장음표시 사용
161쪽
V Irti, inquit Poeta, instigat aliise
Tempestiva quies, maior post otia virtus. Cui pondus addit exemplum Publ. Scipionis Afri c. qui cum in Sicilia
augendo exercitum , trauciendoch in Asticam oppθrtunum quaerendo gradum e. 6 Carthaginis ruinam animo volueret, inter molitiones tanta rei, operam Dinnasis dedit, passio, ct crepidis usus est: nec hac re signiores Punicis
exercitibus manus intulit, sed nescio an ideo alacriores, quia vegeta is strenua ingenia, quo plus rece1sus sumunt, hoc vehementiores impetus edunt : sicut arietes, qui, quo longius recedunt , eo fortius assultant. Tale quid se nee praefat: in Portio quoque Latrone fuit, quo nemo plus ingenio suo imperupit hh Vς μ' nemo plus indulinia cum se dimisierat, in omnes lusus 2 in omnes iocose resoluebat. Cum vero se luis montibus tradiderat , omnes illos agrestes in sipis ac montibus natos laboris patientia ac venandi solertia provocabat : ct in tantam so virendi perνenerat cupiditatem, ut vix posset ad priorem consuetudinem re trahi. At cum fibi manum iniscerat sese blandiendo, unde abduxerat, revocarat, tantis viribus incumbebat in sudium , ut non tantum nihil perdidisse,
sed multum acquiφνisse desilia rideretur. Omnibus quidem prodest siubinde
animum relaxare. Excitatur enim otio vigor : ct omnis tristitia, quae continuatione pertinacis studii adducitur, seriarum hilaritate discutitur. Nulli tamen intermisso manifestius proderat. Quoties ex intervallo dixerat, multo acrius violentius dicebat. Exultabat enim novato ct integrato. robore, ct tantum a see exprimebat, quantum concupierat. Simile quiddam de maiori b. 4 ' nostris proditur : Quoties bella non ineunt, non multum venatibus plus per otium transigunt dediti somno cibo h. Fortissmin quiss ac bessicolumus nihil agens, delegata domus is penatium 2 agrorum cura foeminis siembruch, ct in-frmi fimo cui, ex familia. Ipset hebent, mira diverstate natura, c et isdem homines β ament inertiam ct oderint quietem.
162쪽
163쪽
rentium, potius expetenda vita , quam regum ε, nam cum honores eorum
O diuitias ct imperia intuentur, Omnes eos diis Miles esse censent, qui soli νerum potiuntur. Et Deum certὸ immortalium princeps esset smilis confi- Dio CassIib. scitente Augusto nisi maioribus, quam prirati , curis, occupasionibM Oolicit
dinibus teneretur. Ecce enim, omnium domos illum vigilia defendit,omnium senee. e. G. adstium illivi labor, omnium delitias illius industria , omnium vacationem illius PQi h
occupatio. Ex quo se orbi terrarum dedicarit, sbi eripuit, ct fiderum modo qua irrequieta semper cursus suos explicant, nunquam illi licet nee sub stere, nec quidquam suum facere. Itaque Seleucum sepisme dicere solitum serunt : st s ηρyisyt mμsti, quam si vero sum ct molestum tot duntaxat literia scribe s 'P're, legeret, diadema etiam abiectum ante pedes ne sublevarent quidem. Rex valar. Max. L 7. etiam ille Fubtilis iudicii, quem serunt traditumsbi diadema, priusquam sa- piti imponeret, retentum diu confidera se, ac diis : ἡ nobilem magis quam 'licem pannum, quem s quis penitus cognoscit, quam multis selicitudinibus is periculis ct miseriis sit refertus, ne humi quidem iacentem tollere vellet. Cobares hoc idem Besso imprimens, magnam, inquit, onus pustines capite ς μ β' i h Πν tum insigne . Hoc aut moderate perserendum est, aut, quod abominor, in te ruit. Quod parum agnoverat Regis Antigoni filius, cui sic pater: Nescis, fili, nostram dignitatem ,1'b Adidam e se bervitutem e quae non Δια- AElian.lib. I. Var. Gλεθως aliquis his Senecae verbis pertexat : Νon licet tibi quidquam ar- ' i. bitrio tuo facere. Audienda seunt tot hominum millia tot dis onendi libelli,
tantu3 rerum ex toto orbe accurrentium congestus. Cum voles omnium rerum
oblivisit, te cogita : intelliges, non magis tibi incurrari luere, quam illi ,squis modo est, cuivi tameris mundia innuitan
164쪽
165쪽
M. Vipsanius Agrippa Magnatum administros qui Ra ipseram
incolumitatis curam gererent, post alia hoc etiam obserνare iubebat, ut rei Mnὸ gesta nomen Dominis suis referrarent : & ipse mordicus hoc observavit,exemploque suo docuit. quanto enim alios virtute anteibat, tantum ultro concedebat Augusto : cui cum omnem βam sapientiam ac fortitudinem cum summo eivi commodo utendam daret, sanores ac potentiam ab ea recepta in bene merendum Le aliis impendebat : unde factum est, ut nes Augusto molestin unquam est, neq, invidia aliorum obnoxius. Hac eadem cautela nisi Ioab nuncios ad Regem Davidem , dicens, oppugnari Rabbam, etiam intercepi ab Grbe aquam. Nunc igitur congrega reliquam partem populi, o obside ciνita tam , ct cape eam : ne ,s a me capta fuerit, nomini meo ad
scribatur pictoria. Nec Julius Agricola unqua in βam fama gestis exultarit , sed ad aut baram ct ducem, ut minister, fortunam reserebat: ut Soli sub
iecta corpora, qua cxm inde lendorem accipiunt , vicissim ct reddunt : praecipue Luna, quam Astronomi docent, in coitu cum sele non cerni, quoniam haustum pmnem lucis aversa illo regerat, unde acceperit. Nondum vero definam vetera exempla recitare: nam qua maiores ibi gloriosa esse ducebant in faciendo, ea vos quoh decet libenter audire, tanquam illorum virtuti farentes. Sciatis igitur idem etiam a maioribus nostris factitatum, utpote qui
bus sua quos sortia facta gloria principis assignare praecipuum sacramentum
erat. Sed quid prodest inquis, aperta monstrare Z Flurimum. Interdum enim simus, nec attendimus. Non docet admonitio ,sed advertit, sed excitat, sed memoriam ςontinet, nec patitur elabi. Plera L ante oculos posita transimus, saepe animus etiam aperta disiimulat. Ingerenda est ita, di notitia rorum notistimarum, o subinde reducendin es ad memoriam. Non enim repo
sta ista esse oportet, sed in promptu. uracuns silutaria sunt, sepe agitari debent , ρρὸ νersari r ut non tantum nota snt nobis, sed etiam parm. π
166쪽
IMPETUS ANNO SODe ce braue Ienet te fier henn Tement,
167쪽
IN Juvenibus alacritas commendatur ; quod innuunt illa Fabii : Nec Ambrosde officme ossenderit, inquit, lusus in pueris, s ct hoc Dum alacritatis, nes , AN Mum tristem semper demissum sterare psim exatitas circa flusia mentis fore,
oum in hoc quos maxime naturali aetatibus illis imp . tu jaceat. Continuo pecoris generos pusim in arvis virgil. 3. Ceor Altinue ingreditur , ct mollia crura reponit, Primus ct ire viam se fuνios tentare minaces Audet, ct ignoto sese committere Ponto oec. Dum aliud agit Virgilius noster defribit pirum sortem, qualis futurus Alcl- seriee. Epdamas apud alium depingitur paulo ante puer ; sed enim maturius avo , Statius lib. Robur 9 ingentes Jondet tener impetus annθs. Et Cyrus acri rebimenti, ingenio iam a prima aetate extitit. Themistocli Pluta ch. in Ar- praeceptor dicere solebat : Tu nihil, fli, eris mediocre sed omnino vel magnam lu- 1deta iuTheriissimnen vel pestis. Nempe primis iuventutis motibus rarius fuit 2 vertatilis ψο- Iumh iam sequebatur ingemum , nullis excultum literis. Unde magnas in utrama, partem faciebat institutorum vici uetudines, declinabath crebro ad d teriorem : quod postea ipse consessus est , cuinios pusios laetans, ubi recte formati fuerint , generosismos evadere equos. Haud absimiliter eos qui natura Xenoph. lib. .se bonos esse arbitrarentur, doctrinam autem contemnerent, docere solebat So- φ' μ' 'crates, ills naturas qua viderentur esse pr strantisima inprimis institutione egere: cum quidem senseret, equos genero si imos, qui ct animos ct acres sunt. s ab ineunte aetate domentur, utili mos ac prastantissimos feri; sn relinquantur indomiti, egrenatio nos ac pravissimos. Virim enim etiams quosdam im- Quintil. lib. tr. petus ex natara sumit, tamen perficienda doctrina est. Non possum non Τμν' - - heic apponere nimis quam appositὰ ad hanc rem ab Annaeo dictar Ingenia, inquit, natura sortia iracundiam ferunt, nihils tenue ct exiis ca- senee. lib., de
piunt ignea ct serνida. Sed imperfectus ille νjor est, ut omnibus pusne arte VR μ' i ipsius tantum naturs bono exurgunt. Sed nis cito domita sunt, qua sortita-dini apta erant , audacia teremtatii constu cunti
168쪽
Tout nud que tu te vois, it ne luy man que rien ς Ainsi,pour mainteni r tes tilires de noblesse, Ne me produis en jeu tes parens & richesses, Maia seis que tor marchant marche aussi tout ton bien.
169쪽
V Erum est : Fortes creantur senibus : ct boniso in iuvencis, est in equis patrum virtus M. Doctrina sed vim promovet instam,
Rectis cultus pectora roborant tracuns defecere mores Dedecorant benὸ nata culpae. Quare maiorum Ag*pct- pa aen. nobilitate ne quis delicietur. Limum enim habent omnes generis author ni, ct ' kμ- - , P'
qui purpura besses turgent, ct qui paupertate assiguntur tam qui diademate redimiti sunt, quam qui per cubicula excubant. Ne lisur Iutulentum iaci mus genas, fled moram integritate gloriemur. Siquidem
perit omnis in illa Lucan. ad Pison.
Nobilitas, cuius laus est in origine sola Quales introducit Arrianus dicentes : Melior sum te, nam pater meus constularis est. Alius In Epict. I. Lait, Ego tribunatum gessi, tu non . uuod fi equi essemus, diceres, pater meus' δ''velocior fuit λ Ego multum hordei habeo ct faeni, aut elegantes phaleras Ego vero te ista dicente restonderem : Esto ita, curramus ergo. Age nihil ne tale sin homine, qualis est in equo cursus, quo praestantior o deterior disicernantur Nunquid est perecundia, s es, iustitia λ His ostende praestantiorem esse te, ut prestantior sis tanquam homo. An mihi hoc dixeris, te vehementer calcitrare. dicam ct ipse tibi, eo te superbire, quod si Uni proprium. Ut ergo venator Plut in Sylla. non querit quod tali cane natumst, sed canem, ct eques equum iesum, non quod ex equo quid enim si mulus ex equo natus sit ita vir Politicus tota νiά erraverit, s in rectore non requirat quis si, sed eqllibus. Romani pro- veil.Paterc. I. r. sectὸ hoc senserunt, in cuiuscunanimo virtus in fiet, ei plurimum esse tria buendum. Nes norus hic mos Senatus populi, Rom. est, inquit ille outandi , quod optimum sit, esse nobili finium. Ergo dum nullum fastidit r genas
dicitur apud Livium , in quo virtus eniteret, crevit Imperium eorum. lib. . c. Inter Stiliconis laudes hoc quoq; reponit pceta: Non obruta virtuo i inscitie Paupertate latet : lectos ex omnibus oris Erebis, ct nunquam meriti cunabula quar.