Augusti Twestini...Commentatio criti a de Hesiodi Carmine quod inscribitur ...

발행: 1815년

분량: 88페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

Attamen valde suspicor, eum aut extrusisse' quosdam versus aut traiecisse in quo et gelaenhabeo et Graevium assensores, non sine aliqua

Aristarchi significatione ' quod ni fecisset,

manifestiun id es et, quod ne nunc quidem despero me viris probaturum. Nam si sententiam specta του οὐνου, quem se regibus ostendit propositurum, nihil invenies ad V. 9-4 I. R Ommodatius, ita ut, quod ex addito verborum indi-eio ad probandum momenti accederet, admodum esideraturus non ais A generali quadam

pravi Patris ingenii essi e qua dehortantis ab

insana rixarum cupidine obversata fuerat animo v. 27 26), deveniebat in eius temporis memoriam, quo ratris improbitatem expertus ipse erat v. 57 58); necesse erat, ut regum simul in mentem veniret, a Quibus ille adiutus nesariam fraudem secerat V. 59-4s . Sed absoluta nondum est totius Ter imago, nisi sua quoque, quarum usus erat, conditionis vates meminerit; ut in summo propter iniuriam acceptam dolo icia Qui ἐβέλισεν v. aro et ii, quia bruti sententiae non convenirent. Si transponendi sunt, malitii aut V. ΩΟ3 collocari, quam quo Graevio, urunckio et acina placuit. Verum omnis sic non

tollitur difficultas.

32쪽

- a Propulsare tamen eam non valuerit; ut tenestas sua et imbecillitas, ut ipsa animi aegritudo iniustis oppressoribus ludibrio fuerit. Ea igitur cogitatio nonne oboriri ipsi et velut ultro adiun, gere se debuit Num potuit pulchrius eam gratariusque exprimere, quam lusciniam innocentem inducens, cui a crudeli correpta accipitren lugendi quidem potestas est 3 Ah ista iam iniuria sibi illatae imagine, cum, quam foede sit circumventus, sibi quodammodo mente et cogitatione depingit, omnes fluunt et animi as tus, qui in reliquis apparent, et argum enta admonitionum praeceptorumque, quae iunguntur. Videt Datris impietatem, iuris etiam speciem prae se ferentis, cum quae sibi ipse industria parare detrectaret, ea fratri eri-Peret videt reum impotentiam Venalium, qui

lucri memoros magis quam ossicii, cuius non

metuebant minas, eius querelas Contemn

bant videt inbecillitatem et solitudinem suam; dolor reviviscit, itaque exsurgit, ut, tanquam Praesen re agatur, temperaro sibi nequeat a fratre regibusque appellandis. Hic fons est unde versus illi manant pulcherrimi, quibus deos ipsos iustitiam curae habere, nec, ut impune

serant eam qui laeserint, Commissur' CSSO OStendit quoriun nulli non sunt impressa acerbissi--

33쪽

WaVique sensu prae ceteris imbuti sunt, ut sat id, quod sibi ius fasque et deorum religio et re- et vitae institutio postulare videntur, quam do

suo commodo sollicitus, non tam suam causam

respicit, quam in uisiversum Datris nequitiam arguit et regum iniustitiam, psis exitio si uras. Semper tamen in conspectu esse eam, quam dixi, imaginem, si minus totius orationis color, Certe convincunt xv. 68 et 269: παντα Βων Διος φθαλιμος καὶ παντα σησας καί νυ τώδ. αις θελησ. ἐπιδίρκεται, ουδεoalv. on καὶ τηνοε ίκην πολις ἐντος ἐέργει Versantur autem reliqua partim in docendo

si 5-26s), partim in monendo et praecipiendo 263-526 docet cum fratrem u15-s47 tum reges 248-265 . Potentifrimi etiam sic infit Perseu alloquens et ditissimi est gere damna.

quae iniuste facta sequvnis gravissima, non possunt, nedum tenues et pauperes crede mihi, nec magistram demum experientiam specta, ad extr

34쪽

mum iniuriam iustitia vincit si 5- ais γ Δίκη enim etsi, quocunque protrahitur ab hominibus, se . quitur, impune tamen vim sibi inferri non sinit suo-us 4); Iupiter ipse beneficiis asscit qui eam

colunt, qui expellunt, eos poenis cumulat sab-a47, Deinde ad reges conversus, Idem vos, inquit, in animum inducite prava enim iudicia nee latere deos possunt s48, 55. y , nec ab iis negliguntur dii enim tuentur iustitiam, quam a regibus violatam urbium non raro civitatumque ruinae et eversiones sequuntur 956 .462 . Atque his expositis ad admonitionem accingitur, et Pauca quidem ad reges v. 65-27S quippe iam

repetunt quod dii tum erat V. 49r

Quae sane naolesta est repetitio. Quodsi tantopero inculcatur deorum pracsentia, miramur, si v. 59. iuatitiain praetexea ripaam apud patrem considentem videmus hominum queri iniquitatem; et quis serat illas θάνατους Ζηνος Partum, mihi crede, τῶν Θανάτων V. 25o, et hiatua, qui oriebatur, cum ο φυλακος θνητῶν ἀνθρώπων, Ἀτρα

rentur Aliter tamen Bri noxius iudicavit, qui eos altero illo loco V. II et Icto, eiecit.:4 De versibus 67-Ω73 ita Proclus ' Πλουταρκος, τοῖς Ἀπτὶ το - σίχους ἐκβάλλει, ἀνοψίου τῆσ

35쪽

ad exitum sestinans, priusque Patris erudiendi institinum repetens. Hunc igitur cohortatus, ut iustitiam colat, hominitas solis prae creeris an mantibus propriam omnem ex ea iacitatem --dere 2 74-285 viam, quae eo ducat, principio quidem erae artatim, mox apertam et facilem fu

turam u86- usu ; quod si non intelligat ipse se

tis, lane ad ea, unde erat exorsus, revolvitur:

commendat ei industri m labore famem fugio labore diis se earum faciat us9-5io , atque spes sibi pare plus solidas, quam quae iniuriis ac νί- nis cossim tur dia iust . Sic in principium

extrema coeunt; quod ut semper perfectionis signum habetur, ita oraclom plerumque Onclusae ac terminatae indicio est ' .

Ησιόδου sevo δικαίων καὶ ἀδικων κρωνωα Id Brunmchium videtur movisse, hos ut Versus exturbaret. Sed nee iusta haec exteminam i ratio est, reo vera, ut recto animadvertit Robinaolaus istam tarchi criminatio. Sensus est Si di non curarent iuste et iniuste iacta, iustitiam ne ego colerem ae curanti Legendum ortasso V. 7o:

νοῦν his ἐγὼ ἡ αὐτος etc. pro si ὀλιγω eo mihi apoctare videtur ed Aldina Munt. Trino et eouia cis August. lectio - δἐγω.a5 Cons. Horati Serm. I. I. I 8. et Cic. de orat. III. 53. ao31, qua, ubi de sentcntiarum conci initate loquitur, eo inponit reditum ad propositum, e rem- ratio m et raιionis aptam csnclusion--

36쪽

Contemplare, quaeso, hos Versus, IV 4I, sos Su6, per se solos et a reliquis megatos: simplicem et apertam reperies totius sermonis rationem cogitationes et sonsus, qui poetae, eum tris in mentem veniret, Pro sua, qualem ex hoc carmine norimus, natura potite nasci debuerunt eos expressos continent; ne cessario omnia inter se iuncta Vinculo sunt, necessarie nihil non ex antecedentibus se evolvit, ut ex turgidis vitium gemmis singulamitara resque. am vero in sabulas istas, . 42-.BOI, coniice oculos turbata omnia nulla ibi Ρorsae, nulla illatae a ersa iniuriae ne tum quidem

mentio, oum eam vitare ne potuisse quidem vi

detur '); nihi do suppliciis, quibus iniuriam dii puniant; nihil de incommodis, quae rixandi studio nascantur nihil de operae fuga, nihil de iuste iudicandi ossicio. Et si respicis orationis

colorem abiit ille iustitiae suasor gravis et Vehemens evanuit illa propter fratris improbita tem ira et excandescentia nihil denique usquam elucet pristini animi motus. Fingamus nobis, ut sibi ipse finxisse Hesiodus ridetur, quOS prae ceptis suis ad probitatem insormat, tantes ante eum exhortationesque audienthes summo illo cum impetu in iudices iniustos invehitur re-

37쪽

- pento in sabulas quasdam narranda meidit, nee Proposito suo, nec lita loe movenientes iamisit narrationis dulcedine capti Priora omnia ob-- siti sunt; sed bulas vixdum statis, em, ad eundem vates assim ardorem revolvitur quid meminit etiam, ubi ante constiterit; meptum persmuitur; reges Numare iuris negligentes

porgit. Quid tandem sibi talebat digressiono

ista, longiore quam reliquum poema Volebat

causas, credo, illustraTe, cur, quam Paucis ad vivendum opus sit, reges intelligere nequeant, aut taedium fratris, quod ex admonitionibus hauris et praeceptis poterat, diluere ' P. Nimis ortasse longus sum in re omnium apertissima. Neminem enim soaee arbitror, modo in eam, qua veis Verbis inest, se insinuare mentem velit, nec nimis cupidus aut allegoriarum sectator, velut scholiastae et ipse paco tanti viri dixerun melasius, aut coagmentMionis a maioribus acceptae fautor, insilire pro arbitrio in aliquam partem, unde sibi cetera Pendere temere Persuaserit, ad eamque aut detorquere reliquorum sententiam, aut, ubi satis du-ctilis materia non est, antiquum accusare mo-ar meinstas in T,rectistri: τὸν δελφὸν ἀπὸ si περι as

38쪽

- a rem loquindi his, inquam, exceptis, mainem credo futurum, quin ab auctore carminis eum istis sabulis locum assignari non potuisse intelligat; potuisse a rhapsodo aliquo, aliove cuius fortasse intererat, ut sententiarum lentior tria aliorque ursus epicae narrationis gratu violasia rudine hilararetur Paullo tamen copiosius haec mihi explicanda duxi, ut in ceteris iam paucioribus defungerer am ut e muris, fragili praesertim et infirmo, unum ciam evulsum caementum est, cetera sacilius corruunt, sic uno hoc Proposito tam luculento exemplo praeiudicium certe arbitror illud fractum esse et Iab acta tum, quod iure quodam seri contra sententiam meam potuisse non nego ex ea carminis, qua ad hunc aetatem pervenit, forma et habitu Le ctore igitur iam spero me usurum indagationis non tam adversario, quam socio. meque hoc dico, quo iudicii severitatem in reliquis recu- 'em, sed quod laborem nolim cuni inutilem tum

ingratum suscepisse. Versu inde 527. congeries sequitur dictorum ne inter se quidem multo minus cum a8 Sic fieri potuit, ni aliis viris sapientibus apud Ve

terea quaedam ex unacata eoruin adscriberentur,

.ut secundum Plutarchuna Thes. 3. versus 37b:

39쪽

prioribus cohaerentium. Perorationis esse signum admonui, quod FV. 299-5s6. sermo redeat ad ea, unde initium factum sit nihil iam si sententia spectares, deesse probavi, quo minus unum quoddam corpus rotundum omnibusquo numeris absolutum agm sceres. Idem tibi magis etiam perspectum sore confido, si attenderis animum ad incrementa et decrementa τού πα- Θους, cuius istis versibus venustissima inest, meo

quidem iudicio, significatio Severus ille qui dem, sed lenior et summissior, ingreditur in Principio mox assurgit, et quodam, etiam proniedio illo dicendi genere '), cum impetu fertur; deinde paullatim a servore remittit, et ad primum dicendi tenorem revςrtitur. eminem sugere potest mediocriter attentum, et ad cuiuslibet sensus iudicium provoco, iam demum adesso finem nemo non indigi abitur, si quid claudo quasi pede videbit insequi, quod omnem vim diluat prioribus contentam, atque invitatum udrequietem a Vate ipso et praeparatum inde rursus excutiat. Neque erres, si qua argumenti coniunctio intercederet iam quanto minus, cum

Pittheo, Thesei Vo eaque causa eas videtur, minime illa quidoni sussiciens, cur hunc Pisumni,nnulli expunxerint vid. Clerie et Gragri ad h. I.

as Quinctil. X. I. u.

40쪽

, Q ea prorsus nulla in Deo esse pie colendos, vicinos diligendos, abstinendum a vitiis, prori dendum quibus credas, mulieribus imprimis non habetidam fidem, haec et eiusmodi alia his prae cipiuntur versibus: de Persa et de tota eius causa altum assemium. Sunt tamen qua amloca, ubi, ni procul a dicentis animo omnis eius

cogitatio suisset, fieri non potuit, quin aliquid

eis appareret vestigium δ'); sunt multa alia, quae, si ad Persen traherentur, Plane ineptasorem Tales autem sententiae, ut μη κακοι κερδαίνειν Ἀρικα κώρδεαι I ατησιν. - - - αιμαε δε κακη, Θαανατοι δοτειρα- Ru - - - πῆμα δε Θυριωχρήκειν α νεοντος' ὐσε φραζεσλο ανωνα. et ahae, quibus, si paulo pinguius accipis, est aliquid cum priorum proposito commune, Si propter levem illam similitudinem haec cum an-3o Volut 6 352, 56, 36o, 367. 31 Ut v. 371:

και τε κασιγνήτι γελασας επὶ μάρτυρα Novi. R I urgere VoIumus versum 399:- - - ἐργάζευ, νήπιε Πέρση,

illud litterson quadraret praescriptum v. 373

SEARCH

MENU NAVIGATION