장음표시 사용
731쪽
gaudi' exclusium, ebaritate verna lucis Uno- Grer homdicebat. Quale gaudium erit mihi,qui in tenebrusedes, O lumen eati non ψιδεο Sed cum ad cacι- ratem accedit menduitas, magnum fune miseria cumulum incit. Quia enim eis aliud mendscare,
msiad homιnum misericordiam semire. Vt Augu v. in exstinus dixit.Cogitur enim mendicus Vi ae sustςn ga. ALtandae subsidia quaerere, quibus caecΦtas omni- ,οδbus impedimento est. Itaque necessario fit, ut precario vivat, atque alienam opem perpetuo. Imploret. Ac mendicus quidem petit, orat, Obsecrat, sed caecus cum sit, quem oret, ignorat, quid accipiat, nescit. Eunt & redeunt homines: illa in via sedet. Saepe nullo transeunte,precatur&poscit: saepe bellua transit, quam alloquitur, quod hominem putet Cum vero nox incubuerit, & a stipe petenda caecus cessauerit, quid collegerit no videt: aliud pro alio crebro opinatur. Nonne miseriae nostrae expressa haec emgies est Quid enim homines aliud agunt 3 quid nisi m dicant in via positi, &a creaturis transeuntibus
subsidium libi opemque e magitant Z Et quidem
non ad creaturam subemur tendere, ' em μο- Aue lib.
dum Augustinus scribit, e tumur be sed is tib εγο
re o mutabstitate quasi transiuntia riuntur. Recte prorsus id Augustinus. Transeunt enim Omnia , neque miseriam hominis inopiamq; implent. Voluptates, sortunas, honores omnes homines ambiunt: a cibo, a pecunia, aspect aculo, ab agro, ab aedibus, aut ste,&a tecto, a caeteris
dem misera est per se caecitas, quae iucundissimo lucis aspectu priuata est, quod Tobias expertus q
732쪽
teris vitae instrumen ris subsidium petunt. Α pra side, a iudice , a principe Opem deposcit iniuria affectus. Ipse Princeps, &Rex, & Imperator ScPontifex summus, mendicat plane quotidie, quan uis sibi copiosus & abundans esse videatur, ab ipsis seruis, a subditis, a satellitio mendicat salutis vitaeque custodiam. Omnes sitiunt, alienae opis omnes indigent. Nulla est dies, nullum
liorae momentum, quo non mendicet a creaturis transeuntibus miserrimus homo. Et cum tantopere egeat, quid tandem accipiat, infelix idem non sentit: quippe qui non modo mendi- Beda in ro. cus, sed caecus etiam sit. Pulchre Beda: Et si h cv. M res bere eaeus quodliber pote sine luce nonpotes ει-
νn c re aere sod habet. Quae magna munera putat, Vi-S. Thoma lissima saepe sunt: Munde capere multum credidit, vacuum remanere contingit. Cumque nox
venerit, vitae pr sentis die peracta, quid secum
bonorum gerat, ignorat, aeS an aurum argum
tumue sit, quod habet discernere visu non potest. Stipis quantum collectum multo clamore, prolixisque votis est, totum fortasse teruntii vix .st. O mileram vitam nostram , 5 conditionem mortalium cum laboriosiam & grauem, tum fallacem & ludibrio plenam. Quam bene Salomon concio natur: Quid habet amplius h mo de sensuerse labore suo quo laborat sub Sole Non Fatiatur oculm sesu, neque auris impletur audetu. Vidi in omnibus Aitarem re a Mione stiritidis Onibi ermanere subsole. Quae quidem caeci mendici paraemia eos praecipue tangit qui in curijs ac palatijs P egum, Pontificu, Principum,honores atque officia ambiunt, quorum ratio omnis est, ut sma per postulent semper clamitent, setarer Inopiam tuam egellatemq; d
733쪽
catilent. Qui infirmos & abiectos homines tapevenerari coguntur, calones, pedisequos, scurras Colere, ut istorum etiam ope apud principes sub leuentur. At illud omnium miserrimum , quod eas tenebras infelices patiuntur, ut quid accipiant, non videant AEgyptios tenebris densissimi; β γ em C. oppressos Scriptura commemorat, ita ut pedemouere non possint. Solis Dei filijs Israel uis maxima ac iucundissima lux erat. Caecus igit ut sedebat secus viam mendi- 1. Multae
cans: omnes praeteribant, lucem nemo tribue- virtutes in Bat. Neque enim transeuntium creaturarum a- unci cxciliqua caeco homini oculos aperire potest. Solius faeti et est Christi id praestare, qui est lux vera &Illumi- cent,nat omnem hominem. Dominus istaminat ca- Ioan si eos. Propterea huic mundo illuxit,ut caecas mor- I s.
talium mentes suo splendore illiastraret: quod officium a Patre commendatum Esaias vel De- E i. a. us ipse Esaiae voce testificatur. Et derite inflavdus
populi, in lucem genrsum: si aperires oculos me. corum, O- educeres de conclusione ψinctum, de domo careerissedentes in tenebris. Qictare quidquid rerum occurrat, nihilo homo magis miseria sua subleuabitur, usque dum Iesus adsit, cuius ope solius caecitas generis humani potest depelli. Id diuinitus edoctus caecus hodiernus Bartimaeus occasionem salutis suae sibi oblatam 'elabi de manibus ni mi in e pastus est. Et cum κώ- disset quod Iesus transiret, clamauit, Iesus D DAE--dmisereremes. Filium Dauidis appellans, i pso nomine & suae fidei testimonium profert quod Messiam de stirpe Dauidis promissum cetatissime crederet,&ipsum Iesum offici, admonuit, quod filium Dauidis misiericordia&clementia maxime deceret, quae fuit Dauidis praecipua lauῖ
734쪽
laus. Messiae vero munus esset oculos caecorum aperire, ut erat sacris Prophetarum vocibus iam UID praedustum. Iesusis Dauid misererem . Magna mea miseria magnam tuam misericordiam imia
plorat, quantoque ego vilior, tanto benignitas tua amplior erit. Sapienter plane se habuit caecus hic, qui beneficij accipiendi occasionem statim ut cognouit, arripuit. Est prudentiae sinis gularis non differre salutem, remedium obi
tum continuo capere, occasioni non deesse rei bene gerendae.Iesum praetereuntem vocare eum
scitote, qui diuinam inspirationem inopinato . oblatam praeterlabi non sinit, sed ductum illius sequitur. Contemplantes, ait Paulus, ne quis δεμ gratia Dra. Non est in nostra potestate situm, ut Iesus veniat: at cum ille sponte se offert, nostri officij est, non deesse copiam sui praebenti. Ais enim tempore accepto exaudivi te, O in He almiis admui te. Deinde non remisse negotium suum gessit hic caecus. Neque voce mediocri contentus fuit. Clamore usus est ac vociferatione: seruorem ostendens, ac desideri j sui magnitudinem.Summopere Deo placet is spiritus ser-m laq- uor: frigidas ac remissas preces non probat. G --mabit, inquit, ad me, se ego exaudiam. Clamore opus est valido, ei qui caecitate diuturnam dic. Veron. n ' pellere cupiat. Hieronymus sic plane censet: -- expos Eum grauescente besio, ait ille, manus ad lapide δώ--H. η ιοrj,hoc est Iesum etarenu eu clamore leuanda sunt. Iam constantiam caeci huius egregiam co- siderate, multae in uno facto virtutes elucet. NGq; enim satis suit cum prompta tum vehemens oratio, sed perseverans, &incepto persistens reis pulsam pati non potuit. Non cessit repugnantibus
735쪽
hus, contradicentes contentionis magnitudine vieit. Et quν praeibant, ait Lucas, increpabant e si tinceret. Ipse vero multo magis clumabas, Filio in mVerere mes. Sola per sieuerantia coronatur. Et eli is certe beatus, qui Dei obsequium de salutem suam eo vehementius prolixiusq; pr Curat, quo mundus impensius ab incepto, eum auertere conatur. Recte a Philosopho quodam dictum , esse animi in busti & inuicti, aduersantium telis amplius tanquam calcaribus excitari. Neq; praeteri jt caeci huius constantia Chrysostomum haec loquetem : Sed per inhιbitiones huiusimois non impediebatur eius audacia. Nouit enim
fides omnibus repugnare, re in omnω tria ha re. Vtile ectenim pro Dei cultu pudorem deponere. ItaChrylostomus. Illud vero mihi iucundum a- Is .in Dimaduertere accidit, homines qui de illos prae- c tena S tereuntes ossicium honestum putasse caeci cla- m Thoma. mores cohibere, tanquam impotiun EIesum vocaret, molestiamq; ingredienti afferret voci serando: caecum vero nihil istorum reprehesiones curasse, rem suam eo pertinatius egisse: at Chimstum disceptatore huiusce contentionis atq; ambitrium,obsequium illoru resutasse, qui dignutatis ipsius ratione habere viderentur, hominis desiderium curamq; salutis suae indefessam magis probasse. Nam ut Victor Antiochenus literis Visor Am
qu/etis opacata, seelura diam Irex quis apertr- sit. Ergo pro Christi reuerentia & honore salute caeci impedire illi pergebat. Quod faciunt ho. scosi A ent ale. Xx die
736쪽
die permulti , ut diuini obsequi, respectu homunes a salutaribus & spiritualibus stud ijs auocet.
Sunt enim qui duit ni honoris prς textu salutares saepe actiones reprehendant. Ne saecularis cum sis, tam stequenter ad Eucharistiam accedas , est id sacerdotum, non laicorum. Netatopere meditationibus atque spiritualibus exercit ijs v ce .: monachos & eremitas haec potitis decent, quam coniugatos. Ne te maceres ieiunijs,&cilicio.&vigilijs: corpus delicatu isthaec frangunte animum a diui ais obseqiiijs morbo inducto auocaui. Ne monachatum &cucullum induito,
quod utilis sis reipublicae, & Dei causam inter . tuos melius agas. Tales sunt mundi voces, talia consilia : quibus dum Dei respectus obtenditur, illud agitur, ut salutis tuae te potius pigeat. At tasi sapis Christiane,caecum Euangelicum praecla re sibi videntem & consulentem sequere: quanto illi magis increpabant, tanto hic magis clamabat, Iesu miserere mei. Dauidem imitare di
bam me esurio. Ipsum deninue Iesum aspice qui Petrum a cruce idbeunda auocantem acerrime Matth. Ic. repressit,&se potius sequi iussit, δεροδε me Satana. Constantia opus est maxima, & prudelia spirituali, ne prudentia carnis exitium aE rat, dum bene sibi consulere videtur. Consilia carnis Bernardus optime refellit atque irridet: s/- μὰλ ἡ c, inquit, sol icit ου obseruasores ciborum,
737쪽
hientia, qua inimica est Deo. Num Vnoeratis seu Galeni sententiam aut certe de scholis Epimriaebur proponere Vobu λ Christi seiam discipul-: Chrisi discipulu loquor. Dimrus atque H nocrate corporu alter ὐoluptatem, alter bonam habitud mem praefert: meus magister Brisset, re, contem tum praedi t. Haec Bernardus in eos qui curam carnis curae spiritus prςserunt acriter disputat &
Stans autem Iesem iussis aliam ψοcari adse. No 3. AlatrLest omittendum , quod Marcus hoc loco me. tas &conis morat: Vocant,inquit,caecum dicentes, animo stantia in AEqu or esto Vectorat te Paulo ante dixerat,ho inuoca mineS caeco esse comminatos ut taceret. Iidem do Iesu. sine dubio, ut viderunt Iesum consistere, &caecum ad se vocari iubere, mutata sententia, eum adhortantur, quem ante inhibebant. Perseueratiae nimirum certissimus fructus est, ut qui aduersabantur virtuti, virtutem iuuent, quI vituperabant , ijdem maxime laudent. Ita Scriptura habet: Cum placuerint Deo sene hominu, inimicos PromΙς eius conuertet ad parem. David in Hebron septem annos regnauit: mox Israel uniuersus &Beniamin domus quae erat infestissima, in Regem sibi depoposcit, & regnum libentissim Eobtulit. Est ab Esaia praedictum. Venient ad te, a qui detrahebant uba, cingent puluerem pedum tuorum . Quod vaticinium Ecclesiae sanctae quidem congruit, quae gentes totarauit infestas, habuit mox obedientes & subditas, ac de tyrannis factos sibi propugnatores Caesares Vidit. Sed suo quoq; modo quivis Dei seruus experiri etiam potest, perseue utia boni malum nomodo superari , sed etiam th auxilium verti. Addit praeterea Marcus, Proiecto semento suo
738쪽
exiliens Uenis ad eum. Mira hominis ala eritas qui cum ingredi vix posset nisi ductu alterius, nunc exiliat di volitet. Et qui exiguam antea stipem toto die obsecrando colligebat, nunc eris Visoν Ania iam Vestimentu proijciat, ac nihili pendat. No-
ιο ehenti, eat id Victor his verbis: A Dominoseo im cum snro. μνώ omm A critate exibens ad ritam accurris e sectora. 'μe 'μ- νndutuo erat, quo ad cursum expeditior esset, abiecit: tantum non vererem hominem sose exuere, totumh cincto dedere 9 mbolo hoet
statum faciens. Tobias quidem senior audito fili, Tobitet aduentu obuiam coepit ire pedibus o Cfendes. Et cum iesiis adest, cu exspectar, cu vocat, nihil morae faciendu est, consestim exiliendum& currendum eo est. Sis licet caecus, propera, curre: si quid impegeris, boni cosialas, peruenies ad illum tandem. Neque te morentur impedimenta: abij cestatim omnia, etiam vestimenta quae videntur usui esse. Nam qui & sarcinas suas amant & gestari ab alijs expectant, raro vel potius nunquam peruenient ad Iesum. Paulum mihi paulisper attendite, quid ea de re sentiat: 'hil . 3. mιhi fueriant lucra, hac arbitr iussum proiapter Chrinum detramenta. Verumtamen exshqimo omnια detr/mentum esse propter em nentem
scientiam Isu ChriLA Dominν mei: propter quem omnia detrιmentum feci,'arbrtror, sisereo- να ι christum lucri ciam. O animum verε
quid Christus sit aestimantem, atque ipso rerum Felicem omnium contemptu prae illo , Christi consecu- esse, cui o- tione dignissimum. euli aperi- d Qis' fatiis tu 3 Domine se sideam. Ni-untur, ut lili his votis maius, nihil Dei aspectu praestatius. Videat De. Quod optauit, consecutus est: aperti sunt caeco Deum. oculi, caeleste lumen accepit, vidit,& Dei filium pri.
739쪽
ptimum aspexit & vidit: faciem illam coram in 1.perantuitus, in quam desiderant Angeli iuspicere, ca- ius visione beati sunt,quicunq; sunt beati, Bene hie a Beda hoc loco caecu imitari admopemur: Beda is
itemur, inquit, O nos eum, non diust- , non evos. E. errena bona, non honores a Domina, sed iacem serae sua muν, quam is ere cum solis Angelμνυμ---. Dici non potest, quale illud spectaculum sit, cum primum mens hominis corporeis integumentis exoluta, & diuina luce perfusa in ipsam sempiternae deitatis faciem intuetur. Haec omnis selicitas , haec Patris caelestis amplissima promissa:ad hanc om nis Sanctoru in terra pere rinantiu in cogitatio & affectus suspirat. & a
etat. Quando Veniam, apparebo ante Pst nfariem Dei et Et idem: Salsabor eum anaruerit P LIMasona tua Item alius:Audemus autem O seolun- ratem habemus bonam,msisperegranari a coditore, O praesentes esse ad Dominum. Quid illud 3Cupis disrui se esse eum Christo . Nec iecus ille δ. r.s alius Sarictoriam: Charissime nondumst, Dei su Phias a. --, cs nondum apparu t, qu1d eramin: sicimus Mo mi r usa cum Anaruerat, Amris ei er--, cs λδε- simus eum secura est. Quam igitur sapiens &perfecta petitio .Domine set iudeam. Atque Eli, Reg. G. . seus quidem puero formidanti perturbato .3peiij t, ut aperirentur diuinitus oculi. Itaq; aspexit militum ea testium numerosum exerci Lumi& firmum. At noster hic caecus ipsum ducem militiae coelestis ut primum oculos aperuit, intuitus est, Dominum exercituum vidit. O illud
selieissimum & iucundissimum auditu Dei verbum,cum desideranti se animae, & vitam viastis concupiscenti, dicetur, Respice: Regem in decο- remo ψιdebunt. . ait Scriptura. Quicunque tan-- Xx 3 το
740쪽
tellexi sse. Et isiinquit,nshurniel xemne, es erat oeroum istud absconditum ab sis. Repetita sententia rem plane incredibilem Lucas aD serendam cessiit, neq; immerito. Quis enim ta-1es auditores crederet a tanto praeceptore edoctos de re tanta tam plane tam aperte, qua rem Prophetae omnes annuntiarant, ipse Christus testi monio prophetarum &assertione sua toties Confirmarat, tamen neq; intellexisse neq; cogitaste, quod ad rem pertinet quicquam Quam a
ad turditas ea fuit Z quae mentis hebetudor quae sensus caligo tanta incidit Nihil horum, Inquit, intestexerunt. Res plane admiranda: Quam Beda proponit his verbis: Eurdest quodHscipuo toti sibi repticatum Domouea assionis arcana sntestigere nequeunt: γ Ludaea aά Unum Qerbum, ι tam o cureρositum, sol hac expositione Hgnum. Tu augelaesta ducat . Hoc autem dicebat, inquit fidini ei qua morte Udet moraturu , mox qu a Cruineis exaltatio significetur, 3ntel unt, nisi qum Hy-cipuli cuius Uitam maxime ψιdere desiderabant, eius mortem aussire non poterant. Et quia per ρ- rabolas sape eum loquentem audire coseu uerant,
quoties abquid desua passione dicebat ,hoc non stasersonabat intelligendum ,sed amore dictante an aliquid quid asiegorice ref eredum ese credebant. Recte omnino Beda. Nam prouerbio dici etiam nostis, neminem esse surdiorem , quam qui audire non vult. Nempe crucis apud discipulorum animos erat tunc sermo odiosus: S quod maxim oderant, capere id mente minime poterant. Recte a Salomone illud dimina: Non recipit stultus Uerba prudentia, ni sidixeris eι quae sversantur in corde erais. Nondum erant spirituales Apostoli et adhuc carnalia ac terrena sapiebant: