Desiderii Erasmi Roterodami Colloquia familiaria nunc emendatiora, quibus accedunt notae recognitae et auctae a Davide Constantio

발행: 1681년

분량: 838페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

561쪽

FUNUS. 1 7

Ianoe animam egent comitatura. Erat auteni immensus Post haec iterata est confessio, dataque bene dictio. M A. Ita essiavit animam Z P H . Nondum .Strata est humi et storea juncis contexta, sic ut ab initio convoluta cervicalis speciem ex sese faceret. M A Quid nunc futurum est Θ PH. Eam consperserunt cinere .sed raro kibi deposuere corpus aegroti. Instrata

est tunica Franciscam, sed prius consecrata preculis& aqua lustrali. Cuculla supposita est capiti:nam tum indui non poteratinina cum illa suppostrum est diaploma cum cautionibus. M A . Nova mortis species. P H. Atqui confirmant , daemoni nullum esse jus in eos qui sic moriuntur. Sic aiunt praeter alios mo tuum. S. Martinum & Franciscum. M A . Sed huic morti illorum vita responderat. Ubsecro quid tum postea Z Pn. P irrecta est aegroto crucis imago & candela cerea. Ad criscam porrectam dixit aegrotus;Soleo in bellis tutus esse meo clypeo; nunc hunc clypeum opponam hosti meo ,& exosculatus admovit humero lavo. Ad ceream vero sacram, olim, inqui hasta valui in bellis ; nunc hanc hastam vibrabo adversus hinem animarum. M A. Satis militariter. P H . Has postremas voces edidis. Nam mox linguam mors occupavit, simulque coepit animam agere. Bernardinus a dextris imminebat morienti , Vincentius asinistris , uterque pulcre vocalis. Alter ostendebathnaginem saliis Francisci, alter Dominici. Ceterisparii per cubicurum demurmurabant psalmos alia quot voce lugubri. Bernardinus magnis Vociferationibus Percellebat aurem dextram , Vincentius

linistram. M A . Quid occlamabant Z P κ. Hujusinodifirme Bernardinus : Georgi Balearice, si nunc quo-

a storea vel storia,est teger vilior ex juncis intillamen.

tis qua sterniim humi. . que

562쪽

s 3. FUNUS.

que probas ea quae sunt aliut inter nos. , secte caput in dextrum. flexit. Vincensius contra , Ne quid tr pides , Georgi; vibes Franciscum & Dominicum propugnatores. Esto securus. Cogita quaneum hasbeas meritorum, quod diploma;denique memineri , meam animam pro tua oppignoratam , si esse: periculi. Haec si sentis & probas , flecte caput invum. flexit. Rursus simili clamore, Si haec sentis, in .

quiunt, preme manum meam. tam manum pressit

Ita huc & illuc flectendo capite & premendis manibus transactae sent horae serme tres. Cum jam incia peret oscitare Georgius , ibi Bernardinus crectus pronuntiauit absolutionem : quam perficere non potuit , quin Georgius efflasset animam. Haec sub noctis medium: mane peracta anatomia. M A . Quid mali repertum est in corpore 3 PH. Recte neri. nam exciderat. Fragmentum plumbi inhaerebata diaphragmati. M A . Vnde id Θ P H. Uxor narrabat,

illum quondam ictum sphaerula bombardica. Hinc conjectabant medici, plumbi liquefacti parti uiam

resedisse in corpore. Mox corpus lacerum utcunctae convestitum est amictu Franciscano. A prandio 1epultura peracta est , ea pompa qua decretum erat. M A. Nunquam audivi mortem operosiorem , nec simus ambitiosus. Verum istam opinor sabulam no

lis evulgari. PA . Quam ob rem 3 M A . Ne quid 2 i ritentur crabrones. P H. Nihil est periculi. Etenim

i et iaphrasmati J Diaphragma, est septum transveri I Rod separat maecordia, in quibus eor est & pulmo . ab imeriore corporis parte, in qua splen. & hepar, dc renes. ia. Crabrones insecti genus . vespi simile sed majus, irri tare erabrones a Plauto in Amph. dictum in mulierum i genium quibus si iratis repugnes, magis provoces, nequanne tuo malo recedas.

563쪽

si pia sint quae narro , etiam ipserum interest , haec scire populum: sin minus, quotquot inter illos bonisust, mihi gratias agent, qui haec prodiderim; quo pudore correcti quidam desinant similia facere,

deinde simplices caveant, ne in similem pertrahantur errorem. Sunt enim & apud istos cordati vereque pii, qui stequenter apud me questi sunt, paucorum vel superstitione , vel improbitate, totum ordinem reddi apud bonos invidiosum. M A. Recte tu quia dem , M sortiter. Sed nunc aveo scire, quomodo decesserit Cornelius. PH. Vt vixit nulli molestiis, ita mortuus est. Habebat febrem I anniversariam , quae statis temporibus singulis annis recurreret. Ea tu m, sive quia gravabat aetas nam annum excesserat sexagesimum. sive aliis de caussis, solito mabis urgebat hominem, & visus est i pse praesentire, diem At lem imminere. Itaque quatridao prius, quam mor retur , erat dominicus dies; templum adiit, consessus . est suo paroesio, audivit pes licam concionem & si crum: a sacro, reverenter accepto pignore corporis Dominici,domum se recest. M A . Non usus est medicis 3 P Η. Vnicum dumtaxat consuluit, sed non munus bonum virum , quam bonum medicum: et Iaco-b0 Castrutio nomen est. M A . Novi. Nihil illo sinc rius. P H. Is respondit, suam quidem operam amico

non delaturam , sed sibi vi i plus esse praesidii in

Deo, quam in medicis. Cornelius hanc vocem non minus alacriter accepit , quam si certi stimam vitae spem ostendisset. Itaque tametsi semper pro suis i cultatibus fuisset perbenignus in pauperes , tum

ru dquid decidi poterat uxoris & liberorum neces xtati, impartiebatur in egenos . non istos ambitios

a Manio roriam in Id est, singulis rimancurrentem. 'i mendicos,

564쪽

FUNUS. 4menlleos , & nusquam non obvios , sed In probos, ut pro viribus industria laborandi cum pauperi CPugnabant. Rogabam hominem ut 2 decumberet. Scsacerdotem ad sese accerseret potius , quam ten

corpusculum defatigaret. Respondit, hoc sibi se per studio fuisse, ut amicos suos sublevaret potius, si posset , quam gravaret officiis ; nec se sui dissimilem esse velle in morte. Ne decubuit quidem nisi postremum diem,& noctis partem, qua reliquit terras. Imterim ob corpusculi lassitudinem baculo nitebatur, aut sedebat in cathedra: raro componebat se lectulo, sed vestitus & erecto caste. Hoc tempore aut ma dabat aliquid de curandis egenis , maxime notis aut vicinis, aut legebat e libris sacris quae provocant ii minis erga Deum fiduciam, quaeque illius in nos c aritatem declarant. Si per lassit inem ipse minus poterat, audiebat amicum praelegentem. Frequenter miro a istu hortabatur semiliam ad mutuum am rem & concordiam, atque studium verae pietatis; s licitosque de morte ipsius amantissime consolab tur. Inntidem admonebat suos, ne quid aeris alieni praeteriretur indit lutum. MA. Non condiderat testamentum Z PH. Iam pridem sinus ac valens id curarat. Negabat enim, esse testamenta, quae fierent ab agentibus animam, sed deliramenta potius. M A Nihil legarat monasteriis aut egenis3 P H . Ne te metum quidem. Ego,inquit, pro mea portione dispem savi facultatulas meas; nunc ut earum possessionen aliis trado, ita trado & dispensationem. Et confido,

meos sanctius dispensaturos, quam ipse seci. M A.

a Decumbere praeter quod significat iacere recubare, ridem quoque est ae morior sie cicero phili. i. quod gladi totes faciunt, ut honeste decumbant, id nos principes πι-

rarum faciamus. '

565쪽

Non accersebat ad sese pios homines , quemadmodum fecit Georgius 3 P H. Ne unum quidem: praeter 'miliam & duos intime amicos nullus aderat. MDemiror quid senserit. PH. Negabat, se morientem pluribus molestum esse velle quam sui et nascens. M A. Exspecto finem istius fabulae. P H. Mox audies. Venit dies Iovis. Ille stratum non reliquit, sentiens caetremam corpusculi lassitudinem. Accitus par chus impartiit extremam unctionem ; ac rursus porrexit corpus Domini , sed citra consessionem. Negabat enim , quidquam scrupuli resedisse in animo. Ibi parochus agere coepit de sepultura, qua pompa, quove loco sepeliri vellet a Sepeli . inquit, me quo modo sepelires infimae sortis Christianum: nec mea resext,ubi seponas hoc corpusculum,aeque inveniendum in extremo die ubicunque condideris. Pompam funeris nihil moror. Mox injecta mentio de nnitu campanarum, de tricenariis, & anniversariis, de diplomate, de communione meritorum emenda.

Tum ille , Mi pastor, nihilo pejus habebo , etiamsi nulla sonet campana. Si me vel uno sanebri sacro dignaberis, plus satis erit. Aut si quid aliud est,quod

ob publicam ecclesiae consuetudinem citra scand tum infirmorum omitti vix potest , id tuo permitto arbitratui. Nec est animus cujusquam vel preces commercari, vel meritis quenquam suis spoliare. Satis meritorum 2 exuberat Christo: & confido, totius ecclesiae preces ac merita mihi, si modo vivum

et Minabatur Theodoro Tn3nnus mortem insepuliam eo te ineptum respondit, si putas interesse supra texram an infra putrescam. Senec. de tranq. animi c. I . a. Omnis enim plenitudo in ipso habitat Col. i. Et e

ipsius plenitudine oaures accepimus di gratiam pro gratia.

566쪽

FUNUS.

cum membrum, profutura. In duobus diplomatibus mihi tota spes est. Alterum est peccatorum me

rum , quod princeps pastorum Dominus Jesus ab levit , assigens illud cruci alterum quod ipse suo sacrosancto sanguine scripsit & obsignavit , quo nos certos reddidit de salute aeterna , si totam fiduciam

nostram in ipsum transferamus. Absit enim ut structus meritis ac diplomatibus provocem Domitinum meum, ut in ludicium veniat cum servo ; ce

tus, et quod in conlpectu ejus non justificabitur omnis vivens. Ego ab illius iustitia opello ad ejusdem misericordiam, quoniam immensa est & inetabilis. His dictis abiit parochus. Coroelias , veluti magna spe salutis conc*pta , gaudens & alacer , jubet sibi quaedam recitari e sacris voluminibus , quae confirmant spem relarrectionis R. praemia immortalit lis : velut illud ex Esaia 3 de morte Ezechiae dilata,

una cum cantico : deinde cap. Is. epistolae Paul. QCorinth. prioris:de morte Laetari ex Jobaline :

praecipue historiani Christi Evangeliis.

Quam hic animo devorabat lin ita , ad quaedana suspirans, ad alia compositis manibus gratias agens, ad quaedam bilarescens ac gesticiis , ad nonnulla preculas quasdam breves ejaculans. A prandio eum paululum temporis obdormissiet, jubet recitari in put ex Evangelio Ioannis duodecimum , utque ad historiae finem. Heic dixisses, hominem plane transsifigurari, amarique novo spiritu. Iam dies vergebat ad vesperam i accersit uxorem ac liberos: ibi erecto quantum licuit corpusculo sic affatus est suos : C, xissima conjux , quos Deus ante conjunxerat, ident

x Quod in conspectu. Psal.i t. v 2.

567쪽

nunc separat , sed corporibus dumtaxat , idque albreve tempus: curam, caritatem, pietatem, quam

antehac partiri soles in me Se dulcissima pignora. totam in istos transfer. Ne putaris , te ullis modis posse magis demereri vel Laeum, vel me , quam si astos , quos Deus dedit nobis conjugii fructum , fio educes, foveas & instituas , ut Christo digni habean

iur. In hos igitur conduplica pietatem tuam,& meam portionem in te translatam existima. Id si feceris, ut sectaram confido , non erit cur videantur I o phani. Quod si repetas matrimonium. Ad hanc vocem uxor erupit in fietum , coepitque dejerare , scnunquam de repetendis nuptiis cogitaturam. Heiccornelius : Soror in Christo mihi carissima , si Do minus Jesus largiri dignabitur tibi propositum istud ac robur spiritus, ne desis donoxoelesti. Eric enim hoc tibi pariter ac liberis commodius. Sin fio vocabit carnis infirmitas, scito, quod mors mea te liberat a jure conjugii , sed non liberat a fidciquam meo tuoque nomine debes curandis commim nibus liberis. Quod ad matrimonium attinet, utere libertate quam tibi permisit Dominus. Tantum hoc te rogo moneoque, ut virum tibi deligas iis in ribus, tuqtie te ilii talem praebeas,ut possit,uel suapte bonitate ductus , vel tua commoditate provocatus, amare privignos. Proinde cave, ne cui voto te ol stringas. Serva te liberam Deo & liberis nostris, quos sic institues ad omnem pietatem, ut caveas, ne De cuipiam addicant instituto , donec per aetatem dc

Ierum usim constiterit , ad quod vitae genus sinti orphani, ii dicuntur qui earent & patre de praesidis epupillus qui carer tantum patre, sed non praeiadro paterno, cumratore juvetur, Orphanotrophium locus alendis pue- ais destinatus.

568쪽

pUNUS

idonei Deinde versus ad liberos, exhortatus est alstudium pietatis, ad obediendum matri, ad mutuam inter ipsos caritatem & concordiam. His peroratis, dedit osculum uxori; liberis, facto signo crucis, ire catus est bonam mentem , & Christi misericordiam. Post haec intuens omnes qui aderant, Sub crastinana, inquit, auroram Dominus, qui diluculo revixit, prost a misericordia dignabitur hanc animulam ex hi ius corpusculi sepulcro, Eque hujus mortalitatis tonebris evocare in lucem suam coelestem. Nolo, t neram aetatem excubiis inanibus fatigari. Ceteri quoque vicissim dormiant. mihi satis est unum ades is vigilem, qui recitet sacram lectionem. Transacta nocte sub horam quartam, cunctis praesentibus, jus sit recitari psalmum totum , quem Dominus orans recitavit in cruce. Eo finito, jussit exhiberi cereum,& crucem. Et cereum accipiens, dixit: Dominus iuluminatio mea & salus mea; quem timebo ξ Crucem exosculatus dixit: Dominus protecti r vitae meae ; a quo trepidabo 3 Mox manus super pectus in siip cantis gestum composuit, & , oculis in coelum er*ctis, dixit: Domine Iesu, accipe spiritum meum. Et Irotinus clausit oculos veluti dormiturus.; simulque evi flatu emisit spiritum: dixisses, illum obdormisse, non exspirasse. M A . Nunquam audivi mortem munus operosam. PM. Talis saerat in omni vita. Uterque suit amicus. Fortasse non aeque dijudico, uter decesserit Christianius : tu qui integer es , rectius

dispicies. M A . Ita faciam, sed per otium.

569쪽

ECHO.

1 Echo.

D 'Upio paucis te consulea e , si vacat. E c. vacat. Ju. Et, si venio tibi gratus iuvenis. Ee . Venis. Ju. Sed potesne mihi δ de saturis dicere verum , Echo 3 E c . 2 U F. Ju. Et Graece nosti 3 quid isthuc novir E c. Noui. Ju. Qualia tibi videntur M sarum studia 3 E c. 3-Ju. Censes igitur terendos auctores . qui conducunt ad bonas literas i Ec Teras. Ju. Quam igitur mentem habent isti, qui haec studia linguis traducunt suis 3 E c. Suis. Ju. Sed uti nam harum cultores smiliter essent & pietatis studiosii Ec. O sit Ju. Nunc quorundam improbitas omnes reddit invisos. EC. Γοως- Iu. Et multis hominum , peccatum consertur in nomen eruditionis. qc.s O νοις. Iu. Atqui vulgo videntur non infimi. E c . Fimi. Iu. Quid facere censes eos qui terunt aetatem insophistico doctrinae genere ξ Ec. Nere.

Li. Portassis telas aranearum. Ee. Harum. Iu . At 6 Penelopes telas texunt ac retexunt. E C. Texant.1 Echo. o Vid. Metai lib. 3. tamen hae in fine liquori, tinet potest. ει ingeminat voces. est proprie vocis repercussis. quae fit praecipue in locis concameratis oc in convallibus: unde Graeci rupes concavas vocant Extat Ausonii Epigram. bris is lingua sum filia &c. Extremιs pereuntι a fine redueens ; ludisicata sequetr verba aliena meis. α J Id es i. possum. 3 Id est . sacra. Id est, scilicet. s σνο , J Id est. Asinis. σ ut aranearum telas texere signis tempus terere in robus inanibus: ita peneIoppes telam texere, est actum agere, &destruere quae mox reiarcire volumus a Peneloppe uxore vlyssis, quae ut procos deluderet, quot .interdia

570쪽

Iu. Cui suades ut me dem vitae instituto 3 E C. Tmto. Iu . Erit auipicatum, si uxorem duxeroΘ E C. Sero. Iu. Quid, si mihi veniat usu, quod his qui incidunt in uxores parum pudicas, parumque frugis an Sc. Feras. Iu. Atqui cum talibus morte durior est vita. E c. Vita. Iu. Siccine in rebus humanis dominari fortunam3 E c. Vnam. Iu. Maξis Artasse expedit, ut aliquis prae conjunio monachi institutum eligat. EGLi at. H. Quid ruperest remedii, ubi quem ad mxerit jam no)us inselubilis ξ E C. Bilis. Iu. Attamen miserum est , homines vivere solos. E c. 'Iu. Cujusmodi censes horum temporum plero' monachos 3 Ee. Iu. Quid igitur istos mo vel , qui suspiciunt illos ut semideos Z E C. α Δε Iu. Quid captant plerique , qui ambiunt sacerdo rium3 Ec. Otium. Ia. Praeterea nihil habet smerdos Z E c. 3 S siit . Iu . Quid bonae rei contigit illis cui fiunt episcopi 3 Ec. K: i. Iu. At nulli. magis vivunt in otio. E c. Scio. Ιa. Quae res illos admonere noterit, ut intelligant quantum sustineant onust E c. s Q νήο. Iu. Ergo res praeclara est sacerdotium, si quis se in eo gerendo qualem oportet praebeat3T ς. Beat. Ita. Quid fructus erit, si me eo eram in aulam eorum , qui praecellant monarchica digni- ςe : E C. ε Ate. Iu. At non paucos video qui solento tu J Ide 3 omnino. . . id est dolorem. Δ οι J id est, timor. R. dot J Id est, lucrum. -. '.

Idesti labores. o ,. J Id est, mens . . . -

Ate, Dea est Homero, mala immitient. simultates xii npii acto unius re abi. pingitur vide su

illinc

SEARCH

MENU NAVIGATION