I. Lipsi De recta pronunciatione Latinae linguae dialogus

발행: 1599년

분량: 77페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Et quod Zobdum quodque vadit, hoc Latiane E. Mens enim eius carminis, E Latinum aequiparare sono λα & Graecanicum. Et Terentianus Maurus: Litteram namque E videmus esse ad Da proximam. Adde Capellam : E vocalis duarum Graecarum vim pos det. Nam cuin corripitur, si Graecum est, ut ab hoc Hosse. cum producitur, Etae i, ut ab hac Die. Manet hodie haec enuciatio in multis: Aycendo,Vsectio,Obses, Deus, Mena,Lens, ensis, Gur, Endo. N0, ira, uum & acutum aliquid Donatus huic rei dixerari sed locis

corruptis, ita ut mentem eius nRn tam capiam quam captem.

i 'μ'' illiud sereni ij, Filiuni ierduxe evi una et, scribit: Id si, Ut cibum capiat correpte. Legam, E correpto. Iterum in illud D desimboluessimus sic: Melius Esemus producta Ebitera. modscholium clare pugnatan illud prius. & sane hic quoque corrigarin, Melius quam Eonius. Nam,mea mente,baec mens: Ab Ecloedis, Eile cum formatiar: originis adspectu, Eprimam correpte enunciari debere. cum a Sum, producte. Praesertai - , te in utroque loco,ex sententia carminis Esse ab Edo: ideoque monet,& distinguit ab effatu. Haber duos sonos, qui in Lon-pa: duos reperio etiam in breui .Tenuem alterum,subia tinnulum de sub acutum. qualis eli in Emo, Lego ,Ππω. quem pro

m es rictu rotundo, satis quod sit aperto , D'uά ad inferiores dentes dirigente. Alterum tenuem item sed obscurum, mixti cuius-da n & ambigui inter E & I cffatus. Praeterit secum poteram, sed Quinctilianus mihi sedulo ingerit qui notat: In Here t t neque Eneque I plane audiri. Et ab hac inceria clatione, in-ι V seriptura veterum: qui eodem Fabio xv ὶς h '' i & Gast, Sibi & Sibe promiscuam scripsete. Sed α in lapidi-

' 'b.i. α' talia plura. Praeter Fabium, Iuli j quoque Caesaris Scali-peri deus bone,cuius viril ne vir sim ego,st acutius aut capacius ingenium inter homines suit ab illo ipso luliano aeuo. Scaligeri inquam teretes aures etiam aduertere: qui hoc ipsum in subtili scripto tangit De Caussis Linguς Latinae. Abςo' nunc. Mane in alie paullum,inquam ego. De Apice nihil luc docesi Dictum puta semct,inquit ille. Omnes longae congeminarunt.

22쪽

ATiNλε tr inc u gr. 8 Cininarunt,aut Apicem sumpserunt,praeter unam. De ista qui--εdem Terentium Scaurum audi: lices diponi debent, ubi ei d mhtteris alia atque alia res si i itur. vi Venit venit: Legit, O . tu . Teneo,uaquam: nec te iam teneo. curre tuum cursum.' C A p v T v in 1.

Litterae I riplex soniv. ae in Ptiuto sit longa sitieru3 EI Z bibou-Iπι passim pro I longa: deque ea scriptura pristorum mariantes sentensia.

E L L E T currisse, inquit. Sed ad tertium velut spatium ve olerael: cuius sonum triplicem deprendo.

Primum eius longae: & vere longae. quia non ,ut ceterae,geminatur aut apice insignitur: sed productior fit,& longitudine velut dupla. Exemplicatissa, Piso. vlvvs. AEDILis. ovIMa rvENNALI s. Ideo νον Inter omnes litteras haec proprie dicta longa. Plautus sciuit, & iocum captauit in perso tina Staphylae:

-- ex me unam faciam litteram n Longum, meum quando laqueo cottam obo laxero.

Apage enim vulgus interpretum, qui de littera L capiut, quia longiuscula ea in nostra scriptione. apage & Lambinianam facem, qui ad quamuis grandiorem litteram vult aptari cert5 mecum Plautus cepit de ista: quae sola intergrandes & Romanas illas litteras nam hae minutae ignotae dimὶ super ceteras eminuit, & forma ipsa pensilem praetulit ac porrectam. Hac eadem mente Ausonius in liguritorem Eunum scripsit: Qui imperite, ρ,putas ibi scriptum, Ubi locari Iota conuenit Lurum' Nam suspendio censet eum dignum. Terentius Scaurus in hac re: Super I litteram apex nou ponitur. melias enim I iu longum '. producetur. ceterae vocales qu:a eodem ordineposita clego,ordiae ορο seu diuersas ni dant,vice distinguuntur. HImiis autem sonus, i ιε' dissusus, latus. quem uti formes, os mihi laxius aperι γ cum conatu , inferiori mandibula nonnihil tu latus flexa. Pronunciant etiamnunc ita accepi recte soli paene omnium Europaeoruin Britanni: quorum est Regetia, amicus, 'ita. Recte dico. quia

reuera

23쪽

reuera non aliud insonuit hcc longa,quam EIdiphthongum.. Itaque&Gr ci interdum diphthongum pro illa assumebant. ut in lapide prisco: --M r. Nam ex lege esset, At ipsi Latini magis promiscue & hanc scripsere & illam qon Tr,ιm. . . quo solum eode,sed lapide siue libro.In vetustissima illa Duib

s it scribunt, nunc Omnis, Nauu, &c. Ab iis pronunciatu descriptii Ciceronis illud facetum ad Paetunc m te ei loquimur,nihilssurishesi cum binei/bstaenum. Respicit enim ad Grae-

ει,quod Latino respondebat examussim. Vsit j.- ta valde haec olim scriptio, sed & agitata. cum seorsum inter. Vide Nola se irent non Grammatici solum, sed magni illi patres. ' Lucillius & Varro distinguere conati, quando & quatenus Et scribendum . surrexere in eos Grammatici, nihil praeter m rem mori S moros. Et tamen vicit & perrupit lepes omnes s. in .r, siue vincla usus. Hic tibi primus igitur sonus in I,littera. a terest in ea Breui,&item alter. Prior,tenuis,exacutus; quem

estingas, leuiter apertis tibiis cum sibilo aliquo, di dentibus e t reni do pautam restrictis. Hoc audis in uitur, Via, Inibi,

τ'6- μ res .enim haec liquet. Alter tenuis item, sed fuscus,

subobscurus, &inter I,&V, quasi medius. Servius de isto: uterdum expressum si um sonum non babent. I, ut Vir.V, amim M. Optumus. Vberius paullo Victorinus: Sunt qui inter V quoque edi I litteram supputant deesse nobis : qiraepinguius quam I, exitias quam Usenet. Sed pace eorum dixerim, non vident T litteram Z Arari. sic enim istum, Miserum, Sysidam , Praxmum dicebant antiqui. Vberius, sed nugacius. quia de scriptura ista quam ata firmat,vctus ei lapis aut liber nunquam aderit subscriptor. At sonum tamen indicat vere & clare. Priscianus seu quis alius in nil μ- auctor libelli non indocti De constructione Virgilianorum:Retria am versuum, uniuersὸ notat: In omni dictione cui initium a ' msillaba pronunciari hanc ut LGr cum,sequentibus D,vel R, M. 'g vel S,vel Avel MHaec enim eius regula.& dat exempla. M ,

24쪽

bam, vir π,Titium, vir, & plura vide, haud scio anysouequa que vera Maia ad Grammaticorum liras si plectriam noc linguae semel attemperem: quis finis: valde destrem ipse: nec . Mercuru omnes aut Lares reduxerim me in viam rectain.

AD Capitis huius opus, Lector, hoc tibi velut praeter- opus adtexam: quia Grammaticae hic quaedam lites, quas fixabo aequus iu- . dex.Tu lege,si valde vacas: neglege, si leuiter sapis. Dixi initio,I non duplicari. dc est id ex mente omnium litteratorum etiam ex usu: nisi quod interdum deuiat unus aut alter lapis.ut ecce ille

Dixi productam scribi verissime. sed addo,eam productam interdum quiparare se duabus quae divisim scribendae. ut in lapide Munatis Planci: FECI r. DE MANIBIS. valet enim, Manibi . item in illis poetamna, ignobitu oiI. - - Patau I. & in trico sepulchrorum, DIS M AN I BV s.

Dixi promiscuam veteres siripsisse EI longum. Priscianus ali- Pristi iis ter; qui veteres vult semper El icripsisse, sequentem aetatem, Ipsiductum.Errat ipse, non ego: & resutant clare aera& marmora vetusta lix misis quibus sere omnibus squasi si nihil intersit) consusanea haec scriptura. antidum sit citare: cui mens aut oculi,legat. Illud non importunEmoneo, mi te veteres EI illud scribere, etiam cum I breue. Praeter ratio- EI GI bis nem, fateor: sed purgat aberrore eos tunc receptus error. Ita legimus tu Agratiis, & Iudiςiatiis vetustissimis tabellis, quae apud Cl. V. Fulvium Vrsinum: si BEi. v Egi. SEI NE .LE, TER As.quali, A, et i, sine,otero. Repperi etiam pro E, breui, in pri lca tabula Genuate: AB. FONTEI. A D FLo v i v M. pro Absente. Attigi de Lucilliano & Varroniano praecepto. Id, s aues, hoc est: Lini lauti plutati numero, talia scriberes. singillari, fluim Pueri, Amici. uem Iin dativo casu, sine E: ar nominativo plurali, , per eamdem. Quod praecipit non alii re, quam ad uiscrinaen. Similis Varconis sententia; quam habes apud Teientium Scaurum. Huius Et Vctba non pretiu est ad texcre: illius,magis. quae plusculis versibus coni. s υ -- η xa cademque foedata, purgauit Iosephus Scaliger ab aurea stirpe aureus ille ramus exstant partim in Q inctiliani, partim Victorini: am P v E R E i venere, Epostremum facito atque I. Vt rei puereis int. I si fata solum, Pupi LLI. pvERI. LvCILLI: hoc uni fen .. Hoc iL L i factura est uni: tenue hoc facies Am Hac P LE. fetam. sessivi Quiu at.

25쪽

Sed & ii dein saepe auertunt ab hac lege. Negat Amicei scribendum siu

quasi interiit scilicet iii pronunciatu. Quod si nil in isto: sciant nec iii setipto. At magistelli etiam veteres ludunt hie suos sudos. De nuruser plura ait Victorinus: diutius inter Orthographos quaesitum Hs quam de illa. Pilum aiunt ian it Lucillis v suis. qui si apta militare eminea, si sit βρ a quam milites aggerem instituuυι, ρer E f,scribenaea: at sipitans in sit qnopi lio e D untur, cir Vinea quae ruri colitur,per I. Quenicorrige & e ple 1 me obiter: Pilum aiunt militare telum, o Vine ι subier quam. Non enim certE stupra Vincam, ted ea tecti milites opus instituunt. Et Quinctilianus pariter ista & Lucillium damnat, vult lxie obtinere lai tum I longum. Vide tu cum lib. i. cap. xii . Teremiai um,Charisiunurii scianum. Ego ultra diverberem has nebulas Isin, Pio,si siξια : ' -

C A P. IX.

O diolix esse, quo a tempus m ad num. Aonii versus a tersi

Lius. Tranquillas illastratus.

OMκ sistit,&poscit sibi suum sonum. emaiod

plicem . Ad sonat enim magno Graecanico, & eorumdem O exili. Grammatici vulgo attestantur:& Ausonius, ut ego eum lego, versu isto: .Cὶ quod in O Graecum,compensat Romuli xo. . ., In tritis libris aliter qui T Graecum ingerunt, scriptura incerta,

imo ro, ex vi&potestate litteraruiu, filsa. Nam quis Y

cum .

26쪽

cium Ocona parauit umquam ξMigrant interdum, scio, altera in alteram: sed non hoc euicerit, ciusdem cassoni. Lugdunensis scriptus codex, cuius filo multos poetae eius Labyrinthos feliciter dium Scaligeri ingenium euasitὶ habet: Q quod

6ν ey. Ex quo ille, a quod 3 - ω. me tamen lente approbante. Non enim verum plane, O Latiare, valere quod vi Hellanicum. Malim,q--ο Graecum. quoniam ea constans Grammaticorum veterum dictio, o nostrum aequiparare duplici Graecorum, magno & minuto. Crasse autem csserebant Oillud Crassum sue Maius: sicut in sono ipso eluceret vis eius duplex. Nam dicebant Poopulus de arbore, Vobcem, Ooram, Praetobrem,&talia. propemodum ut nos Galli Foy,Uoix, oi c. c.tui, o Vos Belgae ita docuere me tui populares melius: qui describi

rem. At cassi tamen Latini subleuant in scriptione nonnihil Gallos: qui ips in Datiuis casibus Populcri I ' nanoi, & similia exarabant, cinciendo huic longo sono. Victorinus & alii testes. Neronis impius sed non inscitus iocus, stabiliendo duplici effatu : qui de Claudio mortuo idem iidem orari , . eum inter homi hes desisse iliadebat mi mul&ad vulgatum illud ad- hici ibi spiciens, quo morari in vitiis desisse a mora, homines dicimus: & eadem fatuitatem Claudio opprobrans, sono ipsis pingui & gemino, quo ostendebat verbum hoc se mimare a

MDro. De hac Uocali quoniam res minime turbida, sermo- . Men. t. ne meo curullustrem Versus tantum Terentiani Mauritieet' addam firmandae totius rei, hosce: saeraiugenum Longior,altera in guia:

Alte sonus ea cin nota temporum,Minori. 1 a Compendia nostri meliora crediderunt:

' ,' Una quom imst habitum Hi notareform Pro temporibus quae eeminum miui sum. l , Igitu sonitum reddere cum voLs Minori, Retra us adustim modice teneto linguam, Rictu neque nagnosat erit pater labra. At Lorator alto tragicum sub oru avtro

27쪽

Qui singulos mistus a septenis spatiis ad quina corripuit.

De set GH quadrupliseni eius senum esse: sed Primarium ex mium, duplicem. Plauto, susenis bux immisse. Feralis litte

ra, V quare Maurus cin Charisius coinrecti.

Mi Hi superest: per quam quinto M ultimo hoc spa

tio ' Domitiani scitum ita voluit decurram. Sonores ei praecipui, duo: Latus, d Exilis. ille, qui Graecum planE&plene exprimit: iste, qui Y eorumdem. Victorinus ab hac mente: Vsimiliter posita est pro breui, ef pro longά. Et magnus Varro sic discriminat clare,in his verbis: Quidam reprebedunt, quod PLvπ-LviT dicamus in praetcrito in praesenti tempore. Fa luntur .num est ac putant aliter. quod in praeterito V dicimus Anstum, P LVIT, LvIT: in praesenti,breue. Ideo in venditionibus lege funal Rv-TA CAEs A ita dicimus , ut V producamus. Hoc enim vult,Plui Luit ,in praesenti tenuiteresserit , in praeterito Plouit , Iouit. Sonii hunc Crassum nemo melius expresserit Parasito illo apud Plautum, cui quaesitus hinc iocus: α-- Tu,tis istic, inquam. Nin adferri noctuam Tu, Tu, vsque dicat tibi3 λ. Comparat entin ecce illud, Tu, cum noctuino gemitu: quem. Triu esse omnes scimus. Eum quoque Ausonius respiciens, de . hac littet a scripsit:. Cecropiis ignota senis oerale nans V. Ferale ideo, quia refert seralem illam avem. ait Graecis ignotam, verum est in littera via a. nam quin diphthongo sua eam diserte exprimant,quis negetr Haec longam dicol Latinis scripta tripliciter. Primum solitaria, sed ut opinor,cum Apice. In Ierςntii Epigraphiis: Graeca Apondorv. Graeca Menandru: quae clarum est valere&ςquiparare illis Graecis, roracit 'Mοα δ'

Hinc illud Ausons:

Vna es in nostris, qus rQondere Lacones, Littera, O irato regi placuere negavies. Significat enim V, pctin e valere atque . Secundo, geminara: ritu scilicet aliarum Vocali uian. Tabula aer 2 Fuluia n2

28쪽

Terentianus ita scripserat, sed corruperunt Vulgo: . Grata diphthong ed 'GYlitteris nostru vacat: -nio criSola vocalis quodvrv complet hunc satis senum. Non habent Latini, inquit, diphthongum: quoniam o Gi vii . geminata sic nisi scribis illex est versus satisficiendo huic so si mo. Tertio,scripta ritu Graeco. Victorinus de diphthongo ea locutus, addit: Nostri etiam quoties eiusdemsonilosas dabascribenda est,' ipsi; adiungebauto litterae. Indescriptum legitis

Quin & cum breuis ea littera, reperio nihilo secius hanc scri

pturam. In pide: sovo M. MARE ITOM. CORDE. DILEXIT.

sovo. In Duilliana columna, qui intentis oculis fugientes litteras adsbiciet aliis neglectum) reperiet, NAv E Bo s, litterilvirq ue velut mista. Vt non sine caussa prorsus Priscianus sciripssserrucommui inter: V modo correptam,modoproductim ha Gmus, quamuis videatur d bibongi senum babere. Confundit in hiis enim ecce sonum illum, o tribuit utrique: ex usu aliquo vulgi tamen potius, quamvix vero. Nam quin tenuior etiam illinierit,quis negetZ Is autem respondit Y Graeco.Ita Sul la: J A, duo: τυροι turba: fuga: Romuli: Πι isu: Μ, Suria. Charisium obiter mihi corrige: Iu Pu Modestis per Ustribemus, mn per T, quae Graecis vocibus ne- μγ δ cessaria ea es saepe tu v transit. ut insuemur ait ignaro, inter sed gularunt omnia. scribe: ut in Sue,Mure. Att.in Atreo, Inter se, &c. Nam Sus de Mus a Graecis. Itaque per eam litteram inueni FORvM sYIRIvM in marmore sculptum. Terentianus ad , hanc rem: - Tertiam Romana lingua,quam Nocant non babet. Huius in locum viritur V Latina subdita: 'ae vicem nobis rependit interim vacantu T: uando communem Latino reddit Graeco senuis. Nam eius sententia, ista.Y nihil opus Latinis: quoniam unica V utramque vicem & vocem subeat, soni crassi, soni exilis. Nec plura dico de re minime incerta. Pronunciatur longa .

optime hodie ab Italis,Hispanis,Germanis: breuis a Gallis,o D 3 a vobis

29쪽

a vobis Belgis . Habes, Lipsi, duos sonos primm de praeci is puos: propius si intueare, quin duo alijsint, non negabis. Vis ' enim O adsonat in istis, Frundo, Fund M, Dederunt, Seruum,. Maridum, Eternum: quaeque adsimilis formae. &ided piis cis saepe O luc scriptum siue scalptum. LAVATIONE M. IN. PER

α Epistoti: menclator,& Nomenclator: Adolescens, Sc Adulescens tibi nota: & obseruaui magis noua Aouiam pro Fluvium; DOtolirit,pro Detulerit,Aorebum, pro Aurelium. Sed & alterum M. i. sonum deprehendas, ad I accedentem: qui in istis, Proxumus, Optumus, Lacrumae,Manubiae,Gub. ideoque V ipsim pro I vsi patum crebro, praeter legem & usum, in lapidibus. ut sTu PEND. pro stipendiis; sa PLAε, pro Stiplis siue Stipulistitem

Non enim ego ambitiose loquax in iis quae aut dicta iam, aut vulgo litteratorum non ignota. . CAPUT XI. Ad Diphthongos ventum: Latinum is nomen fidenter positum. eae, c2 2 in quibus enunciandis peccemust AE quomodo esserendat quomodo OE Dis Casus emendatus. De EI obiter dibum quo risonus3

IG i T vR cursum veno alio:&,Bigam istam, si qualtero flectere incipio. ad Bi uocales. Ita indigeto, quas Graeci Diphthongos: si nouiter,nunquid inepte: Audeamiis enim P denos aliquid: & per occasionem fas sit exhaustum Latium augere diu optata cive. Eae ex vocalibus binis confiatae sunt sic, ut transeant in sinum unum,sed in quo reliquiae Ioni utriusque. Iatinis eae quattuori AE. OE. A V. LV. Duas ex iis ultimas r che pronunciamus hodie: duas priores nec recte.Nam cum ED & quidem tenui,confundimus utramque. O turduli,qui potest Θ Iugulo vos uno telo: quia frustra quaesitae aut repertae diphthongi, si sono a Vocalibus nil diuertunt. Terentianum

saltem audite: i

30쪽

i L A T I N AE L I N G V AE. I. - Etsonos virosque iungit vori daphthongos eas iGraeciae dicunt maristri: quod duae tun laesi,mul . . Sciabam Iaut in unam,wquegemina praedirae, 'Semper . tum duorum temporum custodiunt.

En,ait virosque sonos iungi: ait vigemina eas praeditas. At cum Thorium,J bebum dicitis: cuin Mus,Musi effertur ubi id apparet 8 Pipillonesi digni quos pueri pipia Iodiiserant, in pertinacia si peritatis. Sed tu Lipsi,vide, disce. AE, analiquiori-A...hi. Aibus paullum Alscripta,ritu Graeco. At Mi Li A. & A IRA,& similia occurrunt in monumentis. & cum circiter Tulli j Austique aeuum exoleuisset ,retrahere conatus Claudius Imp. publico ctiam scito. Itaque lapides omnes illius aeui eam h bent. Sed obiit abiitque iterum cum illo. Sonus eius quis idem qui Graecanicae: quem bene aditi uxere contra vulgusChecus Britannus& Meherchus vester, viri non evulgo. In Uinutis

hoc tamen seorsum abiissentio, quod visi mihi praeter modum latas dipbillongos facere, &, ut sic dixerim, hiare nimis insonando. Subrustice hercle efferunt, α valle. At mihi certi ina, mollius eas sonuiste Olim, nec ut A plenum aut Eaudireς, sed ut mixtum quemdam suavemque sonum. Fallor, aut Galli aptissime exprimunt & scribunt, in Palae, pax: Dis, 'AT 'Honus: Iamau, numquam. Vos Belgae item ad sonati et si aliter scribitis) P sen, cogitare: iter facere: Syl, Velum:& talia. Ita qui Latinis Celar est, verillime vobis blaser. Supposuistis enim EI vel ElI huic diphthongo. Aiacem igitur,

Maiam alas ipsas: itemque, Aute, Pictae, &c. non crassiore iulo A proniiciem: sed attenuem magis,& paene ad Ela flectam, , tacem, Meetam, Beeias, Auleel, &c. quod audis a mpsacilius, quam ut scribam. Germanorum ritus hic usum de

locum aliquem habeat, qui adsignificandum Aillud tenue, Esuperscribunt. Lapides aliquid hic me iuuant. Illud enim semel pono: indoctos bisse qui eos scalpserint, aurium sen sum & soni vestigium feeutos,sine Grammatica ulla lege. At Σ' 'Hhostendunt, sonu in hunc finitimum in parte fuisse Epinguiori. Hinc illa per errorem in scalpta: EGRA EG ius, pro

quod magis rideas, v AERI, &EvNAERI, pro Veneri, Fu-

SEARCH

MENU NAVIGATION