장음표시 사용
2쪽
rio, atque apud Senatum i Venetum Oratori
X IIs ealamitatiabus, quas mille abhine ann S exterarum gC furor, atque immunitus in Intiam totam inuexit nulla, rico quide iudicio. aut m ιοr,aut noccntior ha-bcnda eri ea, quam Iia allatam
fateamur maximum extitisse iacturam,agrorum vanitates,oppidor- d populationes, demolitiones urbium, incolurum aut indignipimaiusseruituti ni aut crudelisiamam caedoei: ut intcrim a oru,pro aliorumq; omllium euersionim omittam eiu modi tamen clades cum ea non sunt comparandae,quam Iitcraria res accepit. Haec enim quae supra rccensuitam,omnia, si no continno,ut aliquo tamen temporis interiecto statio instiurari, prininums utorem recipi re post tit. Quod si priuatim coninremo-A α rare
3쪽
rare aliqua uellem:cursimas urbest Olim pene tunditiis
euersas antiquum, aut etiam meliorem in statum restitutas essescite furrit ostendisseCureum longe nimis oratio mea prouehreetur. At Iiterarum quae tandem futura iustiuratio s quae tot deperditorin volumina m rccuperandorum flics s Nulla certe. Quorum amisione quanta rerum ignoratio,quanta caligo,quantae mori'ligni men- tibvi tenebrae obortae sint, tacilius promo deplorare tuis liceat, quam recensere: tametsi nescio quae tantaeealamitati satis Iutura sit deploratio. cum enim Poeα-rum, Oratori ,Philosophorum,Historicorum, Rhet rum,aliorumq; scriptorrum innumerabilia propc modum volumina magii is uigilijs, maiore inductria naxima mortaliam omnium cum uoluptate,t Iructu elaboratasint intrecepta quis tantam iacturam perpetuo dolandam non
arbitretur s sed Me mediocriter saltem strenda egenus,quae habemus,ueteru auctorum Dipta integra,emem ducis ad nos peruenilbent. Quotus enim qui que est e priscιs auctoribus,quos tantu e cludibus reliquos esse voluit 'rtuna: quis reuiuiscat,sua scriptisit recognit
rus s Neque vero Latinos tantum scriptores,sed Graecos etiam pectu bH inuasit. Alios enim penitus nulli,no- nullos decurtauit, plerosque ita desti nauit,ac corrupit, ni foedius uideri, aut excogitari nequeat quicquam. Quod, in aliss multis, tum ureo Iibello huie si parua magnis conferre fas est)euenisse munimius est,quini ut probatione indigeat. ius non solum partem maiorem, verum etiam auctoris nomen desideramus: quanquam, coniecturas sequi uolumus, libelli auctor uideri positclitophon is, sub cuius persona res tota in hisce postr
. mn libris siue Abula east ,sue historio explicarum sed
4쪽
sed ego taedere,vtpote inceris, pluribus agere nolo. Tantum dico,videri mihi libelli eius auctorini fuisse s phi)tim aliquem ex ijs, quos uiatos olim habuit Grue eia.Quod ut usticer, faciunt conciones id quae libro ustimo leguntur. Porro scriptoris huim copium mihi meis Octauius Ferrarius aracus, ex perneces arm meusrquem ego honoris cause nomino. En enim uir cum Gra
eri L atine, doctifimus, tum in philosophiae ac nu dicinaestudqs ita uersatus,ut quem cum eo costram,hoc timpore habeam neminem. Atque id eo scit,ut cum Graeciser ipse literis operam nauare coepissem, eo libello ut
rer, cuius er stili facilitas, er argu enti vivitas ν uictibialectionibus d gum animum relaxarcnt. Ita bsei: er libellum e Graeco in Latinum conuirti,non quiadem edendi, sed mei exercendi causa. caterum cum cxinteruallo eum iam Latinum factum regustarem, vis suin nubi nescio an iliacm alijs, operam non male collo Ose. Aec it vero etiam nonnullorum con mendatio,
quorum iudicium non in postrcnn habindum puto. Quamobrem illum uulgo legendum proponere statui. Sed cum obtrectatorum , inuidorumq; plena sint omnia: neres ario mihi quaerendus uir fuit, cuius auctoritate ketus, eorum maledicentiae obuium ire post m. ς multis igitur,qui mihi sese of rebant, tu unus, non tantlim ob personalii, quam s/stines, quantum ob generis claritarem , summam dominum,dere iudicium, ac singularietaprudentium tuam, ad hunc rem iudicatus es aptisimus.
Non me fugit,si aliorum, qui libellos nuncupant, in t ia
5쪽
Verum cum adulationis Iusticione hae in re ectere non posse uideur: abctinere suum esse duxi: quanquam non
id tam me mouet,quim res ipsae pcrtractandae : quarum magnitudine, atq; stlendore caligat quodammodo me tu acies,atque hebescit. Nam quis praeclarifimas patris tui uiatorius, atque triumphos,qusi fratris tui natu maioris egregia fortitudinis, et prudentiae facinora bello ricano terra, maris edita pari oratione recensere queat ut nihil interim de alijs dicanu.quorum unim aliguit imo sacerdotio praedituου, unicum est religionis, Crsanctitatis exemplar. Alter indicas prouincias non sine maxima sui admiratione moderatur. Tertius Histunicae elusi tanta cum felicitate praeest, uisummae hominis prudentiae fortuna diuinitus adiuncta uideatur. Tu vero is es, quem maximarum rerum usu peritum, summa fide, taciturnitate, costatia, integritate cun primis praeditum CAROLV sic A E S. A V G. intimis confiati s fiuis non solum interesse , uerum etiam praeesse, Cr quod praecipuum est apud Remp. Venetam ea,quc ad
Rom. Imperij maiestitem, ac robur pcrtinen tractare uoluit.Igitur cum ad haec pro dignitate exequenda vires meas nequaquam pares agnoscam: dubis mhi hanc u .niam, si ea consulto praetereo. Malo enim olycium hac in re meum desiderari, quam virtutum tuarum splendori tenebras inepta oratione offundere: interim iambi pose suactum habens,le,qui tuus est candoriquid uoluerim potius,quim quid prae literim, ste laturum. Redeo nunc ad libellum: quem propterea quod decurtatussit,argu mentis leuioris, si qui erunt, qui grauitati tuae minime
6쪽
ferenti ciceroni fides habeatur conchus, er umbilicos ad Caietam, Cr Lucrinum Iegere nonnunquam, Cy ad omnem animi remisionem, Iud is descendere consu uisse. Quod si tantos viros tam incredibiliter repuer scere non puduit: iam quis vitio det, haec me tibi,quam tumuis leuia,non minoris grauitatis uiro,osterres quibus maximarum rerum tractatione defatigatum animum aliquando remittas: ut eo,ludo quasi quodam,ac laboris vaeatione recreato, ad internus seria deinceps alacrior reuertaris. Illud autem minime disimuIundum putiust ultimo narrationis huiusce Iibro Flauiae Iormam discria bised uerba,quibus id agitur, adeo eorrupta,er mutilaese,aliorum etiam complurium,quos supcrea re conβι-lui judicio: ut nullus inde aptus sensus elici posit. Ela borari ego sane quam diligenti fime: uerum cum fistula formή longe ab illa,quae Virgilij, Tibulli, Ouidis vcrsibus descripta est,diuersa excogitanda effici: malui uerba ipsa Graeca fiuo loco adscribere , suo mussiudicio e
pendenda : quam uideri aliquid tomere contra grauis inorum auctorum sententiam probare uelle. in alijs cediri,quae mendi usticione mihi ectere visa non sunt: propteret quod, ut mea quidem stri opinio, Mile eorrigi
posscnt:coniecturum meum secutus umbam Cr in caeteris fere omnibus,non tam verba, quam sententius quod ego N Tullium, si quando in Latinum Graeca conuer
rebat ecisbe arbitror stemui:quids auctor stignificare
noluerit potius,quam quid uoces sonent,Latina oratione sum prosecutus. Quod meum consilium et si non ab omnibus forte probabitur: doctioribus qui m certe, ας Α 4 tui
7쪽
fui nullinis , non dubito, quin probet . sed langius
euagaeri nola: ne animi tui candore abuti nidor. Tu lia bellum hunc nitim eo apud te loco esse sine, quo cetera nominis tui studiosorum monimenta esse consueu rant. Quod si,ut stero, assecutus fuero: s
ne liberrimum meae erga te obseruan
iis fructum et pisse, prae me strum, iusta poeticumi illud, FHincipibus placuisbe uiris non ultima Iraesti in vale. mediolani, Nonis octobris, M. P. tatata VIII.
8쪽
'ONFEcΤΟ igι- tur trium dierum sta fio, Alexandriam n ue deIuti sumus:mihis Solis,quas vocant,portis introeunti coni nuo mira quaedam limbis pulchritudo oblati oculos meos voluptatet copleuit.έ solis enimur Lunae usque portis ij autem ciuitati praesunt Di'columnarum series utrimque coliciebatur:quarum in medio platea,multiplices usibus publicis accommodatas uius habens , posim erat. Inde aliquot urbis stidia progressus, ad locum, cui ab AIexandro nomen est perueni: aliamsstitim ciuitatem vidi, cuius haec erat 'ma, ut quam longus es et eoI mnarum in rectam disto Hrim ordo,tum logus alius in obliquum Iese intuentibus ostreret. In omnes trique uis quaquauersus oculos convertens,neque Delando sati ri, neque pulchritudinem omnem assequi poteram: cum tamen nihil praetermittere uellem. Et quanquam ocul rum caprum Mincerent ea, quae perstem amus: tamen
9쪽
quae videnda supererant,eos etiam magis ad scse allici bant . quamobron vi s urbis omnibus perlustratis, cim ad omnia contemplandu si cere acies nequiret: luminas echndo uicta mecum fateri coaetus fumi. illud ucro novum, atque incredibile mihi ante omnia uisum est. Vrbis c enim amplitudo cum pulchritudine, magnitudo cum MN rorum multitudine ita ecmbat,ut ulteri cederet nextra. N r Cr illa continente maior, Cr haec innumerabilis crat. Porro intuenti nubi ciuitas amplior apparebat, quam ut habitatoribus compleri posci: populus autem tam numerosiis uidi batur, ut aliqua ne ciuitate contin ri posset,dubitare cogerer: ita aequo haec inter se Marte contendebant. Ac tum quidem magni Dei, quem Graeci
celebrabantur animaeq; pasta relucebant:quamobrem hoc quoque non vulguri admiratione dignum arbitratus . sum. Vestera enim cum aduentasset, ac iam sol occidis sit, nondum tamen erat nox , sed alitu minutuε quasdam in parteis dius A sol oriebatur. Tunc urbem illani cum coelo pulchritudine contendere iudicaui. Nilichum quinetiam Iouem, coelestes illius templum vidi: cuius magnum numcn cum venerati egemus, precatis,ut nobis tandem Iaborum finis asyrretur,conductam a Men ido domum ingresi sumus. Sed precibus nostris annucre Deus ille nequaquam uisus est: aliud nanquel fortuna discrimen nobis adhuc impendebat. chaerea enim multo antea Leucippes amore captus, ei rei clam studebat,
aditum sibi ad puellam quaerens, illas potiri solus ex
ptans. Quam rem eum fictu difficilem admodum cognorusceret, eruras maritimarum non imperitus esset,ad insidia parandM animum adiecit. Ita praedonibus aliquot
10쪽
sL I B E R V. Iasui 'nilibus collectis,quid fieri ueli edocet: mox ratilem diciti agere si lans, nos ad Pharum uisendum ii nitat. Igitur domo egresta nobis sinistram in via omcneuenit: hirundinem insequens accipiter Leucippes c put ala percusit. Qua re perturbatus, coelumque sius L ciens,quid hoc,inquam, Iupiter portenti nobi commoti H M s quin potius,si tua reuera hec est auι aliud nobis mansectius auguriam ostendis smes stitim conuertens forte enim prope pictoris officinam constiteramus coulocatam uideo tabe illum,quae Prognes infortunium,Terei uiolentiam inguae abscisionem, integram dcnissibulae totius explicationem continebat. In ea enim peplum,Terem,mcnu,serua explicatum peplum tenens, Cr quae in eo picta erunt, digito indicans Philomela cernebatur. Progne ad indicium annuebat, toruis intuebatar, ac picturae tanquam irascebatur quoniam quidcm pictus iLlie Tereus reluctorem Philomelam obscoene conrecct but:Quae capillo evulso,cingulo soluto, ucste conscisse, seminudum pectus ostendebat: dexteras oculis admota Tereum vehemcnter incusabat, sinistra uero Ieceram pallam mammis inducere nitebatur. Mulierem Tereus totis ad se uiribus trahebat, arcies complexabatur. atq; ita quidem pepli distosita erat pictura. In alia tabellis parte multises in lance Tereo coenae reliquias,pucriscilicet caput, atque manus ostendebant, ridentes ident, dein, trementos. Ille autoni stricto in eas gladio in*r- , gens, mensum brachio protrudi re uidebatur: quae nec stibat, nec cadebat: sed cadentis tamen formam restrebat. Tum Menelaus, Mihi quidem,inquit,i profictione in Pharum abflinendm uidetur: duo enim aduersa nobis portenti,Molatum accipitris, Cr picturae minas vides.