장음표시 사용
11쪽
S. IX. Atque ita non est, cur diu multumque nos anxios a que inquietos teneat quaestio de origine U Majestatis, magnis haudquaquam fle admiserim, quasi consequenter, b Delut ex postfacto
Deus cottitutionem imperii citatis adprobaverit, flevit semiton couditionem , quasne dubιo humanum es inventum, Iunci re dignasus est: Eph 6. 9. s. 6. 7. 1. COl. R. p. 22. I Tim. 6. k. i. Tit. a. p. 9. sed Omino addendum, antecedenter homines potuise Doluntatem Disivam intestigere, conditiove multiplicati generis humam expensa, cfus salus uti extra cimitates in vita segrege subsissere non poterat: rta mortales, dum ductum rationis fele, adscopum lexis naturalis congruentem, sc-quuntur, voluntatem Divinam implere, AEunt eensendi: Sunscribit Ρu-FENDO RHO B. ROES R, qui in Them l. a. c. s. g. I. alit haec destructura eisitatum doctrina non obstat, quo minus Deus recto pro Auctore'eausa principati Majestatis habeatur, quarems multiplicato genere humano constitutionem civitatum, samni in iis Imperii per dictamen rectae rationis praecepit. ci Scilicet num ista sit immediate, an mediate a Deo p Pro diversis enim respectu dici potest utrumque. Immediate est 1 Deo, tam suam causa principali; immediate ab hominibus, tanquam causa instrumentati. Immediath a Deo, quoad rem; mediate autem ab hoc, di immediath ab hominibus, quoad habendi modum, & quoad diaversos gradus in ipso Maiestatis exercitio. Immediath a.Deo quoad virtutem, Daciam, atque authoritatem; cum qui in his terris stupe- periorem non habet, non nisi a Deo, quippe supremo huius universi Rectore, eodemque Rege Regum & Dcimino Dominantium, d pendeat; ab hominibus vero immediate quoad colutionem. & d squationem eertae presionae, cui Majestas inest; quanquam & hic dubium non sit, quin in re tam graVi tamque ardua, proque rati nibus specialioribus, soli Deo perfecte cognitis perspectisque, ejus providentia heic etiam haud raro peculiari quadam ratione intercedat. Ex quibus ultro intelligitur, litem hanc non esse adeo difficilem, quin terminis rite evolutis commode expediri, atque
componi queat. Quare Verba fiunt B. D. HOCHSTETTERI in
12쪽
gnis olim animorum motibus inter Eruditos varii ordinis, ut constat,agi tata. Quid enim,quaesumus,opus est, tricis sese involvere in re, per se admodum plana, atque aperta quorsum attinet, velle dissicultates sectari in negotio, expeditu facili, omnibusque obvio 3 Nimirum unius rer
plures possunt esse cause, ut constat ex canone vulgatissi
mo, eodemque probatissimo. Atque idem etiam hic usu venire, jam fatis ex dictis intelligitur. Idem vero ulterius illustratur exemplo matrimonii cm, quod a Deo esse immediate institutum, sacrae nos docent literae: Gen. a. v. I 8. sqq. At idem tamen, quotiescunque de matrimonio hie& nunc ineundo agitur, mutuo constnsu inter marem &foeminam stabiliri, indeque tanquam a causa proxima suam repetere originem,nemo inficiatur. Pariter domInItim re-B a rum
Coll. Pus. EX. XI. g. 4. not. e. Umis quidem, σα carnifice, ad componendam hane lismi opus nondum erat, ut in Regia Urbe novo eouir versias definiendi instituto factum esse, vir doctus, eosquerisur. Quibus verbis indigitat CHRISTIANUM THOMASItIM, cum Theologo Hamienti HECTORE MASSIO, hac de re contentionis se Tam reciprocare visum. ita quidem, ut hic apud Regem Daniae id efficeret, ut scripta THOMASII, in quibus hie immediatum Maje statis 1 Deo ortum negaverat, Hamiae per car- nificem flammis addicerentur. Cons. illius Juris pr. D. l. 3. c. f. M. adde & ejusdem Monaths . Ge natae ad an. 1688. & alibi passim. Usque adeo saepe maxima de nihilo noscisur iustor M. Sane huic controveritae multum sese λο-χtae immiscuisse, iudiciosὶ observavit RonNBECCIUS in diis de Maiestate motruanalogar & OTTO in notis ad Pus de off. H. &C.l a. c. 6. l. I . p.h8. pluribusque idem ostendi posset, si iam instituti ratio pedimitteret, his diutius immorari. oti) utitur quoque hac instantia in praesenti argumento B. OSIAM
13쪽
rum universale immediate a Deo est Gen. I. v.26. sqq. At dominia rerum particularia ab homine in hominem pacto, aliisve modis congruis transire; . facultatemque Occupandi, naturaliter alias hominibus competentem, in civitatibus varie circumscribi & posse , & solere, quotidiana ostendit Experientia. Vid.B.Pros. ROESI ER in Tnem. I. I. c. I a. S. i6. Nihil igitur obstat, ouo minus imperium sum-
mum, vel Majestas , a Deo & nominibus , & pro diverso respectu iam ab illo, jam ab his immediatam originem habere dicatur. Patet id ex praecedentibus; ubi cum iis, quae leguntur in textu, inprimis etiam conferri merentur, quae modo diximus in nota I. f. X. Sed videamus nunc propius ipsam civitatis summique imperii siunt enim ista inter se invicem arctissime comnexa) naturam indolemque, atque ostendamus, quomodo hoc limitibus, partim a re ipsa, partim & aliunde petitis, atque illis quidem generalibus, Omnique imperio communibus, his sbecialibus, atque huic illive imperio pec tiaribus, atque propriis definiri queat, soleatque. s. XI.
Civitatem definit PGENDORFIUS n , quodsi stem
Iona moralis composta, cujus voluntas ex pluraum p ctis 1 hcita, ct unita pro Φoluntate omnium habetur,
uisingulorum viribus G evitatibus ad tacem si Iecm
ritatem commamem utipossit. Quae detinitio non ideo Caeci se nobis improbanda videtur, quod hausta sit ex OBBESIo de cive c. s. g. q. esset enim hoc argumen tum ab invidia ductum, adeoque in mero desinens λ-
in libro de OF. H. & c. P. a. c. c. s. IO.
14쪽
phisima te so , cum non omnia ab HOBBESIO dicta, pro
pterea statim sint rejicienda verum ex ista ratione solida, quod PUFENDOR FIUS hoc modo ovitatem cum Imperante confundat. De illa enim agunt priora definitionis Verba, & in hoc subsequentia terminantur sp). GROTIUS in libro de IB. S P.l. I.c. l.f. I . definit, quod sit caetris Perfectus liberorum hominum, juris fruendi, & communis Utilitatis causa sociatus. Petita videtur haec definitio ex CICERONE de Re p. lib. 3. adde & l. i. de Off. Consentit cum GROTIO WALDXIRCH in Obs ad Pus. p. Iaa. Verum haec definitio est aliquanto sq) obscurior , justoque la-B 3 xior,cο Videatur CLERICUS in peculiari disquisitione de argumento ab
invidia ducto, ipsius Logicae annexa. - Idem etiam in P UFENDORFIo iam reprehenderunt TITIUS ita , observationi hus ad hunc locum, & TREUERIIS in notis ad eundem. Nec non MASCOUIUS ad eundem Authorem de l. N.&G. l. 7. c. a. 3 3. Adde &, si placet, HEl NECCIUM ad Pus de ossi. Η &C. l. a. c. 6. I. ita ubi & quoad rem ipsam se habere putat, quod in PuFENDORFlo heic aesideret. Incaute, inquit, Auctor secutus es HOBNESIUM, esus tamen principia ipse rejerrears is enim Imperantem putat esse Rempublicam,solum illum amve, hane passtve habere, illam esse personam, hane veluti equum, vel currum, quo μν- μυ isia vehatum. Quoa principium eum ' pestilenti inum , mirum Iane es, auctorem retinume definitionem, ex ilis profectam. Quod enim deliberis hominibus dicitur, ambiguum esse videtur; cum de libertate, quatenus est assectio animae, adeoque facultas naturalis, nulla hic quaestio sit,& libertati, politicὸ consideratae,quae dicit immunitatem a subjectione, interque jura flatus naturalis referri solet, ii, qui in civitates transiere, eo ipso renuntiasse censeantur. At in salvo res est. Primo enim dici potest, verba illa siumi posse in ampliatione, habito respectu ad statum praeteritum, in quo, qui in civitates transiere, antea vixerunt. Deinde postquam etiam verba iunt Bo ERI in J. P. u. pari. Gen. c. a. I. . not. e. p. 47o
15쪽
mor, neque adeo definito plane propria, cum eadem quoque ad alias Societates adplicari pomi, unde rectissime OTTO determinationes, quae in ea deficiunt, supplet, dicendo, quod Civitas sit consociatio multorum Patrumfami- Iias inaequalis Sc rectoria,per unionem Voluntatum atque viis rium sub eodem Summo Imperio, iuris fruendi & communis Salutis causa contracta. Nihil attinet jam aliorum definitiones recensere, quippe modo loquendi magis, quam re ipsa invicem differentes, adeoque & cum hac Ottoniana plane Concordantes cr).f. XII. Ex dictis non difficile es intellectu , quid sibi velit notio summi Imperii. Nimirum intelligitur isto nomine ius regendi
homines abierum in Datrias civiles Societates particulares, inamis M.
Me inter ω, QUATENUS UT GENTES considerantur, status Idenatis, eum nulla gens habeat ALTERAM GENTEM SUPRRIOREMVita jure aequali inter se fruantur. Adde, quod, qui sub
imperio civili, tanquam certissimo atque essicacissimo securitatis, - tam internae, quam externae praesidio, vivunt; eo iplo etiam dulcissima libertate fruantur, neque cives haberi debeant pro mancipiis Principum, qualia olim apud Romanos servi erant in ordine ad suos Dominos, oui illos non tam pesnarum, quam rerum loco habere solebant. EIeganter CLAUDIANUS a. cons. stil. I I 3.
Fallitur, egregio quisquis sub Principe credit Serviuum; nusquam libertas gratior extat. Optime etiam SENEUΛ de clem. c. t 8. Qisum non servitus, sed tutela Principi tradita es.cν) Videantur sipeciminis loco TITUS in Specim. Purispi . Rom. Germ. l. s. c. 7. g. 6 HUBERuS l. I. 7. P. Um. c. g. I. & lib. I. Digr. c. I 3. HERTIUS in H. 'ud Cim P. I. Sect. a. 4. BUHMERJ P. H. P. sp. l. I. c. a. SI. BUDDEUS in El. Philos. pr. P. a. c. 4. Sect I φ. g. I. ROSLER in Themat. P. a. c. s. I. . JACOBUS GABRIEL. FIUS IU. Iuris'. Unxv. P. a. Seo. a. c. I. S.I.
16쪽
regendi actiones civium ad communem totius Reipublicae salutem, vel, uti definit oTTO, s) est facultas eminens ordinandi civitatem ad suum finem. Coincidit ergo summum Imperium cum Majestate, quae & ipsa definitur, quod sit summa ubique in civitate potestas t).
Cum itaque Majestas sit summa ubique in civitate potestas, eo ipso omnem sui divisionem respuit, quae ejus naturam indolemque, h. e. summitatem cu evertat. Id quod
c0 In not. ad PUR de O T. H. &C. I. a. c. , 6. .Cons.&HERTIUM in Et Prud.C. p. i 3 a. ex quo laudatus Author hanc suam definitionem petiisse Videtur. Explicationem hujus definitionis vide apud B. SCHWEDERUM in J. P. Part. Gen c. a. S.I0. p. 3 φ. ubi ex illimat, vi ubique hic nota dici in ordine ad Deum, sed ad objecta; verum quid obstat, uu minus ista invicem conjungantur Z Nec male B.D. HOCHSTET-TER in Cost Pus. Ex .XΙ. f. s. Ubi haec Majestas,ubi hac una, in per fova sive simplici sive eompositis voluntas es, seque exserit,ibi imperium, ibi Reyum me principatus es, e quocunque forviae nomine imperium i Smas. Et quocunque ea istuntur sese extendit, eo etiam usque
perium prole Gur. . v Non itaque omnem Maiestatis divisionem negamus,non quatenus Naiestas concipitur, ut totum potetiativum , in partes
consimilis naturae resolubile, quae sunt ipsa iura Majestatica, alias etiam Rebalia dici solita, quae realiter cum Majestate, ultote Perse nihil aliud, quam complexum talium iurium sistente, identi' cantur. Cons. WEBER in obc ad PLIF. l. a. c 7. 9 I. not. I. q' & in appendice p. 4 a. dicam impingit VITRIARIO, quod is in IU.7 P. l. I. tit. 7. Majestatem synphestre indivisibilem vocavit. ura
tamen cum spectris certat, cum hic Author, fatente ipso m hero, non neget, Maiestatem in diversis obiectis varia sortirI nomina, quo ipso divisibilitatem Logicam vel mentalem haud pro RS negare videtur. Quod vero divisionem realem attinet, de ea . non est una eademque omnium sententia. Plurimi rotunde n
17쪽
quod notari omnino velimus partim contra Monarchomi
machos, gant, Maiestatem eiusmodi divisionem siubire posse, ut quaedam iura sint penes hunc, quaedam penes illum, sia penes alium, vel alios. In qua senxentia sunt .EBERUS l. c. BODINUS de Re
Publ.l. 2. c. l. p. 287.qui& ex hoc capite mixturam formarum in Republica plane negat.SAMUEL RACHELIUS inossertatione de rapitulatione atque alibi. I OBBESIUS, de Quo plura in sequentibus, se P ENDORFIUS ipse, qui quis odi statum, ubi talis iurium
Majestaticorum divisio est, non irregularem modo , sed morbidum etiam vocat de J. N. 6cG. l.7. e 4. g. I . imo monserinum dicit in MONZAMB. c. 6. g. 9. Ad quem locum sine dubio alludit TREUERUS, qui hic contrariam sententiam , i pia praxi civili confirmatam, tuetur, statuitque talem partitionem jurium Majestaticorum in eadem Republica dextrὶ intellectam nihil plane monstrietilere, in not. ad Pus p.48 I. Itaque hic cum pluribus aliis Majestatem etiam politice dividi posse contendit. Constentiunt heie
not. c. JACOBUS THOMASIUS in annot. ad Tab. 49 anno t. aas. p.66. Habet vero & haec controversia aliquid ItaHEINECCIUS in comm. ad GROTIUM p i s. Majestatem dis vidi posse negat, qui tamen eodem loco haud diffitetur, iura Maiestatis ita communι τι posse inter Principem atque ordines, ut ille certa jura sine his non exerceat, nec hi sine illo. Pariter HER TIUS in El. Prud. Civ. P. l. Sect G f. p. isa ait: non raridi Mnesarem, euw TEMPERATUR. At vero, qui pro ejusinodi iissione bubjectiva stant, nihil aliud volunt, quam ejusmodi imperia
temperata, vel limitata. Transeat igitur jam quicquid est illius dissensius, sive veri, sive adparentis, modo caveatur talis, qui vel Papis m, vel Monarchomachismum sapiat, quorum utrumque hi Creticimus; de hoc etiam adhuc in sequentibus aliquid monitur Carcerum de ipsis iuribus Majestaticis videatur ex instituto ZiEGI. RUS. Cons. etiam H UBERUS de Dre Cistratis cum notis THOMASlI, deque divisione Regalium GROTIUS de J. B.&P. l. I. C. f. 6. HERTIUS in EI Prud. . P. I. S. 6. g. I 8. OTTO ad PUFEND.
18쪽
machos, quorum famosa est divisio Majestatis in realem &perionalem, quarum hanc Imperanti, illam populo cum insigni Principum detrimento tribuunt, partem &contra Adversarios in Papam. Sane si Pontificem Romanum audias, Maiestas Principum non erit summa ubique in civitate potestas, sed erit potestas subalterna, dependens a Papa; qui in theoria aeque. ac praxi hanc sibi supremam in omnes status civiles potestatem saepius arrogare, inque Regum & Principum temporalia jam directe, jam indirecte involare haud semel ausus est. Procul vero facessant
RUM in . P. u. P. Gen. e. s. g. 29. not. u. p. I 2I. nec non HEI-
NECCIUM in Hem.7 N ου .la. g. 3O. p. 47 .cx Ut quando Papa Ius circa sacra, quod Verὶ Maiestaticum est,Principibus denegat, quo ipis ampla offertur occasio, illorum iuri-hu, derogandi etiam in reliouis Optime BOΕHMERUS inJ. P. U. P. Sp. i. a. c. 3. p.4o I. Nusto jure Pontifex sibi potestatem legi latoriam im sacris arrogavit per universum orbem tarstanum, quo ipse ν era potestatem Er imperium quoddam exercet singulis in rebus- publicis summo cum praejudicio eorum, qui illis erasunt, qui etiam ipsi se histe legibus subjeetos profiteri debent. Idem in piscedentibus i. r. c. 4. q. 9 jura haec Majeitatica puta, quatenus ad exercendum summum imperium necessario faciunt, non posseuut, salva supremi Imperamis potestate, ει iurgari, aut quaedam extra territorιum privili asteri conredi. ut tamen maneat liberum mperium. Et in adjecta nota: exemplum ejus es in regnis siub jugo papali stis , quibus potissima sumnti imperis porrιo, jus circa sacra, deuegatur , imo ipsi imperantes eateum imperio Pontificis sat rigido siubsunt, ab eo dependem, obedientiae Ecclesiae debitae praetextu sufestio durisma iabsconditur. Id - quidem olim tot Caesares V Reges experti sum , quos brutum fulmen Post eis teistit. Zam tu tale jugum agnoscuat, vix es, ut plera. imperium V ubertatem iis adjudicare possim.
19쪽
ejusmodi infausti civilis imperii limites, quos extranea ea
demque heterogenea potestas, vel potestatis usurpatio PO-tius invexit, statum identidem in statu pessimo consilio erigere, Principumque authoritati horrendum in modum de- Togare, ipsarumqtie Rerum publicarum securitatem in praesentaneum, idem que maximum discrimen conjicere, 0
c. Hoc graviter & solide comprobat atque ostendit ceIebris HENNIGES, cuius in libro de jure Imperatoris circa sacra p. 38o. haec sunt Verba: Glaucoma es nescio qua speciosa pietatis larva fucorum, quodPrincipum oculas Pontificii hodie objiciunt, quos prohibent in s cris rebus jus incere, quasi alieni fori φν, extra rivilem seris dictis-nem: Consilium foe quam utilia tempestivum Ecclesiasιco ordini, tampestri fenum Regublieae, quae in suo medituitio aliud regιmeu moleste inmetur, non sibi, sed extraneo capisi obsequens. Sicut enim cicinas inter se Rebuspublicis ob coo osseincertos terminos, tum ipsam propinquit νem, opsidua querela sunt ae aemulationes: ita non potes perfectὸ civitas quieta esseri concors, quae in duas factiones dirimitur, quarum illa seM- per tantum publicae rei detrahit,qprivato sui ordinis commodo ampendit, quantum hac conferti Ad hae perpetuae suspiciones inter cives sinibus regundis lites sunt, dum alii immoderara semper ου perquam si ira manum civilibus rebus sub quocunque colore injiciunt: aliι de dam-Πo caveΠdo sudios8 certant. Imo quodpessi ιm omnium est , s tibi oliquando cum Pontifice Romana sede controυersia sis, aut bellum: η forte brutum in te fulmen, quod fieri eonfuerit, sinistra aure viis
tum: si subdisi tui d fidelitate juramentis absoluti: Dii boni, quortune in Republica hostes, transfugae proditores ' Pam pene totus sacer ordo partes tuas desierit,VR ad nutum Pontificis componis: jam potentiam se opes suas, quas beneficio atque libertate mallorum tuorum habent, in Reipublicae tuamin injuriam impendunt: jam pomisn pro concione adseditionem provocant, iam privatorem animos in secretis confessisnibus pertentant, aut turbulento jurisjurandi vinculo constringunt: breviter jam tibi plus laborandum de peste intimis Disceribus Re publica tua πιο quam externo hoste, qui perfidia Usuperstitione οβ
20쪽
S. XIV. Caeterum imperium summum, de quo iam diximus, non debet confundi cum absoluto; non enim haec aeque late patent, sed differunt inter se, si Scholasticorum stylo id efferre liceat, ut latius & strictius. Omne quippe imperium absolutum est etiam summum, sed non vicissim; quae observatio quanti sit momenti, ex sequentibus ulterius patebit.
f. XU. Ut summi imperii, Princeps in his terris non habet si
periorem, immi: s proinde est a legibus humanis, poenisque civilibus; neminique obnoxius, nec ad rationes redis dendas adstrictus, adeoque & Personam referens sanctam atque inviolabilem. Quae rursus contra Monarchomachos, de quibus adhuc uberius infra, probe tenenda. Conferri autem omnino meretur PUFENDORFIUS de I. N. &G. l. . c.6. ubi haec omnia plenius exponuntur. Cum tamen αqui in his terris Superiorem non agnoscit, nihilominus intuitu quorundam jurium Majestaticorum, eorumve exercitio limitationes quasdam sus ire possit, patet sane, qui habet Imperium summum, non ideo statim habere absolutum M. f. XUI. Imperium vero absolutum nobis dicitur, quod defer
tur Uine conitionibus expressis3 vel est facultas regen
ruin stat, non domesticis Diribus: Origo 0us mali non aliunde, quam dprodigiose illa doctrina, qua iurisdictionem in sacris rebus imperio Principum eximis, ου as unum Romanum Praesulem defert. U Cons. WEBER ad PuF. dem. H&C. l. a. c. s. II. notar. TREUERUS ad eundem LC. p. so&ca, Conferatur hic vel maxime OGO in obs ad Pus. de OT.