장음표시 사용
341쪽
praecepta ac maxime necessnria sit, ne unquam ea in
probrem, immo ne admoneam quidem 2 Haec enim beneficii inter duos lex est: allev statim oblivisci debet dati . alter accepti nunquam. Lacerat animum et premit frequens meritorum Commemoratio.
XI. Libet exclamare. quod ille triumvirali proscriptione servatus a quodam Caesaris amico exclamavit, quum superbiam eius serre non posset: Bedde moCaesari. Quousque dices: Ego te servavi, ego te eripui morti 2 istud, si meo arbitrio memini, vita est; si tuo, mors est. Nihil tibi debeo, si me servasti, ut haberes , quem ostenderes. Quousque me circumducis' quousque obIivisci sortunae meae non sinis 3 semel
eodd. et edd. lectio. At Uineentitis Bellov. Spee. hiat. IX, xo7 habet:
alter memor esse accePli, uiemoriter forsan loco hoc laudato. Quidni y. . . commemoratio. Haudacio an expressa haec sint e Demo
X l. ΛRo. Oblivisei eum dehere qui dedit . et videri muneris illius sui
quasi nescium. Narrare idem esse Propemodum ac si exprobruret. Memini se uiniis aut memorem se iam ueet usque significare idem quasi narraret. Nihil superhil nugis invisum: quatito magis hoc tu benescio dando lsovenditim deuique heneficium , Dola
laudum dura taxat et quanto minua putida laetatione corram Pendum. Trium νωιιIιρrose/ i tione. Illa lisae
a. V. ix fiebui. De hac cs. Plutares . it. Anton. c. is sq. et Diti Cass. 47, 3 sq. Quod ille. . . Posεα. Quis, ignoro ἔsed plures sic servati. Lψs. Spectaui haee ad triumviratum Antonii. Lepidi et Octavit, qui Caesar hic et aepius vocatur. Cf. Sueton. Oct. 7, u . Caeterum in legi hus Corneliis a Dictatore L. Corn. Sulla a. V. C. 67a
perlatis unam de Proscriptione et proscriptis fuisse, quam postea octa. vius aliique imitati avia , coutra iiii micos et tu gratiam amicorum, veri,Orautum monemus. Nomina capitis damnatorum in tabulis proscriptionispo blice usfixis proscripta suerunt. eia. rumque hona venierunt. Sed haec nota sunt vel e Cic. Orat. p. Rose. Ameri . C. 43. Ousque me O cumducis. H. e. me hue illi e treuna trahis, muni si- eum te iactitaris. et me tibi obligalom. Explicaiit salis To es eumdiali haec quae mox sequuntur: Semel ira triumνho ductus eram.
342쪽
a in triumpbo ductus essem. , , Non est dicendum , quid tribuerimus ; qui admonet, repetit. Non est instandum , non est memoria revocanda : nisi ut aliud dando prioris admoneas. Ne aliis quidem narrare debemus ; qui dedit beneficium , luceat: narret, quia accepit. Dicetur enim, quod illi ubique iactanti beneficium suum: Num negabis, inquit, te recepisse et quum respondisset, Quando 2 Saepe quidem , inquit , et multis locis : id est, quoties et ubicumque narrasti. ., Quid olius est te toti iii 3 quid alienum occupare ossicium 3 Est qui istud facere honestius possit : quo narranio et hoc laudabitur, quod ipse non narras. Ingratum me iudicas, Si istud te taCente, ne- . mo sciturus est 3 Quod adeo non est Committendum . ut etiamsi quis coram nobis narrabit, ei respondendum sit : Dignissimias cluidem ille est maioribus beneficiis, sed ego magis velle me scio Omnia illi praestare. quam adhuc praestitisse. Et haec ipsa non venaliter, nec ea figura, qua quidam relicui ut, quae
Semel ιn trium in diae us essem. Semel, ut iam supra vidimus, Eo,t pro semel duntaxat, non Mus quam semel. Sensus om utar Si tu ter ho- tium mavus delapsus, ab illis iutriumpho ductus e sena , at sol tetrahoe seruel taulum Passus C diem. est memoria r Deanda. Sie omnes codd. Puae. Et Gruta, quos ullus sequi, ait Gron. , quam Lipsiis. Dum , memoria reno anda piraehentem. Virum lue proh uiti est, nec
quidquam tali casu mutandum est, nixi optimi et plotimi codd. con inani: reete itaque Groti. Lipsio non adstipulatus est. et Hilotus tu tacitis
Dqtiit. I. obitellur. Saepe de hocidiotismo monuere viri docti, e. e. Beulleius ad Horat. Set m. 1, 4 , T s. Davis. ad Cic. 'I use. t. 33. Me τὶ eodem modo usurpant Graeei. cf. VPlota
Non Menaliter. Sic codd. Erasini aliique. Sed Nn retus ex margiue edd. Era iiii a l. primus in textum recepi Mevmliter: at hoc fietilietitia ex Prim lint, uec de tacetiis striae vernis viiseri hi solent, hic sermo est. Benti. tamen ad Horist. Ner m. I, 6, D-nialiter praetulit: H. Cnsauhon. ad 1 heopluasti Churacl. p. is ed. Fisch.
Merniliter. - enaluer. I. e. non ita ut luo ipsius eo in modo inservius. at
que ideo his benefietis tibi aliquid
343쪽
magis ad se volunt attrahere. Deinde adiicienda omnis humanitas. Perdet agricola quod sparsit, si labores suos destituet in semine. Multa cura sata perducuntur ad segetem: nihil in Ductum pervenit, quod non a , primo usque ad extremum aequalis cultura prosequitur: eadem benesciorum est conditio. Numquid ulla maiora possunt esse , quum quae in liberos patres conserunt. Haec tamen irrita sunt. si in infantia deserantur. nisi longa pietas munus suum nutriat. Eadem caeterorum beneficiorum conditio est: nisi illa adiuveris, perdes; parum est dedisse. fovenda sunt. Si gratos vis habere quos obligas . non tantum desoportet beneficia, sed et ames. Praecipue . ut dixi . si parcamus auribus; admonitio taedium iacit. exprobratio odium. Nihil aequo in benescio dando vitan . dum est, quam superbia. Quid opus arrogantia vultus 2 quid tumore verborum 2 ipsa res te extollit. Detrahenda est inanis iactatio: res loquontur . nobis tacentibus. Non tantum ingratum , sed invisum est beneficium superbe datum.
XII. C. Caesar dedit vitam Pompeio Penno, si dat,
ilissimulationem. s. potius aeciaturam vocaveris. CL Rhhnken. ad Lexieon Timaei, P. 18 sq. ed. H. mammiεi ulla. . . Patres conferrent. Nempe vitam dedisse; nam de hoc illum Ioeutum esse. sequenti. P hanta meo tamen irrita aune ; ete. Sie optimi eodices Pineiani et Gruteri. Antea erat: Aee tamen tuta sunt;
si ιtia aditi eris. Η e. nisi ad litis aliis gratiam, quae ex peiori biis equitur, maiorem in dies redda . Benefietum quod praestas hodie, era minus gratiam erit; adit va Loe , novereat. Loqventur omnium codd. et edd. lectio. qtine uon commutanda erat eum ea, quae margini eod. NaE. ac pieta rat, loquantuπ.XlI. Λ G. Exemplum asseel Gii Caesaris, qui postquam geontorem vitae reiim absolvit. hnne inbet sinistrum im Peratoris pedem o euisti; et benoscium sic corrumpit. Caius Caesar dedit Misam. ete. Oisae hie de Caio Caligula narrantis . ea nemini alii commemorari memini: nee Lipsio qει idquam hae de re innotuit. Putat tamen, essa eisεtidem Pompeium . quem postea fame morieoegerit illud monstrum . quipp. hominem opuleutum et locuplete
344쪽
DE BENE TisIlIS qui non liuiari: deinde absoluto , et agenti gratias .
i,orrexit osculandum sinistrum pedem. Qui excusant et negant id insolentiae causa iactum , aiunt socculum auratum , immo aureum, margaritis distinctum. ostendere eum voluisse. Ita prorsus : quid hic contumeliosum est, si vir consularis aurum et margaritas osculatus est y et alioquin nullam partem in corpore 2 eius electurus , quam puriuS OSCularetur. Homo natus in hoc, ut mores Iiberae civitatis Persica servitulo mutaret, parum iudicavit, si senator senex, submissis honoribus , in conspectu principum supplex sibi , eo more iacuisset , quo victi hostes hostibus iacuere; invenit aliquid infra genua , quo libertatem, detruderet. Νon hoc est rempublicam calcare7 et quidem dicet aliquis, nam potest ad a em pertinere sinistro pede 7 Pactim enim foede furioseque insolens
fuerat, qui de capite consularis viri soccatus audie-
supra plerosque aut aevi , de quo idem Seneca de Tranq. Animi e. XI exposuit. Alius tamen fuerit neeessequum ad gentem Pennorum hie Pompeius pertinuerit. Ee rimant. Sic optimi eodicea Panei et Grvt. Antea legebatur: etim
Persica aemittite. Omnibus notus est reges reverendi modus apud Pe fas adhibitus , qui ad usque hi mum Drostrati eos adorarent, pedesque
Summissis honor bras. omnium e d. lectio : at Pine. et Muretus exeoni. summis ustis honoribtis , Lii sius summis hori. , qui, quod mireris, adeo summissimis, quod monstrum iu duobus eodd. depravatis invenerat. praetulerit. Sed honores sum iterade suppliee votioribus saneto summis at ignomi uiose habito bene diei, nemo sisella nune dubitet: nexus sententiae adeo postulati In consmelia principiam. I. e. Pro
cerum et populi primorum , Senatorum . explicare maluit Lipsius, quam Gruteri emendntionem admittere: in consρ etia P. R. i. e. Populi Romani. At nescimus, ubi, in Senatu ue aneorum populo, de capite eonsulari huius viri audiverit, iudex sederit C. Caligula. Eι quidem ἀιeet yertinere . Erasinus aliique equidem , unde Mu- retus et quιdem feeit. Παριωθωω ad ieeit Gronovitas: quo aequiescamus, non eurantes Lipatum , qui ex varii alee ioisilvis litiges , Miaea seeit: licet aliqvis non misi ad rem Pertinere. Nihil inde lueramur. SOceatus. Insolens hoe Romauis. Et Cieero Verri graviter obieeit, quod soleatur in publico striisse .
345쪽
LIB. II, CAP. I 3 343bat, nisi in os senatoris ingessisset imperator epigros
I. O superbia magnae sortuna et O stultissimum malum i ut a te nihil accipere iuvati ut
omne beneficium in iniuriam convertist ut te omnia
nimia delectanti Di te omnia dedecenti quoque altius te sublevasti , hoc depressior es ; ostendisque
te non agnoscere ista bona , quibus tantum inflaris. Quidquid das, corrumpis . Libet itaque interrogare , quid tantopere te resupinet, quid vultum
habitumque oris pervertat . ut malis habere perso
Nam domi duntaxat soleae in usu fuere , in publico et certe quum iudicia obibant, ealceati, togatique
erant. Foedius autem agebat Caius , qui in muliebri etiam socco haec Patrabat. Llasius. Cf. Sitetora. Calig. 52. Plin. Hist. Nat. lih. 37, c. a. Digros suos. Sic emendat lectio
nem veterem . Pigros suos , Sensu
cassam, Scaliger, cui adstipulati sunt
Est graeca vox ἐπίουρος , elavus lignens. CL Niesus ad Geoponic. X, D. 688. Quum vero de soccis sermo sit, quos ut lium ites tenuesque e Iana , Iino pilisve hireinis caprinisve consectos esse constat es. B. Balduini ealceus antiquus cap. XIv ed. Lugd. Bat. 1 II, 8. cura Io. Frid. Nielaniti ; disseile est demonstratu, qualis
elavorum qualiumcumque , nedum ligneorum usus in iis esse potuerit, quem nemo adhue exposuit. Nam nousatis est, dixisse , soccis esse sussixos,
aut de quocumque sussixo socci Caligulae intelligendos esse epigros istos. Nonne ridiculus foret, qui talibus socculis, quorum usus, ut Calceorum muliebrium, inprimis domi esset, similium sere nostris 'anto0
res igitur codd. sunt exspectandi. - Digros vero Gronovius non Prosoecis dictos esse vult, sed Pro eo . quod soccis suppactum fuerit. Ergo formam potius. quam materiam in quocumque Cait sussixo consideraverit Seue . Cousert Gronov. de B Deficiis, lib. V, cap. a 3, g. 3 sq. De nique loquitur Seneca de Caligula. quasi adlinc calcearetur , ut Solebat, quum id sognomentum accepit. XIII. Αης. In superbiam divitum
et potentum invehitur, qu ne tam magna et inflata est, ut omnia in deterius mutet, et Pessumdet benefi
ciorum gratin . Ostendisque is non agnoseere. Est
vulgata lectio. Sed omnes codd. Grui. habent tibi non, et codex Naa. tibi non asinosesre, quae quid sibi velint , non exsculpo. Mox certe leni quum antea esset Iesei , e suis codd. restituit Grui. Quid tanto . te resuρinet. Habituqsuperhorum designatur. Caput . at tollendi. pectusque proiiciendi. quod .eSt, 1ese supinandi καὶ υrrit4ζtiv. Lipsius. Personam. Nempe histrioniam et alienam. Lim.
346쪽
a nam , quam faciem 7 Iucunda sunt, quae humana fronte, certe leni, placidaque tribuuntur, quae quum daret mihi superior, non exsultavit Supra me,
sed quam potuit . benignissimus suit, descendit quo
in aequum, et detraxit muneri Suo pompam; sic Observavit idoneum tempus , ut in Occasione potius, quam in necessitate Succurreret. Vno modo istis persuadebimus , ne beneficia sua insolentia perdant , si ostenderimus non ideo videri maiora, quo tumultuo
sius data sunt; ne ipsos quidem ob id c qiquam posse
maiores videri; vanam esse Superbiae magnitudinem. et quae in odium etiam amanda perducat.
XIV. Sunt quaedam nocitura impetrantibus, quae non dare, sed negare, benescium est. Aestimabimus itaque utilitatem potius, quam voluntatem petentium. Saepe enim noxia concupiscimus, nec dispicere quam perniciosa sint licet, quia iudicium interpellat an
In aequum , parem se mihi gessit. Nam . ostentationem . BPParatum , quo beneficia superborum iaetantur. Sis obserMarit. Τό sie e eod. Naz.al. ap. Grui. adieci, immutan atqnod dant. in sis. Sed maluit Grui. e Pal. teri. Istis persuadebimus , et quo tumultuosius e eodd. Pine. et Grut. dedi, quum istis sp. Εra n . deesset et quiarum. nhique in edd. haberetur. XIV. ARG. Non semper haec ami- eis danda , quae aut rogant, aut cupiunt. Quaedam euiui nocitura im-uetrantibus. Nec dicendum: ille me rogat, concedo; titilitasne hiile
sloat an damnum. ego non curo.
Ipse viderit. Hoe igitur tantum largiendum , quod vere petenti utile
s iturum est. Saepe enιm noxia concumscimus.
Iam Socrates in Platonis Alethiade
Posteriore egregie exposuit, homines plerosque quid malum noxiumve sit ignorare, attamen a diis precari. Quare deos id modo precandos esse monet, quod bonum sit. Magnaque. ait Iuvenalis X vs. Ita, numinibus Mota exaudita malignis. Itaque et Iuvenalis Sat. lavd. monete Permittes ψsis exρendere numinibus, quid Con-Meniat nobιs. Mox et Carior est illis homo quam sιbi. Bene laudat hie
Lipsius Taciti illa ex Annal. XV .
ur: Plura sa e Precantiar, diam demeremur , quam dum offendimus.
Interpellat. Sic plerique codd.MSS. Practer. cod. Naz. . qui habui intermiat, quod Grulero valde PI.ι- euit. Perperam. CL ad Epist. 47, 2. Faeile haec eonfusio fieri poterat. quum non geminatae seribi solerent
347쪽
sectus ; sed quum subsedit cupiditas, quum impetus ille flagrantis animi , qui consilium sugat, cecidit;
detestamur perniciosos malorum munerUm auCtores.
Vt frigidam aegris negamus . ut lugentibus ac sibi atratis serrum , aut amantibus quidquid contra se
usurus ardor petit: Sic ea , quae nocitura sunt, im- Pen Se a C submisse , nonnunquam etiam miserabiliterrogantibus, perseverabimus non dare. Tum initia beneficiorum suorum spectare, tum etiam exitus decet: et ea dare quae non tantum accipere, sed etiam ac
cepisse delectet. Multi sunt qui dicant : Seio hoe illi , non profuturum ; sed quid faciam 2 rogat, resistere
precibus eius non possum. Viderit; de se, non de me, queretur. Falsum est: immo de te, et merito quidem, quum ad mentem bonam redierit, quum accessio illa, quae animum inflammabat , remiserit. Quidni eum oderit . a quo in damnum ne periculum Suum adiutus est 2 Exorari in perniciem rogantium, saeva bonitas est. Quemadmodum pulcherrimum opus est, . etiam invitos nolentesque servare, ita rogantibus pe-
Contra se usurus ardor. Homo tem optimis codd. obvia haee Iretio fervidus et eupidinis vehementissi- . Est invasio morbi et , rnae igne nagrans, in pernielem suam imprimis de tuitio febris. Te data usurus , sic enim contra se retetur. At qui in ardor pro homo ar- Quemadmodum. . . nolentesque rer-dens h. l. occurrat. eredideris forsan Mare. l. e. morbis acutis, insania, ete. primo intuitu contra se esse eontra laborantibus Albique mala inferre co- ardorem , h. e. , ita rit ardor ex lin-- nantibus: qui ad mentem honam re-goatiar subinde et cedat; quod mini- dueti gratias agunt. Terent. Heau me est. toti tim. : Atque hum diffseuem in Di-Q a non tantum aec era, sed iram saer Dei senem. Recte observat
etiam a misse deleviet. H. e. quae Lipsius , Horat. de Arte Poetica ver- non tantum hoc temporis artieulo sum 467 , DMitum qui aerDat . idem quo' aeeipimus, laetitiam patiant. Iacat o Menti. huc non spectare, non Aed quae deinceps etiam gaudio sint; magis quam hunc ex lib. l. epist. xx quae aeeepissa nee poeniteat. nee ad librum suum . Quis enim in- 'udeat pigeatque. intum semare laboret 8 Quae poetico Aecessio bene istam visigatam ae- in aestu effusa non inor in regulam gensio removit in omnibus sere. sal - esse Horat. putavit.
348쪽
sti sera Iargiri. blandum et assabile odium est. Beneficium demus , quod usu magis ac magis placeat ,
quod nunquam in malum vertat. Pecuniam non dabo , quam numeraturum adulterae sciam , ne in societale turpis facti ac consilii inveniar. Si potero .s revocabo: sin minus , non adiuvabo scelus. Sive illum ira . quo non debebat , impellit , sive ambitionis calor abducit a tutis . non a semet ipso vim sibi in serri patiar: non Committam, ut possit quandoque dicere: ille amando me occidit. Saepe nihil interest inter ami- Corum munera , et hostium vota. Quidquid illi accidere optant, in id horum intempestiva indulgentia impellit. atque instruit. Quid autem turpius, quam, quod evenit frequentissime, ut nihil intersit inter odium, et beneficium 8XV. Nunquam in turpitudinem nostram reditura tribuamus. Quum summa amicitiae sit, amicum sibi aequare, utrique simul consulendum est. Dabo egenti; sed ut ipse non egeam : succurram perituro ; sed ut ipse non peream; nisi si laturus ero magni hominis, aut magnae rei merces . Nullum beneficium dabo,
In malum Mereat eodd. Pine. et Getit. danti Antea ap. Erasm. in main tim Mer tiar. At oonsilia est vulgata ab omnibus eodd. Grui. eonfirmata. Erasmus et
A tutis e non a semel ipso rim sibi inuerri patiar: nori eo niuam. Sie Piae. Vatiant lihri. Erasmus . a tuis, alii actitis , aeuritia. Media illa nonia semel. Patiar ah unt aP. Erasm.
Sed noli aleus aut ulcera cum Lipsio suspicari , aut divinum illum Apo linem in somnis eum Grutero prae- Molari; nihil enim deest.
διαρερρο . Amicitia intempestiva nihil ab iis imieitia differt. Eoripides Hipp. Dagri .
XV. Anc. Nobis quoque turpe et igit ominiosum scire . si amico turpia a. funesta indulserimus. Praeterea ibi et petenti tiua consulendum nec beneficentia nimia dedecus aut dam Dum sihi asserendum. Aestimandas peneterea personas, et non tam examinandum quis det, quam cui detur. Stimma amictitiae e quattior e Q. iisque optimis suasit Gent. Lip. Geon. qunm Erasmus habeat gumnia ami--α . quod itidem probum est. Nisi et . . merces. Vel perire parat ira
349쪽
MB. II, AP. O 347 Iliod turpiter pet rem; nec exiguum dilatabo, nec magna pro parvis accipi patiar. Nam ut qui quod dedit, imputat, gratiam destruit: ita qui quantum
det, ostendit, munus suum Commendat, non eXprobrat. Respiciendae sunt cuique facultates suae, Viresque ; ne aut plus praestemus, quam POSSumus, aut minus. Aestimanda est eius persona, Cui damus; aquaedam enim minora sunt, quam ut exire a magnis viris debeant: quaedam accipiente maiora sunt. Vtriusque itaque personam conser: et ipsum, inter illas. quod donabis, examina. numquid aut danti grave sit, aut paucum : numquid rursus qui accepturus est, aut fastidiat, aut non Capiat. XVI. Vrbem cuidam Alexander donabat vesanus ,
nes obliges. Et ψsiam. inter' illas, Mand donabis . examina. Pine. et Grauervin . suis optimis ansa. emendantes vulgatam: Confer lerarem. Inter ilia qua dona vis e. sequuti sumux cum Lipsio. Inter illas. Supple Personas. XIV. A M. Alexati trum in causam adducit quod humillimo cuidam ur- hem donaverat. nimium onus. addideratque hane voeem : Non quia is aecipere do l. sed Pid ma dare.
Alexander υesonus, qui, eis. Iniquum in Alexandrisu, M. fuisse supra aliquoties docuimus. Cf. I. 33, t uhi quaedam loea attulimus hue perlitientia. Epitheton autem -- santis haud scio an hoc loco recte adhibitum sit a Senem, qui statim laudem Alexandri adiungit. Magnum animum certe ea quae sequuntur desum, si impendo me in rem hominem e maguum . unius exitio redimendum. L. Inde Paulus ille animae magnae prodigus, Regulus al. ab Horati Carm. I, sa, 37 sq. , Sesepio pro patre mori paratus. Codrus pro patria non timidus mori vellet Pat. l. Σὶ tantopere et optimo iure laudantur. Turpiter peterem. Turpitudinem ego et dedeeus subirem . si precarer δut si a iudice venalem sententiam De terem, a nupta adulterium. a cive
eivitatis proditionem, ab homine quolibet auxilium in introeinio, incendi .
caede eommittenda. Nee exiguum dilatrato, nec magna... patiar. Nee verbis ea amplificabo quae
Parva sunt. nee contra ea minuam et elevatio quae revera magna fiunt. Munus suum commendat, non ex
ν δ t. Sie Pinc. et Geui. . eo id optimis: a essit Lipsius. Antea: non e m. sed evr. Reseras ad praee dentia: nee magna pro parvis aecipi patiar. Respiciendae.... minus. Oecupavit
350쪽
et qui nihil animo non grande conciperet. Quum ille
cui donabatur, se ipse mensus, tanti muneris invidiam refugisset, dicens non convenire fortunae suae: e Non
quaero, inquit, quid te accipere deceat, sed quidine dare. is Animosa VOX videtur et regia, quum Sit
stultissima. Nihil enim per se quemquam decet: Pe seri quid , cui, quando quare, ubi. et Caetera, Sin Ua quibus facti ratio non constabit. Tumidissimum animali si illum accipere hoc non decet, nec te dare. Habeatur personarum ac dignitatum proportio: et quum sit ubique virtutis modus , aeque peccat quod .
eX cedit, quam quod deficit. Liceat istud sane tibi .
et te in tantum sortuna sustulerit . ut Congiaria tun urbes sint: quas quanto maioris animi fuit non capere.
eent. Lips. h. l. annotavit: Nuritiam noster pronus in hii ne regem: quem revera vulgus et fortuna magis. quam prudentes et ratio attollunt. Enimvero etsi magna vitia Alexandri non negaverim, tamen Concedendum exi,
regem qui talia animo conceperit et perseeerit, dignum laudatione , quin admiratione summa sui aevi suisse. Nee vitio ei vertas. quod sortuna ei faverit. quum prudentissime ea uti sciverit, nee postules, ut homo humanitatis imbecillitatem exuerit: quia
enitu regum ducumve magnorum tan
quam exstitit. quem sortima propitia tui, la assiduitate et fide integra sem Per comitata sit . ut nulli vilio deditum se praestiterit, et ab illa incorruptum lTanti muneris in νι liam. Odium . vel invidiam nam hoc l. Parum resert quis proprie sensus του inMidiam
quae ex munere lanio accipienti adhaerere Pomet. Animosa Mox Didetur et regia , quum sit Mulcissima. Pincian. e cod. eruit. Erasmus: et quum regia sit, est stultissima.
Nhil. ... decet. Stoice hoe dietum
Proportio bona lectio est. Alii eodd.aP. Pinc. Praestant ratio, quum v eem Pro glossa του Prvortio habeo . quippe cuius in tali re rnrior ustra suit. Vbique Dirtutis praestat quam utrique Mirtuti, et deinceps congiaria quam eoniugis. Aeque Peccat. ... quam quod des. ΗΟ-rat. Lib. I. Sat. t sin: Non ego asa -rtim Quum Meto te fieri , υπρram iubeo, aut nebulonem. Est inter δε- Παιm quiddam , socerumque miselli. Est modias in rebus. sunt certi deniquosnes . Quos ultra estraque nequie con
Congiaria proprie dierantur principum dona publice plebi data. Cons. Ernesti Clav. Cic. h. v.
Quas quiarico maioria.... Wargere f