장음표시 사용
511쪽
reddidimus. Nec ideo non petimus, aut turpiter petimus, quia non reddituri debebimus: quia non pernos erit mora , quo minus gratissimi simus. Sed in- te eveniet aliquid extrinsecus, quod prohibeat; nos
tamen nec vincemur animo, nec turpiter his rebus superabimur, quae non sunt in nostra poteState.
M. Alexander Maccdonum rex gloriari solebat, an ullo se beneficiis victum. Non cit quod nimius animi
animum nisu etiam animi demonstrat.
VI. Asta. Alexandri animus qui se gloriabatur a nullo benesielia victum; qui tamen quom hoe diceret, errabat. Arehelao quid responderit Merates et quam bene. Nolebat sestieet philosophus a rege beneficia accipere . Paria non reddituros. At paria nonne reddidisset 8 Naturam rerum modo doeuisset . iam Par re exstitisset. Alexander Maeedoniam rex, et . Superbus Alexander gloriatus est, se multa beneseia eontulisse in Maea- donas, et e., nee ab iis vietum esse
benefietis: sed non eogitavit, ab his ipsis populis sibi praestitum esse immensum auum regnum. ideoque se iam hae ratione ab iis victum esse benefietis. Ma donas autem , Grne 1 ,
Carus ces. notas in D.; tum Q. Curi. de Reb. Gest. Alex. lib. III et IV et Arriani Exped. Alex. I , dio , etc. et
Persas eum exercitu suo sibi subieeit, vel benefieiis maximis affecit . aliis
vero nationes aina exercitu, solo m
tu et gloria sua distrinxit, i. e. ligavit, subiugavit, sive separavit, di vulsit ab imperio Persarum suoque adiunxita Iam quum securos hos populos Praestaret , et de salute eorum sollieitus esset, beneficiis eos se eu-
mulassa ideoque vicisse putavit Alexander.
Nimius animi. Συνταξις poetica: pror vir animae plus insolescentis quam par est. Graecor. Graeciae toti Alexander imperabat quam et antea Philippus ditioni suae armis subiecerat. et deinde ipse ineunte regno rebellantes devicerati Caras. Ineolas Cariae, quae Asiae minoris provincia, sic dicta a prisco rege Care, limites habebat septem trionem versus Meandrum . alibi Phrygiam Lyciamque et Icarium mare
et Internum. Caeteriim Cares. quam quam ea aetate satis potentes quae Troiam euplum secuta est, victi sere
semper a Potentioribus et edomiti sunt. Quales suerunt Minos Cretensium rex. Nileus, Croesus, Cyrus , Nausolus, et denuo Alexander. Vnde iis uolueti idem sere sitit ac servus et pro hoe in sabellis Comicorum saepe usurputum iuvenitur. Persas. Persarum nomine proprie
designabantur incolae Persidos, quae provine in in spatium medioere patens Media, Carmania, Babylonia, Sosiana et sinu Persico continebatur. Hae egressi. regnante Cyro, Mediam, Babylouiam , Baetra subii ignFere et omnes Asiae Provitietas ad Mythiam usque et Aegeum mare. Quae sedulo
distinguenda Persis ab imperio Per-
512쪽
ad littias incogniti maris. iudiceti Ead Em v c gloriari
Socrates potuit, eadem Diogenes, a quo utique victus, st. Quidni victus sit illo dio, quo homo Supra men Suram lium anae Superbiae tumens, vidit utique m. cui nec daro, quidquam posset, nec eripere 3 Archolaus rex Socratem rogavit, ut ad se veniret; dixi me Soc Pa tes traditur, Nolle se ad eum venire, n quo acciperet
arum, quod imiensae latitudinisncm nescit 'et ab Indo militore ad Graeciam proiectum, 2,8OOioillibus vix contentum suiu
Et nvitones districtas sine exercitu. Lip tus coni. MIo exercitu. Grono vitis autem ait: videtur legendum: mittones deser*tos in exercitus . h. . . anationibus, quas in exercitus descri-iν erat, victum beneficiis eum non esse, etc. Sed nulla emendatione pus est, si interpreteris: nationes ligatas obnoxiasque fuisse etiam sine exorcitu, solo metu et viti gloria at
tanquam de iis bene meritus. A, hoe . Gronou. proponit ne hosi Macedonas, etc. quail nunc locum inulto magis perspicuum esse it. Lutias inem iiιι maris. Mare Ery- liraelim significat quod vix antiquis, i utim sitit, et Indicum uiare quod later duas peninsulas situm quae Iudiam hodie conti acnt, nutie solvu ἀe Longate. Ideo vero Thraciae angulum Dominat, quod Thraciae contermina Uacedonia olim tina cum Thracia ruit, sed invalescente Macedonum potentia nomen proprium sibi sum-
. t Alexandri tempora ev Enit.
Eadem re.... Potuit, etc. I. e. e novillo M uesiciis esse victos. Dιogenes. Sinopensis et Cynicus de quo passim. Hic eodem xinthi mortu ux est quo Alexnnder Bahylo eis Qui.bii eri ei e8 Spectant bae ead Diogenem quem Alexander Corint tu visum sciscitatus est an aliquid cuperet. Cynicus vero uit: Tu a meo sole amqvearis, id unum cupio. Aelatus. Macedoniam rex , Perdiceae illius. sed spurius. qui P t
quam fratres omnes eonsumpsit caede. regnum vi invasit, an ant. Chr.nat. 4 S, et post tredecim annos RCratero, amasio suo, eodem anno iv terseelus est, quo Socrates Ohiit, do
II esseling. T lator veritatam. rei
Aristot. libelor. II, 23. 8 ed. bip. To. IV, p. 276: attigit et Diogen. Laerta
II, ab ubi Meti agius uostri loci memor situ. ΛeckeIaus autem qua inquam
scelera multa et summa rerum Poti retur admisit, regem misuum se Prite lstitit, litterarum iu primis et artium et philo ophiae studiosissim ua fuit, et Euripidem ad se vocatum henellia eiis multis in aula detinuit.
513쪽
nescia, quum reddere illi pariti non posset. Primum in ipsius potestate erat, non accipere: deinde ipse dare beneficium prior incipiebat. Veniebat enim roga in s. et id dabat, quod utique ille non erat Socrati
redditurus. Etiamnunc Archelaus daturus erat aurum et argentum. recePturu S contemptum auri et augenti. Non poterat ergo Archelao referre Socrates gratiam et quid tantum erat accepturus quantum dabat, si ostendisset hominem Vitae uti mortis peritum. utriusque sines tenentem3 si regem, in luce media errantem, a ad rerum naturam admisi Sset, usque eo eius ignarum,
it quo die solis desectio fuit, regiam cluderet, et s-lium, quod in luctu ac rebus adversis moris est, tonderet 8 Quantum fuisset beneficium, si timentem elatebris suis extraxisset, et bonum animum habere iussisset, dicens: re Non est ista solis desectio, sed duorum siderum coitus, quum luna humili Ore currens via,
ut a M. Sch gli., auctor Primae
emstolarum . quae , docente Mulleio opusc. phil. p. 47sq. ed. lips.. Socrati falso tribuuntur. Cons. Mylii Diet. hist. et erit. Mehelaus I.
Etiamnum Arehelaus aure et argenti. Quidni Z Nonne et Annaeo plus qliam millies es&rtia Nero prae institerat, qui tamen a magistro diseere Potuerat quam eontem uda auri et aerSenti viat itae et mortis Periti . II. e. qui et bene vivere et sortiter mori nosset. Fines. Quatenus et quomodo vi vere et mori oporteret. Sa regem , ete. Si relend. quae sit-Perioris sententiae initium sunt: Et otiad trimum erat aceemurus. γα tum do tyra Deo media errantem. Omnia μετα ορικο ς. De scientiarum luee agi
lue quae luae illuminabat Graeciam ;quod niis tumι.res dicimus.
Ad rerum naturam admisisset. II. e. naturae vires, vices, Meanai et eae
tera id genua docuisset. Ruris. Sc. graeci, non romani. CLAelian. V. H. VII, 8 ibiq. not. Suet. Calig. b. Vnde hare de Archelao sum pserit, dicere non habeo. At quae Plato in Gorgia, vol. iv, P. 53 sq. Opp. hip. de Gorgia narrat, firmare haec possunt. lCoirus. Quod Galliae Astronomicorum periti vocant stygie. quae
Gna Lumiliora etirrena via. Nam vix ducentis et sexaginta millibus dis stat a terra itina, his etiam temporibus quibus maxime distat; quum solis intervallum ad terras usque Nusquam millies eentena millia milli vincout ineat nostris melisuris plus quam o, O, O leuearum .
514쪽
insta ipsum solem, orbem suum posuit, et illum obi 4 ctu sui abscondit: quae modo partes eius exiguas, si in transcursu strinxit, obducit; modo plus tegit, si maiorem partem sui obiecit; modo excludit totius aspectum, si recto libramento inter solem terrasque media successit8 Sed iam ista sidera huc et illo diducet velocitas sua; iam recipient diem terrae, et hic ibit ordo per secula: quae dispositos ac praedictos
dies habent, qui hus sol intercursu lunae vetetur Om-s nes radios effundere. Paulum exspecta; iam emerget, iam istam velut nubem relinquet, iam exsolutus impedimentis , lucem suam libere mittet. n Socrates parem gratiam Archelao referre non posset, si illum docuisset regnare parum scilicet magnum beneficium a Socrate accipiebat, si ullum dare potuisset Socrati. Quare ergo hoc Socrates dixit 7 Vir sacetus, et cuius
per figuras sermo procedere solitus erat, derisor om- . nium , maxime potentium, maluit illi nasute negare, quam Contumaciter ac superbe. Dixit, se nolle bene. sicia ab eo accipere, cui non posset Paria reddere. 6 Timuit fortasse, ne cogeretur accipere quae nollet:
timuit, ne quid indignum Socrate acciperet. Dicet aliquis: Negasset, si nollet. Sed instigasset in se regem
insolentem , et omnia sua magno aestimari volentem.
Nihil ad rem pertinet, utrum dare aliquid regi nolis,
an accipere a rege: in aequo utramque ponit repul-
Si recto libramento. .. sveeessit. Be- quam sapientiam, et parum haee So-eto libramento stat luna coatra so- eralis grandem animum delectatura. lem, quum in medio illius sidoris Perssuras. I. e. oblique, tecte et stare videtur. simulate dicendi genus in quo aliquid Parum seiuleae νomisset Soerati. εμεα ως et εἰρυ, νείας iuesset. CL Nempe a Socrate edoctus Archelaus nesti Lexie. technol. Latin . rhet. h. v. non eredidisset se pos o multa bene- Derisor. Spectat ad notam Socrati ne ia Merati conserte. Tune enim fa- ironiaii .eile vidisset, gratiam, honores .ut nasiale. Sic om ex codd. ve- divitias, nee pluris aesti auda ex u ro sive υaure pro scholus habeas.
515쪽
sam: et superbo fastidiri acerbius est, quam non timeri. Vis scire quid vere noluerit 7 NOlnit ire nil voluntariam se Pvitutem is, cuius libertate in civitas liberii se Pre non potuit. VII. Satis, ut existimo , hanc partem ira lavimus an tu ope esset beneficiis vitici: quod qui quae Pil. scit non solere homines sibi ipsos beneficium dare; maiii-ses tu in enim fuisset, non esse turpe a se ipso vinci .
Atqui apud Stoicos quosdam et de hoc ambigitur, an possit alii luis sibi heneficium dare' an debent vesci rus ibi gratiam 3 Quod ut videretur quaerendum, illa 2 secerunt: solemus dicere, Gratias mihi ago, ct , de nullo queri possum alio, quam de me. Ego mihi ira-SCOP, Ct, Ego a me poenas exigam , et, Odi me; multa praeterea finius modi , per quae unusquisque de se. Linqua in de altero loquitur . e Si nocere. inquit. mihi possunt: quare non et beneficia mihi dare possum IPraeterea sitiae, si in alium contulissem. hunc sic ia Ocarentur : quare si in me contuli, non sint 3 Quod, si ab altero accepissem, deberem Iuui e si mihi ipse dedi, non debeam3 Quare sim adversus me ingratus:
Fι superbo fastidiri. . . non it meri. Atqui tamen xii perbi animi est timeri se velle; et imperatilium plurimos hoc morbo laborare , ri om Dino non Neganda est. Notum esto ierint, dia ut nielisant , qua ιn Seu tentium Noster tam acerbe exagitat de Ira lih. I, caP. 16.NDIuit ire . . . . Potuit. Respexit ad iambi ea Sophoclis, qui litis ei PDmpeius usus esse narratur AP. Pirit.
Pompeii vit. c. 78, quum Aegrptum
Vll. Axo. Neque beneficia quem quam sibi ipsi dare, neque grali. rin esurre Po se: iis lite ad cap. X l. Hoe
vern ea pile varias rationes tradit quae eontrariam thesin videntur eoi sirmare et quibus tituntur ii dversalii. Atqui Uud Stoiaos quosdam. Qiνinam hi fuerint, ignoramus: iacc ιι tontia Stoicorum librorum tuetura quid inum li., hemus . uti de haec aut alia multo graviora colligendo scia
Illa seeereunt. H. e. ita egerunt, Lege scrutat; huee verba sueerunt. Solemus dicere. , etc. Et recte sic dicere videmur , quipPe nos nunc pro diversa quadam Persona liabentes, quam suimus tum, quuin illa vel honu, vel mala iacie inuIius.
516쪽
DE DEAE FICli Squod non minus turpe est, quam in se sordidum esse et in se durum aC saevum, et sui negligentem 2 Tam alieni corporis leno male audit, quam sui. Nempe relii clienditur assentator, et uliena Subsequens verba, paratus ud salsa laudator: non minus placens sibi, et se suspiciens, et, Ut ita dicam, assentator suus. Vitia non tantum quum laris peccant, invisa sunt, sed quum in se retorquentur. Quem magis admiraberis ,
quum qui imperat sibi , quam qui se habet in pote-4 state' Genius facilius est barbaras, impatientesque alieni arbitrii, regero, quam animum Suum Continere,
et tradere sibi. Plato, inquit, agit Socrati gratias, quod ab illo didicit: qiuare Socrates sibi non agat, quod ipso se docuit 2 M. Cato ait: Quod tibi deest, a te
ipso mutuare; quare donare mihi non Possum, si commodare possum Innumerabilia sunt, in quibus 5 Consuetudo nos dividit. Dicere solemus : Sine loquar in ecum: et, Ego mihi aurem pervellam. Quae si vera sunt, quemadmodum aliquis sibi irasci debet, sic et gratius agere e quo modo obiurgare se, sic et laudare: quo modo damno sibi esse, sic et lucro potest. Iniuria et lienes ictu tu contraria sunt; si de aliquo dicimus,
inii trium sibi fecit: poterimus dicere, beneficium sibi
dedit. DQitana in se. . Exem. plo sit ille Hi autout intorti menti. Terent ii, qui ob duritiem , ilua lilii inussecisse sibi videlicitur, hordidus du-ruxilii e tu Le suit. Nec Postea desuere, iec nunc desunt, qui tu Dei holio. rem hoe vitio Lιhorent.
Pollage pro: vin aui corporis lenovi. te audit quam alien . ALena subsequens Derba. Qui id Perpe iraim dicit quae prior quispiam ς cii. Noli lial. lib. XIl , epigr. xx τMentiris, credo, rei itas matit earmina , laudo ; Crautas, eanιω ; bibis, Pontiliane, ιιιo. Ilein. Iuven. Sat. Iii: Rideo . maiore caehinno Con titur; μι. si lacrymas con ea it amici. Ge ues jacilius est, etc. Sententia haec foepi si me apud nntiqvox oc-cDrtit. Prima eius a tamina orsus est Homer. ll. IX, 254 sq.: ubi sensiis st: victoriam tibi Achilliὶ Minerua et lutio da huut . si velint, tu vero animum inustitim, i. e. homin el mi tem liabere mei uento, nam placabili4
517쪽
IlI. Natura sibi debet 2 Natura prius est, ut qui S debeat, deinde ut gratiam reserat; debitor non est
sine creditore, non magis quum muri tu S Sine uxore.
aut sine filio pater. Aliquis dare debet, ut aliquis accipiat: non est dare, nec recipere, in dexteram manum de sinistra transferre. Quo modo nemo Se portat. aquamvis corpus suum moveat et transserat: quo modo
nemo, quamvis pro se dixerit, alluisse sibi dici tui . nec statuam sibi tanquam patrono ponit: quo modo,
si aeger cum Cura Sua Convaluit, mercede in n se non
exigit: sic in omni negotio, etiam quum ali tu id prodesse sibi secerit, non lam n debebit rosesi re gratiam sibi, quia non habebit, cui reserat. Vt concedam ali- 3
quem dare sibi beneficium, dum dat, et recipit; ut
animus hie melior est illa vietoria. editoribus sequacibus. Erasmus util-Comparatio autem thi est ita iusti- gatum tenuit. Caeteritin Lipsi iis ad tuelicta, ut et si hi h. l. ait: Caρυι hie noMtim fel , num mptionantur. CL Horat. Se n. li, res tota alia et orditur iam reutilare. 83 ibique Benti. II. cito maior, in Ab μιε salis , MLeor; si tamen haec cuius vita et Plutarchus huius Prae- ylena. Apud Erasmum in ilium iiii cepit meminit, quoa nec in eius li- ius capitis est a verbis: Aliquis duDetito de Re rust. adhuc superstite debet, etc. Equidem puto. refultitio- deest. nem incipere a veri,is: Autura yritis, VIII. Alc. Resulare incipit illam et e. et illat Nuttiria sibi debet ad OPiuione in , i osse uos nobis hene- praecedetitia pertiuere. Ad resulatio-ficium cytre, grati is agere , etc. nem tamen quo lue Pertiuere Pos- Iuliaria, etc. Lilisiti tu , quem ip- sunt. si post debet puncta interrog. suui palum conci,e et conciriue Seli- ponas. psisse eotistat, haec abrupte Posita Asuisse sibi dicitiar. H. e. auxilium esse prouuntiare, mireris. Nec uli- sibi dodisse accusato; advocali purrupte esse posita quivis intelliget , Libiis su ne tum erga se ipsum. modo reputet, eluae Stoicis 'rc,pria Patinno quod liberti aut elietiles. fuerit aridi lus tu arguine utando, eum Lit,sio recte Obset valite, .nd 'liacisint raui Orutro haerere. aph etat. sollemniter solent. Et hases Iutura ntilat. easu sibi debet. eum eiusmodi litulis s. inseriptioni-ete. Sic Onaves sero codd. . nam in bus multae exstant. Martiat. lib. t X. correctioribus eodd. Pineratius ait, epigr. Causidi m mediis quum liace vetha iam uiuia desiderari. Mure- Iaber utat equo. lux Agricolae coiitecturam : Nemo Eleam quum aliquid prodesse sibi tu i cxtutia recepit. reliquis seceriι. Uiurii uni codd. est lectio.
518쪽
concedam nli luem a se accipere beneficium, dum accipit, reddit. Domi, quod aiunt. versura sit, et velut lusorium nomon stati in transit. Neque enim alitis dat
quam qui accipit, sed unus atque idem. IIoc verbum Debere, non habet nisi inter duos locum : quomodo ergo in uno Consistit, qui se obligando libera i Vt in Orbe ac pila nihil est imum, nihil summum. nihil cxtremum , nihil primu ui, quia motu Ordo mutatur, et quae Sequebantur Praecedunt, Et quae Occidebant Oriuntur, omnia quomodoci inque ierint, in idem revertuntur; ita in homine existima fieri: quum illum
in multa mutaveris. unus est. Caccidit se: iniuriarum cum quo agat non habet; non tenetur; beneficium reddidit. Rerum natura D
Domi, quod aiunt. Mersura si . Versuram fuere , Mersura sol eraest nilqii id ab nitero nitituari, quod niteti des aut commodes . creditorem tmittite et foeniis foenore dissolvere. Lia soritim . i. e. in lud ArarPa-tum, quati nus qui dat in ludo e c. Diti e , mox est ucceptor; qui nunc
victor, mox victus. Alius est inanis 1 ee verus, ut arma lusoria, sI3ectaculii in lusorium apud Nostrum.
Debere. Quasi de calieno ) habere.
Quidquid euim debes, Don latitiam toti habes. sed etiam rei debitae pretium nrat valor deest ut non hahea . Debere est quasi rie habere . de alieno hahere: Decesse est igitur duoessi . ut debiti uti luid Ait. ta molia, etc. l. ipsius lite lau-
alligavit et clausit, de visibi dedit: protinus dantiihil dicitur perdere , quia
dat Arisintolem de Coelo it . a. m - M tiliae opinio e nostru tale aliquids fi posse. Quum ιIlum , ete. Quamvis multa iti persona eum iudi eris , tamen
ille riniis, qriem noveras . erit.
Initimarum. . . . πί at tm qu na a Cincusator.
De νι nora tenetur propter vim illatam Noti exen nri potest: nam tenere sic usurpari nolum est vel ex
Ernesti Clav. Cie. h. v. Hunc sensum malim qnnm ill niti: non violenteriali inritii e t, et nexus sententiae illum positatui. Reriam natura . ele. Egit noster deliae re Epist. 36 . io, ibi l. vid. not. Ouid. loetis exstat celeberrimiis de hia nutationibus .. lite ramorph. lih. XV.
519쪽
sit id quid illi avellitur, ad illam redit: nec periro quidquam potest, quod quo excidat non habet, sed codem revolvitur undo discedit. Quid simile, inquit, shabet hoc exemplum propositae quaestioni 2 Dicam. Puta te ingratum esse: non peribit beneficium: habet illud qui degii; puta te recipere nolle: a Pud te est, antequam vinditur. Non potes quidquam amittere: quia quod detrahitur, nihilominus tibi acquiritur. Intra te ipsum orbis agitur; accipiendo das: dando
accipi S. IX. . Bera oscium, inquit, sibi dare oportet: ergo et referre gratiam Oportet. γγ Primum illud s.lsum est, ex quo pendent sequentia. Nemo enim sibi bono ficium dat , sed naturae suae paret, a qua ad caritatem Sui compositus est: Dude illi summa cura est nocitiara vi-landi. pro sutura appetendi. Itaque nec liberulis est ,
qui sibi donat, nec clemens, qui sibi ignoscit, nocmisericors , qui malis suis lungitur. Quod aliis prae- astare liberalitas est, clementia, misericordia: sibi prae
tunt, aer atyris aere purior ignis. Quae quatriΦιasa vatira distant, ιιν--men omnia stitit Ex i sis: et in ipsa cadunt. resolutaqtie tellus In liquidas roreseit Gquas: te alias in auras Aeriaqειe htimor abit; dempto quoque Pondere ν ursias. In sti eros Ner tenuissimiis emicat ignes; Inde retro redetint, idemque retexitur ordo: Ignis enim densum missatus in cieria transit, Hinc in aquas; tellus glomerata cogitur unda. NeasPeries sua cuiqtie manet, rerumquctnoMatrix Ex aliis alias reparar natura figuras. Nec perιt in lani quicquam . nuhi credite. mundo; Sed Mar iac faciemque noWat, nasci- rte Mocaliar Incψere esse aliud quam
quod hic antes moriqua Desinere illud idem, qtium sint hue sto sitirnιlla. mee translata illuc; aumara
IX. Ano. Nemo sibi beneficium dat, sed nuturae suae paret, si hibi
prodest, si se amat. Sed nat. yaret eompos . ele. In primis naturae, quιbus homo, secundum Stoicos, Praeditus naseitur . Eisee quae natura homini na-aeenti til mazime aestimabiles resconLtionesque enm mendial . μοιιssi mum locum obtinent omnia, quae ad euritatam sui, φιλαυτιαν, Perii nent , ut se, intam cor Μιsque tiaea. tur', declinetqua ea, quae tincisura
520쪽
prodesse sibi, neceSsarium est. Quo quis plura beneficia dedit . beneficentior est. Quis unquam laudatus est, quod sibi ipse suisset auxilio7 quod se eripuisset latronibus 7 nemo sibi beneficum dat, non magis quam hospitium; nemo sibi donat, non magis quam credit. a Si dat sibi quisque beneficium , semper dat, sine in
termissione dat: inire beneficiorum Suorum non Potest numerum. Quando ergo gratiam reseret, quia m
per hoc ipsum quo gratiam refert, bene sicium det Quomodo enim discernere poterit, utrum det sibi beneficium, an reddat, quum intra eumdem hominem res geratur 3 Liberavi me periculo: beneficium mihi dedi; iterum me periculo libero: utrum do benefi- cium , an reddo3 Deinde ut Primum illud concedam
dare nos beneficium nobis: quod sequitur, non concedam ; nam etiamsi damus, non debemus; quare 7 quia Statim recipimus. Accipere beneficium nos oportet, deinde debere, deinde referre. Debendi locus
non est, quia Sine ulla In Ora recipimus. Dat nemo ,
Vel, etc. Cicer. lle Ost . l. 4. Neeessarium. Quia sine eo ne V vere filii Icm pulcat. et Datura homi-m in eo compellit, velit nolitve. Quo est. Λιlcias : sod homo, qui sibi .el maxime profuit, Nun quam dieitur sibi benefacetitissimus
2 n magis quam ho initium. Atquiniiuus si hi ho pilimn utit. Hospitalitas est nil venam, externum, Via lorem aedibu ui admittere. Hospes Graecis quod ide in sonat ac Latinis alienigena. Tum hos Pilium necessitudinis fluo tuam gemis erat DL an citia it tons..tigii ii itas. Porro nullus dicitur proprie esse gui amieris ; nam inicus est alter egra. Nullos dieii ut si hi propinquus . Nullus ergo sibi hospes diei potest. Quum per' lum ipsum. . . d ι. Nam quum sibi belussicium ille dat qui Libi olim dedit, gratiam ipse sibi refert, bellescium inae reddit: et silui liter quum gratin in hibi refert. novum heueli etiam sibi dat. Ita ut otune beneficium simul et coiiseratur et re seratur, simul grati animi causa et est cius sit. At vid. quae Noster ipse stibi uiixit. Quum intra eumdem hominem 3 ggeratur. Vid. supra, cap. 8 lin.: In ei a te h=sum Orbis agitur.