장음표시 사용
121쪽
quis p Praestantilsivo respouit . Et quum novissimam emisit vocem adiecit , a primoribus amicorum , ingenti Hi certamive parentatum iri & rursus a) : Hic Babisve vitam cum morte commutans, dum sub extremum vitae ha litum a familiaribus interrogatur , cui Regnum post se relictum erat Θ optimo, respondet; ingenti enim certamine amicos mihi parentaturos praevideo . Id quod veri Ne sic evenit. Nam amicorum nobilismi, de principatu disceptantes, multa post Alexandri obitum bella ct certamina maxima inter se excitarunt. Non ab si milia narrat Arrianus ob) : sunt qui hoc etiam aidant , interrogatum ab amicis , cuinam regnum relinquerer , respondisse , Optimo . Alii adiecisse eum ad haec verba aiunι, cernere se ingens ce tamen funebre post suam mortem futurum Graecis Historicis consona Latini prodiderant; nam Curtius aiebat scJ: propiusique adire in fiss amicis, nam ct vox deficere iam coeperest, detractum digito annulum Perdiccae tradidit, adiectis mandatis. ut corpus suum ad Hammonem ferri iuberet. Quaerentibus his cui relinqueret Regnum , respondit et , qui esset optimus. Caeterum providere iam ob id certamea, o a m
saὶ Lib. XVIII. R. I. β) De Expedit. lib. vII. c. 26. l. in Lib. X. cap. s.
122쪽
magues funebres ludor parari sibi. Quorum sunt similia , q rae habet iustitius faJ Dimissis militibus amicos circumstantes percontaturo Latiturae sibi similem reperturi Regem RTace tibus cunctis, tum it te, ut hoc nesciat, ita illud sit ire, vaticinarique se ac pene oculis videre dixit, quantum si tu hoc certamine 'guinis fissura Macedovia r quantis caedibus, quo cruore mortuosibi parentatura. Adpostremum corpus Hum in Hammonis Templo condi iubet. Cum d fere eum amici vidererat, quaerunt quem imperii facisti haeredem . Re pondit, divismum. Taista illi magnitudo animi fuit, tit cum Herculem filium , cum fratrem Aridaeum , cum
Roxanem uxorem praegnantem relinqueret ,
oblitus necessitudinum dignisimum nuncuparet haeredem . Prorsius quas nefas Ubet viro fortialium quam virum sortem succedere, aut tanti regni opes aliis, quam probatis relinqui . Hac voce veluti heliicum inter Amicos cecinisset , aut malum discordiae misisset, ita omnes in aemulationem consurgunt e ct ambitione vulgi tacitum favorem militum quaerunt. Sexto die praeclusa voce exemptum digito annulum Pe diccae tradidit: quae res glissentem amicorum dissensionem sedavit . Nam etsi non voce num
123쪽
cupatus haeres, iudicio tamen electas esse videbatur . In his, inquam, narrationibus Macha-haici Scriptoris adversarii plura coguntur agnoscere , quae illius fidem tueantur. Ipsa illa postremarum una Alexandri vox , ut animadvertit doctissimus Erasinus Froelichius faJ , d, UM- , seu fortisi in & optimum succe Di orem se velle, satis innuebat , eumdem cuique pro meritis, ac dignitate consultum voluille; neque erat certe praeliantissimorum Ducum qui Lquam qui se aliqua Imperii parte dignissimum,& aeque sortem atque alios non crederet. Apparet etiam Alexandrum tradito Perdiccae amimo potestatem et Imperii dividendi sectile. Quod etsi Perdiccas diviserit Rege vita functo, merito adhuc sacer Historicus prodidit , ipso
vivo pueros ex divisione Regnum habuisse. Nam propter potestatem dividendi Imperii in Perdiccam conlatam, haereditas illa ad Alexandri pueros pervenit; perinde ergo est , ac si Rex ipse vivens futuris rebus providisset, singulisque divitisset, quae bello acquisierat. Neque ob id solum, verum etiam priusquam Rex migraret e vita, Principes Amicos suos Provinciis praesecerat, iisque administrandas concesserat, declarans quid quemque habere in po-
124쪽
steriam vellet regiam in ea decernenda administratione voluntatem secutus Perdiccas eos Principes in earum provinciarum regimine confirmavit , quas olim Alexandri tuitu procurabant . ina in re quum id re praestitum sit, quod antea Rex constituerat, recte visum est non tam Perdiccae consilio , quam libera Re- is dispositione pueros in Alexandri hona , eo quo diximus modo , successisse . Etsi igitur Alexandrum ipsum mei per se in pueros Regnum non ella partitum quispiam contendat, mendacem tamen inde futile libri Machabaeo rum Auctorem non consequitur , aut probatis rerum Alexandri Scriptoribus contrarium; maxi
me quum id Dexippus his verbis satis sa) innuerit
Da με. Quae omnia non elevantur scrupulis quihusdam, quos iniicere studuit Gottiiebius Wern Hormns tbJ; Alexandrum stilicet ingressis Du cibus iam vocem amisisse ; tum Machabaici Scriptoris narrationem cum rota facie illarum rerum ac serie bisoriarum non cohaerere; cum enim moreretur Alexander nullus Ducum vel somnio de dividendo Imperis cogitaverat . Ut enim observat vindex Anonymus cum Auct o
125쪽
ritatis librorum Machabaeorum, tum praestantiae Annalium Regum Syriae Froclichii sa),
potuit Alexander quamquam αὐγνοι tradito Perdiccae Annulo Regnum partiri. Quis etiam credat ex febri tam diu perdurasse , ut trium dierum intervallo nunquam vel aliquantulum Rex levatus fuerit ρ Facile etiam qui Lquc credet Duces prope tentorium iugiter Constitille, ut ubi vocem aliquam posset emittere, illico praesto essent supremis Regis morituri mandatis excipiendis . Iam quod ille Lutheranus Criticus adiicit Ducum neminem tum temporis de dividendo occupandove regno cogitasse
unumque successoris Alexandri nomen scire cupiitIe, cum iis omnibus pugnat Historicis, quorum testimonia modo adduximus. Quam enim Ducum concordiam ille sibi fingit, quando vel Rex ipse iam iam excessurus noverat, ac pene oculis se videre dixerat, quantum in hoc certamine sanguinis fusiura esset Macedonia,quantis coedibus, quo cruore mortuoMi parentatura pAn non gliscens Amicorum dissensio , quam traditione annuli Perdiccae sedatam fuisse Iustinus idem scribit, satis indicat, qua ratione illi essent affecti y An non Aemilius Probus,
126쪽
Cornelius Nepos de iisdem enarrat l, posthusus occasium statim regium ornatum, noni eu-que sumpseruui : neque quod initio praedicarunt, se Alexandri liberis reguum strvare, id praestare voluerunt; ct uno propuguatore fEumene J sublato , quid sientirent aperuerant λ Denique Arrianus post exscripta verba hoc Epilogo postremi Alexandri morbi relationem absolvite
ξάνδρου τελείM . Multa vero alia etiam novi de Alexandri morte scripta esse b): ut id nimirum tantum valeat quam Machabaeorum Historici narratio ; nam inter illa πολλή a α λλα haud dubie aut Tellamentum , aut alio modo facta ab Alexandro Provinciarum partitio censeri potest, uti etiam ex aliis Graecis, Latinisque Scriptoribus ostendimus. Quod si Scriptor Machabaicus expresse conditi ab Alexandro Testamenti non meminit, id aequa eius narrationem abiiciendi caussa esse non potest. Quis enim unquam in scriptoreis aliquid narrante, quis sacro in Historico eam circa res profanas & eXteras ακριβολνγιαν desideravit unquam pV. Non obscuro tamen indicavit iis ve
his ct divisit illis Regnum suum nil aliud voluiste innuere, quam Regni totidem in Satrapias
127쪽
divisionem. M scilicet quae mox adiicit ostendunt sa): , oblivuerum pueri citis regnumn siquisique in loco suo . Et imposuerunt omnes sibi diadematis post mortem eius , ct sitii corum post eos annis multis, ct multiplicatas i mala in terra . Quae signincant Alexandri pueros posteaquam sese in Provinciis confirmassent, quibus
fuerant praesecti, tum vero etiam fatis cessissent, qui ius habebant ad Imperium , tandem regiam usurpasse auctoritatem , regumque personam induille, quod nemo antea fuerat ausus , teste praeter alios Iustino his verbis b)r mitiae honoris ornamentis tamdiu omnes ab inuerunt,
quamdiu filii regis sui superesse potuerunt. Tam
ia in illis verecundia fuit, ut cum opes regias haberent, regum tamen nominibus aequo avi-mo caruerint, quoad Alexandro iustus haererfuit . Quod licet anno vigesimo dumtaxat ah excelsu Alexandri ex parte completum sit, ut ostendit Nicolaus Freretus in Dissertatione de Aera Seleucidarum sc), non evertit tamen quae heic constituimus ; nam Scriptor Macha-haicus , qui sibi paucissimis res Alexandri complecti proposuerat , non potuit temporis illud
128쪽
intervallum , nisi ut minimum spectare, tum vero etiam debuit fata intermedia prorsus praeterire. Videtur autem hanc firmare interpretationem Graecus Textus, qui ita se habet 6
e, ετε ea το παντες n. et Quibus violenta veluti
Alexandri puerorum agendi ratio praemonstratur, ut ex Praesectis, ac Satrapis Reges evade rent . Atque ob id forte in Versione Theodo-tionaea libri Danielis faJ Alexandri Regnum veluti adhuc stans ac perdurans eius post mortem dicitur στῆ - βασιλεία ἀντοοσυντρι ἡrεται regnum eius a Due flaus conteretur; quam Versionem male septuaginta Senum este credidit Gallus Anonymus toties in altera Exercutatione citatus; nam ii , si tamen unquam
Danielis librum graece reddidere , ita in Versione sua habent , nuper e Codice Chisiano vulgata a viro doctissimo P. Simone de Ma
Et cum exaltatus fuerit Ust, conteretur Rennum eius, ct dividetur tu quatuor ventos caeli. Uulgata vero nostra e ct cum set erit conteretur Regnum eius , ct dividetur in quatuor ventoseaeli . His omnibus praedictum cit Imperium Alexandri post eius fata dividendum fore, ac plane
129쪽
plane lacerandum . Non solum enim in quatuor Monarchias discidium est , ut vaticinatus fuerat Daniel , cui constitutum erat eos praesertim sa) Alexandri succe liores indicare, qui proxime ab eius obitu regno potiti, caeterorum praestantissimi , dc veluti principes habebantur; sed in plura alia regna ; quum nempe Satrapae longe ab his dissiti, horum exem pia secuti, Macedonum iugum a suis cervicibus, excussere , testibus Arriano , Diodoro Si culo , Dexippo , & Iustino, qui ait sh Gadem tempore etiam Theodotus milie urbium Bactrianarum praefecitus defecit, regemque Dappellari iussit e quod exemplum secuti totius Orientis populi a Macedonibus defecere . Scilicet verisimile admodum est Alexandrum postremis Tabulis, quas eum condidisse diximus, cavisse ut in partitione Regni suorum cum primis haberetur ratio , quando pares fuissent imperio , dum hoc interea selectis ab se duci bus, praesectisque regeretur. Quod sane ab iis Historicis indicatum videas, qui dimentiones
eius post obitum excitatas enarravere : Vix enim
tanta cum Aridaei eius fratris, tum filii ex Barsine nati, alteriusve, quem RoXane esset paritura , ratio habita fuisset, nisi is aut scripto P a Te
ia Legatur S. Hieronymul ad Cap. M. Danielia. bὶ Lib. XLI. cap. IV.
130쪽
Testamento , aut annuli Pordiccae traditione aliquid hac de re providisset. Hisce autem exbi' apis, quos regnum usurpasse Sacer Auctor indicat, ii Reges exorti sunt, de quibus , ut alios praeteream , ita Appianus dii terit sa) : Antigonus in Pt Iemaeum irritatior, circa CF-prum vic t eum egregie navali praelio, ductu D irii filii r ob quam victoriam exercitus Reges appellavit tum patrem , tum filium . extinctis
ium Regibus Arid eo Pbilippi filio, ct Obm
piade , atque Alexandri sitiis: ac mox etiam Ptolemaeum Regem appellavit suus exercitus, ne proprer cladem videretur victori cedere: atque ita disparem casimn par eventus secutus
est. Id /xemylum sati/n imitati reliqui subito
e Satrapis si ges exorti sunt. Eadem colligas cx Arriano, Diodoro , Plutarcho ,& aliis, quorum sunt obvia testimonia . His autem etsi constet Duces iplasmet Alexandri Regnum inter se elle partitos, inepte prorsus abutuntur Protetantes ad Machabaici Scriptoris fidem et Vandam , quum nemo nesciat illoS Satrapas , quorum erat amplissima potestis , quibusvis Alexandri Tabulis , numero & favore militum quemvis obicem ponere potu ille. XVI. Valent autem dicta hactenus ad al