장음표시 사용
501쪽
502쪽
Absolvitis duabus praeeipias pari u , Quomodo dari m Mn festim ς Quomodo a Uiendum et transire se dieit ad mine mnon tam in ipsa materie, quam ex istra et Acina ac come . Quaestiunctitas subserit, primo istam et An turm beneficiis et,inei' negat Anci posse, et ρα - - α esse, qui gnate meminit, qui evit animo reserre, si me non potest. Quaestiuncula socianda: An aliquis sibi beneficium donet' item negat, et in utramquatamen partem argutuliar. Tertis Quaestiuncula : An aliquis ingratus Sto e dici possiti ala, et docet. Quiaria et An non omnes ingrati sint i minime, etsi Plurimos fruatur. Deinde ex altextur muque, es a n adius yro alio obligemur ' ut Iulus pro ρω- , et talia. Distinctiona remondet, et magis negat. Quinm Quaestiuncula r An triste beneficium, et inuito etiam dari possit e
503쪽
I. in prioribus libris videbar consummasse propost
tum, quum tractassem, quemadmodum dandum esset beneficium , et quemadmodum accipiendum; hi enim sunt huius ossicii fines. Quidquid ultra moror , non servio materiae , sed indulgeo: quae quo ducit, sequendum est, non quo invitat. Subinde enim nascetur, quod lacessat aliqua dulcedinc animum, magis
non supervacuum , quam neceSSarium. Verum quia alta vis, perseveremus, Peractis quae rem contine bant , scrutari etiam ea , quae, Si Vis Verum , COnnexa Sunt, non Cohaerentia: quae quisquis diligenter inspicit, nec iacit operae Pretium , nec tamen per-
I. Aac. Quum potissimae ossieti hirius partes absolutae sin . ad quae- tionea procedit connexas quidem . sed non cohaerentes , ut Liberali, cuius laudes sequuntur, gratificetur. Qtiidquid. ... inMuat. Potissimis OMMii patii bus conscimmatis . non opu amplius eat ut materiem illustrem ordine ae rato, sed delibanda sunt quae eonnexa sunt ei quae dueit. oediae tamen quatieumque uon omisso, non ut quae eohaereant ullo vinetiIoiueunditatis. appetam, quo invitat, anteit . etsi non omnino supervaeu. .
Peraelia quae rem eontina banti Postis quam ea suse satis perseeutus sum et illustravi quae rem continent, Telquibus res conlinetve. Res h. L pr prie est Ia auset. Si Dia verum. Suppl. dieare. ves
504쪽
dit operam. Τibi autem homini natura optimo, et ad beneficia propenso , Liberalis Aebuti, nulla eorum
a laudatio satisfacit. Nominem unquam vidi tam benignum etiam levissimorum ossiciorum aestimatorem. Iam bonitas tua eO Usque prolapsa est, ut tibi dari
putes beneficium , quod ulli datur; paratus es, ne quem benesicii poeniteat , pro ingratis dependere.
Ipse usque eo abes ab omni iactatione, usque eo statim vis exonerare quos obligas, ut quidquid in aliquem confers, velis videri non praestare, sed red- η dorc. Ideoque plenius ad te sic data revertuntur: nam sere sequuntur beneficia non reposcentem : et ut gloria fugientes magis sequitur, ita fructus beneficiorum g vatius respondet illis , per quos etiam esse ingratis licet. Per te vero non est mora , quo minus beneficia qui acceperunt ultro repetant: nee recusabis conferre alia, et suppressis dissimulatisque plura nc maiora adii ccre. Propositum optimi viri, et ingentis animi est, tam diu ferre ingratum, donec seceris gratum. Nec te ista ratici decipiet; succumbunt vilia virtutibus, si illa non cito odisse Properaveris.
Pro ingratia dependere. Quia tibi in rei his et imputas bene eta in alios collata, sequi iur ut gratus pro iis sis Ettit gloria figientes me. eam glo
riam ) magis sequitur , ω e. modestos.
Sie Agrippam tu, 3a, 4, appellataicister oriae sequentis sugacissimum. . Lxxis, ait: Gloria umbra ι--t ilas est , etiam inintos comitabitur. lngeniosissime qtioque Martialis: Anis jures strintem diali as admittere amana. Lib. I. Epigramm. XX FI. Non cito odisse Pro er-eria. Codd. ns . et vulg. edd. habeat: itia oonisello odisse 'rue Meris . nude Mu-ι eius seeit: si ιlla non ei to odisse V P.
Lipsio aliisque editoribus prohantiatius. In qua tamen lectione illa e nonciso quum Preste Meris male congruunt. proposuit et in textum recepit hoc scito odiare Pros era . Mems . quam lectionem sie defendit :α quum eon et hoc in eod l. saepe conis
hoc acie , i. e. hae ratione, quaena Fe queris. Pisum autem idem esse quod eiceret tam , . ipso noster docet Ep. cxv , s. Nee γορον Moris Mare potuit, quum ningi de mora , qnam de properatione h. l. sermo sit. Pr inde e cod. Provero eris reν eaudum etnt, tu quo vel bo nescio
505쪽
LIB. V , CAP. 2 5 3II. Illud utique unice tibi placet, velut magni sic
dictum: Turpe est beneficiis vinci . Quod an sit verum, non immerito quaeri solet, longeque aliud est quam
mente concipis. Nunquam enim in rerum honestarum certamine superari turpe est, dummodo arma non
proiicias, et victus quoque velis vincere. Non omnes a ad bonum propositum easdem niserunt vires, easdem lacullates, eamdem sortunam, quae optimorum quoque consiliorum duntaxat exitus temperat. Voluntas
ipsa rectum petens laudanda est, etiamsi illam alius gradu velociori antecessit: non, ut in certaminibus ad spectaculum editis, meliorem piam a declarat: quamquam in illis quoque saepe deteriorem praetulit casus. Vbi de ossicio agitur, quod uterque a sua Parte aquis obelo in eodiee eonfixerat is a, Grutero narrante, ut inde fieret PeraMeris. . Et interpretatur at ista, quam ιHi praeser*sisti, norma te oderis at a iis pro em Iece
lectio quum Parum probata et tute pretatio parum perspicua nobis .id-tetur, Mureli lee . servavimtia quae eum Presedentibus optime consentit. II. Α G. Non turpe esse benene iis vinei, demonstrat usque ad cap. Vii. Hoe vero dieit duabus rehos benefi
ci iam constare, anim , re et finim .
eluidoui vinei nota de rum ἐν sed re. non turpe. Multi enim gratuin ani- nil labent, nee Ρossunt testari, obstante sortuna. QM .... quaeri solet, haud dubio an seriptis setiolisque Soleorum, .. e. Hecatonia rel. Rer. honestar. ideoque ossietorum,
quue inde pendent. Dumtaxat erat vox Lipsio su pecto, et quum eius eodex divisivi seriberet dum laxat, lioe praetulit. At Grono-vio asseruior. nihil suspeeti h. l. esse iudieauti. Nam dumtaxag hic non est tantummodo . sed ostiem . ad minimum; si nihil aliud, eerta exitus lena perat. regit fortuna. Sic saepe oecurrit, e. c. Sueton. Aug. 66. Noster habet eo l. seusu, Epist. L IIl.
33. Plin. Epp. v. 6.Vo tas ima rectum Peleri . H. e. tendens ad virtutem. Laudanda est. Notum est illud
Mirer , tamen ere laudanda Motantas.
Haud multum ahlodit Gntianum dogma: bonam voluntatem in eonsiliis nostris magni esse faeletidam et
Non ut.... carras: ibi non volunt .aed factum ipsum viueit: eatus tamen. e. o. fractio eiurus. decidere potest.
Exempla dat Pausauius in historia Arrhaellionis et Creusae. lib. VIIl. o. inlia vide si . P. Fabium in Ago
506쪽
esse quam plenissimum cupit, si alter plus potuit,
et ad manum habuit materiam sussicientem animo suo, si illi, quantum conatus est, fortuna permisit; alter autem voluntate par est, etiamsi minora quam accepit reddidit, aut omnino non reddidit, sed vult reddere, et toto in hoc intentus est mimo: hic non magis victus est, quam qui in armis moritur; quem occidere 4 facilius hostis potuit, quam avertere. Quod turpe existimas , id accidere viro bono non potest, ut vincatu P: nunquam enim Succumbet, nunquam renuntiabit : ad ultimum usque diem vitae stabit Paratus, et in hac statione Morietur; magna se accepisse Praese serens , Paria voluisse. III. Lacedaemonii vetant suos pancratio, aut CeStudecernere , ubi inferiorem ostendit victi consessio. Cursor cretam prior contingit: velocitate alium, non
Qtiaulum eonatus est, quantum velit.
Ren intiaba conditioni huic. notam leo certamini. Laudat Ernesti in Clav. Cie. h. v. Ciceron. verr. I, 54: reuuntiabit illam decisionem. h. e. nuutiat illam pactionem, quam se-eissent, ratam non esse, improbari tib eo, euiua in ea re Toluntas maxime 'ectanda sit.
III. Α o. Caeterum non eum vinei qui minora dedit; nam animo invictiis e e potest; animi vero est inprimis victoria. Exempla a Laeedaemoniorum luctatoribus, a trecentis Fabiis, a Regulo.L-Maemomi istarie. eis. In usu lamen suisse apud eos hoc pancratium sive pugilatus et luetae coniunctionem, .utequam refereute Pluta elio in Lyeurg. e. is, et plenius A po-Phthesm. Laeon. P. 228, ed. hes. vetaretur, noli duhitare. CL praeier Fubrum Agonist. , I, ra. Burmanu. ad Properti lII. ra. Patieratiastes est. Lipllio recte observante. qtii nudis manibus Pugnisque nexus miseet, sed etiam pedibus et toto eorpore certat. Inde nomen Gramis, quod viribus et omni robore advocato, simi et eoadem παμμα φους Foeant. Cestu, segmento loreo, gravi bullis a. nodis e serro. aere, plumbo inter-stiueto manus brachiaqtie armabantur: delude arte svisse saetas, e riis consutis, chirotheeas. ut indui possent manibus, constat: hoc pondere caput, genae , collum pectusve
adversarii quatiebantur. CL Homeri II. H. Virgil. Αeo. V, Masq. et utroque loco Heynii notti Cretam. Sie optimi eodd. Alii
metam , quae est explicatio antiquaeleelionis , et e margine in textum . ut in talibus sit, translata. - Creta I.
507쪽
nnimo, antecessit. Luctator ter abiectus perdidit palmam, non tradidit. Quum invictos esse Lacedaemonii Cives Suos magno aestimarent, ab his certaminibus removerunt, in quibus Victorem iacit non iudex, non per se ipse exitus, sed vox cedentis, et tradere iubentis. Hoc quod illi in civibus suis custodiunt, virtus a ac bona voluntas omnibus praestat, ne unquam Vin- Cantur, quoniam quidem etiam inter superantia animus invictus est. Ideo nemo trecentos Fabios victos dicit, sed occisos. Et Regulus captus est a Poenis, non victus; et quisquis alius saevientis sortunae vi ac Pondere oppressus, non submittit animum. In bene- 3 siciis idem est: plura aliquis accepit, maiora, Dequentiora; non tamen victus est. Beneficia sortasse beneficiis victa sunt, si inter se data et accepta computes: si dantem et accipientem comparaveris, quorum animi et per se aestimandi sunt, penes neutrum erit palma. Solet enim fieri ut, etiam quum alter multis vulneri-
7: alias linea exterior est: ultima linea Floratii Epist. I, sia. inde dueta est Ter abieetus , τριαχθεις, qui ter ab adversario dei ieitur, aut qui tribus certam iuibus , --- , διαυλω et δο- vincitur. Hine Eurip. Orest. 436δια τριωυ δ' ἀπο λυμαι, prorsus perii. Cf. ΕΣ. Spanhem. ad luliani Orata l. p. 4o . Salinas. ad Solia. p. 2 . In quibtis Distorem, ete. Apud Plutaret, . Apophthegm. laeon. p. 228 ed. Def. ipse Lyeurgus hane eamdem Cau sam huius legis addit: ἔρη , F δεις αυφου tu τω πονειν ἀπαυδαυεοιζητα Tradere i. e. manum , quae Porrigebatur: hine loquendi ratio prover hialis, manum dare. de victo. Incer averantia. Sic omnes e d. Crateri. Pineianus tamen ingeniose
emendavit: in ter sta eratis animus. Nemo irreolos oecisos. Trecenti et sex e gente Fabia iuvenesque ae-nesque memorantur an . V. C. 27 ,sent. Chr. n. 477. C. Plorat. Pulvillo. T. Menenio Latiato coss. contra Veienses saepenumero dimi visse laeto eventu, et postquam multa eorum millia interemissent, agros afita 'sent, insidiis tandem circumventos. o ubuisse omnes ad Cremeram. Vid.
T. Liv. lib. II, cap. έου; Ovid. Fast. lib. II. v. 235; Dionrs. H. lib. IX.
c. S, quamquam ille de more suo du-hilat. Regutiis captus est a Poenis. N. Atilium Beg. omnes norunt con vi. ann. V. C. 48ο . aut. Cbr. n. 267 eum Iul. Libone. et postea anu. 2S6: qu anno navali praelio victor exstitit
apud rinomum Stelliae, et Asri-
508쪽
DE BENEFICIIS bus confossus est, alter leviter quidem saucius, pares exisse dicantur quamvis alter videatur inferior. IV. Ergo nemo vinci potest beneficiis, si scit debere, si vult referre, si quod rebus non potest, animo aequat. Hic, quam diu in hoc permanet, quam diu tenet voluntatem , gratum animum signis approbat: quid interest, ab utra parte munuscula plura numerenturΤ Tu multa dare potes; at ego tantum accipere possum t tecum stat sortuna, mecum bona voluntas; tamen tam par tibi sum, quam multis armatissimis a nudi, aut leviter armati. Nemo itaque beneficiis vincitur: quia tam gratus est quisque, quam voluit. Nam si turpe est beneficiis vinci, non oportet a praepotentibus viris accipere beneficium , quibus gratiam referre non possis: a principibus dico, a regibus, quos eo loco se Ptuna posuit, ex quo largiri multa possent. pauca admodum et imparia datis recepturi. Reges et principes dixi, quibus tamen potest opera navari, et quorum illa excellens potentia per minorum Consensum ministeriumque constat. Sunt quidam extracam invasit. Sed anuo sequente cautus est et in viventa a Carthaginiensibus coniectus. Sint enim feru .... inferior. Non omnino tamen bona comphratio. Nam
ii qui pares exisse die tantur, eos animo pales fuisse intelligis; nihil amplius. At videtve h. I. Seneca die re
'os revera parea di cessisse. quod initii me est. Et aliunde non dicitur quum singulari Pugna alter Permulin. alter pavea vulvera accipit, illos Pa
IV. Ana. Guelasio et Probationum
quae supra oecurrunt repetitio eongein
stioque; quibus hane addit, si bene. siciis vinei turpe sit, nulli a regibus principibusque viris beneficia aecipienda. Seu debere. Artem debendi novit.
Dehere quidam uon volo ut, aut d Lent inviti, nee eo temPore Seatumati imum ostendunt quo noudum rem coeptam solvunt. In hoe. In hoc statu animi. ia haee gitatione. Quom volvit . quam eius bona vo. Iunias patet valetque. A riseipibus , etc. Hie Senaea ad suam ipsius conditionem et relaticiis nem ad Neronem respexisse videtur.
de qua Taeit. Αvo. XIV. 53 exponit, tibi ait S tieeat se tot tantisque m . tierit,iis obniti debuisae, etc. Sunt quidam, etc., quos P t iPse
509쪽
omnem subducti cupiditatem, qui vix ullis humanis desideriis continguntur: quibus nihil potest praestarc
ipsa sortuna. Necesse est a Socrate heneficio vincar; nccesse est a Diogene, qui per medias Macedonum gaetbas nudus incessit, calcatis regiis opibus. O nae iille tunc merito et sibi et caeteris, quibus ad dispiciendam veritatem non erat offusa caligo, supra eum
eminere visus est, infra quem omnia iacebant. Multo potentior, multo locupletior fuit omnia tunc possidente Alexandro; plus enim erat, quod hic nollet accipere, quam quod ille posset clare. V. Non est turpe ab his vinci; ne quo enim minus sortis sum, si curn invulnerabili me hoste committis: nec ideo ignis minus urere potest, si in materiam in
cidit inviolabilem nam mis; nec ideo sci cum secandi vim perdidit, si non recipiens icium lapis solidus.
invictaeque adversus dura naturae, dividendus est.
Idem tibi de homine grato respondeo. Non turpiter vincitu P beneficiis, si ab his obligatus est, ad quos
nut sortunae magnitudo, aut eximia virtus aditum
nppellat, Socrates. Diogenesque si in sidebat, rege Persarum subacto. oopensis : de hoe posteriore omnia V. Anc. Non minus sortem linae nota sunt, iii primis illud, quo Seneca esse qui culti In vulverabili hoste com h. l. respexit, responsum Λlexandro mittitiar, Non minuas calidum et omninN. rogauit ut diceret si quid sthi opus fere exusturum ignem . etiamsi iuesset: Nunc quidem, paullulum a ti,alerium inviolabilem flammis cret- sole. Cie. Tusc. V. 32. ubi plura de detit: non minus ergo hunc gratum Diogene occurrunt memoratu digna. qui minus praestat. Nos sere sempero nas e quatuor codd. Grut. rece- a parentibus henelieiis vinci ; quod ptum. Olim Nonne iiD. tibi neccssaritim, quomodo est turpes Infra quem omnia iacebant , qua- Non ignominiosum non consequi , tenus rex Macedoviae rerum Graeeiae modo Sequaris. Potitus emit. Id nutem tune temporis Si cum in inerabili me hoste com-ngehat, tit hellum eontra Darium mittis. Committi . componi quis di Codomarium aggrederetur : itaque citur, qui cum quodam certare debet; Dccdum fastigitim potentiae aMende- inMulnerabιli Propter arma. Elyperim. rat. Cf. Plutareh. vit. Alexandri P. thoracem , uis.
67t lics. Proprie oui uia demum pos . Si diMutinias est. Si is lapis qui
510쪽
DR BENEFiCII sa redituris ad se benesciis clausit. A parentibus sere vincimur; nam tam diu illos habemus, quam diu graves iudicamus, et quam diu beneficia illorum non intelligimus. Quum iam aetas aliquid prudentiae collegit . et apparere coepit propter illa ipsa eos amari
a nobis debere, propter quae non amabantur, adminnitiones , severitatem, et in Consultae adolescentias diligentem custodiam, rapiuntur nobis. Paucos usque
ad verum fructum a liberis percipiendum perduxit
3 aetas: caeteri liberos onere senserunt. Non est tamen
turpe, vinci beneficiis a parente; quidni non sit turpe, quum a nullo turpe sit 8 Quibusdam enim et pares,
Et impares sumus: Pares animo quem solum illi exigunt, quem nos Solum promittimus; impares fortuna, quae si cui obstitit quo minus referret gratiam , non. ideo illi tanquam victo erubescendum est. Non eSilurpe non consequi, dummodo sequaris. Saepe necesse est, ante alia beneficia petamus, quam priora
dividendus proponitur, non recipiat
Nani tam diu illos hassiemus. Cum Lipsio illam vocem odio post ιllos iu- ertam in edd. vulgg., sed in nullo
QOdiee mss. comparentem expunxi:
nee eum Griltero illos insuper habemtia admittendum putavi. Lipsius recte imposuit. Nam tam diu illos habemus. Spectant haee ad severitatem patriae Potestatis plerumque li-hetis graviter ineumbentis. Parentes. ait Lipsius ad h. l. , tamdiu ia vita habemus, atque iis fruimur, quamdiu in adoleseeutia eos sere gravamur. V hi siem tot aetas firmius iudieium dedit, tune abeunt et moriuntur. Itaque grati non numns. quia , quum Possumus, non intelligimus: quum hoe volumus, serum est, et iam sae Mut. Inde sequitur, nos ab eorumhenesietis vinei. Vitione temporum Parentumque hoe tribuendum est, quod Senera de suis temporibus narrat. an, quod interdum in eo obser- amus . nimis generale ab eo hoe dictum esse Putemus
Onere non Mnesieio. Edueandi , monendi. dirigendi laboeem habuerer melum, nisi in tacita spe et gaudio,
Quibusdam. Se. rebus. Moneo ho quia vidi. suisse. qui post quibusdam, hominibus aut narentibus supplereati Quod fieri non potest. Animo ut et mox Iortuna ad D
Illi. Parentes nempe. Non e sequi . Gmmodo aequarist. Is eo equitur, vel seopum suum at
tingit. qui benefieiuni refert; is se. quitur qui reserra tentat, et gratum