장음표시 사용
351쪽
elua in Spargere t est tamen aliquiS ni itior, quam ut in sinu eius condenda sit civitas.
XVII Ab Antigono Cynicus petiit talentum. R spondit , plus esse, quam quod Cynicus petere debe
ret. Repulsus petit denarium. Respondit, minus esse, tuum quod regem deceret dare. Turpissima est eius- inodi cavillatio. Invenit quomodo neutrum daret; in denario regem , in talento Cynicum respexit: quum posset et denarium tanquam Cynico dare, et talentum tanqua in rex. Vt sit aliquid maius, quam quod Cyni- dicus accipiat; nihil tam exiguum est, quod non honeste regis humanitas tribuat. Si me interrogas, Probo: est
atoque oneri imparem coiisessus est, Cycnicias. Thrasyllus. Rem Harrat suam qui supra humamim modum iu- quoque Pluta Tom. VII, p. xo IIut tumescens putat dona spargemla te- ten. Θρασυλλου του Κυνικου
inere in hunc. in illii tu, sive diguus, αυτον Antigonum sive indignus suerit. 'A ου rarte. το δομα του Est tamen aliquis.. - cisitas. Obser in δ' tιπόντος' ουκούω ταλαντον δος vatiuaeula subfrigida e margitie vi- Αλλ' ου Κυνtκον , ἔρη , τὸ λημμα. Re detur in textum immissa esse. Sensus petit have historiolam Plut: Vol. X, est: quamquam tu magnus sis, ut P. I . urbes is plebem spargere poε sis. Talentum. Vt aestimare possis hane sunt tamen quos non deceat Civitates cynici postulationem , recorderia ne aecipere. Cogitasse videtur de De- eesse est talentum fuisse 5, 56o s. metrio de quo mentio infra VII, 4r. Denarium latitie pro graeeo dra-Ηoe ironiae colore adumbravit. elima posuit. Drachma autem huius XVI l. Allo. Antigotium exagitat aetatis est circiter 93 eeutesim. D.qυod preeauti Thraulli, nee dena- Si me interrogas, etc. Grui. et rium, nee talentum dederit, hoe Cy- Lipsius mendosum esse hune locum nico. hoe rege indignum Praedicans. Putarunt, quasi quaedam exeiderint Repetit deinde ineoeptum. et post reprehensionem Cynici complexa.eomparationem a pila sumptam peris Cod. mss. tamen silent. Nee Vincent. Ouarum servandam esse rationem ait. Bellovac. Spec. hist. VI, 39 haee ali-M Antigono. Hie signis eatur An- ter legisse videtur ne nos: nam totan ligonus primus Alexandri Magni ami- ab Antigono usque ad tritia talcus et legatus, qui post eiur mortem attulit, nulla dissertati uticulae omia rex Syriae Tactus et oelogenarius in sae vestigii mentione iniecta. Vnde proelio ad Ipsum ante Chr. 3oi susus colligere licet, omnia satia esse. modo eaesus sile est; es Plutarch. vita De- recte intelligamus illa : Si me inter- mettii Polioreetis. e. as, Tom. v rogas, Pro , b. e. Si meam senten- ed. Rei,h. tiam Pelere institneris, at cedo illi.
352쪽
DE BENEFICIIS cnim intolerabilis res, poscere nummos, et Contemnere.
Indixisti pecuniae odium; hoc professus es; hanc
personam induisti: agenda est. Iniquissimum est, te Pecuniam sub gloria egestatis acquirere. Adspicienda
ergo non minus sua cuique persona est, quam eius.1 de quo iuvando quis cogitat. Volo Chrysippi nostri
uti similitudine de pilae lusu: quam cadere non eStdubium, aut mittentis vitio, aut accipientis. Tun QCursum suum servat, ubi inter manus utriusque, apte ab utroque et iactata et excepta versatur; neceSse
est autem lusor bonus, aliter illam collusori longo; aliter brevi mittat. Eadem beneficii ratio est; nisi utrique personae, dantis et accipientis, aptatur, neG4 ab hoc exibit, nec ad illum perveniet, ut debet. Si
Cum exercitato et docto negotium est, audacius pilam mittemus; utcumque enim venerit, manus illam ex
luetus margivi adseripserat: Suppleante haec verba: Nec ego Cynici petiιionem. aut aliquid simile. Lipsius: videtur aliqua dissertatiuncula suisse quae Periit super hoe facto. Subiicit:
nunc, si me quoque interrogas, sum inter probantes. Λl hac opiuioue uoti opus est. Si, tu Cynice, me inter-- rosas, etc. Conversiones tales abruptae suut Seuecae familiares , e. C.
i Ppe , aeque abriiptum sonat. μοδο , i. accedo regi Λntigouo, modo uota cavillatus esset. Cyuieorum autem erat , divitias coutemuere, et minimis egere. Diog. Lucri. VI. IOS. Demetrius quoque VII de Beues. init. exemplo sit.
Volo Chlysimi , et e. Eadem simi lituditae uti Leit Plutarchus Tlieauorem Pythagoreum . de Genio Socratis c. t 3 , p. 32r Opp. Vol. X. Uitio probum est; libri lamen
moto. BreMi , vicino. Intelligere lamen utrumque etiam possis de tem pore. ut longo sit diu exercitato,breri indocto. uou diu exercitato, propter sequentia. Doctior autem lusor in ludo pilae trigonalis, qui remotior, indoctior, qui victuua stabat. Si vero de hoe ludo sermo sit, Plerumque tutelligitur pila trigonalis. quae a tribus tantum lusoribus ita trigono s. triangulo consistentibus invicem Pulsari. captari. excipi et reddi solebat. CL IGrnsdorf, X. To. lV Poet. miti . lat. P. 398 MDMale de burdasto intellexu Vptou ud Epieteti Ditis. II, S, 15 Schweighaeuaeri. Ludum pilae trigotialia intelli .gas quoque tu Epigram. 9ο Meleagiit Analeci. BruticL. Vol. I, P. 287,
ubi es. elegautem mihique amicis s. tulerpretem lacobs. in Animadv. ad ΛDal. Vol. I. pari. I. P. t IO sqq. ubi nostri loci memor fuit.
353쪽
pedita et agilis repercutiet. Si cutii tirone et indocto: non tam rigide, nec tam excusse, sed languidius, et in ipsam eius dirigentes manum, remi SSE Occurremus. Idem iaciendum est in beneficiis. Quosdam doceamus, set satis iudicemus, si conantu P, si audent, si volunt. Facimus autem plerumque ingratos, et ut sint, favemus: tanquam ita demum mugna sint beneficia nostra,
si gratia illis referri non potuit: ut malignis lusoribus
Propositum est, collusorem traducere, cum damno scilicet ipsius lusus, qui non potest, nisi consentitur, extendi. Multi sunt tam pravae naturae, ut malint perdere quae praestiterunt, quam Fideri recepisse, superbi et imputatores. Quanto melius, quantoque εhumanius id agere, ut illi quoque partes Suae constent ; et favere, ut gratia sibi referri possit; benigne omnia interpretari; gratias agentem, non aliter quam si reserat, audire; praebere se facilem, ad hoc, ut quem obligavit, etiam exsolvi velit 3 Male audire solet laenerator, si acerbe exigit: aeque si in rec
Q-sdam. .. volunt benefieta aecipere. Qui pilam mittit, ait S. . accommodabit pilam collusori suo: eadem ratione et beneneia sunt adhibenda. Nisi hoc facimus. ita causa erimus, evr ingratis beneficia demus. Itaque docendi sunt, ut grati esse conentur, i. Possint, aggredia utur. Et ut Mnt,fMemus. Et in id intendimus , ut ingrati sint quibus larissimur. Inseatorum vilio ipsi favemus, et nostra culpa eorum numerus in dies maior evadit. Pro situm est. Naligni lusores
sibi proponunt, id sibi eo illi uni mo
i nileiunt, ut, etc. Traducere, nempe per ora homi- illim quodammodo traducere, h. e.
avperbientium ludibrio exponere, παραδειγματαε .
sua qui non mirae, nisi consantitur , extendi. Extendere lusum estitit et collusorea spatium magi 2 aemugia longum relinquere. ridem se loquendi sormula ae nuper uollusori longo pro remoto. Immetatores dehitores sibi esse eu-pientes.
Ur illi qoi henineia dederit. Bene
talis homo eum foene ora E mPratur. qui tristibus Calendis s. Idihus. quocumque igitur meus. . more romano, usuras exigit, redigit, poscit, iue moras quaerit, Iiseri faetendie usa , ut usuras usurarum aequirere P .ssit, sive u illo debitore, qui sortem exsolvere vellet, in suo calendario utatur et iactat.
354쪽
piendo tardus ac dissicilis moras quaerit; beneficium
7 tam recipiendum est, quam non exigendum. optimus
ille, qui dedit facile, nunquam exegit: reddi gavisus est, bona fide quid praestitisset oblitus, qui accipien
tis animo recepit. XVIII. Quidam non taut tim dant beneficium superbe, sed etiam accipiunt: quod non est committendum. Iam enim transeamus ad alteram paviem , tractaturi quomodo se gerere homines in accipiendis beneficiis debeant. Quodcumque ex duobus Constat ictum, tantumdem ab utroque exigit. Qualis pateresse debeat, quum inspexeris, Scies non minus Operis illic superesse , ut dispicias, qualem esse opo Pleat filium. Sunt aliquae partes mariti, sed non minores, uxoris. Invicem ista 'Iriantum exigunt, praestant, Et
bilia. etc., disti tiguuutur, quale uia naturae congruant. Hinc sequitur. quod honestum sit, id solum hou una esse iudicandum. Alterum recepit Lipsius e suis libris. Aut eis Mitam. Quo vimque ex duobus constra cu
scium. Duplex ossicii genus est, illud Dempe quod praestare nos lex naturalis iubet, non erga alios alicuaque, sed erga vosmetipsos, ni tDeum. Illud veto quod erga alio
Prae tare, necessitas est, sed alii ideiuerga uos praestare debeut, et eadem eos necessitas deviueit, quae uos. Haee igitite ossicia e duobus coustant, et hodie vocantur. RGraecis voc. συγ et ἁλ άττω , quuba diceretur mutuis, amoebea. Scies non mιnus operie illic suμer esse. Η .e,t, me intueris time dimidiam tantum laboris Disrtem tibi exau-llatam es,e. et ut putris, sic silii latii ossicia excutienda. ιιMicem ista quantum exigunι , νι Gestant. H. e. qu.ie clari ab aliis vo-XVIII. Auc. Vsque ad finem libri
quaestioni respoudet: quomodo se serere homi ues in accipieudis heue. fietis debeant. Quidam...- aeci iani. Mutiit si hi viam ad doetriuam, quum tractaturiis est, eo quod principium actionum humanarum e Stoae praeceptis praemittit. Iam quum Stoici via physio Io eo-historica docuissent, amorem sui, sociabilitatem, etc., ideoque primorum naturae itide oriuntium .iudium homiui iuuaseir ordo et de-eor ita his rebus, quae Prima naturias vocantur, acquireradis, disponendis ae livendis sequantur necesse est: quem quidem impetum uomicie --
eiorum s. decentium actionum com plebendunt: quae ueque bonae ue-que malae sunt, nee ad beatit id iii in quidquam conferuui. Hi si denium ratio accesserit, quae his primis naturae pretium suum statuit et Doris natu, a. regulam honesti constituendo ordiuem fitiat studiorum e laetioliunt, quae a ratione tu media . Re timi
355쪽
parem desiderant regulam: quae, ut ait Hecaton , dissicilis est. Omne enim lion est Um in arduo est, etiam quod vicinum honesto est; non enim tantum fieri debet, sed ratione fieri. Hac duce per totam vitam eundum est; minima maximaque ex huiu onsilio gerenda sunt: quomodo haec suaserit, dandum. Haec autem hoc primum censebit, non ab omnibus acci
piendum. A quibus ergo accipiemus 3 Vt breviter tibi , respondeam: ab his , quibus dedisse vellemus. Nam
etiam maiore dilectu quaerendus est, cui debeamus quam cui praestemus; nam, ut non sequuntur ulla incommoda sequuntur autem plurima) gi ave tamen tormentum cst dChere, cui nolis. Contra, liacundissimum est ab eo accepisse benefici iam , qtiem amare
otiam post iniuriam possis , ubi amicitiam , alioqui iucundum, causa fecit et iustarii. Illud vel o homini .
verecundo Et probo miserrimum est, Si eum amave Toties admoneam Ii CCESSU
tum abludit a principio et ilices Κautiano. CL ad II, , l. Nam etiam dant codd. pleritiue et Erasin. Alii autem: Ntim elicitia, ra.
etiam a merae uberraiioves calami. Grais lamen to ιιe ιιum o Plinii eodd. Praestant.
amicitiam . aliqui iracundam . eausa secat et itistiam Piue. et Griit. codicibus debetur, iiiii vilicui habebant, unde Lips. alιoqui secti. Causa est beneficium. - Nam ut, DC . Mi ... iustam. Si egregium virum. eui beuescia debeas, Hegetis, Eliam iniuriam ei hoe facilius condonare P teris , quo Praestantior est: ita eius Phaesistitia utque pretium Leuesciorum elux ia causa eruul, cur uimicitia iii eum iusta sit. Similia habet Mbrc. Λutou. VII, 22 . de amore ili hostes. Tolles admoneam , etc. Noudum
in his libris admonuit de hoc discri-
Iumus; iisdem eadem dare par ea. Horat. Art. Poet : Scimus, et hanc υenium Pelimusque diamιιsque Micιs-sim. Omue ossietu in ius parit, et rursus a i ure ossicium. In idem in Seneca idem est ac ra Horatianum vicissim . et ollicior uin synallagiuaticorum geuus desiguat.
II alon Rhodius, Panaetii discipulus . fortassu in libris de ossiciis haec dixerat. Cf. Fabrieli Bibl. gr. Vol. III. p. S63 Hail. Quae ... dissicilia est. Nempe quia nonnisi ratione exculta perspici utque adbiberi potest.
meo autem .... acc Piendum. Ean
dem sententiam protulit quoque Aristoteles Cyrenensis, Theophrusti coae in us . ap. Αehan. V. H. lib. X , 8.
Vt bi euiter. ... Dellemus. Haud intil.
356쪽
est, non loqui ui e de sapientibus, quos quidquid
oportet, et iuvat; qiii animum in potestate habent; et legem sibi, quam , olunt. dicunt: et quum dixerunt. servant: Sed de imperfectis hominibus, honesta sequi vψentibus, quorum uirectus Saepe contumaciters parent. Itaque eligendus est, u quo beneficium acci-
Ρiam. Et quidem diligentius quaerendus beneficii
quam pecuniae credit Or. Huic enim reddendum est, quantum accepi: et si reddidi, solutus sum ac liber. At illi plus solvendum est: et nihilominus etiam, TE- Iata gratia , cohaeremus ; debeo enim, quum reddidi, rursus incipere; iuonetque umicitia non recipere indignum ; sic ost beneficiorum quidem sacratissimum ius, ex quo amicitia oritur. Non semper, inquit, mihi
licet dicere: Nolo; aliquando beneficiunt accipiendum
nitae, sed fecit alibi, e. e. de Vita Beata e. l sq. Ep. 56 sin. 59 fin. es. Ep. io 4 , 3 uot. De saluentibus. De Sapiente Stoico, ut de iis qui opponitu tur, de imper-
QMOs quidquid omniet et tu at. Qui hos id placet quod necesse est; qui sui imperium ita halieni v sine doloris sensu . imo libeutissime et cum otii plate id faciant . quiad nece se, quod legi summae cOusentaneum ar-hitrantur. Qisi animum .... sor aut. Qui nullis assectibus turbatitur, qiii legem vitae et actionum quam Goliaιit rutione duce etc. : qui decreta sua licina et immota habent servariique. Imperfectis. Vide supra uot. De salumtibus. eritis iam umaciter Wrrent. I .ire ut, sed reprignantes et inviti. Contumacia est id superbiae genus qua iis
etiam resistimus quae optima et rationi eonsona sunt. Pertinax ille est qui dicti aut opivionis aut lueoepti tenax, iisque pergit; contumax qui Pertinax elim superbia, mussat et obstrepit etiam quum patet. Et a tumera quod idem est cum vis superbire de
rivatur. Reddendiam est, quantum acce i.
Aliquantulit nive plus , HEm Pe usura ised lioe levitisculum, uec ratiocinationis veritali obstat.
Monetque amicitia. . . or itur. Lo us
lite Gluteio et Lissio vitiatus esse videbatur. Libri Mss. nihil opis praestant, nisi quod cod. N aE. aliusque
Iiat,ent: manetque a. non recinerem indignum. sic ne in benesciorum quidem elc. Forsan satia lamen sutito muta, si colitier ut cum incipere τανncinet γιe clc. ex Plicesque. amicitiam ariet, ut te ille lion recipiat se indignum. Coaeli lamen ali luid et ipse
357쪽
Ll B. li , CAP. IS est et invito. Dat tyrannus crudelis et iracundus, qui .. munus suum sastidire te iniuriam iudicaturus est. Non accipiam2 Eodem loco pono latronem et piratam, quo regem, animum latronis ac piratae habentem.
Quid faciam 3 parum dignus est, cui debeam. Quum
eligendum dico cui debeas, vim maiorem et metu in
excipio: quibus adhibitis, electio perit. Si liberum
est tibi, si arbitrii tui est, utrum velis, an non, id apud te ipse perpendes; si necessitas tollit alii triuin, scies te non accipere, Sed parere. Nemo in id accipiendo obligatur, quod illi repudiare non licuit. Si
vis scire an velim, essice ut possim nolle. Vitam lamen
tibi dedit; non refert quid sit, quod datur, nisi a
volente volenti detur. Si servasti me, non ideo servator es. Venenum aliquando pro remedio fuit: noni duo numeratur inter salubria. Quaedam prosunt, nec obligant.
XIX. Tuber quidam tyranni gladio divisit , qui ad
Et inMilo. Contra vulgatum , imo et iuris regulam, invito henesiicia nec dantur, nec obtruduntur. Lactantius: Noli est heiaeficium, quod ingeritur reluctanti ete. Λtqui lite exceptio affertur, sed ita, ut beneficia una esse uou dieas, sed imperia. Ex Lipsio. Eleetio perιt. Η. e. eligendi iacultas
Fenio in id; praestant ornues Praeter Mureti ed. et codd. Illa dat: nemo M. Obligari in rem est nota loquendi ratio.
Vitam tamen. . . decur. EXem Plo
sit Iason, Pherartim in Thessaliado in iuus, cui, ut Ciceronis de Nat. Deor. III, 28 verhis utar, non vOluit prodesse is, qui gladio volni-
eam eius aperuit, quam Savate me.
diei noli poterant. De lioc cons. not. inis. Venenum fuit. Fortasse de Claudio cogitavit Seneca ; nnm Tacit. An n. XlI, 66, narrat, veneno a Locusta Praeparato aut mixto alvum Claudii soluta in esse. XIX. Ana. Iasonis Pheraei exemplum allegatur, quem intersector uolens a tubere liberavit; tum et
leonis qui hestiarium a ferarum impetu liberavit: negatque vel hanc, vel illum heneficium dedisse. Tuber qtiadam irranni. De Iasone Plieruru in I hessaliae domino lite svrmo est cuius vomicam id enim luber est miles quidam gladio rupit, interficere dum voluit. Rem narrant Valer. Maxim. l, 8 ex tr. 7. Plutarch. de util. ex inimicis ca-
358쪽
DE BENEFICIIS eum occidendum venerat; non ideo illi tyrannus gratias egit, quod rem quam mediCorum manus resormidaverant, nocendo sanavit. Vides non esse magnum in ipsa re momentum, quoniam non videtur dedisse
beneficium, qui malo animo Prosuit. Casus enim beneficium est, hominis iniuria. Leonem in amphitheatro spectavimus, qui unum e bestiariis agnitum, quum quondam eius fuisset magister , protexit ab impetua bestiarum. Num ergo est beneficium serae auxilium ZMinime : quia nec voluit sacere, nee benefaciendi animo secit. Quo loco seram posui, tyrannum pone.
Et hic vitam dedit et illa: nec hic , nec illa benefi
cium ; quia non est beneficium , accipere cogi; non est beneficium, debere, cui nolis. Ante des oportet mihi arbitulum mei; deinde beneficium. . Disputari de M. Bruto solet, an debuerit ac-
tibi Prometheum vocat Iasonem Pr
Pter summam eius astutiam et pru
dentiam a Cie. de OT I, 3o laudatam. Casus hominis iniuria. Casui debetur beneseium . homini autem iniuria est adscribenda. Leonem ete. Historiain hane eamdem narrat Aul. Geli. Noct. ait.
V, 13. et Aelian. VII, 48 N. Auim. ἔilla ex Apioni. Plistonieae libro VAegyptiorum, quem Tiberii aetate vixisse constat. Potes et de leonis mansuetudine Plin. consulere lib. VIII Hi,t. N.t. et Philostrat. lib. VII. Magister. Est domicius, qui nune ud pugnato bestiarum in steatro ad
stabat. Androcles vulga nominatur. Nuna est ergo beneflcium. . . animo femι. Errare Annaeum nostrum
Patet; nam quis leonem credat dum magistrum ab irruentium bestiatum impetu vindicat, non illi bene velle,
Don animo bena saetendi ager. y At placebat Stoicis et nostro seras di
eere animi omnino expertes. Ita en. Sat. xv. 9 : Ma animas, nobis animum dedit.
Quia non est eui nolis. Quam salsum erat quod supra exagitavimus , Non benes iendi animo feram egisse, tam sunt ridieula haee quae subiunxit Annaeus. Nam Dee a i-Pere eoactus erat hestiaritis ille quem leo protegebat; nee illa heneficium debuit nolens, aut cui debere noluit. Nam verisimile est Plus aliquant Ium ierae auxilio hestiarium super-hivisse, quam si humana ope aut vulgari quoquo modo incolumis eva
XX. Aac. Brutum, etsi a I. Caesare vitam impetraverit post bellum ei vile et Pharsalicam cladem, nou Caesari Ohligatum fuisse . qui datidibaueficii ius per iniuriam assecuti a
359쪽
cipere a D. Iulio vitam , quum occidendum eum iudicaret. Quam rationem in occidendo sequutus sit, alias tractabimus. Mihi enim, quum vir magnus suerit in aliis, in hac re videtur vehementer erra Sse, nec ex institutione Stoica se egisse, qui aut regis nomen extimuit, quum optimus civitatis status sub rege iusto sit; aut ibi speravit libertatem suturam, ubi tam ma- 3gnum praemium erat et imperandi, et serviendi; aut existimavit civitatem in priorem formam posse revO
cari, amissis pristinis moribus; futuramque ibi aequalitatem civilis iuris, et staturas suo loco leges , ubi
quem Caesaris interseetorem omnes norunt, se in bello civili ad Pom-Pstium magnum aggregavit. sed acie Pharsaliea male gesta se recepit ad oseum Iulium Caesarem, ei non soIum iguoscentem , sed magni quoque saeientem. Plutarch. Brut. e. Tom. U Reish. p. 354 sq. Caeterum tinus Seneca tradidit, nisi sallor, Brutum iam eo consilio ad Caesarem rediisse, ut eum oecideret. Alias traetabimus. la librorum Senerae deperditorum quodam, forsan Moralium. Ex institutione Stoiea. Institutio Stolea docet , esse viri boni, legibus parere, et ei vilis ossieti non ignarum titilitati omnium consulere. Cie. de Fici. III, im Sed docuit quoque, eiusdem esse, mortem adeo oppeterepto Republica, et cariorem esse patriam nobis quam nosmetipsos. Egregia sunt quae Seneca h. l. de hae reattulit, optimis etiam re utioris aevisetiptoribus historiae rom. Probata rideoque dolendum est, periisse Ii-hrum, in quo fusius rem Pertra-elasset. Caeterum Reipubl. liberae amicos sententiam tulisse videre lieetap. Pliit. V, 367 sq. et Cic. Epist. VI,
ib. XIl, I ele. Megisse. Recte hoe Lips. et Geon. ex omnibus codd. et edd. restituerunt quum Muretuη et Grtiter. , hae lectione, ut inepta, reiecta. invexissent
se gessisse. CL Gronovit Obm. IV, p. 688 ed. lips.
Quiam DPrimus. .... sub rege iusto
ait. Vereor ne Seneca priueipali potentiae manet patus h. l. e se videatur. Nam si dixisset posse selieitatem et gloriam reipublieae sub rege competere, aut, Taciti instar, certis temporibus optimam administranda
rum rerum sormam regnum esse, et
omnia in unum eouferri aliquando Pacis lateresse , veritatemthie sectari potius videretiir quam imperatori morem gerere. Sed hic absoluto sensu dicta res servilem et obnoctium animum arguit. Tum debuit cogitare on esse ei necessario parendum quivi princeps saetus est. Ille enim etsi
iustitiae amans est. non iustus es rex , quum nou e iure regnet. Sed Caesarum primum non carpsit. Caesarum haeredi assentaturus. Vbi tam magnum ... aer ιendi. Ibi
enim libertas manere non potest ubi praemia invitant altioris ingenii virum ut imperio potiatur, minores
360쪽
DE BENEFICIIS viderat tot millia hominum pugnantia, non an Servirent . sed utri . Quanta vero illum aut rerum naturae , aut Urbis suae tenuit oblivio, qui uno interempto , defuturum credidit alium . qui idem vellet 7 quum Tarquinius esset inventus, post tot reges ferro ac sulminibus occisos. Sed vitam accipere debuit : ob hoc tamen non habere illum parentis loco, qui in ius dandi beneficii iniuria venerat. Non enim Servavit is, qui non intersccit; nec beneficium dodit,
XXI. Illud magis venire in disputationem potest
viros ut huic opem serant, et summam rerum tradant.
Vtri eoniecerat Rud. Agricola, postea detectum a Grui. in cod. Naz., eui haec nota addita erat: Pompeio an ItiIιO. Muretus invenerat in vetere libro sersei, unde fecit etii. Erasmus: serMirent semittitem: qui tamen et
retri praetulit. Nox idem Erasmus dedit ex eoni. in ius dandi benescii, quod Grut. superscriptum Cod. Naet. invenit. Antea legehntur: qui unius Eandi aut intus dandi. - δε οιι anserMirent , sed titi t. Nam ii etiam qui Pompeii partes sequebantur non tam Ii herlatis et legum causam . etsi hanc
prae se serebant, tuchantur armis , quam diacis sui potestatem in domi nium mox evasuram. Et ipse Pompeius . licet timide . suin mum i in Peritim si hi deserri iamdudum clipiebat, minor snne audacia, ingenio, fortuna Caesaris, sed non melior Caesare. Et nyod Lucanum, Cato, post Pharsalicam aciem in exercitum
acerrime invehitur qui pro Pompeio, non pro libertate dimicavit. Lib. IX init. Ergo pari Moto gessisti bella. λ- Mentus, Tu quoque pro dominis , et Pompeiana fuisti, Non Romana manus 3 Quod non in regna laboras aQuod tibi, non ducibus, MiVis, moriensque quod orbem Acquiris nulli, quod iam tibi Mincere tutum est, Bella fugis , quaerisque iugum cer-
Dice Macante, Et nescis sine rega
Post tot reges. . . . Occisos. Eleuim
ante illum, tres ferro, unus sul-miue perierant. Debuit. Brutus. Missionem. Α re gladiatoria desumpta et translata est illa locutio.
Mittitur qui liberatur. Pugna dicitur
sine missione: quum necessum est
caedere. aut caedi. Ego It Saturn. Lips. Cons. de ira, i, I 6, 29. ΕPist. 37, 2 not. XXI. Anc. Varios casus enumerat
in quibus quid laetendum umbigi
Potcst. V. g. Si captivo pretium redemptionis impurus ore promiserit, quo Pocto agendum; si beneficium offeratur, offerenti nociturum, at honestum . an accipi par sit; si furto Paratam Pecuniam aliquis largiatur, recipererie illam debeamus, ut restituamus . au statim respuere. Et exempla duo conitincta sunt, Arce