De civitatum saluberrimo instituto, deque summi imperii justis limitibus. Juvante Deo Triuno praeside Daniele Maichelio, ... d. Aug. a. 1745. ... solenniter disputabunt Henricus Guilielmus Clemm, ... Adamus Fridericus Mack, ..

51쪽

non pateat, ab ossicio removeri possit. Namque hoc mod ν vinc tum inter imperantem & subditos omnino solvitur, cum ille non iam amplius Principem, sed tyrannum agat, cui cives suam fidem nunquam adstrinxerunt, neque, ut ex ipsa rei natura patet, adstringere potuerunt. Jus quippe imperandi non est jus perdendi rempublicam, & obligatio parendi, vel non resistendi non es, obligatio indulgendi ruinam totius reipublicae creeo; cum hoc plane contra omnem sensium communem pugnet, sitque a scopo civitatis pro PS alienum, neque ex ullis aliis idoneis fundamentis ostendi possita Quando autem In eiusmodi urgentissimo extremae neces litatis casu resistit civitas, non agere censenda est exta superiore, sed IPSO JURE,

HIIJ uti loquitur GROTIUS , jure scilicet defendendi salutem publicam, quam hic a Principe, Vel tyranno perpetim, & sine spe emendationis penitus conculcari videt. Ogu Ex quibus simul ofitisque

eeee Optime BOSII MERUs l. e p. et 8. obligarunt se eives ad patientiam ssubjectionem, quta viderunt. Rempublicam non posse esse saream, si refflendi Ius singulis maneat integrum. Jam vero agitur hie de ejusmodi casu, ubi salus civitatis non quomodocunque periclitatur, sed aperte tollitur, ipsaque civitas evertitur, & in ruinam datur, itemque agitur de rein s stentia faetenda, non a singulis, sed , tota civitate. Itaque jus Principis externum hic eo ipso desinit, & obligatio non resistendi ex parte subditorum cessat.

P .de π. H. & C. l. I. e. 9. 6 4. not. a. p. so8. Nulla injurta Iure natura solvere videtur obsequium eisium , nisi ea taliam ossi fit, qua PENDTUS tollit finem, ob quem volun ates eivium in Principem delata sunt. Si enim tota ratio delati imperii cessal, adeoque uou iniquum erit, ut tota civitas, vel ii, qui eandem reprasentant, preces suas, admonitιones, con filia imperanti exponant. quibus frusiris adhibitis nonnulli putant, abdicationem imperisIustissime adri posse. Atque idem in sequentibus: v rum quoque es, inculpatam tutelam, quam ius natura in summa nec Arate singulis hominibus eonesis. per pactum civisatis re obseq uti toti populo non esse ademiam, qua omnino in t annum uti potes, qui a securuatis irae dissolvis ei non principi resistitur, sed oranno. Ea, Disitiam by Cooste

52쪽

ditisque nostris CAUTELIS simul patet, inter hane sientenimn, Sc pris optir uouarctomachorum, quam plurimum interesse. ubb ' b. XXXVII.

Cum ita jus Principis externum haud omnes plane respuat lumites, etiam in regnis, quae alias absoluta dicuntur, in quantum scilicet nec in his obligatio non resistendi ad tyrannum patienter serendum extendi potest, Vel debet; ultro intelligitur , idem sus eraternum multo adhuc facilius limites subire in illis regnis, quae speetali nomine limitata dicuntur. Cum enim in his Princeps ad comitiones expressas teneatur, hinc, si iis contranitatur, conditionesque, qui

contra adferri solent, privatorum magis iuι impugnant, quam totius ciavitatis p temerarium resisiendi ausum magιs improbant, qzam extremam

justamque se defendenssi necessivatem, nec satis inter resistentae e caHams jus disinguere solent. Idem rurius de civitate observat, quod ea, vero tyranno resistens, non judicis partes sustineat, sed paciscentis, cui jus competat contra atrocissimas injurias, ex Iasione pacta resultantes, se δε- fendenH. His addimus verba OTTONis , qui pariter in ob L ad PuF. p. i8 s. hac de re ita iudicat: tauoa si vero ιnjuriae flut intolerabiles. sPhalaris aliquis. Tiberius, Caligula, aut Nero cimum VIIam, religionem. Bbertatem, s jura publica animo hositi invadit, vel in praesem discria

men conjicit, non modo ex rutentιone eorum , qui in cιvitalem coivere.

sed etiam ex jure necessitatis ae defensionιs, Ius redi ad statum natura lem, ae immani ejus saevitia resistere licet, qui omnium, vel plurium consensu, quorum interes, Rempublicam salvam esse, pro Oranno es declar ιuso vo flere enim simul non possunt volun as imperanda s voluntas perdendi. Conf& NooDT de Jure S. J. qui tamen & ipse limites heie excedit, dum populo tribuit facultatem resistendi modumpoena ; in quo quidem recte ab eo discedit BoHΜERus i. c. p. a 79. sed quando & hic Omnem resistendi facultatem vel toti populo denegat. metuens, ne ita Princeps a populo dependere, dicatur, justo forte timidior videtur; civitas enim Tyranno de hoc enim, quod identidem tenendum, heic seimo ei , eoque aperte, & perse, eranter tali) resistit non ex Di superiori, sed ipso jure, necessatiae scilicet de sentionis, uti modo pluribus ostensum.

53쪽

quibus fidem suam adstrinxit, non adimpleat, aegre ferre non pol rir, si istiusmodi actus, quippe statutis iundamentalibus plane contrarii, ab ordinibus pro nullis habeantur. Huc pertinet, quod scribit GROTIUS de J. B.& P. l. c. 3.f. i . ubi de Regnis limitatis ita disserit: tendum tamen, id, ubi fit, armus quodammodo redia imperium, sue obligatio duntaxat radat in exercitium actus, Me etiam direm in ipsam fmi cultatem. Priori specie actus contra 'omi m factus eris injustus, quia promissis jus dat ei, cui promittitur: altera autem specie erit etiam NULLUS, defectu facultatis. Allesat haec verba PUFENDORFIUS deI. N.&G. I. p. c. 6. g. Io. ubi & circa prius monet, posse & illos actus non modo pro injussis, sed & pro Dritis haberi; ut quando Rex pro miserit, sese in Quiris redinibus nova tributa non indicturum, tum enim

IERITA MDre indictionem, qua ex PROPRIO fecerit ARBITRIO.

etiam ipsium jus imperantis externum limites accipit, eoque facilius idem resistentiam subire potest. Patet id exemplo Imperii Romano Germanici, quod valde limitatum esse, iam supra ostendimus. Atque ita etiam Imperatori, si contra statuta fundamentalia agat, ab

Ordinibus imperii resisti, imo dc iIlum pro re nata deponi posse, &asserta Iuris publici Doctorum, ciui) & exempla confirmant. Neque nimis attendi meretur Constitutio JODOCI, quam in ira Ur u subiungimus

citu Cons. hic inter alios ΚEMMpRICH in introd. in I. P. I. 3. e. s. g. 7. sqq. ubi & exempla ejusmodi exauctorationum allegantur.

sorum nostrorum, Romanorum Regum, vel Imperatorum quod non speramus processu temporis aliquo huic nosνa flaiutioni s ordinationι cout venire voluerit, aut eam retractare, aut aliquo quotιs modo violare prasumserit, praesentium authoracare literarum, qaas mera nostra authoritate potestatis plenitudine Regia, ex certa nosra Maje satis mentia, nec non cum consensu.heneplacito pro ιον tim Sacri Romani Imperii Primipam Electoram in robur perpraua firmitatis sancivimus exhinc tam ipsi Electores, quam cateri Principes, Ecessastιctuseculares, Pratara,Cσ-m Ira, Barones, Nobiles ac communaristes Sacri nosri Imperii univers σDiuitiaco by Cooste

54쪽

iungimus ex GOLDAST: Omss. imp. T. 3. p. 424. digna sane, cui locum heic demus. Atque ita etiam passim prostant exempla Regriorum, cum clausula commissoria Illi delatorum, h. e. ita delatorum. ut nisi imperans stet specialibus conventis , ipse imperio excidata caeterum supra iam breviter observavimus, quam male ceciderit JACOBO II. Regi Angliae, quod is in rebus gravissimi momenti egerit contra saluta Regni, queis iuramenti fide adstrictus erat; qua

de re prostant telli monia Virorum fide dignissimorum. vim m Da Quod vero tristia CARO LII. fata concernit, hic licet non negemus, illum multa minus prudenter, minusque ex tenore legum RCogni egille, tamen parricidium, in ipsius persona commissum propterea nullatenus defendi posse, censemus, atque idem etiam hodienum detestantur Angli, quotannis diem solennem CE-lebrantes, in quo scelus a majoribus admissum, coram Deo deprecantur, atque ita soli cith cavere student, ne, quicquid est illius cri-aninis, a Majoribus commissi, indeque contracti reatus ulla ratione gransire ad posteros, Videatur. singuli,praesentes ac futuri Iicitam habeantraeultatemSINE REBELLIONIS Aur INFIDELITATIS CRIMINE RESISTENDI s tontradicendι nobis,

s nosris successoribusRomanorum Regibus,vel Imperatoribus,interpetuam libertatem. Datum in Franc ensuri. &e. A. I 4 ro. Anno vero Regni primo. Illo ConL PONTANuΜ Hs. Dan. p. 6ΟI. R. HARTΚN CH. de Republ. Posii. a. c. I. g. 2I. p. 428. JHuANuM l.62. ad an. Is s. ubi & refert illusire ExemplumSTEPHANi,Polonia igis,qui sub eadem elausula commissoria hanc iniit conditionem, ut, si ulla in re jura, libertates,'privilegia populi Po- Ionici violaret. eo irao omni Regni jure excideret, Proceresque omni debiara obedientia eique vinculo soluti essent. Addet & GROTiuM de J. B.&P. LI. e. . f. I 6. & an LRest. ad an . I s72. nec non PuFENDORF. deJ. N.&G. l. 7.c. 6 S. o. ut&HERTIUM in El. Hud. Civ. P. 3. Secl. I . g. . P. 4 4. sq. mmmm Graviter inprimis hae de re disserit LARREY in Hi s. ae Angle erra Τ.4. p. 6sq. R. Cons. & BURNET His des dernieres revolutions dlaul terra T. 3.