장음표시 사용
151쪽
es 8 E O s et o L a IX., , indebite dirigantur &c., ut qui diceret Missam principaliter ob stipendium &c. ,, In hanc , inquam sententiam loquitur Sotus , negat q. recte ne, an secus non disputo ) esse Simoniam si haec stipendia ita
quaerantur , ut eorum caussa divinis umiis Clericus intersit. CCXLVIII. In qua sententia cupio videre quid emendarit Valentia . An eam ita explicavit , ut retinuerit id, quod Navarrum, Gabrielem , Adrianum , & Thomam ipsum locis indicatis simpliciter docere anima dis verterat : Simoniam esse , si Spirituale prine aliter propter temporale tamquam propter sinem conseratur, quodq; Sotus exciperet de istipendiis , id Thomae & aliorum doctrinae non repugnare demonstrarit, qui unus fuisset
hujus loci emendandi modus P Nihil minus. Alioquin, praetermissa inani distinctione inter em voluntatir , & re piritualis, qua, . Thomae corrupit , ut mox dicam , S Soti sententiam , ad illud discrimen confugisset, quod inter Beneficia & alia munera Ecclesiastica, vel inter stipendia, quae jam lege
aut consuetudine clericis constituta sunt ,& ea, quae nulla ejusmodi lege aut consuetudine introducta suerunt,plerique Theologi intercedere arbitrantur, di ex eo doctri
152쪽
nam Sobi cum Tbomae doctrina non repugnare declarasset. Neque enim et , qui probet Soti , & aliorum Τheologorum descriptam ab Salmanticensibus sententiam , necessario abiicienda est certa Thomae , com mimisque auctorum doctrina e simoniam e sise , si spirituale principaliter propter temporale , tanquam proptersinem , conseratur . At tantum abest, ut hoc modo emendarit Valentia Soli sententiam, retinueritque Thomae
doctrinam:non abesse Simoniae labem, si spirituale principaliter propter temporale tanquam propter sinem conferatur, ut contra hoc γ' ipsum vitare voluerit, cum jam huic oppositam statuisset opinionem , nullum esse simoniae crimen etiamsi spirituale principaliter propter temporale conseratur. Itaque ut hoc retineret, & Thomam sibi consentientem esse mentiretur, novam excogitavit distinctionem , sive , ut melius dicam , simoniae latebram , qua Soti, & Thomae sententiam
E primum Soti sententiam, si de fine voluntatis , si De applicationis ad actum conis ferendi spirituale intelligatur, generatim probavit: quasi Sotus non de iis tantum stipendiis , quae jam lege aut consuetudinΡ .constituta sunt ό sed etiam de Bene siciis, de-
153쪽
ε6o Epis Tota IX. que omni genere rerum ipiritualium Iocutus esset : aut, cum scripsit quaest. 6. art. I. esse quosdam laborcs ad officia Ecclesiastica ita assivos, ut sine his eadem perfici nullo modo possint ; manifestumque esse : pr his laboribus nisil pretii posse recipi , no i aperte rejeccrit istam commenticiam distinctionem inter finem voluntatis , & finem rei spiritualis : quod ne tu quidem negare auis debis ; cum , si non liccat pretium accipere pro labore , qui ad munus Ecclesiasticum ita a fixus est , ut sine eo perfici nequeat 3 multo minus quidquam accipere liceat pro sola voluntate illius laboris obeundi, quae multo magis , quam ipse labor , ad munus Ecelesiasticum a rixa est. Itaque Valentiae interpretatio in eum Soti locum ; de quo est quaestio , non quadrat ἱ cum ibi non loquatur Solus , nisi de muneribus aur stipendiis, quae lege, aut consuetuditae Clericis debentur : & praeterea cum aliis ejus dictis , quae accurata sunt, veraeque doctrinae consentanea, magnopere repugnet. CCXLIX. Multo tamen deteriorem reddidit Thomae sententiam . Nam quod hic scribit quod lib. 8. ex causi ari II. Si humjusmodi distributiones respicit quas sine fui Operii principaliter intentum ,s non iam
154쪽
eommittit, s ita mortaliter peccat, id ita Valentia intelligi debere ait, ut is, de quo est sermo , simoniam committat, si is illud , , temporale aestimet pluris non solum ., ,, quam actum conserendi hic & nunc spiriri tu ale , sed etiam ipsum spirituale , quod
Video quidem , hanc esse sententiam Valentiae , quae tantum laxamenti attulit in controversia simoniae, quantum in ceteris de moribus quaestionibus aliae falsae attulerunt casui starum sententiae . Sed eamdem esse Thomae sententiam demonstrari mihi velim , non dico ab Valentia, qui nihil attulit , cur ita Thomam interpretandum putaret , sed ab iis , qui se Thomae de si inonia doctrinam attente legisse , nihilque cum ea discrepare Valentiae doctrinam invenisse praedicarunt. ostendi mihi velim ab Viva, ab Daniele, ab ceteris, qui hos duos negant esse mentitos , ubi Thomas doceat, aut se docere significet, non perpetraturum Simo
niae scelus eum , de quo est sermo, nisi sit tam ineptus, & expers Religionis ,ut illud temporale , quod quaerit , & imprimis appetit , desim et pluris non solum , quam actum
conferendi hie s nune spirituale , sed etiam ipsum spirituale , quia confert . Nam loca
155쪽
εε1 Eprs Yox A IX. cit .nullo modo distinguit, aut ostendit , distingui debere inter rem spiritualem,S actionem,qua eadem consertur, quin immo actionem, qua res spiritualis confertur , actum spiritualem appellat, qui vendi nullo modo possit. Quod si hujus distinctionis, alteriusque depretio de motivo ne vestigium quidem in
Thoma reperire possunt, fateantur Oportet, non Thomam legisse se , sed unum Valentiam , qui eas primus excogitavit, ut quae a veteribus de Simonia bene constituta erant, ea sine ratione perverteret, utque novitatis vitaret invidiam , easdem Thomae adfingere non dubitavit . CCL. Sed relinquamus Thomam , de quo non vereor ne quisquam tibi sit assen. surus , & redeamus ad Sotum , & ad Soti doctrinae emendatorem Valentiam . Et Sotus quidem etsi Clericum illum, qui divinum cultum ad temporalem mercedem tanquam a Mem referret, reum nolit esse Simoniae , eumdem tamen graviter peccare contendit. Quid Valentia , qui sbi sumpserat, ut Sotum emendaret ξ An istud quoque emendationis egere putavit Θ Ita plane.Nam clericum, qui tam perverse ageret, omni crimine absolvit . Audi. M Sed
M quaerat aliqui , utrum dato a quod non sit
156쪽
Da C oncrNAE FID. ET DIMO. 663y, sit Simonia principaliter sic spectare ali- ,, quid temporale pro spirituali, sit tamen is aliunde peccatum propter perversitatem , quae videtur esse in eo , quod quis refe- , , rat collationem spiritualis ad aliquid , , temporale , tamquam ad finem applica- , , tionis animi ad conserendum hujuimodi ,, spirituale . Solus quidem non tam implicate Io.quitur , sed simpliciter , explicateque scribit: ,, Peccaret ille Clericus nihilominus
graviter contra suum ordinem , & instis, tutionem , qui nunquam Vel raro eccle- ,, siam viseret, nisi illa de caussa. . . immo,, Vero qui cultum ad temporaIem merce- ,, dem tanquam ad finem referret perver- ,, sam, sacrilegamque haberet intentionem, , contra legitimum rerum ordinem,qui est
,, ut Beneficii si propter officium . Quid igitur PAdmittit ne hunc clericum perverse agere , atque adeo peccare Valentia , qui tantum laboravit, ut Soti sententiam corrigeret λ Nihil minus . Nam propositae ab se questioni ita respondet ris Addi, hoc Sotus respondere videtur non vi ,, detur , sed reipsa respondet a firmati- , , Vel atque idem videtur sentire Cajetanus,, ex mente Sancti Thomae. Sed tamen hoc
157쪽
non videtur mihi satis certum. Nam ni-
, Si hoc est emendare , quid erit corrumpere Dominicanorum sententiasὸ Nam si Iiberari hunc Clericum a crimine simoniae serri vix potest; a peccato tamen ne vix quidem potest. Hic Zmihi in mentem venit Caltropalai scribentis trach. 6. disp. I . Punct. q. num. Io. de vi ἐπ obligatione diligendi Deum: ,, Hac ergo obligatione,, existimo quemlibet adultum teneri non singulis annis , ut placuit Petro de Le- ,, desima .... quia hoc est nimis durum , &,, nullo frmo fundamento nititur 3 sed ali-
,, quoties in Vita; reputarem tamen dilatio- ,, nem trium annorum esse gravem , , . In-
. tellextili Θ Haec tibi prius etiam atquct , etiam consideranda erant, quam istam nobis obtruderes emendationem , atque discipulatum. Nam cum simoniae justum bellum indicerent; cum Clericos ab labe avaritiae deterrerent, cum Deum semel saltem in annum diligi oportere , & alia multa recte docerent Dominicani , tum ab discipulis deserebantur, tum emendationis egereὶ tum duxi , & sine ratione loqui putabantur e contra si quid sorte puteret in Zanardo , in Silvestro , Serra, vel Candido , confestim
158쪽
DE CONCINAE FID. ET DILIO. 66 eo advolantes, velut ad putamina muscapdiscipuli, quidquid id erat,totum avide liguriebant , plenique faecis ςx Magistrorum doctrina se sapere gloriabantur. CCLI. Et quoniam in eo sumus, ut de Soti doctrina , quam Valentia in controversia de simonia emendavit, differamus, fas erit aliud exemplum istius emendationis proserre , ut diligentia discipulorum in Magistrorum doctrina , cum paullo durior erat, emendanda omnino perspiciλtur .
Audi mus prius Magistrum,qui quaest
T. arr. 3. quaerit: utrum collatis metu exintortas imoniaca, ita ut qui benescium tale
recepit, resignare ipsum teneatur. Respondet, omnino esse simoniacam, si sermo sit de metu , ne aliquod commodum amittatur, quod is , qui consert Beneficium se sperat adepturum ,, si rex, vel ejus aulicus commi- , , naretur Episcopo,quod nisi Sacςrdoti im,, cali personae conserret, de gr*tia regia is excideret, neque *d gliam esset ascensu- , , rus sedem . Qui enim tali metu Sacerdo-α, tium conferret, id ad venandum Episco- is patum faceret , ac proinde simoniacus,, esset. Secus si metus ei incuteretur amit- ,, tendi vitam &c. is
159쪽
ε66 Epis et o LA IX. judice Magistri de simonia doctrinam eme davit Θ Audi: is Ultimo sequitur , non esse,, simoniam si quis ex metu conserat aliquid ,, spirituale . Ita tradit Franciscus Victoria ,, in dicta Relectione num . a - & a 3. & Sos, tus quaest. 7. art. 3. contra aliquos . Ras, tio est &c.... Pcisset tamen contingere, utas esset acceptio personarum si is, cui exa, metu spirituale consertur , indignus est .as Quin etiam addit Sotus , esse simoniam sis, eX metu amittendi aliquid, quod futuas ro tempore quis sperat, spirituale conat serat: quoniam , inquit , est id parare s
a, sibi viam ad illud per spirituale . Quod
as tamen tunc solum puto esse verum, si ta-
,, Iis velit illud spirituale dare tanquam
ar pretium: non autem si tantummodo ut γγ quondam motivum. Nam sicut ob con
a servationem rei , quam in praesenti quissa habet, potest conserri spirituale, nor aa ut pretium, sed ut motivum , ita etiamas ob adeptionem rei, quam sperat; atqueas ita non esset tunc simonia: Fatendum estas tamen in foro exteriori posse iacilius tunca, simoniam praesumi,,. Ο egregium Theologum , qui mandata contra moniam ab insigni Dominicano laxata multum restrinxit lJam ne vides , Noceti, jam ne sonitis quae de
160쪽
. DE CONcINAE MD. G DILIG εε de te futura sit doctorum hominum querela, cum te fuisse ab Valentia emendatum So- eum, atque hujus esse,non Valentiae proscriptam sententiam tam confidenter a firmata intelligent ὸ Sed omittamus exclamatio nes , interrogationesque , quae vobis tantopere displicent, , ut eas convicia , contu. meliasque vocare non debitetis , quodque ad rem nostram pertinet , id jam sedate planeque conficiamus . Regusta igitur Soti,& Valentiae testimonia,& haec tria diligenter animadverte. Primum excogitatam ab se distinctionem interpretivm , & motiuum ubiquε conservare Valentiam, omnem' ue ex ea, velut ex quo
dam jacto fundamento, definire simoniae quaestionem .. Alterum est, nihil ipsum Valentiam vidisse in doctrina Soli simile suae distinctioni, atque adeo proscriptae thesi ,
cum eam generatim non probet probet autem , si ita, ut illa distinctio postulat , intelligatur . Et sane si Sotus , cum generam tim statuit, labem simoniae futuram in eo Episcopo, qui beneficium conferret metuens, ne gratiam regis amittat, melioremque
Episcopatum nascisci non possit, quia is advenandum Episcopatum faceret, si Sotus, inquam , cum hoc docuit, locutus esset,