장음표시 사용
61쪽
60 Nullus aromate fragrat odor, Sed liquor insuit ambroSil S, . Nectareamque fidem redolet Fusus abusque patris gremio. Sperne camena leves hederas, Cingere tempora quis Solita es, Sertaque mystica dactylico Texere docta liga strophio, Laude Dei redimita comas. Quod generosa potest antina, Lucis et aetheris indigena, Solvere dignius obsequium, Quam data munera si recinat Artificem modulata suum 3Ipse homini quia euncta dedit,
uuae polus aut humus aut pelagus
Haec mihi subdidit et sibi me. Callidus inlaqueat volucreSAut pedicis dolus aut maeulis, Inlita glutine corticeo Vimina plumigeram seriem
Inpediunt et abire vetant. Ecce per aequora fluctivagos Ala greges Sinuosa trahunt: Piscis item sequitur c lamum, Raptus acumine vulnifico Credula saucius Ora cibo. Fundit opes ager ingenuas Dives aristiserae segetis:
Brachia palmite luxuriant, Pacis alumpna ubi baca viret. Haeo opulentia Christicolis Servit et omnia suppeditat:
Absit enim proeul illa lames, Caedibus ut pecudum libeat
Moser. ad Cie. Iegg. I, 8. - 58. Iamis A, des. Cort. ad Lucan. I, 344. hebantur, et hederae Baccho saerae invisae erant, ud.Tertuli. de toron. mil. 9.Clem. Alex. paedag, II, 8. VII, 8. Min. l. XII, 6. Licitae autem erant cor
nae mortuorum X, 171.) et honorariae P. IV, 20. , sed Areadius et Honor.
de piseatu Aelian. hist. an. IV. 8. Manil. Astr. 1905. Cont. Burm. ad Prop. 2. 15. 23. . ad Anth. lat. II. p. 178. - 59. Cae-iabusi Christianos primos a carne qua-
62쪽
Prandia de nece quadrupedum: Nos oleris coma, nos siliqua la legumine multi modo Paverit innocuis epulis. 65 Spumea mulctra gerunt niveos Ubere de gemino latices, Perque coagula densa liquor In solidum coit et fragili Lac tenerum premitur calatho. 70Mella recens mihi Cecropia, Nectare sudat olente savus: Haec opifex apis aerion ore liquat tenuique thymo, Nexilis in seia connubii. 75Ιlino quoque pomiseri nemoris Munera mitia proveniunt,
Puniceosque iacit eumulos. 80 Quae veterum tuba, quaeve lyra
Flatibus inelita vel fidibus Divitis omnipotentis opuS, Quaeque fruenda patent homini, Laudibus aequiparare queat 7 85
Te Pater optime mane n OVO, Solis et orbita cum media est, Te quoque luce sub occidua, Sumere cum monet hora cibum, Nostra Deus canet harmonia. 90
Quod calet halitus interior. Corde quod abdita vena tremit, Pulsat et ine ita quod resonam
Lingua sub ore latens caveam, Laus superi Patris esto mihi. 05 Nos igitur tua sancte manus
66. gerit E - 76. His Ald. - 82. inella Bau Ald. Gis. - 90. eanetl AOPPul. Heins. AreV., canit Ald. etc. - 93. resonat Ald. - 96. sancteJ lΛOPui. Urr. Ald. ue in s. Ar. , saneta 2Aio Bat. Gis. Weitz. drupedum abstinuisse, non quod illis, verba de sumeatis animalibus explieat, ut Prthagoreis et Mantehaeis, licitum hene resutat NiddeId. l. l. p. 189. non erat, sed, ut continentiam osten- 75. Nex. Due. I De generatione apium derent, constat: vd. Porphyr. de abstin. aequivoea ud. Aristot. h. an ..V. 19. 22. ab esu anim. 3. Tertuli. de ieiun. 4. Bie- Plin. XI, 16, 16. Magerstfidi. in . Ul-ron. de Regul. Μonath. IV. p. 188. eam gemein. Anreiger a. 1840. N. 238. nis esus eminarium libidinis. Quare M. Psalm. LV, 17. 18. lneptam Arev. disputationem, qui haee
63쪽
Aur. Prudentit Clem. Essigiem meditata Suam, aque foret rata materies, 160 Flavit et indidit ore animam. Tunc per amoena vireta iubet Frondicomis habitare locis, Ver ubi perpetuum redolet Prataque multicolora latexis3 Quadrifluo celer amne rigat. Haec tibi nunc famulentur, nil, Usibus omnia dedo tuis: Sed tamen aspera mortifero Stipite carpere poma Veto, i tu qui medio viret in nemore.
Ille draco perfidus indocile Virginis inlicit ingenium,
Ut socium malesuada virum Mandere cogeret ex vetitisit 5 Ipsa pari peritura modo.
Post epulas in operta vident, Lubricus error et erubuit: Τegmina suta parant soliis, i 20 , Dedecus ut pudor occuleret. Conscia culpa Deum pavitans
Innuba semina quae suerat, Coniugis excipit inperium,125 Foedera tristia iussa pati. Auctor et ipse doli coluber Plectitur inprobus, ut mulier Colla trilinguia calce terat: Sic coluber muliebre solum 130 Suspicit atque virum mulier. His ducibus vitiosa dehinc
Posteritas ruit in facinus, Dumque rudes imitatur avos, Fasque nefasque simul glomerans 135 Inpia crimina morte luit.
100. ore an. dedit. Oaeproprio Put. o marg. a) - 10 I. visceta A. directa a - 107. nisibus marg. a, des. Λr 130. suscipiatque V Prag., utque Gold. 100. Genes. II, 7-19. - 1ll. in o. Τ, , Intelligo Evae ingenium indoe. Dei
praeeepto non vescendi pomo vetito. AREV. Nebr. rude et indoetum bonarum a lium explicati - 123. innubal Genes. III. 15. 16. Hieron. Bd V. I t. II, P. 23. : anis Genaam in paradiso vi
catum autem et eaetra paradisum protinus nupta . In vV. Sqq. ante oculos h huit versionem vulg. poeta, quare eum de immaculata virginis Mariae eonee-plioue dicere Arev. aliique putant. CLI enko , Κirchengeschichte 'Tom. II.
p. 412. 486. MiddeId. l. l. p. l 2 , sed adversatur v. 147. , ubi hominis de sola Maria explieari nequit. Suspie. Gl. a
64쪽
Ecce venit nova progeuies Aethere proditus alter homo, Non luteus, velut ille prius: Sed Deus ipse gerens hominem Corporeisque carens vitiis. Fit caro vivida sermo Patris, Numine quam rutilante gravis Non thalamo, neque iure tori, Nec genialibus inlecebris Intemerata puella parit. Iloc odium vetus illud erat. ΙΙoc erat aspidis atque hominis
quod modo cornua semineis Vipera proteritur pedibus. Edero namque D cum merita Omnia virgo venena domat: Tractibus .anguis inexplicitis Virus inerme piger revomit Gramine concolor in viridi. Quae seritas modo non trepidat Territa de grege candidulor In pavidas lupus inter oves Tristis obambulat et rabidum Sanguinis iumemor os cohibet. Agnus enim vice mirilica Ecce leonibus inperitat, Exagitansque truces aquilas Per vaga nubila perque notos Sidere lapsa columba sugat. Tu mihi Christe columba potens Sanguine pasta cui cedit avis, Tu niveus per ovile tuum
Agnus hiare lupum prohibes Sub iuga tigridis ora preme I S. Da locuples Deus hoc famulis Rite precantibus, ut tenui
Viscera tenta gravet StomachuS.
Ceil. vitia sentit. - v. 112. num. mi. Spir. filiam Cham. interpretatur, melius
65쪽
Ne libeat tetigisse manu Exitiale quid aut vetitum: Gustus et ipse modum teneat, Sospitet ut iecur incolume.
Sit satis anguibus horrificis, Liba quod inpia corporibus
Sufficiat semel ob facinus Plasma Dei potuisse mori. Oris opus, vigor igneolus Non moritur, quia sanie Deo Conpositus superoque fluens De solio patris artificis. Vim liquidae rationis habet.
Viscera mortua quin etiam Post obitum reparare datur, Eque suis iterum tumulis Prisca renascitur effigies Pulvereo coeunte Si tu . Credo equidem, neque vana fides,
Corpora vivere more animae: Nam modo corporeum memini
Ad superos remeasse Deum. Spes eadem mea membra manet, quae redolentia funere Iussa quiescere sarcophago
Ignea Christus ad astra vocat. IV. HYMNUS POST CIBUM. Pastis viseeribus ciboque Sumpto,
Quem lex corporis inbecilla poscit, Laudem lingua Deo patri rependat;
77. Ael AEHOPaPut. Heins. Ar. . Nec tet. omnes. - 184. hoc fac. Ald. 193. Aeque A., Deque Gis. II. - 196. quidem Rat. - 204. parilis Ous Ald., homo lAup Pui. Ald. Gis. II. baptismum I vestimenta candida, ut es
set indisium, quod exueris involuerum peccatorum. Hieron. ep. 57., P. I, 67. Augusti. , , die Feste der alten Chr. I. P. 121. - De Sqq. es. Hor. Od. III, 18, 13. - must. am .l, , quia, Si nimius sit.
in tristitiam vertitur. MEV. - v. l82. liba.J ,,quae pule Chr. natalem deser hantur daemonibus. IMBR. Sed agit poeta de pomo paradisi vetito: male etiam Chain. liba de quocunque fruetu vult explicari. - 197. Phlex.J Cham. limbum patrum intelligit, Sed tartarum indieari docent II. 827. S. I, 381. Middet d. p. 18έ. -
66쪽
Patri, qui Cherubin sedile sacrum,
. Nec non et Seraphin suum supremo SSubnixus solio tenet regitque. Ilic est, que in Sabaoth Deum vocamuS, Expers principii carensque s ne, Rerum conditor et repertob orbis.
Fons vitae liquida fluens ab arce, i 0 Infusor fidei, sator pudoris,
Mortis perdomitor, salutis auctor. Omnes quod sumus ac vigemus, inde est. Regnat Spiritus ille sempiternuS, Λ Christo simul et Parente missus. 15 Intrat pectora candidus pudica, quae templi vice consecrata rident, Postquam conbiberint Deum medullis.
Sed si quid vitii dolive nasci
Inter viscera iam dicata sensit, 20 Ceu spurcum refugit celer sacellum. Taetrum flagrat enim vapore crasSi
Horror conscius aestuante culpa,
Ossensumque bonum niger repellit. Nec solus pudor innocensque votum 25 Templum constituunt perenne Christo In cordis medii sinu ac recessu: Sed ne crapula serveat cavendum eSt,
quae sedem fidei cibis resertam
Usque ad congeriem coartet intus. 30 Parcis victibus expedita corda Infusum melius Deum receptant. Hic pastus animae est Saporque Verus: Sed nos tu gemino fovens paratu Artus.atque animas utroque paStu 35 Confirmas Pater ac vigore conpleS. Sic olim tua praeclueus potestas Inter raucisonos situm leones
Inlapsis dapibus virum refovit.
IV, 4. Cherubin . . . Seraphin APut. Heins. Ar. saecuSatiVus est, non genit., quod poeta vers. LXX ante oculos habuit, ud. Esai. VI, 2.J, Chorubim cet. 7. Sab.J A- la. 9mne AHAld.Weilr. LC. III, 19. S. II, 121. . Sed metrum clau
Rat. Prag. Gis. I. Weila. - 22.irago. Boli. II. AId. - 25. innocensquel ΛiPrag. Ald. Gis. Wei . ΓΗ. 611. J, innocensus Cet. - 34. DUs Ε - M. consirmans ab IV. 16. Candidus I Hoe verbum non ,, ad animi candorem, quem Spiritus Stus nobiscum communicat Chain.), sed ad columbae candorem, quae frequens eius est symbolum, reserendum censeo, cf. EuinoeI. ad Evang. Matth. X, 16. E. F. Wernsdors. de simulacro eo lumbae. Viteb. 17 73.-22. taetr.J Sententia: Misere lurbatur conscientia, quam sagitiis commissis culpa premit, et, quod mala est, honum refugit. De aest. verbo ud. H. b97. Ps. 909. etc.,
et de nio. adiectivo II. pr. 31. S. I, 532. P. I, 42. - 37. Praeci.J Nebr. explicat
67쪽
40 Illum susile numen execrantem, Et curvare caput sub expolita Λeris materia nefas putantem,
Plebs dirae Babylonis ac tyrannus Morti subdiderant, seris dicarant ι; Saevis protinus haustibus vorandum. O semper pietas fidesque lutat
Lambunt indomiti virum leones, Intactumque Dei tremunt alumpnum. Adstant cominus et iubas reponunt, 50 Mansuescit rabies sameque blanda Praedam rictibus ambit incruentis. Sed cum lenderet ad Superna palmaS, Expertumque sibi Deum rogaret, Clausus iugiter indigensque victus r53 Iussus nuntius advolare terris, Qui pastum famulo daret probato, Raptim desilit obsequente mundo. Cernit sorte procul dapns in emplas Quas messoribus Ambacum propheta 60 Agresti bonus exhibebat arte. Huius caesarie manu prehensa, Plenis, sicut erat, gravem canistris Suspensum rapit et vehit per auras. Tum raptus simul ipse prandiumque sa Sensim labitur in lacum leonum, Et, quas tunc epulas gerebat, offert: Sumas laetus, ait, libensque carpas quae Summus Pater angelusque Christi
Mitiunt liba tibi sub hoc periclo. 70 His sumptis Danielus excitavit In caelum faciem ciboque sortis Amen reddidit, Halleluia dixit.
Sic nos muneribus tuis resecti, Largitor Deus omnium bonorum,75 Grates reddimus et Sacramus hymnos. Tu nos tristilico velut tyranno,
Mundi scilicet inpotentis actu Conclusos regis et seram repullis,
45. edendum , - 50.famem . Gis. - 5 l. lamb. 2ABI 2W Gold. Rat. AId. 54. vietu Rat. Prag. Fabr. Gis. WeitI., victus cet. - 59. Ambacum J ABW Put. I secundum LXX, de prosodia ud. Theodul. 3 p. Mei tr. p. 556.: Ambiacus solo transveetus regna capillo. J' Abbacuc sive Abac. sive Hab. cet. omn. - 77. iv. antro coni. Cauch. , Sed actus eSt varius et inconstans motus, ud.VI, 40. 140. P. X, pollens, Sed est clarus et D igris. Ps. . mundoJ GI. Rr descendit eeleritor . R. I, 447. Mart. Capell. 2. 21. 337. ib. mulante aere; V. S I. p. inemptas, o Eopp. p. 14. - Ceterum alludit ad hi- mesticae: Virg. Georg. IV, 132. IIor.
68쪽
Quae circumfremit ac vorare temptat, Insanos acuens furore dentes, 80 Cur le, summe Deus, precemur unum. VeXamur, premimur, malis rotamur;
Oderunt, lacerant, trahunt, lacessunt, Iuncta est suppliciis fides iniquis. Nec dest tamen anxiis medela: 85Nam languente truci leonis ira,
Inlapsae superingeruntur eScae.
Quas si quis sitienter hauriendo Non gustu tenui, Sed ore pleno,
internis velit inplicare venis, tu Hic sancto satiatus eX propheta, iustorum capiet cibos virorum, qui fructum Domino metunt perenni. Nil est dulcius ac magis Saporum,
Nil qlldd plus hominem iuvare possit, 95
Quam vatis pia praecinentis orsa. His sumptis licet insolens potestasPravum iudicet inrogetque mortem, Inpasti licet inruant leoneS, Nos semper Dominum patrem latentes lust. In te, Christe Deus, loquemur unum,
Constanterque tuam crucem serem . V. HYMNUS AD INCENSUM LUCERNAE.
Inventor rutili, dux bone, luminis, Qui certis vicibus tempora dividis, Merso sole chaos ingruit horridum, Lucem redde tuis Christe fidelibus.
Welia. Ar. feodd. - 101. D um coni. AreV. V. H. cerei paschalis Ald. Fabr. Gis.. LI. do novo lumine paschalia sabbati Ar., ut nos: eet. - 4. L. Cis. t. r. sita. BFabr. , sed es. Hor. Od. IV, 5, 1. ih. Peerihamp. Petr. V, 8. - 84. Iuncta . . . Mis. VIII. p. 669. . Quare Ar., quia V. 7. Cham. probante Ar.: Obiecta est Ides inc. sil. commemoratur et v. 155. hen suppliciis explicat, sed reseram haec dictio quaedam esse videtur, hoc ea verba ad martyras, quorum fides caussa men ad pervigilium pasehale agendum malorum semper erat. - 87. Inlapsas compositum putat. De vigiliis, quae supering. Cibus caelestis, ex divino primis Christ. religionis temporibus lae- verbo. LL. quenter agebantur ivd. Hieron.Opp. IV. V. De inscript . vd. Var. Leci . , sed p. 106.191. M. Francos. 1684., Sidon. cereum paschalem post Prud. celebra- ApolI. Ep. I, 2.J agi, ne negaverim qui tum esse constat, ud. Hospin. de orig. dem, sed ob eam caussam Areu . non adsest. IV, 12. Cone. Tolet. IV, 8. Dre- sentior, quia mortis Christi et duplieis pan. Hor. hymn. extat ap. Fabrie. I. l. illius noetis tionis, quo in east vitam P. 729., bibl. PP. max. ed. Lugd. 1677. tum recepit cum passus est et postea -- Prudentius ed. Obbarius. - 2
69쪽
Aur. Prudentii clem. a Quamvis innumero sidere regiam Lunarique polum lampade pinxeris, Incussu silicis lumina nos tamen
Monstras saxigeno semine quaerere:
Ne nesciret homo spem sibi luminisii, In Christi solido corpore conditam,
ut diei stabilem se voluit petram,
ostris igniculis unde genus venit. Pinguis quos olei rore madentibus Lychnis ac facibus pascimus aridis: 15 Quin et sila favis scirpea floreis Presso melle prius conlita fingimus. Vivax flamma viget, seu cava testula Sucum linteolo suggerit ebrio, Seu pinus piceam seri alimoniam, 20 Seu ceram teretem stuppa calens bibis Nectar de liquido vertice servidum Gutta tim lacrimis stillat olentibus, Ambustum quoniam vis facit ignea Imbrem de madido sere cacumine. 25 Splendent ergo tuis muneribus, Pater, Flammis mobilibus scilicet atria, Absentemque diem lux agit aemula, quam nox cum lacero victa fugit peplo. Sed quis non rapidi luminis arduam 30 Manantemque Deo cernat originem 7 Moyses nempe Deum spini sera in rubo Vidit conspicuo lumine sammeum. Felix, qui meruit sentibus in saeris Caelestis fossi visere principem,
35 Iussus nexa pedum vincula solvere, Ne sanctum involucris pollueret locum.
Hunc ignem populus sanguinis incliti
Maiorum meritis intus et inpotens,
s. me inserunt Ald., Sieh. et Fabr. t me xignas opere, emiator inelite, Lumen veridicum mentibus omnitim In Christo domino quaerere iugiteri 9uem petram loquutur doctor egregius. - 14. aeJ 2ΛΕΗR2WaVatic. ap.Teol. Galland ., aut cet. 2. alent. APRop. Ald. Fabr. Iso crescentibus , olent. Horr. Put. cet. 23. arbust. Η, prob. Rittershas. ap. Gisan. Ind. in Lucr. p. 346. - 26. -ba. ABHo Put., mob. cet. omn. - 31. spinifero B AId. Gis., sed cf. A. 56. 70. 36. Noe b, maculis Barth. ed. Advers. XLIX, b. - 38. at imp. eoni. Barth. I. l. , his terras regnum aecepturis est Lact.
VII, 19, 3. Isid. Orig. VI, 17. poeta
mentionem non saeit, sed mortales olim ad Deum voratum iri et daemonas ea nocte, qua Christus ex inseris rediisset, ferias aeturos esse ait. Ad me sum lucrenas hrmnum esse inseribendum etiam ordo eius inter hImn. post eibum et anta sompnum doeet, ut ridrn. I. I. animadvertit. - 7. Ino. su. t Sententia: Non solem modo et lunam nobis dedisti , sed etiam artem, qua Iumen Spei, si illi Meiderunt, intendere PoSsumus. - 32. CL Exod. II, 3., et eum V. 35. Ex. III, 5.
70쪽
Suetus sub dominis vivere barbaris Iam liber sequitur longa per avia:
Qua gressum tulerant castraque caerulae Noctis per medium concita moverant,
Plebem pervigilem fulgure praevio
Ducebat rauius sole micantior.
Sed rex Niliaci littoris invido
Fervens felle iubet praevalidam manum In bellum rapidis ire cohortibus
Ferratasque acies clangere classicum. Sumunt arma viri seque minacibus
Accingunt gladiis, triste canit tuba: IIie fidit iaculis, ille volantia Praefigit calamis spicula Gnosiis.
Densetur cuneis turba pedestribus, Currus pars et equos et volucres rotas Conscendunt eeleres signaque belliea Praetendunt tumidis clara draconibus.
Die iam servitii nescia pristini Gens Pelusiacis usta vaporibus
Tandem purpurei gurgitis hospita
Rubris littoribus sessa resederat. Hostis dirus adest cum duce perfido, Infert et validis praelia viribus: Moyses porro Suos in mare praecipit Constans intrepidis tendere gressibus: Praebent rupta locum stagna viantibus Riparum in faciem pervia, sistitur Circumstans vitreis unda liquoribus, Dum plebs sub bifido permeat aequore. Pubes quin etiam decolor asperis Inritata odiis rege sub inpio Hebraeum sitiens fundere sanguinem
sed e . Hor. Od. III 30, 3. Εpod. XVI, 62., Sim. t 'eg. P.V, 218 etc. S. I. pr. 5. 43. mulgore A - 46. praevalida AB, manu B - 4s. micant. Barth. ed. 52. Gnos. J AR fed. In typ. ad Hor. Od. I, 15, 17. SehWeighlius. ad Polyb. IV. 53, 1.I, Cnos. alii. - 53. Dematur Ald. Gis. Cham. I turma ... equis, rotis eoni. Gronov. observ. ee l. 5, Celi. - 57. Hinc BRAld. Gis. Ar . . Sic A - 63. Moyses eodd. semper, etiamsi vox hisyllaba requiritur. VOSS. Art. Gramm. I, s. p. m. 35. Bum. ad Anthol. I. p. 450. - 68. permeet R -56. Daeon.J Ita signa militaria pro- 138. Amm. Mareeli. XVI, 10. Sidon. prie Seriharum D appellantur e pannis Apoll. tarm.V. 407., infra P. I, 35. S. II, diversieoloribus composita, et serpen- 71 l. - 58. Pelus. Gl. Re civitas Aetibus similia saeta. Quae, cum equites, pypti. vd. Strab. XVII, 1. P. 44 l. ed. qui iis post Traianum maxime usi sunt, Guelin. Infra v. 69. Pub. deo. 79. . currant et ventus siet, turgescunt adeo- es. Prop. III, 33, 15. Lachm.): lineisque sibilum quemdam edunt, es. Arrian. Aegyptus alumnis, Ov. Her. XV, 36. Taet. p. 53. Claud. de III. eo . Ηon.