Augusti Twestini...Commentatio criti a de Hesiodi Carmine quod inscribitur ...

41쪽

te rudentibus iungenda putares, medias Inter aliae sententias so 'tuito sparsae et in locum minime aptum temere delapsae vigerentur. Vide porro diversuui dictionis tenorem; qui cum illic incitatior ferretur, hic quasi sedatus amnis fluiLNon iam asperum illum et acerbum morulia a stigatorem, sed blando hilarique vultu sapientem senem mihi videre videor, ex magnairae Ceptorum utilium copia, ut quaeque se offerunt, cum audientibus communicantem. Sed ego nonne mirum iacio, qui singulos subducam cal culos in ea re, quae nullius sensum sugere potest primos tantum novem versus, 26 554,

legentis 3 Hanc igitur γνωμολογίαν a prioribus seiun

gendam esse nemo non idet: in dubium o cari fines possunt. Ego consiliui, a quo itide Versu nihil omnino ad Persen pertinere mantia sium Si ceterum a Versu iam 99. non modo iterari niuit tangssidissime, sed rectius tiain

quaedam huc transferri apparet Siugulas

42쪽

autem sententias ad omnem morum, religionis, nocietatis civilis institutionem pertinentes coni

tionum autem illarem . quas dixi, languidarum

originem e diversis plurium recensionum lectionibus in contextu simul collocatis repeto quod quam saepe factum sit in Hymnis Homericis, exacutissima Hermanni indagatione conatat. Eandem isse Theogoniae Heat eae rationem eas Coniecit prooemii ccxte, itod Theogoniae praesi-xum est, luculentissime ostendit. In nostr casemine vide ne H. 42 - 244:jari a οὐρανοθεν μέγ' ἐπήγαγε araba μὰ Κρον ων,

VV. autem 45-247. alius ortasse addidit Iovis

Poenas ulterius enarraturus, iure enim Taetzeli offendit, Praeter καιρον τινα ταυτολογίαν, IOVis nomen quater hoc loco epotitum και το του αος σνομεα σξακι δεταχ' κειται αδολεσχώμενον εὐρύοπα Ζεἰς Κρονίων, Ζηνος φραδμοσύνησιν, και το Κοονίδης

43쪽

nua de agricultura et de navigatione praeceptio V. 585-695. exeipit rursusqtie ea in singula dicta abit et argumentis et dicendi genere horum similia 694-725 , iisque iungenda ad

superiorem ersae appellationem nec ea OSse referri, singuli quemque versus docebunt.

a τε αελισσάων καμλατον τρυχουσιν μεργοι

3ul. εἰ γάρ τι κα κερσι ' etc. Singuli ortasse versus aliter distribui poterunt; tota Via mo errare Iaon crediderim. Cutexum tu, si quid vidisti rectius, imperii.

44쪽

Sed ea antequam pluribus Persequimur, ad sabulas illas nostras redeundum est, quae ex Iedo diu occupata a nobis evulsae, et ex iniqua servituto in libertatem tandem vindicatae, ali quid tamen adhuc auxilii exspectant, Partim , ut iis etiam solutae vinculis , quibus inter se ipsae satis incommode constrictae tenentur, plane suas quaeque ratione sequi possint, partim ut aliis quibusdam, quibus urgentur, angustiis nostra opera liberentur. Et illa quidem, quibus inter se copulantur hae fabulae, vincula, quantum in oculos incusexunt, satis infirma sunt; quis est enim, qui Ver sus istos moretur ieiunos et aperte inculcatos 1o6, 1o7 : - εἰ o ἐθέλεις, τερον τοι ἐγὼ λογον εὐορυφωσω

Quare, ni latentior quidam nexus inest, nihil obstat, quin eas hod quoque nomine liberemus. Posset autem coniungendi necessitas aut ex ipsis duci, si alterutra per se sola intelligi non posset; quanquam neutra neutrius explicationem doti derat, aut aliunde peti, sive ex maiore aliquo Carmine, unde utraque penderet, sed ostendi mus eas a reliquis esse seiungendas, sive ex

45쪽

non nego: inVentorem vero et auctorein magis conscium sibi esse oportuit consitu ostendendae

Iovis calliditatis, quam ut, quod aliud agens malorum tangit originem, propter' in hanc alte

ram fabulam delabi potuerit Quid, quod ea

opinio, quae alandorae imprudentia malorum originem repetit, excludere miseriarum in dies crescentium cogitationem videtur P. quod una in mento simul existere ambae non possunt omitit orationis diversissimum colorem, o Plauum maXime, Si, quae in utraque extrema sunt v. O-IO et V I74-cto I , inter se compa

res tranquilliorem illic et sereniorem, hic vehemens quoddam desiderium testantem, cum suae aetatis impatiens ad aliorum temporum mente conceptam imaginem perfugit, ubi tantam sibi nec fuisse persuasit nec suturam esse tu pitudinem. Etenim haec in sensu quodam n inis delicato et vulnerabili radices habet immis

los et folia penetrans, nihil non tingit et colo rat Iovis extollere prudentiam qui volebat,

33 Vereor, ne nimis qui, tam exaggerare Videar, quae de sensibus verbis expreaaia et supra di

46쪽

ei etiam, cum mala enumeraret ex eius Ira pro secta , docentis magis munere fungendum erat, quam suos sensus exhiberitis. Hac igitur diver

sitate non mediocriter mihi confirmari videntur, si confirmatione egent, quae de prioris fabulae argumento supra disserui cuius si simile -- ilium et similis summa fuisset, non potuit noti similis etiam inde orationis color exire. Quare, quibus motus rationibus vir doctu manifestum esse iudicarit, has fabulas qualicunque modo quondam coniunctas fuisse, etiamsi versibus Io et io non credat id esse factum re perire minime Possum.

Sed iam alia oboritur dubitatio. Quaeritur enim,' itid istis versibus fiat: κρο ναντες γαρ εχουσι Θεοὶ βίον ἀνθρώποι rivo reliquis usque ad V. 46r

εργο βοων ἀπολοιτο κο ημιιονων ταλαεργων. opera nostra et ab iis, quae antecedunt, divul- Sis et a narratione quae sequitur, quippe quam putavi et nunc dispulo; id quod quadam ex

Parte confiteor: sunt enim ita quasi leves et suspensi mentia cogitationisque gradus, ut eius vestigia demonstraro qui velit, debeat ea Paullo altius humo imprimere mea autem ne Pro Vatis dedisse vestigiis videar, non metuo.

34 vid. Supplementa ad Sulger. IV. P. M.

47쪽

longo aliam sententiam Persequa, OVO Cum maxime argumento confirmarimus. Responderem, alium esse eorum rationem, si commis

sum sibi negotium gloriarentur sequentis sabulae cum antecedentibus conneCtendae, aliam, si, nullo sibi in reliquis assumto momento ei Praeseri satis haberent essent enim non ipsorum causa fabulae adiunctae, sed fabulae causa ipsi praemissi id igitur responderem, et quanquam absolutae iam narrationi eos assicios esse hoc ipsum argueret, initae me societatis tuendae

auctor essem, nisi quaedam obstarent alia Pri-mum enim v. 9 et 91:

ineptissimi essent, si quid in eam sententiam narrationi praegrederetur; deinde si quis ad V 48 legendo processerit: οττί μιιν ἐξαπάτησε Προμήθευς ἀγκυλομιητης. nemo non haerebit, qui est paullo tantam accuratior Cum eo versu duo alii cohaerent alter Praecedis: χολλἀ Ζευς κρυφε χολαρσα κενος φρεσὶν η ν. alter sequitur: τουνεκ ά ανθρώποισιν ἐμησαιτο ἡδεα λυγρά.

48쪽

- silo lancti sunt ita, ut utriusque causam V 48. Continere videatur. Iam si eadem Iovis aetio utroque designaretur, dissicultatis nihil esset Do- si nantur autem diversae et diversis e causis

prosectae hoc, ut Wio docet κρυψε δε πυδ, agnis hominibus subtractus, qui subtractus est ob bovem e nae sallacite a Ρromethe div sum Theog. 554-556 , illo ea notatur poena, qua igne surrepto hominibusque reddito, genus hvriianum affectum es De utro igitur Prome the facto versum 48. interpretabimur 3 De bove fallaciter distributό Sic iubet versus 49 et sequentes a Vetat V. 47, et quod nulla adhuc eius ei mentio facta est. An de igni si reepto, aut de utroque Homethei dolo Flagitant. V. 42-0 sed repugnant V. 49. et narratio sequens, ubi callidum ignis furtum eiusquo ultio scparatim reseruntur. Νihil iam restat, nisi ut . 49. illud του κω aliorsum reseramus, sed quorsum ZAdiuvabit sortasse cum hac conata alia eiuS-dem sabula explicatio, quae est in Theogonia vv. 554 6 19. Ibi duas eius esse partes Videmus prioris 554-556 , quae Promethei inliostia dividesnda dolum continet ex eoque conitatum Iovis iram, finis hic est:

49쪽

καιώ- τεα λευκαὶ Θυν host επὶ βωμων. alterius, quae ignem a Iove remotum et Prome the fraude rursus ablatum exponit ultionemque inde secutam, Versus ille COIIsentiens eum

Quaeritur, ἐν τοῖς Eργοις cur prior pars absit An minus ad illam certaminis inter Ioulim et Prometheum instituti historiam pertinet 2 momaxime. Cur igitur omissa Νon suit, mihi

crede, omissa primitus hoc testatur illud του - νεκα . 49, congruum cum Theogoniae v. 56s: εκ τουτου επειτα σολο μεμνη/κοος α ἰουκ ἐδίδου ριελεοισι πυρος ADος ωκωμιάτοιο Θνητοῖς ινθρώποις. testatur . O. Vocabulium αυθις, quod alium iam Iapetionidae dolium prius memoratu in indicat, testatur denique V 97. xl 9ος ille subito, nescimus unde, rodiens; quem non a Pandora allatum, sed antea iam in Epimethei domo fuisse, Buumanno; viro clarissimo, rufisentior ve risimilius autem credo, suisse illud ex ea narrationis parte, qua Versum 49 sine duhio prae-35 In Commentariis Berotinens menstruis DeCemb.

50쪽

gressa est, audientibus cognitum, quam ex aliis fabulis, de quibus nihil comperti habemus. Diu sit eam fortasse sit enim, ubi scire nihil potest, opinanti veniax rhapsodus aliquis, qui cum,

facta V 48. Promethei mentiono, in cogitatio nem incidisset uberioris ex nota sibi fabula eius. dem rei expositionis annectendae hanc par tem minus pertinere iudicabat ad sententiam V 42-47. expositam. De hisce autem Versi hus, Is 4 , affirmare nihil ausim; qua suspicer, dicam. Quae deseri posse, ni difficilio Te Iupiter Victus comparandi rationem reddi disset, dicuntur opera, non disserunt ab iis, quae propriis postea Iraeceptis instruuntur u 585-695ὶ nam cum dicit . αδ να κε πηδαλιο μὸν περ καπνου καταθεῖο, εργο βοων δ απολοιτο κοπιημιοναρ ταλαεργων. navigationem et agriculturam significari aper tum est id qhod Heinsius etiam observat an arctius sortasse quondam cum illi hoc fragmen tum iunctum suisse coniiciemus. Certe, si post

V. 58s collocaretur, lectorem non offenderes: 36 Ut et Theogoniam aliundo deereptis partiensis I meletabant 'Vols Theog. y 670, et ταῖs'Ηοι-

Pugitae et armorum II rculis descriptionem atto-x an Heinxich. Proli ad Scui m. p. LXVIl. , et ipsius Homeri dicta modo copiosius ersequebantur, modo alienis Dagmpntis interpositis inter-- polabant Herm. p. ad Ilgen. p. VII-IX. .