De fato Aeschyleo

2쪽

PROPOSUIT

4쪽

Guillelmo tengel

5쪽

Proprie vocis μοῖοαμ vis est .pars sive portio,' velut apud Aeschylum chosiph. 235

vειμαιμ ξ σοί. Ex qua significatione portionis illa vis derivanda est, qua significatur uniuscuiusque pars quam quisque accepit, proprietas, natura ratio fortunae, quae cuique assignata est ut Eum 108: ἐυ ρὶμ εο ὁ δεμοῖο πρόσκοπος βροταv. sep 920 εχουσι μοῖραν λαχ υτες- ὁιοσὁ6των χέων. Interdum vocabulo .μοῖρα mors ipsa, id quod postremum omnibus tribuitur, exprimitur. Ag. 127 dicit Cassandra:

6쪽

et g. 1225 abiicit Cassandra sceptrum et vittam clamans σε si πρὸ . μοι cie της μῆ ὁιαφθερα. Sed nou solum ea proprietas vel sors, quae hominibns attribuitur, est μοῖρα, verum fiam numen, quod cuique proprietatem sortemque tribuit, velut Eum 332 Eumenides dicunt: -τουτο γαρ λαχος αντοι αμοῖο igitur suam euique μοῖρα tribuit et hominibus et diis euratque. ns quis eam abiiciati si quaedam summa lex, quae e communi Graecorum more pro persona, pro numine habita est. Quod numen nunc unum cogitatur, nunc ut triplex singitur. Aeschylum vero μοιο ac, vel ut latine dicamus, Parearum eam imaginem sibi proposuisse ut non notiones quaedam fatorum, sed deorum solidae et expressae effigies animo eius obversarentur ex his loeis satis intellegitur Prom. 18 Μοῖραι. τρί μουφοι dicuntur, et Eum. 16 FuriaeApollinem his verbis

Quod numen vel quas deas, eum cuique proprietatem et indolis et fortunae omnia denique, quae per totam vitam acciderent, constituerent, imperium et arbitrium omnium rerum devinarum et humanarum tenere crederes. Tamen homines deos orant, ut bonos eventus dent aut clades prohibeant, tamen dicitur Eum .s4l- 42

7쪽

ιυλ ρχος ουιοῦ π ori vos κροτοῖ et rom. 0:εAευθερος γαρ υτις εστ πλη Διός.Itaque operae pretium videtur, ut accuratius exquirere eo-nemur, quae ratio in singulis tragoediis Aeschyli et diis et n. minibus cum lato intercedat.

Promothctus Vin tu .

Animum advertamus primum ad tragoediam, quae inscribiturhPrometheus vinctus, nam eum a in fabula fatum et deorum principem inter se dissidentes mihi quidem poeta fecisse videatur, ex ea maxime elucebit qua ratione dii et satum inter se habeant. Qua in re non solum quid Aeschylus singulis fabulas loeis de sat et de diis dicat, explorandum erit sed etiam totum argumellatum et tragoediae, quae proposita est et illius deperditae, quam inscriptam fuisse Prometheus solutus ' seimus,

quantum coniicere licet, respiciendum erit. Primum cum quaeramus, quae ratio inter Iovem et ceteros deos intercedat, Iovem non solum principem locum tenere deorum, sed etiam dominari in ceteros videmus cuius consiliis eum Prometheus obstitisset gravissimas poenas solvit et 49-50 plane dieitur: a Διτ' ἐπαχθη πλη θεοῖσι κοιρανειν ἐλευθερος γαρ υτις τὶ πλη Διός.Ter in fabula τυρα vvος ειυv appellatur 224. 312, 737 . Vulcanum cunctantem rometheum saxo assigere Cratos his verbis admonet 67-68):

Itaque non mirum, eteros deos apud Aeschylum se undas Dissilias by Ooste

8쪽

partes agere, nec invocari solere, nisi certae causae accedunt. Velut leetra Chosiph. 1l apud patris sepulcrum deos inferos: 'Ερμῆ χθουιο et Περσε φασσα invocat, vates Cassandra Ag. 1032 Apollinem oppugnati Thebani Martem Sept. 101.104-106). Quam ob rem nobis praecipue illustrandum erit, quomodo fatum ive area et Iupiter inter se habeant. Ita agere constitui ut primum quid mihi de hac re videatur, explicem, deinde dicam quid iam ab aliis de ea re scriptum sit, tum ea, quae ab aliis contra meam sententiam disputata sunt, quantum id nondum factum est, refutare coner. Prometheus cum invito Iove moi talibus ignem attulerit ab illo crudelissimo supplicio meitur sed sat ei constitutum est, ut perpessus inauditos cruciatus Σκουτος Διός 772 liberaretur. Non Iupiter ipse eum liberabit. Quod eventurum esse, O ea- nitides eum sperent, iis respondet 13 sqq.

δυαις τε καμφθεὶς υ ὁ ὁεσμα φυγγανω. Nec quis eum liberaturus sit nescit. 874 76

Itaque generosus Titan, Mereurii et precibus et minis repudiatis, non dubitat multo maiores dolores suscipere Iovisque nuntio respondere 105b-bi :Tαοταρο αρὁη οἰψειε iis cie

9쪽

, iri spero.

et Prometheus respondet 520)

Aperte igitur dicitur, id quod Parcae destinaverint, plus valere, quam quod dii perficere velint. - Quid Furiae sibi hiei velint, alio loco explicabimus. At 909-910 chorus Oceanitidum anit:

Pareas igitur credunt prohibere posse, quominus, quod Iupiter velit, fiat. Maxime autem, quae it ratio inter satum et Iovem, ex eo iiit Hllegitur quod statutum est fato fore, ut Iupiter exueretur Stici potestate, si hetidem in matrimonium duxisset. 911 sqq. Prometheus praedicit: Dissilia πιν Orale

10쪽

Non est igitur simplex et absoluta necessitas, Iovem imperio exui, sed accidit, si illam deam in matrimonium ducit:

τ της ναγκης ἔστ ὁηοιτο σθένος. Iupiter cum obscuris Promethei verbis auditis terrore metuque capiatur, Mercurium mittit, qui aut precibus aut minis Prometheum permoveat, ut plane aperiat, quo in periculo Iupiter versetur. Quare intellegitur, Iovem ipsum scire, summum imperium non penes se sed penes fatum esse. Neque vero Parcae solae F riae etiam, ut supra vidimus, τῆς αvαγκης οἰακοστροφοι appellantur. Circumspiciamus, quid hoc loco sibi velint Furiae. Furiae ratas faciunt exsecrationes, neque ullam aliam habent potestatem. Re vera de exsecratione quapiam cogitari, eo indicatur.

quod is avri aovες vocantur Furiae. Cuiusnam Vero exsecratio Iovi perniciem minatur, nisi unius Saturni Et hoc ipsum dicit Prometheus 1 916 Iupiter imperio privabitur

Sed conemur, quodnam poeta secundae sabulae, quam rometheum solutum inscriptam fuisse scimus, argumentum fecerit, quantum coniicere licet, explorare. Quod quamvis a proposito longius aberrare videatur, tamen spero hac re etiam magis perspectum iri, quae ratio intercedat inter Iovem et satum. Saepe in tragoedia, quam integram habemus, Prometheus, ut iam supra dixi prostetur, se non Iovis clementia sed arcarum consilio atque κουτος Διός 771 liberatum iii antea autem ingentes dolores sibi perferendos esse. Ut non dubium est, quin Dissilia πιν Orale