장음표시 사용
21쪽
Iste et res θ: phyticum, per modum παπα derermis ratis ad unum, tu ponderat P. Aran . Quod etiam Agnifica v ι me Macedo insignis L . tisa tom. h. Eat. dister. 3. f. a. fcct- Φ. pag. J dicens: Hujusmodi qualuas: : per artificium Adversariorum in Scholam Thomisticam fuit introducta,.his minus eam curantibus, quod patarent perinde esse, hoc . vel illo modo determinari. Ex quo satis apparer umo Araso displis uisseb: physica, circa praemotionem, eo quod pr dicaretur, non quasi vera, O realis, contra positive ad moralem, sed ph sica per modum naturae; ideoque ut olbservat Mag. Ferre, licet non fasi instructus in Arafo cogitatis, tale
Loquatur autem ipse, pro si o, ibid- ώ ς. J. Δι. 6. pag. 433. in cujus margine es: Corrigitur modus loquendi quorundam Recentiorum.' Nota, qualiter Am um loquendi, non rem signi vitam corrigmo in eorpore asit: Si autem inquiras, num ista gratia vocans,& praeveniens, efficax, appellanda sit phy sica, vel moralis Respondeo quod non est appellanda simpliciter, dc sine addito, physica, sed potius motalis. Vel physica, cum hoc addito, nimirum si physica, idem sit, quod realis, rein se, ac de se prout venit a Deo efficax sit. Et satim g. pro cujus
declaratione, ain. Aut consulitus hujusmodi gratiam moralem appellabis: :: aut si malueris phvsicam , Cum prὰdicio addito , aut butaris distinctione, nimirum admittendo illam esse physicam materialiter: itformaliter vero, id est, quoad munus movendi, re applicandi voluntatem non physicam, sed moraIem esse, quatenus illam prφmovet, Sapplicat, non suo pondem naturali, ad instar agentis physici & natu Talis Et p. 62. n. Ι. Vim tantam sortitur, ut 1 allibiliter, MC morali Udo, ipsam hominii Voluntatem praedete inet, ad omnem bonam & studiosam amonem,&c. Ideoquefirmans assertum contra Mori Gum S de ostrae. m. arin. qu - ι' ι 3T.-ntam. 33. Cum .aliis eiusdem Schois Sectatoribus. Dinde odenter ensis humani liberi arbitrii. I esse, ex M o, quod Praedeterminam s moralis, non es ad instar Agentis naturalis O est physica contraposit- βου pure moralem, motionem Et hinc disces, pbysire am Praemotio m nota essta CX. memte Egustini; rei ibi dici r psy 66S- iv j mu plasso per morium nam '
elidi nec de verbis, cum res constat controversia facienda est . Legatur carotis Plesti Epist. Lo Mensis, quon opusculo edito Parisiss ITro. artiam diu ante Banes in Sorbona, nomen PraedeIerminationis fuisse usurpat Mamuel oui Henao Event a T. num. 673. ait, opinionem
C huisistisne, in antiquam, O communem Dominicam
22쪽
prima classis est eorum, qui omnino reijciunt prae tam doctrinam, &has Praedeterminationes odio habent. Hi sunt, Sol Scholae Thomisse escae S. Thomas, &c. Manda disp. 6 .sect. a. f. a.
Iamvis .isiectiones dissolvere, extraneis innixus tesimonijs, propo
fuerim, D. rhomas non venit ablegandus, ut de se Isimonium δε- D. Thisaei - rat. Et praeter innumera quae pessim apud Auctores inculcantur, lego I. p. q. III. art. 2. in corp. Abi inquirens, an Angelus possit immurare seminis voluntatem3 ais. Et sic selus Deus eiacaciter potest movere voluntatem, Angelus autem, & homo, per modum suadentis, ut
iupradictum est, scilicet quies. Io6. art. a. ni in corpore dixerat, quod Angesus potes movere voluntatem ex parte obiecti, & per hoc inclinare potest ad amorem creaturae, vel Dei per modum suadentis 3 ex parte vero ipsius potentiae voluntas nullo modo potest moveri nisi a Deo En qualiter D. Thomas expresse docet praemotionem es Mem; utique phy-ficam, contrapositive adsuesponem, vel motionem ex parte objecti, quae es imoralis. inare Macedo tom. r. coni. 9. di . 3. ferit. 8 pag. 348. pos- 2 quam plura D. Chomae congessit loca, pro Praedeterminatione V ca, ait: Ex quibus apparet eum D. Thomam in in hac sententia traddenda , &tenenda, semper constantem certumque fuisse, ut numquam sui tenacior fuerit, sibique cohaerentior. Quod animadverto, propter nonnullos, contrariae, de indifferentia concursus, Auctores sententiχ, qui eum trahere in suas partes volunt, vel invitum, & repugnantem: objectis,
quibusdam fluxis, sand, & ambiguis testimonijs. Et alim citat Capreolum, Cyetanum, , Ferrariensem. Haec Macedo acerrimus Scotisa. Hideat nunc p. Rubio, qualiter is 8. P f. lib. 2. tract. dimς, absque du- Eabis; bio esse sententiam D. Thomae r. p. q. I . 13. Concursum cauta primae esse ipsammet actionem secundae cauta prout provenit a prima, cum articulas lectus totus sit contrarius tali post ioni. Si autem nec D. Whomae, nec Macedo credas, lege episolam IO. P. Ga- , christis Daniel Gasse ad M. Natalem Alexandrum, in qua dicit: Liquet igi' nisi tur a D. Thoma, hic admitti motionem a concursu, facultate agendi, Caeterisque id genus rebus, distinctam, qua Deus applicet causam creatam ad agendum: Et ex professo probat disingui a concursu simul anco flos Similiter co sat ex Libro Studiorum, edito sub P. Aquaviva Gencrali μμ ruis.
23쪽
is, anno II 86 -; in cujus re da S. excpmntur viliquae opini muD. Thomae, ab e us sequela infuis consis Itonibus tuta e Nostri ita δε non cogantcir desendere quae sequntur,&C. Causas secundas esse proprie, & una vocC InstrumeUta DCi, N cum operantur, Detim in illas
primum influere, aut eas movere. e-tione , morali, quam nudus negarit, es de motione phusica ut ex DThoma. At cum liber idei fui ex prohibitus a Sixto V alius 'formatures uberri atque anno I J9 . ru congregμ to e S. generali facta es De L tw, ct urgente Clem. VIII. Decretum S 6. erat hujusmodi. Nostri omnino
Thomam ut proprium Doctorem habeant, eumque in Scholastica
Τheologia sequi teneamur. Tum quia Constituti es nobis eum commendant,vi Summus Pontifex Clem. VIII. id se cupere si mificaVitΤum , quia cum unius Scriptosis Doctrinam , in Societate Elioendam Constitutiones moneant, Tullius, hoc tempore Doctrina potes*occurrere, quae sit ea solidior, aut iecurior, ut non immerito Sanct Thomo Theologorum Princeps ab omnibus habeatUr. At P. Aquisvivia Decrerum hoc emodivit, quo, tese Aranda disp. 3 . num. I 31. Turbati sunt aliqui, quasi cogerentur admittere aliquid praedeterminans, maxi per ida υerba, quae omissis Aranda) atque hac ratione efficere Deum. ut re ipsa faciamus, non tantum qui dat gratiam, ut facere pota
At si reclamat uenao I. pari. de scientia Media fen 1 37. Non valde Doctos esse, qui ex Decreto Ugo inferebant gratiam physice praedeter' nantem ades tesimonium Muti, Vitelesi qui de Consilio 7. Congregationis. in qua fuit electus, dedis litteras dis p. sinis1616. tori Societati disectuc sic Cum difficultas aliqua inter viros doctos, super Decreto
R. P. Nostri, piae memoriae, anno 16 IJ. Decembris i . de efficacia gratiae nata esset: : PP. deputati censuerunt, non intendisse R. P. Caudium. hoc suo Decreto, decernere Deum sua voluntate praedeterminasse, vel praedefinisse aliquod opus nostrum bonum, independenter a cooperatione Iioerae nostrae Voluntatis. At, hac declaratione non ob amti. actu sobriguit ilia turbatio, cum aranda impugnet Orsium Goneta et, circa mereti interpretationem. Imo, po declarationem Mutis Piso minus ejus successor de Consilio'. Congregationis anno I 63 I. in Statutis de ratione diorum ad Provincias directis, dixit'. In materia de efficalia gratiae servetur Decretum P. Claudij Aquaviva Conditum T . Decembris I 613. Cur autem renovavit Decretum claudu obscurum,' noluit attendi Decre-itim Mutij perspicuum Z Iudicet rerum aequs aestimator, an essent Decret
pro temporis evenribus accomodata. Harietas, igitur, O iuriatio originem
habuit in icto puncto, quod exprimitur in I. libro stadiorum, ubi haec legun- ιυρ : Intolerandum nobis jugum Videtur, &c. quin etiam tam severis legibus ingema nostrorum aditringi non debent in omnibus Theologiae quaestionibus, sed ne in bis quidem, quas S. Thomas pertracta P okabilissimus licet Auctor. Inde recessas a D. Thoma in puncto PraedGeterminationis, bHnc esseX mcntc D. Thomae satis miscit.
24쪽
Si arιtem duciatm' D. 1 b'm. in z. dis. 39. I. art. I. in corp. dicens: Potentia voluntatis, q antiam in se, eil indifferens ad plura, sed quod determinate CXeat in hunc actum, Vel in illum , non est ab alio determinante, sed ab ipsa voluntate. Miror cerre, quod a veris Theolo gis hoc ponderetur, cam ibi D. Thomas, ut probes peccarum esse in Ubivniate. assignet disseren iam hominis a Brutis, O agentibus naturalibus, q:ιd agunt determinata aa unt i ct solvens ob honem a ccntrariys recantatam, quot. 3. de potentia: art. 7. ad 13. sic scribas Ad 13. dicendum, quod voluntas dicitur habere dominium sui actus, non per exclusi nem cauta primae , sed quia causa prima non ita agit in voluntate, ut eam de necessitate ad unum determinet, sicut determinat naturam. suare Pater Daniel epist. Io. de hoc cesimonio disserens, ait: Theologos, qui ne deserere S. Thomam videantur, ham actionem Dei explicant, interpretanturque de simultaneo concursu, Vim, huic afferre loco, patet. Similiter D Thom. ibi, praecipuam contrariorum obffectionem jol. Cens, ait: Ad Ir. dicendum, quod DeaS non dicitur hominem dereli quisse in manu consilij sui, quin in voluntate Operetur; led quia volun tali hominis dedit dominium sui achus, ut non Ciset Q bligata ad alteram partem contradictionis. Quod qui dena dominium Naturae non dedit, cum per sciam formam sit detCrminata ad unum. Unde, dum D. Thom. loquitur midies de volanta e seipsam determ iu ante concrvosi ave ad ageni
naturale jupponit determinationem Uci, ux causae primή. Vbi placet a Cer iere aliquorum incuriam in transcribendis D. Thomae tesimoniys; memini enim me legisse in cursis philosophico scholae contrariae, ex D. Thom. in a.
Et . 28. quaest. I. art. I. in corp. sic: Non enim essed homo liberi arbi:
trij si ad Deum determinatio sui operis pertineret; cum tamen ibi leoa iur: Nisi ad eum determinatio sui operis. pertineret. 2πα quidem errata in hoc, or alio codice, eodem modo DXI. Sic contigit D. Balduino Diovio, q i tu responsione ad Apologeticon P. Ioannis De heri, huic objecit, testimonium D. Thomae proposuisse truncarum, ex 2. qu s. Io. art. . Tuncque secior o monitus, responditri Hoc facere assuevi. quando Auctorum 1Cntentias in pauca colligo, variata interdum phrali. aut substituto vocabulo aliquo clariore. A ij. aliter pVocedant, tis P Vzυa Theolog. Schol. par. 3. disp. S. num. 9. Qui defendie gelum potuisse peccare in I. insanti ex V. Thrma I. p. q. 66 cum tam V δει 63 ) art. . assumens atasmentum 3. quod sibi olicat D Thomas, ex paritate maerit 1 ad peccatum , oricum D. 1 bom. neget consequentiam, det d paritatem. ex paritate deducit conclusionem us ex D phum. quam D Thomas aperte neetat . Denique . Praedeterminationem esse ex D Thoma fatetar narius in Metaphys disp. 22. feci. a. num Ja. ex q&υ. 3. deporentia ari T. dicens: Exi stimo tamen D. Thoaram tacite retrachasse illam doctrinam in I. p. ubi exquisite tractanS.Qm Gem modum, quo Causa prima operatur cum secunda, illam Viri UzCm omimi ror, quod brc. Maanus vir illam proferat retracta ionem cx I. p q. Iob., rt. S.
cum hic M 3 dicat: Deus non sol Lm dat formas rebus, sed etiam con
25쪽
serψat easqnesse, S applicat eas ad agendum, & est finis ommum diectionum. Lege et-m L. p. q. I9. or . 8- Ubi idem docet, sine minim. si , , tacitae retractastionis- Quo cir cedo, in praefatione I . t&mi conti dixit quod, cum narius Conimbricae auri ς ὰ Πν ris, ut vel a S Thoma rae Hrer, is&ι eum commentaσι desineret, Nnon : Desinam deinc ,s eo misi, . mentari. Sic Henrigum Maisser nβ η, Gregorij de Zaleneia si timcedo. Macedo tom. 1. csnt.'. - . a. rixit, ας ultimo sne hommis ciso. Recte concors Theologorum sententia docet Deum habere praedetem minationem bonorum emacem eX Providentia perfecta ab aeterno in qua, & per quam, tanquam per sarion m certo omnia sciat. eratat is iis et M'Agβε D Thomam ἁμμης B larmmus tom. Φ. lih 4. cos. 16. B. E. ait: Praemotionem esse D. Thomae sententiam, & cum illa recti
defendi liberum arbitrium υκ e dissm esset otiosa, nisi os et praemotio physica. Mic disenda infra, ας Auctorrhus defendentibus praemotionem.
intrinseco V kax flatuitur , ut ex mente S. e jugustini, m aliorum eatrum, Scholastuorum,. Sandiorum.
D primis . tra Meterminationem Auctoritcs Augustini,cto. Mancaea disp. II. fea 3. num. a. Stat etiam auctoritas totius antiquitatu Scholasticae disp. 1. num. 23.
ε; nisu Antequam bule objecmoni satisfaciam, Ismuim erit ad ungere, quod μμ. Iosephus de Madriae, Theologiae Lectis, ct aestialis monito
X. Provinciae S. IUeph, protulit vastari uiomite, approbans Codicem D. Condos, scilicet: No estuvo 3Uo. anos, y aun algo mas, la Doctrina dei Angelico Maestio, sin esta sentencia de la tacacia det auxilio, como sepone, ' las prern iones physicas Θ Sin duda. Es posible, que en 3oo mos no tvvo et Angelico Doctor Discipulo alguno, que calase sci men te, y aora tos ayt Hac inrerrogatione lecta, Augusini regula utens, quam sum professus, ex Haritate dicam parcatur illi,dc oretur pro eo. Meum, istitem in hac parte, non es propositim, Augustini, o alserum te monia frutari, nisi advocatis antiquis, is modernis Doctoribus, qui cum Aura lino feribunt. Legatur in Scholasicis Libris. Legatur, O Hieronymus tom. a. epist. ad Cthe sphontem, contra Pelagium, editionis Parissensis pag. Is csuia tamen objicitur a contrarys, em Augusino, d II omo aliq- testimonium, parentor favens doctrinae dis scientia media, O rμ- a
26쪽
a P. Maris hie HO. io. feci S. g. I. Ex Grys - , inquam, hom. 3 r. in Malib. ducente. GVisum V casse 'trum, Ioannem, st Matthaeum, in Objectio.
circu in s se tempore, ἔπ quo praeviderat idos obtemperaturos, O bom. 61 circa parabolam ope rio Vm, os cnte . Si vero non omnes eodem tempore paruerunt, a VoluntatC Vocatorum, haec disserentia resultavit.
.r, est his 3 Carae Toletus Discipulus, ct Auditor M. D. Ddminici 16
de Solo, in tomo edito Heneidis 16Ol. cum 'milegis Pontificis in cap. 3. Toletus de Lucae annot. S . scribenn Huic doctrinae star o om0 adversari videtur. Chrsostomos quod ipseni et Paulus de sua vocatione ad Gal. 1. scripsit : cum placuit ei &c. non dicit Paulus, quando novit me obediturum, sed quando illi placuit, qui per gratiam me vocavit. Non expectat Deus semper arbitrium nostrum, quia tua gratia ipsum excitat, ipsique dat velle, &perficere, qui etiam rebelles convertit, & compellit voluntates. Tu ςrgo vocavit, quando illi placuit, & si antea vocasset, utique tespondit set,& ob temperasset. Non ergo ratio, aut tempus vocationis hujus, & similium referri debea in hominis arbitrium, sed in Dei beneplacitum, cui sic uti sum est, sicque disposuit. Potest autem intellioi Chrysostomus sic: tunc vocasse Discipulos, quando sciebat illos ob peraturos, nimirum per gratiam suam. Scizbat enim, quando ipse oper turus erat in eis, ut obtemperarent Vocanti, & tunb vocavit. Nisi siuintelligas doctrinam, non probo. Nec solum Doctrinae huic Chrysostomi, in hac pari non consentio, sed contrariam omnino veram exis- timo. Et pos pavea, addit: In hoc enim virtus vocantis magis cIarescit,& magni udo gratiae revelatur,' minusque homo de sua virtute, maeritisve potest: praesumere. Habes, iactor, fotatisnem, non ex Dominicano,
sed ex issimi Societatis et rologo,'f'Iis antiquo. Adderem ego, ut GI fgstomum exponam, quoaei escripsis ibi: Vidisti vita em vocantu, vide
nunc vocati obedientiam. Et hom. To. Vocatio , & purgatio ipsa, ex gratia sunt::: non quia dignus, sed quia gratia tibi largita est, vocatus venisti. Et hom. 66. circa medium : Isa undique eos compellebat, ingratia Dei primum, deinde in laboribus proprijs, omnem salutem. &gloriae spem reponere. In quibus locis,. initium falutis satuitur in gratia vocantis. Quod addidi, nolegis uti testimonio GTqv q i tom. I. m I. p. fp. 9 i. cap. q. feri it quod G Ammus docuit Massiliensium opinio. Nem, utpote Magister Fausti Rhegiensis.. Auxiliarii, pro auxilio effaci, venit Bel minus tom. . lib. i . de gratis, O lib. arbitrio: cap. I 2. pag. 4ro. B. Henetys I 399. qai loquens β ursim qex Augusino lib. de spiritu, O titera cap. 34. ait: Quaerens, cur Deus
uni ita suadeat, ut persuadeat, alteri non ita, non respondet Auginisiunquia unus consentk, alter non consentit, sed exclamat: b altitudo divitiarum sapientiae, & scientiae Dei, &c. itaque refert in arcanum divinae voluntatiS, cur uni detur gratia efficax, alveri non detur z:: non iaDtur vult S. Augustinus gratiam efficacem pendere ab humana volun- si tale,
27쪽
quens, & obvis m, ML supervacaneum iit, id pluribus confirmare Putiis asseri ida verba or. 4. QSs enim te discernit. Et famis aviti mentiam 2Thomsarum, sic: Nam si vera esset opinio istorum, fidelem ab infideli plane discerneret liberum arbi rium. Exsatim addit. Denique. haec opinio evertit Omnino fundamentum Praeflestinationis di Uin Legatur Belarm. lib. a. de gratia, O lib. urb. cap. Legastir Nazranete nus orat. 31. edit. Paris. 1 383. pag. TIS. circa sis: Non est volentis,
Magisep Sentent. in a. dis. 23. in Me circa ilia verba ad Eιm. s. Non est volentis, neque currentis, dcc. Id i Vm .prolixe docet. O is.16.9. 1. ebe Augustino contra Iulianum, ait : Non enim ideo miseretue
Deus alicujus , quia voluit , dc cucurrit, sed ideo Voluit, & cucuriit, quia misertus est Deus. Et concludit : Ecce hic expresse habes, quod gratia praevmit bonae voluntatis meteritum,& ipsaVoluntas pedisequa est .grat;ae, non praevia. similiter in I. dist. 4'. in principio ait : Voluntas quippe Dei semper .efficax est, ut fiat omne quod velit, & nihil fiat quod nolit. inae de homine semper imple Lur; quocumque se vertat. Nihil enim, ut ait Augustinus, libero arbitrio constitutum superat voluntatem Dei. Alexander Alensis I. pari. Summae quaesi. o. membro I. edit. Muxembergae.1 82. ait : Voluntas nostra efficiens subjicitur Dei voluntati, vere efficienti , quod nos faciamus. Scotus, Doctor abillis.11, 4. disi M. 6. Sibi objecit contra Praedeterminationem , O ref Oudem: Non est autem contra naturam ejus scilicet voluntatiso deteeaminari a causa superioris quia cum hoc stat, quos sit causa in suo ora dine. Sed de hoc infra , , apud Macedo rom. a. cosiat. 9. A .i3. AI .s.
Ideoque P. Molina in Concorae disp. 3 . pag. 2I3. col. 2. g. etiam si Sco tus arguit contra acotum, eodem modo , ac confra Thomisas , ex capite esertendae libertatis. Agidius Romanus Carae ut Augustinis ius , citatareontra nos ab Hevao, num. Ia a. in a. in . a S. quo. D art. 3. dubio,
d Oia z ct in 1. di o. quaes. a. ubi nihil dicit ad rem. Inso dis. 1.pae edit. Henetae I 82. p aes. a. docet expresse Praedesinationem da tam. Et iis α. dist. χ q. I, 9. advertendam tam , ae Mero arbitrio diem: Et si non potest cogi a Deo, potest immytara a Deo. Legatur quodlib. 3. q. 3 . g. secundo qaaerebatur ubi agis de praescientia, mutInter Doctores huiusmodi controversias praecedentes, numerandus MPῶυa, qui lib. 4. pag. mihi I 39. Venelys i 36 . haec habet: Nisi enim potentis a Dei gratia voluntati nostrae praeeat, & praeluceat, fieri certe
non potest, ut eorum, quae perfecti boni nomen maerentur, quidqciam consectari valeamus. Et pag. I et . Nam cum Spiritus Sancti potissima motio voluntatem corroborer, ut Velit gratiam amplecti, non quidem
nostram libertatem adimere, sed perficere, videri debet. Similiter Eu ardus Taperus, squi alias a Sirmondo, ct Belarmino babetur ut sema Pelao ΛΜtii in contra nos citatur a Pia Aranda j lib. de tibero arti trio Ara per gianus, ct con ra
28쪽
pag. mibi hic. GAnu IJ 83 iit: Sic autem his vitibus applicatis divi
nitus, & motis, per Cas Ope amur, hoc cli per liberum arbitrium, sicut principium effectivum, cui ratio agendi est divina motio,&c. Et cum Hi ob Iecisset az mr si criacem, responde; Sed haec objectuo,& dissicultas non minus adversatur libertati voluntatis in naturalibus, & poli. iieis, in quibus Ctiam pCr DiVinam provident am movetur, & dete mi optur ad DPUS. comparario inepta esse de motione morali inribita. hili. Expressius rixeras .Suassio Cnim sola, sive a Deo fiat, siυe ab homine, non movet voluntatem Ciucaciter. Et pag. dixit: Quinta propositio : Sola gratia ossicacis operationis divinae posita, necessariosequitur effectus , quem operatur fides, scilicet, conversio, perseverantia, & opus honum, quamvis simpliciter, per arbitrij libertatem possint non fieri. Us Doctrina de potentia antecedenti. Sic modo trarii. 1. cap. 6. pari. a. Ee Capuetri: O RedempI. Lovavν IS a. fol. i 3 1 2 M. B. explicans ex Ariusino Egui. Nemo potest venire ad me,&c ait: Nemo incipit in Christum credere, ut Christianus fiat, nisi Deus sua geatia
praeveniens illius voluntatem aversam, & rebellem, misereatur ejus: Iam autem gratia Dei praeveniente tractus, aeque mutatus voluntarie credit &c. Legatur in concordia de libero arbitrio. Pos patres. O Contro versi as, fatis antiquos, veniunt .recensendi s. Doctores Moderni, alf quorum mentes smetamus a Deo istas, atas. S. . Genus Mag. in 1. pari: Summae tract. a Q. quo 79ι pari. 3. pag. 463.
ossit. Lugdum. 16 31. po quam dixit, quod voluntas Dei pricia est eatica)α princeps, omnes alias movens, & agens ad causandum quae vult, addidit: Voluntas Dei causa prima est nullo modo determ ἱnabilόs per ahquid, ut sit hujus causa, vel allius. Eod, ex diametro opponitur Go- irini de concursu indisserenti. S. Bonaventura in a i diu. 3T. q. I. art. I. insolui. ad 3. ait i Dicendum, quod tota factio) est a Daeo, & tota a li bero arbitrio, non enim est intelligendum, quod Deus cooperetur lε-bero arbἱtrio sicut cum duo ferunt lapidem squo exemplo utuntur contrarνὶ unus cooperatur alteri, sed quia Deus est γntime agens in omni actione, & intimus est omni potentiae operanti, ita quod ipsa potentia in nihil exit, quod non sit ab ipso. Et diu. 26. q. 6. ait: Non est aliud dicere gratiam liberum arbitrium movere , quam gratiam esse Instrumentum Spiritus Sancti admovendum liberum arbitrium;& non solum
operatur cum libero arbitrio, seὸ in. liberum arbitrium. Vide nam. 3. S. centius Ferrarius serm. r. Donet. 18. pos Pentecostem, agis uis homi a de Deo, tanquam causa prima, vocans creaturas infrumenta . eius. Et fero. Σ. pos Dom. Passionis, ad ilia verba: Ubi ego sum, vos trionpotestis venire, ait: Scilicet in sensu composito. Et in Serm. S. Mathiae, circa idud Matth io. Ita Pater , quoniam sic iit placitum ante te,d .: Rationem primam omnium operum, quae fiunt, tam in natura libus, & artificialibus, quam in voluntarijs, esse solam divinam volun-rHem, & divinum beneplacitum. Et pnsea, subjungit : Si dicatur &quaeratur, quare David fuit ita Sanctus3 Si dicatur, quia tenuit hic bo.
29쪽
nam vitam,& vitavit peccata,&c. nondum satiat responsio. Sed si di i tur quia ita placuit Deo, ista respQD satiar Et si quaeratur, quare pia cuit Deo3 cs aestio est stulta, quia ultra summu gradum, non est alitid
V Amtoninus Ar bisp. Florent. q. pari. S mmα csp. q. de causis gratia, g. r. ium. Pro cujuS declaratione dicit D. Thomas I. a. qu st. 111 art. 3 Quod praeparatio hominis ad gratiam est a Deo, sicut a primo movente, & ab homine sicut a moto: unde si ex intentione Dei mo ventis, est, quod homo cujus cor mOVet, gratiam Consequatur, infallitabiliter illam consequitur. Lugduni I S δ' - O pse cap. I. g. 7. Concludit ex D. Thom. P. a. q. IO'. art. I. Et ideo quantumsimque aliqua natura, corporalis, vel spiri salis ponatur 'perfeL a, non potest in suu maestum procedere, nisi moveatur a Deo, quze quidem motio est secundum sitiae Providentiae rationem. de mirum s quod D. OGGF, utatur tesin nisS Antonini contra nes, I. p. Summae cap. 4. g et . quia dicit, quod voluntas est domina sui actus,& quod a seipsa movetur, ignorans dicta ex D Tho q. 3. e potentia art. 7. ad I 3. Non per eXclusionem causis primae sed quia causa prima, non ita agit in voluntatem, ut eam de necessitate deteria minet ad unum sicut determinat naturam. HI ait P. Alamanius in a. Summa Philosoph. q. II. viri. . ad 3. de quo Ferre in a. tomo.
S. Francisco Sese sto, alijs miris, ta ominis, spiritualiunctione delibutis.
Adde ira praedeter stationem) S. Franciscum Sales, apertum Prae. determinationis os rem : : item S. Theresiam a Je' , ut videre est in operibus ejus. Lege cap. I S. vitae suae. Demum Reminam illam eximiae sanctitatis & admirabilis sapientiae fama notissimam in Hispania, V. M. Mariam a Jesu de Agreda. Legatur a. pars Mysticae Civitatis lib. 6. cap. 7o. ex Aranda disp. 1 sea 3. num. 2 S.
na salesium in examen voco. A gumentum recantaιum, ex vi epistolae a S. Franciso directae P. Laesio, in qua data 27. vel apud alios 16. Augusti ant: Sententiam de Praedestinationa- ad gloriam, post oraevissa maerita sibi placere,&c. Quam episeolam latino sermone confectum triadis P. Henao Eventu. - . n. Io8s, ut fili missam is P Η - herio, Rectore Cost j sui macensis, cuius titulus exterior Ac exponset. A. R. P. in Christo P. Leonardo Lesio, Sopietatis Iesu Theologo Cla
30쪽
rinno. Sed DH emtrinis i m venia, Linc Isolvis ex misere eDIM QI- afferen, an μ mi m eis des adhibeatur. Prism: Titulus e GD, per st: Theologo satis es extra-mus3 nec -- mos es, prox, s suos ducendi in elationem aniam, Hostiarum d - . sim tisinem 3 ' ex vi tantae laudis, a Issipiscopo pro riatae, poterat catacre in Muerim. a. cim constet, Aquentes Salerieps as fuisse sermone gallico Hrectas, nobis P. Henao non o endit quis fuerit latis fermonis AEumr; maximὰ cum inter mi las D. Salesii, aliqua Im etiam vulgari Miomaee, carae si Belarmino imo, Clem. VIIL R- M. directu uessem , ct aliae, a*s Theolo in Societatis. 3. Qia, cum esset Salesius quasi coaetanos, ct fatis ramisiaris Belamum, istam sententiam
acerrime impugnanti, ut videbimus, non es cressibilis. commodatio Elius, ut Sacrae Scripturae conformis. . inia, cum Bibliotheca Societatis in laudes o i e Matura, tamen. v facis mentionem de contubernio, aut δε- ritate utrius que, Salesii, Pist. O P. Lin i, cuius e solam de Mit -- primere, ut approbationem Auctoris, quem tot laudibus extossit; a vocans,l- inde, virtutis; ct eius sientiae, sesimonia. F. Et in idem, quia P. RῖLadorira. in υita S. Francisi Salesii cap. 1. dicit istum in ructum in Abrietate a P. Matrinator, directum quoad piritualia a P. Posseυinor, o nibu
Sexto Camusius Episcopus Bedicensis ab Henrico Magno electis parte 3. operis gal lae inscriptifct. a. Gratia, O libo o arsitrio, se pro dii familiarem S. Francisco Salem, O ius controversese is Motina exta ratis, eum eo siquentem sepe de maria e cari, O libero arbitrio, quam doctrinam dicit a S. Sale si maxime probatam. Sicque etiam Din. Espim de Medram in sermone X. Thomae, Psicut B. Ignanum, ita B S sum Gomisis in hae parte annumerat. 7. Incre ibile es, quodS. Sale seu ex- Dilat ut confirmiorem scripturae sententiam . quam alibi fatetur esse contra S. Augusinum; hoc autem patet, no ex vaga, ct Eulari et lac sed ob
rit: En aquella: utrum Praedestinatio sit ex Praevissis maeritisue yalea quo se tenga la opinion de los Santos Padus, que precessieron a San Am brouo, u que se siga la de San Agustin, la .de Santo Thomas, v la de Otros, se puedea formar los argumentos en estilo afectivo, dcc. Cerium tu em est, ipsa Sopietate Iesu pronumiante, ut videbimus , sentensiam epserismatione ante praevis merita esse propriam Augulatim. s. Quia cum P. Framisi Sageri mactima folicis me fuerint quo tae, O sua viri de Galgita in Hisma Hispanum transiatae, talis epi/P. Ρssio directa inter Agas non in nitur , cum tamen inter erisolam ω Belaminum,sst alia,sci et epis. 68. circa vitam P. Petri Fabri eius
D. Bibli' beca Soci pag. 3o L mssiri Vomi: Sammi Pontificis ais. impressum quidem, sed ha M us bonis causis supressium est. Lege epist. 1 8. libri T. Amico Monymq