장음표시 사용
741쪽
honores , & gloriam cogitabant. lndicant Min h.ao. id satis duo ex praecipuis, qui teste Matthaeo ab
eo sermone continuo regni sedes matre in te nuntia ambierunt, dextram sibi, unistramque
postulantes. Nam fuisse Christi crucem tanquam sudem in oculis, & graue scandalum, ipsis quoque discipulis Christus ostendit, cum aixit:
aerstu fitium hominis ascendentem sebi erat prius si de pane, inquit, verba faciens, tanto scandalo vobis sum, quid futurum putatis, cum ligno affixum me contuebiminit Sic plane se habet
res: cum de cruce Christi audimus, vel non capimus vel etiam respicimus quae salutariter dicun- Non satis accommodatur sensus affe
ctusque iste humanus passionis, & mortis subeundae consilijs. Petrus quidem, ita nos admonet. Nolite peregrinari infer ore, qui μή ferat - 1 cos 1 a ionem ὐobis sit, quasinoυε μώ'Mνd sobμ com pGljoringat. Paulus etiam stultitiam dicit fuisse mu do verbum crucis. At via nulla est alia, alius adi tus nullus ad regnum. Quantas octendisti mihi iribtilationes muctas ct malas ct conuersus sui-- ωρον me.
Enimuero quod Apostolis accidisse Euange- 7. Idem lista scribit, ut eum Dominus de passione&cae. su Venire de sua funestissima verba faceret, nihil illi ea de nunc no-
recogitarent,nihil animaduerterent, idem pro- bis quod fecto usu venire hoc tempore nobis, si quis at- tunc Apo tendat,verissime iudicabit. Etenim Ecclesia qui- stolis: φdem hoc tempore Quadragesimam instare ad- crucis se monet, dies poenitentiae & luctus adesse indi- monem acar, Euangelium proponit quod audistis. Ecce uersamur. ascendimuν Hierosolymam, ta conseummabun-V u s tur
742쪽
eur omnia quae iactia 6nt desilia hominis per Pr phet-. Tradetur en gentιbuis alludetur,
ia erant, occident eum. Haec sane proponit E
clesia , in his versatur, haec nobis cogitanda asmente penitus tractanda denuntiat. Nos vero quid agimus quonam modo his vocibus, huic Ecclenae matris studio obtemperamus Crucem Christi hoc maxime tempore aversamur, ventri & luxui indulgemus, epulas profuse paramus: bacchanalia agitamus, laici uiae Operam damus, ludos ac choraeas turpitudine plenas frequentamus, omnibus viiijs fraena laxamus. Vbi illud: Ecce ascendimus merosolymam Iino vero in sacrilegam Hiericho descendimus. Non alta atque ardua virtutum petimus, sed per decliuia vitioru voluimur.Hoccine est illudὶ Istud tur flagellabitur,e uetur, occideturi Atq; utinam nostris flagit ijs & sceleribus no in nouemus Christi contumelias d doctores. Utinam diuinam clementiam benigne salutaria monentem tanta nostra stultitia ut grauem furorem non conuertamus. Audite, audite, quid Deo plenus Propheta denuntiet: Vocauit, inquit, Dominus ad luctum O adρlanctum,ste ce gaudium m Mutia, oecidere vitulos, iugulare
Arieres, comedere carnes , bιbere Urnum. Commdamus o bibamus, cras en/m moriemur. Atque
haec quidem uberius in nostris bacchanalibus cernimus , quam in diuino codice legimus. Quid sequatur, quid deinceps minetur ait n-dite: Eι reuelata est in auribus meis coox Domini exercituum, si imittetur iniquitas hae Vobis δε- nec moriamini. Ο Uerba terrιbilis iracundia ρί - , o minin diuina seueritatas contremiscend s.
743쪽
Ae Basilius quidem in eos inuehitur qui tema. BUZhom. lentiae se dedunt, cum ieiuni, diem expectant: a.dei atque ita loquitur: Quemadmodum quι longιn
uis con μου templo Dei cum idoliuet Hodiernias dies seestibulum est is j, quo profecto, qui m 9estibulo prophanatur, indignus quν ad sanctum ιn-rroeat . Nulgus struus cupiens hero suo reconcilιανι , host=em Hlius patronum acreconcitiatorem adis hibet. Ebrietas inimica est Deo,reiurarum piam tentia mitium est. Itaquesi cupis perconfessionem reuerti ad Deum, furato temulentiam ne magis e iam abs te Deum alienet. Sic quidem diuinus Basilius Bacchanalium furorem insectatur: cuius nos paternis & alutaribus praeceptis parere aequum est, atque Ecclesiae voluntati & Christi orationi nos potius accommodare, ut relictis i- sis friuolis nugis, serio tandem de aeterna saluta cogitemus.
s E C V N D A. Fili Dauid miserere mei. Luc. 8.
744쪽
dem misera est per se caecitas, quae iucundissi mo Iucis aspectu priuata est, quod Tobias expertus qdicebat. Euale gaudium erit mihi,qui in tenebruse eo, se lumen eati non ψιδεο ὶ Sed cum ad ea mratem accedit mendicitas, magnum fune miseria cumulum e est. Qurd emm eis aliud meniacare, nisiad hominum misericordiam 9enire, Ut Augu v. in exstinus dixit.Cogitur enim mendicus Vitae sustςn ρὐ. a. al. tandae subsidia quaerere, quibus caecΙtas Omni- ιοδbus impedimento est. Itaque necessario fit, ut precario vivat, atque alienam opem perpetuo imploret. Ac mendicus quidem petit, Orat, obsecrat, sed caecus cum sit, quem oret, ignorat, quid accipiat, nescit. Eunt & redeunt homines: illa in via sedet. Saepe n ullo transeunt e,precatur&poscit: saepe bellua transit, quam alloquitur, quod hominem putet. Chun vero nox incubuerit, & a stipe petenda caecus cessauerit, quid collegerit no videt: aliud pro alio crebro opinatur. Nonne miseriae nostrae expressa haec effigies est Quid enim homines aliud agunt 3 quid nisi medicant in via positi, & a creaturis transeuntibus
subsidium sibi opem que essi agitant λ Et quidem
non ad creaturam rubemur tendere, ' - μο- fur.3 lib.
diam Augustinus scribit, se e ciamur beut , sed istis. ρα
re o mutab/titate ravostris Euntia seentiuntur. Recte prorsus id Augustinus. Transeunt enim Omnia , neque miseriam hominis inopiamq; implent. Voluptates, fortunas, honores omnes homines ambiunt: a cibo, a pecunia, a spectaculo, ab agro, ab aedibus, aut ste,&δ tecto, a caeteris
745쪽
teris vitae instrumentis subsidium petunt. A praeside, a iudice a principe Opem deposcit iniuria affectus. Ipse Princeps, &Rex, &Imperator&Pontifex summus, mendicat plane quotidie, quan uis sibi copiosius & abundans e sse videatur, ab ipsis seruis, a subditis, a satellitio mendicat salutis vitaeque custodiam. Omnes sitiunt, alleis nae opis omnes indigent. Nulla est dies, nullum
horae momentum, quo non mendicet a creaturis transeuntibus miserrimus homo. Et cum tantopere egeat, quid tandem accipiat, infelix idem non sentit: quippe qui non modo mendia Beda n lo. cus, sed caecus etiam sit. Pulchre Beda: si h - . Is rei bere caecus quodlibet pote sine luce nonρores PLνn caten aere quod habet. Quae magna munera putat, Vi-S. Thoma lissima saepe sunt: &vnde capere multum credidit, vacuum remanere contIngit. Cumque nox venerit, vitae praesentis die peracta, quid secum bonorum gerat, ignorat, aes an aurum argum
tumue sit, quod habet discernere visu non po-rest. Stipis quantum collectum multo clamore, prolixisque votis est, totum fortalle teruntii vix sit. O mileram vitam nostram , 5 conditionem mortalium cum laboriosam & grauem, tum fallacem & ludibrio plenam. Quam bene Salomon concio natur: Quid habet amplius h mo de sonsuerso labore 6ιo quo laborat sub Sole Non sitiatur oculus is , neque auris impletur Aud tu. Viri in omnibus ς Amtarem re a ctione θirituis coe nihilpermanere subsole. Quae quidem caeci mendici paraemia eos praecipue tangi v qui in curijs ac palatijs Regum, Pontificu, Principum,honores atque ossicia ambiunt,quorum ratio omnis est, ut semper postulent semper clamitent, semper inopiam suam egestatemq; de
746쪽
eati tent. Qui infirmos & abiectos homines saepe venerari coguntur, calones, pedisequos, scurras colere, ut istorum etiam ope apud principes sub leuentur. At illud omnium miserrimum , quod eas tenebras infelices patiuntur, ut quid accipiant, non videant AEgyptios tenebris densissimis S p m. ἔς oppressos Scriptura commemorat, ita ut pede πέδεmouere non possint. Solis Dei filijs Israel uis maxima ac iucundissima lux erat. Caecus igit ut sedebat secus viam mendi- x. Multae
Cans: omnes praeteribant, lucem nemo tribue- virtutes inhat. Neque enim transeuntium creaturarum a- unci cmciliqua caeco homini oculos aperire potest. Solius laeti et est Christi id praestare, qui est lux vera &illumi- cent,nat omnem hominem. Dominus istuminat me- Dan Leos. Propterea huic mundo illuxi t,ut caecas m OI- Psal a Dialium mentes suo splendore illiistraret: quod officium a Patre commendatum Esaias vel De- Esai. a. us ipse Esaiae voce testificatur. Et derite Uaedus
populi, in lucem gentium: si aperires ocωlos ea . corum, .se educeres de conclusione Uinctum, de
domo careerisIFdentes in tenebris. Quare quidquid rerum occurrat, nihilo homo mastis miseria sua subleuabitur, usquedum Iesus adsit, cuius ope solius caecitas generis humani potest depelli. Id diuinitus edoctus caecus hodiernus Bartimaeus occasionem salutis suae sibi oblatam 'elabi de manibus minime pastus est. Et cum amdissetquOZIesus transiret, cιι mauit, Iesus ta Da- ωιdmiserere mea. Filium Dauidis appellans, i
pso nomine & suae fidei testimonium profert quod Messiam de stirpe Dauidis promissum certissime crederet,&ipium Iesum offici j admonuit, quod filium Dauidis misericordia& clementia maxIme deceret, quae fuit Dauidis praecipua lau1
747쪽
laus. Messiae uero munus esset oculos caecorum aperire, ut erat sacris Prophetarum vocibus iam praediistum. Iesus is Dauid miserere mes. Magna mea miseria magnam tuam misericordiam implorat, quantoque ego vilior, tanto benignitas tua amplior erit. Sapienter plane se habuit caecus hic, qui beneficij accipiendi occasionem statim ut cognouit, arripuit. Est prudentiae sinis gularis non differre salutem, remedium obi
tum continuo capere, occasioni non deesse rei bene gerendar.Iesum praetereuntem Vocare eum
scitote, qui diuinam inspirationem inopinato . oblatam praeterlabi non sinit, sed ductum illius sequitur. Contemplantes, ait Paulus, ne quis dosis gratia Der. Non est in nostra potestate situm, veIesus veniat: at cum ille spon te se offert, nostri officij est, non deesse copiam sui praebenti. Aia enim tempore accepto exaudivi te, O in Heρω- tis adiuus te. Deinde non remisse negotium suum gessit hic caecus. Neque voce mediocri contentus fuit. Clamore usus est ac vociseratione: seruorem ostendens, ae desideri j sui magnitudinem.Summopere Deo placet is spiritus seruor: frigidas ac remissas preces non probatici
mabit, In Pati, ad me, se ego exaud/am. Clamore
opus est valido, ei qui caecitate diuturnam dis. Veron.- pellere cupiat. Hieronymus sic plane censet: μ-
expos Eumgr uescente besio, ait Ille, man- ad lapide ad m
q; enim satis suit cum prompta tum vehemens oratio, sed perseverans, &incepto persistens reis pulsam pati non potuit. Non cessit repugnantibus
748쪽
bus, contradicentes contentionis magnitudine vieit. Et νυν prae bant, ait Lucas , νncrepabant erist taceret. se sero multo magis ciamabas, Fui Dauid mUerere mei. Sola persimaerantia coronatur. Et elt is certe beatus, qui Dei obsequium de salutem tuam eo vehementIus prolixiusq, pr curat, quo mundus impensius ab incepto, eum auertere conatur. Recte a Philosopho quodam dictum , esse animi tobusti & inuicti, aduersaritium telis amplius tanquam calcaribus excitari. Neq; praeteriit caeci huius constantia Chrysostomu in haec loquetem : Sed per inhιburones huiusimoia non impediebarur eius audacia. Nouit enim
fides omn bus repugnare, re sn omn3a tria ha-6. Vtile e se enimpro Dei cultu pudorem deponere. ItaChrylostomus. Illud vero mihi iucundum M. Is .imui maduertere accidit, homines quide illos prae- catena Smtereuntes officium honestum putasse caeci cla- cti Thoma. mores cohibere, tanquam impotivnE Iethm vocaret, molestiamq; ingredienti afferret voci serirando: caecum vero nihil istorum reprehesiones curasse, rem suam eo pertinatius egisse: at Chliastum disceptatore huiusce contentionis atq; ambitrium, obsequium illoru refutasse, qui dignitatis ipsius ratione habere viderentur, hominis desiderium curamq; salutis suae indefessam magis probasse.Nam ut victor Antiochenus literis Victor Am
qu/eta re pacatu, seluti dum Rex quis a florir- sit. Ergo pro Christi reuerentia & honore salute caeci impedire illi pergebat. Quod faciunt ho. scosi. Aduentvale. Xx die
749쪽
die permulti, ut diuini obsequi, respectu homines a salutaribus & spiritualibus stud ijs auocet.
Sunt enim qui dui ini honoris prς textu salutaressi pe actiones reprehendant. Ne saecularis cum sis, tam stequenter ad Eucharistiam accedas, est id sacerdotum, non laicorum. Ne tatopere me dilationibus atque spiritualibus exercit ijs v ces: monachos & eremitas haec potius decensi quam coniugatos. Ne te aΠaceres ieiunijs, &cI-hcio.&viqihjs: corpus delicatu isthaec frangunti animum a diuinis obsequijs morbo inducto auocaui. Ne monachatum & cucullum induito,
quod utilis sis reipublicae, & Dei causam intextu os melius agas. Tales sunt mundi voces, talia consilia : quibus dum Dei respectus obtenditur, illud agitur, ut salutis tuae te potius pigeat. At tasi sapis Christiane,caecum Euangelicum praeclare sibi videntem & consulentem sequere: quas . to illi magis increpabant, tanto hic magis clamabat, Iesu miserere mei. Dauidem imitare dicentem. Ego aute cum m/hι molesti essent, indu bam me raucio. Ipsum deni Que Iesum aspice qui
Petrum a cruce subeunda auocantem acerrime
repressit, & se potius sequi iussit, φῶροῶ m
tana. Constancia opus est maxima, & prudelia spirituali, ne prudentia carnis exitium afferat, dam bene sibi consulere videtur. Consilia carnis Bernardus optime refellit atque irridet:
750쪽
Fentia, qGa inimica est Deo. Num Hippocratis seu Galeni sententiam aut certe de schola Epimia Aebur proponere ψοbuὶ Christiseum discipul-: GH
Fi discipulu loquor. Epicurus atque Hinocrates corporas alter Uoluptatem , alter bonam habitudinem praefert: meus magister ὐtriuis rei contem tum pradicat. Haec Bernardus in eos qui curam Carnis curae spiritus prς serunt acriter disputat &
Stans autem Iesius iussis iliam seo cari adsie. No 3, AlatrLest omittendum, quod Marcus hoc loco me. tas &c nismorat: Et ψocant,inquit,caecum iacentes, animo stantia in AEqu ora esto BVMoeas te Paulo ante dixerat, ho inuocaninm Ines caeco esse comminatos ut taceret. Iidem do Iesu. sine dubio, ut viderunt Iesum consistere, & caecum ad se vocari iubere, mutata sententia, eum adhortantur, quem ante inhibebant. Perseueratiae nimirum certissimus fructus est, ut qui aduersabantur virtuti, virtutem iuuent, qui vituperabant , ijdem maxime laudent.Ita Scriptura habet: Cum placuerint Deo quae hominis, inimicos Prom.ICσνus conuerter adparem David in Hebron septem annos regnauit: mox Israel uniuersus &Beniamin domus quae erat infestissima, in Regem sibi depoposcit, & regnum libentissime
obtulit. Est ab Esaia praedictum. Venient AEd e,-- qui detrahebant tibν, ringent puluerem pedum rureum . Quod vaticinium Ecclesiae sanctae quidem congruit, quae gentes totarauit inse- stas, habuit mox obedientes & subditas, ac de tyrannis factos sibi propugnatores Caesi res vidit. Sed suo quoq; modo quivis Dei seruus experiri etiam potest, perseuerMitia boni malum nomodo superari, sed etiam ili auxilium verti. Addit praeterea Marcus, Proiecto festimento suo