장음표시 사용
521쪽
nisi alteri: debet nemo, nisi alteri: reddit nemo, nisi alteri. Id intra unum non potest fieri , quod toties duos exigit. X. Beneficium est, praestitisse aliquid utiliter: verbum autem praestitisse, ad alios spectat. Numquid non demens videbitur, qui aliquid vendidisse sibi se dicet 2 quia venditio alienatio est, et rei suae, ilirisque in ea sui, in alium trans Ialio. Atqui quemadmodum vendere, sic dare aliquid , a se dimittere est et id quod tenueris , habendum alteri tradero. Quod si est, beneficium nemo sibi dedit: quia nemo dat sibi. Alioqui duo contraria in uno coeunt, ut idem a sit dare , et accipere. Etiamnunc multiam interest inter dare et accipere: quidni quum ex diverso ista verba posita sint. Atqui si quis sibi beneficium dat, nihil interest inter dare et accipere. Paulo ante dicebam , quaedam ad alios pertinere . et sic esse soP-mata. Di tota significatio illorum discedat a nobis.
Frater sum, sed alterius ; nemo est enim suus frater.
Pur sum , sed alicui ; quis est enim par sibi Τ Quod 1
comparatur, sine altero non intelligitur : quod iungitur, sine ultero non est : Sic et quod datur, sine altero non est: et beneficium sine altero non est. Id
X. ARG. Beneficia proprie nondavi ur nisi alieno: desiderant alteram personam. Hoc autem probat avi propria et sensu , ut aiunt .viaticali verbortim e Gestare, Mettilere, dare 'tae quidem omnia alienatiotiem indicant, li. e. mancibilitanslationem ex alio in alium. Praestitisse. Praestare est veri timimia, et rerum tuae publiee iiiiiii. e. e. tu sponsionibus, in siile saeie irilia rein sic vel sic eventuram , vel uota velaturam, etc. et Cratenus semper
ad alios spectat. CL Ernesii Clav. Cie. h. v. Translatio. Legitima desinitio . ait Lipsi iis . et imperatoriae illi constinans : ali notira est omnis actus , Perqueni dominium trans ortiar. Alioqui duo contraria in uno coeunt. Boii e sie distili xit Gruieriis, qrium Ani ea distingite teli ir : qma nemo dat sibi ratioqui. Dia 3. . . et in uno reatituit Pro viaig. lit uiatim , e codd. Paulo ante initio clipitis : yras. anti se iad utior arctae. Qiiae lane. Supple 1 mba.
522쪽
ex ipso vocabulo apparet , in quo hoc continetur. benefecisse. Nemo autem sibi benefacit , non magis quam sibi favet, quam suarum partium est. Diutius
hoc et pluribus exemplis licet prosequi; quidni 7 quum
inter ea sit habendum benesicium , quae secundam personam desiderant. Quaedam quum sint honesta , Pulcherrima , summae virtutis , nisi cum altero non habent locum. Laudatur, et inter maxima humani
generis bona, sides colitur; num quis ergo dicitur sibi fidem praestitisse ΤXI. Venio nunc ad ultimam partem. Qui grntiam refert, aliquid debet impendere, sicut qui solvit Pecuniam : nihil autem impendit , qui gratiam sibi refert , non magis quam consequitur , qui beneficiumn se accepit. Beneficium et gratiue relatio, ultro citroque ire debent: intra unum hominem non est vicissitudo. Qui ergo gratiam refert, invicem prodest et . a quo consecutus est aliquid : qui sibi gratiam a refert, cni prodest y sibi. Et quis non alio loco relationem gratiue, alio beneficium cogitat 3 Qui gratiam sibi refert, sibi prodest ; et quis unquam ingratus hoc noluit sacero ' immo quis non ingratus suit, ut hoc saceret 8 u Si gratias, inquit, nobis agere 'debo-
mus , et gratiam referre debemus. Dicimus autem :Xl. Aac. Denique notioui benestet induersatur . si heneficia nobis ii,si dare dieimur. Nam beneficiorum conditio vicissi uido est. Quae vero Fi eissitudo esse possit in uno lio- mille ZVlliniani ρartem. Αn ulteramῖ Intelligit hoe quod obieetum erat initio G p. lX: Lenesciam sibι dare Uteat, ergo et referre gratiam. Prius me iubilim de beneficio resulavit: Duue hoe alterum de gratia. Et quis non.... cogitat. I. e. qui1. dum de reserente gratiam et de illoqui heneficium dedit, cogitat, trousentit duas esse perinuus Prorsus di
Eι gratiam referra debemus. Sub stantivum gratiam lite ouiittere Noster potuisset: nam etsi, Lugoan arsino ad POgiuin Ei,is . Iom. HI, p. 3Obmonente et RutinLenio in praes. ad belluri Lexieon taliuo-hata . Comprobaule, talitii nou dicant, si ιιas
523쪽
LIB. V , CAP. I52. I Ago gratias mihi , quod illam uxorem nolui ducere, et cum illo non contraxi societatem. D Quum hoc di- acimus, laudamus nos : Et ut sactum nostrum Comprobemus, gratias agentium verbis abutimur. Beneficium
est quod potest, et quum datum est , non reddi: qui sibi benefici uin dat, non pol Est non reci Pure , quod dedit : ergo non est beneficium. Alio tempore beneficium accipitur, alio redditur. In beneficio laoc est probabile et suspiciendum , quod alteri ut aliquis prodesset, utilitatis interim suae Oblitus est; quod alteri dedit , ablaturus sibi; hoc non facit, qui beneficium sibi dat. Beneficium dare, socialis res ESt, aliquem conciliat, aliquem obligat: sibi dare, non sest socialis res, neminem conciliat, neminem obligui, neminem in spem inducit , ut dicat: Hic homo colendus est : illi beneficium dedit : dabit et mihi. Bene sicium est, quod quis non sua causa dat, sed eius cui dat. Is qui sibi beneficium dat, sua causa dat:
XΙΙ. Videor tibi iam illud, quod in principio di
xeram , mentitus 2 Dicis me abesse ab eo qui operae pretium .facit, immo totam operam bona fide perdere 7 Exspecta : ctiam hoc verius dicos , simul note ad has latebras perduxero: a quibus quum C vaSe-
gratiam referre , gratiam h .ibere; tameta gratias reserre et habere. dicere sole ut, si quando eum agere gratias coniungantur. Gratias agentium Merbis abtitimur.
la lentatim. Probabile est suspicientium. Η. e.
diguum quod comprobemus et demi
Quod viliari iat.... Oblitus e1t. Quod aliquis ut titilitatem alteri asperret suam utilitatem ipse neglexit aut non recordatus est; quod non modo alteri dedit. xed a se abstulit quod illi alteri daret. XH. Allo. Excusat se . quod hano quaestiunculam proposuerit. et hac occasione utitur ad quaestionem alium eiusmodi: Nemone sit ingratus, in medium pro serendam. Dicis me... yerdere ρ Spectaut haeo ad c. a. a ubi haec ipsa verba Poεue.
524쪽
DT BENEFICrisvis . nihil amplius asseculus eris, quam ut eas dissicultates estu geris, in quas licuit non descendere. Quid enim boni est. nodos Operose Solvere, quOS ipse 2 ut solveres , feceris 3 Sed quemadmodum quaedam in oblectamentum ac iocum sic illigantur , rit Eoi iam
solutio imperito disti ilis sit, quae ille qui implicuit,
sine ullo negotio separat, i tu in Commissuras eorum et moras novit; et nihilo ininus illa habent aliquam voluptatem , tentant enim acumen aui morum et interitionem excitant: ita haec quae videntur callida et insidiosa , securitatem ac segnitiem ingenii auferunt: a quibus modo Campus in quo Vagentur , sternendus
est, modo creperi aliquid et confragosi obiiciendum, per i luod erepant , et sollicite vestigium saciant. Dicitur nemo ingratus esse : id sic colligitur. Be- nescium est quod prodest; prodesse autem nemo homini malo potest, ut dicitis Stoici: ergo beneficium
Quid emm .... feceris p Hunc tame umorern suisse veterum Stoicorum , quorum disputiit toties ideo spinosaevo autur, coustat. CL Bruther. Histi
Crit. Tom. I, p. 9oέ sq. Laudiit Lipsius Aristippi in iis lepidum die tum ap. Diog. Laeti. ll, Io : propoliente quodam eapi iunculam αἴνιγμαὶ et
ut solebat, tirpe illa : O inquit, quid opus solvere, iDiod etiam ligaliam exhibet negotii ii 'Moras. Vulgo mores. illud aptius, ait Lipsius; et tamen aptius vellem. Ati fuit ex more' Λt Giouov. docuit
et hie et iii diatribe ad Statium ccs. Druket1 botch. ad Silium VIII, 33
de nexi a nodoque heue diei moram, neque nrtius in id suam posse dari. Quae . Milecedunt, quae ille... 1 Parat, mendosa esse videt, tui ur, quia cod. -E. cum aliis habet,at: quae illi qui XPI Cui .... virat, alius , qtiae illi quil/ wl. l. N. Piplet: sed linee scholii
faciem praebent, illa e vulgala videti
Tom. lII. p. 318 et Lecit. p. 3 8 c. 4- legit 39 aenigmata graeeu, IVer 3 dors. in Poes. min. lat. VI. 2, p. 473eentum Caelii Symposit aenigmata latinii. Locus elus leus de his ludieris est Athenaei X, p. 4Α8 sq. Cre et t. l. e. obscuri. Omne lihil habi ni e et ri, unde Pitie. Deit scabri minime spernendum. Nostram lectionem debemus ingevio Lipsit Benesieitim est quod ρι ωι xl. Nam est bonum, quod quidem ita desilai verunt Stoici, ut dicerent, ex re Di quod prosit, Cic. de Fili. ill , Ο.mmini malo, , qua lati : nil
525쪽
λ23 non accipit mulus: ita quo nec ingratus est. Etiamniinc ibeneficii ini honesta et probabilis res est. Apud malumntilli honestae rei aut probabili locus est ; ergo nech seneficio : cluod si accipere non pol est . neC redderct quid in debet; et ideo non fit ingrutus. Etia in nunc, ut dicitis: Bonus vir omnia recte facit ; si omnia recte iacit , ingratus esse non potest. Bonus beneficium reddit: malus non accipit; quod si est, nec bonus quis qua in ingrulus est, nec malus: ita ingratias in rerum natura est nemo. At hoc inane. Virii mest apud nos bonum , honestum : id pervenire admotum non potest; desinet senim malus esse . si ad illum virtus intraverit. Qiram diu autem malus eSt. nemo illi dare beneficium potest : quia bona malaque dissentitant, nec in unum eunt. Ideo nemo
illi prodest , quia quidquid ad illum pervenit ,
id pravo usu corrum l)it. Quemadmodum stomachias morbo vitiatus, et colligens bilem, quoscumque a C- Cepit Cibos . mutat', et omne alimen turn in causam doloris trahit : ita animus. caecus . quidquid illi commiseris , iit onus suum, et perniciem et occasionem miseriae sacit. Felicissimis itaque opulentissimisque plurimum aestus subest, minusque Se inveniunt, quoquem honiim Pervenire non potest. Eliam tunc. Praeterea est beneficium honesta res Propter se expetenda et placens. Ita tragDatu in rerum itatura e lnemo, At hoc inane. Vna modo literitia mutata scripturam codd. re Prae- aenio, qui omnes lectionem iiii ne liabent. Hi ue Erasmus Deileoniectando: ita ingr. i. r. n. est nomeri, et hcte inane,
qtrem Mur eius, Lipsius , Grouovius aliique seeuti sunt. At male interpretati sunt Seneeam. At hoc inane est: at haee obiectio contra Stoicoruludogma nihil valet. Resistat illas ad-vrmsariorum conclusione e etsi mali. qu I late , tino apud noA bono, honesto citrere debent, ideoque beneficia nec dare. nec accipere possurit, tame ingrati esse possistit, etc. Mutavi linqne et tu ait quo restitationis initium declaretur.- At line inane. Ille iueipit resul alio posterioriis syllogismi . minorem impugnando. Doeet itaqui lioe et sequenti eapite; et malum redd Vopos e ea, quae beneficiis similia sint; i illius non redditis scire domum ingratum. Hoc postreinu in addere et
526쪽
DE BENEFICIIS in maiorem materiam inciderunt, qua fluctuarentur.
7 Ergo nihil potest ad malos pervenire, quod prosit: imitio nihil quod non noceat. Quaecumque enim illis
contigerunt, in naturam suam vertunt, et EXtra SPe
ciosa , profuturaque si meliori darentur, illis l)esti- sera sunt. Ideo nec benefici uin dare possunt: quoniam
nemo potest quod non habet, dare : hic bene
XIII. Sed quamvis haec ita sint , accipere tamen malus potest, quae beneficiis similia sint: quibus
non redditis, ingratus erit. Sunt animi bona, sunt corporis , sunt fortunae. Illa antini bona , a stultoae malo submoventur : ad haec admittitur , quae et accipere potest , et debet reddere: et si non reddit,a ingratus est. Nec hoc ex nostra constitutione tantum.
Peripatetici quoque, qui felicitatis humanae longe
deseu Iere debebant Stoici, quia his est ea sere divisio , qt ne apiid Iouu non positis nulla ad virtutem via tua- nem Stoben se in p. 98, Totu. ll. lib. Ita relicta erat. 2, c. 7 ecl. Heeren. etiam occurrit: Materiam. Divilias: sie VI, 29. alia botia esse a uiuat, alia externa. 1: Otio duior quis sit, ea d stellis vlla nevita Coinplectitur has divisio est Mirtuti ad eum intrare. Res per sa nes Epictetus Maiiual. I, et Diss. I . Dalet. . 22 dicens alia esse in nostra pote-Ergo....pros t. Nihil honi hone- state, alia non esse. Nec miri in est, tive. iiiilla virtus. quod idem iam secutus sit Aristotel. Exstrinsecus. Ne nimis du- Moral. Nico m. I, 8 , quum tota di- Tum hoc esse putes, ita cogites, liuaeso, ViSio e schola socialica petita sit, litimalis, ut sisut prolicientes . quorum notum eat. Aninu bona sulit vlitotes, Seneca tres classes eois stiluit Epist. Probi habitus et laudat, iles stinctio- Lxxv, nou totam lucem esse a Perieu- ne , ostietu. Haec sunt vera boua . dani, aed sensim ad virtutem eorum it uoti item. CL Lipsit Mauuduet. mentem esse deducetidam. ad Phil. Stoic. II. 22.Xlli. An n. Mulus etiam ingratus Subm Mentur. II. e. nos submove- esse potest. Nam, etsi de coiistitu- mus. Gallie. verte alacia lent, vel setioue Stoieorum beneficia non neci- deI-rnent. p it, dona aecipit quae benisiciis si- Ad haec. Duo posteriora, uemPE in illiuia sunt. Subtilem distinctionem corporis et sortunae. Per exerui'la et comparationes iuu- Perii'aletici, etc. Quum aurea me-5trat. diocritate omnem plii losophiam et hi Sunt animi Mna...hrtianae. Haec caua suntlas,et Ari,toteles, nou mitum
527쪽
lateque terminos ponunt , aiunt, minuta beneficia perventura ad malos ; haec qui non reddit, ingratus est. Nol, is itaque benescia esse non placet, quae non
sunt animum iactura meliorem : commoda tamen illa PSSU , et eX petenda, non negamus. Haec et viro bono 3
dare malus potest, et accipere a bono e ut pecuniam, Vestem , honores, et vitam ; quae si non reddet, in ingrati nomen incidet. ει At quomodo ingratum vocus eo non reddito, quod negas esse beneficium 3 o Quaedam etiamsi vera non Sint, propter similitudine nieodom vocabulo comprehensa sunt. Sic pix idem , et 4 argenteam et auream dicimus: sic illiteratum, non ex toto rudem, sed ad literas altiores non perductum: sic qui male vestitum et pannosum vidit , nudum se vidisse dicit. Beneficia ista non sunt : habent tamen beneficii speciem . . Quomodo ista sunt tanquam be- sneficia : sic et ille tanquam ingratus est , non ingra- ν
tus. D Falsum est; quia illa beneficia, et qui dat. appellat, et qui accipit. Ita et qui veri beneficii specie
est, quod et corporis fortunaeque rari malebant. liona plitris saceret quum Stoici, quan- ' xidem. Pr Prio enim vasa edoquidem quilibet deeroto bene hvxo tornata designant pyxides, πυ- i. e. neque nimium neque partim nten--a , et ut rios ad- le-do, ad sumi m bonum pervenire stinata erant. Martiat. lih. IX , epige. Potest, ideoque bona tappellat omnia xxxviit, ud Gallam: Ouiam sis Usa quae ad beate vivendum, ad seliei- domi mediaque ruere Suburra, manela temperi inparit. Cic. de Fin. tu, ta. Obsentes et tibi, Galla. enmae, Me Commoda. , ae timul i- deutes aliter Dam seriea nocte reptilia . neque per se hona neque mala nos. Et centum taceas condita tu ai- CL ad Epist. LxxxvII, 24. ilibris ...., etc. Quae iam etiam ι. etc. Similia snnt Illiteratum. Talis ustis exempIalv, tu, u. Saepe hae , ni ita dicam, apud auctor et latinos mine supersti- ea villatione usi sunt Stoici, ut in in- es desidero, nisi Plin. Epist. I, ro, terpretatione opem quaererent ve- s eo traxeris. xali, quae a vulgari loquendi usu Νυ. in . Exempla quaedam dedit ubiret. Si e res a nillilrn h minibus Criperus Obss. I, nostro tamen commendata vratarunt Prima naturae loco non usus. et interpP. ad Sueton. propterea, ut videt tar, ne cogerentur Caes. e. 4t. ea vocure boua, quibus non auriume- Veri ben sieti alueis. Suppl. oblata
528쪽
sesellit, tam ingratus est, quam veneficus, qui So-
POrCm , qui in Venenum Crederet, misellit.
Xl V. Cleanthes vehementius agit: e Licet, inquit, beneficium non sit quod accipit , ipse tamen ingra
tus est: quia non suit redditurus , etiam si accepisset. Sic latro est, etiam antequam manus inquinet: quia ad occidendum in in armatus est, et habet spodi liandi atqud interficiendi voluntatem. Exercetur oti peritur opere nequitia , Non incipit. Ipsum quod accepit, beneficium non erat, sed vocabatur. Sacrilegi
dunt poenas , quamvis nemo usque ad deos manus porrigat. ο - α Quomodo, inquit, adversus malum
ingratus est quisquam , quum malo dari beneficium, non Possit 7 D Ea scilicet ratione, quia accepit ab illo aliquid ex his, quae apud imperitos bona sunt: quorum si malis copia est, ipso stiro sue in simili materia gratus esse debet it, et illa qualiacumque sunt, quum
Sensus: Vbi beneficium verum eteollatum et acceptum videtur. Soporem. Medi ea mentum sopor serum , υπυωτικου, ut ille Domitii medicus supra i II, 23, dedit. Senec. Ep. Lxxxiii. 2S: beet colligas , nec
Menetio Poto moriturum, nec soPor sumpto dormiliarum. Quum υsnenum crvderet. Suppl.
XIV. Anc. Malus quamvis illud,
quod beneficium Stoico seu u non sit, acceperit, tarnen ingratus est. Cleanthea. De lioe pta est antissimorata Ditis distisetito ac successore e Chrysippi tiiugistro cons. praeter Brii eLerima Tiectem annumqtie, Fabricii
Biblioth. Gr. III, p. 5 Sosq. Equo
eius libro haec desumpta sint, rerloclici uoti potest. Loeum t.imen habere
optime potuerunt in libro περὶ τος, cuius meminit Diogenes Laertio VII. 1 5.βIuntix inquinet. Nempe latrociniis,
surciser. et cruore humatio. li micida. Qiaam Mia nemo CL
Phaed. lib. IV. fati. It . cui titulus: Fur uram compilans ; tum ipse Noster, de Beu. lib. Vli, cap. 7 , et de consta alia Sapientis. c. 4, 2. V oluntatem tamen hahebani et surandi Deos ipsos, si attingere politissent: et ideo
iuste puuiuntur. Miuo. Ablat. ea M. Don dativo. Bona. In codd. in s. uon comparet, sed emendatio est Diu . . quam Mutet iis in textum re erit: uec vocellae herae carere P S umus. Qiametιm si malis cuia es I. inuri morum Codd. lectio est: alii. euι metsi miatus est. Mitret fi Varr. Lecit. XI, 37. Cui tamen etsi multis em eu- dat.
529쪽
pro bonis acceperit, pro bonis reddere. Aes alionum habere dicitur, et qui aureos debet, et qui corium forma publica percussu in , quale upud Laceda EmOnios suit, quod usum numeratae liecuniae I vae Stat. Quo genere obligatus es , hoc si dem exsolve.
XV. Quid sint beneficia i an et in hunc sordidam
humilemque materiam deduci magnitudo nominis clari debeat, ud vos non pertinet: in alios quaeritu Puerum. Vos ad speciem veri componite animum : et dum honestum dicitis. quPι o bonis acceperit. Accipiens credidit boua esse, licet revera non Bint. Aes alienum. Quia olim Ouauis Pe- euuia apud Romanos iii aere fuit. non aut e nianum quadrila gente sitiati m. octogesimum sextum V. C. ante Chr.nat. I69. regnante Hierone S racusis,
Q. Ogulneo Figulo, C. Fabio Pietore
eos s. argentea moneta Romae suit. Vox igitur retenta est, etsi uiartim etnrgentiam suceos sit. At in omnibus linguis aliquid idem occum it, in nostra in priuiis. Nam familiari sermone dicitur de t argent pro uere, urge uto, auro poetico utilem et alto I Or. Aiareos. Aureus uummus erat ex auro corii latus, ii ii aran. V. C. 5έ .ant. Clir. nut. ΣO3, l,rimum in usu exse coepit et scrupulum pondere aequans scrupula vero in libra romana, quae a pus nos io uncias sere valet, 288 Dum erant ii r γ qutuque denarios, vel vi et oriatos denos. vel II. S. XX repraeficii labiit, quod uostrae Pecuniae e Teii circiter se. o8 cent. A postea duplices, triplices, quadruplices, quin inplices uti rei eoustatis uiat. et isto tum usus frequentissimus fuit ita ut sol licerentur aureus. ΑΠ naei tempori hus ergo aureus nequa iteentum fies loriri, ii Ostrarum pecunia ruin et o D. 38 cent,
qui coriam .... praestat. Singulare hoc est: seri eam e uim monetam Spartae fuisse . at ituri nrge utique illutionem Spatiam esse interdictam lege,ntque Observatum hau c legem tisque ad Lysandri tempora notum St. Ioue ite cor iaceae apud Lacedae. mouios Seneca ita et nitiit, et paulo ante eum Nicolaus D. iii ascenus, e cuius historia universuti fragmenta quaedam n sservata sunt. I ii uno nu tem Λακεδαt-υιοι inscripto, b Abel irrNοαισαατι ei σκυτινα, εδυ
γυρος, . ab πτω ζημιοὐται. XV. Anc. Quaerit an omnes ingratidicendi sint ex obiectione quadam adversa utium: et id ait non negandum temere; laoc a poeta dictum non e vero , nou Philosopho; hoc tot see
tera quae ubiqtie grassantur, et sue coli pravitatem Probure. In alios quaeritur Verunι. Sic Plerique codd. : alii, uιl atios vectat ME. Viam .... in alias viseritur Mevum. Li-i,sius illvit primum praeseri, uec immerito, i. e. vcritas aliis, non vobis vilibus stilitisque. - Ouid sisti. - s- ν'um. Senicii iiii quidem est, vos viles et e turba, vos si lilii frustra uevero beneficio quaeritis, eius non capaces: ud spe eteni et i inaginem clua
530쪽
honesti iactatur, id colit c. et Quomodo, inquit . ne
mo per VOS ingratus est , Sic rursus omnes ingi titia sunt. Nam , ut dicitis , omnes stulti rnali sunt: itui autem habet vitium unum , habet omnia: omnes autem stulti et mali sunt ; Omnes ergo ingrati sunt. is
Quid ergo Τ non sunt 3 non undique humano generi convicium sit 7 non pubrica querela est, beneficia
Perisse, et paucissimos esse, qui de hone merentibus 3 non invicem pessime mereantur 7 Nec est quod hanc tantiam nostram murmurationem Putes, pio pessimo Jγravoque numerantium, quidquid citra recti formulam cecidit. Ecce nescio qui non ex plailosophoriarii domo clamat: ex medio conventu Poptatos gentesque
Non lios pes at, hospite tutus , Non socer a genero; fratrum quoque gratia rara est: Ilia minet exitio vir coniugis illa mariti
4 IIoc iam amplius est; benescia in scelus versa sunt :et sanguini eorum non parcitur, pro quibus sanguissu de illas est. Gladio ac venenis beneficia sequimur: ipsi patriae manus afferre, ct fascibus suis illum pro-ite: veritas aliis quaeritur. Haec a Vindida humilιsque ma eria e . illa, quae speciem heneficiorum gerunt. Narra, ut dicetis. . . sunt. Stoicurn hoe esse dogma paria esse vitia, et oiunialiabere vina . qui rinum habeat, res sint simo est, vel e Ciceronis Paradoxis: cs. supra Iv, Ipsum adeo Menandrum egregium Poetam Comi-ctim , illa nententia Stolen usum esse in comoedia, quae , sive Αγρotκος vocabatur, testatur noster in Natur. Qu. IV praes. fin. Quid ergo p rum stinast non undique,ete. Sie disti axit Grtiterus: sequutus inlicem NaE., probaule Geouovio. Seneca respondet ad contradictionem praemissam Per conces iovem , etc. Ecce nescio qui non ex philos νι
mura donis clamat: ex medi . et C. Sic codex Naz. , a quo Hec Caeteri ilium disseruiit, quem cum Gro .seipior. Λ uisa: Ecce nescita quae.... domo clam adii. etc. - E E nesci qui non .... domo clamat: ex medio,
ete. diciti solum Ouines Dii ilosopliorum sectae. 1ed circuli omites populi hoc clamaut. Domum autem platioso phorum perinde ut familiam Pro aui cta in usii fuisse, patet e Ciceronis Aeadein. l, έ. Senec. Epist. x XIR . S.
daverat simili occasione. Manus raserre. II. e. in patriai, Puguare, tu Patriae ruinam G occi-