장음표시 사용
2쪽
S. I. Nihil tam necessiarium atque utile, nihilque tam
eximium ac praestans, quod non etiam variis o noxium sit abusibus, neque Vel casu, vel culpa hominum interveniente, vel aliis de causis noxios habere effectus possit. Quid magis homini ad ejus conservationem necessarium cibo ac potui atqui eorum tamen abusius saepe plus, quam aliis inedia nocuit. Huc etiam pertinet,
quod alibi canit OVIDIUS :lib. a. Trist. 267 sq. ne quid utilius,s quis tamen urere tecta comparet, audaces inseruit igne manus. Eripit interdum, modo dat medicina salutem ;quaeque juvans monserat, quaeque sit herba nocens. Et latro, G cautus praecingitur ense viator:
Ide sed insidias, hic sibi portat opem.
Dificitur innocuas ut agat facundia causas, protegit haec sontes, immeritosque premIt. S. AE. Quod si jam propius ad scopum nostrum ituri, idem, quod modo diximus, ad instituta humana adplicemus, n A mo
3쪽
mo sane inficias iverit, homines ipsa necessitate adactos in Civitates coaIuisse, esseque horum institutum per se utilis fimum atque saluberrimum a , quippe totum eo vergens, ut, qui ejusmodi caetus formaverant, publica tranquillitate atque securitate, cui in statu naturali non satis b) cautum erat, eo eertius firmiusque c fruerentur. Verum quam hic
nium princeps est Societas Cimus. Addi merentur & haec JACOBIBONFADII verba ex annal. Genuens. l. I. ab init. Magna quaedam res es, magnasque felicitates continet emilis hominum Societas atque conjunctio; ex qua cum omnis humanitas, Omnes Optimae artes Ortum habuerint, tum ipsa amplius justitia, reliquarum omnium regina ἀν- tutum orbi terrarum illuxit, ut plane constendum sit, nullum esse momtalium generi consitutum bonum, quod incis cultuque civili aut optabilirus ese ossi, aut praestantius. O Hinc licet status naturalis non sit status belli, uti contendit HOBBESIUS, recte tamen PUFENDORFIUS, licet quandoque, fluctuare, nec sibi istis constare Visius, eum adpellat statum pacis parum fida. de off. H. & C. l. a. c. I. g. II. & de J. N. &G. l. a. c. a. f. Ia. Confer ROMLERUM in themat. P. a. g. Io. Cons.&, quae alibi iam a nobis dicta sunt in dist. de Pure Principis cir- ea doctrinas pumicas p. I. sqq. o Huc pertinet, quod scribit CICERO I. a. de off. hane ob causam, maximὸ visua tuerentur , Respublicae civitatesque eonfiatuta fiunt. Nam etsi duce natura congregabantur homines; tamen spe eustodiae rerum suarum urbium praesidia quaerebam. Elega ter etiam GROTIUS in Christo patienter Postquam ira besti, mater atque auri fames artes nocendi reperit, is placidos Ropraesare poterat nulla securos quies, infirma per se rixa communi meru
4쪽
augurio cecidit spes bona saepe suo '
Locuples enim est historia ejusmodi exemplorum,quae satis
in foedus homines traxis, alternam docens opem pacisci; moenia amplesti domos . coepere; majus inde praesidium bonis subiere leges; poena respondet sua aequata cespae: redit ad auctorem malum r ustitia ab ipse crimine exemplum petis, damni rapinas ulta, caedem san me, ut facere metuat quisque, quod metuis pati. Est etiam cimantissimus locus OVIDII, qui legitur lib. r. 'Fastorum. Ibi emin per struonem repraesentat Majestatem, tanquam
ex honoris & reverent,ae coniugio ortam, cum antea nulla vel aetatis vel dignitaris ratio haberetur, adque summa imis pe misceri tam diu VIderentur,
Donee honor, placidoque decens reverentia Diam mora legitimis imposuere toris pnne fata Mayesias, qua mundum temperat Omem
quaque diu partu es edua, magna inuit. '& paulo postrProtinus intramis mentes suspectus honorum rfit pretium dignis; nec sibi quisque placet.
Idem in praecedentibus i. 3 .Fast. Inde datae leges, ne fortioν omnia posset. Nec male XENOPHON l. 4. memores. Arctissimum, inquit, atque optimum omni in Republiea vinculum incolumitatis, qua fine 1iniaria nullo pacto esse potest. Conferatur adhuc CICERO, cuius haresunt verba lib. a. de legibus: sine imperis nee δε-s ulla, nee cisitas, nec gens, nee hominum Universum genus sume nec rerum narura omnis. nec 1 e mundus potest.
5쪽
ostendunt, eos, quorum erat tueri subditos, salutemque Reipublicae omni studio viriumque contentione promotum ire, haud raro in contraria versos studia , illius Curam ah-
iecisse, imo & in ejus perniciem ruere ausos. Quem fugit illud tyrannicum CALIGULAE 8 Utinam tina ce fNec silentio praetereundum, quod de HIERONYMO SYRACUSANO Rege, eodemque Tyranno refert LIVIUS libro 24. e. Hunc convenIentes sequebantur mores, conte λι- tus omnium hominum, superbae aures, contumeliosa dicta, aditus non alienis modo ,sed tutoribus etiam di ei. les, libidines novae, inhumana crudelitas. g. II LQuod vero inprimis mirandum, dolendumque, illud est, haec aliaciue id senus iniquissima Principum facta invenire stibinae, qui strvili admodum abjectissimoque adulandi studio adducti, illorum patrocinium suscipere, eosque ad illa committenda suis pravis suggestionibus permovere, vel illimitatam, quam sibi temere arrogant, potesta tem vanissimis rationibus suffulcire, G2 haud vereantur.
Dignum memoratu est, quod de VESPANIANO refert TACLTUS lib. 11. Hist. UESPASIANUS inter initia imperii ad obtinendas iniquitates fatid ob natus erat, donec Indu
gentia fortunae G PRAVIS MAGISTRIS didicit, ausiusque
est. Idem etiam in Historia HENRICI VII. Angliae Regis refert BACO de VERULAMIO, Vir magnae, cum viVeret, in Anglia, ubi natus erat, existimationis, idemque post fata adhuc
D Gravissimis Itaque de causis eidem Scriptori l. c. adulationis 2 coethes vetus iPud in Reptinea malum dicitur, qui & alibi recte Dbservat, omni adulationis dum semisutis crimen inesse.
6쪽
adhuc oti varia praeclari ingenii & probatae dexteritatis documenta, hocque ipsum, cujus modo a nobis mentio facta est, scriptum Orbi erudito commendatissimus. Nimirum
hic de infidis istius Regis ministris, EMPSONO & DUD-LEIO, merito conqueritur, illos nonJaluti publicae, sed privatis iisque injustis desideriis atque cupiditatibus Regis sua consilia servilem in modum accommodasse, atque ita occasionem non modo praebuisse, sed viam etiam stravisse ad eas oppresiones & coneusiones pro pecuniis undique
eorradendis, quibus Rex per affectationem nimiae potentiae divexaverit suos cives, & quarum ipsum postea, cum ad saniorem mentem rediisset, sub finem vitae suae valde poenituerat V. Mittimus jam alia Pseudo. politicorum Exempla , de quibus adhuc in sequentibus commodior dabitur . dicendi occasio. I. IV. Sed num propterea ipsum Civitatis imperiique civilictinstitutum accusabimusὶ . aut num ideo celanda erit Veritas, quam alii pessimo conatu atque impio placendi itudio dissimularunt, vel eum deceptricibus ac perniciosis adulationum blanditiis commutarunt i absit Vero Per Omnem modum i Quin potius manet illud per se egregium, Omnibusquc votis expetendum. Neque in tradendis solis dioris Politicae regulis committendum, ut prudentia maliu-tiam Vertatur. optime Author Gallus Parallelismi inter
co Cons. Orat. nostram de vita nemini mancipio, omnibus usui dando
7쪽
dessentiera detournes, Gqu'on a recours a Ia r e. AIaltim consilium consultora pessimum. Bene Germani, jam olim in uiuis Majoribus TACITO commendati: ehinchmu bri am langstene cui usitatissimo, utinam quotidiana praxi ad omnes transeunti Proverbio jam olim ita pulchre praelusit OVIDIUS
J cit, S probitas aevum perdurat in omne.
Itaque hoc modo agitur,ut imperium,de quo jamsermo instituitur,intra justos cancellos positum repraesentetur,atque ostendatur,quousque Principum potestas secundum genuina iuris prudentiae naturalis atque Politices principia progredi
possit, & ubi subsistere debeat cry. Quos limites qui de-
sgnare suscipiunt, tantum abest, ut civilis imperii authoritati atque pretio derogare censendi sint, ut idem potius firmare atque extollere, Principumque non minus quam Rerum publicarum securitati constitere videantur. Optimi
TACITUS libr. a. Hist. nec unquam satis Ma potentia, ubi
nimia est. Hinc de Rebuspublicis non minus, quam illarum Rectoribus pessime meriti videntur illi, qui in horum potestate ultra, quam par erat, evehenda suam operam .posuere, vel perdidere potius. Nimirum moderata durant; pertinetque huc etiam, quod canit HORATIUS
I. I. Sat. I. cf Cons. BoHMERUS in J.Ρ. U. e. sp. l. I. c. s. ubi observat, quod limites ponere in sensu politico idem sit. ac potestatem alicui ita circumscribere, &restringere, ne nimium possit excedere.
8쪽
g. VI. Quemadmodum, uti rectissime dictum legimus in Apolog. Aug. Cons. Art.8. S. D. Evangelium non abolet Polliram, ita nec eam tollit Ius Naturae, quin fundat potius, firmiusque stabilit. Iam vult Deus per ipsit m Ius Naturae genus humanum salvum atque incolume; hujus finis generalis smi, &per universalem illam hominum societatem lassis me patentis ille , quem Civitas quaecunque sibi propositum habet, nihil aliud est, quam specialior quaedam determinatio, adeoque ex generaliori illo & communi fonte Primum repetenda, in illumque ultimato reducenda. I.UII.
Cum igitur qui vult finem, censendus etia i sit velle
media, & vero pro praesenti hominLm corruptione communi inter eos tranquillitati atque securitati non sit cautum prospectumque , nisi adsint etiam media coactiva, quibus qui dictamini juris naturalis ultro sese subjicere, atque Officia Socialitatis erga alios observare detrectant, veluti frenum injiciatur, ut ab aliis laedendis abstineant, atque ad pacem cum reliquis hominibus , tanquam sui similibus, colendam sese accommodent; cum vis etiam, quasn 'guti suam securitatem assertum eunt, nec satis commoda, nec tuta satis, nec sufficiens saepe via sit, ad vim inimicam repellendam; Consultissimum utique erat, ut homines de Perfectioribus multo atque expeditioribus securitatis suae praesidiis cogitarent, atque ita junctis voluntatibus ac viribus sub uno communi Imperio in civitates coalescerent,cg Illustrari haec possunt ex TACITO, qui de Deteribus Germanis ait et dumIinguis pugnarum, inversi sum victi. Λt iidem postea,
9쪽
rent, securitatem communem, quam Deus in genere humano intendit ictu, eo facilius obtenturi. g. VI ILLicet igitur Civitates sint productiones humanae, quippe a pactis Civium tum inter st, tum quoque cum Imperante, tanquam summo capite initis,proxime arcessendae,quo sensu etiam in sacris literis Magistratuum constitutio κτισιε ανΘρωπίνη
expresse dicitur IPetr. V. I 3. seu quod tamen ipsum Civi
tatis teste eodem, in civitatem coaluere, ut praesidia sibi compon rent contra mala, quae ipsis ab hostibus imminebant, iuncti, hoc modo & voluntatibus & virihus hostium insultibus eo inrtius restituris Quod etiam securitatem internam, quam leges &I cenae, constitutis civitatibus, praestant, attinet, pertinet huc il-ud Philosophorum veterum: justitia fruendae caussa Reges constitu-tOS. Notari merentur & sequontes versus LUCRETIli Amplius ex ira quid enim se quι'que volebat
ulcisci, quam nunc concessum es legibus aquis, idcirco est homunes pertaesum vi colere aUum. Caeterum conferatur etiam Pus de Osf. H. S C. t a. c. s. g. 8. &ROSI ER in themat l. a. c. i. g. 8.ch Digna sunt, oueis locum heic demus, verba BIIDDEI, qui in libro de concor is Religionis CHistiana satusque civilis ait p. s. Cum Deus summe bonis sit, perque fluam natinam non possit non homines
renerrimo prosecui amore, certi mo argumento inde colli re licet, eum omnia ea adproyare in ruta. cimo praecipere etiam .sine quibus Diat is esse genus humanum nequit. cr) Huc pertinet etiam, quod more suo breviter & nervosὶ scribit HERTIUS in elementis prudentiae ciVilis P. I. Sect. 6. f. t r. Origo summae potestatis eadem est, qua civitaris. Et paulo plenius B ID- DEUS in Theol. mor. P. a c. 3. Sect. p. g. 4. Conjunctis ista hominum, in unam Societatem coalescentium, fieri aliser non potuit, quam per pa-m,sive explieitὸ Ae implicish trita, quibus non tantum ad mutua com-
10쪽
institutum, ipsumque summum Imperium in se spectatum attinet, dubium non est, quin ista altiori origine, Divinaque authoritate nitantur; prout id ex dictis facile colligitur,
atque ex ipsa Revelatione ulterius confirmatur. Pertinet huc inprimis locus classicus Rom. II. v. I .ubi Magistratus o. dianatio Divina nervose dicitur, insimulque & illius finis clare indicatur, qui est malorum coercitio, & proborum defen sto, generatim totius civitatis conservatio atque salus V 2. Cone & I Titia. V. I. sqq.
moda removenda sese obstrinxerunt, sed su-ο alicui Imperanti, sine quo e usmodi societas subsistere nequit, se pubmiserinut. Unde hactenus
ouidem Rerumpublicarum introductis, ου summi imperii confisutio ab hominibus originem habet, quo pacto, Perrus eam κτισιν
Ue uberius ista explicat PUFENDORFIUS, qui postquam Imperium civile a pactis, tanquam causia proxima, repetiisset, mox l. 7. C. 3. q. a. sequentia subiungit: Id tamen extra dubium est, sanam rationem fatu dictasse, post multiplicatum genus humanum decus, pacem atque incolumitatem Dusdem subsistere non potuisse, visi constitutis eicitatibus , qua me summo imperio intestigi nequeunt. Quo ipso etiam emirans o summum imperium a Deo, tanquam legis naturatis Auctore, profecta rensentur. Nam non ea tantum d Deo junt, qua isse tam diate,steitra uitam factum humanum interveniens instituitutamquabomines ductu sanae rationis pro conditione temporum atque Deorum rerepere ad implendam obligationem, Mi abs Deo injunctam r.Tim. α- f. a. B cum in magna bo--m multitudine lex natu alis commora exemeret nequeat eitra imperium emite, paeter Deum, qui istam hominiabus injunxit, praecipe re quoque, ut societates emites instituantur, quat nus tanquam media excolenda DP naturali inserviunt. Inde ες Deus in sacris litteris expresu id imperium probat, ου pro suo agnoscit, ejusque sanctimoniam se venerationems erissimulegibus saneis. In sequentinus etiam contra GROTIUM, statuentem, Majestatem radinam
Hei, quia salubre hominum instimium Deus probarit, subjungit: id