장음표시 사용
21쪽
sint melius I). Sed vide, ut idem de iis, quae sequuntur, praedicare possis: κρυ ναν- α εχουσι Θεῶ βίον ανΘρμασι.
Quorum quem cum prioribus nexum esse dice-mus'. am si accuratos, id est bonos agere interpretes volemus, nihil est, quo ea reseramus, praeter hosce duos Versus Prorime anteceden
ουδ ο ν ἐν ριαλαχν τε καὶ α σφοδελaxa μέγἴνειαρ Duas his sententiae continentur, paucis vitam sustentari posse, idque reges istos stultos ignorare. Illa, paucis Vitam sustentari posse, deos enim victum hominibus occulsasse, seu victua17 Exceptis sortasse V. 5 et 26, interpoIatis, ut videtur, quanquam leguntur iam apud Platonem in Lysides. α'. Heindors Sensus clauditur . 24. his verbis: γαλε Lοις --οτοῖσι Quid enim
causae eat, cur μεταβαίνημα πρὸς την φαυλων ἔριν sic enim recte hos Versus Zetae explicat), -- αὐτη ιπσιηγῆται am illud aemulatione emita, ut vicinus, Vicinum Viden εις αφενον σπεύδοντα, festinet ἀρομιθμεναι ἀδι φυτεύειν Iό τευ θέσθαι Cohaeret cum admonitionibus, quibus ad industriam Persos a pernicioso litium studio revocatur sim-Iorum autena, mendicorum, abrorum, istum i
22쪽
- 16 oomparandi Acilitatem sustulisse, coniungi sinexepugnantia nequeun Restat alterum, reges ignorare sobriae viis et simplicis delicias, quod Iaboriosa sit victus quaerendi ratio. At si tabo
riosa non Videtur tantum, sed Vere est, quO--
modo νηπιοι reges Sin autem dicis, nihil simi scari Verbo κρυψναντες , quam speciem dissi-- evitatis, facis tu quidem, ut antecedentibus hic versus Conveniat, eundem a sequentibus disiungis Si enim non licet amplius θιδίως και ἐπ ημιατι ἐργασασθαι,
ως σε εἰς δειαirro εχειν καὶ ριεπον ἐονται, est Iaboriosa victus comParatio, io Videtur tantum Sse.
Sed sumus nimis accurati nimis argute se gemus singula totum spectandum est. Possimia contra dicere, sed concedam TZelae video erre interpretationem primo adspectu satis
Probabilem. Oxνους, inquit, τοιουτος Περση, μή ἀργος ἐν ταῖ ἀγοραῶ κα ποώλητηρίοις οιατριβε τῶ γαρ μὴ εχοντι τὴν ta γεωργίαις χρονιαν - ου χρεία τοιουτων ἡ γεωργικῆς ζωῆς
23쪽
pellari, Dei ἐν αλτης ἀταξίας περιοδω Vicariain.
Iam vero istis Versibus: κλυθι ἰσων οἰων τε, ο&ν, Θυν Θεμις 'τύνα, εγο σε κε Περση ἐτήτυμιορ μυθηται κην. quam abrupta ad ipsum carmen accessio riuum eius qui, cum eo delatus est, unde descensus
non datur, praecipiti saltu uti cogituri amquis ille est, qui verbo κλυθι ad audiendum vocatur an Iupiter Qui subitus transitus seua usarum invocatione ad Iovis, Seu Si cumGronoxio interpungis v. b. Os -- ἔφατο τεψλοιτο τε ), a narratione ad invocationem 3 Et quid est, quod eum velit audire an ea quae ipse peragit Sequitur autem ad Persen et ad iudices exhortatio, non precatio aut imploratio
deorum. An ea quae gerantur in terra contra
ius fasque, ut ultionem suscipiat amportunis sim abest obiectum. Sed magis sortasse placet, ad Phrseu illud κλυθι referre Legendum igitur cum Belusio Πέρση, ut ex terti casu quin tus a t. At Persae quomodo tribui possit illud sin αἰ- τε non magis equidem Video, quam Graevius δ' , et minus etiam eidem commodo tribuitur το Θυνειν Θεμιιις- id enim vel Iovis vel legum est,
24쪽
et aut ἰ Θυνουσι μυθους Eeγ. 265), ut par est, et διακρίνουσι Θεμισας Θειν τι ινσι Theog. 85), aut Θελ οπιν ουνι λεγοντες, ut qui Hesiodi litem diiudicarunt, αλλ παρκλίνουσι δίκας, Ἐργ. 26s , et σκολιας κρίνουσι Θέμι - ποις IL π 587. Eργ. 22 l . . Sed nimis lai multa de assis isto, si unquam aliud, citharoedi prooemio s): de quo se lasse omnino Supersedere poteram loqui. Ad ipsa iam τι τῶν Εργων πρωτα, ut appellat Ρlu
ruitium fit a duobus distinguendis contentio num ἐρίδων generibus Alterum, inquit, a
Iutare est, ad aemulationem imitationemque alienae laudis excitat alterum perniciosum, discordiasque et dissidia creat a versu Ii adv. 6). Cave, P git fratrem admonens, ne illa pestifera ab opere abducaris ad inane rixarumst tum litigiosum enim dominum res sumilia ris non lautissima ferre non Valet; neque sic iterum tibi continget alieno damno, ut dum circumvenisti me iudicibus corruptis ac nesciis quantam paucorum etiam iustus fructus volu piatem haberet a V 27. ad V 42 ).16 Cid de Oxat. II 8o. 3ao.
25쪽
ἀρκουσαν ζωὴν προς ολον ἐνιαυτον καὶ et ναλά γων. Iungit igitur . a. cum V. 5 et 5a, Ma: ων γα τ ὀλίγη πέλεσοι νεικέων ταγωρέων τε, V. 51 αὐτσι ριν βίος νοον ἐπηετανος κατοικειται v. 42. κρύ ναντες γαρ χροσι . . . Quid igitur istamne sententiam per decem e suum intervallum huc traducemus quid tam Hrbosum si bito iactum Hesiodum in rellanis-ssima et, quo brevius ficta, eo lis ponderis habitura, iudicabimus, ut duarum ei sabularum V 42 so I. comitatum alliget ad summam ni hi facientium Nam si quid probare volebat, enuntiati probanda Veritas erat, ostendenda re Him rusticorum multitudo, monendum: - nisi et assiduis terram insectabere rastris, et sonitu terrebis aves, et ruris opaci falce premes umbras, heu, magnum alterius frustra pectabis acersum, concussaque famem inuisiis solabere quercu ' .
non erat in eo immorandum, cui et ex quo tempore
pater ipse colentii haud facilem esse iam
26쪽
Ieremus, dumque consuleremus servando cum antecedentibus nexui, dirimeremus hos versus:
κρυψαντες γὰρ ἔχουσι Θεοὶ βίον ανθρωποι τιν' θῶ - γαρ κεν καὶ ἐπ' η κατι εργασαιο,
hos, inquam, Versu cum antecedentibus coniungentes a sequentibus disiungeremus pcir teret enim id ipsum, τον Δία κεκροφήναι τον βίον,
Summam esse et caput, inde totae penderent fabulae statim sequentes: quod longe secti ecl.
Πόνος enim χαλεπος est ille quidem in malis a Pandor in genus humanum diffusis ')ν sedas Virg. G. I. ai. Multum confert ad huius argumenti pondus perspiciendum loci Virgiliani commyarutio neque enim sola lahilosophiae inclementa essecorunt, ut, cum sine dubio 1seaiodus eius Oh- vorsaretur oculis, sabul*s tumen sequentes omitteret, sed magia etiain quod cas huic loco non esse alatus sentiret tota in atilem digressionem ita ira etat, ut ipsati Diagis improh laboris necessitatem ea demonstret, i iam eius necessitatis OriginDin. Io Νeque tamen diserte noulinatur et seqq. exuui, cuin illis Coimprehcndi, conigeniluua Dat ex V si Cuius autum sententiae causa reliqua
27쪽
- minimam quandam artem emit τῶν μιυρι- λυγρων, quorum cohors terris maribusque iam hiat Verus autem et intimus illius celeberrimae de Pandor missa fabulae sensus est is, quem per totam narrationem significatum V -- auso os aperte enuntiat: divinam intelligentiam quacunque humana esse sublimiorem Certamen inierat Prometheus cratio humanax cum Iove ratione divina , uter utrum prudentia in-
556 , ut nonnisi ossa victimarum diis tribuerentur; iam ignem quoque, a Iove irato amotum, callide suratur, λαθὼν Δία σμικεραυναν Ἐρρος 5s Tum ira commotus Iupiter, me exsultes, inquit, allacia tua, quod ἐμοις φρένας - πτωσαι Eem. 55 quod nunc labricabor malima, nullo plane consilio effugietis, blanda id suavitatis specie irrepturum - - δώσω κακον, οὐ κεν παντες τερπ-ται κατοι Θυμιῆν, ψον κακον αμφαγα
tui quasi angulum abstrudi potuit Ταi morat. d. I. 3.
28쪽
callidoque laetus invento ἐξεγέλοισπε πατήρ ανδρῶν τε Θεῶν τε Et est quidem iste dolus inevitabilis hominibus alioquin ingeniosis et solertibus, χὶ ut χανὸς αν- δράσιν ἀλφηςησιν V. 85 , ita ut recte, victo Pro
metheo, sic concludotur :ούτω ου πο- - Διος νοον ἐξαλεασθαι V. IO5 . . aut Theogoniae Versu: g ου ες, Διὸς κλέψω νόον, ουδε προσελθεῖν V. 615 . Quid tandem rei est Iovi salsi nescio cum Persa laborem detrectantes quid cum regibus magni fico et apparate vivere cupientibus magis, quam iucunde et simpliciter' Sed tamen negligamus quae minime negligenda sunt lac gelgae interpretatione et illius
sententiae, κρυ ναντες γα εχ tra . . E. ut totius prima sabulae rationem esse expeditum: estne alterius etiam fabulae a versu inde Io8, ubi nec de rictus comparandi dissicultate, nec de diis, quae parit natura, malis ullus sermo est, sed de corruptis hominum moribus Analia rursus Causam, ea Cur inserta It quae remus 3 At eam indicare saltem versus Iosiet Io debuerunt, quibus narrationi proludi -
29쪽
tur Et quae tandem est ea causa' TM-tnes quidem hoc loco hamet. atque ipserae pretis est videro hominem mirum inmodum se torqueotem , ne prorsus sitore videatur. 'Eν ἀ τῆ πρὶν παρα-σει, inquit, ε ' πρὶν με ευποριτος η ο βίος καὶ ιπερυργος, ταιτο πυρος ευρεΘDτος, καὶ αἶ αυτου τῶν τεχνῶν--ο ριτος καὶ ἐπιβλαβιης γέγονε τοιοῦτοι μι Aιπε πη- νμ δε φηθιν' εἰ δ' ἐθελεις, τερον σοι
mirabile 'acument vereor tamen ut satis ciliquam faciat. Quare iid iam nobis restat, qui nec ad accuratae inter pretationis leges operam dirigendo, hec connivendo, cum ab iis discedendum erat, tantum profecerimus, ut non abruptum'. 45 . orationis siluin videretur Et caVe credas, scitius et occultius esse in fine, quam in principio, insitionem factam. Quid enim cogitari potest tam languidum tam que claudicans, quam iste versus uos , quo fit ad rel1qua transitus: νυν ο αινον βασιλευσ ερεω φρονεου καὶ αυτοῖς. Quam ne speciem quidem ullius nexus mentitur quam vero ineptum illud φρονέου τι καὶ αυτοῖς Verba haec sunt ad eum mulcendum
30쪽
composita, quom oum consiliis instimimus, veremur, ne ostendatur, si maiorem nobis, quam in ipso sit, assumere prudentiam videamur. Sio
Vulcanus Iunonem alloquens IL α 57 ): Sic Cicero ad Quint. Fratr. I. i. q. quid erum ei raecipiam, quem ego intelligo prudentia non esse
minorem quam me, usu vero etiam superiorem
Simili modo Q. Cicero ad . r. de Petit Consul iniL, similiter etiam Horatius ad ScaeVam Epp. a. 17 οῦ Myamvis, Scaeva, satis perte tibi consulis, et iris, quo tandem acto deceat maioribus uti: disce, docendus adhuc quae censet amiculur.
Iam vero ad quos pertinet Praeceptum, quod fabulae capti est' αφρων δ' ο κ Θελ προς- εωσονας αντιφεννὼης τε ἔζεται, προ τ αἴσχεσιν ἀλγεα προ- num ad reges Imo si dicores, τοῖς ἀδικουμώνοις μονε cri κώ αυτοῖς, vote o sermo haberet: nunc quis est quin eum versum illepidissimu