Biblioteca critica

발행: 1787년

분량: 299페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

forte ego quis malit, quali πιππὸν, ut propius accedens ad similitudinem veteris lectionis. Est omnino haec vox, quamvIs mssa Stephano apud

Aeschylum Suppl. SI, ollucem V, 36 insignificatio rei eandi sevum feriendi ei vindicari

possit documento cognatarum vocum, κηλω,

ne i sed usum nullis adhuc exemplis firmatum reperi. Nam item dubia est lecta Aelian H. A. 1, 31 - εν--μ, ἁ- η, πη-B- ς

tiris v , delabat sed retinendum hoc lege dumque -- ταν μιν, quod vel nuper Editor odenus videbat. Nam de probitate dimo. his quominus dubitetur extant auctoritates V. Q. Herodiani III, 9, 9 VII, I, i 7. Iuliani in IL p. 6s, B ex varia lectisne, Misopog A. Polyaeno II, 29 medicina facienda : a 4 πελα

92쪽

Corrigendum, τοξή- περις, . Aliud est Brismaro ταβεων, collineare , scopum ferire: aliud ἐπὶ σκοπὸν vel κατὰ σκοπω, vel ιωπε φωπώταροιν versus scivum mittere sagittam ille tangit scopum , hic aberra re eti m potest. . Lucianus Amor. I 6. T. II. μ. 4s r de jactu talorum δειλαν - . -- πω, s ex sententia iecisser: malim ποκοπα Simili forma discitur apud eundem Toxar. et T. H. 66 . -

iam ciearius imperite, ut solet, in Versone reli qui funda jam . Indorum hae erit dexteritM:

93쪽

Tim. Voc. De σωσμανην βιλεσι luculentus est locus apud Mnem adtie quem e codice pernens protulit Cl. Sinneriis, ita P. 43o6. cum quo conferendus est Inliua Africam cap. 29.

ω - - τω πιιρι-- ραλτω ἡ ψων, in πολλετε - a τι - του νήηγημου Atque haud scio an ad hanc sententiam revocandus sit locus h

inferiminum, quae ias invito ab δρitibus inferrentis, ηρη quae ipse ultros cipam.

94쪽

pri est de sis Apostola. L. C. ALCKENARII, Tres oratimes, --bus subject- e schedias , Derinen --bens adnotationum Criticarum vi locis quae-m Librorum Sacrorum ori Foederis.

Praefiguntur duae rationes IOANNIS CHRYSOSTOMI in laudem Pauli Apostoli,

eum Muriiser a Latina Ariani, ex Cod. . M. S. - illic mendata Lugdum Batavo

Moop. 784. 8. μα. ia. Quod in veteri est tmecepto, ut operum exordia a laetis ducantur rebis, id in his instaurandis cens ric pietas ct dolor noster facere nos vetat. --que enim prior quisquam nunc nobis dioendus est Valetanario, nec de vita dicere possumus, quin ad pristini doloris acerbitatem revocemur. Nam medio inter hanc iuperiorem Bibliothecae partem tempore illud iterarum lumen morte exstinctum est , anno aetatis suae sexagesimois nono, seculi hujus

95쪽

mus octogesimo Auinto, mense Martio Aetas

non im-tura pro humana natura , a pro Literismmatura. Et duo amu interea praeterlapsi valeant seste ad alium , quamvis magnum, tollendum minime ad tantum de tanto viro conceptum Scimum animo infixam dolorem levandiu non valent. Ecq s enim omnium, quotquot per terrarum inem sunt, doctorum hominum, non aut tunc ad

tantae cladis anmcium vehementer perculsus est,

aut nunc etiam tristi viri desiderio tenetur ' Quod si hic est omnium etiam remotissimorum sensus , quomodo nos affectos in par est, qui praesentes huius ingenitis magnitudinem admirati sumus , suavitatem percepimus. In quibus S ego sum, qui Valchenarium per tredecim annos is lautorem, 2 amicum, magistrum, habui. quidem libenter ejus laudes celebrandas susciperem, si par mihi altisset voluntati facultas. Quare hoc iis relinquo, quibus diuturnior , frequentior , interiorque viri eonsuetudo obtigit. Ceterum ipse vivus athenarius, qua mirerum humanarum serspicientia, ct vani

tatis despicientia ejusmodi laudationes ridebat, pr an veteris Spartani dictum , qui a Sophista invitatus ad audiendam Herculis laudationem respondit; stris eum viis κατ' Ita enim se res habet, ut iam dario neque exhibita quidquam mediocribus homi nibus addat, neque non exhibita quidquam magni viris detrahat. Malis omni praecia est altae.

96쪽

a laua , haud alleno firmanda fulcro, sed si Dina radicibus immortalibus Ingenii monu- prodita, florescetis seculis innumerabilibus Sgionibus disjunctissimis atque sdem quibu

is humanitas, finibus terminabitur. Nos ita saluatis alaenarii manibus, jam de libro ejus F

aeamus. o

Igitur Maenarius, qui Graecas Literas ita tenebat, ut omnes arum locos cognitosin pertrahe tos haberet, ubique non habitaret modo sed etiam xegnaret, partem operae sacris quoque Libris tribuebat. Quibus quidem nemo umquam Graece doctior operatus est , nemo unus plus lucis actuare poterat, si hoc unum agere, set Ergo subinde sensui cuidain suo S genio obsecutus illud agitabati ut operae in hoc genere suae specimen ederet; perfecit tandem paulo ante obitum , vulgato hoc i, bello. Cujus duplex est argumentum, Oratorium Criticum. Illud continetur rationibus ruin,

sterhusii salchenarii quarum laus est argumenta retulisse. Nam de tantorum virorum Eloquentia ju dicare , meum non est. Sunt instethusii, mPaul Apo h De Linguae Graecas praefantia exis-emio Graecori moribus probata Deitrerarum Humaniorum stadiis ad mores emendandos. istatis ςultum conferendir: De Marismatua N Philosophia. Quia eum Literis Humanioribus con gradu oratis

97쪽

Arnoldi Vathenarii orationes hae sunt: - De Rerum Belgicam vicissitassina, inamum, 748 Demiasippi Amyntiadae indole , virtutibus , rebvsque gestis, cavis extemis Graecinis libertatis: De ci rica emendatrice, in Libris Sacris N. F., a Literatoribuδ quos vocant, non adhibenda Criticum argumen. tum est in alchenarii Animadversionibus ad Iohan- ni Chrysostomi orationes, item ad suam ipsius Orationem de Ρhilippo Macedone, denique in Adnotationibus ad N. F. Iam proditae in tribus illis locis praecipua S cum elegantiori doctrina conjunctae Animadversione breviter significentur.

ANIMADUERS IN IO CHRYS ORAT T.

2I. πάσχειν τι πρό τινα P. 26 inrvasta πιέζειν τινά i.

3o. πιά τιν sim, γω , alicujus similem asse, fieri. P. 34. de formis m-λα- a συλλαναε αδε συνειλα a m ψέγω Ρ. V. πολλις τὸ μέσον , mustum dimeri. P. 38. de conjunctione verborum σπες - ω --- . 44. - τροτο si τι hoc pectat aliquo. Duae quoque exstant Emendationes. Altera p. 32. Cato licratidae ap. Stob. hJ s. p. 4S V. a. qua repo '

98쪽

rem. . 73. Lucianus T. f. p 366 Φίλωνι ομνε - - ελε- et ita mutatur in mellus, . . eis a Mapo Porro plurimae sunt Animadversi nes Historicae de rebus Philippi ex interiore doctrina depromine, lactis etiam in eam rem fragmentis I heopompi Velati p. sis, M Amphictyonum coneisio, Decretis ac Sociis p. 269, de Maeedonia i-dam Atheniensis vectigasi P. 27s, de Timago. esu siet ob adoratum Persari aegem p. 278, de Charete is emensum duce. Breviores quaedam notulae restio fiant rauom de Rerum Belgicarum Vicissitudine. Ex his notulis hanc certe silentio praeterire non possumus, qua

99쪽

eemis Sophistarum multo agni-s, quam Demoshenis e lasae. De Demosthene pervulgata est opinio: non item de Lysia

Confutatur J Chr. Wolfius, qui in Curisihil mediam formam activa significatione accepit , Adeo ν rum est ' inquit Vallienarius se quod de os dixi in Orat. De Crit p. 3o8. Vix ille Codicum o imas, ersne controversa eras , ictiones admittit, miris rvti viarum ML patronus. Tanta parsimoquitur const- dentia Hami Menses iste Herator, ac spueris, Graece tabem ignorantis is , librum scyltiisset, quibus δε- eraia facile persuaderet . Tum paucis, sed egregie, notatur, de usu Verborum Mediorum significationis Aetivae Porro utraque Lectio confirmatur exemplis bonorum Auctorum, ut Vulgata repudietur quudem, d passive accipiatur, pro coisbratur Verior autem illa ui explicatur e dicendi figura haud infrequenti Poetic Scriptoribus , in quorum exemplis allatis hoc etiam est Demostheris ubulid. p. 711: , --λι- νι , - μα πατῶσεν. P. 328. Hebr. IX, Vocem Σαλε a meli tibi elisia, Dispretibus amam, Many- α Maris

100쪽

Marhlandus mutarunt in Miau, probante alta narior qui hunc in permutandis literis librariorum errorem acute notat, ct copia locorum illustrat, partim ab aliis antea, partim ab ipso nunc sanatorum. rillerus, infelix saepe Criticus, ingeniose tamen in Aeliani H in XII, 3 , - ην convertit in Taylorus in Lysia d. maj. p. 478. Deinceps quae expromitur complurium locorum medicina, nova S ab ipsius Vacthenarii ingenio

vulgo est πω μεν Porro Literarum m&m permutatio frequenter corruptelae Caussa exstitit. Rei-nesius Inscript Class. IV. p. 3 7. v. a barbaricum nomen MAIIMOT edidit, quod mutandum in AB UT. Longus I, p. 9-ad Ullois Δωρικαι

tum vitium exiliti in loco Hegesippi mici

SEARCH

MENU NAVIGATION