장음표시 사용
31쪽
tale imperium neutiquam poscat, neque natura rei permi tat. Quod facile omnes concedent, qui animo secum reputaverint, religionem esse aliquid spirituale, & ex se suaque natura cultum Dei spontaneum inferre, atque ad finem multo nobiliorem, quam pure civilem ordinari; cum porro conscientia soli Deo subsit, ejusque libertas naturali jure ad omnes pertineat, neque circa eam resque ad fidem pertinentes unquam cives suas Voluntates in voluntatem Principis resignarint, vel resignare potuerint. Unde qui in his coactionem diversis temporum intervallis adhibuere, limites potestatis suae transiliisse, stac merito censendi
Tertio, non esse omnium plane limitum expers imperium absolutum, patet etiam ex pacto pramaevo, qUo civitas primum coalescere coepit, quodque in qualibet civitate sub initium cujuslibet imperii identidem iteratur, addita &passim majoris firmamenti ergo solennis iuramenti O Jformula. zz Ηue pertinet, ouod rectissime scribit PUAENDORFIUS,in eximio libello de hastisti Religionis adflatum f. 6. Si qui summi Impe ravus ad talia quoque violentias puta in Religionis propagatione, de quibus in praecedentibus actum erat imperia sua extenderum,
e dubio PO TESTA TIS SUAE LIMITES MIGRAR UNT; F quid mali eo nomine fuHectis obsequium detrectant, in intulerunt, id NON PRO ACTU SUMMI IMPERII, fied pro INIUS IOUHOSTILI. aut TYRANNICO fuit habendum.
Ma Ita de antiquis Francorum Regibus memoriar proditum est, ipsos sub prima Regni initia iurare solitos r jam ego per Deum Omnipotevtem, me Iuste regnaturum, Judicium, aequitatem, ac miserico diam facturum. Cons BODINUS de Republiea l. r. c. g. Ita etiam Capitulatio ab Augustissimo Imperatore sub solennis iuramenti fide accipitur, cujus praestationem coronatio demum sequitur. Di ljaod by Coos
32쪽
formula. Iam cum pactum illud sit reciprocum stlυ inter
Imperaturum & Subditos, mutuam quoque inter illum &hos obligationem oriri necessum est. Felicem Rempubli- Lami si adsit, qui juste imperet, sintque, qui Dromtε & fideliter obediant. Iuste autem imperabit Princeps, si stet legibus pacti, salutemque Civium, quam in se suscepit, omni ardore atque studio promotum eat.
Et hi quidem limites, quorum hactenus mentionem fecimus, generalissimi sunt, in quolibet imperio humano, adeoque & in illo, quod absolutum dici solet, occumrentes. Dantur vero alii specialiores, illis Impeuis peculiares, quae proprie imperia limitata dici consueverunt. Qualia sunt illa, in quibus praeter illud pactum generale, quod in omni imperio civili necessario deprehenditur, potestas Imperantis novis iisque speciali oribus pactis, quae & legum fundamentalium ccc nomine venire solent, constringitur,
bbb) Vid. ROESI ER in the t. l. a. c. s. f. s. cco Disquirunt inter se Eruditi, num limites illi recte possint diei
leges fundamentales Θ Qui negant, pressius urgent vocabulum legis, quae cum proficiscatur a superiore , & vero in iis, qui aleiusmodi limites ponendos concurrunt, talis resipectuS non detur, hinc & legum nomine illos venire posse, inficiantur. Accedit dc ista ratio, quod ad vim legis obligatricem non requiratur conia sensius eorum, quibus illa tertur: At vero conditiones istat, suturo imperanti politae, non obligant invitum ex potesate praescribentium, sed obligant demum acceptantem in promi*Ams suae. Videatur omnino ZIEGLERUS de Puribus Mallesatιs p. ia8. &TREUM RUS ad Pus. p. si 3. Malunt ergo potius pactorum fundamentalium nomine insignire. Atque ita sine in proemio capitulationis,quam vocanti C area ista subinde verba ponuntur, Regem Romanorum
aute elemonem consensisse in appositos virneulas D MOD UM PACTI.
33쪽
statuti sundamentalis annectitur, & simul ostenditur, quam reverenter Angli suum Regem habeant etiam in iis, ubi Imperium ejus a forma Regni ab luti recedit. Quod etiam Imperium Romano-Germanicum attinet, ejus Caput, amgustissimum Imperatorem, in tanto Dignitatis fastisio varie limitari, ex ipsis Capitulationatus Caesareis, passim pro
stantibus, pacisque infrumentis abunde constat Id9. f. XXVI. Verum de his quidem limitibus speciali oribus, cum
sint arbitrarii, neque cum ipsa civitatum constitutione necessario cohaereant, adeoque & passim variare possint Smleant, non est hic uberius disserendi locus. Id modo h reviter annotamus, institutum ejusmodi imperiorum limitatorum suis non destitui idone rationibus; cum enim nemo hominum sit extra erroris periculum constitutus, PluS-que Videant oculi, quam oculus ; cum homines etiam, a que in his vel maxime illi, qui dignitate & potentia prae cae-x teris
subjectorum, alter- proprietati bonorum, quibus gaudent, infestum
Uideatur. Hinc ut Omnis mitetur occasio, qua populus commisti posmcum Rege, tanquam spisisu narium nostrarum. Es lumine nostrorum oculor urar, utι an sacris literis Docatuν; moribus nostrorum majorum ita sapienter provilum es, ut de his duobus caditibus, quoties eorum neces . sitas exsurgere videtur, Rex a populo, velut supplicando commone flat. Quae posteriora verba ostendunt, Anglos etiam in iis, ubi. Rex revera limitatur, ea moderatione atque circumspectione uti, ut supremae ejus dignitati nihil derogatum videatur.
IIIJ Cons. Author libri, qui prodiit sub titulor Teuscher Rei μStam. c.s. p. 3aa. adde S SCHWEDER in J. P p. a 3. siqq. ub1 ostendit, quaedam Regalia Ioli Imperatori. quaedam Imperatori &Hectoribus, quaedam Imperatori & omusius imperii flatilus co petere. Sive jam dinvisionem Maje satis , livo eorumumeo ιouem id ad
Q pellare, velis, nobis perinde est. 'Diuitiaco by Gorale
34쪽
teris eminent, facile suis indulgeant affectibus, adeoque re authoritate sua haud raro abuti, inque varios excessus cum civium detrimento delabi queant & soleant; hinc diversis populis consultius visum est, imperia potius limitare, quam ea unius judicio permittere g9. α visum forte adhuc cegg Digna sunt verba B.D. HOCΗSTET RI, quae ex collegio
ejus Put. Ex. M. f. 3. p. 43. hue transcribantur. Temperare finis perium, unatis homuis udicium erroribus haud raro obnoxium, gentur
populi, ipseque eivitatis flatus nonnullas genter docuit. Fit autem ista semperatio per pacta,non generale quale est in omni Imperio )illa'. sed SPECIALE n quom D US N MEDIA in regno administro. do adhibenda EXPRIMUNTUR,ut eum promittar, Princeps se pris,
tigia non daturum,oneri religuis coemia; non latinum leges no sinuliseexterno non usurum &c. His Regnis limitatis, vel temperatis etiam
plurimum tribuit TM RUS, qui in observ. ad PUF. de o T. H.& C. l. a. C.8. g. 3. P. 49 .' nota haec habete Eo perfemor eris Respubliea, qm metu vis smmni Imperii, praestatis Obsequii tendum V uniuntur adfinem salutis publicae me totius societatis. Male quaeri- αν regesarisas in sola unione perfecta Iurium summi Imperii ad promthyem exsecutionem voluntatis summi Imperantis; absoluta e usmodi potesas fini reipublieae saepissime male eo ulis. Si ab Angelis purisFniis remremur, ea forte summam Leipublieae pulchrarassinem eonstita vera, sed in bomunes praesum gemibus, qui afflaratorestate Muri possunt ea rectum reAularisaris fundamentum non ranstituunt. Mag/s id quaerendum puto in rebuspublicis temperarit, ubi pactis prudenti missaluti publicae prosticitur ,,summi Imperantes iis ad Hi sunt; quo congruentiora in iis comine tin adminicula salutis, quo magis tempetam imperandi ambitionem, populique licentiam adflabiliendam Distem t sius Civiratis, eo pulchrior eris Respublica, eo regularior dicenda. Concidem in notis ad B. de S ROEDERN abfilares Hrsen . Reche p. 33o. Eodem collineant, quae passim tradit LEIBNITIUS in libro ela suprematu Principum Germaniae, ubi & p. m. s r. illimitatae principum potestatis assertoribus dicam impingit, imperia , inquiens, Hobbsuma neque apud moratiores gentes, neque apud barbaros
35쪽
adhue suisset pluribus aliis, si circumstantiae reliquae id sein
Per tulissent, neque vis quandoque praevaluisset. I. XXVII.
Id quidem generaliter hic tenendum, cum nihil in hac
vita detur ex omni parte perfectum beatumque, imperfe-etiones quoque & vitia in Civitates transire; ut adeo, quaecunque hic regiminis forma admittatur, nulla earum Omnis extare arbitror, neque possibilia, neque optanda renseo, nisi illi, pene1 quos summa rerum esse debet, Angelicis virtutibus podeant; tamdiu en Dommes retinendam Iudicabunt propriam voluntatem suaeque futuri, Oui optimum videbitur, consum quamdiu de Rectorum suorum summas pientiau tentia persuasi non erunt,quod ad perfectam Doluntatis rerin novem necesse est. Deum ergo Demonstrationes Hubesanae in ea tam tum Repultia habent, esus Rex Deus es; evisti tuto ter omnia confidim s. Ex quibus verbis haud dubie perspicitur, LEIBNIDUM omnia imperia velle limitata, quod de limitibus generalia
hus & communibus facile admittimus, de sipecialibus vero, quos Author iste innuere videtur, intellectum experientiae minus co sentaneum arbitramur, quo nomine etiam OHO in ob adPUR p. 38 s. a Viro laudato planε dissentit. Neque illud hei e silentio praetereundum, Imperium absolutum cum musano non esse t mere confundendum. Illud enim per se non est in vitio positum, uti imperium absolutum , quod ab HOBAESIO confingitur.
usto itaque liberalior fuisse videtur LEIBNITIUS,quod hujus pestilentissimi Scriptoris asserta demonstration- loco reputet, cum ne
liquam disna sint, queis tale pretium statuatur, quippe rectius inter deliria reserendis. Ex quo ultro intelli3itur, in eiusmodi Republica, cuius Rex Deus est, nec Hobhesianis principiis locum fore , cum haec ad Tyrannidem viam sternant; imperium vero Divinum plenum sit bonitatis & sapientiae; neque differat ab humanis quibuscunque, nisi quod his longe sit excellentius, longissimoque perfectius. Tantum abest, ut istud non sit imperium verum &proprie tale,prout olim somniasse legitur THOMASIUS, quod obiter saltim heic monuisse, non fuerit poenitendum. Verum MI OBBESIO ipso mox uberius dicetur.
36쪽
nis prorsus naeVi, omniumque incommodorum prorsus futura sit expers,& hactenus de quolibet ejusmodi statuum
ingeminare liceat illud HORATII - - vitiis nemo Ame nascitur, optimus illa, qui minimis urgetur. Nimirum Sc hic, ad summam perfectionem contendenti, es aliquid prodire tenus,si non datur ultra.
Non displicent tamen in thesi asserta Τ REUERI, modo allata, cum quovis studio eo allaborandum sit, ut fini, ob quem homines in Civitates transiere, quam optime prospiciatur. Et huc maxime vergit constitutio regiminis Anglicani,quod Viro cuidam sapienti & gravi tam praestans visum est , ut felices praedicarit eos, queis in ista regione vivere datum.
Quemadmodum vero in Imperio absoluto, de quo supra pluribus actum, non sunt migrandi limites, qui ex ipsa intrinseca civitatum structura atque fine necessario sequuntur; ita etiam in imperiis limitatis proprie atque stricte se dictis standum est omnino imperanti illis conditionibus expres1s, sub quibus imperium ei delatum est, ipseque illud per modum pacti accepit; unde ipsi neutiquam licet, hosiimites egredi; quae obligatio utique ex ipsa lege naturali proxime repetitur, utpote quae jubet, stare pactis, fidemque datam strvare. Itaque male sine dubio egit CARO LUSI. Angliae Rex, quando a pravis Consiliariis eo se abduci passus est, ut potestatem suam ultra, quam constitutio Regni Anglicani fert, extendere Mu auderet. Pessime
etiam chu Id quod dissileri non potuit Author Anglus idemque magni apud suos nominis, Dn. CLARENDONIUS, in libro: Hsoυ σ
37쪽
etiam fecisse censendus est ipsius Filius, IACOBUS II. utpote qui, pravis sacrificulorum, quibus identidem cinctus erat, nuggestionibus permotus, multa molitus est nova. eademque noxia, Regnique statutis fundamentalibus, queis tamen antea fidem suam adstrinxerat, e diametro adversa atque contraria, sinu ipse hoc modo,ut omnes noruntinuam ruinam accelerare visus. f. XXIX. Caeterum ea, quae hactenus dicta sunt, observari omnino mercntur contra HOBBESIUM, qui Imperium summum cum absoluto non modo ubique confundit, verum etiam id unice agit, ut potestatem Principum ultra, quam par est evehat atque extollat. Unde etiam pactum reciprocum i ter Imperantem & subditos negat, eoque insolentiae progreditur, ut quoad possessionem bonorum subditis nihil relinquat proprii, hos que pecudum instar habeat, quibus ab Imperante, quascunque etiam iniquitates adversius illos committat, nulla eo nomine injuria fiat; imo quibus cognitio boni & mali, justi & injusti ne competat quidem, sed quibus id omne justum esse debeat, quod vult de facit Princeps, cui & isti simplicem obedientiam praestare teneantur in omnibus,licet contra rectam rationem militare, adeo-
rbe revolations of Euplod. Cons. & Scriptum Gallicum, quod prodiit sub titulo: Firmes des deux cotis. Nec non alterum illud rLarmes δ orerere a In quibus duobus exiguae molis opusculis multa continenCur egregia, historiam illorum temporum praecia h. . illustrantia. , 'fui) Pluribus id ipsum ostendit LARREY in Hist. d'Anglarerre, sub titulo: JΑ II. Adde &BURNETI scriptum posthuinum,in quo multa de hoc quoque Rege continentur notatu dignissima.
38쪽
quae eum voluntate Dei manifesto pugnare videantur
Mitsimus alia istius Authoris placita nefanda, cuivis, vel leviter reflectenti, horrorem incutere, apta. 3. XXX. Nec melioris commatis sunt, quae tradit HOUTUYNUS in politica contracta; licet enim is primo intuitu meliora sapere videatur, dum in calce illius libri errorum Hobbe- sanorum meminit, re in praecedentibus de ossicio Imperantium ad leges naturae adstricto agit; tamen & ipse, si dicere velimus, quod res est, nil nisi illimitatam Principum potestatem spirat, hancque more Hobhesiano non ad profana tantum, sed ad sacra etiam eo usque extendit, ut, judice EO BOEHMERO, ante signanum presse sequi, imo vincere etiam Videatur. .
g. XXXI. Nec silentio praetereundus famosiis Scriptor, NICO.
in Haec & similia sententiarum portenta passim lparsa Videas mscriptis istius perniciosissimi Authoris; vid. speciminis loco liber de Gis c. V. VI. UlI. XII. XV. Cons. & eiusdem Leviath. passim. Notetur hic judicium MO RHOFII de hoc Scriptore, quod legitur in Polyh. Τ. r. l. a. g. 4. THOMAS HOBBES IUS in libris de cive, M se Ieriptis, ineptὸ gloriatur, neminem ante se quicquam politicae rei d monstraste quae hominis supretia ab ipsiorum rimatum sultisιa non es aliena. Neminem enim ita DELIR Sra puto ante illam. Quanquam non pauci sint, qui eum isto sagitiose sapere vel desipere potius malunt, quam eum aliis recte senine. . llo Multa, inquit, ex HOBB II doctrina hausit, sed ne hoe ferisse via deretur, radios in ealce errores Hob sanos, quo minima eum re fecissa. Interim evitatiores haud emugit, quin potius strenue se rus est. nno in nonnullis ipsum H BESIUM adhue SUPERASSE Oid
39쪽
LAUS MACHIAVELLUS, qui inter meudo-Politicos familiam ducit, ab ejus nomine nomen laturam. Is Principem mmm) suum ita format, ut tyrannicis artibus instruere velle videatur. Et licet sint, qui illum vel defendere, vel excusare voluerint, tamen & ex his ipsis non desunt, qui in ejus adcusationem vertuntur; ει quos inprimis pessime habet, quod nefariis consiliis impleat sua scripta sine addito antidoto. Mittimus alia pia & justa contra hunc Scriptorem desideria, de quo forte alibi uberior dabitur dicem
Non vacat iam, proferre argumenta, queis ΗΟBBESIUS cum asseclis utitur, ad sententam suam utcunque incrustandam. Sed operae tamen pretium fuerit, saltim ingratiam discentium, dare solutionum fontes, queis obse
vatis facile pateat, quid ad illa sit respondendum. f. XXXIII. I. Ex eo, quod Deus imperium dedit Principibus, non sequitur, illud ab hominibus restringi non posse. Quid' enim obstat, quominus imperium, quod quoad rem divinae Originis est, tamen quoad modum administrandi ab hominibus varie limitetur, atque restringatur Addi Echoc meretur. Dominium rerum sine dubio a Deo est; arquis negaverit, Dominia rerum ab hominibus varie modificari, inque civitatibus diversas accipere remictiones,atque limitationes const supra p. Ia. II. Modus non variat rem. Imperium itaque nihil de suo valore perdit, licet non sit
amnin) Sub Me enim titulo proriis MACHIA VELLI liber, niveos ita.
40쪽
Cons etiam GROTIUS de I. B.&P. l. I. c.3. 9. IG. Neque insuper habenda instantia, qua utitur laudatus D.
HOCHSIETTER l. c. apud Persas Rex cum Jummo erat Imperio; leges tamen certa forma etiam abs se latas mutare ips nesas erat. Dan. 6. v. S. II. IS. Esth. I. V. I 0. c. M. v. 8. cons. & PUFEND. de off. H. & C. l. a. c. 0. g. s. &6. iIII. Cum limes, de quo nobis heic sermo est, sit id, ultra quod in potestate Principis nihil amplius concipere licet,& vero idem vel ex ipsa lege naturae,vel speciali pacto provenire possit, frustra metuit ΗΟBBESIUS, ne per ejusmodi positionem limitum summo imperio derogetur. Neque enim hi a potestate humana majors petuntur. Num absurdum Principem se ipsum limitare i num, limitari per leges, a summo hujus Universi Rectore proficiscentes 3 Recte
HORATIUS: Regum timendorum in proprios greges; Reges in ipsos imperium es De .
Sane Princeps non desinit esse Princeps,si pacto obligetur; hoc enim imperium summum per se non tollit, sed eiusdem taniatum exercitio limites ponit. Optime B. OSIANDER inobs. ad GROTIUM p. sol. Quando Princeps promIttit,
aut subditis, aut Deo promittit; s subditis, propterea non desinit