De fato Aeschyleo

발행: 1875년

분량: 49페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Tertium ego addam, non obliviscendum esse, Prometheum tum demum esse liberatum, cum doloribus mille annos exautia, tis iam ipse mori cuperet. MSic me ipse viduus pestes excipio anxias, amore mortis terminum an quirens mali: sed longe a leto numine aspello Jovis Prom sol frgm. p. Cic. Tusc. II, 10 eundem querentem audimus, qui immortalitate sua confisus quondam exclamaverat: -Ταρταρο αρὁη ρι νειε ἐμας τουμον vaγκης τερεαῖς iv αις παντα εμ γου θανατωσε Sed illis versibus indicari, rometheum iam laeti poenitere eumque iam paratum esse Iovi cedere ), ego certe nego. Ipse enim praedixerat b14-5153 δε AUDιαις ὁ πι)μουαῖeὁυαις τε καμφθεὶς -υυε εο a φυγὴ avor

ιυπται παλαι η καὶ βεβουλευται τα ὁ s. 31 Quid Sohoomannus do his orbis sontiat, iam supra pag. 7. Oxplicatum est 2 Wolchorus sidio Osehylisolio Tritogis pag. 8 id uspicatur.3 Haoc verba Promethous ad Mercurium dieit.

22쪽

Prometheus denique, postquam liberatus et denuo uter deos acceptus est, ut semper poenam in memoria teneret, oronam et ferreum anulum cum lapillo eiusdem saxi, ad quod affixus fuerat, gerere coactus est 3 et ad nuptias Pelei et Thetidis consequitur sollerti corde Prometheus extenuata gerens veteris vestigia poenae, quam quondam Scythicis restrictus membra catena persolvit pendens e verticibus praeruptis

Catull. 64 29 sqq.

Quartnm, quo Schoem annus maxilne, si quid video, nititur, id, quod Prometheus praedicat, non aecidere, quin etiam eum ipsum secum pugnare, mirum est, quod Hermannus omnesque. qui de Prometheo scripserunt plane silentio praeterierunt, prae- Sertim eum in omnibus scriptis velut in epistola ad Caesarem: opuscula III, 129 vind. Iovis pag. 17 et 18 denuo Schoe mannus eam causam adversariis obiiciat Sed id quoque a nobis refutatum iri peramus. Vind. Jovis pag. 18 Sehoemaunus accuratius quam antea in libro suo de Prometheo pag. 22 - 23 fecerat, collegit omnes hos Ioeos et affertis V. 757 vo aut se solutum iri Prometheus affirmat, quam ex-eiderit imperio lupiter:

μόχθων πο υ Ξ, Ζευς ἐκπεση χραινίδος. itemque v. 28 ap. Herm. 930 Iovis cladem atque exitium quasi utique eventurum praedicit:

nec minus diserte 41 943):

23쪽

Quorum nihil evenit. - Omnia aulem, tu quibus Prome - , limis fallitur ad unum idemque pertinent, id est ad opinionem se solutum iri si Iupiter regno excidisset. Sed id re vera tam mirum est Mater Themis ei ostenderat, quid Iovi immineret seivit etiam, fato destinatum esse, se liberatum iri nou mirum igitur, quod existimabat, se solutum iri si Iupiter imperio exutus esset. Mihi quidem persuaderi non p0tui, poetam veri praescientem Prometheum facere noluisse. Spectatoribus etiam credo minime probatum fuisse, si poeta secunda et tertia sabula trilogiae omnia aliter nxisset ac Prometheus praedixerat. Qucd autem Schoem annus dicit Prometheum ipsum Secum pugnare aliis locis dicentem, Iovis imperium servatum iri, si ab eo solutus esset, velut V. 772 ubi, quum quaesivisset Io, nullumne Iovi effugium fatalis sortis esset, respondet: ,,ου ῆτα, πλri γεγιυ α ἐκ εσμα λυθεὶς , id effugium superiore disputatione ereptum est; nam eum Prometheus, simul ac liberatus sit Iovi dicere, qua ratione fatale exitium effugere possit nunquam recusaverit, non intellego, quemadmodum secum ipse pugnet, si aliis locis eloquitur, Iovem imperium servaturum esse, si vinculis solvatur, aliis Iovem e periculo non ereptum iri, Prius-I velut v. G2 sqq. ubi dicit:

v. 7 sqq. 'liisque Iouis idem dieit.

24쪽

quam liberetur Sed, ut dixi, mea quidem sententia re verri evenit, ut Iovi tum demum a Prometheo indicetur, qua ratiora e Silium effugere possit, postquam Prometheus e vinculis solutus est. - dum alium versum Schoem annus assert, quo demonstre tur Prometheum secum ipso pugnare, praescientem igitur futuri cogitari non posse. Oceanitidibus ex eo quaerentibus 2b9 . οὐ P ζ ιυ ίλου tota σοι προ ι.ειρογον:reSpondet Prometheus 260, οὐκ a Ao ουὶ τληυ ora κειvis οκ: i. e. Iovi . Confiteor, aliquamdiu me non vidisse qua ratione hos laqueos effugere possem praecipue ea re perturbatum quod ne-ininem Schoema uno oblocutum inveni. Attamen nunc me demon Straturum esse Spero, Schoema unum etiam in hac re alli. Prometheum enim puto consulto Oceanitidibus verum non dicere. Si iis dixisset, quomodo etiam invito Iove liberari posset, cum aliis ei commia uicandum fuisset, quod mater ei dixerat, id est qua ratione Iupiter periculum vitare posset. Itaque tamquam ni in a. quibus solum eatenas se frangere posse scivit, aliis dedisset qui illis acceptis nocero miseriasque aeternas facere potuerunt, iuvare non potuerunt. - Sermonem Promethei et chori v. 15 28 eum illis verbis pugnare Schoem annus dieit, sedo hoc ipso sermone, meum Sente utium de illis verbis rectam esse, me pro buturum esse spero. Prometheus Oceanitidibus dieitDI4 sqq.

sed uix inplius quaerant 52 l):

25쪽

Tum Oceanitides:

Mihi quidem interpretatio quam supra attuli probabilis videtur, cui minus plaeet, ei certe coucedendum erit aliam nullam posse inveniri, nisi forte cogitandum est, Prometheum verbis πλε iv τα κει vis omi nihil aliud dicere, ac nisi Iovi ita placet, ut me liberet, ipse a me doetus, qua ratione Servari posset e periculo eripiatur. At nunc e Schoemanno quaeram, quomodo fieri potuerit, ut Prometheus Ioni vere praedideret quae terrae ei pererrandae essent, et ubi tandem quietem caperet nisi veri praesciens cogitandus sit 3 am haec omnia re vera ita eventura esse, Ionierat et nobis omnibus est, ut puto satis iobatum eo, quod Prometheus ei dixerat, quas terras tum pererrasset. Ad aliud, quod Schoemannus obietit neque Hermannus respondit, neque ego his explicatis responderi opus essse existimo. Miror audem sententiam Prometti eum tandem miseriis si Metum Iovi cedere eiusque gratia liberari, etiam elehero: diis Aescii ylische Tritogie ' - Lepgi 1824 - pag. 8 probatum esse, magi miror, quod nulla argumenta affert quibus ea sententia nil po Sit nam quod dicit, ei, ibus 13 sqq.

26쪽

a b ala ιφθεις ὁ ὁε η ι φυ; Δ ω' Prometti eum iam mollitum, ipsum indicare se Iovi co surum esse eiusque gratia e catenis Solutum iri ego quidem intellegere non possum. Suspicor eum perversa interpretatione vocabuli .R. alt*θείς. quod germanice vertit ite geli eugi,' ad illam se utentiam adiluetum esse. Sed alios versus quibus Pro metite uti tum laeti ponitere, eumque doloribus iam fractum esse, demonstretur, et herus invenit pag. 85ὶ:

268-269 At glorians et elatus conscientia puleii errimi acti a Pro. mellieus Oceanitidibus respondet Maxime autem miror, el- cherum existimare, talem ab Aesetiylo Prometheum factum esse, quod Iovem non ut Schoem annus benignum et sapientem deum, sed crudelissimum tyrannum a poeta fictum iudieat pag. 21 22:. - Temporum igitur diuturnitate monitum, nec minus ader-bitate malorum doctum Prometti eum cognovisse, se in maximo errore versatum esse, in secunda fabula iam promptum et parit tum esse, si Iovi videatur, in gratiam eum eo redire etiam Mareowitet in libro suo de Prometheo pag. 3 arbitratur. argumenta autem nulla, quibus respondere necesse habeo, affert. Schoem annus ipse composuit Prometheum Solutum, ut ostenderet, qua poeta ratione conciliare inter se ea quibus pugnuru secum visus esset, potuerit Prometheus, qualem finxit, desistita contumacia peccasse se et iure punitum esse agnosei et eou-I Coterum Mollorus Philologus VIII, 753-755 o deinde Caesar Philo

logus XIII pag. 600 - mea quidem sontentia rectius quam Mollorus --ouu- ratius dissemorunt, quam malo Wolcherus dilos Oatrem allatos versus uterpretatus sit.

27쪽

- II sitetur, Iovis gratia liberatus vinculis in amicitiain cum Iove redit. Patet id argumentum deperditae tragoediae tantum ea conitieione suisse posse ut eum Selicem anno Promettieum amentemia elatorem inania et sperantem et pro inittentem putemus, quod quam disseile sit omnibus quibus liberum iudicium sit, iam

demonstravimus, nunc autem demonstrare conemur, nullo

modo cogitari posse, talem Aeschylum Prometheum solutum fecisse. Nam eonsensu doctissimorum virorum velut Lehrsii, iis phellii est phalus .,probegomona ad Aeschyli tragoedias. 1869. - pag. 207-225 demonstravit, primam fabulam trilogiae Prometheum vinetum,' quam tragoediam integram habemus, suisse, secundam . Prometheum solutum tertiam Prometti eum igni serum, Prometheum ignem incede utem , ut πυρκαευς latine Vertum fabulam satiricam quae dieitur fuisse. Intellegitur, Aeschyli Prometheum solutum longe alium fuisse ac Schoemanni, et mihi plane persuasum est deum, qui in prima tantis doloribus crueiatus, in secunda solutus visus est, tertia fabula a gratis hominibus pro quibus tanta tormenta sua sponte susceperat et tum diu pertulerat facibus et fumantibus altaribus celebratum cultumque SSe. Postremum e Schoemanno quaeramus unde fieri potuerit, ut homines deum qui abalienaverit genus humanum a diis eoque secerit ut a vera via illi aberrarent et in mala multa inciderent' omnino venerarentur et colerent Quod re vera factum esse, ipso Schoem annus Prom pag. 1 testatur. Deinde autem eur Iupiter, si absolutus nullisque legibus obnoxius deus sit, homines non tum quoque, a Prometheo iam igne accepto, perdat 3 Nam quod Seboemannus, quum iam saepius ab aliis de ea sinterrogatus sit, respondet, secum ipso pugnat. Concedit enim si epistula ad Caesarem opia eula III pag. 30 et iam antea in seripto ad et cherum misso i Iove in homines perdere non putuisse Iovem quidem, ait, novi j lii Iarai ominum suum fatum,

28쪽

i. e. quid a ali uecesμitate sibi lacero liceret, quid non liceret, initio ignorasse. Mortales cum ignem a Prometheo Recepissent. intellexisse Iovem se sacere voluisse, quod facere non liceret. )Iam eckius in Iahnii annalibus 81. a 47l exposuit, id cogitari non posse. Nam si Iupiter sata hominum noverit, necesse esse, eum etiam semper scire homines perdi non posse. Mirum est, quod eckius ipse de hac re putat, in Iahnii ann. I. pag. 480 sqqi. Dicit enim omnia facito intellegi, si in versu 23. ἀῖστα e non vocabulo . perdere vemicliten), sed , inopia et eruinnis paulatim consumere overschWinden. verkommen assen). et v. 238 ιαροαισθειτας non Verho percellendi Zerseli mettern sed terendi gerrei beni vertatur. Sed si Iupitur homines, igne aecepto iam non potuit consumere et terere cur eos tum non perdidit et perculit 'Liceat denique respondeam dubitationi, quam nescio quis attulerit id est, necesse esse Prometheo si fato finitum sit liberari, eodem fato destinatum sit pati. Quod minime credo Sua sponte Titan labores doloresque suscepit, sua culpa sibi cruciatus contraxit. Sed ipse pro me respondeat, id quod Ocea

nitidibus dieit 268 269):

Et nunc contendo quod iam luem nerus suspicatus est. nemo, quantum Scio explicavit et probavit is ex aliis sabulis plane me demonstraturum esse spero, nunquam apud Aeschylum

29쪽

Hestinari fato quae et diis et hominibus aut onsilia cupiendanu facinora committenda sint. Tum demum, si facinora om- missa sunt, satum uecedit. - Maior et liberior igitur. qua in qui eaeeis satis iactetur, mea quidem sententia divino poetu homo videtur, eum aequales humilioris animi, vel ut Herodotus. fatum quod nemo possit effugere mortalium sibi imminere sentiant. Semper enecam illam potestatem timentes vitam, degunt sollicitam humilemque liber et dignitatis humanae sibi conscius ille caelestia spectat. Soplom contra Thcthas. Ut in priore tragoedia deos ita in hac homines fato obnoxios videmus. Ter Laius oraculo vetitus erat liberos gignere, hac enim ratione, deus dixerat civitatem conservatum iri Laius cum non pareret malorum sontem aperuit Oedipus putre iu- tersecto et Iocasta in matrimonium ueta, e matre lilieros genuit et. 725-738 . Sceleribus suis cognitis et patria deserta. Et eoolem et Polynicem filios exsecratus est: 766 sq. y τεκτοισι ο ρας

Polynices a fratre expulsus exercitum contra patriam ducit, fratres ad septimam portam congressi alter alterum inerficiunt. Fuin igitur statutum erat, ut Laius nisi paruisset, eum tota gente sua periret Quare 970 ab Antigona fatum dieitur: οῖρα βοουιοτειο μογεPa. Plane eum iis, quae Pareae destinaverunt, Oedipi exsecratio

30쪽

Quod sat destinatum, ut Apolliue nuntiatum patris exse-eratione tamquam exstitutum est id a Furiis perseitur.

SEARCH

MENU NAVIGATION