장음표시 사용
551쪽
tuis milii credidit, ut redirem : ita nunc ego Deio rsm magnam i ego sum ille honus amicust ille mirabiligi illo narrandust si qua dicentis fides est, lacinus mihi videtur, quod scio me non esse periturum, Sentit, iudices,
et ipsa mater rem se facere turpissimam, si necessitato detinear: itaque mulier, quae adhuc de affectu cuncta secerat, ad legem subito convertitur. V. Pessima, iudices, causa matris est, in qua plurimum lex potest: Liberi parentes in calamitate ne deserant. Facinus est, iudices, hoc dici homini reverso illa nunc ego contemno matrem; ego despicio caecitatis obsequia, homo, qui omnium calamitatum mearum ambilum in hoc consumpsi, ut redirem ' qui inter supremas sollicitudines non pro me rogavi y mihi quisquam contumacium supplicia liberorum, mihi ne
glectae pietatis minatur invidiamῖ Bone Iirpiter, quanti mihi constitit, ne malus silius viderert impulem tibi
necesse est, mater, quod meum amicum propter te reli sui, ad quem facinus est non reverti. Nondum, iudices, necessitates measse nondum amici merita re sero; interim contendo, tunc esse tantum legis huius usum,
Siqua disenti Uide ) Polliis dicenti. Cronov. recte: ita Petron. Uni'. Si qua est dicenti sedes ; saepe etiam esserebant, si quasdes , id est si creditis quidqtiani. Vide nos ad Petron. cap. 62. et Cl. Achult. ad Senee. Con trov. XX, P. 24o. BVR . Oumi seio) Francius corrigebat,
quod sciam. Detin P Detineor. Voss. 1ee. De
552쪽
quum in calamitate soli sunt parentes. 3 a a ii partem mortalium tortuna dimisit a legibus, nec ulla iura tam tristiti sunt, ut ea in adversis patiantur homines. Ego, quum me necessitas rapit, Sic habeo queri, quasi relinquar: excusatae sunt parentibus liberorum calamitates; et si quem lex ista deprehenderit, in alterius titum transeat necesse est, tanquam orbitatem. Quid enim si me detinente matre, ulter e latere revocaret 8 et si hella militem poscerent; si legatum patria dimitteret ;veluti ad propriam descendam necessitatis meae complorationem , si me damnatum poena constringereti videlicet effringeres carcerem, mater, iniiceres carni
fici manum, et perituri silii iugulum auctoritate iuris
VI. Dii deaeque t quam longe est lex , quae retinet hominem, qui poenae non veniti nescis, quantum intelligo , mater, quantam invidiam debeant facere liberis
Parentes, a quibus relinquuntur. Mater, quae se deseri queritur, illud exclari et: filium melim civitas peregri-
In ealamitate In deest Leia. pr. Soti inmὶ Soli sint, Voss. Pr. Tam tristia ) Tam stricta , W. Homines Hominis, v s. 1eC. In alterius fatum I. a. factum . Voss. pr. Leid. pr. Obscuriora haee verba legendum Puto, excussise unt, ρ. l. e. et si quem lex ita deprehenderit: exeepti et exeusati ab illa lege ealamitosi liberi, ei ai lex in calami. tala deprehenderit tales liberos . ne-eesse est . ut, illi considerentur, tanquam si pater non haberet filium, sed orbus esset . quum idem sit non habere filios, et calamitosos. qui non Munt adesse Parentibu . Buamn 'e, alter e linere 'MOcarer Folle : si ma detinente matra , Pater
Vestili ad proprium descendam Disti tigue: Mel. vii ad propriam de-
tionem in si me damnatum mena cora stringeret ' Midelicet efingeres. GR Nov. Metua. 6.
553쪽
DECLAM. XV l. Aul CI VADES I i lina sollicitat; ut a inuenos nescio cuius recessus Oribis P e.
tat, debilitati meae subtrahit humeros: iuvenis meus abducitur amore meretricis, et ab ossiciis civitatis viliis abstrahitur oculorum. Eiusmodi gemitu filium necessu est persequaris, ut quod detineor, obiter et poena sit: non lacit ista lex ad liberos, qui misericordia detinentur: ut turpe sit quod recedo, in eo tantum est, ad quem revertor; et ut lacinus sit relicta mater, non sa-ciunt nisi causae relinquendi: homo, qui ad tyrannum reverior, si malo animo relinquo matrem, dignus sum qui detinear. Non est itaque quod subinde nominis vestri heneficia, mater, opponas, non est quod vilitate tua seri putes, si credimus esse in rebus humanis et alterum affectum amicitiae, quam mihi videtur natura excogitasse , ut coire invicem possit lotum hominum
genus , quae ideo nondum circa se tenet omnes admirationes, quia tota non contingit, quae tamen pervene '
Ab e latis ei,/italis Quis hie loetia
publicis ossiciis, quum sua modo et privata damna queratur materi quare mallem Iegere , ab e A. is pietatis Mitiis abstrahitur oeulorum. Francium offenderunt etiam eiMilotis es' ia, qui eaecitatis corrigehat, ut et Sehunii gius secerat. B RH.
m ttirpe sit) Ut tumis et, vos . MC. In eo tantum In eum tantum, W. icta mater R. matre, vos . see.
a non oontinvit) Tolam n. c. Leid. pr. v s. pr. see. T vim mueontingis . H. Au totum' seil. geminhumanum; eo sensu quo Albinovou. Eleg. in Drusum V, 9. Lucius ommι-git omnes, dixit: sed vulgala satia Placet, tolia non erantivi illa amicitia, id est omnibus suis utuneris perfecta. sed tantum pars eius, quia nota l. ι mihi redire. et fidem Praestare amis iredeuudo ad care. rem. 8v M. Θωe lamen) Quae lam. Leid. pr. Quae lamen non 'menertit . v. Quaτ tiim ferMenerat , Luca
554쪽
rat ad ineredibilium fidem, nisi illam vos impediretis:
amicitia, plurimorum corporum unus animus, vicariae manus, sortior quam matris nisecius.
Vii. Rogo quid refert, quid vocetur ille, qui sic amat '
quid interest, ex quibus magna merita descenda nil vultis scire quid de hoc assectu sentiat matery et amicum meum putat malle, ne revertar. Finge me positis paulisper meritis, quibus obligatus sum, hoc tantum dicere: amicus alligatus est; ire volo, mater, ut redeat, ut consoler, ut dominum rogem, ut si tyrannus exegerit, vicarium corpus opponam: quid delinesῖ quid moraris' hoc est tempus, propter quod coimus. Nescias an diligat , cuius non habet experimenta , nisi sola felicitas ;et si vitae praestes omnia secunda , amicus otiosa r sest. Dicturum me putas; hoc exspectat alligatus ; ex spectat tolum immo genus hominum , et nos in hanc fidem persuasionis receperunt, ut si hoe faciam, nemo miretur. Vis scire, mater, quem asseclum, quam reverentiam in calamitatibus amico prapstare debeamus 'nullam legem limuit, ne relinqueretur. Differo interitii
Am cilia ,-ptari storum e Vm rum unus animus, et recte ; et ita iam Ascensius explieuerat. Fortior quam matris Fortione quam maris , W.
Quid refert Quid fert, IV. Quid
ferent, Leid. pr. V s. see. Quid ferant. Voss. pr. Quid ferent, Grpn. Quibus Gligatus Quibias Oblitus ,
Omnia secunda Omnia semila. Leid. pr. Totum immo Tolum immoliam ,
BusPect a, quae planiora eraut si rei- teretur timuit . hoe modo, nulla legem timuit, non timuit, ne reli My-re tir. ScuvLT. Interim causam , Interim eausas ,
555쪽
o a Icausam amiciliae, agere paulisper omnium libet; et lyrannus mihi credidit; volo reverti: nulli unquam mater plus commisit fides, neminem magis obligaverunt exspectationes. Credidit milii homo, cui res lavorabilis conlingit, si decipitur; qui sibi excogitasse contra Omnes amicos videtur, ut illi imponeremus: non est quod mihi supplicia, quod omnem mortis apparatum, mater, opponas. Facinus est, id tantum hominibus bene credere, quod expedit; et actum est de rebus humanis, si sola servatur utilitatum sides: infinitum est quantum mihi crediderit tyrannus, si me occiderit reversum. VIII. Intelligit, iudices, et ipsa mater, quantae r verentiae locum amicus obtineat, quae incipit contende te assectu. Nisi fallor igitur, quum ego sim materia litis, hoc primum aestimare debetis, uter in ea calamitate plus secerit: ante omnia permille mihi de hoc a Diactus tui genere, mater, queri: quid tibi tam rabido , tam praecipiti dolore voluisti, quid adversis tuis praestare saciem , et in oculos tuos accipere nuntium' non reliquisti tibi ut redimeres, sine dubio adiecisti ad mam illi imponere iam mulum non
poneremus, W. Omnem mortis) omnem artis, Leid. se . V M. pr. Me. Coth. Bene ea edera. 'Sehuli. malebat, bene eredi. Et aetum Vt aetum . Vos . pr.
fallor. Igitur , Voss. Rec. mer in ea Vt in ea , Leid. pr. V s. pr. Vt in media . Voss. sec. Vt in meam ealamitatem , W. Vter in mea, Gron. quod probat Sebvltingius. ni genere ni in genere , VOM.
Rubido Rapido. Leid. see. Mespere muniitim Duriter dictum: Grouovium aec era benestatim legere. testatur CL Sehuliingius; ipso explicat malum nuntium . qui potius
in animum debebat descendere , omnllere ambitiosum; auinio veru lugetur, ut decl. Is: AmuMi flitim meum minoseulis , non insi uale. non lacrymis, sed Miribus , dolore, Patientia; et ibid. m animum meum Myrmentia redieriant. Forte legi posset, et in culos fucis aceidere nuntium p id est ni intio ita eonfundi, ut inde oeulistriis ealamitas aecidat. Sed nihilomimis dura et eoacta manet sententia .
ut plura in litie declamatione. Bvari. Adieia, ti) Obiecisti, V.
556쪽
iris asterius , oculos Ili media orbi late sudisti; sed illud non laxat calenas, non explicat corpus. Quid mihi prodest iste, qui so citra filium consumpsit, affectus 18 plus secisset mater, quae isset ad tyrannum. Alligatus sum; tu nunc sic flebis, tanquam solvar in lectulo, tanquam in tuis manibus exspirem. In quibusdam calamitatibus desperatio non est summus assectus; et quisquis orbitatem statim credit, sestinat ad impatientiae securitatem. Insimules licet, mater, tantae pro me impatientiae, tam incredibilis affectus, amicus rem dissiciliorem fecit, quod servavit Oculos suos, ut alligaretur. Dii deaequet quantum ille praestitit, qui mihi invidit poenam meam, neo recessiti ille, ille terribilem carcerem facit, qui inde
procedit: iam non corporis nexus haerebat: nec aliud quam resederant pondere Catenae, consumptii longosqualore vultus, concretae noctibus diebusque super ora lacrymae. IX. Miseremini, iudices, ne perdat auctoritalem meritum, quod ultra exspectationem est: ponite sub Ocu
Ociuos in media in Forte, talos in meis orbitatis fudisti. ScBvLT. Forte. sine dubio abieetati matris suffectus, mi Ioa in dubia orbitarastidisti. Ahie- easti, id est. inutiliter impenduli nimias lacrymaa. ut abiisere est vili pretio, ut rem contem viam Fendere. vide ad Phaedr. IV, 4, oculos fudisti inutiliter, quum noudum certa es et orbitas , ut mox ait: et ludere et acumen captare videtur auctor in aene in bio, abiecisti ete. et dubia orbitate. Mediais et dubius vulgo l, ermutarunt
librarii ι vide ad Ovid. X Met..
chi. male, ut puto; citra est, qui non pervenit ad filium, ipsi non profuit, ait saepe in his deelamationibus, citra
Haerebat Habebat. W. Sub oculis Sub oeulos. Voss. see. ita stib Oculos Menire. Fabius lib. V. , et benec. I de Benus. b. Vide quae
557쪽
lis alligatos, quorum allerum amicus redemerit, alterum mater: rogo uter plus secerit Z BOtie Iupiter, quam avide, quam sortiter vincula nostra tracta viti quibus ille precibus exegit, ut sibi credereturi accipe, inquit, has manus , haec membra , si fieri potest, ut amicum matri remittamus: in totum explebo, si videtur, vicaria poena locum recedentis: vel si vis utique tibi dimis sa membra restitui, spondeo quemcumque iusseris apertia
iugulo diem. Fidem deorum hominumque i quid non
laclum est, ut amicum meum poeniteret' ingestum est misero illud carceris tenebrarumque secretum; gravioribus vinculis opus esse carnifex dixit ad bonum amicum : accedere ad it Iud cubile iussi sunt homines nocentes ; et subinde dictum est, vide tamen , amicus si tanti est. Una vox, unus miseri gemitus : urite, laeς- rate, distrahite; ille tamen revertetur. Miserere, mater, . magna res agitur: amicum meum reliqui contendentem
notamus ad lib. IX Institis eap. t, quia tamen alligatos sequitur, propter wnum malo hie. sis Oerilis. Bu M. Amrtim muter Allertim curuιel,
os . Pr. Quam aMisis Desunt Lucae. Si Mideatur Sin detur. H. Leid. et Vo . omnes, recte ; vid. ad decl. 7, 3, et 5, 12. Quemeumque iusserit) Quaeeum Itia iusseris , Leid. pr. Quemcum e tus- aeris . Voss. se . Luca . Graiph. Cotta. Vidov. Obr. I searum est Non satis haec ea pio. an tormentis quibusdam et terroribus, in secreto carceris occultis; ut μα- tum aeeipiamus pro iis, quae in eo fiunt. An ingestus est miser in illud. Scuu . Liges iam . e t ante oculos positum,
denuntiatum per minas, ita Claud. III
Rapt., disto: Prima Venus eri ma IIennaea Pae ra maligno Ingerit υ- fatu. Senee. I de Bene ., 12: Ubi anta Ocial ra est, et olli Mista fiat non sinit: sed auctorem suum ingerit et in Latidecluto. sequenti c. 4: Mortem, quam Promiseram , quam mιδiabar, ingessit. Sie et ingeri diei, quae in somnis in bis Oeeurrunt, docuit He ins. ad eundem librum vers. 8 I. Bu M. Accedere Acridere, Leid. see. vo . pr. Ad bonum amicum accedere, auilud etibile. Leid. pr. UOM. sec. Gl- locum poeuae. Senec. Thre,iaeto: Abire in virum eareeris liceat mei bile. Bu Μ. Vide lumen, amis Videis lamen amis, Leid. see. Vida tamen amice, W. Leid. Pe. Voss. Pr. 1 . Lu S.
558쪽
Cum tyranno: excuso me vobis, humani generis asseclias, et tibi ante omnia , mater , excuso , quod fieri passus sum : ulla ergo in rebus humanis necessitas tanti fuit, ut illum amicum meum in carcerem ipse deducerem put Squalorem meum , meas catenas in memhra festinantis exuerem y ut tam abrupti Commeatus diem contra tot incerta promitteremi Testor te, misera conscientia , et si quod nos in illa necessitate numen adspexit, quantum simus rixati circa catenas , quam omnia secerim , ut ille polius veniret ad matrem. X. Fateor, iudices, unius cogitationis pudore victus sum, quod tam magni beneficii difficultatem ab amico non accipere assectus videbatur hominis, qui non credidisset. Miserere, mater; ne me solutum putes, amicum alligavi: hae sunt catenae, quae tegunt membra, quae per maria , per in sinita terrarum spatia restrin. gunt : sic non potest carcer effringi. Invideo tyranno ; . scit alligare amicos , scit tenere dimissum : iterum a C
subinde proclamem necesse est; ego amicum meum al
ligavi; et ut te viderem, poenam meam altero homine implevi : scio quo hoc amicus praestiterit animo , sed
Numen ὶ Nomen . Viris. Me. Ptidore tuetur Ptidore de Dira . Leid. pr. Lege ei/ιetus. Hoc enim Pr . prium verbum , de iis . qui pudore , inormia , precibus et almitibus inoi-lantne ud aliquid agendum , exse do-euit summus Graev. ad Cicer. I Verr. , , te et apud Statium IX , 8έo: Abit solo Post haec si ista Pudore. Prod rutila seribendam ex M . docueritiit Gmnovitis et Barthius, quem et . ido ad lib. VII. SS8, et quae nox 1 l-pra ad lib. V li Inst.. cap. 37 alifilusit vero hic primam literam voci e- rictus , ultima του pudore. B RH.
559쪽
DECLAM. XVI. Aut Ct v ADES 525 ego rem feci hominis non reversuri. Interrogo hoc loco impatientiam tuam, mater, interrogo, quid faceres, si nos ad te videndam deduxisset alligatos aliquis satellos, si barbarus aliquis' fruereris oculis, fruereris amplexi hus' non ast quod te ista tanquam levior, tanquam expeditior conditio decipiat. Quid putas esse, quod me dimisit solutum , ire quo vellem y crudelis artifex non reliquit nohis ut imponeremuS. XI. Supervacuo igitur hoc vos in matris Causa movet , quod caeca est: hoc , quod nobis invidiam facit vulneribus oculorum , nolite delinendi putare causas ;idem videns faceret: nec plus est, quod Mon potest caecitas serre, quam mater: ut aliqua filio carere non pos- Sit, nonnunquam calamitas facit. Quod si, iudices, in persona mea nec affectu nec meritis inferior est amicus, quid aliud iustitia vestra debet attendere, quam uter plus patiatur Z iam satiavit dolorem mater, egessit aestus, effudit impetum; iam non desiderant oculi, quum cadunt. Adiice quod hanc qualemcumque sortunam inter amicos tenet, inter propinquos, habet omnia ministeria sua debilitas, suas cooperationes: vis Scire quanto
Dimisit solutam, tre Mi.lim misit solvitum ire.
Coverationes COmyarationes, W. Leid. et Voss. omnes. Quod explicat Cl. Sehulti alias habeat, quarum miseriis auus potest comparare, quae fit miles aut maiores sustinuerunt ; sed anno em P It comPlorationes, ut mox initio Miltientis declamationis has voces confundunt codices. Sie deel. tr. 36: olo prius cisa vire sem Ios, contrahere libertos, complorare, concyaeri; vel suas cum paribus ratι nes ; hoe velle puto, nihil deesse ad vitam commode agendam. Bustri.
560쪽
iii tolerabilius sit , quod paliliar amicus ' excaecavit lρ , quod ego sic tenebar: ille accipit cibos, quos carnifex, quos tortor apponit.
Ton bari illo aces Ten bar se. hue non pertinere. Forte haee dehε-e re, in Leid. r. V M. pr. Tene- rent poni supra . post suas 5ω' aeeim tabos, Coib. Ime deest Lu- tiones; ut oppositio sint inter matrem. eme; sed Vos s. μα desiuit in lenebar, quae habet propitiquos, ministeria et reete, ut eredit Cl. Schult. Gron. ete. Illa a miι esbos ' pios earni x. sie: Ten Har. aecim et s. iis sie si- quos tortor ponit. His acire utc. Iium ter abdie re nolint pater Missus Buna .elc. Vii de apparet haec ultima verba