Episcopus opus tripartitum ethicopoliticosacrum non praesulibus modo, sed omnibus in christiana republica populorum moderatoribus, principum consiliarijs, diuini verbi concionatoribus maxime accomodatum. Alexander Sperellus Eugubinus antistes e colle

발행: 1670년

분량: 279페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

Pars Prima

C quae . 38.

dixi.

potest, vi nullus enuneiaretur Antistes, nisi Psalterium memoria teneret, adeoque in saeris litteris versetus fuisset, ut populum abunde posset instreiere admirandM, A vere sunt ea verba , quibus ad hoe sigm sicandum suam mentem aperit Synodus

est, qui docenti ossium in populis fisiveruM ; Sacerdotes ςnim tegere sancto A ip turas Deqoenter admonet Paulus Apostolii dicens a 4 Timotbeum, s Attende icctioni , exhortatieni, ct doctrina o Gemper permane in bis ) ; sciani igitur Saeerdotes Scripturas sacrar ct canones , ut omne opus eorum inpradic/tione, o doctrina consist/t, atque adscent cvoctos tam sideιβι entia, quam operum discolina: meritissime ista

doceatur i si n*mque profani ipsi viti , si litteris omnino destituantur, inepti ad omnia censentur, & risu excipiuntur, praesettim si Iudices populorum suerint, quanto magia damnandi Episcopi sunt, qui praelucere alijs debent, tantaque opulenti δveluti si entiarum graria doctrinis possidere, ut in alios concionibus & adhortationibus illas postegeriuare possint, & veluti Dei administri populos illis in sor-

mare, Labia ea im Sacerdotis costodient mensiam, O legem requirent in ore ei*i ἔ Bqηia Angeias Domini exercituum est ι sic e Malachiae vatis ore Diuinus alloquitur Spiritus . cuius rei magnitudinem ut mature populus, & Clerus Constantinopolitanui perciperet, hoc argumentum Ponti sex Leo Sanctus adhibuit, Si in laicis Dis tolerabilis Uidetur insilia , qa a Me magis in νι qui ρνasant, nec excusatione dis est, neς Veni praecipites agantur populi necesse est, si qui illos ad viam salutis ducturi sunt, omnino coectitiai t: quia tamen hac de re superius, cum de electione ςgim ut, sitis diximus, S uberius in secunda huius operia parte dicendum pari ter est, haec tantum delibasse suiliarit: unum addo, doctrinae tenuitatςm, morum sanctitate , ct exper.emiae vi compenseri satis posse; quapropter ex equorumcu'stodia ad Trim istensem sedem in Cyprio Regnci euectum fuisse constat Sanuum Spiridionem Antistitem , ut refert Cassiodorus, cum tamen nulla verborum eloquen ta praeditus sol que Apostolici Symboli recitatione, in masn Nicena synodo celebris Sophistae ingenium retunderet, cuius peracutis caui lationibus doctissimi qui in Concilio aderant viri, valide vexabantur: Sanctus item Augustinus, teste Pollidonio, habuisse Coepiscopum se itur, q ii loco ignobili natus, tenuiqRelitterat fra excultus,egregia morum Sanctimonia maςulas illas illustrabat . qui ipsemet Augustinus docet, scientiar tenu tatem latis in Antistite tolerandam, dum

modo vitae sanctitas, & praestantia in eo virtutis excellat; octo tamen ipse enume rat , que necessariu scian tur, quorum vel uno si destituatur, ne nomine quidem Episcopi, nedum munere decorandus ei videtur, α.a ipsis Saceν otibus necess/ri4 ad discendum , t est liber Sacramentarum, L ctionarius , Antiphonarius, Buriste rium, computus, canon paenitentiatis, Psalterium, Hamilia per circulum an Dominicis diebus, or singulis festia ιιatibas apta. Ex quibus omnibus si usum δή eνιι, sacerdoιεs nomeη inae in eo constabit, Quia valde ρersetilo se μοι Euaugeti mina, quιbus dicitur cur carco ducasum ρνager, amba in foveam codu ι. bας Augustinus.

Ne morosus hie videar alias rationes enumeraturus, quibus Episcopatum ab Ididicare liceat, proximum caput instituo

Causae reliquae afferuntur, quibus liceat Epis Opatum abdicare. Cap XXXXII.

EX Epistola Decretali, quam capite superiori ab Innocentio Tertio scriptam

ηttulimus, quarta etiam ratio subministratur, quae potissimum in populi impio uicate vςrsatur, si nempe ceruicosus adeo Se contumax fuerit, ut in eo erudiendo, di Cmolliendo operam omnem perdat As istes , vel si eo odio Antistitem, suum iniectetur, & laceret, ut ex eius praesentia, non tantum nihil commodΙ erua tur , sed incommoda & mala maiora proueniant, haec si contigerint, Quis ignoret non tantum permittendam Ecclesiae abdicatione messi:, sed necessariam maxime laturaru

252쪽

Caput Qtiadragesimum secundum.

suturam 8 Propter malitiam autem plebis cogitur interdum Pr latur ab ipsius regimi- A ne declinare, quando plebs adeo dura ceruicis existit, ut proficere nequeat apud Vsam, sed propter eius duritiam, quo magis satagit,eo magis iusto iudicio des cere permittitur, dicente Domino pcr Prophetam , Lιnguam tuam a haererefaciam ρalato tuo, qura domus exasperans est, sic Pontifex: verum nequaquam ad id susticit, si priuatis tantum odijs; quibus immunis nullus esse potest vexetur Epi scopus, sed illud requiritur , ut simili aestu omnes illum invadant , & vςneratione obedientiaque deleti , maledictis illum, & incusationibus unanimi impetu eius nomen oppugnent;annonsi haec euenerint, ut Cardinalis Hostiensis, alijque eius Epistolae interpretes docent , cogendus Episcopus videtur , ut sua dignitate se abdicet, aliquam remine rationem accipiens, vel ad aliam sed ein aduocandus, ut suo loco luctilentius disputabimus t Sapientissime igitur Ponti sex baec alia subnectit, Non tamen pro qua- libra calpa Pastor debet gregem deserere , ne mercenario comparetur,qui videt Iapum venientem, o dimittit oues, erjugit, sed de Superaeris licentia tunc demum potest

k, non tam timidὸ fgere, quam provide declinare, cum stoeI cenaenantur , in lupos, crUq.i debuerant humiliter obedire, iam irreue enter contradicant.

His adnumerandus Martinus Antiochenus Patriarcha videtur; in hunc enim flagitiosi cuiusdam viri eam dignitatem affectantis fraude & impudentia,tam imma. nis procella grassata est, ut Zenone etiam Caesare Genero eius scelus patrocinante , Episcopatum abdicare cogeretur, elata haec voce ad totius aspectum Populi pronuncians clero immorigeνο σ populo rebelli erEcasae conr4minata reuuncio, seruata interim mihi Sacerd/tν dignitate. Theodorum Seiro tam Martino pariter addam usi hic ob egregiam morum sanctitatem ex ascaeteri j claustro ad Anastasiopolitanam in Galatia sedem adductus, cum suae caritatis ardore tam acerbo in se populum odio asta gere perpendisset, ut venenata potione, cuius vim magna: Virginis patrocinio elusit, e medio illum tollere tentaverit, inutilem se ad eius beneficium & salutem comparandam expertus, sc Deo imperante, ex eius sedis tuis multu , ad vitam in pristina solitudine quiete traducendam profectus est. C Id etiam Sanctus Adalbertus Pi agensis Hierarcha testetur; cum entu ad sui populi bonum, cui voluptas pro Iete e at inutilem se operam dare animaduerteret , Apostolica sede permittente, Ecclesiam illam abdicauit, di Monasticae vitae se commisit: quia vero , ut assolet, Antistitum probitas tunc magis populorum oculis innotescit, cum ipsis, vel eo qnod obierint, vel dignitatem abdicaverint, carent, vix quinque anni fuere elapsi, cum Cives illi iacturam de tam pio Antistite factam meditantes , in meliorem frusem se u vitiorum licentia reuocantes, Ioannem Decimum-Quintum Pontificem supplices adiere, ut suum sibi Antistitem reddere dignaretur ὲ ea qua par erat modestia it in precibus tum lacrymis Pontificia mandata Adalbertus reiecit, illis tandem se demisse sub ijciens , iterum suae sedis molem regendam lascepit; verum quia diuturna scelerum exercitatione populi animus obcalluerat, inutiliter admodum ad eius bonum labores omnes impendens eos iterum fuga reliquit, & Pannonios populos tunc temporis Aethnicos utiliori , labore excolendos ad ijt, fidem orthodoxam propagaturus.

M Huius vestigia imitatus Sanctus Edmundus Cantuariensis Antistes,nullum e Bri. tanniae solo post longa laborum exercitamenta colligens fructnm , superfluam ibi suam praesentiam agnoscens, puluerem excussit, & sponis exul aufugit in Gallias, di celebri Pontinianensi a Ic sterio se dedit. Sic etiam Mattheus Agrigentinus e Sancti Francisci ordine, quem Minorum ,

obseruantium vocant, Patriae insulis decoratus, licet erga Deum p ijssimus, de exi- mih beneficus in pauperes esset, immani tamen odio habitus, apud Pontificem de , vatijs flagiti js fuit expostulatus; Romam ergo prosectus aduersantium calumnias retundens, suam innocentia missu strauit; suam inde sedem reuersus, odiumque, acerbiori semper aestu feruere animaduertens, dignitate abdicata in Retitiosum suum ordinem, Pontifice annuente , denuo se recepit. Celeberrrmum diuini verbi praeconem, nomine Guglielmum Desprocatam, ea- dein Religio Corsicae Insulae Et scopum dedit, qui profligatos mores, quibus se lithurSi corrumpendos dabant, ad pristinam Sanctimoniam reuocare noa valens ,

Post

e niseunti prid. Io. g. Propter ma

litiam de

253쪽

post multos in ea labores exant latos, dignitatem in Sixit Quinti Pontifieis pote- .state deposuit, suaeque Religioni se reddens , suscepta in concionandi prouinciam, cum uberrimo fructu quoad vixit, excoluit, T ς igitur Ecclesia se abdicare Episcopo licet, cum populorum nequitiam exinpertus , nullam e laborum semine spectore valet pietatis messem ab Angelico Magistro de hoc rationem excipies, quae in eo nititur, ut scilicet qualibet in lege finis eius spectetur; cum igitur Antistites ad munia Episcopalia eo tantum fine se ob stringant, ut saluti consulant animarum, fine isto deficiente, lex etiam ipsa, qua tenetur,deficiat necesse est; hinc fit,ut circumscripto eo rerum statu, quo Epidauris versantur Episcopi, si probos habuerint viros, quorum virtuti excolendae opem suam praestare valuerint, non licet ipsis, ut improbos euitent , probos deserere ἐquapropter cum Sanctus Laurentius Antistes Britanniam relinquere meditaretur, ubi idolorum superstitionibus imbutus Rex incestuoso thoro detinebatur innumeris flagit ijs inuolutus, nocte quadam immani verbere ab Apostolorum Principe vapulauit; quam enim deses & socors ille esset, qui lupis voracibus commis- B sum sibi gregem absumendum relinqueret, immemor exemplorum, quibus d fortitudine debita tum ipse Petrus, tum tot alij sortissimi Antistites nobis imitanda dederunt: ex allatis Innocentij verbis eollisere hoe licet & aperte in Enetolica Epistola , quam Gratianus affert, Sanctus Liberius Ponti sex significat; totus enimis est, ut ab adeo timidis consilijs mentes Episcoporum auertat, illa demum Apostoli verba recitans , Attendite itaque υθbit, est omni gνegi, in quo vos Spiritus Sanctas constituit Disiv/s regere Ecclesiam Dei, quam acqusuit proprio sanguiηe , Qt non sit qua υεs decipiat, aut seducat in sublimiιate sermonis, ut plebes υοbis commissas Nunquatis, εν alicui propter malorum onrabria o hominum, quieti vos ι εδε sis , ct υt vos solummodo salueiis, o filias orphamor relinquatis, ac si diceret, quam remis deviislaque animo sunt, qui omnium fructum non eolligentes, aliquorum fructus aspernantur; an non tot alii supersunt, pro quorum animabus post rotiniurias, poenasque const miis me sublatas,cruentum spectaculum edidit Deu ' CValide haec roborat Sanctus Gregorius Pontifex, qui Sancti Benedicti facinus

reserens, cum, in eius visam propinato veneno conspirantibus Monacis,eo ruin rem gimen excusserit, eremoque arctiori lege se clauserit,Petrum Diaconum sic disputantem affert, an scilicet rite Diuus Benedictu, fuerit operatus, illorum regimen quod suceperat ultro deponens; ac eadem distinctione allata, sibi ipse respondet , V r ego ex ιμο Peιre, ibι adunati aequanimiter poνtandi fiant mali, Ubι inuemuntura ἰιqus, qui a Iuventur boni . Nam υβι omnimodo bonus factvis deest , sit aliqWand

de malιs tabor uacuus, maxime si ὸ υιι ino causis uesperant, qua fractum Deo ferre valeant meliorem i Apostoli ad hanc rem . titur exemplo , qui licet pro Dei gloria amplificanda comparandaque animarum salute, parati di inus ad fundendum sanguinem fuerit, ut Romam pergeret, ubi colligenda ipsi messis uberior erat, Damascum reliquit, ubi tot insectationibus agebatur. Quando igitur de aliquibus bene mereri potest Antistes , Iicet alij contumaci in eum odio ferociant, non ideo discessuri a suo populo sunt, eum probi adhuc su-DPerunt, quos nefas est shos si lio spoliare i inuictum potius animum exhibere fortiter in improbos pugnantes debent; quam in hae re fuit omnibus admirandus Sanctus Ioannes Chrysostomus i licet enim in eum Eudoxiae Caesarissiae improbit te saeuiis inus malorum imber irrueret, numquam tamen e sui nauigii clauo, quem moderabatur, decedere voluit, fructu,quem ex aliquibus uberi segete colligebat, admodum recreatus: quin cum a nefarijs Episcopis his simul coactis damnaretur , suaque de sede abigeretur, praecipienti Caesari, ut infulas suas exueret, fortiter elatoque animo respondit, las cui Deus , o Samiar Ecclesia in tνadidιt regendam,

ab ea mea θοοιe Dereo ν recedere e sin autem hoc ιιιι uidetur, Imperator, tu me ex ea

ui expelle, με me pusim omnans defendere , hoe est ad Dei Iud cis Tribunal, qu/d o

Hunc imit tus Sanctus Anastasius Neapolitanus Antistes, Sergo eius Vrbis Du ci suoque nepoti, qui tunc ab incepto furore se destiturum affirmauit clim Neapo litanag Intulas ipis deponereti respondit, sp sam mihi a Deo commissa a

254쪽

Caput Quadragesimumsecundum. 247

a numquam quoad vixerim deseram , nec unquam patiar alijs eam nuptijs sociari. Inclytus etiam Cantuariensis Urbis Episcopus Diuus Thomas, cum Britannici Surai.

Regis furore vexatus, a Uintoniensi Presule audiret, tunc Regiam iram sedanda my ος b cum Cantuariensem sedem deponens alteri Episcopo a rege elιgendo locum daret, respondio intrepide in haec vetba scitiarur, m. ea consil-ε Disso pam suscepi , αι eum Regi tradam ,sM ut pro tuo etiam me ipsum impendam. Ualidissima tamen ratio mihi oceurrit , qua tribus hisee postremis exemplis edoctus , existimem licere aliquando nobis a communi via discedere ἔ ea autem est, quod vexati tam acer h8 1lli Praesules fuerint, eo quod secra iura tuerentur. adeoque, ne Principes viri in res sacras audacia procaciores irrumperent, optime si illus factum in retinenda dignitate, cuius odie tio commendanda uniuersali lege non est, nisi aliquo alio titulo comprobetur: quapropter cum Di qm Thomavsuperius memoratus, Episcopalis sedis honorem Alexandro Tertio restituere vellet, obstitit ei Pontifex suaque auistoritate prohibuit, ne indutis insulis spoliaretur: Bdua certe mihi Praesules in Italia innotest uni, qui eiusdem rationis vi numqua uias suarum illustrium Vibium infulas exuere voluerunς, licet Principum potentia. &ri perpetuo exules suis a Sponsis abire cogerentur; hoc tamen iacertum mihi e si, an in eo rerum statu diuinae penitus voluntati se canis ima reat . . . itan hancus hie mihi obiicitur Cantuariensis Antistes, qui prolixe ad Alexandrum Secundum scribens, ut Cardinalis Baroni ut refert, facultatem ab eo postulauit suam dignitatem exuendi: ad impetrandum duo Episcopus affert, primo sici. licet , quod inuitui ad tale Sacerdotium fuerit electus: tot inde vitia, di sordes esse, quibus pertinaci quadam duritie populus adhaerebat, ut ingenti angore vexaeut non ibi posset amplius immolari; his etiam haec addit: Nullas est enim aper

citauit, ut ad tenuem hunc fructum collisendum, vinem suam laboribus sisceptis

AD quintam rationem explic ndam progreditur Pontifex Innocentius, quae

in scandalo graui versatqr: non hic Pharisaicum scandalum intelligas velim, sed quod, cum vocetur a uum, graui sempe noxae conjungitur, ut egreg/st , Magister Angelieus distinguit: si nullum. igitur aliud graui feandalo remzdium alibi . ad I

praestari possit, non tantiam licet, sed necessario requiritur, ut suam dignitatem Antistes abdicet, ne perniqiosus ijs sit, quibus esse debet salutaris Pνagraώικώ- , id ' '

suesca dataeaiιando, eum alι ter sidari uo. potest, licet Psopo petere cessi ora , me graui de pias temporalem honorem quam aeternam sidiatur assectare salutem : de illo autem φη ς

testatur seandalo se habere sermone m, de quo his verbis apud Diuum Mattheum Mais.1RDDiuinus Magister loquitur, aisi siandatia uerit υuum de pastilis istis, qui in πω

σνedaaι, ctia de hoc scandalum uocatur activum: cum econtra quod pastiuum dicieitur,&nequitiae alienae tribuendum esti illis etiam vel bis ex eodem Matthia describatur, Siniιe illos, eaeci μαι, o duces caecoram: ad c mandatum euitan in Card Iam dum stequentissime a communi lege deflectimus, nec alia de ratione, non publi- irat de C, ea sed secreta poeni Aaronem ueva corripuit post vitulum aureum populo adora dum exhibitum , quam ut doceret, cuit arguen dos esse peccantes Praesules, in Tha. iane populi eorum crimina agnoscentes, quos tantae dignitatis Sanctitate, immunes ab omni erimine aestimabat, scandal adicerentur ι sed de hoc in tertia parte m.

Ut Canonum Magistris haeretamus, in triplici reru' genere versi ri potest hoe nt. I .

seandarum, hoc est in ijs, quae vellant ut ad mores , ad docti inam, te ad iustitiam, rufi. ut si Episcopus publice cum pellice vertetur, oc simili alio flagitio communi seniatentia damnetur, vel si prauae doctrinae dogmata diiseminet, vel si sacros prouentus, sententias δέ leges venditans, publιcam infamiae notam incurrat. Qua

255쪽

i Qua propter si ratione seandali potest quis licite pro quocumque euentu , qui ἀο lioquin Canonum praeceptis probi beatur , a saerae dignitatis regimine remoueri, ut apud Flaminium Parisium nonnulli Magistri docent, musto mapis probatur polῖ se ab Episcopo facultatem peti & obtineri tuae dignitatis abdicandae. adeo νt licMipse Antistes hoe nollet , cogi a Pontifice polsit, ut se vel murius deponeree, ad aliam sedem reansferretur: lie communiter ex eodem P risio Doctoresi sed Histerius etiam Cardinalis Iaccibatius progreditur, de inquirit, an idem Pontifeu, cui nullus in terris est; qui praecellere.iuum valeat, si standalo Populis fuerat,eogrporusit ad pontificale Sacerdotium abdicandum ; si enim , sic ille ratiocinatur, in superius: memoratis euentis suas non exuerent dignitate4 Episcopi, omnibus is eo demptu & odio hii herentur: hoc autem tanti momenti est , ut non tantum probet digiti civem do Sotir posse, sed ad eandem induendam omnes excludat i habes hoa Diuo Leone Ponti fide, qui Epistolam scribens a Gratiano inter Canones relatam, praeeipit,ne urbi alie ui praefietatur Antistes, qui aspero, de acerbo animo ab ea ex cipiatur, Ne Civitas Epsus νon altum aut contem uat, aut Merit, sie tam B

. Uerum quia scandalum, etiam quod vocant palssuum, se egregib d et Magister q . Aquinas, etiam ex his prouenire potest, quae licet flagitiosa & foeda non sint,aiis quam tamen labis speciem praeseruat ,& prauum ab his exemp/um haberi potest sideoque lege caritatis ab eis abstinere tenemur, hinc est , qudo eli his etiam potest aliquit licite Episcopatum abdicaret . ad huius confirmationem Satullus Clemens Ci pontifex in Epistola, quam ad Sanctum Iacobum Apostolum scripsit, refert, quod extremis suae vitae diebus Sanctus Petrus coram omnibus Christi fidelibus Romae

adstantibus manu eum apprehenseris, Pontificem tibi successurum eum renuncia..iaeὸ p. β' uit; Ioannes autem Tertius ad Episcopos, tam Germanos tum GaIlos scribens ait,q. p. η. Unum , Cletum ut Uicarios, & Coa tutores Sancta Petri se gessisse, misistν Aant eaetoriora , sed Diuo tantum Clementi suo veluti Successori scintificale Sacerdotium donasse . compertum nihilominus nobis est Sanctum Clementem primum

Lino, inde Cleto suam Pontificiam sedem cessisse, quam tunc solum Pontifex ipse Cpossedit, cum pro Christi fide generose illi occubuerant i plurimi piae eius humilitati hoc tribuerunt, sed Canonica glossa & Mediolanensis Praepositus seu Cardinalis Alexandi inus docent, Pontificiam Dignitatem a Clemente ideo abdicatam, ne butus subrogationis exemplo a Principe Apostolorum sectae, futuri Pontifices praue uterenturi hinc enim plurima se commoda , & mala in Christianam Rel, stonem effluere poterant ex ambivione, & dii cordia animorum. . . Hinc etiam est, quod licet Diuus Gregorius Naaianaeniis verus esset Constantia 'nopolitanae sedis Hierarcha,plausuque ingenti ab Oecumenica Synodo in eadem se deosnfirmatus, de licet amantissimus sui populi esset, mutuoque amore redamaqretur a populo, quia tamen Aegyptii Praesules, aliique o Macedonia in ipsum *uininie indignat eo quod ipse iniustam Flauiani electionem oppugrasset, quem Meletio vero Antiochiae Patriarchae suffecerant, in priuata Synodo eius electi nem evertere perfide conabantur, ac si pere iam ita Constantinopolitanam sedemi, irrupisset; & quia econtra plures tum doctrina tum Sanctimonia Illustres. Antisti tes sibi adhaerentes cum illis contendebant, vi grassantes has dissensiones, di in

genti detrimento toti orbi Christiano futuras, si magis excrescerent, componeret, Ionae instar tempestatem hane sedaturus, se in mare immittens, suam deserere nR-' uim statuit, hoc est ut Diuinae Gloriae inseruiret, animarumque utilitati studeret, aemulantium furori cedere, & tot illustrem sedem/itulis abdicarer quam autem reluctanter hoc ipse confecerit, satis ipse posterataci reliquit, resciens suum ani inum in diueria iactatum diutius fluctuasse ; quanto enim hilarior portui se com mittebat, & decumanas illas proeellas nequid uni aspectu dignabatur,tanis etiam tristior erat, cum vineam tua in tot laboribus excultam , & sudoribus irrigatam deserere cogeretur, eosque a se remouere filios, quas fidei puerperio caelo Deo que genuerat: sane tristis adeo de hoe ipse fuit, ut quoad vixerit, nunquam era animo tristitiam hanc posset excute te: quin eo narrante habemus, quod in ei animum cogitatio haec potenti adea tyrannide ferociuit , ut ore, mente, avim.

256쪽

Caput Quadragesimum secundum.

ealamo . 8e vel ipsa noctis quiete suam sedem prae oculis semper haberet , suam.' que mentem in ea defixam seruaret . . .... ν Cum a Coneilio quodam S ociensis Antistes dimnatus esset, eo quod Cleti- eum, quem humana caede fedatum nouerat, ad sacros Ordines submouisset, poenitentia sui sceleris tactus, spontEsedem Episcopalem deseruit; sed rursus hanc BD- , . abdieationem pert sus ad Pontificem refugit ,& innocentium Tertium adiit, ut ινλse illi testituereti sed sapientissimus ille Pontifex, ut scandalum euitaret , reddere illum suae sedi noluiti maximum enim futurum omnibus standalum erat, si tantieti minis reus ea iterum dignitate decoratu, larederet. :

. II.

Extrema iam ab Innocretio ratio affertur; & irregula iras dieitur, quae tamen delicto .aeet, & solum vel e bigamia vel alia simili labe proueniat i ham autem non eius momenti est, vs semper urgeat ad vel petendam vel eoneedendam Epistopatus abdieationem, exempli causa sit, si aliquis dum renuneiaretur Antistes, tam erit te spuriis natalibus ortum clio enim iuxta Canones ad saetas dNgnitates induendas impedimentum est necessarium γ in hoc enim euentu, si se optime in munere lao exertendo gessisset. & si in hac labe reticenda patrata noxa non innotestat, potest utique Pontifex statutae legis nexus relaxare, silutarem νε- nam ad hunc delendum errorem imponens, Perse wro irregularitas, in fisse ν

Hese innixus doctrinae Sanctus Carolus, qui religiosi tum quae ad Canones,tlim quae ad SynodumTridentinam spectabant,obseruabat Ioannem Baptistam Castellum notae libi fidei, de pietatis virum, ut ad insulas Ariminenses submoueretur, legum vinculis quἔbus obstringebatur, exsoluendumcur aut e ; dum igi tur suae Antistes sancte riteqae praefuerit Ecclesiae, eum facillimum ei sit, ut dispensatorio diplomate suam habeat libertatem, ut in quadam o meis deeisionibus stitui, nul- eisi i nula ei iusta ratio esset,qua suam dii talem exueret; areana potius sui pectoris San. α μPctissimo Pontifici reserare deberet, ut ei lex huiusmodi remitteretur: verum si ex iaduerso non tantum natalium sordes ta sua creatione silentio obuelasset, sed in . mmc l 1. ipsius sedis regimine deliquisset, non eamen posset, sed etiam deberet nuntium . Pst y 'dignitati remulere , quin uno ad hoc pinstandum eogendus a Poatifice esset D Si vero quis di natalibus suta fuerit incertus, eum ipse nna teneatur se spurium aestimare, & ad digni tates possisendas praepeditum, non histe potest Episcopatum dimittere nec enim de ustio tenetur quis remissionem legis exquirere; communi .is deeit e suffragio statuom, tum I hensebiae tum Canoniam Magistri, quibus nos pam νεῖ. p. iei in signi Mata decisione adhaesimus. u 2 M o v.

LlCET autem ad istae tantdni sex rationes innoeentii statuta referantur ,

alias tamen non ille releeit, quae tum honestae elim salutares existant; eius verba recitor α. . υεννι postulando comedi luestiam inmισι, tibi te duximus relinquendam, Lydistinctis causis propter quas cedepe vomat A propter alisaam causam υρ uem o honestam in hos modι proposito perseueres, de ticentia nostra cedas:

his ostendit has ab ipso sex rationes allatas, quia exteris frequentiores sunt: quae ii autem

257쪽

Pars Prima.

autem aliartat honenae utiles causae, quibus hoc idem siepraestandum, tum ad Romanum Pontificem,tum ad sacrum Cardinalium nuentum, onctitoria- nlis dicitur, iuxta locorum , & person rum diuuitruae in terre seutent tam spectat, ut docet Nauartus: ex li is cae Ii inclementia a Cancinum magistris ceceuietur: aIi. ouando enim iniuriosus adeo aer est, di in valetudinem Pontis .is efferatus , ut ad Eoiscopalia munera ercenda pNepedit , suMinum: saluth:xςs in e modica Inter ossicia teneatur , quaproptςr si nulla fueriti: i eos Dioeresi regio , quar in Iuta- fixo. ni. Et fi valetudinis periculo eum. ςηimat, si si tam lintniti cullo diuortium απὶ: ueere eontendat, in nullo prorsus ipse delinquiti uillabaec causa pytest esse Pon-Pliς ti R. riui suam illi benignitatem aperiae Diuum vi regorium ι mltatus, qui timui titulo Syracusano Antistiti praecepit,vi ad aliam curiam quendam sacerdotem ae- in dς ' is intemperie vexatum transmitteret, quam ad rem confirmandam, rationem at-' -e, dignissimam, quae omnium moderatorum animis adhaercscat: asia υι ει erg

ήπωπ o ram aecessulam, ab eo inter alia excepi, se mulium angio

ε suo postulo immoraIM Rura enim in hoc rerum sta- Ο . . te an Π his Measionem non. deesse e quod qui in a. hin . se eduenta Magistri docent, in qua hui nin m Innocentii decretati si-onificatur , uui id circo abdicationem, quam Archiepissicopus Epidaurius de suo ' dSeonis It libenter approbauit: ut Epistopalia Sacerdoti decus maiestatemque eruaret , Eboracensi Antistiti dedis m mandatis, ut sacros quosdam census hoei tuto ei donatos in sua Dioecesi fruendos ei permittereti hae ipsa de ration: eius-

samen aliquis rix rum P xς v. seclesiae regimiae subducere se vel Io , ut

258쪽

Caput Quadragesimumsecundum. Σς I

priuatas vel cum Collegio vel cum Clero dimensiones declinaret, probro sibi est, tam effgminatum mollemque animum aperire , sua que magis quieti, quam suae sponsae saluti addictum Si autem , ut suo loco dicetur , nec licet alicui hoc titulo diutius a sui residentia abesse , quanto minus illa se spoliari licuerit; profecto quantis remordentis conscientiae stimulis angeretur, si se illa abdicareti quam ad rem Arnulpho Lexoviensi Antistiti consilium de hoc ab eo petenti respondens Petrus Ble sensis hae e pronunclauit , Quod si 'νincipis ia dignationem,aut Capituli vestri Uexationes, aut alias hu-ias vita molestas formidatis , o ideo pacem eligitis, er quietem, hominem degeneriser abiecti ammi decet haec facere, non vos, quem constat prae cisteris cor magnIsicum babasse. sane in hac requie non inuemetis requiem, Et ecce in pace vestra esset ama-νiιudo amarissima, dum recoleretis cum avum a spiritus gementes vis ibi defecise ,

ubi fortius erat standum,abiectoque seiritu consili , ct fortitudinis, videresis uos upusillanimitate spiritus, ct modica tempestate submersum : Ad resignationem Episco-B palus nulla, si mibi creditis, uexatio uos ιnducet, erc. Alius adhuc euentus superest, in quo nefas est, sub rixarum velamine sedem suam dimittere: si etiam Praesulem suum populus odio habuerit ex prauis moribus, ex avaritia & stagitioso tuae potestatis exercitio, vel quia aspere indignetur in populos , eorumque causas audire recuset, annon ut siue conscientiae leges sequantur, incompositos componere mores ipsi tenentur,immoderatos voluntatis aestus compelcere , ab errorum via desectere,& arctissimo eliaritatiς nexu gentes sibi subditas amplexari e non sedem deponat at asperitatem, non insulas exuat sed vitia,nec sponsae libellum repudij praestet, at e natos aestus,quibus misere inseruit, Θ cordis sede reiiciat; si namque regiminis formam immutet, seque ad meliorem frugem conuertat, Dei opera, cuius praesidio nostra bona tribuenda sunt, ipsi etiam Populi, ur frequentissime docuit experientia, odium in amorem conuertent, in ostii ia rixas, in obsequium furorem.

A R denter Canonum Magistri inter se deeertant, an ad Religiosum ordinem

sulcipiendum, ut ibi Diuita obsequio totos se mancipent,Episcopalem abdicare sedem deceat: potissim psunt, qui id inficiantur, & contendunt. numquam olicere , ut te religiosis militiae Sacramento obligent, ab Episcopali Sponsa diuor-rium instituere: ex eodem Innocentio Tertio hoc aperte colligitur; ait enim, quod.-- licet Magdalenae munus securius sit,utilius tamen Matthae exercitium est; pulcher- pr Trimam quidem elle Rachelem , sed eius puIehritudinem sua Deeunditate a Liata, Mys Fircompensari: nefas igitur est, ut stulturi Divinarum rerum contemplatione, qui- ' ' μμ

hus adhue insulati vacare commode potant

ducant.

ab animarum regimine se sub-D Hac in re satis se eruditos praestitere nonnulli e Traiectensis Urbis civibus et hi , e,--ἡμnamque, ut Surius refert, validissime Sancto Remaelo suo Anti stiti obstiterunt,ne δ' Episcopalem unus abiiceret, & ut se familiae religiosae daret, ad quod conficienim eodorum spectatissimuin virum sibi in ea sede suffeere contendebat : nullam sibi esse parem ad id peragendum rationem ei docte ostenderunt, easque omanes illas causas, quas postea Ponti sex Innocentius in memorato superius Canone explicauit, erudith illi recensuerunt. liis etiam et Sanctus Liberius Pontifex, dum enei elice scribens so- Litar no C conqueritur, nonnullos dari Episcopos, qui Relinqoeνe velint eas quas tueri SuggIsti ebent Ecclesias, o pro ovibas sibi commissis laborare neglitunt ac mcnasteriorum se

quieti trarere festinante ut autem cogitationem hane excutiant, summa conten

ione laborat: sane facultatem huiusmodi Humilfrido Morinorum Antistiti Nico-usion titex denegauit, licet maxime h Normannorum incursionibus acerbe ve Xatus, ex illis procellis suae quietis portum appellere in religiosa familia auidissi me XOptaret; Potiatimae autem ratio aes, quibus velut I eardinibus inconcussis haec

259쪽

doctrina eonsistit, maximae sunt , tum Sacrum manubium eum sua sede contra-D.Tho. xx tractum, tum cbaritas qua Deo coniungimur, & genuum saluti pro sp eimus, tum Aquia absolutam virtutum persectionem Episcopi magis quam religiosi viri poss-dent; licet enim suae se Iuli eomparatas iecurior eorum status quam illotum sit,1d publici tamen boni augmentum ille huic est praeserendus. Illustria illa verba sunto quibus inurelius Rothom agensis Antistes Anselmum V tune sui asea teris Archimandritam, & postra Cantuariensem Episcopo m allocutu gesti eum enim hie e distractionibus mimijs, quibus suum animum illa praesectura implicabat, se ab ea auertere conaretur, obstitit hic mandauitque, ut ab incepto desisteret; profecto enim,sic ille, de multis accepi deque alijs oculatus ego vidi , qui ut suae quieti vaearent, sacris praesecturis abdicatis, turpi socordiae se dantes in transuersa ruerunt: ut igitur prosequeretur, ipsi pro sua potestate praecepit, &ad alia illustriora munera efferendum vaticinatus illi est. Hie idem Diuus Anselmus , cum in hac Cantuariensi sede maxima incommoda, aerumnas, odia, ipsiusque regis surorem ad Romanae Religionis Sanctitatem Bluendam fuisset intrepide diu perpessus, tandem ut C tot motibus, & tumultibus emergeret, Rachelis amplexibus, & Dei voluptatibus allectus validissim E ab Urbano Secundo postulavit, ut susceptas illi insulas auferret: sed erici numquam potuit, vitam inuicto propognatore suam Ecclesiam Pontifex spoliaret. Pasqualis etiam Secundus Hidet berti Cenomanensis Episcopi preces reiecit qui BWφ' saerae libertatis desen Ior fortissimus,l enrici Germaniae Regis iram passus Romam' ' ' ad ijt, ut Ponti seis aut horitate de Episcopo se Monachum exhiberet. Haud tamen inficiamur, plura quoqui eae aduerso praesertim e Diuo Petro Da mi ano suppeditari virorum Sanctitate Illustrium exempla , quibus nefas esset refragari, quia haec de illis habenda fides est, ut instinctu tantum Dium, haee illi praestitissent, ut in illos populos Deus animaduerteret, qui probatissimos Antistites suos debita obseruantia fraudabant: digna tamen haec sunt, quae nos admira.

iione potius,quam imitatione excipiamus.

i. ., Consur me huic etiam est, quod pr ter Diuum Petrum Damianum , de quo Q '' perius egi, Purpuratus Sacrorum Annalium scriptor de Ioanne Colentae in Armenia Antistite reseri; hic enim in suae sedis regimine, transacto decennio, sacras Palaestinae oras invasurus accessith cum autem nocte quadam Hierosolymitana in Vrbe inter uberes sietus Deum exoraret, ut iocum eum Eperiret, ubi timore omni

sublato suae saluti conlateret, sydus in Crucis larmam expressum spectandum ei se dedit, e quo pro luce vox, & verba pro radijs in hunc fere sensum erupere, si Caelum assequi cupis, sequere hoc sydus: alaeter hoc ills perfecit, eiusque ductu ad Sanini Sabae Laurum peruenit, ubi se tanti moderatoris magisterio committens , illique familiae religiose eooptatus, ex integer imi silentij custodia , cui se deuouit, Silentiatius fuit appellatus: eremo forsan colendae quam populis excolendis aptior hic erat: isti persimilis Ioannes etiam Aldobrandiniis fuit ὰ meis in hae Eu gubina sede praecessoribus unus : hic enim diu eiu praesectura administrata , anno x 378. Urbano Sexto illam restituens, ad Diui Dominici religiosas aedes Florentiam reuersus est, ubi exiguo ab hinc tempore sinctam vitam morte peregit: pijssimus quoque senex tum Neapoli tum Romae mihi cognitus tuit, qui ex oratorij Neapolitani coetu, quem spectatissimis moribu di saluberrimis concionibus illustrabat, ad Larinensem Episcopatum traductus a q/iescere numquam in suscepta dignitate potuit: nimis enim eius muneris maiesta. caelique illius inclementia tum eius valetudini tiam h n militati repugnabantiquapropter facillime ab Urbano Octauo Pontifice impetrauit, ut sua recenti sponsa dimissa veterem suam, quam impen- diligebat,oratorij ledem cito gressia repeterer i hanc tamen Pontifex sapientissimusconditionem apposuit,ut nempe ad Episcopali. notae, sibi inhaerentis argumen- . tum, auream crucem pendentem e pectore praeieferret ἱ Sanctissime hic ea, quae su-., perfuit, aetate traducta , tranquilla tandem morte quieuit: quia tamen permole-nis , di perennibus coci scientiae stimulis de peracti abdicatione vexabatur, denuo Pontifico in ad ijt, ut eum absolueret, &, si quid lex obstrinxerit, relaxaret: ex a uerlo codem iere tempore conti sit, ut illustris Dynasta, quem sibi tum e vigilaa. tia

260쪽

Caput Quadragesimum secundum. 2s 3

tia & pietate, tum e liberalitate utilissimum sibi populi habet, ni, ut Deo se arctius δε deuoueret, facultatem a Pontifice accepit, qua infulas exueret , & vestes religiosas indueret: sed tepescente in dies primo illo pietatis ardore,non eo prosectu excelluit, quem ad sui decus, S ad gentium beneficium collecturum ex eo unusquinque spcrauerat et quis ergo nunc etiam temporis verissima non agnouerit,quae olim Diuus Bernardus Abbati cuidam significauerat, qui ut animum ad religionem excolendam in Hierosolymitana Urbe acrius intenderet, animarum praefecturam deponere moliebatur ; leuibus hisce cogitationibus Doemonum latere insidias, &blando lucis alpectu stygia monstra celari: promιttiι dubia ρνo certis, immitιιι etiam vera prafalsis non υι canserat quodfustra veras , sed υι auferat qaad yfactasse renes : dedi ipsius verba Bernaadi: hac de causa usitatissimum dictu sancto Philippo Nerio erat, quod sicuti commendanda maxime est e prauo statu ad probum conuersio, sie mature recogitandus transitus est, quo quis e probo staru ad alium arque probum, qui etiam melior videatur, se traducat; nulla enim datur vivendi B ratio, quam sua pericula non obsideant: quapropter iure merito dissicillimi Pontifices sunt, ut huiusmodi transitus approbent, ni caeteroquin ex aliis adiunia is rationibus optimi videantur.

Si ergo ad religiosum ordinem suscipiendum, Episcopalem dignitatem Pontifici

restituentes, nec nostrae utilitati nec famae nostrae coissilianus, quanto periculosius

erit, si quis ad alterius, quem ipse elegerit, beneficium dignitatem dimiserit , quod ipsissimum est, ae sua sibi opera successorem eligere Θ non ego hic Ioquar ,

sed Theutonicus ille sacerdos nomine B tuno vir spectatae probitatis: hic, ut Can- I.t.: I p. 3ti pratens s reset, cum iam senio laboraret, ut Episcopalium curarum sarcina se , subleuaret, & reliquos vitae dies in rei glosa aede transigeret, nepoti, quem doctEsimul & pie ad hoc munus educauerat, parpeiam impertiuit, & religiosae vitae sacramenta dixit reo iam extinino in excolenda parqcia,quam Uicario cuidam comnii serat, socordissimus Nepos erat; quapropter Bruno ter ei uidendum se dedit, - cique non sine gemitu significauit, eius negligentia saeuissimis se inter purgantes staminas cruciatibus vexari: elato dein pallio , quo videbatur obnubi, flammas eum undique depascentes aperuit: his autem numquam liber euasit, donec negligentia illa dimissa n suo munere exequendo diligentissimi munia prosequeretur. si tamen antequam Antistes Episcopali Sacerdotio decoraretur, se religionis voto ob sttinxisset, non tantum posset, sed omnino deberet dignitatem Sacram exuere ,& ordini religiolo se dare : licet enim Episcopalis vitae ratio in maiori virtutis persectione versetur, adhuc tamen persoluenda ea promi, fio est , qua se Deci ille obligauit: sic Angelico referente, Episcopo Gebennensi Innocentius idem Tertius' D H. respondit, Iieet in id scribendo, nomine Ecclesiae aberrauerit, cum Grationopoli- εὶ 8y.ar.ς. ianum appellet; sed addit idem ibi Innocentius, si iam expleto voto Gebenensis ibis Collegij suffragijs iterum illi sedi donaretur, posset utique eius electioni haerer , t..devinci.&eius praefecturam sibi impositam excipere: non haee ab illis discrepant, quae Concilium Constantinopolitanum Episcopis Trecentis octoginta tribus, Ioannis o. in D ctaui Pontificijs Legatis approbantibus statuit, quod scilicet, qui Episcopatum. deponens religiosam vivendi normam iniret, ab Episcopali repetenda sede prohiberetur: hoc enim decretum intelligendum de iis est, qui flagitio aliquo inquinati ab Episcopali sede reiecti, religiosas sedes adeant, ut voluntariis supplici js sua seelera expient: secus tamen dicendum est de alijs, qui vel pietatis studio, vel pesecutionum vi, vel aeris iniuria, vel ex inscitia sacras dignitates abij cientes imae dem religiosam se adscribebant: si namque hoc impedimentum desece it,iterum E , Ateligi in Episeopos possunt, & rursus a Pontifice confirmari: Canonem illum sic ad 8.zi mi,

electum Archiepiscopum Rauennatem Innocentius Tertzus scribens in Decretali sua declarat. Nee illud extremo reticendum arbitror, quod Episcopus , cui iam faculias a Ponti sice Ecesesiam dimittendi est impertita, li iud ab impetrata abdicatione reuocare se valet, ne Christi vicarij mentem videatur sua leuitate deludere : sic e. uid habes ex eodem Innocentio in quadam e suis decretalibus; haee autem licet dum dore n. de minoribus Sacerdotijs agitur, ob irrepentes fraudes ne uua quam usum absti-

, . neat,

SEARCH

MENU NAVIGATION