장음표시 사용
571쪽
hensus. Vt sciatis, inquit, verum esse quod obiicio, et abdicare volui: non potest, pater, emcere genus, querendi pertinacia, probationis. Tu, quum dicis; filius me voluit occidere, videris tibi sacere prioribus iudicibus invidiam; exclamare, vos faciles, vos misericordes, hunc mihi redditis. VIII. Sed iniquissimum est, ut abdicatio , quae nec in sui valuit effectum, fidem maiori crimini praestet: non
sum reus inexplorati pudoris, nec anteacta vitae meae sub hodierna primum lite tractantur. Felicior innocentia est citra suspiciones, certior post reatum: et quan-lum infamiae praestant obiecta duin nutant, tantumdem auctoritatis absoluta restituunt. An scilicet superatus est gratia pater, et apud senes. et apud parentes auctoritate praevalui Z viderint, qui calamitatibus suis sic blandiuntur, ut sibi affuisse credant misericordiam, favorem: silius a Patre delatus, nunquam poterit superior esse, nisi causa. Sane tamen seramus, ut prima abdicatione non egesseris lotum dolorem, multa tibi de criminibus meis verecundia querendi, multa Paternae pietatis ahstulerit infirmitas, quid non implet repetita delatioῖ reversus es in sorum iam ad iudices iratos.
Genus, querendi pertinaeia probationisὶ Male haee vulgri distingtiuntur in omnibus exeiu plaribiis, quae vidi, sensus enim, querendi pertinaciam non posse esseere genus probationis. GRON v. Pertiniacia. genus quaerendi Probationis. U. Peretnaria querenda seruis ρrobationis, Coib.
572쪽
Quanto terrore cuncta perculit pudor ille iam victi et
redeuntis in damnatam colluctation Em' acrior sena per ex verecundia dolor: sed et iudicum cura quanto malignior circa rediturum reum ' quam multis placet illa de dissimilitudine pronuntiationis auctoritas, et Severior videtur diversa sententia. ix. Tertia vero ubdicatio, dii immortales quem apparatum, quem movit ambit timi ego miror quod mihi licuit audiri, quod me non statim primuS querelarum tumultus Oppressit. Quid post ista novi, pater , obiici potest' inter leges, inter iura consenui; non habeo in moribus meis, quod non melius iudices sciant. Scilicet capit natura rerum , ut suturus parricida non praemiserit notas, nullis ante sit maximi sceleris immanitas lum ullia ala flagitiis; et quandoque culeo, serpentibuSexpianda feritas, sub placida mente primam pertulerit aetatem ' Aliud est miserorum genus; quod Clementia, quod succurrendi savore dimittitur : absolverunt me, qui sciebant non profuturum mihi, quod non abdicarer. Proclames igitur licet; subinde detuli, saepe questus sum, ter abdicare volui: hoc tamen res ista debet esticere,
Cuncta perititit in Immopercutit. GR. Proulit . Coth. Ex Merecundis Ex deletum erat in Leid. Pr. Cirea rediturum carea ra Milumnaeum, W. Coth. cireum redditum reum. Leid. et Voss. Pr. Quam murus Quanti quam multis,
573쪽
DECLAM. xVN. VENENVM EFFvsvM 539ut tibi non oporteat credi, quidquid aliud obieceris: non
enim sequitur, pater, ut me tuis criminibus accuses, quod nocentem tuis moribus probes filium : parricidam non facit severitas vestra, non saevitia, non terror: ad tam grande lacinus non ira Opus est, sed moribus; non dolore, sed mente: omnes iniuriae levius exasperant, levius oderunt: innocentis filii ultio est, mori. X. Quod si manifestum est nillil tunc in moribus suisse meis, quod posset esse suspectum, aestimemus unde postea traxerim parricidii causas. Vos libet interrogarelioc loco, iudices, quis magis debet innocentiam amare' vici patrem; omni nunc sollicitudine, omni labore custodiam illam gratiam, illum ambitum meum, quo re muneror advocatos, quo persolvo iudicibus illud, propter quod audeo domum reverti, propter quod non timeo casus, non subita pro patre, non maligna sata: fidem non capit, ut me tres absolutiones, et innocentem probaverint, et effecerint parricidam. Praeterea, Pater, quam infirmum me, quam trepidum reddit ipsa victoriat an scilicet ignoro, quod me reversum circum
sistat totius domus maligna curaῖ quod vivo inter homines, quibus apud te gratiam parat, si de nobis aliqua
Non omiseri Non deest Gryph. Quod noeentem Quod et nocentem malebat Cl. Schultingius. Leotiae oderunt Videtur scriben
dum, Dinus mordent. Gnos. ΑΔ, Mitis, ostendunt, vel Dinus oderianti Oeentes. Innocentissilii. Scuvis.
574쪽
mentiantur, fingantῖ videlicet laoc nos in sacinus prae cipitat, impellit, quod aliquid speramus de testamento tuo. Quid ' ego non sentio, quod simili scelere missus
in domum, a caritate tamen exclusus, abiectus sum p
rogo, qua fiducia facinus paro toties delatus, et paterna conquestione petitus' quod vis patrocinium sperem pro parricidio meo ῖ defendi non possem, si bibisses tu venenum. Finge me parricidii voluntatem, finge habere
Causas; unde occasionem, unde fiduciam tego nec mori possum, nisi ut deprehendar. XI. Venenum paro, qui non ministrum, qui non invenio conscium t despicior a libertis: contemnor a servulis; evitant sermonem meum: colloquia fugiunt, et caritatem tui simulant odio mei: an videlicet spero pos se fieri, ut ipse porrigam' est enim mihi ac convictus tuos tacitis accessus. Venenum me hercle putabis quidquid dederint hae manus: et virus praeSentaneum Paro,
quod statim, quod subito corripiat ' At quemadmodum mihi supersit ulla defensio ῖ an lentum, et quod tarda
peste consumat, scilicet ut non statim exclames, ut te
Mentiantur. singant Nuntiant,f-gurant. V. Nunciantur singant, Vos . pr. Coib. Niantiantur singatu . VOM. Me. Forte mentientes fingant. Sed saepius copulam omittit auctor. Quod simili scelere missus Quod sim licet remissus in domum, Obr. Quod similis sceleri , missus ete. el obin lectus giam , vel sine copula legebat Cl. Sehun. Conquestiona petitias n. Praedi-. . Leid. see. Pre uua , Leid.
Quod ins Quid ina, W.i Si bibisses tu T. deest v. Qui non ministrum Non deest V.
Leid. et V s. omnibus et Lueae. Des ieior. a liberis , contemnor a
semulis Lege a libertis. Sie insta is di
trahere liberios. Gaor ov. Recepit emendationem Obrecht. neque nos dubitavimus; sic. deel. I 8. 7: Sermones, occursua e ram serMulis libertisque Milabunt ι et alibi. serotilis A deest Voss. aee.
Hae mantis Ita saepe inter loqueridum , gestu ostendunt manu . quihus quid egisse se dieunt; ita Aet. XX, 34 :-αυται. Curi. IV. t: Hae manus sufficere desideπω meo. Bu M. At quemadmodumὶ Vt q. , IV.
575쪽
DECLAM. XVII. VENENVM EFrvsvu 54 meum virus hibisse non credas 3 rogo, cui paravi vene num, quod dare non possum, nisi mihi Z Ila, inquit, parricidae argumentum est et hoc ipsum, quod ha huiusti venenum. Omnibus, iudices, quibus ad scelerum c natus adiuvatur deteriorum quotidie fecunda mortalitas, non hanc solam potentiam natura concessit, in quam malis mentibus et nocentium ducuntur ingeniis, sed illis usus ex animo est, totumque quod faciunt, de conscientia possidentis accipiunt. Quid enim si latronem gladio tantum probes' sic munimus et somnos. Excute Per grinantium sinus, haerent tela sollicitis: non vetant ista leges parare, prospicere; nec instrumenta prohibent, sed aestimant usus. Finge me velut in media prosper tale vitae proclamare: Venenum paravi: ad quod ince
ti casus, ad quod languor, dolor ad quod coniugeret improvisa debilitas. ' :XΙΙ. Miramini quod hoc secerim homo, qui circa me
fortunam, qui discrimina humana lassavit cui nescio iquid adhuc paret toties victa delatio 8 debuit habere in sua potestate mortem, quem iam pater poterat occidere. Non est, inquit, credibile, ut mori volueris absolutus, qui reus noluisti. Poteram quidem dicere, pater: hixi, dum spero fas esse, ut incipias aliquando mis reri, ut te squalor meus Dangat, mitigent lacrymae,
Inquit, pareteidae sequii parrisidui
Due tur 3 Dicuntur, Vos s. See.
Quid enim Ouid tibi. Leid. pr.
576쪽
pallor exoret: sed ignosce innocentiae, tunc me decuit pertinax et rigida defensio: vixi, ne me videretur expulisse de seculo profundorum Scelerum deprehensa trepidatio: ne super cadaver meum proclamare posse Certe merito timui, merito praedixi venenum, qui vivendi non habebat audaciam: ne supremis meis conviciareris; ne quid posses obiicere iam non negaturo. Verum tibi de impatientia mea latendum est, eadem mente nolui mori, quum abdicares, qua non bibi, quum iuberes. Sed fruere iterum, fruere saepius consessione tam misera; et quia oculos spectaculo non licuit implere, satientur aures; volui mori: adiice, si videtur, hanc malis nostris contumeliam, ut interroges, quare abdicare me subinde voluistit Quid ais, rerum naturae pi lasy ita iustiores causas habet impatientia, quam comporum damna, quam facultatum tristis eversio 8 in suprema praecipitat me pater. Ita non hae una vox complectitur omnes calamitatest non videmini nunc vobis universos audire miserost possimus sortassis alio-Nolia mori in Volui, Leid. see. Qua non bibi ae non b., Leid.
Et e mia oculos Et quia tam oculos,
Da iustiores Lego, ita non iustio
Negaturo Negator, M. Negatura,
Verum An sit pro Meritias, an C iunctio, senstis integer est, quocum ιν te modo G P . M vLT.
577쪽
rum odia regressum, quaecumque nexus accepere naturae, et quae Sanguine visceribusque constricta sunt,
non laxantur diducta, sed pereunt. Quae de primo tenore nascendi vix in contrarium victa deflectunt, diuque pravitatis suae rigore durata, mox in pristinum cursu naremissa non redeunt, sed totum pondus omnesque vires inclinata traxerunt; vigore, quo Sibi permissa crevissent, in ipsius vitii robur adolescunt. XIII. In hoc tota ost disticultas, ut incipiat non ama' re filium pater: hoc quum frontem consessionis accipit, reliqua praecipiti furore decurrunt; et redituris caritatibus obstat, quidquid obstiterat odiis: semes sibi parentes liberique mutantur, semel auseruntur. Felices, qui habent in conscientia sua quod debeant emendare, eorrigeret illa demum potest ira desinere, quae coaluit ex vitiis liberorum. Ego quid lacio, cui non luxuria, non est mulanda petulantia 2 cuius abdicatio non de meis, sed de patris moribus veniit frustra mihi exhortationes, frustra blandientur vana solatia: hominis, quem patercidisse non desinit, unus exitus est, ut se oderit. Et qua
odiis semel ele. Leid. et Vofis. omnes.
mox , ut de se oderit. Vnus exitus Vnus cuius exitus. Vos . Pr
578쪽
lulum habet de toto dolore nostro ille, quo venitur ad iudicem, diesῖ ego quum dico, pater me odit, illud ex
clamo; omnes sine me sunt sesti dies, Omnis laetitia sine filio; non alloquItur moestum, non assidet ille Ianguenti: gratissimus, quisquis de nobis tristius aliquid attuleris, quisquis maledixerit, conviciatus fuerit absenti. Ego si hoc possum ferre, merui: alia sunt adversa, quae de continuatione sui patientiam parant, quae durant assiduitate, firmantque mentem. Quod te pater Oderit, quotidie novum est: minus fortassis urant invicem simulta- . tes, et mutuis detestationibus invisa respirent: odium
is tantum filius perferre poterit, qui et ipse oderit pa
XIV. Vos nunc, iudices, universos quinimmo mortales infelicissimus iuvenis interrogo, quid me facere vultis' Explicuit nos sine dubio de criminibus exitus, quod a solutus stim; tamen non hoc effecit, ne mori velim, sed ut mihi liceat et vivere: victus Sum enim mehercle, victus sum, iudices, absolutionibus meis, et quae ceditissima est animae laborantis infirmitas 3 misera selicitate deseci. Quem mihi vultum domum reverso, quem suadelis animum y non decet gaudium meum, exaspero hilaritate: non decet moeror, offendo tristitia: capto
Non Meet gaudium metim, exave Seribe: Non decet e militιm mct . exas' 'o hilaritate. G ore. Numquid , non decet gaudium me, nam exasPero h. facile enim n, quo modo Veterea scribebant nam, voci me adiuueti m , fuit, quod liniis ritus deseriptor et lector pro um cepit. ALMRL. Sed sequentia non admittunt nam ἰ me re
cepit Obr. Non deest maeror Desunt W. Leid. eL Voss. omnibus et Lucae.
579쪽
DI 'LAM. X ll. v ENE. M EFFUSvM SAS sermonem, invisus sum, tanquam arroganter insultem: doloris causa dicor, si propius adspiciar: videor, si re-Cedo, contemnere. Quousque vincemus' nesciunt prorsus abdicationibus mederi, qui non statim cedunt, qui conscientiae suae rigore nituntur: non vincitur Pater, non sum absolutus; quum domum veni, nemo me diligit, nemo reveretur: iam ad nos de penatibus illis non pertinent, nisi secreta, nisi latebrae: non exuo, non depono sordes; et mihi quotidie senex, tanquam accusa-
'urus, occurrit. Allendo quid faciam, quid loquar, qualis adspiciar, et, quod malignissimum est sollicitudinis genus, me ipse custodio. Saliasti me, vila, satiasti: et quum felicibus quoque veniat ex nimia prosperitatis continuatione fastidium, quod laodium paras lassitudine miserorum 8 consumpta est in lacrymis, in precibus aetas, exacti sordibus dies, anxietate noctes. Quid milii contra tam indigna, tam gravia promittit integritas abdicari debet, quem nocentem paler odit; mori, quem 'innocentem.
XV. Sed ut credamus, inquit, voluisse te mori, cur potissimum veneno' possis quidem, paler, hanc de omni supremorum genere litem sacere morientibus : et quia rerum natura varias salorum vias indulsit animae, inti ullo non exitu simili ratione reprehendas quidquid ele-
seriti m. GRON. Et ita Schultingitis. Paras Forte paris, qualis diver-1itas in deel. ta notata. Mi via. Sed vi ere mira Vt deest in. De omni De omnis, Leid. pr.
Fatorum Faelo n . Vos . MC. Fatorum inae , sunt diversa mortium se uera, ut Seneca etiam vocat Ep. st;
580쪽
54b M. F, D. Q INTI Ll Moluin est. Sic super strictum nudatumque mucrotieni proclamares, cur non veneno' sed nihil est delicatius Pxitu , quem non supplicia, non metus, sed collecta de calamitatibus commendat infirmitas: mihi tamen praecipue cum hoc mortis instrumento propria concordia
est: non spargit cruorem , non trucem cadaveris relinquit adspectum: placida est, quieta est. Ingratissilii e senex , ego et hoc moriendo prospexeram, ne me Occi
disse alius videretur. I e nunc apprehendo, te inter . rogo, pater: ita parricida sum ego, qui venenum affero' in domum tuam imparatum, rude, terendum, cui tam multa restant, antequam dari possit 8 ita parricida sum, tui iuxta te quaero secretum, qui de potione tibi incerta, quam nemo detulit, quam simpliciter, tam lacile respondi' secedo in medios penates, nullos ab Introitu
praepono custodes, non evito transitus, non excludo venturos. Rogo, utrum haec omnia fiunt occidere volentis, an morit venenum, quod tibi pararetur, inve riisses absconsum. reconditum, multum circa illud ita utoris attoniti, concisa verba, trepida suspiria, et me
Placida est o Haee quo referri de-h4 ant, nou video, nisi ad mors. Scu. invidisse γ Occidisset , Leid. Rr.
lam si liciter. quam facile, et ita videtur Moensius volitisse, ego, quam sim citer. vim facile; cum Francionialim. Nisi quis vulgatae vellet patrocinari ex illis Senee. in Thyest.2or: Faceta dumtiu oraιlur μοροι quam ferre tam laudare , quae tumen elitim linusponunt Viri docti; vid. et Cl. Sehult, ad Seu. I Suasor-