M. Fabii Quintiliani De institutione oratoria ex recensione G.L. Spaldingii. Tomus primus septimus M. Fabii Quintiliani Declamationes maiores et minores item Calpurnii Flacci ex recensione Petri Burmanni

발행: 1825년

분량: 679페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

DECLAM. X. SEPVI.CRUM INCANTAT 'M 367 meus discussis tenebris; ita dimittatur aliquando : prosilui protinus, et accessi, vultus, comas, ora perspexi; meus erat: quam laetum se, quam hilarem offerebati quomodo persuadebat mihi, ne erederem morti l XIV. Scelerate nescis pater, quam similem viventi filium cluseris. Circumibant totum corpus oculi, non inveniebam quid ignis misset: subinde dicebam, hunc ego extuli r hunc rogo imposui t ex hoc ego cineres et ossa collegi y si talis est, quid habeo quod lugeam y perisse filium meum hoc uno intelligebam, quod illum non poteram patri ostendere. Constebor, primae tamen nec ego credidi nocti, et tanquam victis irascebae oculis, et erubescebam misera , si quies fuisset: ecce iterum iuvenis , ecce iam quotidie venit. Quid habeo quod interpreterr verum est utique, quod semper est: novissime non tanquam umbra veniebat, sed assidebat, sed amplexus dabat: ego sentiebam et recipiebam. Quotie cumque domus fuerat grato sopore prostrata, aderat ille, quales humanis se offerunt oculis propitii dii, quale laetissimum numen est, quum se patitur videri. Sicut

Cluseris Eluaeris . Leid. pr. Quid ignis egissec Ex hoc ignis

Laetissimum γ Laetissime, W. Misisti Q. Graev. Iecti Hesiod. e. 16 legit ridere. Et sequentia ita lu-

gii et distinguit. Sictu omnia r. l. . o. f. .. l. m. . et Profani Pro M. e rao aditibua totis, a. f. etc. mox age

402쪽

omnis religio templorum, Omnis religio locorum, quum tacuere mortalia, et prosani procul erravere sedibus t tis, solitudine frui, et de suis dicitur exire simulacris :ita iuvenis meus noctibus totis agebat filium, et paterna domo ac penatibus suis fruebatur placidus, et mitis, et matri propitius , ut numen et deus delabi sideribus , et venire de liquido puroque aere videbatur. Quid imprecer sceleratissimo patri y umbram probare voluit. XV. Miseremini, iudices, ut hoc facinus , quibus de-hetis, accipiatis animis, maius parricidio, maius, quam si filii sepulcrum landitus eruisset, et sacratos morte lapides, etiam cineres et ossa religiose quiescentia fracta sparsisset urna. Advocatur homo, cuius ars est ire contra naturam: qui simul Ore squalido barbarum murmur intonuit, fallere coegit superos, audire inferos,

v s. pr. Lucas. Seuibus totis Sedibras Iola , Leid. pr. Mallem, quum liacuerem Divitia et miserat, errare procul aedurus vel sedabias: nam hae commutantur . et hie templa notant γ ωια actiti linestui est. B M . L nis motis LMenis omnia. Leid. pr. pro var. lecti male; ita decl. ra. 18: Legatus metia , n hi vide. BunM. Vt numen Francius volebat. et in numen ; et mox , Mideretur.

Qui simi se Ac deest Leid. pr. see. Lucae , et elegantius quoque omittitur , ideoque saepe eiecemini auctoribus eoi ieibus MSS. viri docti, quos vid. ad Cic. VI, ad Fam. 8. et ad Phaedrum pluribus locis; et Gron ud Liv. VI, t. Bu M. Fauoreφιe coegit sti r os eguraesciunt W. Leid. t r. c qui et μαι-

sed ille fallers stoierbos, hie sallereos. Lucas. GMere e megit su seros. Ubr. Clariis. Sehultingius: imGlare coegit averos, Praeseri, ut Deos alienox a veneficiis accipiamus, et e rum vim inrtuentes. Iuseros vero ad veneficos adtiivandos venire , et Rit dire eorum preces; et sane non inmerebimc lectionem repudiarem . et Permi eros solem. lunam et stellas tutelligerem . quibus Pallorem offundere carminibus suis mugieredebantur. Ne Medea apud Ovid. Met. VII . 2M :

nenia; et quue id genus passim cur Gol. Pallare etiam probabat F-- eius, et mox legehat . horrere inferos. Bestius vero de ratione Emend. leges, ea P. ιέ, Pallereque eoegit. Al- meloventus . psallere coegit . quia sequitur crudire; si vero Pallere retinendum . volebat audere in eros , minime probabili coniectura. Ea revero, quod exhibuit obiectitus , iatu

403쪽

DECLAM. X. SEI VLCRUM INCANI A TvM 36 it remere terras, ut experimentis loquenti iam fama est: coiistitit iuxta tumulum miserrimi iuvetiis inors certior: nunc opertae, inquit, arcana in ea, tenebrae, ad iiiv;ile modigna, nunc Omne Per unum Humen, et religio, quam

oecupaverat anto seculum Meursius

in spiei legio ad Theocriti idyll. II.

P. 8. Coetu vero etiam verbum in magicis usitatum, quo Potentiam lin-rtim sagarum iudicatur. Ita Claud. I, in Rusi. 159: De Magas quemιs et fia-

en stare coegi. B v m.

t exmrimentis ge , ut experimenta loquensium fama est.Vt apud Plautum loqui argumenta ; deinde uteonstitu et mox , et nunc mentiae. Si tamen Omittatur, posset retiueri vulgata, sed deleta coniunctione: ul, tremere terras, everimema M.f. est, ut constitie etc. Atque ita nihil mutandum esset, nee et seq. periodo adit elen inm. MHVLT.

I riserrimi Miseremini, W.' ne opertae, inquitὶ Nunc opinor, inquit, W. Leid. Pr. se . VOSS. Pr. sec. Lucas. Latet aliquid , nam quid

si ut DPeriae tenebrae, vix capio. Forte' acae, vel illa vox orertae, est glossa ulteriufi arcana , qua arciam Sacra E plieuit aliquis, per o ris, ut et Verintanea saera dicta suere. BYRM.

omne per u nι Quid hoe sibi vult p an est chaos, quod solent

in voeare magi, magaeque et Seue

Medea initio. iiidam e iees Perinum men exhibent. Quod quid sit . ilidem obscurum est. An est Aeribendum Tristum numen Z ut Frumen Danubium et similia, ut intelligatur Hecate, tu magicis quoque sacris invocari solita ; quum autem addit omne , id dicit , quod est apud Virgil. lv Λen .,

bumque , Chaosque , Trageminam-

e Hecaten, tria Mirginis ora Dianae. Porro legendum , religio, quam mihι arrogo. Religionis nomine mera rideos, illorumque curam comple ii

iuri Posset et legi, Promer quam lato mihi arrogo ; nam in Gron Oviaia , istius lettionis vestigia ni=pare it, uinet. Wr quam ista in re ; seu commodissime legi posset et proxime ad antiquam scripturam accedente Iectione : Omne mutrarum numen, id ostperditurum, egregie noxium, exitum haud dubie serens, ut supra deelatii. 8 . 3 t Perituro laborare festo Petr. Bel. Civ.: Peritura ProcterV fata, apud Flor. IV, s: Quibus capi imminebat; et

ni itid F stum: Cadtica aias eis etc. t . Nunc omne montim niamon et religioso quam . Ue. Nunc omne perinum numen et religio , iam etc. Vosa. sec. qui habet etiam , et religio quam istum rogo. Nunc omne ieraseum numen Et

religio , quam isti irrogo. Obr. Nihil hic sere video, nec Placent coniectu- a doctorum virorum . nisi quod Tririum posset admitti, si non omne

adderetur. Forte scripsit: nune OmnastiPernum et imum numen , quae Perconi Peu diu scripta in omne Permitim, vel per unum ubi erunt. Vl in v et a peros et insuros. Sie numen Aut renum, O .id. Met. XV, 228: Imtis erran s. Pluto eidem Metam. IV, P set et legi: nunc omne sugitura numen, vel , nunc omne ster imum, vel s0gium , numera ) et religionem quam

citissime, rogo, Promus adrale , suc- eurrite, ita mox ad magiam: tu, cuius ibi leges dii stiperi manesque torquera tiar. De magicis vero sacriis Plurima

404쪽

M. FLB. QVINTILIANI

isti irrogo , propius adeste , succurrite. Magis mihi laborandum est, quam quum Sidera mundo revelluntur, quum iubentur hiberni fluviorum stare decursus, quum potentiore carminis veneno Victi rumpuntur in mea instrumenta serpentes. Custodiendus est iuvenis, assignandus est inseris, et densioribus transfuga cludendus est lenebris: quanto lacilius opus erat, si revocaretur tMox in ipsam dicitur incubuisse pronus urnam, et inter ossa, et inter Cineres verba clusisse: hoc tamen subinde respiciens consilebatur, repugnabat umbra. Itaque carminibus non satis credo, praesigamus omne tumuli latus, et multo vinciamus saxa ferro: iam bene habet, exspiravit aliquando : non videri, non progredi potest: an mentiar, scies proxima nocte. Omnes mehercle parentes, utique qui liberos perdiderunt, ire in istos oculos , in ista ora debebant. XVI. Tu sic filium tuum clusisti, tanquam nocentes ad inferos revocari soleant animae, quae inter Ianguentium familiam, et tristes penatium morbos, vagae errantesque magica vanitate optantur ' Laqueone vitam damnatus eliserat' noxium per sua viscera exegerat ser-ruint an ex conscientia Venena PraeSumpserati nec re-

Assignandita est inueris Ita Iustinus xl V . 4: Eumenem assignari custodibus praecessit. RQignabat umbra Repugnat. V. Lei l. Dr. sec. Voss. pr. sec. Liacas. De tu istos oeulos Viigilibus sci-linet; Ovidius Ep. XI. 89: - Iratac demunt Pectora Phingi contigit. ι que meus unguιbias ire genas; I Amor , , 64: D minus in setitius ungui sire meos ; quia antem haec fere arma sunt muliebria , dubito vehementer .an nou legendum sit: omnes Parentes , utique quae liberox Perdiderunt. Bunn.

405쪽

DECLΛu. X. SEPULCRUM INCANTATVM 3 7 ieipiebat se, nisi carmine inclusus' quando domum tuam sunereus et squalidus , quando te terruit Z Crudelissimo omnium pater, de silio tuo malam umbram secisti: quas

nunc putas uxoris miserrimae esse cogitationes t qua materna viscera persuasione torquerit Nunc filius meus illic, unde venire consueverat, iacet Strictus, alligatus, impatiens: queritur solito terram graviorem, utique quum sentit venisse noctem, quando umbrae feliciores dimittuntur ad matres. At vero, si qua inter manes Colloquia sunt, et esse credo, non deest qui iuveni meo

dicat, quam vilis tuis suistit quam libenter te perdiderunt i Quid illa mater, ad quam ire consueveras t has libi catenas , haec vincula pro merito reddidit Z ita infelicissima omnium mulier, et si magus etiam recedat, lioc periclitatur, ne filius se putet venisse ad invitam. Agit iam hoc loco nobiscum maritus gravius , altius ,

sapientius, ut homo sine dolore: negat ullos esse manes, contendit omnia perire cum corpore, neC remeare viventes a Cinere sensus, nec tam videri imagines hominum, qRam cogitari, et oculos luctibus credere : quod si ila est, magum ad quid advocavit' Pessimus paren-

etsi ninius iam.

ntam, contrarius existeret sensus , et dicendum fuisset, et remeare; Badius hie supplendum esse voluit, nec Sc. stetur , vel ait remeare viventes; similia exempla ex Cicerone produxit Buchiierus. ut puto , ad Fabrum iuverbo nego; et plura ad Livium lib. XXII. eap. S3; Iae. Grouov. et Pater eius lili. IV. Observ. I. Bu M. Ad quid adooeis il Quid ad ea-Mit. Vos . see. Ita quid Meniant illustiavit HeIn si iis ad Ovid. ex Pont. I. I, i 3; et sic hoc, id , pro M. vel .ia hoe et iit, vide Munck. ad Hygin. sab. 34 ; sicque frequenter Tetentius et alii. Bvari. -- Pessimis Pessime, V. Leid. Pr. Sec. V s. Pr. Me. Cesb.

406쪽

37 a M. FIB. QVINTIMAM tum, qui dum liberos suos sepeliunt, flere contenti, ut obiter ab rogo siccis oculis revertantur; negat ad manes, negat ad umbras pervenire quod plangas: amrmat Perire lacrymas, amrmat peti re singultus. O sceleratum hominem, quisquis luget, et timet ne hoc perdati XVII. Vana ergo sapientes persuasione frustrati, qui constare homines et perfici corporis elementis anima que dixerunt: corpus caducum, fragile, terrenum, ut sicca humidis, calida frigidis, resolutis adstricta pugnarent, partim aut doloribus amet, aut novissimis

annis , et senectute dissolvi. Animam vero flammei vigoris impetum, Perennitatemque non ex nostro igne Sumentem, sed quo sidera volant, et quo sacri torquentur axes , inde venire , unde rerum omnium auctorem parentemque spiritum ducimus; nec interire, nec Solvi,

mentis animaque. Com. Vnde legerem eo oris elementis animaque, uisim imae elementa, ignem caelustem

intelligat. Vt in sequentibus videtur

sacere

Partim in Partium arat, Obri mei. Leid. pr.

Ea senectute Aut, Leid. pr. 1ee. V s. Pri se et edd. priores. Et vero iam eposuisse Meursium ad Lyco, phronem, notavit Almeloventus, sorte ideo mutare voluit vir doctus, quia semel tantum partim positum videbat. quod repetendum eredebati Sed ita saePe veterea solent. Ut Cie. Iv Tusc., ι; v. Popin. ad Caton. de R. R. cap. S. Forte etiam rectius legeretur, remus-aime annis et senec te dis Min; liae Oee n Missime saepe, et hae etiam diaetamatioue . pro Gaiapus tititur.

Sidera in Iant Badius Mol untur legisse videtur.

Qui dum Dum deest Leid. et oss. Omni hus; deinde sepelisit, Leid.

obiter obiter. Leid. pr. et videtur ita legisse Badius. qui explieat: eodem itinere rei matur. Similiter scribitur .apud Apulei. VI Niles: Nebreineulo quidem te ore refectos ob uer reduis eunt; ubi Prieaeus p. 323: Obiter. et explicat similiter, ut ante. Et ita lite

ignificaret Miter reMerti, sine animi dolore, ut egressus erat; nam siccis Pater oculis egressus, qliti tu nil rogum ventum esset, neverat moris causa ,

non doloris , deinde a rogo , snito tum quasi luctu, domum rediit siccis

407쪽

DECLAM. X. SEPULCRUM INCANTAT 'M 373 nec ullo mortalitatis affici sator sed quoties humani pe

ctoris carcerem effregerit, et exonerata membris mortalibus levi se igne lustraverit, petere sedes inter astra, donec in alia fata seculo pugnante transmigret: deinde prioris corporis meminisse: inde evocatos prodire manes, inde corpus et vultus, et quidquid videmus, accipere, occurrere Suis imagines Caras, aliquando et oracula sieri, et nocturnis admonere praeceptis, sentire quas mittamus inserias, et honorem percipere tumulorum : rogo, quum filius perit, nonne Satius est hoc cre

deret Tuae tamen, inquit, hoc quieti praestiti, ne attonitis

agitata terroribus, sollicitas Semper ageres, SuSPensa S-que duceres noctes. Ita parricida commune facinus secisti, et imputas, quod silium videre desiimus 3 somnum enim ante petebamus, et placidum soporem: crudelis, nunc inquieta , nunc attonita mater est, nunc perdidimus nocteS.

XVIII. Vmbramne tu filii rem formidolosam, rem plenam putasti esse terroris' quid illa Iaelius laetet quid illo blandius vultu i quid magis adulatur oculis y quid

possunt videre libentius lacrymaet Non magis metuenda est umbra silii, quam cadaver : neceMe est ut mors

prioris meminisse, cPr. m. Leit . fiuis peracripluui vero, corPoria Prioris m.

Quid possunt indere Lege, quid

possum liberitius ridere MerI mans. Vt mox, quando enim me tu nis nisi Mntem Dialia. ScMULT. Neeesse est ) Αu, nec necesse est, ut

mors horrida siau . nisi aliena. Suili-eet alienae orsitan ete. Scuu .

408쪽

liorrida fiat aliena. Sed aliae forsitan animum imagines territant, et tunc inseri vocantur , quum ignoti sunt: itaque prudenter, si tantum ad suos veniunt. Scelera lusille, ille impius, qui eumque defunctum filium vidit, et meminit quod elatus est. Terrebaris, inquit, et sollicilis noctibus laborabas : itane es, marite , crudelis y tuclusisses filium, etiam si ad te veniret 8 Nec magus, inquit, inclusit umbram, sed persuasioni tuae succurrit: ideoque putas non venire illum; quia nec ante veniebat , quia nec factum est aliquid , in quo avocareris :hoc ipso incipit mater sibi gratulari. Ita non tenetur , inquit ille, non premitur, nullo carmine, nullo inclusus est ferro. Removete ergo omnia , et interrogabo : ego autem scelerata tam cito credidi, ita non ille ad me veniret solutus et liber 8 non ad hos oculos , non ad hos properaret amplexus ' Quando enim me iuvenis ipse, nisissentem , quando non lividum pectus, et sanguinantes vidit lacertos' quando non erubuit matri secisse terr rem' Arte cluditur miser, arte retinetur: quid vis carmina tibi amplius praestent i essecerunt quod repromiserant : desinis erubescere iam, quod filium non vides pXIX. At tu , cuius in leges dii superi manesque to quentur, qui nocturno terribilis ululatu profundum specus et ima terrarum moves, modo Servientium revo-Cator animarum, nunc idem crudelis et inexorabilis custos, aliquando preces et matris admitte. Paciscere

quantilibet, totos lugentis posce census, non ut i ores,

in quo i alti ocarer . ficii. me socium, vel, in quod adi ociarer.

409쪽

nec ut horridum carmen exerceas, sed ut serrum tuum

refigas, ut verba tua rosolvas, ut nihil feceris, dimitte tantum, et evocasti. Nihil ipso crudeliter: patri, scio , paruisti, sed et huius etiam lacrymis, planctibus huius

indulge , consule famae tuae: exsecrabilem te, mage, facies et invisum, si scicilius de filio exoraris, ut includas; nec tu, marite, nec lu timueris, ne ultricis um-hrae vanis exagitere terroribus , ullisque imaginibus :

hinc secura dabitur quies, scit ad quam debeat venire dimissus. Iuvenis piissime , iuvenis indulgetilissime ,

nunquam matri tuae umbra, nec maces, Si modo veneficum pondus, et terroribus omnibus verba graviora

mago patiente discusseris, ad me, inquit mater infelix, ad meas noctes , ad meas lacrymas, ad illos viventes mihi semper amplexus miserae propera. Scio quid mihi nocuerit, scio quid me torserit: fruar, et tacebo.. Et ei Masti Et deest W. Aihil ipse crudeliterὶ Plenum est, erudeliter Iecisti. Vt supra hae deel. vi avere, nihil corit m Moluntarem. Sei licet Iereris . et paulo ante, itaque

Te, mage acies Tem Leid.

Pr. Coth. nee mane γ I cenianes, W. Lutas. obr. Ad meas novies Ad tuae noctes, V. Leid. pr. VOSS. pr. Sec. moentes Aliquid latet: nescio, an, id est humectulos. Vsuscere apud Lueret. sed deliberandum. ScuvLT. Nituum suspieiovi locum faciunt superiora, ubi de lioc filio non . ut umbra, aed velut vivente toties egit. Miserae Miserere. U. Leid. pr. Me. VOM. Pr. see. Lucas.

410쪽

DECLAMATIO XI.

DIVES ACCUSATUS PRODITIO XIS.

PauPor et diet os inimici, utrique torni li ri. Bellum inciducivitati. Diuos, dua creatus, Profoctus est in castra. Rumor ortus est, ab eo Prodi re ublieam. Procossit PauPer in concionem , et accusavit divitem Proditionis. Absentes eo populus talis libita liberos eius occidit. Reversus Aio est Uictor a bello: Petit ad si Alicium flios Para oris. Patre in offert. Contradicit diues. Erant enim log s. ut

Proditor moris Puniretur, ct cialumniator idem Patrecim quod reus, si conMictus rasci.

CAp. I. Exspectaveram quidem, ut de inimici moi .applicio non quaereretum, nec me decipi posse credideram in ultione, quam mihi debeat civitas, tam ii heri doloris: sed quatenus eo malorum novitate perveni, ut in vindicta primum mea consulere leges ne ii Ira velle iis,

Ia ultioneὶ In tillionem, Leid. Pr. Debetit) Debebat, W. Leid. pr. Sec. Voss. Pr. sec. et hoc volebat Fraiicius, vel debet. Liberi . loris id est, eui omnia et quidvis videatur permissum lihi te et impune dicere. Ita infra, Perma titit mihi, iudiees. ωlamavit ea meae Q ιeriae hae lege. Et deinde, tibi est lex ιω- rarist et postea, libertas doloria; et lih. VII Insti. έ. Aetrar in eo, quoa Dctum est, liberum Hrbet inutemur. SelivLT. Propius aceedit locus Taciti. lih. II ann. . 3έ: Haud minus liberi doloris et timemum iuvin Piso mox deἀι. BuRH. Vindicta mea lini, Leid. et voss.

SEARCH

MENU NAVIGATION