L. Annaei Senecae Opera Omnia

21쪽

DE PRO vl DENTIAν inter ruinas publicas rectum. Licet, inquit, omnia in unius ditionem concesserint, custodiantur logi innibus terra o, classibus maria, Caesarianus portas miles obsideat; Cato, qua exeat, habet: una manu latam

libertati viam saciet; serrum istud, etiam civili bello purum et innoxium, bonas tandem ac nobiles edet Operas; Iibertatem , quum patriae tion potuit , Catoni dabit. Aggredere, anime, diu meditatum opus; eripe

s terebiω humanis. Iam Petreius et Iuba concurrerunt,

Lieri, et e. lil ulla ex lita quae aecum et lite l.Ato disserit in eeleberrimo soli loquio unglicite sabaia. His dea fi s Cato re Perias. Unius. Ea vox est Prope sola qua μονα οχέαν elegariter simul et perspieue Minaui signifieent. Tacit. Histor. Iib. I, cap. I : Postquam bellatumia 'ud Actisun , atque omnem Polesta. tem ad unum con erri Paeis interfuit. Idem, Tue. Aunal. lib. I: Unum

imPerii corpus unius animo regendiam

caesaristina obsideat. Nam praemiserat Caesar Vllaam cum equitatu M. N sanam , ipse eodem iter facietis. Hirtius de Beli. Asric. Cap. 85, 88. Caeterum de Catone cons. l lutateh. iti eius vita.

Etiam esuili bello purum et innoxium. Quod valde mitandum ; nile uim sceleri aliquein propius admovet, nil in nefas citius iu1plusit quam ei vili. ivxoi , ut ipse Cato apud Lucanum praedicat, Pharsal. l. mum . Bruto, ne res eiiritia bella fatemur. Nam m his arma neque rerum. neque haberi mastini mr borias artes

tihus dicta alia . sed certatum utrimis viae de dominationa est. Sallustius a Fragm. Aggredere, anime. Saepe apud Senecae aequales ea formilla recurrit seipsum vel ad viudiciam vel ad sortitudinem concitandi. Senec. Tragic. qui sortasse idem eum Nor,tro est Med. vss. -o, sqq. Per Miscera Usa qtiaere sut luteιo Miam, Si in is, anime, si quid antiqui tibi Remanet Migoris: pelle femineos metus Et

item. 'hyest. vss. 92, 193: Age, anime. Iuc quod nulla Posteritias Probet, Sed nulla luceat. Iu his omnibus tam eo non est eadem εμγα τις quae in nostra lingua esset. si quis sorte

anim tui suum ita alloqi Eretur.

Iam Petreius et Iuba. caesi. Si Hirtium loe. laud. ca P. 23. 94, qtie Ructores audias, et M. Cato prius sibi ilini manus intulit, quam linetreius et Iuba , et Petreius u Iuba . Lie a servo inter feetus est. Sic enim Hirtius, in re tali itiaxime probabilisset iplor: Rox inuram Iuba, ab

22쪽

iacentque alter alterius munu caesi. Fortis et eg gia sali conventio, sed quae uoti duceat magni titidi in nostram i tam turpe est Catoni in tem ab. udo petere, quam Vitum. Liquet utilii, cum magno . Pectasse gaudio mos , uni au iam ille viis, ace Primus sui vinde , ahenae saluti consulit, et iust ruit discedentium sugum: duui etiam studia nocte ulliuia trux tat, dum

gladium sacro pectori insigit, dum viscera spargit illam sanctissimam animam , indiguumque quae ferro

rem, Iuba Petreium Deile servo con-

rebus suisse videtur iii auliquiuile. Florus , v. g. lib. IV. valenti Omis Ivlreium dicit, hoe modo: L .

sibi in se tret Culo. Livius, quaut limex ',itom. lib. CXIV colligitur, de Petreio eum Floro facit, de tempore

dissentit. Prius enim uanat motis a

Pianus. Cauterum et Noster iii hi,torial arum accuratus, ἀκριqη Loe iam non veni ut uolavimus . ad iioli simum . de Rhetorii in more , sequitur. uude sidc udida mugis ae vivida e 11Iυ. rescat oratio. μνἱis... e Mentio. Id est, Paetum inter ipsos de accelerati do in uiuis ictihus lato, do morte filii invicerutuserenda. Magni ιιιdinem n strum. Einlibatice Pro meam. Cato ipse loquitur. I locsen leutiam iut ιι clucidat. Tam tume est Misam. Vitam ab hoste eres turo Precari , turi ipsi inum et ignavi itise iiii ; mortem, quum vivere Iicevi, petere, forti itidi .i, em habet maguMmque col statilitim :sollius mullo lameia liaue aliquein Aua, ibi i-inu clare , 1icque externa ad timenti indigum , neque Autigui ui suci

vitulicatis se acerrime in libertatem. non vindicta in Potui N.

Iustruit discedentium stigiam. Or- divat. digerit, inouetque discedet tu Hi,p niam Parantes . qua- Via , qua Davu. quibus nrtihus, quorum auxilio optatos locos devera irint. Sie

vitae Cato consuluit. Δωutia. Platovis iuclytum di log. Phaedonem, de anima xi immortalitate, legisse dicitur Plutarcho. Hseera vargit. Nam quum iiun

23쪽

2ODE PROVIDENTIA 9 contaminaretur, manu educit. Inde crediderim fuisse parum certum et essicax vulnus; non suit Diis immor

talibus satis, spectare Catonem semel: retenta aC revocata virtus est, ut in dissiciliori parte se ostenderet.

Non enim tam magno animo mors initur. quam re

petitur. Quidni libenter spectarent alumnum suum , tam claro ac memorabili exitu evadentem 2 mors illos Consecrat, quorum exitum, et qui timent, laudant.. III. Sed iam procedente oratione OStendam , quam non sint, quae Videntur, mala. Nunc illud dico, ista

quae tu vocas a Spera, quae adversa et abominanda ,

primum pro ipsis esse, quibus accidunt; deinde pro

universis, quorum maior Diis cura est, quam singulo-

intimo pectori adbaesisset mucro, accurrentesque famuli obligato iam iam vulneri lamenta pararent, ipse viscera traxit e corpore, sparsitque homi. Inde. Noli haee rei ieilla putare: primo enim adspeetu frigere videntur. Spectant ad senten in m ,

quam exponit, de gaudio, quo Dii

releutam ac revocatam virtutem 2 Pe-

etaverint. Quae si advertes, a sciolo quopiam , . nee a Seucca, haee pro Reta esse iacile tibi persuadeas.

Retenta ac V M ala. . . Ostenderet.

Quum vulnus, quod sibi secerat, obligatu in resolvit. Inde ditiselliori Parte . id est, morte repetita. III. Anc. ordine dieendorum iudicato, docet, quae aspera et adversa videantur pro ipsis esse , qui hus a eidunt. Pro ipsis esse. Iloe est, sausta magis quam tristia et saeva, re quidem

vera, esse: et ProsPerarum rerum

numero ah iis etiam appendenda qui haee patiuntur. O sortu uatos uimium , sua si bona norint, senot mi- eros l. . . . Scilicet Pro li. l. idem est ne gra tis graee. υπερ , galli . Potir, en D, eur ; nou idem ae secundum graee. καθ'ως, Proportionnella ment ; hine enim ille sensus oriretur: Quae aspera atque adversa di

cimus. haec secundum mentem no

stram fiunt, haec animi habitum et statum sequutitiar: ita ut, si honi nos sumus, bona sint; si mali et in libidinem Proni, mala. Sensus quidem in

se nee Bbsurdus, nec inelegans, sed quem sequentia haud rectum nequagenuiuum demonstrant. Universi . . . singulorum. Ηprum vocum αντιοξτις est, quae ubi eaeteraruin exceptione apparuit, Phrasis tota clara ae dilucida est. Nempe niundia in totum , et, ut Graeci dicebant, τὸ παυ Dii curaui: porro eu rare το παν, hoe est. et si artium omnium seriem universam. et singulas partes curare; quum Rutem avariis. imnio et contrariis ineste par. tibus constet το παν, nece se est

24쪽

rum; post haec, volentibus accidere, ac dignos malo esse, si nolint. His adiiciam, sato ista fieri, et recte eadem lege bonis evenire, qua sunt boni: persuadebo inde tibi, ne unquam boni viri miserearis; potest enim miser dici, non potest esse. Dissicillimum, ex omnibus

quae proposui, videtur quod primum dixi: pro ipsis

esse quibus eveniunt ista, quae horremus ac tremimus.

α Pro ipsis est, inquis, in exsilium proiici, in egestatem ais deduci liberos, coniugem efferre, ignominia assici , is debilitari Si miraris hoc pro aliquo esse, miraberis quosdam servo et igne curari, nec minus fame ac siti. Sed si cogitaveris tecum, remedii causa quibusdam et radi ossa et legi

quasdam pro multis, pauciores Pro pluribus, male astici.

olentibus aecidere. Hoc est, haec quae dicimus mala, a sapiente libenter accipi, utpote virtutis ei patientiae exercendae oecasionem asserenita. Eadem lege. Pro secundiam eamdem Iegem. Nanique. Si rem penitus excusseris, quae est lex hominis bovi primaria, quae tu timo pectori insculpta opinio' Bonum unum quid et idem

cum virtute esse, Malum unum quid et idem esse cum Vitio, et vice versa. Clarissime sie efferrent Graeci: Toαγαθου ἡ ἁρετο, το καχον n φαυλοτης, vel captando expressius ἁvτιθε v. qua praemissa . evidens id iam est: To καλου τε και αγαθου, ἡ καὶοχαγαθία Vαχου , n κακία. Persuadebo. Haec Dars in sine deest

temporum iniuria. Tractavit tamen haec saepe alius: exem Pli causa. iulib. Consolationis ad Marciam. Ignominia. Cons. de Ira, lib. I,

P. 36, 2.

Debilitari. Debilem esse. de mem-hris vulneratis et eonfraelis in usu

, et extrahi Venas, et quae-

eat. Graev. ad Cicer. Agrar. II. cap. 33 Quamvis et se mori, is aliquando di

citur quae non vulneratum hominem

assieiunt. Sic apud Tucitum, Hist. lib. l. e. 9, quum Hordeoilium FlaC- eum debilem pedibus ille dieit , eum podagra laboravisse inter doctos convenit. Sic et in iis Moecentitis: Debileni facito manu, Debilem Pede .coxa, etc. Hoc ego loco de publica

poena crudeli, qua quis unum alte-rtimve corporis membrum amitteret, dictum esse Puto. Si miraris hoc pro aliquo esse.

Eodem argumento Simplicius, philosophus quarti saeculi, utitur: Le

τελουμv τοῖς ἰατρεύο υσυ δια τί τηου τού Θaου ἰατρείαν Ουκ αγαπῶμ ev ;Radi ossa et legi. In curandis ulceribus aliquando non raduntur m do, sed et exciduntur , ut videre est

apud Celsum , lib. VIII; quibus au

25쪽

22 DE PROVIDENTIA dum in m si ut ni i membra . quae sine totius pernicie corporis haerere non poterant: hoc quoque patieris problivi tibi, quaedam incommoda pro his esse . quibusndcidunt, tam mehercules, quam qnuellam quae lau

dantur atque uppetiantu P. Contra eos QSSe . quos de-

Jectaverunt ; simillima cruditatibus ebrio talibusqtie et caeteris, quae necant per voluptatem. Intera multa magnifica Demetrii nostri, et haec vox est, R in recens sum: sonat adhuc et vibrat in nuribus meis. re Νihil. inquit, mihi videtur infelicius eo, cui is nihil tanquam evenit ad Se experiri. Vt ex voto ill Otram, male lamen de illo

tem exeiciuntur. iis etiam vivis leguntur. Doreo legebantur ossa mortitorum, it., ni legerensia vocabulum

sit Noercilogiet lexi et . unde vividius de vivis diei it r.

ratione dupliei agit Celsti , lib. Ull. c. 3 , p. 493 sq. Isi'. Praefero Lipsit

nae interprelationi: extrahi Menas, id est . sanguinem e venit, metonymia

usitata. uti Poetitum obduei. Agitur enim de duriore morbi erirntione, uti deo tibiat scalprilo purgandi causa ab instaminatiorie. etc. Dasis et lectis. e vulnere detracti . Cons. Gnsol. ad Marc. cn p. 22, t. D. Belles. lib. V. cap. Σέ, 3. Demetrii nostri. Demetrius Cy nieus plii losophus suit, qui Seneeae temporibus stor nit; proptereaque ahanc trire dicitur noster. Vid. de eo ad lib. de Belles. VII. eap. 1, 2 ἔ en P. z,

I rep. X. ΕΡ. XX, 6I, etc. quorum loco rem primo magnum eum nppellat etiam i maximis eomyaretti P. Praeelarum eins fragmentum ex lat P.

erSi. is Non licuit enim illii fluxerint omnia, ut ante

Dii iudicaverunt; indignus

ab amo e recens hircιι s. Cicero quoque . quamvis alio . Aeli non ita af simili sensu, nil Ilerenti. lih. II, CRI'. o : Homeriar τι i recens ab illortior aetate Dil. Nihil unquam evenit adυersi. Perpi lchre et ne dissime Lagrarim: α Cellii 'lii'on ite petit selieiter cl'nit. Curi mallierar. M 1 uec enim vis est του enit quo aliquid seeundi tactum ess itin littir, et οὐ aduersi quo mala et tristes ensu lemmtiantur. Maia tamen de illo Dii iudieaDe. mint. Iti illunm, ait LuhhoρI, da eo tuler tint seu te uti mi. Optime . modo iniquam memineris h. l. osse norata me stran , non deeoram. Hune Diies e angu ti et infirmi animi virume redunt. Haec, et linae sequii turingeniosis ima sunt et nova: nullus

ante Anuaeum sic de pro peris, da

26쪽

visus est, a quo vinceretur aliquando fortuna, quae

ignavissimum quemque refugit, quasi dicat: Quid

ego istum milii advorsarium assumam 8 statim arma submittet; oon opus est in illum tota potentia mea ;levi comminatione pelletur, non potest sustinere Vultum meum. Alius circumspiciatur, cum quo conserre possimus manum : pudet congredi cum homine vinciparato. Ignominiam iudicat gladiator , cum inferiore componi: et scit eum sine gloria vinci , qui sine periculo vinci tuo. Idem facit sortuna ; sortissimos sibi Pares quaerit, quosdam fastidio transit. Contumacissimum quemque et rectissimum aggreditur , adversus quem vim suam intendat. Ignem experitur in Mucio, paupertatem in Fabricio, exsilium in Rutilio, tormenta in Regulo, venenum in Socrate, mortem in Catone. Magnum exemplum , nisi mala fortuna , non invenit. Infelix est Mucius, quod dextera ignes hostium premit, ot ipse a se exigit erroris sui poenas 2 quod Regem, quem armata manu non potuit. EX Usta

sugat 2 Quid ergo 2 selicior esset, si in sinu amicae

adversis r. hiis locutus erat. Multiqii idem insortii niis consolatores sesendmoverant . quidam dixerμnt in calamitatibus vim magni animi ste maxime exserere, et maximis laudibus dignμm penestare: at i illius. hoe modo Deos e caelo suo in res liti manan i dueens ita magni lice dixerat: Vos, tu selices, Dii magni aestimarat, quum vos eum sortuna compon rarit; vo ,

o Perpetuum heati, nillili Metontiniario. Qui mannm auam ipse in foco combussit Scaevola. E Livio. Floro, Diotiys. Halle. lib. V Val. Maxim. lib. IlI, eapp. 2 et 3; Senec. Epist. Lava, lih. Il, eaP. 32, aliisque

nota res e L

Rωιtio. Cons. ad Cousol. ad Marc. CaP. 22, 2, et Athenaei. lib. IV, cap. s. Schaeser. Tormenta in Regulo. Sequitur No

ster vulgarem narrationem e Cic.

Ost. lib. III, eap. 26. Fini h. lib. V ,eaP. 2I, ele. notam. otam tamen hane historiam sabulosnm et commentitiam esse primit ex docuit Palmein rivs in Exercitationibus . et quidem ad Appinn. pag. έ7 et Iba, histori eis argumentis nixus: cui sententiae et Anmerktingen Eum drittere Buehelde . Cic. de Ostie. pag. 257 sq. . iit philosophus calculum suum recte adiecit. Quod Regem , quem armala... si xal. Haud nbost n Senm. Martiat.

Epigram male iam laudato clib. I,

27쪽

DR PROVIDENTIA

e foveret manum 7 Infelix est Fabricius , quod rus SuUm, quantum a Republica vacavit, sodit 2 quod bellum tam cum Pyrrho , quam cum divitiis gerit 7 quod ad sociam coenat illas ipsas radices, et herbas , quas in agro triumphalis senex vulsit 7 Quid ergo 2 selicior esset, si in ventrem suum longinqui litoris pi-Sces , et Peregrina aucupia congereret 2 si conchyliis superi atque inseri maris , pigritiam stomachi nau-xxl , vss. et 8 , dicens: Maior deemiae fama est et gloria dextrae:

Si non errasset , Iecerat illa minus. Fabrisius .... quod ad focum. . . .

oti Isit. Quae lite de F. narrat Noster, alii Cie. de Seneet. 16. Plin. lib. IX, cap. 9, 26. 4 Bip. val. Maxim.

lib. IV . eop. 3 , S, etc. , de Manio

Curio tradunt: neque inde colligas, Nostrum nomina virorum illorum conevorum confudisse. Non enim ad historiam aliquam respexit Noster, sed de lota vivendi ratione Fabricii.tit hominis, antiquos mores secuti et iisdemque pauperis, retulisse Pu'

In agro triumphatis. Lipsius si repurgavit textum , elimitiato τω re-yurgando . nonnullis rass. adstipuislanti hus. Tacite probat I. M. Gesuer. vir κοιτικώτατος . ad Chresto math.

raro triumPhalis senex, etc. Occurriteeleberrimus Plinii Iocus Hist. Natur. Lib. XVII l, 3, ubi de pristina agrorum ubertate agena: Quaenam ergo tantae ubertatis crausa erat ρ I sortim tunc oranibus imperatorum colebantur agri . tit Ias est credere, gaudenta erra Momm e laureato et eriti haliaratore. Conser et Claudiani IUConsulat. Honor. V. 41S: Sordida Serranus Fexit Dietator aratra; L-- stratae tacetore casae, Iarcesque salignis Postiλε afri: eolleolaa e suum esses , Et sutiata diu trabeato rum

Longinqia litoris 'isees. Vt muraenas Siculas, coraeinos Niliaeos, lupos ex Timavo. acipenseres Rhodios. Piscium maxime eotiosi Apieii Romani erant, quos e remotissimis maribus collectos delectosque magnis impeusis Romam advehi iubebant.

Vid. apud eos qui de re lielluaria quaedalia habent, A. Gell. lib. VII .ca P. I 6; Atheu. pass. Macrob. lib. III, Saturnal. Clem. Λlex. Paedag. lib. II; Mart. lib. XIII. Epigr. Lxxix- cI. Quidam de hae rescripseraut ex Pr sesso libellos . ut Λntiphanes et Hermippus apud Graecos , e Romauis

Ennius et Varro. Id est, aves captas. Celsus, lib. Π , cap. 26 , ubi et Menatiodo seris captis occurrit. Peregrina autem liaee apud lautos erant, ut cattae e Paunouia, pavones e Samo, Pliasianus e COIehide, attagena Ionica. etc. Vid. eosd. aiici. et Martiat. lib. XIII. Epigg. LxI--LLXVIII.

Conino Lis. Quae et multa et multi

generis i Romanis mensis erant. Optima eL quae maximi aestimaban-liir Hol. his. v,s. nominat: Murica Baiano melior Merina Peloris; Ostrea Circaeis. Miseno oriantur einini: P elinibus pultitia ιaetat se molle Tarentum. Ser. Η , 3a. II. Sat. Iv. Superi atque in em maris. Adriati-

28쪽

2 3seantis erigeret 8 si ingenti pomorum strue cingeret primae formae seras, captas multa caede venantium 3

Infelix est Rutilius, quod qui illum damna Verunt, ν causam dicent omnibus saeculis 2 quod aequiore animo passus est se patriae eripi , quam sibi exsilium 8 quod Syllae dictatori solus aliquid negavit, et revo-

Catus non tantum retrocessit, sed longius fugit 7 Vi

eum vulgo et Tyrrhenum mare, quorum ti trique adiacet Iullia: haec namque extensa in longitudinem sic inter ista aequora stringitur, ut hoc

Septentrionum versus tendens , SMPertim videntur, illud autem in meri diem, ιν uer tim. Hoc autem mare nominabant saepe etiam Romani nostrum. Si ingenti ρomorum strue cingeret primae formae feras . . t euantium.

I. ipsius intelligit de n pris ita convivio oppositis, iisque ornatis strue pomorum. Cou. Epist. Ito. Sed suspiciens lectionis veri intem coniecit Psonsertim, me non probante. Ea enim . quae nPruna cingere solent in convivio, opsonia noti sunt Ilorat. lib. II. Sat. viil , 6-8 . Fortasse scriptum erat hortorum, id est, rapulorum , radicum , etc. ex Horat. Ioc. cit. Cf. Horat. lih. II, Sat. IV, I 6, ubi prohorti fructibus occurrit horis h. Illud multa caede Menantium spectat

ad primae formae , id est, pulchritudinis et magnitudinis eximiae. PDi

mus pro optimus, ut nonnunquum

oecurrit. Martiat. lib. XllI . Epigr.

mus Ionicarum gustus attagenarum.

Idem, eodem lib. ΕΡ r. xcit: Intera Mes turdtis , si quis me iudice certet, Inter quadrupedes maιlea Prima Ie - tis. Similiter ultimur Pro Pessimus , lib. et iis l. Epigr. xcv : Mattit inar ιm non ultima Priaeda ferarum Samus

Causam dieent omnibus saretiIis pHoc est, incusabuntur a Posteris quod iniuste illum domnaverint, et causae dicendae necessitalem habebunt. Gall. vertit Lagrange: in Ceux qui l ontCOudvmne, eu repondront a tous tes

si ecles. NAequiore animo Passus est exsti

lium. Namque iustus et probus ae suae sibi tu nocentiae conseius disce dehat, ita ut in calamitate plauderet sibi, antinumque solaretur; exsilium relinquens in pnitium furins et insaniam retrahe hatur : tituebatque ne in tot vitiis, lot sceleribus sentente urbe vitiosus ipse aut scelestus sieret.

Quod Syllae. . . negaWit. P. Rutilius Busus, vir omnium quos quidem ista aetas protulit, sanctissimus fuit; et quum ob niuitorum inimicitias quos si hi in sensos integrittite esse eerni. repetundarum accusatos in exsilium perqnam iniuste pulsus esset, Mitylenem se contulit; unde sinum, Sylla

in Summam rerum evecto , amici im

petrassent eum revocΗri. ille noluit. dicens: malle se pigere Romanos

quod abesset, qiram pigere quod re-Verteretur, negans se unquam Patriae damno in res suas redintegratum iri. Non tantum retrocessit. Vtilgataeaque hona iccito, uec sollicit nuda. Non lanitim retro cessit, quaesiturus

locum tutiorem , sed longius fugit e Ioco, ubi exsulabat . in Diteriora.

Mox. videriut, inquit Rutilius ,

29쪽

derint, inquit, isti, quos Romae deprehendit felicitas

tua. Videant largum in soro sanguinem , et Supra Servilium lacum id enim Pnoscriptionis Syllanae spo

liarium est senatorum capita , et passim vagantes Per urbem percussorum greges: et multa millia civium Romanorum, uno loco Post fidem , immo per ipsam sit dem trucidala. Videant ista . qui exsulare non poS-

κ suntl Quid ergo 2 selix est L. Sylla, quod illi descendenti ad sorum gladio submovetur, quod capita consularium virorum patitur appendi, et pretium

te, Ε codd. recepit Gron Antea, imyuit hoc. Quos Romae cleprehendit Ielieitas a. Qitos Romae manentes. 'litos nhHrbe nondum sponte exsules hie tu

selix depreliendisti. Porro notum est Syllae cognoin eo datum Felix. quo inprimis gloriabatur gaudebatque ,

ita ut senipor epistolartim initio scriberet L. CORNELivs SuLLA FELIx . vel P . S. D. Videiant largum in foro . ele. Laeus Servilius erat in octava regione. iuxta Forum Romanum . ad latiis

puriemque Capitolii, quod spoliarii loco tune erat vid. iusta quid proprie spoliarium sit ). Cic. pro Risse.

Ainertia. cul'. 32, eamdem crudelitatem Sullae tangit sie: Mulos eae-sos non ad Trasimenum laetim . sed ad Semilium Midimus. Cous. Nostr. de Clement. lib. I, P. I. Proscri uionis Sullanae syoliarium. Muretus ud liunc locum . doctissime , ut solet: Pannicularia fiunt ea quae tu Custodiam receptus Secum

attulit: smlia quibus indutus est. quum ad Aupplicium ducitur. L. Divus Hadrianus, Deci t. de Lori in damnatorum. Ea milites pleri inque inter se dividebant. Inde viaiarium loeus ubi exsul solebant. Sen. Cpist. 93 in sin. Numquid aliquem tam eu-pidum esse vitae Putas tit iugulari in Voliaris quam in arena matu PLamprid. in Comm . Gladialoris

udaseer in votiario prodatur.3ulta millia etMium romanorum. Caedem eamdem exagitat Nost. de Clem. lib. I. cap. 32, in quo a tem mill a occisarum memorat. Plutarch.

in Sulla , do. Fiae raut milites Crassi, quos etsi venitim a Sulla accepissent dedititii, taloeti in Circo Flaminio in tertiei itissit. intelligi potest quoque de Praenestinis aliisque multis ab eo

occisis. Plutaret, . cap. 32.

Immo per ψsam fidem. Neque

enim in saevae memoriae locum convellissent, ni pactam fidem, ni ictum

foedus adversus Syllava iras et edidissent pignus certissimum. Videant non possunt. Conclusi ad quam omitis sermo letendit hactenus Rutil. Suo mox ipsius nomine exeipit Annaeus orationem. Gladio suom m etur. Militum anteae post comitantium gladiis submo- Vetur populus: alias hoc fieri sole-hai a lictoribus vi ign. Aptiendi. Lipsio litterprete: Supra

Servilium laeum assigi. Mihi quidem

videtur ad capita proscriptorum , Sullae a percussoribus traditorum ,

30쪽

ne iis per quaestorem ac tabulas publicas numerat Iot naec omnia facit ille, qui legem Corneliam tulit lVeniamus ad Regulum. Quid illi fortuna nocuit, quod illum documentum fidei , documentum patientiae

fecit 3 Figunt cutem clavi, et quocumque satigatum corpus reclinavit, vulneri incumbit, et in perpetuam vigiliam suspensa sunt lumina. Quanto plus tormenti, stanto plus erit gloriae. Vis scire, quam non poc niteat hoc pretio aestimasse virtutem I Refice tu illum, et mitte

In senatum: eamdem sententiam dicet. Feliciorem orgo tu Maecenatem putas, cui amoribus anXio, et morosae uxoris quotidiana repudia deflenti, somnus pecsymphoniarum cantum, ex longinquo lene Pesonan-

quasi per trutinum, respexisse Noster. Ostena , quae diversa lectio est, expliealicitiis esusa a librario quopiam adiectum Puto. Prettum nti merui. Duo videlieet talenta seire iter xo. Scio D. . DIut. Sull. cap. 3l : χαυ δου ος κει παφα υιος γε p. Legem Corneliam. De Si eat iis, sive maiestatis. in euin qui maiestatem populi romani minuisset. Cons.

Piglitiis in Ann. l. ad a. DCLXXII, Toli I. III, Pag. Sqq k Ineri ineumbit. Quod si hi hoe ipso tempore iussisit. Niti,irmn quamcumque in partem inclinati, r. hie

rnuciones suevi, dirue aciei, , nsPeri

ferri forma multiplex. , unde subitide ultius. Volebat, verbi gratiti. hrnchio incumbe re, brachio nili. se i iihi iu- nixus est, vulnus hcibet et leticero

membro incumbit. Stimensa. Aperia, quae non Cori- nivei, t. Id autem e tot suppliciis saevi fit mum suit, utauquat a misero vir

sorti ut eoi'ium dati M. Tullius. in solicua : 'I. Regiιlum illigatum in machina reseetis m*ebris Cariataginienses vigiliando necaMerunt. Eiamdem sententiam dicet. Negabit nempe debere captiuos Romanos redimi. Norail. lib. III, Od. iv sn φιi seιebat quae sibi barbarus Tortor

Pa 'aret, non aliter tamen Dim it,

ele. Simillime Cieeto, de Ossie. lib.

I Π : Neque tiamen ignorabat se ad erudelissimum hostem , et ad exquisita su Plicia Proseisia, sed iusιιι -

'andum conser Mandum putabat f

IIaecenatem. Plin. Nat. Hist. lib. VII. cap. . febri perpetuae ii tribuit, quod Noster hoc Ioco et Εp. 114 post luit. zelotypiae in

uxorem Terentili in et pulcherrimam et insidam, quippe tib Augusto amatam, vssignat, et n Di n. Cas . lib. Ll, , Grip. is, et lib. LV, Cad. 7, memoratae. CL Metho inii vita Maecenaiis, i 63b Liigdun. Aquariran ID Ortias. Λcl aquas et minutos Euripos spectat , σνii Perc ,enatio ues inprimis aestiunt divitum et luxui iosol iam dediici solebalit. Uliai xl. Nat. lib. III, cap. II. Du