Examen thomisticum et scrutinium theologicum : per varia theologiae puncta distributum ...

51쪽

Examen

aut faeiendi illum divinis vocationibus consentire. Haec Dei volonta, est oratia increata prima simpliciter, N antecedens gratia ab intricileeo κ per quam P imo discernitur quicumque benC operatur a non ς ς- P Deo eonsentit ab omni non consentiente. Ietimus ergo a Deo de facto praedefiniri absoluto, & e caci De ereto, simplicuer antecedenti Omnem nostram bonam & liberam ope rationem aliquomodo condiacentem ad salutem. 2'alium Thestram eae ρ sitionem, nudus negare ribet, cum ita defensatae legantur in libris, Romanorum examini corali Mi=- . 2 , in , Audiatur Caramuel tom. I. TTheolog. Fundam. lib. I. fundam r. thesi num. 64. editionis Lugdun. nota dicens : Anno 16 4 in Um verssitate Viennenfi P. Heruvari, Societatis Jesu, magni ingenii Doctor defendit, iterum, iterumque qaalitatem, quae ex es nita fua phinica, ct reali, infassibilitatem, ι sa ubertate, induceret Fuit dis Aoutatio celebris, & quia jussus fui argumentari primo loco, unam, aut alteram consequentiam subjicio, &c. Et concludit. enim attentius eius Theses considero, eo videtur mihi clarius subscribere Tho mistarum sententis. Et bene arguit Caramuel qma Issutiae docem imp

stibilem esse talem qualitatem ; ct Apossibilis esset, non esse; qui esto, etiam Azihin etyuis propugnatae in Collegio Romano S. Issu anno I 362. sub bor titulo' Assertiones Theologicae ex publicis lectionibus

52쪽

Punctum Septimam.

usimodi futura, supposita hac

53쪽

Nostram ema moto reverentiam, S gratitudinem: et Per scientiari vero medita orandi studium imminui.

ThouMe, apud Dominicanos, m alios Thomstas.

Excepto Uno, aut altero puncto, non cedimus Dominacanis Patribus in studio, & cura sequendi vestigia Sancti Thomae. Hmao evenI. 19. a num. 36o. 9 aly.

RESPONSIO.

Non me D et, se sisenter fateor, plures I itas, D.

laudibus eferre; ejusque doctrinam secutos fuisse, quot que libe=tas tomi in 1 t sic lectorem monuisse. Sententiam D. Thomae, prout methb debui. omlinarid sum secutus 3 9satim assignat causom , quia apud Scholasticos facile Princeps, quandoque tamen Thomae sententia discedimus, sed non sine rat1one auctoritate aliorem heotagorum, &c Scripsi ira sta libyb Eudiorum; O tamen dixit, se aifredere, Iro a D. Thoma. P pesterilia in Praefarione Physic. haec proferre : D. Tnomam, eXI- aheu, de solendidissimum Theologiae lumen, sir

54쪽

raris in I. pari. D. -e, inqua S. capi adfernit, quo m tertium erat: Caput 3. de S. Thomae Aquinatis ingenio, atque doctrina mirabilis ibique eritisne Hispali odit. Matris. Praefatio S. Capitibus exuem nata apparebat. - m feret editio M ponti in Lotharisma anno 161 . Via Se Momm Gamoisi curantes editionem, iratam Praefationem ab semini. Si sector dubitet, legat hanc editimem, O inυeniet detectam fraudem, vel forte incuriam, nam, Deo sic volente, non sunt abrasi tituli capitum praefarioris in Indice, qui ad cap. I. se alia, inutiliter dacit rectores. Scio alios q mplurimos D. Thomae addictissimos, inter quos eminet ii RAlamanius Mediolanensis, in duplici ingenti volumine Pari s edito 16 o. ἐμ ἡ sub hoc titulo: In hoc opere unus D. Thomas loquitur. In e sola n-cm patoria Dominicanis directa, haec scribitra Quo tempore Mediolani, eorum mandato, quibus, ubi sapere coepi, vitae meae commissi rationes, Theologiae traddendae curriculo, Doctorem Sanctum, Ducem secuturi

versabar, adeo me illi addictum, deditum; re adstrictum, professus sum, ut ne latum quidem unguem, ut vulgo dicit solet, ab illius doctrina discesserim; sed ejus sententiam, in quacumque quaestione secutus, quidquid ille probarit; approbarim3 e contrario reprobarim, quidquid ille rejiceret. Tantus hic meus, erga Sanctissimum Doctorem amoris ardor, & observantis studium, m. Sic resectivefenferunt, e

scripserunt plures ex Societate. Sed te, O seMe. P. Haseminus Herice, praefationem insiluit pro lectoribus , ct rinio- i t uenem scribendi exprimens in tomo edito Pampitonae I 623. ait: Fateor me Thomistam, at non servum; non juratum, sed devotum, non actum praedeterminatione, scd proprio euntem arbitrio. NeC enim S. Thomas amat Discipulos tam stricto vinculo sibii devinctos, ut continuo obsequio Magistri mentem suam traddant mancipandam: et aliena ergo est a mente illustrium Thomistarum, haec tam coeca, ac supestitiosa mentis servitust: est enim Angelicus Doctor Sol splendidissimus: : at Sol etiam cognovit occasum suum, & aliquando obscuratur, Objecta cx parte nubecula. Strictum vinculum reprobat, quo P. S. Ignatius utam

HviNxit, quo plurium Religionum leges Dos Igant. Vnde ex ejus doctrina ctiam juramentum nostrum es nultam. Deus non reprobat simo O in plarium do 'orum opinione, quam O ego amplector, posit me approbat)Meles, et i Vincibiliter errantes sequntur,ahὰs maia,ex e charitatisi sicque α

ρ- p terit amare discipulos Assum sequentes, ex sincera Eevotiorae,ct amore critatis, ut protulis p Alamanius, quaυisi apud p. Herise, aliqum errent. ως exe lum M. Cano, quo ibi utitur, intesimis lib. I a. de locis ς' giri , ubi loquens destis M. Victoria, haec habet. Vir erat illo natura cu-ὰ cum D. Thoma aliquando dissensit ue majoremque meo I Q io, audem dissentiendo, quam consentiendo assequebatur. Omittit ri ,- quae immediate M. Cano subjunxiii Tanta erat in dissentien-Q rQVerentia. Quasi diceret, esse laudabilem reverentiam, qua dissentis-- nter m M. Cano, se P. Herire ostendant mihi locum illius dissenseri ροψ μή πω me lateat, in aliquibus piunctis, Theologiae admissi , Hi

55쪽

pia udo Hin eis, possis Dis is inmine discedere, ut rein in risus hisorii seculi, quae examim criticorum objiciuntin 11 nis es locinism P. Herice, P. eo fias Ra natidus, pu inurrilis . g. 1 ue. Boserim; Mera eorum bomissarum tamen Scholam neo positiones num appendendae habentur ina Des & rejiciuntori ouia Cinees, nullius addicti jurate in verba Magistri, nec eom servilem & ut Seneca appellat, pecuinum spiritum, quo aliqui velut muta

ra in sentiendo feruntur,quae com manifesta ratione m nare vide m e lector, an haec concordent Q itutioni X na , O litteris m-m κυι P. Aqu r supra resatis. Omnia versa sun contra Thomsas,o SDM,T

te operatimam, lib. 8. Pus cap. I L). puncto 3. 4. num. 66. Aixit: Dem. quia totam suam omnipotentiam , ex vi hia jus Decreti scilicet inae ferentin veluti voluntati creatae commissit, in ordine ad illum actism.

ut illa utatur, vel non utatur, secundum suum albitrium. 3 6. num Et: Haec quae naturae lumine nota sunt omnlbus, scant, quae Thomilias decipiunt, seu quod certius judico, tribus ipsi nos decipete prorurant Nunquam enim credid1 doctissimos viros de lili dubitasse. Sic Io iumst in do. ignoraris forte, quoa decepito procurata non cadit is istos, cujus ordo, mini se in imperialis ramo, ordo ver talis procum Uur. 119 pater Maris, quia modernu scriptor. Pro Mys siquitur, pluries -- esea D. Thoma recedens. Lega3ur tract a. de Trinitate disp. 62 ferit 3. num. 3 i. Vbi, inquirens quare poce o verbi m generinio , indueens rationem v Thomas, ait: Respondeo: banc esse discursum clarum D Thomae, quem, ejus venia relinquetmus in hoc puncto. Et posea δελ- rationem D. Thome, quam Ini o fecerat. Sic in muli locis.11 o Pater Alarcon troci. a. descien ta Dei in s. cap. D dunt i 633

AI-- quam asserit, Met falso, ut infra demon abimus, T bomisas a Ie uis

ηυictos esse. adscientiam condulo torum admittendam, subjuvis: Adeo. ut pene miraculo nonnulli tribuant, Auctores nostros omnes, tibique terrarum, nullo Duce, in hanc sententiam conspirasse. Hic fate urnudum f. e Ducem. A fide Patribus i sermo. gnantur Duces rigustinus, o Thomas;e iuxta Maseique coatmm ab Henao, Dux fuit P. Miama. Ia I AN autem Dominicani, al, sequantur eliser D Thomam3 Prae. 'RIP. te onium insignis Scotusa, M. Samariego plasentiae Epis M. antra ordiris Seraphici Miniser Generalis, qui in visa V. Ioannis missisti, Doctoris subtilis, O Schoo Minorum Principis lib. 3. cap. fixtia e Poneso in prologo fui Cursus Theologici, Lec vulgari idi mine pronunciat. A lo quat, aunque par ca Paradoxa, facit mente se per a dira, et que confessare, como es raZ n, Que Io confesse, que aqDella es la sentencia de Santo Thomas, que los Padres Dominicos abraetata comunmente; y aquclla de Elavso, que sigiaea comunmente Iss Fran

56쪽

clicanos; porque aui que los Padres PQitas , y otro, que tam-bienellos inuen la sentencia dei Doctor Angelieo,' eo conformidad aesta Metir, lo expliquen sto quat es facil) de suerteque lo trargana sus

Proprias sentencios empero, ninguno que peste las cosas con equidad, se persuadica, que estos alcanZan sa mente vetaadera deI Santo, nariorque los Padres Dominicos, de quien se deve creer, que porsu a Aoal Doctor Santo, y a su Religion propria; investiguen su mente coli mayox cuydado, y la deflendan con teson mas constante. Y lo naismo se ha de sentir de los Franciscanos, quanto a Ia mente de Escoto, &c. Nunquam Scotiuae di erunt Domini mi recedere is D. Thoma, nunqη - 11, nos i scripserunt Francis nos recedere, a suo Scoco, quous staria i quis dicitur ibi a Samariego, libera, in neutratin comata es, se exponere in collationibus Gomiuam, ut sendat nos ocridere a D. T a. At oper,bus

credite, O legite supra dina, ct infra dicenda.

Hi igitur ex capite libertatis, pro possum meum innotescat, legatur 113 Aurem infra I9o. agens eontra Doctorem Exim n, Ruietum. MD Ianon. tur, se Aranda, qui disp. 3 .REI. I. g. Mi ritulus paginas discernens sonat ' Praedefinitio Suaristica num. 1 78. ais et P. Suameet ex cas esse decretum ineficax, ad modum n-dii nati sic t Volo concurrere, si v luntas velit; sed displicet alijs, & merito, primo ποῦ quarto, quia ea conditio est ipsemet Dei concursas, atque adeo ridicule deceriatur

iste sub illa. Sie explicatis lamnarinis radi ilam despisit. Alij fp-

-- Mandri explicant eum P. Molina asserendo esse decretum vagum, sic : Decerno, quod voluntas elidiat, vel actum bonuria, vel malum. Displfeet multis, & merito.&c. p. Herice trarii. disp., cap. 9. num. 8'. in venat Iuarium. Et loquens de opinione Molinae quem alias Lerire. Iesitae fatentur Ducem circa medium eσηincredi futura, scribis tom. I. trarii. I. p. 6. cap. i. num. 3 . Haec patris Molinae sententia, nullum, quem sciam habuit postea sectatorem, vel ex nostris scriptoribus, nisi P. Martinum Becanum. Ac iam Ex quo patet, libertast, ct P. Hen posse cedere Dominicanis, in studio, & clara sequendi vestigia S. Thomae. Si autem apud nos es serotitus eo ca, ut dixit Herice, non timemus in foveam cadere, quia D. rhomas non fuit caecus.

L loquendi et Umersariorum.

OBIECTIO.

D primis stat contraPraedeterminationes auctoritasAugustini,&T mata se istos singulari volumine, convincit Henticus Cerf. de illo P. AVςndano. De utroque Doctor Eximius &c. Aranda disp. 11. n. a. .

' Thomas vocatur e Augustinus contrastus , utri que senses rac

57쪽

me, aut errare, aut sapere fateor. QV propter, D. Thom ramuel rem. rii eotim fundam. libr. I- fmae. 1. num. 3T. quod is, fi et articulum in toto opere, qui Augustini auctoritate careat; ori cum in se famma Theologiae, fere 330 - vicibus crit Aut ita pD. Thomas, inquam, Greutem, O fvim t- -gularis modesia tremisi rehendens, Urbano ἐκ se lector, opusculorum in praefatione, ex H Si aliqua in dictis antiquorum Doctorum in teniuntur, qu cum iacautela non dicantur, quanta a modernis servatur, non sunt contem nenda, aut abjicienda; sed nec etiam extendere oportet, sed exponere reverenter. me scri si hoc monuit, O b feriri, quo circa Carae Arei orom. 3. Pro . Σ. ait, δε α TM- : Ipse enim mittissimo, ac suau Ω-mo interpretationis genere D. Augustinum exponit. L elisiter, ergo, P Henao, foris mira rem, event. 26. num. J27 inducis D. Thomam ut maia frihentem in Au si , in a feni. in . 3 quies. a. art. I. ad I. O quaesu F, G malo o. a. ad x. ut is mi artiaculam e sabis. In loco enim sentcnt. vix invenisur verbum, is quo opia

ponatur Augusto ; er in quaest. de malo, haec balet: Nomen tormenti suppilaij. geennae, & cruciatus, vel si quid simile in dictis sanctorum.

inveniatur, est large accipiendum pro perna, ut ponatur species progenere. Ideo autem sancti tali modo loquendi usi sunt, ut detestabi lem redderent errorem Pelagianorum, qui afferebant in parvuli nullum peccatum esse, nec eis aliquam poenam deberi.,Sic exponit musis is menna parvulorum. Quamvis, ut advertit Cardinalis is Noris liber illi, qui tunc temporis agnoscebatur ut ab Augini friptus, sit Ful viij. R. Curae de Noris in vindicν Amasin. cap. g. a. circa D. Bonaventuram, se Castetanum. Comrarium sonat apud Auctores nobis, O Angustino os suo praeter ista tesimonia, quibus Molina infra, se prodit Augusino adversam rem, notat Carae de Noris, qΠod in concorae quaest. I9. arr. 6. disp. I. voeat interpretationes Augustini, primo aspectu peregrinas, & extortas. Ω-e, solemne es apud scriptores, impotentes excusare impugnatores Amtis ini aliqua in Mesoribus extra Mis inquirere contra Augusinam, ideoque Carae de Noris, ibidem cap. I. pag. 33'. edit. Salmant. I 698. ais: Recentiores nonnulli, ne s Augustini auctoritatem alicubi deserentes, bonorum omnium indignationem subirent, in id consit descenderundue seriptorum omnium schaedas sbi excutiendas esse-s quid in illis minus honorifice de Augustino assertum sit, in poblicum proferendum. Plures ibi propositiones, adve fus Augininum, c-visse plenas refutat, non audens designare Auctores. Sed quila P. o m M.'. num. 186. ait, quod expresissimis Ver--

58쪽

ν- 22. art. F. f. de hac quaest. H. 78 i. non Llum Augustinum deserit, sed ex professis impugnae; de quasi in re clarissima ineptitudinem jusquam consequentiae non viderit, graviter redarguit. Lectorem moneo, inscrure ἔκ wrba M. Bisines, qui more Schol ico, ais: Haec sententia Augustini non modicam habet dissicultatem. Arguitur contra illam. quam tressententias quas oponit; probabiles dicis, pag. 786- circa emam. Opere pretium erit; prius quaeda advertere, circa sententiam Augustini, quae omnino cavenda stant ab eis qui illam volunt Hefendere. Deinde exponit quique vias de demi sententiam Augusimi, O pag. sic modese conesurit. Est denique de hac re nostrum judicium, si quid valet; crediderim enim, quod D. Augustinus tantum iuit sollicitus destruere errorem Pelagianorum. Consi era lector , gravem xedargutionem, quam expresissimis verbis, P. Itinao atribuit Ban o. ij, Letatur Noris in vindicys Augus. ubi agit cap. s. g. io. contra P. Ada - Νωλm Annatum, male exagerantes ea quae Ranes dixit. Sic contra meum m iuni pussicus in Societate lector, meos codices carpens, dixit, stes 2. a. quaes. a. an. s. ad tabjectionem ex Augustino respondet: Augustinus per hyperbolem locutus est. Cuius falsetatem percipiet, qui legat ibi, pag. I9. col. I. sit. D. Ad hoc argumentum scialene aliqui respondere, quod D. Augustinus in his locis, locutus est per quandam hyperbolem adversus Pelagianos, &e. Alij vero dicunt, sicinespondeo: D. Augustinum solum voluisse, dic. niue I. solutio, suam ex Hys recitat Mnes, ipsi, ὰ lectore tributa es. Apage. P. Haqueet fatis aeriter loquitur de iri ae p. 27. cap. 3. v. 1 13 I. a. min. Eo. editionis Lugdunnm i sim dicens: Fateor sane iuspecta . mihi essie testimonia Prosperi, & Fulgentij. quod diligentissimi,& Gaetiuimi Augustini Discipuli sint & oppositam videantur sequi sententiam. M po pauca, ait: Atque ab Augustino, & alijs, qui id docue- hujus voluntatis Dei certiores fuerintecti. Urinde cap. 6. pag. 472. col. 11 in principio, addit: Quia tamen, quae in posteriori classe allata sunt, nullam benignam patiuntur inter Prexatizem, ideo utrobique, ejusdem sententiae fuisse Augustinum, non dubitarim. Quid bi vult tua prolatio, non cohaerens his, quae sus' μαν tom. I. in I. pari. disp. 39. cap. a. sis r Augustinus, ut dixi, N praedestinatione, inter caeteros Ecclesiae Patres, , ' Rhi ςr, quam sol inter sydera minora praefulget. Lege satim di . ἡ- ni LV unemis 16ao. ubi dicit: Hac fationeta, a ' Augustini rejiciuntur. Et in 1. Σ. - . isj. B parte, non probatur Doctrina

δεα ρ - P. Maeredo tom. a. coctar. 6. dis a. οὐ Fribas; circa opinimem de opere sex dierum,

59쪽

Examen

pille, Benedictus Peretra. Verum hi sunt emus andi, quod moderrtati, sentiant. & loquantur. Unus post hos AuctoreS exortos est iniquissimokAogostino censbr, qui acerbissimam ei notam inurit, Arti oa. Desi eo citato. ait ' EXplicatio baech salva Sanctissimi Doctoris, reeereri censetur ab omnibus improbabilis, nec ego dubito. quin, si Atiliusti nom non haberet Patronum , manti Clte ruisset damnata, ut haere , ,s es, u rum δεμ dies c Milonis, s ι tinus die, in re, cto. rim. d. Dcccssione dicrum, quam tr 2M D- TMm- X. part qm . M. art. Σ. - α ct referens optinionem A g fini, O aliorum Doctorum ait in Porp. Sed si duae istae opiniones referantur ad moduin productionis rerum, non invenitur magna, differeditia, Et concisaeis t. Ut igitur neutri sentetulae praejudicetur, utriusque rationibus respondendum est. Et ad 3 dicen dum, quod secundom Augustinum, ille ordo dierum referendus est ad naturalem ordinem operum , qui diebus attribuitur. D thoma,

ut probab item explicat Augustam fessum , sed Arriaga, on D. Thom

sensu, Augustini opinionem carpit ut damnabilim, cum Aliam Maceri ibi osendat priιhabiis viam ex antiquis Doctoribus, ct S. Patribus, ex Sua

Pater Annatus lib. 8. sui Augisini Vindicati cap . ait : Aliqoam: .iai. . lucem defuisse Augustino, in concilianda libertate , & efficacia auxi-ν i 13s horum. De hoc, ct alijs mentionem facis Carae de Noris in orninoM Auia Noris. Misoque cap. 3. dixit: Octavus ejusdem voluminis liber s P. Annatis totus contra Augustinum est O siquidem postreimo illo libro universa in S. Augustinum dicteria, hinc, inde, magna industria, ac

labore collecta, producit. 139 Pater Maldonatus, laudat Augustinum. Ioann. 6. v. . num 68. Mationatus. Lugduni 16o' dicent: Ate sinus dixit:5Non traheris, ora, ut traharis. De Praedestinationis causa non disputo. Ιs Auctor est Augustinus ε; ut ejus sententia, si vel nitita scriptura, nulla ratione, nullis alijs Auctoribus probaretur, sola personae reverentia, satis magnam auctoritatem maereretur. Sed nota i consequeritiam discendi num. To. sic: Hanc inter-prgationem multo magis probo, quam illam Augustini. Pater Adam Gasius. relative ad Adamum T annerum , sic describitu latituo ., a Maccdo om- - conς 12. aef. I. feci. uis. pag. 3r9. Quem Adamum id es Tanneruns Deus, iri Societate fore providit, ut eum alicri Adamo tydes Ga Din ejusdem Societatis S. Patri,Augustino infestissimo, opP3neret; qui allatrare eum solet; ejusque in primis de Praedestinatione,& gratia doctrinam reprehendere, ut appatet in suo linello inscripto Calvinos a seipso eversus pari. 3. pene tota ; ac in primis cap 3. p

ues tibi improbat nonnullas sententias Augustini, ac inter eas, haim: de Praedestinatione ante piaevissa maerita, a firmans, eam Esse parum probabilem, & insolentem, idque se dicit facere, ut antam praecida omnem Calvinistis. Haec Maceao. Legatur etiam P. Adam part 3 c - , Huc respexit Macedo, tom. a. cossur. Io. dis 3. pag. 39β. tacen ς' Tam ea est Augustini perspicua, & indubitata sententia, ut qUio. hujus

60쪽

huius aetatis Adversarii Augustini, eam graviter notent, quasi suspec tam. ut ei moveant invidiam, quales erant meo tempore, cum Parisijs essem, Stephanus Du Camps, Adamus, Thomas Augustanus, & Morrines syeu Marcinoraui) qui, inter opiniones quas reprobat in scriptis Augustini, hanc numerat. LPater Sih banus de Cam lib. I. de Haerest DVeny cap. I. Hβ. i. IA 'Augustinum Pelagianismi odio, ita in contrariam partem incli ne Lamps Nasic, ut persepe Calvino potius, quam Tridentinis Patribus favese ui ' deatur. P. Andros Iunius Iecssi I 6. tae Praeae . cap. L sub j nem ait. vero Augultinus Moiiallantibus ineu Semi Pelagiam ansam prae uerae, rediceo, quia veritas odium parit, & eam pronuntiando Cermotina non parum, sibi Conflavit invidiam apud nonnullos, quibus

Dportuerat. Similiter A ti

At S. Fulgentio fami I uita, professione, I uiricis se prodit gri his

Sanctos Prosperum, Fulgentium; Caesarium, Prudentium, racium