Aurelii Prudentii Clementis Carmina recensuit et explicavit Theodorus Obbarius

발행: 1845년

분량: 376페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

XXXVIII

lectiones maximam quidem partem in verba poetae insereret. Illius enim artem criticam tractandi rationis, quam Heinsius non ita multo post in edendo Ovidio exercuit, ubi coniecturas permultas

lectionesque vel unius vel duorum tantum codd. auctoritate confirmatas recipere ausus est, in hac Prudentit editione perpauca reperiuntur vestigia. Quod moneam necesse est Ob , , Ite in stoma

stiges , i. e. V V. illos DD., qui quodcumque philologus ille cla

rissimus cum hominibus litteratis communicavit, pusillis animis

conterunt. Magis eum de poeta meritum eSSe opinor, si varias lectiones veterum illorum codd. accuralius eXcerpSiSSet, nam meneod. Rottendorphiani I. collatio, me Ηeinsium ob hanc rem non immerito vituperasse docebit. Vitia enim, ut hoc utar exemplo, quae inerant in libris nitis illis veteribus, sere numquam hic V. D. adnotavit, quia eo tempore nemo, quod commodum ex iis percipi posset, intellexit 8 . Quot defensores ac patronos haec versuum Prudentianorum recensio Ile instana nacta sit, dici vix potest. STEPHAN. enimi Η ΛΜiLLARD ., qui Prudentit editionem in usum Delphini paravit 'ὶ, eamdem ita expressit, ut ne decies quidem alias lectiones, quam quas hic criticus probasset, reciperet. Τex tui et interpretationem addidit Cham illard. , quae quidem eum poetam saepissime non intellexisse ostendit; et commentarium, cui magnae laudestribui nequeunt, quippe qui alias res, nisi quae ad artem Catholicorum dogmaticam,' ad ii nnιν et ad historias in libris sacris enarratas Spectant, sere non illustret . Miror sane, quod bibliopola ille Londinensis ' et versionem et adnotationes illas exege-

D. I S. see. X. , b) H. 220. Cod. Buli. D. 57., see. X. exar. , c) H. 35. Sec. XIV. Seripi. dieitur, es. Hae ne l. l. l. p. 242. Quo sec. cod. semon nus i nunc Leidonsul, quem cum Bulieri libris inlis editione ad sinem sere perducta a II ita enio Am-steloda mensi accepit, natus sit, diei non potest, cum HeinSiuS eum , , antiquum atque , , antiquiSSimum ' vocet et Burmaran. ad Anthol. latin. I. p. 330. 413. 468 etc. omnium vetustissimum censeat. Variae eius lectiones, quas et Uellet. ses. not. 38. J, qui minus accurata collatione usus est, et Helusius excerpserunt et nos iterum typis deseribendas curavimus, hunc cod. eum vetustissimis atque optimis sacere docebunt. 48 Loinsium quoque eriti eum illum sagacissimum huic perversae sententiae saxisse, valde doleo: cum Puteanum cod. antiquissimum ad litteras expreSSum mecum sine dubio plurimi lectores velint. Asservat sane vir quidam humanissimus huius libri inti eollationem ad edit. Weilati accuratissime factam in se riniis Suis septem repagulis clausis quem nuntium a Lipsiensi quodam viro perillustriae Summe venerabili accepi , sed mihi eum ter per epistolas roganti, ut illam mihi concederet- istum euim virum hoc eod. uti neque poSse neque velle certo Scio ne respondii quidem. 49 interpretatione et notis illustravit STEPHANUS CHAMILLAR D. ct so . Iesu. Iussu Christianissimi Rogis, ad usum Delphini. Paris. , v. viduam G. Thiboust et Petr. Esclassan, iurat. bibliop. Univers. Ordin. via D. Dann. Laterari. e regiona Colleg. Remi. M. DC. LXAXVII. 4. Hanc editionem rarissimam. quam 1 bii 200 Franc. lt liv. l0 sh. vendi dieit Psaum. l. l. , mecum benigno communicavit e biblioth. ducali Gothana V. I. Loret. Leeliones ab Ile insio discrepantes omnes laudavi, et quaecumque in commentario nostro tempori accomodata suerunt, excerpere non dubitavi.

42쪽

Caput II.

XXXIXticas hoc seculo typis iterum describendas curavit, eum Areuali editio inulto melior Cliam illardiana magis digna fuisset, quae ad

usum nOStrum converteretur.

Secundus, qui Heliasii vestigia premit, CunisTopii. CELLA Rivsdi)est. Hic enim, si ab illius philologi clarissimi recensione recedit,

Aldum Manutium sequitur, raro autem id esse factum scripturae variae a nobis adnotatae indicabunt. Explanatio Cellarii brevis quidem est, quia scholarum in usum edit. paravit, sed ideo laudanda, quod theologorum dogmata sere intacta reliquit βῖ), et historias a poeta commemoratas bene illustrat. Tertius recognitionem verborum poetae Heinsianam Ios EPH. ΤΕ0Lius βδ) assumit, qui Parmae apud Bodonium Prudentium splendide quidem, sed minus correcte, quod vix eXpectaveri S, evulgavit. Hic editor neque quidquam ad poetam explicandum, neque ad eum emendandum contulit, nam adnotationes exegeticae aut ab aliis petitae ae male electae, aut quas ipse ausus e St, tam levis momenti censendae sunt, ut memoratu sere indignae videantur: et quamvis codd. Vaticanos XII adhibuerit, tamen earum scripturas non accurato distinxit, sed eos notis Vult. duo, Vati. plui'. et c. signavit. Mirum est, quod editor Londinensis M), de quo supra iam egimus, huius eXempli textum pro nova versuum Prudentianorum recensione habuit et ad verbum excudendum curavit. Sed - habent sua sala libellit Antequam de editore recentiSsimo agam, non pOSSum, qui uel Gallandia et aliquorum interpretum, qui singula tantum poetae carmina commentariis instruxerunt, mentionem faciam. Gallandium enim hic nomino, ne quis opinionem vulgarem in Bibliotheca PD. EE. maxima βὶ ab ipso edita multa nova inveniri ad Prudentium quoque transferat: excerpsit enim V. ille D. notas Cham illardi aliorumque et scripturus aliquot, quas indicavimus, ex Aldi et Tornoos ' recensione recepit, nova autem, quae addi-5l - recens. et adnotationibus illustravit CHRISTDPHORUS CELLARIUS mmo l703. 8. ed. II. ibid. I 730. 8. 52 Iniustum esse Areuali de hac edit. iudicium, qui rem aeeuratius indagari velint, invenient: ,, In sine est Index eorum, quae licentius posuit Prudentius, in quo Cellar. licentius peceat. Illud autem peius, quod interdum sub in haeresin

suam tuetur. 53) - opp. omnia nunc primum cum codd. vaticanis collata, pra fatione. var. Dcf., notis o rerum verborumquct indico locupletissimo aucta et illustrata.

Parmas eae r gio typographeo Bodonii facultato obtenta. MDCCLXX II III. II Vol. l. Praefatio I. T. subscripta edi lorem indicat. Hanc edit. benignitati V. I. Hessii debeo. 5D - opp. Omn. eae edit. Parmensi cum notis ot interpretatione in usum De phini, var. Dei. sed . Wei tr. Heli S. et Parm.J, recensu codd. et edd. et indies lacupletissimo soptimoJ accurate recensitu. Londini v. A. LValpy. 1824. III Vol. 8. Hanc quoque ed. mecum communicavit V. I. Hessius. 55 Venet. a. 1 88. Tom. VIII. p. 413 sqq. - Εxtant Prucentii earmina etiam in Corp. poet. Genev. 1593. 4. . in Lugdun. Bat. 1603. 4. Tom. II. p. 702., in collec t. vett. poet. Aure I. Allobrog. 1640. I . p. 707., in Maillair. corp. poest. I. Ondon. l Tl3. II. p. 1580 sqq. et in aliis collectionibus poetarum latinorum.

43쪽

Pro legomen.

dit, pauca sunt neque maximi aestimanda. Nulla vero ad aliquot Poris tephanon hymnos explicandos in libro notissimo a Ruinario edito, qui Acta primorum martyrum δ' inscribitur, leguntur, quae a nobis haud raro allata sunt. Hunc V. D. in edendo S.

Laurentii passione Perist. II. Ad. Schier. β' sequitur, qui in

commentario res quasdam ad sistoriam spectantes bene interprotatus est. Editionem Catilem. hymni XI. cum interpretatione germanica atque commentario Anareae Molleri β'), et Hanno v

ranam hymn. VII. VIII. eiusdem libri non viὸi, neque quidquam de Enchiridii recensione in Goldasti manuali biblico

possum dicere si i). Recentissimus interpres riusTirgus AnnvΛLus anno 1788. ha Prudentit editionem splendidissimam atque correctissimam n mae evulgavit. Codicibus usus est Vaticanis XXVIII. OD,

57 AmfleIodam. 17l3. Fol. , Veron. 1731. Fol. et saepius evuIg. , euius edit. p. 143. 162. 317. 397. 403. 41 l. 440. 468. cons.

58 - hymnus de M. Laurentio ex recrensione TuEon. RUIX ARPr, Parsas Deliones tWeitzii codd.J, suns aliorumque s Isonis, Ael. Nebriss.. Weitati ne Cell.4 notas adiecit Io. AD. SCHIER. Lips. t non Guelferbui. , ut Mebs. l. I. I. v. D. Melaner. bibl. Guemorbyt. 1763. 8. 59) ANDR. MOLLERI Pegauit commentar. super hymn. Prud. ad octav. C Iendas Ianuarias. Freiberg., typis et sumpt. G. Mnthori 1659. 8. 60) Hymni duo Cath. r ieiunantium et post istiuusum cum nostis: subiungitur Calisto sto ieiun. Hanno ver. 1655. 4. Λrev. ex hoc libro duos facit: et ne ego quidem, mim hic litulus rectus sit, neseio. Idem valet de libro: Specimen poeseos sacras eae Prud. hymnis crar. Sisitast. UM. 1714. 8.GI) Francosuri. a. 1610. 8. Continet gloss. Isonis ad Dipi. multo auctiores. -

in manus meas non venit. 62 M. Aur. Clem. Prud. V. C. carmina ad opi. quasqus edit. et codd. Romanos aliosquo recognita et correcta, glossis Issuis mag. et aliis veterum nunc pres-mtim o MM. GPromytis, Prolmomenis, commentariis et lectionibus variantibus illustrata a FAUSTINO ARCU Lo. Ad beatissimum patrem et D. Pium VT.

P. M. Romae IIDCCLXXAVIII. 2 Vol. 4.

63 Codd. enumerabo eo ordine, quem apud ipsum Areualum inveni: 1 Vat. An l. bibl. n. 76. a. I 472. e pervetusto exemplari l) seriptus, sed non sine erroribus ' Praefat. p. l. nostr . ed. et Psych. continebat, 2 in n. 2766. membr. 8. Sec. XII. Psych. , , mendose habebat; 3b n. 2868. membr. 4. Sec. XIII. Psreh. , mendosus ); 43 n. 3267. membr. 8. see. XII. D PsIch. et commenta r. in eam d. corruptissimus); 5) 3859. membr. 4. Calli., Λ p., Ηam ., e. SImm ., Pe

riSt., Dipi. optimus, quem Montlaucon. Sec. IX. vel X., Λ rev. male Sec. XI. eLaratum censent: imago eius p. 58. extat, quae illum D. Verum vidisse demonstrat.

44쪽

Caput II

Viennensi: 67), quos maximam quidem partem accurate contulit, at horum omnium librorum intorum tres tantum Λlex. n. 321. Urb. n. 666. Angei. n. 5821. 3 omnia poetae earmina complecti iure doleas, cum plurimi Psychomachiam ac Diptychon solam contineant. Hanc editionem ea laude, quam ipsi a V V. DD. tribulam esse constat, dignam esse nemo negabit, quod praeter ceteros in explicando Prudentio Λrevulus excelluit, quamquam theologiam Suo more pluribus, quam par erat, illustrat et studio partium nonnunquam arreptus in adnotationibus exegeticis cum in haereti eos tum in Luthera nos tum in Calvinistas invehitur. Omnia autem, quae ad sontes, e quibus sanctorum historias poeta hauserit, spectant, nemo melius atque sagacius perscrutatus est, ita ut hanc

editionem saepius in Germaniae bibliothecis inveniri optandum

sith i. In arte autem critica tractanda ne multos asseclas Are-Valus nanci Scatur, vereor, cum viam ab II insto monstratam plane deseruerit. Quem interpretem codicum antiquissimorum tantum scripturas sequi Supra animadvertimus, Λ revalus autem primum in aetate natorum constituenda salsus est η'), deinde saepius casIectiones, quas vulgari dicendi consuetudini accommodatissimas in illis codd. reperiit, in ipsa poetae verba inserere ausus est. Quo fit, ut nonnumquam Giselino ac IVelinio adhaereat, et ut nostra

nuerunt : 20 D. 235. et 2l n. 715. menthr. sec. XI. gloSS. in Cath ., Ap., uam. et Psych. e quibus nihil excerpsimus ; 22 Vat. Urbinas n. I66. membr. fol. . de quo vd. not. 12. - 23 Val. Ofthobonian. n. 237. chart. 8. Legenda S.Ca slani martyris per Fr. Iacobum Dde VoragineJ ord. Praedicatorum compilata. Bononiae a. 1282. script . . 24 n. 1193. chari. 4. Dipi. , mendos iSSimus cod. 25 n. 1220. chari. 4. Dipt.; 26 n. 1297. menabr. 4. sec. XIII. Τ) Inc. lib. Prud. i. e. columba novi et Dei. testam. , , mendos. ): 27 n. 1502. membr. 4. Sce. XIII. Psreh. et Dipi. elegans ' ; 28 n. 3325. chari. 4. Dipi. 64 necentior fuit see. XV. D et Cath. atque Λpoth. Villis contaminatum innumerabilibus eontinebat. 65 Num recens fuerit, non constat: in erant Calli. hymni, Ap., ΙIam ., Dipt., c. S. I., lib. II. inde a v. 17. usque ad sin. CL etiam not. 13.

66 CL not. 13. 4 67 Viennensis cod. recensΤὶ Psychomachiam se non integram et mendosissimam) exhibet. Vallio. Diptychon habebat. 6M Editiones poeit. ehrist. Areuali a Gebsero quem vd. I. l. p. 9. Viennae,

Romae et alibi frustra quaesilas ΗEssius vir perillustris atque antiqua fide et vi tute, utpote pretiosissimum bibliothecae suae κειμηλὶον mihi Summa cum liberalitate in usum meum concessit. Neque possum sacere, quin viro Summe Venera-hili, praeceptori meo, qui me non modo libris, verum etiam consilio adiuvit, palam gratias agam maximas. Faxit Deus O. M., ut gratiam, quam memori pectore habeo, ei reserant alii pro Sua quoque benignitate, qua me iuvenein in fortuna adversa, quam mihi pararunt quidam homines squi conserant velim I om. Iliad. IV, 163... 65. et Sophoel. Oed. reg. v. l8 l. ed. Bru Deli., v. 1l5 l. ed. Wunder. I, ita consolatus est, ut animum non demiserim. 69 C s. not. I 2. hui. cap.

45쪽

XLII Protegomen.

de codd. quorumdam auctoritate sententia ab Areuali disputatione valde distet. optimos enim, quos contulit, hos esse opinor Vau. n. 3859. AleX. n. 2078. n. 58. n. 74. n. 1702. n. 321. fu, h, 9 in Cath.), p, q, α a nobis insign. J, qui cum Eginondano aliisque

veteribus semper conveniunt: ille autem hos codd. fere omnes mendoSos appellat ac corruptos 703, quod librarios in libris mus antiquissimis describendis haud raro calamo aberravisse et rege

liorum exemplorum scribas eos errores mutavisse, non emendavisse, non observat 7 j. Optimi igitur isti interpreti sunt cod. M rietti u. 5821.), Vatic. Urbi uas n. 666.), alii, qui maxima ex

parte deteriorum codd. scripturas offerunt, quas eum Saepius e pressisse animadvertimus. Nonnumquam autem Areualum vitia, quae Helusius intacta reliquit, correxisse non insitior.

Itaque mihi hanc Prudentit editionem paranti nihil antiquius

ac prius esse debuit, quam ut ipse codd. et unum quidem antiquissimum meum in usum conferre possem eorumque lamilias dinose rem; quos libros natos benivolentia atque humanitate V V. 1ll. Schoenem anni, Merti amicissimique mihi moussieri, quibus hic gratias quam maximas ago, accepi et paucis describam:

bran. sec. IX. Cortio iudice ad Lucan. IV, 367, qui ibi var. aliquot lectiones ex eo attulit sive init. X. forma 4. exaratus est, et in Germania quidem, ut ex gloss. his te utonicis, quae in primis soliis leguntur, apparet; cs. Praes. v. 10. protervitas ira

diar heit; Cath. I, 14. culmine friate; II, 33. graviter g e di-ς eno; III, 70. calatho ga se char; 74. thymo hirosoga; 82. Idibus segiton; IV, 15. scirp. pinaz. Folia cod. continet CLV,

et in una quaque pagina versus XXIII extant, sin minores sunt, ut in Cuthem. ac Peris teph. hymnis et alibi, XLVI. Scholia in te linearia, de quibus iam ὸiximus 7 f, in primis tantum soliis adscriapta Sunt, compendia autem et assimilationem rarius me vidisse animadvertam. Litteras vero ri semper per si exaratas inveni.

In sunt in hoc libro into carmina Prudentii omnia, sed Hamartigenia, Psychomachia et liber I. advers. Symmachum mutilus, ita ut primi carminis versus 1 ...169. 301... 348. 395...442., PSychon . . 46...177. 274... 490. 551. Usque ad finem poematis, et contra Symmach. I. v. 1. .. 90. omittantur. Alii versus erasi et ab altera manu restituti sunt Psych. 20 39. et psych. praelatio bis, et ab antiqua manu et a recentiore sec. XIII. scripta extat; eidem carmini atque Ham artigeni ac librarius quidam herbarium secundum alphabeti ordinem expositum et tracta sum medicum nullius pre-70) cs. not. 63. cod. a, n. 3859. , quem Monlsaue. magnopere Iaudavisse diximus, in adnot. ad Dipt. V. l. negligenter exaratum vocat. 7l naee quoque veteribus edd. Horatii acciderunt, qui non sunt inter Do- Iati, ut collatio ed. Bernensi S sec. VIII. CL Oreli. ed. II. Tom. II. p. 812. nova docet. 72 Cf. nol. 4. Antiquam Prudentii vitam inter Ham. et PSIch. eolloeatam cs. p. III. not. 8.

46쪽

Caput II.

XLIII

tii adseripsit, et in volumine extremo Versus de adnotacione merum 7 γ, quibus alii sex paene absurdi a vetere manu exarati subiuncti sunt, atque Henrici episcopi Hildeshemensis litterae de controversia quadam ad subiectos a. millesimo 3, a seriore manu) scriptae leguntur. Signavi hunc cd. A.

sius iam contulit, sed male, ut supra significavimus 73). Continet hic liber m tus inde a Cathem. hymni V. versu 94. carmina poetae integra soliis CLVII, et in sine poema de vita beatae Mariae Virg. Trecensis7β) adnexum est. Scholia multa non desunt. Horum codd. Guel serbylanorum exemplaribus aliquot pluris vendendis specimen lapidi incisum adiungam, quod, quae de utriusque cd. tempore disputavi, confirmabit. Notavi R. Praeter hos codd. , qui in Guel sei bytana bibliotheca illustri

asservantur, varias lectiones ad Apotheosin et Ιlamari. cod. sec. IX.

sit, qui de eodem haec mecum per litteras communicavit: Merkwilrdig At an disser mn chrimi, das; die in dom Teito hinund wieder auesi bei minsius auselassenen Verse non einerandern Hand hinus fisi sind, die man, menn sie in einemando a Codem si h bejande, fur noch etwas sitier ais die Text schmmi des ιν eissen b. 77. halion solite, wwen der stemen Zise N. S. w. - IV der eis Bero eis, wie Ut ein Schresiero der eine Schre erschule hinter der an rn ruruckbliab, sodass man uis absolui das Alter nach den gewbhnlichen Regela avg 20 bis 30 Inhro bestimmen dars, sondem nach Ortund Umst den vorsichtig unterscheiden muss. Variantes scripturas ad Apotheosin spectantes in Addendis dabo 7 . Signavi meisS.Cod. G ΟΤΙ ΙΛNUS membran. sec. XIII., uti ex chronico ipsi scriptori praemisso apparet, solii sorma nitide exaratus et multis Sanctorum imaginibus ornatus Sigeberti Gombiacensis

leel. eod. noStri adponam: Prima dies Phostii saerato nomino Iulol. I indicat educens ieriam sibi Luna securidam. Indo Hos rutilat iam tertia Martis honore. Puartam Mercurius splendentem possidet altus. Iuppiter ipse sequens quintam sibi haberct dicavit

Concordat Veneris magnas cum nomino scinia. Emicat alma dies Saturino septima summo. Vers. l. lastratus Ieg. cod. , ut antiquus Meermani ap. Burin.: V. 2. et lucens cod. uterque, corrigam elucens: V. 4. Merc. quartam ed. uterq.: V. 5. Iura. ecce...sibi ture dic., bene.

47쪽

de viris illustribus libelli partes quasdam continet. quibus inter varia carmina etiam duo Prudentiani hymni, Peris tephan. IV. et V., inserti sunt. Varias lectiones dedimus omnes et cod. littera G

nolavimus.

EREUSSI ERI cod. chartac. 4.), qui varia continet, sive in sine sec. XV. sive in init. XVI. scriptus csse videtur, quia editi Horatii Satirarum Lipsiensi ap. Nic. Lamperier. et Balthasar. Murer. adfixus est. In est altera tantum Diptychi pars cum hae inscriptione: Aurely Prudenty liber Hystoriaru noui test menti; in extremo leguntur: Finis testam si noui Autolij siex Indicavi hunc librum natum K.

Quorum quinque codd. Omnium maxime eXcellit, quia cum Egmondano, Palatino ac Puteano semper saeit, Gomer famis iacuius lectiones cum perraro non recepissem, factum est, ui Wetigit, Areuali aliorumque artis criticae in Prudentio exercendae rationem prorsus relinquerem et IIcinsianam probarem, quamquam recensionem meam ab huius V. D. instituta nonnunquam differre adnotationes criticae demonstrabunt. Cum enim II ei sium codd. suos negligenter contulisse supra dixerimus, scripturas aliquot neque ab hoc neque ab aliis intpp. allatas in edd. meis inveni et in ipsa Prudentii verba inserui. coniecturis autem raro indulsi, quia a rebus certo sundamento non sun datis abstinere mihi propositum erat. Guel sorbytano libro illi vetustissimo proximi sunt Rottendo 'phianus et mei enbur ensis, quamvis hic nonnumquam Bongaraiani ae Wid manniani 77 vestigia premat. De G thano idem potest dici, interpolatis autem totum adnumero meus lenianum. Meorum autem codd. Omnium, Eginondani, Palatini 7 ),Ηeinsianorum et Vaticanorum n. 5859. n. 2078. D. 58. n. 74. et 1702. i. e. a h o p ρJ Variantes lectiones integras dedi, interpolatorum autem selectas: quae ratio vereor, ut in cuiusquam vituperationem incurrat, quippe qui ad verba poetae emendanda nihil admodum laciant. Sed cum hanc editionem in usum praesertim theologorum pararem, sacere non potui, quin adnotationes quoque exegeticas atque protegomena adderem. In elaborandis illis beati Baumgar- ten- usii monitum ante oculos habui, qui eis adnotationibus dogmaticis asceticisque, quibus Patrum Ecclesiasticorum editio nos vulgatae paene oneratae essent, nos facile carere posse verissimo

milii significavit. Idem sero ad me scripsit V. D. Carolus Homolotheologiae cathol. professor Τub ingensis ille clarissimus. Quid igitur 7 in commentario maximam partem historias breviter explanavi et sententiam enuclcavi: contra quae ad dogmata et grammaticam spectant, in prole gomeni β eXposui. Quod nonnumquam adnotationes ab aliis interpretibus factas nominibus eorum laudatis repetii, nemo me vituperabit. Exemplum enim in hoc poeta

48쪽

Caput II.

edendo mihi proposui eorum scriptorum editiones, quae Berninhartyi philologi clarissimi ductu et auspiciis a Meyero et Doe

derieinio ualis prodierunt. Meliora suppeditabit Middel 1 Risi editio a bibliopola a. MDCCCXLIII. indicata τ' quidem, sed non

De protegomenis pauca tantum dicam. Prudentii theologiam quoad ad historiam ecclesiae ac dogmatum spectat, illustravi: systema autem, quod vocant, dogmaticum Middeldorylisus in commentationibus saepe allatis ) iam composuit. De editionibus, quotquot milii comparare potui, iudicium laci, sed multas me non vidisse saepius observavi i). Eis V V. DI ., qui vel dissertationes vel editiones a me omissas mihi sive indicaverint, sive ad usum concesserint, gratia me obstrictum profitebor quam maxima. Ceterum opto, ut haec Prudentit editio eisdem fruatur amicis ac patronis, quibus recensionem Boethii ' a me paratam huc usque

fructam esse sincere teStor.

Huic extremo capiti tabulam codd. comparativam ac notaS, quibus eos insignivi adiungam: versionum autem recensus in Λddendis ponetur. Dabam Rudolstadii calend. Λugust. a. MDCCCXLIV.

70 Compus poetar. christian. ad optimas edd. et nonnullos edd. recensuit ore.

8l ΙΙue pertinent etiam Fr. Mer Iani observat. erit. in quaedam Prudentia loea. Ulm. 1789. 1. - Ghromii autem liber: Latoinischo Anthologio aus donehristi. Dichlem des vitiolauers. His Gymnasion una Lyeeen heram gobentinil mit Anmerkunon boneuel etc. Francos. 1810. iuvenibus tantum scriptuS eSt. 82 In ea multa esse errata irpographica ob certas quasdam caussas hie adn labo: p. XXX. v. l3. leg. 500.; p. XXXII. 20. deest sentontiam ante non; v. 23. Ieg. illustrandi; p. XXXIII, 2. te s. philosophum; p. XLIX, 9. Ieg. Belgio, P. L, 1. leg. XIV.; p. XLV, 12. deest qui ante eae: P. 1l8, is. leg. nequo littera anfovocem eheusi; p. 123, 6. Pronomine; P. 130, 28. deest t luentol. ante quor. 83 Eadem sere signa, quibus Weitz. et ΛreV. usi sunt, relinui: numeri aulem 1. et 2. litterae alicui in Λdn. crit. propositi manus significant, quare lA idem est, quod is a l. m. Compendia C. A. II. D. S. P. D. , quae Prudentii carmina indicant, sine dubio a lectoribus intellegentur

49쪽

XLVI

84 Hic eod. ab Arev. semel tantum laudatur. Vatic. libros mios n. 1715. et 23b. i. e. a tap. Ar. , quoniam gloss. tu Psych. continent, hic non indicavimus.

50쪽

Caput II.

XLVIIIIa t. i. e. Ilatisbonensis. In re. - - Τorrentianus unus. 7 2rr. - - Τorrentiani duo. I fearni. oum.JΤDr. - - Τorrentiani tres.

SEARCH

MENU NAVIGATION