장음표시 사용
371쪽
reverit, et agere gratias , quod nos in hoc pulcher-
Dimo domicilio voluerunt secundas sortiri, quod terrenis praefecerunt. Aliquis ea animalia comparat nobis, quorum potestas penes nos est 2 Quidquid nobis inegatum est, dari non potuit. Proinde quisquis es
iniquus aestimator sortis humanae, cogita quanta nobis tribuerit parens noster , quanto valentiora animalia sub iugum miserimus , quanto Velociora Consequamur : quam nihil sit mortale non sub ictu nostropositum. Tot virtutes accepimus tot artes, animum
denique, cui nihil non eodem quo intendit momento
pervium est, sideribus velociorem, quorum post multa Saecula suturos cursus antecedit; tantum deinde frugum, tantum opum, tantum verum aliarum Super alias acervatarum. Circumeas licet cuncta : et quia a
nihil totum invenies, quod esse te malles, ex omnibu Ssingula excerpas, quae tibi dari velles. Bene aestimata
Se ndas sortiri. Ab egregio Pineiano est illa lectio, qui restererata cunda in suis mss. . deinde a Grui. in optimis suis codd. inventit m : nn tea legehatur saecialia sortiri. - Secundas sortiri. Suppl. Partes. Sic dicitur primas O Myare. on sub ictu nostro ρ sitiam. Valet, subiectis in uobis et obnoximn: quod tangere, quod serire Possumus. Con
ira est, quod ull, 7, 3 de Benes.
Deum extra ictum sua divivitas posuit. Tot Miritates a mimus nou quasi sint iunatae; Stoae haue repliguaret, sed Stoa docuit, animo natura sic comparato, ut bonum desideret vinet
lue , mala a verbetur, vero assentiu-
tur, salsum rei rudiet; eum prima viIuliaec Propius insΡicete, liherrime agere. Mique ideo virtutes et artes si-hi conciliare posse. sapientiamque
Cui nihil non eodem .... Pe Vitam est.
l. e. qui rapidissimo cursu orhena Perv gatur , et haec etiam quae invia cor Poreis sensibus sunt, iacillime penu trat, et eo ipbo temporis articulo quo Penetrare cupit. Quod mox se initur sideribus Melociorem ridem uatios hodie qui stare sidera novimus. Tum siderum motus qui quidem ΟΡ- Paret nou ila rapidus est ut urentis humanae velocitati comparetur. Celerum h, i. apposite laudat Lipsius versum Homeri notissimum Odyss. ἡ,
sicut via avium vel cogitatio; ante-eedit cogitatione phantasia atqMe sul putatioue. Conserenda Lipsit iniysio. logia Stoicorum , lib. Ill, CuP. t 9. Deinde. Cotiseutiunt nass. fici ibulit. que tantum deinde: quod eur uoiiseramus y Aritea denique. Bene aestimata, etc. Sulli te: Si
372쪽
DIE BENEFiCiis naturae indulgentia, confitearis necesse est, in delieiis te illi suisse. Ita est: carissimos nos habuerunt dii immortales, habentque. Et qui maximus tribui honos potuit, ab ipsis proximos Collocaverunt. Magna accepimus, maiora non Cepimus.
XXX. Haec, nii Liberalis, necessaria credidi , ut dicerem , et quia loquendum aliquid de magnis heneficiis erat, quum de minutis loqueremur: et quia inde manat etiam in caetera huius detestabilis viiii audacia. Cui enim respondebit grate, quod munus existimabit aut magnum . aut reddendum . qui summa beneficia spernit 2 Cui salutem cui spiritum debebit, qui vitam accepisse se a diis negat, quam quotidie ab illis petit 7 a Quicumque ergo gratos esse docet, et hominum causam agit, et deorum : quibus nullius rei indigentibus positis extra desiderium. referre nihilominus gratiam Possumus. Non est . quod quisquam excusationem mentis ingratae ab infirmitate atque inopia petat, et dicat: Quid enim iaciam, et quomodo2 quando superioribus
haec accurate exploraveris. quatenus coeant, tune hene aestima naturae indulgentiam. Cariorem Diis hominem quam sibi esse e Iuvenal. Sat. X. 3- et naturam nos cogita se, au- tequam secerit, nee tam leve noso'os esse, ut illi potuerimus exeidere . egregie antiquior philosophia docuit . nec Sina humanitati desuit. Multa vetti hae de re loea eollegit GalaeLee ad Mare. Antonin. II. II, p. 62 q. Et qui maximus collocaν nrant animus humanun enim est para ipsa deorum. Loca Senecae et Stoicoraim reliq. e. e. Conaol. ad. Helv. e. 5 . de Vit. Beat. α 32. Epictet. Diss. I. r.
Non emimus. Non capaces suimus
XXX. Allo. Quod tam eopiose de magnis heneficiis disseruerit se --cusat. eausamque hane assert. necessariam hanc digressionem fuisse de minutis locuturo. Quam enim de parvis gratiam habiturus est, si post magna aecepta ingratus fuerit Z Dein reddi beneficia . ubi libenter aecipiuntur et
Manat etiam in stetera. Sie optimi eodd. Pine. et Graii. Antea intereel. Nox est e cod. Naz. aut magnum, Fum alibi aut deesset. Huius detestabilis Ditii. ingrati animi ; negat Epicurei assecla, qu Deo a cura nostri removet, casui et atomis omma permittit.
373쪽
dominisque rerum omnium gratiam reseram 8 Reserre iacile est, si avarus es, sine impendio: si iners, sine opera. Eodem quidem momento, quo obligatus es ,
si vis, cum quolibet paria secisti: quoniam qui liben
ter beneficium accepit, reddidit. XXXI. Hoc ex paradoxis Stoicae sectae minime mirabile, ut mea fert opinio, aut incredibile est: eum qui libenter accipit beneficium, reddidisse. Nam quum omnia ad animum reseramus, iacit quisque, quantum voluit; et quum pietas, si des, iustitia, Omnis denique virtus intra se persecta sit; etiamsi illi manum exserere non licuit, gratus quoque potest esse homo voluntate. Quoties quod proposuit quis consequitur, capit operis sui fructum. Qui beneficium dat, quid a proponit 7 prodesse ei cui dat, et voluptati sibi osse. Si, quod voluit, essecit, pervenitque ad me munus eius, ac mutuo gaudio assecit; tulit quod petiit. Non enim sibi invicem aliquid reddi voluit: aut non fuit beneficium , sed negotiatio. Bene navigavit, qui, quem s
iners , sine ostera Muretus restititit. Antea si iners Uera. Codd. apGetit. si ineas Veram.
Paris Iecisti i. e. rationibus redditis. reliqua I ulla est. XXXI. A c. Fusius nune explicat, aggrediturqtie demonstrare quod superioris cap. sae iam dieium suit: heueficium, ubi eo animo quo datur. aeeipitur. iam reddi; Stoicorumque dogma auxilio vocat qui ad animum omuiu reserunt. Idem de grato animo
diei potest quod de pietate, fide, iu- alitia. Atqui ouinia haec in menta. esse quis uesat Z Indignum est si quis
ad Fortunam remittatur ut sensua auos exserat et significet. Ex ara ais. Paradoxa. qnae sunt eontra opiniouem Omniunx, tu primis spectu ni ad sapientem. Ipsa Cieetat aradoxa docent, quae videaa lieet. Nam quum .... referamu uinc ap. Cie. Acad. II, 45: quasi eorporis situ iis expertes, aut tin solum complectitiir. Quant. υol. I. e. tantum fecit quantum voluit Leere, etsi nou exequa
ti raEt DoLρtalti sibi esse. Pineiani de- hemus mss. . cui adstipulantur Grut., iiipriinis cod. NaE. Aulea nullo sensu:
dat ex x Oluntate . stu ra est.
Miantis eius est Pineiani coniectura, digna quam in textum reci Perem. Cf. e. 33, 3: Eune percepit, qui quo voluit munus suum pertulit. Male hic confert Geuter. III, 17 , 3. Aegotiatio, foeneralio et liter a
374쪽
DE Bh AF Fl Ut S destinavit portum, tenuit. Teli iactus ceriae manus
peregit Ossicium, si petita percussit beneficium: qui dat, Auli excipi grate; habet quod voluit, si bene
acceptum est. Sed speravit emolumentum aliquod dition fuit hoc benefici una. cuius proprium est nihil de reditu cogitare. Quod accipiebam, si eo animo accepi λ quo dabatur, reddidi . Alioquin pessima optimae rei conditio est: ut graius sim, ad Fortunam mittor. Si illa invita respondere non possum , sussicit animus
auimo. Quid ergo Τ non quidquid potero, et faciam
ut reddam g temporum rerumque occasionem sequar,
et eius implere sinum cupiam a quo aliquid accepi sed malo loco benesicium est, nisi et excussis manibus Esse grato licet.
XXXII. Qui accepit, inquit, beneficium, licet animo benignissimo acceperit, non consummavit ossicium
tura. CL Ernesti Clav. Cic. sub voce. ιea otiator et negmtatio, ubi commentatio de negotiatoribus rom. quae exstat in I. A. Mnesti opiiseni. Phil. rit . ur. r. In epitomeu redaeis est. Ex prectit noster Cloanthem. Cf. infra VI. 12 exte. Ad Fortunam mistor: quia ab eam es et ex erna Petenda, quae refun-4IM. A qiti ea tu nostra potesta em util. nec illor iis numero quae bl iei dieiint vis ab illa pendent: nulla autem virtus ab illa vetiit. ergo nee gratitudo. Vt excepi e Pine. emendaute loeo M. Ceterum noli eum Grutero suspirari hie quaedam deesse. Error eius est, semper aliquid deesse . plenius neeam haee pertractasse, siquandoaeciderit. ni varient codd. mss. Octari mirum esset, quod varient in Auetore tam frequenter ieetitato ab omni heu se hominum, atque descri-
RIMO Meo beneficium est. Hoe est malum et vix idoneum hominem dona nostra naeta sunt; at erili et malignae terrae semeu credidimus. Si
millima haee loquendi proprietas estia male Meri, lib. I Mnes iam
Excussis , vaeuis: dueis haec lo quendi ratio ab hoe quod . dum aliquid scrutamur, vestem excutim R. quae dum convertitur et demittit quae continet, vaeva fit; vel quod ex lialiquid iubemus, ut sciamus an aevum illud sit. Porro non vere manus excutitur. Tamen eredi Potest interdum potuisse avarum sive in vita. sive hi vemicis sabulis. servo furae dicere, postquam tuuicam et pallium . et industum et omnia excuti iusserit:
XXXI l. Raa. opus tamen e ae , ut cousuminaverit ossici vim qui accipit
375쪽
suum; restat enim pars reddendi: sicut in Insu est aliquid pilam scite ac diligenter excipere, sed non dicitur bonus lusor, nisi qui apte et expedite remisit. quam exceperat. Exemplum hoc dissimile est: quare7 quia huius rei laus in corporis motu est, et in agilitate, non in animo; explicari itaque totum debet. desquo oculis iudicatur. Nec tamen ideo non bonum lu- asorem dicam, qui pilam, ut oportebat, excepit, si
per ipsum mora. quo minus remitteret. non fuit.
Sed quamvis, inquit, arti ludentis nihil desit, quin partem quidem fecit, sed et partem quam non secit.
potest sacerer ludus tamen ipse imperfectus est . qui consummatur vicibus mittendi ac remittendi. Nolo , diutius hoc Defellere; existimemias ita esse: desit aliquid lusui, non lusori; sic et in hoc de quo disputa. mus, deest aliquid rei datae, cui pars altera debetur, non animo, qui animum parem sibi nactus est; quan
tum in illo est, quod voluit, ei secit.
munus aliquod , non grato dumtaxata imo, sed et redditione beneseii. Imperfectum sine hoe esse opus. Exemplum a pila lusoria quam et apte recapillae et seite remisisse neces. arium omnino sit, ut honua lusor
Si t in 'itam , trigonalem. Cf. ad H, i , 3. Nauu eata utirmissa pila ει remittitur ad tertium, qui ad primum lusorem remittere debebat. Hine explicea νιoea I a reite rationes missae pilae. Exem ιιm hoe dissimila est. Ηoe ipse sibi Noster obiicit quod mox eomparationem suam explicando resallit. Hine enim patet, quamquam uliquid dissimilitudinia est inier duas rea, simillimas lamen lina esse. etuon m o comparari posse, aed
Si per maiam .... non suis. Si quae mora obstaculo suit remittere pilani volenti. a musa aliena pendet, qua ipsa amoliri nou potuit. In it. Λdversarius quilibet. Ηcie
Cui ars altera dele r. Omnium seripit. et edd. lectιo. Muretua ex ingenio dedit: otii par atia. Sed per- Peram. - Pars altera su ut vice V litur eodem vocabulo. quo ullust me. rat adversarius. et subtiliter divitingui lintee henetatum et opus uesteii, a rem datam e illud animo utrimque respondente, hanc maneam . nisi qDid
reddatur. Res data. quae naanea est. computatue eum ludo, auimila etitulusore.
376쪽
XXXIII. Beneficium mihi dedit: accepi non aliter, quam ipse accipi voluit. Iam habet, quod petit, et
quod unum petit: ergo gratus sum. Post haec usus mei restat, et aliquod ex homine grato commodum ;haec non imperfecti ossicii reliqua pars est, sed persecti accessio. Facit Phidias statuam: alius est fructus artis. alius artificii; artis est, secisse quod voluit: artificii, secisse cum fructu. Persecit opus suum Phi
dias , etiamsi non vendidit. Triplex est illi fructus
operis sui: unus conscientiae: hunc absoluto opere
percepit: alter famae; tertius utilitatis, quem allatura est aut gratia. aut Venditio, aut aliqua commoditas. Sic beneficii fructus primus illa est, Conscientiae: hunc percepit, qui quo voluit, munus suum pertulit; secundus est famae; tertius eorum, quae praestari invicem possunt. Itaque quum benigne acceptum est
beneficium, is qui dedit, gratiam quidem iam recepit.
mercedem nondum. Debeo itaque quod extra beneficium est, ipsum quidem bene accipiendo persolvi. XXXIV. Quid ergo' inquit. Betulit gratiam, qui nihil fecit 2 Primum iacit: hono animo bonum obtulit;
XXXIII. Am. Conti natio eiusdem materiae. Comparulio benefieticum statua optima. Huius tripli m etum, eonscientiae nempe, famae.
utilitatis. Triplicem paritet fructum Mnesieri, quod postrinam erat latum est. conseius si hi boni faelaoris qui hene setit erit, tum famam adipi cu diar, Muique meroedem habebit. ergo utilitatem percipiet. Sic perse-mum lieneficium, modo haee tria eoni perint; siti onum e trihus descierit, iam hevinei tim imperseettim scire. Ergo fratus sum Cod. N . ni. : plurimi tamen ego retus sum. Male. Aeerario. Haee non ad osseium nece utio pertinet, si quis viribus destitui vir: perlinet, si vires adsint. Phidias. CL de hoe Meraiis eoaevo ad Epist. in . 4.
Tertius emendavit Pineianus. Imis pressi autem et codd. habent tertius et eorum. Nea sententia, ait Geui. , valde male. XX xlV. Asta. Exeursus de vocum
signifieatiotae multiplici. qua fit ut uni voeabulo duplex, triplex, quadruplex sensnaeompelliti De hoe dia serie, ut se alia eonsentientem ostendat. et quae modo dixit et repugnara sibi eredideris . optime eonquadrar nos doceat. Rom.m obtulit MM. ad naum omnes et Erasmus. λυμιie eoni. Hu-
377쪽
et, quod est amicitiae, ex aequo. Post divide: aliter heneficium , aliter creditum solvitur. Non est quod
exspectes, ut solutionem tibi ostendam: res inter an L.
mos geritur. Quod dico, non videbitur durum, quam . vis primo contra opinionem pugnet tuam, si te commodaveris mihi , et cogitaveris res esse plures, quam
verba. Ingens copia est rerum Sine nomine, quas non a
propriis appellationibus notamus , sed alienis commodatisque. Pedem et nostrum dicimus, et lecti. et veli.
eian. et Muretus in textum recepit.
Sed Lipsius obtulit iure praetulit.
Et, quod est amielliae, ex aequo.
Suppl.feit. Amicitia non Deile sine aequalitate quadam coctiare potest: est enim ea quasi amicitiae eonditio. iis. Cie. Dialog. De Amie. v. ete. Post druide. Sie eum Pineiano Iegam, i. e. distingue. Vetus ieetior
Posse deinde, quae sine sensu est: quaee Gruterus ait: ego ei rea hune loeum videor magnum odorari uleus,
sed invisum. Lipsius ait: mihi haee sana, et comicum est; malinde, Post- deinde : eadem eum simplicibus. Amposui haee, ut leetori iudieandi per
ipsum e pia sit. - Disisse. Haec vox
in Seuatu solemnis erat. si quis iueonsiliando res distinctas suapte eoniunxerat, et qui post eum loquebatur . e prioris seulentia quaedam reeipienda censuerat, quaedam vero
respuenda. Non est..... ostendam. Non opus
eat osteudere, quomodo haee solutio fiat a Se te eommodaMeris i. aeeommo
da vertar eodem modo Cie. Ep. ad Divers. XlIl. iihi Sinemr eo ea in Lex leo uetere voluit. sed perperam. Bene autem Bishnhen. tu prae . ad Sehelleti Lexieon latinobatavum h. v.. FaGiolato Anim. er. in Lexiea
quae non eadem redduntur, hoe verbum usurpatum esse. Res esse Pliares. quam M. Pine. unus et omnes Grui. eodd. Antea:
mine. Observatio haee de translatione vocabulorum multipliei nune triti . sima est, nee defuit iis viris docti. . qiii et de origine et de natura ratio , neque universali linguarum philosophati sutit, e. e. Suillero. Heederti, Noti, do , Narris, etc. G. tamen. si tanti t. Ernesti tui . xie. leel inol.
lat. ebet. h. voce. Alienιa eommodalis a. Sic Pine. unus et Grui. codd. , quum autea esset: aedaliunde commodatia. - com - .modatisque. Η. e. quae . rebus Pr
pinquis similibus mutuati sumus; ut oestrum ab οισπω. inseeto famoso quod usque et tisque aeule nos Pun-geus in furias agit; coruu, quod Pro prio sensu armaturam nativam fron- ix significans, mox de exercituum alis. sitiminum sese clividentium ea-nalibus. Lunae phasibus clietum nit. Et Meli. Pes Meli, πους, - ει nes, quibus vela , arento Postente. vel intenduntur, vel remittuntur. ita ut navis eursus iis tanquam pede suo nitatue. Cl. Virgil. Aen. v. Mo
378쪽
et carminis: canem , et venaticum, et marinum , et sidus. Quia non susscimus, uι singulis singula assignemus; quoties Opus eSt, mutuam ii P. Fortitudo est virtus , pericula iusta contemnens : aut scientia periculorum repellendorum, excipiendorum, Provocana dorum. Dicimus tamen et gladiatorem sortem virum, et servum nequam, quem in contemptum mortis temeritas impulit. Parcimonia est scientia vitandi sumptus supervacUOS, aut ars re familiari moderate utendi:
paucissimum tamen hominem vocamus pusilli animi et contracti; quum infinitum intersit inter modum et . angustias. Haec alia sunt natura; sed essecit inopia sermonis, ut et hunc et illum Parcum vocemus; ut
ibique Ηeyn. et Seboeideri Lexieon
Crit. praeeogerm. sub πούς ed. II. IIane pedis significationem antiquissimam esse constat Homeri testimonio, qui Odysseae lib. V. 26o, de
navi ab VI sae eoniaeta dixit: κάλους ri πόδας τ' inet .mv lv M'. Catulius Carm. IV, at, utim yiae pedem in exprimenda navigatione eommodissima adhibet. Vid. Vulp. Pag. 2I ', et V ossium , pag. Iz et 13;. et Salmasium. Exercit. Plin. tom. I,
derum series quae ignota pro causa κυωv apud Graecos , canis vel canicula apud Romanos nominata sunt , quamvis minime canis speciem Prae
xvri: me in re ela Maiae Caniati aemiabis a stias. Alius: T quel et exustas insana Cani la messes. Cuius ἀναστερισμου Sirius est stella Primae magnitudinis. quae Glori Praeerat. Caetervm potuisset noster, quoniam de variis unius' voeis signisi liouibus disserebat. addere Canem in talorum ludo uni intem esse et easum in hane faciem uhi unitas erat; qui castis infelicissimus omnium aeuioni opponebatur. Canis Praeterea Cynicum designat . ut apud Graecos
templi limina, Cosme, noMi , Cum
pera Metitoque senem, cui cana Pu
tris e Stat coma, et in pectus sordida barba eadit. . . Esse minx Θ nicum .
Recemus imagine salsa et Non est hie Cynicus, Cosme; quid ergo p eanis. Pareimonia. Plin. H. N. XXII. lio in ines animi humilis et praeparet . quos illi Graeci dixere nitempsychos. Cf. u. Casaiib. ad Theophr. Char. Pag. Izέ. M. Fiseli. qui grae
pressam vult, et alia hominum Par- eorum nomina apud Comicos praesertim obvia comparat. Haec alia sunt natura. Haec in se
differiint, et aliam naturam haben
379쪽
et ille sortis dicatur cum ratione fortuita despiciens, et hic sine ratione in pericula excurrens. Sic benescium est et actio, ut diximus , benefica , et ipsum quod datur per illam actionem ; ut pecuniit , iit domus , υι
Praetexta. Vnum utrique nomen est: vis quidem aepotestas longe alia.
XXXV. Itaque attende; iam intelliges, nihil ille . quod opinio tua refugiat, dicere. Illi benescio quod actio perficit . relata gratia est, si illud benevole excipimus: it Iud alterum quod re continetur, nondum reddidimus. sed volumus reddere. Voluntati voluntate satisfecimus, rei rem debemus. Itaque quamvis ne-iulisse illum gratiam dicamus, qui beneficium libenter accepit; iubemus tamen aliquid simile ei quod accepit,
reddere. A consuetudine quaedam quae dicimus, ah - ahorrent: deinde de alia via ad consuetudinem redeunt. Negamus iniuriam accipere Sapientem: et tamen qui illum pugno percusserit, iniuriarum damnabitur. Negamus rem stulti esse: et tamen eum qui rem aliquam
Sie beneseium est et actis, tit diximiis . hevesica. Sie optime Pine. et Griat. Codd. , quum antea esset: Siobesa eslatum et aetio diei tir benestat et ψ m. Quum alii eodd. liabeant diximus bona , adii est aetio, Gruter tI hic odoratur vulnera, ut medici di ineunt , πρυπτα καὶ υπλομα. Illi benesteio, rei ipsi quae datur, operi belle licii. XXXu. Anc. Supra dicta repetit iungitque. et ait rei rem reddendam, animo animum , sed hoe magis esse, et beneficio gratiam reddi, simul aegratri antino necipitur. Diad alιerunt. de quo dixerat, rem inter animos geri, quae mentem Pe- erat, quod spirituale barbare voeares. conatietudine. Apposite Iandat Lipsius Senecae de Const. mP. 3, 2, uot. de iisdem Stoicis: Ita sublato alte superellio in eadem ac caelerideseenditis, mutalia rerum nominibus. Quae sequuntur anni Paradoxa Stoae. Cf. Lipsit Mauudiici. III. I. Neg. ini. aevi. ιυ. Scilicet non ut Pleus, sed ut homo, pugnos aecepi..
Vide Tom. I. Libr. de Constautia
S.ripientis , et inprimis caΡ. a. Negiamus rem attilli esse. Sie Erasinus et unus pal. : at non comparet in Naa. cod.. nee apud Vincent. bellovae. spee. historiaL VI, ait, qui habet: Negamus altilli quicquam esse: alii dant: Nagamus attilli alι- id esse. Sed vulgata praeserenda est. -Sistit i. qui ueque proseientes
neque napientes sunt. Gl ναυλοι, ut tales privantur re, remque publicam
380쪽
stulto surripuerit, furti condemnabimus. Insanire omnes dicimus; nec tamen omnes curamus elleboro: his ipsis quos vocamus insanos, et suffragium et iurisdictionem committimus. Sic dicimus eum, qui beneficium bono animo accepit, gratiam retulisse: nihilo minus illum in aere alieno relinquimus, gratiam 3 relaturum , etiam quum retulerit. Exhortatio est illa. non infitiatio beneficii. Ne timeamus, neve intolerabili sarcina depressi deficiamus animo. Bona mihi donata sunt, et fama defensa, detractae sordes, spiritus et
libertas potior spiritu; et quomodo referre gratiam potero 7 quando ille veniet dies, quo illi animum meum ostendam 2 hic ipse est, qno ille suum ostendit. Excipe beneficium , amplexare, gaude : non quod
Insanire omnes dicimus est optimorum Pine. et Gruti eodd. leetio quom alii scilicet aιultos die tis habeant, Lipsitia et Grou. τω sciliceι eliminato stultos retineant. Grutero adsentior, utramque vocem expungenti avet rihus eodd. Uss. Stoice enim loqui ne Seneea. At illa: selliaet stultos . . , esse glossema, facile est videre. --Insanire omnes dicimus. Παραδοςov
eirea hoe argumentum Uerfiatur. Nee tamen omnes evramus elle ro.
Elleboros herha quae ad insaniam curandam perutilis eoasebatur. Hane ex Antieyra trahebant Romani. Hor. lib. II, aat. iiii Danda est elleborimo amatio maior a ria; Maeso an entierram ratio illis destinet omnem. Per . Sati I v. t 6 : Antierras melior
Iur M. Ius tribunalis eonscendendi et pronuntiandae iustitiae. In aere alieno relinquimus. Ab aere alieno non liberamus. Debitorem obligatumque lioquimus. . Etiam quum retulerit omnium eodd. est. Antea reddiderit. Exhortatio....beneficii. Non hoe e consilio diei mus , ut houor suus he-nefietis detrahatur, atque gratiarum aetio diminuatur. sed ut ad danda aeeipiendave beneseia adhortemur. Instiari est ereditum fraudare, ideoque beneficiorum acceptionem negare. CL Festus P. Mo, So. Godon. Itaque non opus est, ut benefietis
aeceptis timeamus, et C. Detractae sordes , reatus remotrin.
Reos enim Romae vesti hus sordidi luctus causa suisse itidulos constat. Sie insta Iv. 12, 3. Spiritus i. e. vita. Suppl. deseu sua.
aut donatus. Exeir. . . amylinare. Gradatio no
tanda in verbis. Oblatum munus ne sperne, aed sinito ad te venire. et manu exeipito; dein amplexare hraehiis.