장음표시 사용
91쪽
Christus, dem Lunam Cottes. Der Wolf ist aueh in Bild des' eis, lupus enim diabolus est D. Augustini sermo III, Id, und diess hcingi etvsammen mit Ah. Ist 12. 13, 2. Accedentem ad osculum oris tui cruentam bestiam aversatus non es.s innocens agne dei, quid tibi et lupo illi' Anselm. Cunt. meditat. 9. Du Merit Poesies etc. II. p. 324: P ut ire mὰmes esseil la cause premiero des la reputation de pertidie et de mechnucete quon aruit Dite uuae roustes pendunt te murn age.
in sententiis omnibus Christianis aeceptissimis consensum pro nihilo aestimamus. 13. 14. Act. Ap. 2, 24: solutis doloribus inferni. 16. O. R. I. A. Splendens clamat angelus. M. Spl. reclamat a. sed reclamat ne uno quidem codice commendatur. Ego Propono spl. clamavit angelus, vel ut in Thesauro: re SΡOnden S clamat. 20. O. R. I. A. saevi: an saeve legendum 3 omnino magni momenti est trium vetustarum membranarum consensio. M. retinet η e r v i. 28. A. Osculant. M. pedes dei. domini alle aus 32. hierhergetrassen. At cum Oxon. cum hibernica illa scriptura prae beat osculant. puto scripsisse poetam: Osculant pede S domini. De activa sorma osculare adeas Nonium 7, 77. 34. M. sed mundo mittit radios, audacter ac praepro pere. Nam unus cod. A. mundo mittens radio. Ego aliorum consensu stetus vulgatam scripturam teneo. Nonnulli recentiores Codd. addunt ου tropham: QuaesumuS Rue
tor gratiae in hoc paschali gaudio, ab omni mor tis impetu tuum de tande Ropulum - aliunde hoc translatam. Thomasius adnectit doxologiam: Gloria tibi
Domine, qui surrexi sti a mortuis etc. 25. Ca. Cf. P. D. concita c. 28. Ca. Cf. P. Christi toncnt vestigia.
92쪽
semen, rum meisson Sonutu Dom. in Albio, morain schon die Morte stolae albae his uten, momit aveh die Uebei schristin Ε feod. saec. I . In octara Paschae, sabbato praecedenti ad vesperari liberetns immi. Der Hymnus hil ι also den Schii sdes Dierlinen Taumedes. - Seiner Behan Muny nach yehorter in das 6. Inhrh. At vero cum Catechumeni Sabbato sancto stolas albas induerint, deposuerint in Octava Paschali, haud scio an apte in vetusta ecclesia Hymnus adscribi possit Dominicae in Allus. Membrana illa saec. 14. iam tenet usum hodiernum. ex quo hebdomas paschalis hymnis prorsu S caret, deinceps Sabbato in Albis ad Vesperas cantatur: Ad regias agni dves.
Codex Rhenov. I l. saec. X. R. l. Rhenov. 9 . saec. XI. R. 2. None I. p. 217 Mi. - At cum omnes Monii codices non adeo vetusti sint saec. i5 et 1M summa rei est in Thomasio. libro Oxoniengi et utroque Rheno vi onRi. 2. R. 1. omittit et. o. stolis in altis. Fortasse recte
Fabric. stolis et albis. 9. M. Der Reim ist in dem Hymnus urehylingist heobach tet, daher habe in vespero geseleti nachan Dituny einer alteri Uebreschrist ad resperum, obstirich alle verglichenen Texte respere ben. Die Abschrist des F. Iunius
hiat sostar in v. 9. Desperum, mas eis Min k etur Verbesserungvon p. 24. ist. Denin mir schetat auch I6. est oblata besserund v. 24. reserato paradiso. Si carmen repetita vice Vocalium concentum neglexit, nullo modo dici potest, eundum diligenter sdurchgangi gin esse servatum. Nimis audacter V. D. sine ulla eodicum auctoritate mutavit. 20. M. redit ad Daniel siehi in dem dromachen Axyndeton eine Strigerunst prediι ist abre bestim riter und entvrichi dem eduxit e tartaro in andern Stellen. Sed Thomasius, O . R. l. 2. tuentur Seripturam reddita. Redit recentiorum tantum est. 25 28. R. 1. de sendas. Μ: Dies Expos. Hymn. Colon. I492 litast die heiden Endstrophen Puaesumus, Gloria tibi Domines mest. sic gehhen aura uirat tu dom Hymnus . murden aber dabeist ungen, morsiber E cod. saec. I o Digende Aus uno glebi titi duo rersus dicuntur in sine omnium ymnorum eiusdem metri usque ad primas resperas Ascensionis, nisi in tymnis Otiem terra et O gloriosa, quando annuntiatio post Pascha celebratur. Dissiligoti by Gorale
93쪽
At non prohibet Coloniensis, quin stropha: 9uaesumus auctor omnium nostri carminis sit propria et inde ad alia translata. optime conveniunt verba: ab omni mortis impetu etc. totius carmini η argumento. Legitur praeterea in Oxon. et in Rhe-
noviensibus. P. Ca. Cf. D. 2l. consurgit.
Refulget omnia luce munduae aurcia.
Paschalis. Mone Ι. p. 186 Sqq. . Refulgit omnis luce mundus aurea,
perfusus aether inrorat duleidine, astra iocundis coelum luminariis cingit per omne decus radiantia 5 distillat aer balsamorum guttullaS. OrtuS, OceaSus, aquilo, septentrion tellusque, pontus, oceani limites lati, polorum iubilate cardines, sontes aquarum, numina labentia, 'l0 plaudete manu montium cacumii R. Surrexit enim dominus ab inseris. devicta morte cum triumpho rediit, victor iniquum spoliavit tartarum, claustra gehennae fregit et cyrographum 15 mortis eruore diluit rosissuo. Sol scema mundi, decus coeli rutilum delusit omne sacculum meridiae. texit globorum lampades nigridine, coelum tabescit, terra nocte territur, 20 languit orbis obsidus caligine.
velum rescissum est templi mox per medium, fissae deinde patuerunt silices, multa piorum corpora surrexerant 25 de monumentis. dudum qui dormierant. Ut vidit anguis immolatum veMPere corpori K almi Sanctum sacrificium, quod mane coelum replevit odoribus, dolore multo saucius increpuit, 30 perculsus agni man Sueti Vulnere. Vidit in ara sacram crucis DStiam, sanguinis undam. laticem de latere
94쪽
ganeto fluente, saeculi qui crimina
abluit, alta paradisi gaudia 3b data latroni, fractus colla sibilat. Felix refulsit tristia post sabbatadio sereno perlustrata lumine, quae sola cunctis antefertur diebus, in qua redemptor Surrexit a mortuis 40 mundo superbo superato princiPe.
Venit Maria Magdalena sabbati, altera simul Maria diluculo
ad monumentum, Portantes aromata, ut venientes corpus sacratissimum
45 Christi lenirent redolenti crismate. Concussa tellus ab imo resiliit
terrore pulsa riguerunt marmora, invasit horror mulieres pavidaου, ab Ore namque monumenti lapidem 50 dum sanctus ovans angelus reVOlveret. Fluentes at illae loquebantur mutuo: is Quis a sepulchro clauμo nobis ostio magno removit lapido. quo Zmirnea tinguatur unda corpuR, aromaticis
55 litum respiret pretiosis roribus ' Angelus ecce domini persulgidus sedens in albis revoluto lapide talibus illas refovit alloquiis:
siquid mulieres Viventem cum mortuis 60 quaeritis' ipse surrexit. 'ut dixerat.
'3 Antiquissimum huius metri earmen fortassc est Hymnus S. Braulionis de S. Aemiliano Cucullato: O magne rorum Christere e tor inclite Mabillon Acta SS. ord. S. Bened. I. p. 207.
95쪽
ala etas grammatisrae Verbesseruns. Um aber das Versi φniss etu eri ichtern, flige ich die grammatisrae Perichtiyunyhier hei. i. t. refulget. 2. dulcedine. 5. destillat. 6. seΡ-tentrio. 10. plaudite. 16. schema, in der alten Schre hu=ιρ liebte man sest nichi, so kommi auia meistentheiis scola roridi sthntisher Art schi iis man cyrographum, karisma fur chirographum, chiarisma u. l. 17. meridie. 18. nigredine. 19. terretur. 20. languet. - Ob sideris caliginem, der Schrether prestand obsidus alae das Particip obsitus una construirte es mit dem Ablatir. 30. hostiam. 32. si uentem. 39. mundi. 5 l. sepulchri. 52. removet lapidem - finiyrnea. 53. tingatur. 57. refovet. Miror Μonium. quod omisit inter alia linerent s. linirent pro lenirent v. 44. . quod certe multo obscurius videtur quam alia nonnulla, quibus lumen asserre non praetermi it V. D. Vv. 25. 26. paene ad verbum exprimunt Prudentium Cathem. IX. 88: vidit anguis immolatam corporis sacri hostiam.
In octava Paschae ad Tertiam. Jesu, Redemptor Omnium, Quo hi novum qui canticum Qui morte mortem conterens 10 Tibi ovantes praecinunt, Ab inferorum abdito Adiuneti in coelestibus Die resurgis tertio. Te perfruamur largius 5 Tu nox misellos, quae ου umus. Praesta, Pater piissime, Pro queis sudisti sanguinem, . Patrique compar Unice, Ceno piatos criminum, 15 Cum Spiritu Paraelito
Reduc polorum sedibus. Regnans per omne Raeculum.
manuum quando Caeriu benedicitur. M.
Ignis creator igneus, Lumen donator luminis Vitaque vitae conditor, Dator salutis et Salus.
5 Nec noctis huius gaudia Vigil lucerna deserat,
Qui hominem non vi S mori, Da nostro lumen peetori.
Ex Aegypto migrantibus 10 Indulges geminam grRtiam,
Nubis velamen exhibes, Xocturnum lumen porrigi S.
Nubis columpna per diem Venientem plebem protegi S. 15 Ignis columpna ad vesperam Noctem depcllis lumine.
96쪽
E flamma famulum Pro Vocas, Rubum non spernis Rpineam, Et eum sis ignis concremans,
20 Non uris quod inluminas. 25 Soeretis iam condis savi Divini mellis alitus
Cordis repurgans intimas Verbo replesti cellulas. Fusco depasto nubilo Examen ut foetus novi Tempus decoetis sordibus 30 Ore praelectum, spiritu Fervente Sancto Spiritu Relectum coelum sarcinis Carnem lucere ceream. Quaerat Recuris pinnulis.
Gloria Patri ingenito, Gloria Unigenito, 35 Simul eum Sancto Spiritu
De Benedictione Ceret paschalis cs Thes. II. p. 303-315. V v. 21-32 indigent explicatione. Sententia poetae haec est: Praeteriit tempus tenebrarum ac nebulae sugeae Ov. Met. 5, 28si , lueet cereus paschalis imago Christi. Et cum omnibus Christianiου, tuin Catechumenis lux nova a1sulsit. Spiritu sancto edocti norunt divina mysteria. verbum Dei corde meditati sunt: nunc uti grex novellus adaugent fidelium coetum non numero solum sed etiam bonorum operum fructibus. At vero cum hymnus totus sit in apum laboribus ac curis seseanticum Exultot angelica turiba coelorum , sententiam suam ita expreςκit, ut omnia spectent ad melliferas apeκ. In
secretis favis inam ita legor.umi conditi sunt divini mellis
halitus, i. e. spiritu sancti eloquia, Verbo divino repletae sunt collulae cordis. Ipsi catechumeni comparantur cum novello apum examine alacriter aera petenti. Vv. 28-30 ita lego Examen ut metus novi ortu praelectum, spiritu Retectum, coelum sarci cis Quaerat securis pinnulis, i. e. ut catechumeni coelum, quod sarcieis iam ipso ortu vel peceato originis claugum est, nune spiritus sancti gratia re generati apertum, certo ac felici cursu attingant.
Thes. I. p. 62. Add. De ARcensione.
97쪽
elue divisio muraen, um die etae ite HilMIe Hir eine andere τυ-eteit rti yebrauchen. Der Hymnus mird Gm h. Ambrosius tu-yeschrisben, aber mit reos, re ist non einem Versusser des 7. . oder 7. Inhraunderis. Man kann mit Dirator Muhe manis Verse des Hymnus metriara verbosren, et. B. I2. victrice carne gloriam, I . fecitque spem credentibus, 2o. sedi paternae iun-stitur. 26. commune saudium manens a. a. Doch mird dat rodas stanete Lied nichι hergestelli, dessen Verderbnisse schonaus alten Hys. herrithren und si h duher fusi in alien Textenmie ierholen. - Iure dico hymnum rarum, qui praeter Ca thusianorum et Cisterciensium religionem rarissimus est in
BreviaritS.Μonio recentiores tantum chartae patcbant saec. 14. et l5. t M. Addimus scripturam codicis Rhenoviensis 9 l. saec. XI. R . Praeterea ponderanda est Stephensonii Varietas, is Ad nocturnas Ac. ascensionis S).3. S. mundi spes D. 5. S. M. Deus, quod recipiendum est. 5. S. remeat. M. Propriam sedent remeat.
s. S. triumpho. R. magno triumpho. 10. M. perempto ein Sinns hier fur subacto. Mihi sententia poetae videtur optima. 11. S. et omnes chartae Monii praesentant. 13. S. R. in nubibus. 16. M. protoplasti clauserant. S. nobis cuni saei L 29. S. p e r V O c a t i s. R. hanc addit stropham: Νune Christe scandens aethera Cor nostrum ad 'o subleva, Tuus patrisque spiritus Descendat in nos coelitus.
Thes. l. p. 63. De Ascensione. Mone I. p. 230. Octo codices saec. XIV. et XV. perlustravit.
M. Stephenson S). G. M. nostra serres hat allein m. tu Stu Ityart saec. II, mas ira ala Gmenstelluny zu v. 5. vorrost. 9. 10. 12. Μ: In diesen Participien sind alte Schrei ehler. In M. etu Fresebury sdec. 15. stand a uius redimis, At aber in redimens versenderi, uber redimis' und resides sind besser. Dies hat S. in den Daet oeserat. Tainen in plurimis hymnis. vetuStis Participiorum est frequentissimus u Aus. II: Nach v. I 6. seteten lira dirae metris he Strophe ais mologie hinetur Tu esto nostrum gaudium, qui es suturus praemium, sit nostra in te gloria per cuneta Semper saecula. Gloria tibi domine, qui scandis super sidera etc. In B ist dirae Strophe non dem
98쪽
Glossator iam Rande hebeschrieben. denis die m. schliesset den innus mit der maeo vis avs Christi H messu/rt Gloria tibi domine, qui scandis supor aethera ete. Ehnt ebonfatis diese hoiden Do Dysen. Dis a mae. ABD habesnobigo Str. nichi. melche aura nichi tu Gm Liede gehiari, dessen Inhali mit V. I s. u eschlouen ist. Sed Vir Doctus duaqstrophas pro una existimavit. quae 1 ore nihil habent coniunctionis. Stropha Tu esto nostrum gaudium, Qui eqsuturus praemium etc. nostro hymno est peculiaris, et inde ad alia carmina αυαληπτικα transmigravit: altera Tu Christe nostrum gaudium, manens Olympo praeditum etc. occurrit in hymno: Aeterne rex altissime, qui nostro rE-eentior est. Itaque ut fieri solet in carmine quod posterioris aetatis est, poeta respicit ad poetam antiquiorem.
Ρ. om. 17-20 quaesumuκ auctor omnium etc.
M.: Dus Lied haudeli ron der ErlMuny unter dem Gesichtvunkι der orsten und zmeiten Iukunto Christi, monachsich die vitiin ziu richten hiat. Es bestiunt diser mi r demptio, die erate an uni t Christi mur fur die Auriator in Gry rasille eis desiderium V. 2. und Hir uns isι es dies zmeite, uber boide Erscheinu ven Christi sinu stir das alte una neue Testament eis amor V. 2. In V. 3. isi coit nor der Sehi Muny, una V. d. den Gotimensch Gomm in der Mit betrae h-tet: in sine berirat si h aus das alte Testament und ut datyriectisne ἐπ ἐσχατω9. Die V. 13-I6 drisichen die H Pnuny und Sehusuchι des neven Testamentes aus, melche sichaut die B fretunst aus der Vonone V. - 2 uls ain thren opus oder thr Vorbild stlitet . - Facit Monius poetam, qui simplici ac pio corde Christum ascendentem celebrat, theologum subtilem, qui quacunque voce mysteria nobis tradat atque aenigmata. Ego vero quod saepius mihi accidit in hoc
quoque carmine accidisse conqueror: nihil video nisi sententias omnibus poetis ascensionem canentibus consuetas atque
Est Hymnus cum sequente inter sex carmina sacra quae eantari possunt in processione Cou. Christi.
Thes. I. p. 196. H. p. 383. Do Ascensione. Monius I. p. 228 sq. uno earmine in duo dississo mihi exprobat raptaιαν, quipΡe qui gemellum laetum non agnove rim. Bel Daniel sinen Hese beiden Li dor mit alien Zusistet unter emander: er has tur deron Wit nichis yethun. Vereor
99쪽
ne Vir Doetus nunc me per ictae frontis hominem existimet. Nam omnibus diligenter perpengis nunc quoque in sententia
mea consisto. Adeo spero fore ut mecum conveniant lectores.
Primus Monit hymnus quatuor complectitur strophas: Aeterne rex altissime, Scandens tribunal de terae, Ut trina rerum machina, Tromunt videntes angeli. Et adiicit haec : m. non M. Peter M. 32 etu Lari ruhe II. Iahrh. undere m. M. 55. m. in meinem Bestra Id.
der Bemerkunge isti duo versus dicantur in sine omnium um norum eiusdem metri usque ad vigiliam pentecostes. Tu esto nostrum gaudium, qui es futurus Praemium,
sie sina uber, mis uber hauνι die nae e tenes Brevires, sehruer orben. Die di ille Verandoruns rest si in im Brerier dercistercienser, sie fligeri die zmeite Strophe des Distenden 'm-nus an die virete des obigen una lassen daratis die Boxolviefolyen, modurch der zmeite Hymnus bei thnen meMel. Sodarinhat inr Teaei folyende Verse des obiyen Hymnus hie und dabetont S. patris locaris dextera et potestatem accipis
II. et infernorum genua I 2. fleetant in Jegu nomine.
100쪽
Alterum earmen strophis eontinetur: Tu Christe nostrum gaudium, Hinc te precRntes quae sumus, Ut cum repente coeperis, Gloria tibi Domine. Meser Hymnus hiat klassisehes Versmara und abmerasemden Reim in leder Halbstrophe, er ist also iunger ala Ambrosius, ain dessen Hymnus Aeterne rea altissime in der eraten Stropheianyespieit mird, mie aura V. S. an den Hymnus Veni creator spiritus V. 4. erinnert. Est ergo tripartita argumentorum acies: . Ostendunt Μogarabum additamenta ac Cisteretensium a vulgato textu dis Midium Ambrosiani carminis ordinem antiquitus esse turbatum. Opus est igitur ut pristina saetes criticorum curis appareat. 2. Occurrunt in codicibus hymni duo: Aeterne rex altissime et Tu Christe nostrum gaudium. Habes igitur duo carmina, non unum. 3. Primus hymnus in metro Ambrosianam prodit artem:
secundus a vocalium concentibus non alienus est.
Iam respondendum est ad singula. l. ΜοZarabes non nostro carmini solum sed aliis multis intermiscent proprios versus plerumque male tornatos. Cf. p. 26. 48. Cisteretenses veteres, uti codex noster IV. l. et Brev. 1510. sane omittunt uv. 37-40. Tamen, cum addant reliquos, R Μonio secundo carmini adsignatos, ipsa CiAterciensis religio favet sententiae nostrae. Omiserunt, Opinor, Vv. 37-40, quoniam illo aevo stropha hymni: Jesu no8tra re demptio, Tu esto nostrum gaudium, praetermi8Sae in primo versiculo similis, omnibus hymnis de ascensione adnecti Solita est. Postea, cum invalescere eo opprit alia doxologia
λαλη- : Gloria tibi Domine etc., et Cistercienses
suo loco posuerunt verba: Tu esto etc., ita ut in hodiernis eorundem Breviariis hae legantur strophae: Aeterne rex - Scandens - Ut trina - Tremunt - Tu esto Hinc te precantes - Ut cum repente - Gloria tibi
2. Occurrunt in re contioribus libris duo hymni: Aeterne rex et Tu esto, quoniam quod sexcentie factum est, evenit quoque in hymno Aeterne rex. Dividebatur in duas partes diversis horis destinatas. Itaque quaerit Monius nodum in scirpo. Sane vero magis placebit lectori sententia nostra, aperta Opinor et luculenta, quam opinio Μonii prorsus singularis: tres codices saec. 14. ae 15. ex quibus duo eius
dem monasterii sunt verum vidisse, errare reliquas membra nRs easque vetustissimas. Conglutinavit duos hymnos Brev. Mogarabum, confudit carmina Stephensonio teste ecclesia Vetus