Regia potestas quae fuerit secundum Homerum

31쪽

atque a populo ditiores reddebantur. Quam ob cau8am in concione Τelemachus haec 1 392, 3:

Itaque Sarpedo ob eam causam amicum Glaucum hortatur ut sertis sit, quod ut ipse multa a populo acceperit XII 310 1 et 3:

λαυκε τιν δὴ - τετιμήμεσθα ιιάλιστα εδρη τε κρεασίν τ' ηδ πλείοις δεπάεσσιν

quod honorati sint et epulis et praedi regio. Quod praedium regium emolumentorum potestati regiae summum videtur suisse. Nausicae Ulixi patris praedium describit 6, 293:

ἐνθα δε πατρος ἐριου τει ενος τεθαλυι τ' ἀλων;

Ulixis praedium memoratur 17 298, 9 et 1, 8 vel praedia Ulixis

nominantur: Tηλέμαχος τε ιένη - έεται.

et ob maiorem quandam sortitudinem ut principes Meleagro praedium pollicentur, qui ipsos conservet I 578:

Sed legimus loco citat Sarpedonem non solum praedia regis em lumenta habere sed etiam epulas, quibus populus regem honorat. Neque alia de Diomede sunt scripta VII 16l 2:

' Quid divitiae valeati Aristoteles non ignorat qui causam nobilitatis divitias esse dicit Pol. IV me πενειά ἐστιν ἀρο- πλομο λι- αρεπη et . 1 3.3

32쪽

Tυδείδη περὶ ριέν σε τιον Λαναοὶ ταχυπωλοι εδρη τε κρέασίν τ' ηδ πλείοις δεπάωσιν.

Quae emolumenta si populus non sua sponte praebebat, rex et sibi et aliis poscere poterat, ut Hector, qui sine dubio magis mimorum potestatis regiae partes agit quam ipse riamus, XVI 225, 6: τὰ φρονων ωροισι κατατρυχέω καὶ ἐδωδη

et similia fingit Ulixes 19, 97 8:

Quam ob causam non mirabimur, regem a populo Petere quae X- pensa habuerit, ut Alcinous 3, 4 5:hs ιεις δ' Ἀντε ἀγειρο ιενοι κατὰ ἰν,ιοντισοριεν ' ἀργαλ. . . . Vel populum quae rex expensa habuerit redditurum se esse promittere

ἀAia λι ἐκ νυν τηνδε θεε προες -τὰρ Ἀχαιοίτριπλῆ τετραπλῆ τ' ἀποτίσο ιεν Dona autem et voluntaria et, si recte interpretamur θεριιστες, destinata et fixa secundum Schoem p. 35. Oeppen, Alar m.

III. d. p. 20 tertium lucrum potestatis regiae sunt habenda ex Il. libro α 54 6:

ἐν δ ανδρες ναίουσι πολυρρηνες πολυβονται,ον κέ ε δωτίνησιν ' θεὰν ως τι ιησουσιν, καί o υπο σκηπτρω λιπαρας τελέουσι θέειειστας.

38 Aliam 'o explicationem iostrorum versuum, ex qua M'ῖναι intelligendae int, vernacule on de Sportelu de RechtSpssegeu Gladstone Schusten . 298 non possi mus probare. Neque melius argumenti atque duobus incertis exempli - contra quae compar luculentissimus Odysseae locus b, 41b-484 - firmata videntur quae auctoridem P. 297. 298ὶ protulit de donis quae mercatores peregrini regibus praestare debuerint, ideoque de fructu regio ob immunem mercaturam accepto.

33쪽

πQuibus emolmentis veluti certii atque fixis addenda est praeda hostilis. erinultum sane haec aliquid acquirendi ratio valere debet, ubi populi de iure sibi hostes sunt i Praedarum autem possessionem populi concedunt regi, quas praedas distribuat Achilles Omnia dederat Agamemnoni I 33l-3:

At liberum praedae arbitrium Schoemannus regi ex hoc loco vindicare non vult, quod iratus Achille sertasse modum excedat, sed eadem dicit Agamemno Teucro VII 289 9l:

Neque alia Agamemno profitetur LX 28 30:

Deinde vid. XVI 54 U229, 30 IX 367 8 Ι 18 IXQ37 s; XI 696, 7 et 703 4 XVI 23l. Regi igitur praeda est data quam parte quadam regia arrepta I 66, 7 distribuat aut sorte dividat 4, 232, 3:

quam praedarum sortitionem praeterea versus quadragesimus Odysseae libri quinti probat: λαχων ἀπ ληίδος αῖσαν. Sed interdum distributio non a rege sol fit in Iliadis enim libro X v. 681, 8 'liorum principes occupati sunt dividenda praeda: οι δε συναγροι ενοι LIυλίων ηγήτορες ανδρες

34쪽

it in me ut regi maximam praedae partem tradant I 368, 9: καὶ τὰ με, ευ δασσαντο 19τὰ περισιν τίες χαιω is δ' ἔχον στρείδη χρυσηιδα καλλιπαρyον.

Non alia XV 56, 7 et eadem hetis narrat VIII 444 5. Achilles autem ab Achaeis sibi praedam puellam datam affirmat Ι 62:

qui ipse Nestor, quod consilio omnes superabat, Hecameden accepit ab Achivis XI 26, 7:

Εκ ήδη - ν οἱ χαιοι ελον, ουνεκα βουλῆ αριστευεσκεν ἁπάντων. Neque regi Alcinoo puella praeda a populo non est data , 0: Ἀλκινοω δ αυτην γέρας δελον

et feminas bello paratos hersites dederat Agamemnoni I 227 8:

γυναῖκες εἴ τοι Ἀχαιοι πρωτιστω δίδοιιεν, ' τ αν πτολίεθρον λωμεν. 'Quibus emolumentis, iisdem fere ac Iudaeorum regum et sine dubio plurimarum civitatum antiquarum I. L. Saalschnig, das Osaische Rechi, II. Aufl. ap. VII, . 7 6 non soli reges ruuntur sed etiam nobiles. Aeneas enim praedium accepit a roianis, id quod Achilles nos docet XX 84:

et Ulixes ut Phaeacum principum liberi paternum praedium accipiant precatur 7, 49, 50:' ' Quam ob causam dubia sano ossi versio AES OdySScae verSus centesimi sexagesimi libri noni ἐμοὶ δ δῶκ' ἐξελον μιν vernacule ich nam 9 48 21 Ulixis comites ipsi cum rege praedam dividunt, regi hircum tantum veluti regium donum tradentes. Una cum rege Ulixe a populo praedarum distributi fit 9, 1, 2.

35쪽

Εpulis quoque non solum a principibus honorantur reges, sed etiam principes a regibus. Nestor enim Agamemnoni δαίνυ δαιτα γερουσιν et inultis locis Graecorum principes apud regem Graecorum epulantur

meque praetereunda IV 259 60 XVI 250 1. meo alia inveniuntur apud haeaees ubi Alcinous de principibus 3 8 et :

Τelemachus quoque non quod patri regis Vices gerat, sed quod princeps est, ad epulandum invitatur ab Ithacensibus 1, 86 8:

δαιτας ἐίσας δαίνυται ας ἐπέοικε δικάσπολον ἄνδρ' ἀλεγυνειν, πάντες γὰρ καλέουσι.

Alcinous et principes, ut populus sibi reddat ea quae Ulixi donent, consequi ludet, ip8 autem nobiles a populo petuu quae Ulixi reddant 22, 5':

et ut in ceteris rebus rege sere aequant, sic praedae quoque maiorem partem nobiles accipere invenimus. Praeterea adiiciamus locum

αλλα δ αριστηεσσι δίδου τερα και βασιλευσιν. Quibus perspectis, ratione igitur habita et munerum et emolumentorum regiorum, iam ipsam potestatis regiae naturam ad finem perducere studeamus. multae voce adiectiVae, quarum magnam copiam inspicias apud

Humpertum in prima dissertationis citatae parte, probant reges divini tus datos a Graecis temporis homerici haberi. Ab ipso Iove reges orti sunt et potestate et dignitate. Legimus I 97:

36쪽

Itaque sceptrum quod reges sibi ornamento atque honori gestant, a Iove est datum IX 38:

σκηπτρω μέν τοι δῶκε τετμενσθαι περι παντων

λαων ἐσσι ,α και τοι Ζευς ἐγγυαλιξεν σκῆπτρον τ' M θέπιστας in σφισι βουλευησθα. aeterea notissimus locus est de Agamemnonis sceptro II 100 108

neque minus I 4 et de munere regio Iove dat U278, 9; I 205;XVI 251 VI 159 1, 390.

Sed illius potestatis divina rigo non aliunde nobis videtur esse excogitata atque ex magnitudinis rerum maximarum perceptione naturali, quae hominum animos incorruptos maxime movet. Ρermultum et rex et familia regia valet 4, 3, 4: ἀνδρων γένος ἐστ διοτρεφέων βασιληων

σκνμτουχων, ἐπει - κε κακοι τοιουσδε τέκοιε

regina ipsa Alcinoi regis filia nominatur 6 il 5:

σφαιραν επειτ' ερριψε μετ' α/Hφιπολον βασίλεια

familia autem regia, sortitudine clara ut Ulixis 24 508, 9:

ι τι καταισχυνειν πατέρων γεμος, ου' το παρυς περαλκῆ τ' ηνορέη τε κεκάσμεθα πῶμα ἐπι αῖαν

sacrosancta habetur Legimus 36, 40l 2: δεινὰ δε γενος βασιληιον ἐστιν

κτείνειν . . .

Qua in familia regia potestas manere solebat, itaque elemacho regnandi spes iniicitur a heoclymen his verbis 15 533, 4:υμετέρου δ' - εστι γένος βασιλευτερο αλλο ἐν δημω 'Iθακης, ἀλλ' υμεις καρτεροι αἰεί

Atque ex samilia hereditarium quoddam ius existit l, 386-7μη σέ, ἐν ἀμναλω 'Iθύκη βασιλῆα Κρονίων

ποιησειεν ο τοι γενεῆ πατρώιον εστιν.

37쪽

Ad hoc amiliarum in spectare videtur no Eurymachus Ilixis uxore in matrimonium ducta Ithacensibus imperare in animo habebat i5, 21, 2:

ε ητέρ' - ιὴν γαμδειν α 'Oδυσσηος γέρας ζειν atque Bellerophon rex fit, cui regis filia nupserat VI 92, 3:δίδου δ' ιν θυγατερ ηνδωκε δέ οι τι/ιῆς βασι ,δος ἡμισυ πάσης. Fratre rotesilao omnium prim in bello roiano occiso Ρodarces turmae est praepositus, qui iunior fratrem seniorem regem sequi videtur II 06 β:

Etiam Agamemnonis sceptrum ius hereditarium probaverat notissimo loco II 01-s08 atque hereditate potestas regia apud Phaeaces est accepta 7 6 - 63. Neque tamen ius hereditarium normam ex omnibus partibus fixam possumus habere. heoclymenus enim elemacho regnandi spem iniecerat argumento hoc usus:

υ ιεῖς καρτεροι αἰεί

Fortitudine summa Aeneas quoque sperare poterat ore ut ipse regiam pote8tatem a riamo ooiperet XX 79:η σέγε θυ ιδ ἐμυι ιαχέσασθαι ἀνωγει ελποι ενον ρωεσσιν ἀναζειν ἱπποδάμοισιν τι3ιης τῆς IIριάs ου', Quam ob causam viribus atque robore sortissimi regis semper sumnares nixa fuisse videtur et apud Graecos et apud alios populos antiquissimae aetatis. Vid sacrorum librorum Sam lib. I 9, 2 10, 23; compar mali. 5.)

38쪽

Aehilles ex Ulixe quaerit, num penes patrem senem sit regia Myrmidonum potestas i, 495--T: mi , uti τιρικὶ πολέσιν ατὰ Μυρ ιιδόνεσσιν η ζειν τιμάζουσιν ἀν' Ελλάδα τε Φθίην τε, ουνεκά μιν κατὰ γῆρας εχει χῆράς τε ποδας τε

neque sere aliter Ulixes matrem rogat at 174- atque diamus Achilli narrat XXIV 487-9. Diis tum iratis fieri potest ut alius quis princeps accipiat regiam potestatem XX 306 8: di γὰρ IIριάμου γενεὴν καθηρε Κρονίων. νυ δὴ Αἰνείαο βίη ρώεσσιν ἀναζει

και παίδων παιδες et q. s. 3Aeneas igitur roianorum rex existet neque dubitabimus comparato loco XX 79 183 quin fortitudine potius quam quod consanguineuS sit Hectoris XX 213 - 40 regnum accipiat. Neque egisthus Agamemnone occiso consanguinitate solum rex fit sed 3, 304 5: δέδμα δἐ λαὰς - αιτωιπτάετες δ' ηνασσε πολυχρυσοιο Μυκήνης. Apud Rhaeenses quoque dii constituunt quis regnaturus sit , 400 l: T λέμα ητοι ταυτα λων ἐν γουνασι κειταιοστις ἐν ἀμφιάλεν 'Iθάκρ βασιλευσε Αχαιων et ipse Telemachus non negat fieri posse ut multorum aliorum Ithacensium regum quis adipiscatur patris mortui potestatem . 394 G: ἀλλ' ητοι βασιλῆες Ἀχαιων εἰσὶ in αλλοι πολλοὶ ἐν ψιπιάλω 'Iθάκη, νέοι ηδ παλαιοί, των κέν τις τόν χησιν, ἐπει θένε διος δυσπενς. Quam ob causam non mirabimur, Antinoum etiam non Ulixis uxore in matrimonium ducta, regiam dignitatem appetiisse 22 50 - 52:-τι γάριου τόσσον κεχρηριέκος ουδ χατίζων, ἀλλ' αλλα φρονέων, τα o ου ἐτέλεσσε Κρονίων, oqiρ' 'Iθήκης κατὰ δῆμον ἐυκτιιιένης βασιλευοι.

3 Cl. Vergilii versionem Aon. III 7 98.22 sive eg. επτάετες δ' ηνασσε πολυχρυσοι Μυκήνης-είνας τρεέδν' δεδμνω δε λαος - αυτρῆ. Schol. Soph. Ε . 267.

39쪽

- Ia ncipum autem maximam potestatis regiae spem habent illi qui cum populo coniuncti vivunt, ut Eurymachus 15, 20:

τὰν νυν ισα θεω 'Iθακήσιοι εἰσορόωσιν

ἐχθαίρoon' ἀνὰ δῆριον ἐπισπομενοι θεου ριφῆ. 3Itaque legimus per se populum tantum valuisse ut etiam elemachus libenter narret non omnem populum sibi esse iratum 6, 14: Οἰτε τί ιοι πας δημος ἀπεχθόμενος χαλεπαίνει ut Ulixes profiteatur se a suis esse coactum 12 297:Mρυλυ - μ αλα δν με βια τε μουνον ἐονrta ut Antinous timeat ne ipsos procos populus patria eiiciat 16, 38l 2: ιν τι κακὰν ρίζωσι και ημέας ἔζελασωσιν

γαίης μετέρης.Neque Achaei ullo modo regi aut tyrannice tractantur ab Achille aut Agamemone XXIII 55 6:

Quam ad probandam vim et gratiam populi recordemur ea quae scripsimus de concione, quibus dictis et locis citatis adiicimus 2 239-is;

ὸημοβορος βασιλεὼς ἐπει υτιδανοῖσιν νύσσεις η γὰρ αν Ἀτρείδη νυν στατα λωβήσαιο.Sed non omnia plana sunt quae leguntur in carminibus homericis. Nam non solum dii permutandorum regum causa erant, sed etiam populi ipsi tantum valebant ut sibi alium regem crearent. Itaque saepi8sime legimus ONM ιι, ιδ' οἱ αναρχοι ἐσαν ποθεον γε sui ανόν. Difficiliores autem res inveniuntur duo enim vel plures duces atque

' Iudaoorum quoque libri sancti sacpius narrant populum ex sua voluntate multa in regibus permutandis effecisse Saalsch. 7 φ. 2.

40쪽

reges simul interdum existunt. Luculentissimus ad dimovitates expli- eandas locus est II 559 et 563 67 ubi haec:

συμπάντων ν ήγειτο βοὴν ἀγαθὰς Λιομήδης.Τres igitur duces nominantur quorum tamen primus et summus Diomedes. Itaque navium indicis locum II 645, 650 et 1:

nobis explicant loci XIII 46:

et XII 452, 3 Dicit enim domeneus

Λευκαλίων δ' ειε τίκτε πολέσπ ανδρεσσιν νακτα

Κρῆrs εμ ευρείη.Qua re perspecta non dubitabimus quin Idomeneus rex summus fuerit Sarpedo quoque et Glaucus Lyciorum reges nominantur Ι 876: Σαρπηδων δ' ηρχεν υκίων και χαυκος ἀμεριων neque differunt dignitate locis XII 3l0, 1 et 318, 9; sed versus XII lut 4 probant Sarpedonem magis valuisse et solstitudine et, ni fallimur, potestate

Maior deinde ducum perturbatio apud Athenienses videtur suisse. Legimus enim II 546:a δ αρ'Ἀθήνας ευον . . . et 552: