Biblioteca critica

71쪽

frequentissime jung tum

72쪽

commode ex antecedentibus ibaudiri possint. Quod hie secus e tk quippe si valet Ellipsis, ea est absiauta. Itaque attendi in legendis Auctoribus, an sorte absolutae ejusmodi Uipsis exempla exstarent: ct profecto reperi nonnulla, quae id rentur quidem idonea ess, Iam, quum omne judicium de bonitate dictionis ab usuis exemplis repetendum sit, istiusmodi vero Ellipsis ab ratione ct ingenio orationis abhorrere videatur diu dubius

haesi. utrum secundum ex pla, an secundum' ι-- , judicarem. Vicit tandem apud me ratio; praesertim cum exemplorum auctoritas magnoperela iactetur; quod lare levi mutatione ad rationem resta mari queant. Sed ea deinceps recenseamust. Iulianus Ep. XVII. p. 38S, Α τι με πρε- Σανδα δαλπρεπὲς καὶ Maismae τὸ μερον δὲ δω- . M'. tu Infinitivi a levis S promta est mutatio in. - Socraticorum Mut L p. 3: aa ἀο -- γὰρ τω δαεν- - σα μον' Leo Alatius putabat excidisse ἡμμα postis κωρον Eludem l cum ita constituam, interpungendo S delendo ν - - - uastae . a. si is quia ad opum Mundantiam attinet, minem emin, apud quos ita

73쪽

M πο- ωεμποι σπιρα πεμπa Gessimus ita supplebat. Nos verbum desideratum facile restituamus, a mutando in Λέγω. Dio Chrys. Or LX p. 77, B: αλ μ ἀν ἔγωγε is a -- απες. s. a saubonus ora vel ἐπ-- excisisse suspicabatur. Certe pom απυ positum vis absorptum videtur a proximo εἰ -ει. Nil ad hunc locum Vestaenarius Diatrib Eur Fragm. Cap. XI, p. 24, hanc Euri pideam Dionis paraphrasin tractans. ReisHuc Lmadu voL L p. goa. - conjecit Vert- , ipse sum in eadem, qua tu castitutus necessitate Itaeonsequens est, eum proari voluisse reponere 'or quod scribere oblitus videtur. Sestina praessat re evocari. Alciphron. Ep. III, II. p. 364 ολ- ιιοι si μέμηστὰ -- De verbo supplendo item vigilavit Ber erus. Sed certam medicinam elegantissima corremone attulit oujus ad Longin p. Iur , pro λπολ- reponendo Minisset vid. Biblioth.

criti Vol. I. P. III p. I. Theon Sophista Mempl.

p. i a. d. Camerar seu potius Libanius T. I. p. a 2 D: ο μω ura τα πρους -- camerari supplebat . - Atqui hoc ipsum videtur ab Au ctore scriptum, a librario in ob alis mutatum. Igistini adhuc teneamus, absistulam ejusmodi verbi

74쪽

tavisse videtur: imis . ti

75쪽

P. O. Α: -- -- α ἡρω μει , --δ- συνέτερον Manilestum est vitium , --- sim item manisma. Similis exstat locus insta.. p. 6 B; sed idem suo sibi vitio:laborans, nee huic Deo quid medelae impertiens. Ut brevi didieam, -- mutandum videt in 43- illam rumin vertendum μὴ quas signifieaturalesti asseruerunt Ber erus Aldiphr. I. s. p. 4s, ct

76쪽

- ιγ- ἐ- --Q Harum rerum commem0ratio locus emi communia in Laudationibus deinde nimi usu pervulgatus in contemtum abiit; us ab elegametioribus Oratoribus ipsa hujus contemtua prosessio, tamquam hous communis, frequentareturi Iulianus

materiai formam aliunde sumsit interiam, tabani suo Orat Basilic. I. p. o , A. Formami in ab eodem Deςlam. II. p 2IS,A: - ε

77쪽

ωπῶ quandoquiclam vero MN a Divinatione eutorum varias habet significationes, nondum illas satia

ut minadversas aut Eplicitas, ut apparet ex iis

quae Η. Stephanus in Thes. . L. T. IV, p. sσώεpanhemius ad hunc locum hestus in Indico

ad Xenoph. M. S. protulerunt haud igitur ingra. tum diligintioris diatrimo amantibus facturus videar. si ea, quae ad hunc Iuliani lociunnotavi, 'pro eruc μου proprie est Dictum, a pis Am,diso Nam, uppletaque verba a rebus corporeis ad intelligibiles traducta sunt, ita prima Moema vis ad dicendi ram ficationem transiit in hoc ipsis verbo c -οιὸ α σκων in simili ae , --,-- icta ψέ fie-- Haec mira, saepe etiam ridicula, id turhominibus ceteroquin non indoctis. Nos hanesint Iiorem originum rationem, , ut ita dicam, phili ibphiam, fors alio tempore Vindicabimus. Illud

nunc unice manemus, haec verba non simpliciterno.

mire dicem, sed ab origine nativa, habere Mossim. nem, cum dimise, perspicuuate, a Mid, stendis Quae vis etiam inest in derivatis ψων,4 aliis: di que significat Ihmmorem l e Bar-m ac eis,mum, seu famam : qui usus frequentior est, quam utilia

78쪽

sina debeat. 11. 2M vino paulatim in Dirinati

ain translata est nis Nam quia antiquitus , amun ea sva latebant, ad divin.m numen resere-hantur, fictum mi ut rumore , qui nullo p in a. stam Aretantiar, disina cauua tubuerentur, u

80쪽

neantur, haec cum umverse tum peculiariter distalant i u Et primum de peculiaribus videamus. Cicero Divin. I, S, ex interiori disciplina, duommorat genera, quorum alteram constat voee, quae ex occulto ad homihum aures accidens, divi. mtus mitti creditur alterum ex humana voce coruistis. De priori ita exponit Saepe etiam in pro Eis atra avditi, e in rebus turbidis eri cae voces ex crasto missae esse dicuntur cujus generis duo sumo a multis axempla , sed maxima Nam non multo ante Urbem eaptam exaudita est vox a laco Vestae -- muri Sporisere eremur; futurum esse, ni sum esset u Roma caperetuir. Θω negis&- cum caveri poterat i s acceptum illam maximam eisdem axplicatum en ara enim in Loquerieti, qua sapum demus, ex aversas m cum cans asa est. Atqui hanc aram a Camillo exstructam lutarchua T. Li.3144, D voea - - κώ--α κα item T. II. Fortun Rom p. 3I9, in Ialem vocem

-- primum S pr rie, deinde etiam Φ-

pellatam ει utramque postea promiscuo usur- tam putem itaque Suidae ritu , redditur ... -- tamquam nomen ejusdem potestatis: κλῶμνισμοι vero ei sunt, διὸ - λι- π αππεν ' quod item in notionem c in de qua agimus, convenit.