Animadversiones in librum Prae-Adamitarum. : In quibus confutatur nuperus scriptor, et primum omnium hominum fuisse Adamum defenditur.

21쪽

AD LECTOREM, as eam poterit tantisper labefactare 3 Mirari interim subit otiosi

lut pumilionem immodico cothurno elatum sua se statura ingeni j q; mediocritate metiri nescium ad hoc scribendi genus animum appulisse, ad quod nec a natura factus, nec usu aut arte ullomodo

instructus videbatur , qui si quid

gratiae aut fauoris sperare potuit,

in sua tantum nouitate cuius ma

gna nostris hominibus iniecta cupiditas est, situm confidentissimὸ

putauit. Nam Vt ait Poetarum Princeps Homerus T in F άοιαδ μααλλον Niso ουσ

mines Cantilenam enim magis celebraut bo auditoribus noua contigit.

22쪽

Sed vendibilis non est isthare

enormis nugacitas in eo regno,cuius ea laus est non mediocris, quod in eo monstra non alantur, Imperante praesertim L v Do v I COTHEODos Io cuius generosa &vere regia indoles, candidi mores& amabiles, Christianaeque sine fuco pietatis amor, diuini numinis opem populorumq; omnium pronas in se mentes conuertit, qui&auorum regum virtutem , & praeclare gestis rebus laudis bellicae gloriam adaequare non modo sed S longe superare pollicetur. Cuius inuictam fortitudinem, & scientiae militaris in hac licet tenera aetate experientiam, nuper ipsi hostes magno sui damno obstupuerunt: aquo denique nihil nisi re

gium & magnificum Religioni Christianae faustissimum, & Impe

23쪽

AD LECTOREM. io Gallicano fortunatissimu speranda est, eo potissimum tempore quo sagacissimis consilijs sustentatur & prudentia Eminentissimi Cardinalis Gallici Athlantis, cuius singularis virtus ac dotes eximiae Galliam non modo & Europam, sed & orbem uniuersum quaquRpatet sui fama concusserunt. Atq; etiam uti ad nos nuper delatu est;

Τ ellus iam ipsa quae in Delici partu

fortum hunc edidit, ad hoc mon

stri genus obstupescens, & quasi sceleris sibi conscia prudenter statim suffocare decreuit ; foederati

quippe Vt accepimus Belgarum ordines solemni decreto e sua re publica proscriptum Voluerunt, veriti ne si tandem adole sceret, magnam late perniciem, sibi primum ac caeteris deinde inferret. Si autem paulo curiosior a me

24쪽

P R F Α ΤΙ Ο sciscitetur, cur in arenam desceti-dere & cum laruis de umbris dimicare non dubitauerim , in tanta prςsertim disceptatione, exercitatocu hoste, &aduersario vicenali ludo si tamet confessione exesi te. Fa reor ingenue, neq; sine lachrymis queo dicere,ad tam immane scelus

Vix memet continui,vix mihi temperaui Eo nempe redire ut de Re

ligione infinitis Christi miraculis

Constituta, tot eruditorum hominum disceptationibus & testimo-mjs comprobata , tot martyrum cruore stabilita , in tanta rerum omnium luce sit iterum disceptandum. Has igitur animaduersione&

Christiane Lector, qualescunq; sine

doloris mei testes extorsit insolens

facinus, & plusquam Thrasonica

audacia, qua impudenter ea com

miniscitur,quq a nullo Christiano.

25쪽

AD LECTOREM.

rum dici queunt, nisi cui insanus

furor frontem omnem cerebrum

que exhauserit, quique ultro sibi infamiam irrogauerit. Et si vero

nullus hactenus extiterit scriptor, cui respondere minus intersit, simplicibus tamen cauendum nemo non existimat, ne ab hoc imperitorum hominum genere imponi in posterum sibi patiantur : asque ut etiam discant omne S quam melius actum foret & securius passo'no Prae- Adamitarum si hoc ulcus non tetigisset, & ab hac scabie ungues continuiuet. Vitandas non ignoro legis pugnas monet Apo stolus ad Tit. 3. vers. 9. inanesque contentiones, sed quis eorum qui ingenuis delectantur artibus, reli

gionisque Christianae sinu fouen

tur , pu nam detrectaret ad has

illecebras, in eo controuersiarum

26쪽

Ρ R AE p A T IOgenere , in quo purissimus unicae Religionis splendor calcatur , sanctorum Patrum interpretationeSimpudenti sti me despiciuntur , &ut ait A rnobius lib. i. contra gentes. Sacrorum quondam veterrimi ritus religionum nouarum superstitionibus occiderunt. Ea est autem noua torum huiusmodi hominum audacia, ut perfrictς licet frontis christiani tamen & orthodoxi haberi velint, quod in Celso reprehendit

Origenes muloc. i8.Cu enim insto quodam a natura animi robore ingenitaque excandescentia ad tam horrenda primum obstupescere homines non dubitent, nisii aut verborum lenocinio sententiarum-Ve emendicato nitore t quod tamen patronicliens Prae Adamitarum non praestitit in aut fucatae pietatis ostentatione auribus infi-

27쪽

AD LEcTOREM dias fecerint, animos allicere, atq; in errorem posse inducere desperant. Enimuero quid aliud eis in

ore est praeter pietatis nomen, Virtutem extollunt, vitia deprimunt, bonos mores ad coelum usq; euehunt, improbos damnant, aduersus impios declamant, plurimonque etiam saepe insimulant. Haec nempe in fronte gestant,

licet in recessa venenum & meram perniciem recondant: hae sunt

strophae, hae praestigiae quibus in

cautis mentibus illudere consueuerunt, ut facilius deinceps serpat Venenum, & suum virus callidius instillent. Quibus vliaue inquit, S. Augustinus lib. i. ad Bonifac.

contra duas Epist. Pelagianori esset resondendum, ne se et e uos in illo nefando errore firmarent , etiamsi nou ἶς - δι ne quemquam Catholico

28쪽

PRAEFATrorum verisimili sermone deciperent Egregium vero quoddam videbatur Prae- Adamitarum patrono in ficetum illud opus, Ut laborem Vicennalem illum trium versuum, cap. s. Epist. ad Rom. quos mente mmanibus ver are si abhinc viginti annis confitetur , publici iuris faceret , Orbemque uniuersum tot ineptiarum haberet censorem, qHi unanimi consensu ad agnatos deducendum pronuntiaret. Merito

sane ei quiescendum est, & si1- menda helleborus , post tantum

lab oris ex antlatum ei tamen

author sum , ut ab eiusmodi stu- dijs deinceps abstineat, in quibus semel eruditionis & famae

si quam olim apud suos habuit)

naufragium fecit. Nihil autem toto illo opere verius praefatus est, quam dum inconditum a mali δε- latum

29쪽

AD LECTORE laetum opus appellauit, nemo en in horno est adeo hebes & obtuso quantumuis ingenio qui hisce tribus versibus tri horto sensum non attulerit luculentiorem,adeia enim infodliciter successisse in tanto temporis spatio mihi videtur ut

quidquid iordidius impurius veestingi unquam potuit, in illud

male natum opus abunde confluxerit. Abhinc triginta annis errare

se fatetur , sed meo iudicio nunquam turpius errauit, quam dum infaustis auibus opus illud cim merijs damnandum tenebris lucem ut aspiceret enixe contendit,

Deus bone quantum scuticarum praefationem unam legenti , in qua uniuersas ludaeorum Synagogas alloquens pro h pudor i eo

rum gregi adscribi ultro ambivi q. quasi apud eos se se recipere

30쪽

vellet , hemistichium illud virgi

lianum attexuit. Atque τι inam ex vobis mura.

Si Christianus est quomodo Iu- dcus Sed id non sine causa factum

putamus : eum enim nullum Christianorum adeo praue de sua religione sentientem expertus sit, Vt nomen suum aequo animo tulerit

tantae impietati praefigi ad Iudaeos flatim sibi c

re dum, sed quo pacto haec possunt

COhaerere t Versus adducit Psalmi 126, ex Paraphrasi Georgii Buchanani quam in sua Epistola vocat exquisitissimam. Errat profecto &tota errat Via, Paraphrasis enim est erudita si velit sed haeretica. Qui vero Poetas adeo sectatur,

id eo mihi videtur animo praestare,

onfugiendum credi-aru patrocinium expe-