic censet: Dilige, inquit, 'Me
759쪽
meris absconsa 1 mus,ne persequaris post eum. Quet verba eam habent sententiam, fustra uni ad amicitiam recuperandam, qui amicitiam secreto patefaciendo violauerit. Cuius rei sit nilia quaedam ponit valde opportuna. Sicut, inquit,ffuι Hmιιιιι auem de manu sua, sic dereliquisti
proximum tuum O eum non capies. V t enim aiunt, sunt pedicae, sic tecreta amicorum, quibus a tua fides astringitur. Itaque adiungit , effugit
σmm quasi 81 ea de laqueo cluoniam seulneratri. Uamma era . No minus amicum lς sium denudato arcano ab amici societate auerti dicit, qua Capream venatoris laqueo expeditam. Denique causam tanti doloris exponit. Maledimes concordatio, denudare aute amici m enaidesserano est ansma ιnfelicis Id est,quanuis graui maledicto amicus offensus, recociliari tame potest, laesus autem violata fide secreti, redire in gratia nullo modo potest. Neque enim bene unquam de eo sperare licet, qui fidem proditione arcani violauit. Magna est plane committi secreti visia uiolabile ius. Beatus Pater Ambrosius fra- Ambrosi intrem suum satyrum adeo sui similem fuisse re- ονὰ .deobis fere, ut plerunque homines alterutrum non tu farris
disicernerent, ac pro uno alium alloqueren rur. ad metu.
Illud vero inter utrumque discriminis fuisse, quod alter nesciret quae alteri esset ab amicis
commissa secreta. Nam licet in caeteris rebus o. Innibus non modo fratres esserit, sed etiam e
dem anima duobus corporibus indita, tamentes sibi ab amicis creditas nequaquam put bat unquam Ambrosius fratri satyro communicandas. Sed ipsius verba melius est ponere plena pietatis, plena dulcedinis: Nescio, inquit,rsa curessione mentis, qua corpori militu inealter
760쪽
alter in altero sidebamur. Quis te astexit, ria non me risum putares Euotus ab uos Fatalauν, 'uν quoniam te praus conm erant e a me iam d.-cerent salutatos3 EManis tibi diserunt aliqu3d, qui se mιhi dixisse mems remὶ Qua mila hine g ωHa, quan frequenter coorta iaratias: Sc post pauca: si vehementius contenderent, quod se at quid mihi insinuasse memorarent, re pondebam ridens e gasdens Videte nefratri iuxeriti Nam eum nobu sent omnia nostra commvnsa, indius usus iratus Μῶών - assectus, solum tameneommune non erat secretum amicorum: non qωο conferendsper culum secteremur ,sted tenendι
Maremus sidem. Sanesiconsitio pedenda res e M. eras re commune consutam, non semper commune'ecretum. Nisi et mus ita alteri nostrum incerent, se victa Aa ad alterutrum peruenirent, stamen scio plerumque complacitum, ata dem δε- ereri esseseruatam, si nec fratri commιtteretur. Haec ut recitaui omnia, scribit Ambrosius. Quo
loco illius celebris praeclariq; dicti, Amicorum
omnia communia, eam exceptionem sapienter videtur afferre: Praeter arcana amicorum. Equi dem secretum meum amico credere possum,
at amici secretum , alteri amico credere nullo modo possum. Rara igitur fides: diu probadus, cui tuum transfundere animum possis. 4. Benigni Christus autem sicut comittenda secreta pauiatas erea e . cis ijsque lectissimis iudicauit, ita beneficia e se φ e tenda in multos imo quoscunq; ea optare animaduertit, existimauit. Ecce enim caecus isque sordidus & mendicas clamans non exauditur modo, sed etiam expectatur, atque immensus ille comitatus cosistere cogitur, Christo stante, genos &