장음표시 사용
701쪽
A aerari stilininclo enim aliquo,qai via debat Christum,inum videbat, uti diximus, qui enim videbatur,Dem erat,ero qui videbat eum,Deum videbat. Nec
ista expositio de fide accommodari potest: Claristus enim in illa visibili hum
nitate d iuinitatem unitam, & latentems tuficare volebat , seque non merum
nominem,sed simul esse inii, quod multo magis persect , & vere signifieanu , loquendo de vilione eorporas, uti diximus, qua, qui videt fiIium, videt B: Patrem, quia Unius sunt substantiae. Iam enim praecedentibus verbis dixerat de fide, sint ei edit in me, non eredit in me, B sed in eum qui misit me: Inune seco
substantialem significat Patri ex visione utriusque inseparabili. Si igitur de s.
de exponamus,esset repetitio, pro batio praecedentis sententiar.Nec obstat verbum Graecum: positum enim estdoco verbi, νε- quo usus eis Io. i . videt me Philippe, vidhi& Patrem meti:& cdsula utitur nune hoe verbo πιωρῶν, ut significet, qui eum videt, uti debere mentis speeulatione, Si contemplati ne, ut latentem agnoscat diuinitatem Pollent etiam haee verba exponi de visione mentis,& intellectus clara, aualis
est beatorum:qui enim videt clare Christum,videt fimul in eo Patrem,ut sit sensis: Si me aperth agno sceretis,& intueremini, videretis etiam Patrem: at quia de praesenti loquitur,& cum hominibus' Qui videt me, videt di Patrem; ideirco' accommodatior est expositio prior. a
Eg' lux inmundum veni,ri omnis, qui credit in me, in
Cv br dixissit se patrem habere mum', eiusdem substantsae, si unius nia
turae,abeoque esse missueti: reddit cauum quare sit missus,&cur,cum sit Dei filius, in mundum venerit. Et attende quam sapienter, te artificiose finem seis praedicationibus ad populiam imponat: ultima primis coniungens, dc t e tam rationem aduentus e xponens. Ego, inquit, qui lux eram, in hunc veri
mundum,ut illuminarem omnes,& in me crederent. Erant omnes quidem in tenebris mortis: Ego vere lux eram aeterna sine principio, veni earne assimi pta eripere ex his tenebris omnes, qui in me voluerint credere nec alia via a tenebris vllus liberabitur, nisi per fidem in me: necesse enim est, praeter cre 'dentes omnes alios manere in tenebris; hie est sensus. Perpende verba, s Ego Iux veni immundi im; J indor lucem esse ante aduentum suum, non ut Prophetae,nos, ut Ioanites: non enim erant hi lux priusquam venii et in mundum; idcirco lux participata omnes fuerunt rat Christus lux vera erat sine principio,qui dignatus est venire: ut illuminaret eos, a sedebantin tenebris, di iambra mortis. Perpende iterum verbum, ut omnis;qui credit in me,in teno hetis non maneat, Iigitur antequam crederet,etiamsi sapientiam omnem mi di habuisset,in tenebris erat. Rursus, qui non credit,in tenebris manet, non tantum est sed manet, quia sine fide, tenebrae hae in aeternum manebunt : nec
enim alia est via, nec ratio eas fugandi lumen diis nutii reeipiendi, nisi fido is Christum, per quam ipsum Dei filium, di mandi Saluatorem credimus , uti datis,ac volnsipsi obedimur. .
702쪽
Et siquis audierit verba mea, A non custodierit, ego non iudico eummon enim veni,vi iudicem mundum edi ut salvificem mundum.
P Rosequitur explicare sui aduentus rationem,&institiatum; et terret nocredentes in se, 't vel timore conuertantur. Et est sensus: Veni,vi erede res in me, in tenebris non nuneant, qui vero noncredunt verbis meis, eg6 quidem nunc non iudicio eos, nec sententiam profero, ut condemnem eos, quia hic aduentus meus non est iudicandum , nec ad serendum sontentiam contra mundum,sed ad saluandum.Quibus verbis insinuat eos esse damnati .aee dignos Nam dum causam assignat,cur non credentes non iudicentur, nempe quia non venit nunc ad iudicandum,significat,si venisset, utique eos iudica set,& damnasset. Non ergo miremini O Iudaei,nec dicatis in cordibus ve. a. 2 stris, impune non credimus tibi: quid enim niali habemus si non creduitiis ihoc non est,quod culpa, & quidem grauis desit: sed quod non venio nunc ad iudieandum. Non dicit,non iudica ,sed non iudieo depraesenti: dum tamen prssens tempus exprimit acitE se iudicaturum postea insinuat. In Grecis c dicibus non habetur, ΓCust6dierit,J sed crediderit, LQui audierit verra me .ia non crediderit,J Sensus tamen unus,& idem est.
Qui spernit meδε non accipit verba mea, habet, qui
dudicet eum. Τ ne sine tu scio manere non credentes existiment adiungit: quamiis ego non iudicem nunc, tamen qui me spernunt, nempe mea verba non recipientes,nec mihisidini dantes,habent qui iudice etiam nunc in hoc meo C adventu: non ergo arbitrentur increduli se iudicium euasuros, quamuis ego nunc eos iudicare non venerim; Patrem hunc iudicem intelligit,de quo Ioan . . s. dixerat Ego non quaero gloriam mea est qui querat,& iudicet.In memo 'Friam reducit his verbis illud Patris verbum, & iudicium contra non credentes Christo. Deuter.I 8.Quicunque non audierit,ego ultor exillam. Attende verbum, Qui me spernit,& non accipit verba mea:J Hebraismus enim est, posterius est prioris declaratio:ille spemit,quinon accipit verba,& qui Christo fidem non dederunt,iniuria, te contemptu eum affecerunt, sed iudicium Dei omnipotentis non euaserunt: puniti enim iunt paulo post, temporali de spiria tuali poena in hoc saeculo,& in futuro aeterna:quando in captiuitatem, & vastatione traditi sunt Romanis propter hoc peccatum,ut aliis in locis diximus.
M-, Chri VO sunt hoe in loco annotanda. Iocatus sum iudieibit illum rivi verba
ψας ' Unum , eommunem seia expositi sequentia explicet hane praesentem senrum sententiam esse ut is, de quo nune tentiam. Ita exponunt Chryso. Hom. 63. dicitur, Habet qui iudicet eum,2 sit ser- & Aug.Trares di Euthymius tamε mi
703쪽
l Dp pter duo. Prius est, quia in his ver- ita Nouatiani Iegebat,&Ambrosius ta- D Dis, s H bet. qui iuditet, j verbum iudi- lem probat lectione,ut sit sensis;Si quis
eat Ut fumitur in eadem significatione, me audit,& credit, ego non iudico eum in qua sui, iptum eli in illis verbis, Ego sed potius saluo: quia non veni iudica- non iudico eum: J Est enim sensus : Ego re,sed saIuare: & tune eli eadem sente nunc non iudico,tamen habet, qui iudi- tia eum illa; Qtii eredit n6 iudicariar. Et eo ac si dicat: Eso iudex nunc non sim, sateor me valde si spicari hane lectionε habet tamen iudicem: at sermo non est esse legitimam quam sequens sententia iudex,nee iudicare dicitur, sicut iudex, eonfirmat: sequitur enim altera parso εe sicut Deus, .& Christus iudicant; ser- posita, Ri me spernit, scia6 accipit,hamo autem iudicare dieitur,quia est argu net qui iudicet. j prior igitur tota pars mentum iudicandi,& ratio, quae eos di- de credentibus erat, nempe qui audi irnos damnatione facit, sicut & Resina rit,& custodierit, non iudico e si R tune Austri dicta est iudieatura. Verba igitur est integra illa sententia similis illi. uuet sequuntur,n6 pertinent ad lige qua- Qui credit non iudicatur, qui non ere-u explicent ea. Alterum est quia ver m dit, iam iudicatus est. I si autem prior mhoe est de praesenti, Ego non iudico,sed para esset de non credentibus,dscendum habet iudicantem , nempe nune in hoc erat, Qsi audierit verba me a,& non e - seculo,& tempore huius aduentus: a ser stodierit, seu non erediderit ea, o non mo,J qvi sequiror iudicaturus dicitur in . iudico,quia non veni iudicare,habet tanouistimo die,non igitur ad haee verba men , qui iudicet eum nee erat opus Ailla referuntur, propterea expositio com dere, qui me nit,& non aeccipiementarii mihi probabili apparet: Al- verba mea, horum additio videtur a , . ii, unotandum est,quod miror ne- tithesis si periorum,dc proinde legendam. ribi, 'mbrosium lib. I. de sint assirmatio; at quia eommunis i ' ci. renaten. cap. o. illa verba, Si quis au- ctio Graeea ,&Latina aliter habet, nos dieris verba mea, & n6 custodieritia le- secuti sumus eam In commentario, ta-'tere astirmati fia quixaudierit verba men hoc notasse non erat inutile. mea &custodierit ea,ego non iudico. La
sermo quem locutus sum, ille iudicabit eum fi in nouissimo die.
cit E insinuat Dominus se venturum In nouissimo die,*iudicaturum
eos,ut annotat August.Tract.s 4. de est lenius praeter iudicium praescias, .uod non credentes subibulat, habent aliud in rimuissimo die. Sermo, J in-
ruit, s quem locutus sum, in nouissimo die iudicabit eos, I id est, eos dignos
amnacione, dc condemnatione apertissime demonstrabit: iuxta illud Ioari s .. Si non venis lem , & locutus eis fuissem, peccatum non haberent,nunc: utam , excusationem non habent. Hebraismus est, u supplenda particula coniungens, nempe, s Et sermo quem Ucutus sum uJ solent enim Hebraei illam alia quando prstermittere. Hane sententiam exponit Athanasius orat. contra Ar-mnos,quod ex Deo Deuseli verbum. Attende verbum iudicandi non in eadem sienificatione sumi,in qua prius. imod non enim sermo sententiam fert,nec iudex es sed ratio, re causis iustissima celarissima damnationis eorum. Moc autem verbo insinuat Dominus adiici . '
usu uin seciuiduinad iudicandum in nouissimo die. Si enim ferino indic
704쪽
damnationis: erit igitur qui tunc iudicet, & sententiam serat, ut iudex. hie non erit alius,nisi cuius sermo eos iudicabit ut ipse sit iudex, & semio ipsiui causa sit iustamferendi contra eos sententiam damnationis,ac si diceret: Qui non eredit,nec verba meaaccipit, ego non iudico nunc eum : tamen in nouis simo die iudieabo, &eisdem verbis, quibus non eredit iudicabo, & damna. eum: non tamen propter hoc nouissimum iudicium euadet praesens: nam etiamsi ego non iudicem visibiliter ut homo,tamen Pater meus iudicabit, Zedamnabit in hoc etiam seculo incredulos Iudaeos similiter in futuro. Hie est huius contextus sensus, qua autem ratione sermo iudicaturus sit eos , explicant verba sequentia. .
Quia ego ex me ipso non sum locutus,sed,qui misit me Pater. ipse mini mandatum dedit, quid dicam, de quid loquara mn in
C A v S A M dat utriusque sententiae,nempe, mi non accipit verba mea,
habet qui iudicet eum,& sermo meus iudicabit eum.J Et est sensus, se mo meus non est hominis meri,sed Dei: nam quae ego loquor. Patris sunt: Sequae mihi Pater mandauit,haec locutus sum: qui igitule it incredulus sermoni meo,verbis Dei contradicit: Dei sermonem negat: idcirco Pater.& ipse sesino ab eis negatus,& spretus ipsos reos,& damnatione dignos essicient: de i dicabunt tanquam contemptores sermonisDei, & verbortu Patris incredulos. Attende haec verba Christum proferre,tanqua hominem,& propterea
dicit, se nihil locutum esse, nisi quod Pater ei mandauit. A se ipsi, loquitur, qui propria auctoritate loquitur,& non alterius: at Christus quae loquebatura auctoritate Patris,& diuina loquebatur.Non dicit autem,qui misit me Deus. ω mandatum dedit mihi Deus,lia Pater,ut se filium Dei significet,non solum si hominem,quales Propheis erat,qui, seipsi on loquebantur; sed qui Deus,
non quae Pater mandabat eis. commemorat etiam hisce verbis,utre Cyril. lib.9. cap. I. annotauit,quae Deuter. I 8. narrantur,ubi dixit Deus, Loquetur
C oupcunq; mandauero et M ponam verba mea in oreeius:hoc nunc dicit Chri stus: Ecce ego a me non loquor,sed quς mihi Pater mandauit ficutproniissum est: sermo igitur hic iudicabit incredulos,& inobedientes superius cap. io a t. discussista qua ratione Christus xt homo acceperit praeceptum Patris. do Aduerte hoc argumento sumpto ex qualitate 'sermonis usum esse Paulumeontra Iudaeos, ut quam euera Dei poena sint puniendi e poneret, epist. ad '' Heb. cap. et O. dicens: arritamquis faciens legem Moysi sine ulla miseratione duobus vel tribus testibus moritur, quanto magis putatis deteriora mereri supplicia, qui filium Deiconculcauerit. Attende etiam sermonem, qui dicitur eos damnaturus in nouissimo die,non eae intelligendum solum .sed confirmatum miris operibus,testantibus esse sermone non meri hominis, sed filii Dei.Dices,quare dictum est, Quid dicam,Sc quid loquar j spodeo,plus se dicere,qua loqui,m igitur Christus pondus sui sermonis exprimeret, dixit Patris esse totum,quod docebat usque ad minimam sententiam, sim verbum.
quod hic loqui appellati Euthymius existim raruaqueidem siniscare.
705쪽
n ANNOTATIO 1 . manὸatrum, quid loquar,&hoe homi- De nix est uti leo erbum hcie,s A the f posito e Hrysossitioni.68. parrices Quia, I sonon siim loeutus. J exponendκm est, chlysiost noti ausMiter nil Illis iso ut loquaturiqua ratiose hon-χst, di- III particula: M, J ut fit declarans, non citque, ego sNon sum a meipso loc autem reddense sun. Eritque sensus: tus,t quan humana sola voluntate prat sermo,quem locutus sum,iudicabit eum, dicauerim: quae hactenus dixi,sed a P sermo nempe his verbis. contentus a tre est misi totus meus sermo, iamime ipso non 'mIocutus, sed qui missi datus, & praeceptus. At ne quas eum me dedit mihi. mandatum a sed dissiciia non este locutum a seips tanduam te accommodatur verbis haee ea sitio. phetam aliquem Exim marep, idcirco Christus enim de ijs etiam omnibus lo- dieit, Pater dedit mihi ; Jquad Minoiquebatur,quae prius docuerat,& de tota Prophetaru auecaeterorum hominum . sua praedicatione, ideo verbo praeterito dicere remit,nimirum ego loquor quae usus est, Non,J inquit, a me ipsissum Pater mihi praecepit, quantumcunque locutus, i de sie Athanasius loco citato ex Deo esset. His ergo verbis se filium insuperiorieommentario exponit par 'Dei signifieat,sed non propterea tidiaticula ergos QuiaJcausalis est, nempe dicit, L A me ipso non siim locutus,t sed a sermoacilaolloxriguos damnatio. propter verbum i m s PM der α'άla eradfiiij Dei,&n homini/iue - chimihi.J Insimul etiam si Deum tabra,& etiam erat exprφcepto Patris. Qui unum ex his,quae locutus erat,suit re esse Dei filium'. Chrysostomus honu ANNOTATIO 12. 68. f A me ipse non sum locutus. Jex-ATiendendum est illud, fA me ipso ponit in hune sensem, id est, non co non sim locutus,J Ambrosium lib. traria praedicaui Deo, sed eonsentie siti. d. ide fide cap.-exponere ratione disii- tia, Si mandatum de diuinitate expo-- . nitatis dictum, quia filius est a Patre nit, interpretando consensem volunta- non a se. consentit Aug. trast 1 4. ideo, tis . at quia cap. ro. haec digiis E tracta- inquilii me hon sim locutus, quia a me ut,&ostendi Christum ut hominem ha- o n5sum,& vera doctrina estat quia buisse Patris praeceptum , idcirco nunc sequitur, sed qui misit me, dedit mihi praetermitto.
Et scio,quia mandatum eius vita aeterna est. COMMENTARIVS.COMIudit causam damnationis, & iudicii. sermo meus iudicabit eum,
quia mandatum est,& praeceptum Patris, & ego f Scio, quia mandatum eius vita aeterna est. J id est,in his seruandis quae mandat, & quae ego de ma dato eius denuncio, posita est vita aeterna,vt qui crediderit, dc seruauerit ea, vitam habeat aeternam, qui vero non, priuetur aeterna vita, & mortem incurrat sempiternam. Mandatum vita aeterna dicitur:id est quae Christo mandauit praedicari,causa sunt vitae aeternae: quia credentibus & custodientibus illa,via ea datur aeterna,& ncm dicit: Mandatum eius vita aeterna,sed, s ego scio ma datum eius vitam aeternam esse, J ut sententiae grauitatem augeat,eosque te reat testimonio hoc sto, Ego scio J stimul etiam ut se a Patre distinctam pem sonam, significet: ipsi tamen aequalem,ut qui humilia dixerat, dum mandati meminit,liublimia loquatur, Eg' scio a simul etiam illos impugnat, qui det Horem eum appellabant.
706쪽
smae ero ego loquor,sicut dixit mihi passiine i uoti ii i
s X praedicta sententia insert,h etiamquae modo loquitur esse verba atris: Si enim generalitera seipse non est loquutus,sed quid dicat, de quid loquatur,de Patris habet mandato: haec etiam quae nunc vltimo dicit, nempe se lucem ess de sermonem suum illos in nouissimo elie iudicaturum,& caetera Quae alli auit ,sinit etiaM .de eodem Patris inritato. hic est huius xltim: sint ita sensus. .