M. Fabii Quintiliani De institutione oratoria ex recensione G.L. Spaldingii. Tomus primus septimus M. Fabii Quintiliani Declamationes maiores et minores item Calpurnii Flacci ex recensione Petri Burmanni

발행: 1825년

분량: 679페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

541쪽

DECLAM. XV. ODII POTIO II.

Quale tibi remedium debuerit adhiberi vel ex hodierno sentis, iuvenis, assectu: pro homine, qui post odium queritur, quod non amet, parum fuit, si amare desineret: audi igitur, ingratissime, quatenus ad publicas

aures secreta nostra proserre voluisti. Dedi: quid enim, inquit, sacerem, quae remedia tua multa perdideram 8 ferre misera non poteram, quod te iam coeperunt omnes ridere meretrices. Repete, agedum, illarum colloquia noctium, quibus te frequenter alterius, et sortasse divitis amatoris iniuria, receptum, inter Oscula amplexusque monuir quid miser cum sortuna, quid cum mea conditione rixarist parce necessitatibus meis, duo pauperes sumus. Sed et tu quoties in sinus meos lacrymis fletuque resolutus exclamasti; sentio furorem, sed im- Perare oculis, sed animam regere non possumi quam libenter te, mulier, odissem l non est igitur, ingratissime mortalium, quod beneficium nostrum nomine po

tionis infames: remedium bibisti, sed illud odium tuum

est.

XIII. Quid Z quod suris, conviciaris, exclamas, non est haustus illius affectus, sed amor: talis suisti. Aliud sunt, aliud illi, quos in voluptates superfluentium facultatum mittit secura felicitas: improbius pauperes

amant. Sic tumultuabaris admissus, sic moras, sic lin-

Astactu Deest Leid. Pr. Si amare Si sanare detineret, V s.

Ingratissime in Et gratissime, m

, idiei rapiendum. Tua multa γ Lege, ita multa. M l. Iam Ohr. Focte, iam mutia. Ridere odisse, VOM. sec. Franeius co erant castigabata Racaris V id. ad Mel. 3. t aὲ et 4. 8. I in ne usque, Vo 1. Pr. Soa .rarior Et amor. Voss. sec. multuabaris admissus Immo non iamiama. GRONov. Quod rerepit reelatus, sed vulgata optima est.

exclamabas, si rebas, maledierias cle. litoties te admuissem, statim mei co

plom ti fieri postulabas. non blanditiis, sed tuinultu. B RN.

542쪽

M. FAB. QVINTII. l Mpedimenta Drre non poteras: maledicebas populo, conviciabaris intrantibus: cuius unquam selicius commutata fortuna est, si tune omnes oderas, nunc unam Pauper

odistit Quin potius, iuvenis, admittis consilii rationem' quid agis insolix t eur redditam modo sanitatem rigore

nimiae contentionis exasperast Praedico, testor, consumis odium, nondum totam mentem vis persusa possedit, adhuc circa te duo maxime rixantur affectus; adiuva polius, adiuva potionem: contra dic, B gedum, quidquid est aliud, quod tumultuatur, exaestuat, lotiamque sanitas componat hominem: tunc te sciemus amare desisse, quum desieris odisse. XIV. Et innocentiam quidem puellae satis, ut spero, defendimus, magnitudo periculi vocet Preces: consurge, agedum, miserrima seminarum, reliquam defensionis tuae partem tuere lacrymis. Accusator, quid sp ras' quid exspectas' ad genua tua non mittimus eam: toto lichi iii felicem terrore convonias, non exosculabitur manus: mortem, Suprema denunties, te non roga

Consilii rationem Da qtiidem et Curtius III. 7: Ratio tam salabris

consilit accerta est; sed lite sorte legendum , consilium et rationem. Terent. Elin. I, r: Quae res neque con- allium neque modum habet. Cicer. V. Cluent. 65 t mutier abundat audacia , consilio et ratione desieitur; ita su p. cap. 9 : Θιid iam fatere Potest ratio, consilium. Sic mentem et eonsilium ilingit Cicer. I, vers. ar Scelerum Poenis agitatur, et a m n e consilioque ἀoducitur; hoe est. amittit consilium et rationem , ut amulet e dixit Terent. Eun. II, at simul consilium mim raamisti. Bunm.

Cur re itum Uti id redditam . U. Contradie Contradicat. Vas . Are. Cl. Scliuiu dubitabat, an conti ia i , utileontra nitere. S. d sorte posset legi.

eontra duc agediam . quia rixandum et pugilaudum est, due contra amorem,

quidquid est aliud, quod tumultuatur.

543쪽

xv. VI II Porio ii. 5 O ibiti laustra tibi aliquJd de periculo nostro metuque promittis. Nescis, puella non liabet odii remedium: sane tamen viribus potionis effectum sit, ut accusaveris innocentem; susticit ultioni vidisse pallentem; satis est

audisse gemitus: memineris lianc esse, quam tu non,

iuvenis, odisti. Quid agist etiamne perseres illud pro

nuntiationis anceps, illud humanae salutis incertum' numerabis ergo sententias; et si damnaveris, ex Sulla- his, ne laude, gaudebis' puto non a clamasti. An et soqueris, dum carnifex trahit' intereris, dum hos Oculos Occisura contingit manus y duin haec amplexibus tuis notu Cervix, ad Supremos nudatur ictus' non exsilies in On pectus Opponesῖ non fidem hominum deor uinque clamabis' accipies percussanat super palpilautia mem

bra consistens y potes hoc videre Z potes hoc serre t satiatus es. Quod si quid tristius iudicii huius attulerit

Frustra tibi Frustra ubi, w. seis, mella Nescis quod puella, W. Leid. Neseit , mella non h. . Groiiov. Cl. Sehult.: Ali nescis, P. Audisti odisti , omnes scripti et i diti. Cl. Sebuit. volebat: Quam tu

Numerabis Vt stiprii numerantes divites vocavit, ita nune senteutinust, in pro pecunia, quum non dediati, nunc ni merahis sente utias. Intereris Interim , V. Nota cerMix Notata Francius coni ieiebat.

na*itantia merori ad consistentes membra nudabis, vosa. Me. Perm*. mer De ad consistentes potes , Voss. pr. Leid. Dec. Cl. Seli. lentabat, numquid suster haec Pal lantia mortuae t a consistentes membria mulabis. t oena enim et infamia videbatur cadavera utidari. Obr. Accipies perincussam p s. Pal. m. consistes p sed non otiosa vox me Uri, in qua latet sorte. t Ore, quare ego mallem. Avidies 3erxussam' suPer Pat 'itantia in cruore membra consistes ' deel. 4, 17 : Ex-

strages , PUIPitantibtis a ratie cadaseeribus insisto. De voce Pa Pitur e vid. Heins. ad Ovid. V Met. . Ao. Accinxe ero etias cere saepe commutari do euit Cl. Drahentioreh. ad Sil. ubi etiam pro accepit, aspexit legendum esse eeusebamus. Ita et apud Ovid. V Dist. ε aio: Sic feras ct ι-pienda I i. Mulii codices iaspicie/ιda. Bustri.

544쪽

5 i o M. FAB. QVINTILIANI eventus, dii rapide pereuntium beneficiorum semper ultores, dii, quos iste crudelis in amplexibus puellae frequenter moerore, lacrymis, aut finem amoris rogavit, aut mortem, date nobis iustam de ingrato iuvene vindictam: non imprecamur debilitates, naufragia, mo bos: pauper sit; et amet quaincumque meretricem; et amare non desinat.

545쪽

DECLAMATIO XVI.

ARGUMENTUM.

Duo amici, ex quibus uni maior erat, Per gre Profecti , ad tyrannum πρliciti sunt. Matre cognito, quod stius haberetur a tyranno, sendo oculos amisit. Oblata est a iu-Menibus tyranno conditio, ut dimitteret alterum ad Misendam matrem, ad diem Praestitutam repersurum, ita ut nisi occurrisset ad diem , do oo , qui restiterat, Poena sumoretur: ct iureiurando adstrictus est. Vonit iuuenis in civitatem : matre detinet eae lege , qua ParcntcS in calamitate deserere non licebat.

CAP. I. II lsi, sanctissimi viri, olim omnes videor hu

manorum pectorum astectus in solam amicitiam contulisse, et pallor invidiam hominis, qui sibi non reliquerit, ut amaret et matrem; quoties lamen universam Pietatis meae Conscientiam intueor, in qua minimum est, quod videor honus amicus, non possum non hanc primam electionis nostrae complorare sertunam, quod mihi necesse est, aut amicum relinquere, aut matrem.

laee deelamatio in trieatior et minus elegans mihi videtur, et cuiussere singulae periodi aliis verbis ex tinni deherent, sed nobis tauti nouhaec videntur. mo amici ete. erat Desunt haee

Etsi ete. omnes Desunt haec Voss.see. qui incipit a Dideor. Gronov. incipiebat ita, Dum hinc matrem praesentem , hinc fratrem eontiweor absentem , Mideor etc.

Qui sibi Sibi deest Leid. pr. Minimum est Vid. ad decL a, Pr.

546쪽

Facinus, severissimi viri, iacinus sit i inpatientissimis affectibus meis, quod succurri non pol est duobus: cxcedit omnem querelae meae complorationem, quod tam diversis meorum conatibus adversa conveniunt, ut videar eligere. Quid non darem miser pro luce matriS, qui ut illam viderem, amicum dedi' Fidem vestram, iudices, ne inter maximas necessitates pereat usus hominis, qui Paratus est duobus impendi: iam hic est tota ratio clementiae, ne ibi me detineatis, ubi non prosum : nec dissimulo, sanctissimi viri, Proserre me, Cum maximi, tum incredibilis exempli fidem, ut non immerito possim videri cum matre colludere. Ego videor excogitasse istum colorem; et hoc quod detineor, amicitiae vocatur infirmitas. Miseremini iudices, tentate me; et dimittite: an voluerim reverti, scire non potestis, nisi revertor. II. Illud, sanctissimi iudices, illud astoclias meos lorquet ac lacerat, quod sim ingenti exspectatione deceptus: speraveram futurum, ut hoc loco rem magnam saceret et mater: paraveram apud tyrannum hanc ia-F inua, rei erfissimi in Facinus sit, s. M. factntis sit. Leid. pr. et V. nisi quiui ille, mri se, erussimi. Quod tam Q ιod me tamen eliserri. Voss. see. Quod me tram

1 resis etc. ut nori ridear scire eligere,

quid horum malim. Quid non. Gron. unde Cl. Sehult.: Quod mea tam d.

gere, quid horum matim. Vt Midear eligere γ Potest quidem explicari, ut videar matri praeserrenmi eum,qiiod impium; sed puto melius sensui eouvenire. si legatur, ut Merear eligere; sie apud Ovid. IVΜet.. ko: Qumi rem ora longa νμιteri Non Quidam et ices habent Mereri; posset et legi. ut iubear eligere. Quae verba centies Permutata in setiptis; vide ad Insiit. XI, 2.

Quid nori darem Quod nori d. ,

Leid. Pr. Profferre me, eum maximi Perfferre mecum maxime iam ineredibilis, Leid. pr. Perferre mecum maxima tamen eredibilis , Vos s. see. Perfferre, et tam incredibilis . Grotiov. Leid. sec. Vos . pr. Coth. Perferre, Gryph. legendum pii to: Proferre me cum maxime tam incredibilis exempli fidem, tit; ita et eram maxime restituimus supra dei l. t S. I, et alibi saepius; sie mox, P. seq.: Quos cum maaime incredibilitam rerum loquitur inMidia. BuRΜ. Parm eram Cl. Sehuli. Smmi eram Mutictehat.

547쪽

lationem, ut me crederet remisSum; et genus OStentationis adamaveram, ut mirarentur hominis fidem etiam in orbitate. Quo vultis hoc animo seram, quod, etiam ut revertar, amico meo mater imposuit' et qua ulum ad hanc pertinet, maximum iuveneni decepit, illum, qui meos crediderit assectus. Non possum, iudices, litis huius dissimulare facinus: innocentius fuerat, ut ego nollem reverti. Viderint, sanctissimi viri, qui receptθs nominum persuasiones, vellat aliquam Servitutem caritatis, attendunt: me si quis interroget, nullos assectus tantum nasci puto: et si quis Omnia vera ratione respiciat, quidquid liberos, fratres, propinquos invicem tenet, amicitia est. Homines igitur, quos quum maxime incredibilium rerum loquitur invidia, sumus sine dubio non eiusdem pars animae, non eiusdem Pondus uteri , et quanto minus in causis, tanto plus in affectu est: admirabilior caritas, in quam coimus viribus nostris. Non pudet, iudices, hanc fateri persuasionem; minus debetur homini, qui aliquem ideo tantum amat, quia necesse est: ita est, iudices, ita est, a primis statim aetatibus in eandem coire vitam habet aliquem Daternitatis assectum. Sic effectum est, ut nos statim sa-ma Committeret; et tali certamine colvimus, ut si quid

minis nomines, Voss. M . . Me. m. quod probat Sehuli. nominis , id est muliebris legebatimos eredιderit in Mallet Cl. Sehult. meis ered derat assectibus.

VoM. omnes; ego mallem . coiremus.

548쪽

aecidisset viii, cleberet ei alteri exemplum: inde est, quod et pariter reverti contempsimus; et quasi facilius esset inter fidos, placuit sub incerto pelagi cohaerere.

III. Nec tamen vanitate, nec discursu puleiis extractos: magnas et inexplicabiles navigandi fuisse causas,

vel hinc potestis aestimare, quod nos non delinuit hic mater. Vtrumne igitur, iudices, sumere de nobis etiamnunc voluit experimentum ipsa amicitia' et parum sor- luna credidit hominibus ndhuc tantum seliciter aman- lihust an haec est magnae semper opinionis invidia' nec tilli unquam iam plena consessione laudantur, ut illos non ipsa quoque amicitia tentare velit ' Litoribus appul

si sumus, homineS, quorum omnia Casus, sama custo-

Deberet oi Et deost W. Leid. pr. ec. Voss. Pr. CI. Selinu. maletat, a lων. vel . ver illi. Contempsimus Quid hoe immoqitibus cohaerere Plaeet, dehenteliam, ut simul egressi patria sunt, simul

reverti qitare legeren , conlandimus, hoe animo propost Iimu , et eficeres ii dii imus: nain licet mine rantis ad

matrem visendam dimissus sit, ille. illeo sibi ad Tyranniim redeundunt se nil, quia non nisi paritor rodire vrilitertini; et hine quaai saeclius esset I r. plaetiit cohaerere in ornrii ilu et foditia. Bus M.

voss. omn. nisi quod videntur tu Leid.

r. si ii e in terra.

Lotidantur. ut illos Linudantur, ulinos imminuat non alismis. ne ιε --m nuat detractationis, non ima quoque m. l. M. GR NOV. Latidantur ut illos non lyra quoqNe a lucribtis mPulsi stimus. V s. pr. sec. Cl. Schult. Iege hau Laudantur, ut illos non imminuat aliquis namus, non imminual

omniaὶ Omnes, Obri omni, Vos .

549쪽

DECLA V. XVI. ANICI VADYs

diebat, consumi in lir terrore, qui parenti tuas statim caecitas est: hinc illud evenit, quod sumu' pariter alligati: sic magis adversus solia uin carcer invθntus psi. Pudes, iudices, saleri; iam in laoc victu , iam inserior reces irox duobus magis amatur, quem tyrannus paralia' est alligare. Quantum tibi, antice. dpheoῖ non potiad nos dividere, nisi mater: tibi primum cnocita' nuntiata pst; luus lateasseelus suis, quod hoo cred dii tyrannias. Quid ille non feci ly ut rex desideravit vicarium corpD q, amplexus est catenas: spondori sibi voluit hominem roditurum: per maria, per matrem rρpromisit do in coriis, tanquam de animo suo. Quis hominiam pro se tam mulsa secissset ' praestitit, inquam, amictas, pro stilit rem, quam videbatur ideo tyrannuq in diit si qs, no fi ros: et hominem, qui in rphus humariis hunc osse nolebat anfectum , deripimus, dum is fami tr. IV. Ego non invonio, cur horrpat mat pr arcerem; quid sibi velit quasi destinatas operire cervices: non

eor ras, amylexus est eatenus: mon. Aeri sibi Molute hominem re liturum: Pre maria.per matre , re inmitit doincartis, tanquam de animo aurae mest quam primum. ut vi i l. V belli

signum et e. extulit. Martis utem nu-

inon gratissimum piratio. ἄ-lexus ore Mura; Vt patillo po t. Mitiam fortiter

Quid sibi Delia 3 Quod , I a d. pr.

550쪽

M. FAB. QVINTILIANI odit me tyrannus, cuius non interest, an alium occidat: miserer se mater, si quis est magnorum meritorum Iria dor; querere quod unum de caecitate impatientius ex nobis amaris semper absentem. Cui tu fortunae, quibus necessitatibus iniicis manum y me ad amicum meum ad- initur et alterius catena; et tyrannus nunc mihi portas aperiret; subsidio navigium pirata praestaret. Si in e- hercle ante morerer, ire deberes, mater, ad diem: misera

non intelligis quanto te magis pius obligaverit amicus Zplus debes homini, qui me di bi remisit, ex quo patilion potes, ut revertar. Libet me hercle, iudices, libet misereri hominum, qui ine laudant revertentem: ami-

is insignibus . Metit infulis , Pelatos ad mortem destinari; vide et Diodor. XVI. 92. M Hvi T. Recle qui item vocem destinatos ita explicat Vir doctis, illius, sed quid est, quaeso . sιιι η'e- 'tra eo tres, aut sibi destinatast mox iii idem oecurrit. sitii itigvliam auctoritate iuris 'aerires; sed hie illud verbum Naerire quod inepte Badius per tegere. defendere explicat corruptum puto : Franciti eri e coniecerat. Sed si liceret fingere re-

Ponere, rea esset plana, non iuvenio Cur horreat eu ectem , cur sibi in ater lingat Gruices meas, quasi destiuatus securi, nam TFrantius me nou odit, et ideo non Meldet; posset etiam legi, carcerem , qui sibi Melit quasi destinatas redire cer Mices , sed loeus hic aliis sanandus est relinquendus. Buam. CDius noα interes ius mediam interest. Voxs. see. unde Cl. Schiil ling. faciebat, cuius serien diciere

catus locus. et nugas agit Ascensius. Forte, querere hoc unum de caevitate, puod immientius uis. Nunc ea ita inlis vitium est, quod semper absentem impatienti iis aluaris , uitia Pr: e sente post caecitat ein . vix frui potest. Vel

Ante morerer Forte, ante is moin

rere .

obl. Gaos. Almelo venitia alterutrum delendum putat, et unum tu margine. . iterum in texui, fuisse. Fraueius rein Manebat, metia Plus. Qui me Desunt VOM. MC.

SEARCH

MENU NAVIGATION