De necessaria secessione nostra ab Ecclesia romana, et impossibili cum eâ syncretismo, disputationes. Auctore Francisco Turrettino, ... Accessit ejusdem Disputationum miscellanearum decas

발행: 1687년

분량: 480페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

Ot spuT salutem. Secundo merito suspecta nobis elle debet haec agendi ratisi XIII. cum auctores habeat Pharisaeos, qui ita cum Christo agere solebant

ut in ejus Vocationem non semel inquirerent. Auctoritate , Mait. M. 3s inquiunt, Matth 1i. 33 Dei GL a risuis ibi dedi sam aut oris raten ' Tertio Pontificios minime omnium decebat hanc Quaesti nem nobis movere quam longe potiori jure in ipsos polIumus retorquere ostendant enim desipii vicissim Vocationis suae veritatem, qua auctoritate Pontifices, Cardinales, Sacerdotes se talia, uino era usurparint re exerceant, quorum nulla institutio, nullum exem

plum in Scriptura potest deprehendi

Q IV Sed ut pressius Quaestionem propositam attingamus, zzz mu xii is nostros e formatores spectato Dicimus quari Lesari μου a. distinguendos eis Eos , qui publico in Eccletia Romana Ministe-- Iio Iungebantur, ab aliis qui mere privati fuerunt. Et ad illos quidem quod attinet , ut quamplurimi fuerunt, qui ad hoc opus se accinxerunt Archiepiscopi, Episcopi, de Plemyteri, In Anglia, Germania Gallia, Helvetia, de tibi, non potest de eorum Vocatione dubitari , quando ipsam ab Ecclelia Romana habuerant Alias fateri cogentur , vel suam Vocationem nullam esseis falsam Vel si vela est, Nostros , qui ea instructi opus Reformationis sunt aggressi, non sine vocatione hoc fecisse. Neque hic reponendum I. Si veram vocationem habuerunt, eo ipso veram suis se Ecclesiam , quae illis eam contulit, nec enim salsam Ecclesiam PolIe dare vetam vocationem. Nam ii Baptismus verus potest

eis: in Ecclesia falsa haeretica , ut supra visum , quidni etiam Vocatio 3 Nam ubi est baptismus verus , ibi debet elle legitima administrandi potestas , ubi est illa potestas , ibi est etiam vera vocatio. Nemo sigilla tractare potest , nil sigillorum Custos,

Nemo Cultos nisi vocatus Ita nemo Sacramenta , quae sigillat sunt foederis , potest administrare niti cui tabulae foederis sunt committar. Nec semper verum , Vocationem velam , supponere Ecclesiam veram. Certum quidem est, ubi nulla est vocatio , ibi nullam esse veram Ecclesiam Sed non continu sequitur ibi elleveram Ecclesiam , ubi est aliqua vocatio. Nam Ecclesia Iudaica tempore Regum Idololatrarum , non erat vera Ecclesia, sed non destituebatur tamen vocatione ordinaria. Ecclesia Arriana Nestoriana non erat vera Ecclesia, de vocationem tamen Veram habuit Novatianis de Catharis convellis idem servabatur locus , in quo fuerant antequam ad Otthodoxo accederent. Unde Canon sextus Ecclesiae Ahicanae sancit, V. κλεει κω ο -- - si κλώρου καθολιω, μὰλμmae αναδω- λε Gὰ Usους μαῖς. ειν Vt recipiantur Curici Donatisae in Clero Ecctis Catholicaeis u maneant M. I ropriis dipvitatibi. Quod se persequitur Hie-

est in Dialas adventa citetiano: missio ergo inter eos

232쪽

in potest, qui tamen vera Ecclesia non sunt, sed Ecclesiae aliquid Dra Him. Ἱretinenti vel Ecclesiae serviunt; per quos ut doctrinae pars Ita etiam V III. Qvocationis nonnihil ad eam doctrina praedicandam dei ivatur. Missio

non oritur ab Ecclesia ut sonteis principio , sed a Deo per homines etiam malos in diplomata Regia per eum etiam seruntur, qui nihil tegium in se habet. Sic ab Ecclesiae Rom. auctoritate non pendet vocatio et per manus Ecclesiae Romanae transmissa mea Ecclesiae, sed Christo, quod in vocatione supererat boni, acceptuna ferri debuit, ut aqua per canalem delata, non a tubulo, sed a sonte est desivanda. XV. a. Dices, Nostros quidem Vocationem habuisse ab Ecclesia Romana, sed omni illo jure excidiste , quia ab Eceleuae Romanae doctrina, ad cujus defensionem vocati erant, defecerunr. Sed tantur abest,ut illo excidille vocationis suae jure dici debeat; co fra certum sit, eos vocationem suam ad proprium aegitimum suuna

finem retuliste, Muic rite ottici, o defunctus suilla. Nimirum hiedistinguendus est accurati fnu primarim Deio Christi vocantu, e finis secundarito hominum , quorum ministrato Deus ustis est advocationem illam conserendam Fateor tibn sutile finem, intentionem eorum, qui ipsos ordinaverane, ut doctrinae receptae Lo ponerent, sed potius ut eam doccrelitin defenderent sed respex irunt illi, quod facere omnino tenebantur, ad nnem primarium Dei vocantis, Christi institutionem, muneris sui primaevam obligationem & naturam nimirum ut Evangelium purum praedicarent, doctrinam a Christo Apostolis traditam illi tam retinerent eo populo raderent. Nec aliter se se gerere potuerunt, nisi homin ous potius quam Deo obedire vellent, ciuramentum, quo se Deo vocanti obstrinxerant ad propugnandam .praedicandam verit item, violarenti rescinderent, ut fidem datam hominibus de propagando mendacio servarent , quod impium est vel cogitare. Si ergo a fine ordinantium aliquo modo de nexerunt, non fuit Vocationis abusus, corruptio esse potius correctio. t. si aliter se iacissent, in Deum an proximum, in populi Christiani salutem , a

que ade in seipsos, iliciumque suum graviter peccassent Nee eulpandi veniunt sed laudaridi qui resectis sordibus, corruptelis ab hominibus additis, retinent bonum quod a Christo est institutum.&ad legitimum ordinem omnia revocant. . . a

XVI. Rub verbae clarior evadat, Vocatio iterum est disti guenda , Alia quae sua institutione falsae', ut Vocatio Iudaeorum. Mahuinci morum .aliorum infidelium , quae directe tendit ad propagationem Idololatriaeis Impietatis. Alia quae institutione sua idem sancta est, legitima , sed quae abusu hominum corrupta degeneravit, qualis est vocatio Pontiliciorum. Illa penitus exscin-Disilia πιν Cooste

233쪽

VIII. Sed ista corrigenda Ae refotinanda juxta intenti nem primari Auctoris , ut lublatis corruptelis sola Chiisti institutio, usus inaneat Ouod dum facere conati sunt Nostri , non repugnasto

Vocationi, sed illi potius respondisse eensendi sum His enim ad hoc tenebantur, ut nisi praestitissent , perjurii crimine advexsua Deum se se obstrinxissent. Eatem quidem Vocationem istiusmodi, quaecunque tandem sit etiam corruptissimam, si ad Dei Ver bum docendum tendat, inutilem esse ad conciliandam Erroria ctoritatem , vel homini in errore manenti gratiam , vel Ecclesiae per illam praedicationem salutem Adstringit tamen Vocatum ut munus suum religiose de sancte obeat licet passim omnes alio munus illud convertant I ille tamen si conscientiam suam audit, tenetur ad veritatem indagandam, agnitam amplectendam, pestem arcendam , de salutem gregis procurandam. iii ipsa Ecclesiae prima intent in scopu hoc postulat , hoc ipsa reruin necessitas exigit hoc Deus ipse, cui magis obediendum quam hominibus praecipitci hoc Vocationis ratio petit. Nam si omnes iunguli Christiani , qua tales, oblata occasione , urgentone cessitatis casu , verbum Dei fratribus annunciare tenentur multo sis , qui ad id hominui consensi vocati sunt. Nec hujus agenda modi exempla varia desunt, sive in Repub sive in Ecclesia, sive in familia. Si quis Tyranni auctoritate in Senatum cooptatur, eo proculdubio fine ut tyrannidem magis magisque confirmet ocilli inservia Et poenitenti postea dacitur moniae agnitum Ty-

Iannum ex ratione muneris tenebitur desereres, in Metiam persequi In Ecclesia Israelitica Saeta dotes Levitici qui ad idola. deflexerant , non opus habebant nova vocatione , ut ad resormationem Ecclesiae sese accingerent, sed legitiino tantum vocationis exercitio rata si qui inter Arrianos , Nestorianos, Donatistas. Episcopi fuerant poterant legitime , imo tenebantur ex vi muneris errorein abiicere dc veritatem profiteri. Si servi cum fure, veloeconomi cum Adversario colludunt ad Dominum araedandum pnonne licebit ipsis suum errorem castigare , ad meliorem seu- hem redire , ut Domino suo fideliter inserviantra Sic neque censendi sunt vocatione sua excidisse vel nova opus habere vocatione, qui ad sacrum munus vocati erant , ut mendacio obniterentur EcProfiterentur veritatem. Regeres , Sed obstrinxerunt se Romano Pontifiei , cui fidem datam tangunti ηι obstrinxerunt se Pontifici, sateor . sed prius Deo M propter Deum illi: Ita si dem datam Pontifici deprehendunt vi eucari eis cum fide Deo data, . illam abrumpere debent, ut istam inviolatam servent. Ita Cent riones in eastris fidem Regi muci pollicentui, sed primo Regi. dein Daci Proettes Ilasenia si vero uno cauit Pacem prodispess

234쪽

sonis rei im esse m res novas moliri contra Regem, eodem illo, Di sun . etsi implicii juramento Ducem non tantum deserere, sed, op ILL pugnare tenentur. In male promissis rescindenda fides Quae impia sunt, nec promitti debuere, nec, si promissa sunt sine impietatis crimine praestari queunt. XVII. Non potest etiam eorum Vocationem irritam re

dere , Vel quod Excommunicari fuerant. I Nam Excommunica

tio injusta ut brutum fulmen , non eos feriit, nec situm illis potuit auferre Ministerium mon magis quam Apostolis nocuit excommunicatio Srnedri Iudaici, Athanasio aliisque Orthodoxis communicatio Arrianorum , quod Canones ipsi Pontificii a ciunt. Causci . an. Ait Caelestini e vel qub Episcppa no fuerint . sed antlim Presbyteri , qui nullum jus vocandi habuis inici Nam praeterquam quod non defuerunt etiam Episcopiis Archiepiscopi vati , qui Reformationi manum admoverunt Cuiunullum sit inter Episcopum, resbyterum ex jure Divino di crimen ; non major illi potest, quam isti competerm vocandii testas. Vel denique Qu. reordinentur jam . qui veniunt ex Pa. tu , quod non fieret , si legitima eorum agnosceretur Voca tio. Nam quod potuit sufficere in Ecclesia corrupta ad eam rein formandam, non sufficit in Ecclesia restituta de resormatari Vocatio eorum vera fuit, legitima quoad subctoriam , sed dive simode inquinata quoad modun , It repurganda est a suis sordibus,& nitori suo restituenda,ut retinendo quod superest veriri boni

λ Christo instituti . respuatur quicquid saluim est, Antichristi

num.

XVIII. Ex quibus colligitur Resermatores nostros, qui In s I i

Papatu ordinati tuerant,non caruisse Vocatione, quum magnum ho--

opus sunt aggressi. Sed quia non illi modes, sed alii non pauci, qui

nullo inter Pontificios publico fungebantur munere , in eo etiam laborarunt , videndum quo iure, qua vocatione instructi id suste- perint. Hic autem ante omnia observare licet subd licet Vocatio ordinatia necessaria sit in Ecclesii ad vitandam αξέαν, ut omnia fiant in ea Θμ-ωe --I. Cor. I . o. non tamen edisque absolute&simpliciter sit necessaria, quasi non liceat privato in ullo casu, vel Verbum praedicare, vel de Ecclesia restituenda cogitare. Nam cum vocatio generalis Christianorum, charitatis lex hoc unicuique imponat, ut quibuscunque potest modi salutem suam depcoximi promoveat et mirum videri non debet si occasione oblata quis utatur ad hoc opus exequendum. Maxime si summae cujusdam Mineluctabilis necessitatis latio hoc videtur exigere. Nam necessitas multa facit, quae remota necessitate suissent culpanda, Ubi nulla metet necessita . constituta Paι an inviolara serventuri, inquit Gel

Ivis. Sed in casa necessitatis ubi allina fieti nequic nullam haMa

235쪽

Dis pii T. Legem secessitas in ipsa sibi Leuem faei ut habetur in Decreto Graa

VIII. tiani Causi.q. i. cap. Remissionem, ubi agittit de B iptismo,quem con cferri polle a Simoniaco conceditur, non autem ordines , niivirum quia alia lint Sacramenta necessi aluomia digniιatis. Sic inulta licentd laudantur in maxima Reipublicae pei tu ibatione quae alias in tua pacatori bene ordinato non licerent , nec lesitim fierent. Si in Regno coniuratio fit adversus Principem , deria illi, quorum munus

erat Coniuratoribus sese opponere , non modb non faciunt, sed ipsi vel stertunt, vel in Conjuratorum partes trahuntur Nonne licebit bonis, fidelibus Subditis , quantumvis privatis, proditoribus relisteres, de auctoritate ipssis deturbare, facere quaecunque necessiria videbuntur ad conjurationem illam dissipandam , caeteros in o sequio Pi incipis continendo Sane quod editionis mcrim illis talae Majestatis nomine notaretur, sit fieret contra Regios minii tros, auctoritate sibi concesta legitime utentes Si de proditione constiterit, non crimen sed actio he ica censeri debet, de obedienatae exemplum eb nobilius, qu minoris est auctoritatis ille , qui id exequi voluit. Ita si milites hostem in se irruere vident , Duce suo, stet tente vel languente ad Imperia , vel tiam urbem pririlante ς' Armon licebit iplis aves proditori ei ipere , de ad igna etiam nullo vocante convenire 3 Cum res ipsa vocat quid voces, ii deliint moramur ram si obedientiae specie silent de quiescunt, immemores juramenti, perfidiae de proditionis insimulantur; sola scelerum conscientia inquinat illam ver nemo purgat, nisi malo pro virili obnitatur. Licet specula non siis, nec in excubiis, si tamen incendium vides, vigiles dormire vel silere animadvcrtis si non exclamas, reus es quilque enim incendi,grassanti obviam ire pro virili tenetur. Huc referri potesti Scipionis consilium laudatum a Valerio lib. s. cap. 7 qui, cum ex Erario pecuniam ad neces.sarios usus Reipubi promi oporteret, idque Quaestores,quia lex prohibebat, agere recusarent i privatus claves poposcit, de legem uti-ilitati&necessitati cedere coegit. Pontificii pii in casu necessitatis potestatem baptizandi concedunt laico mulieri, a privato fieri potI consessionem, si desit Sacerdos Ioli Hier Albanus de Potestate Papae de Concilii, Si Papa in haeresim incidat, de Praelati ossicium facere negligant, Laicos de Ecclesiae Re formatione consilium inire posse fatetur. Distinguendus ergo hic venit duplex ecusa s. iuu, vel bene ordinaim c constitutii vel confusu merιurbati . a. teor in priori non licere privato laico sacra traciare , neminem-lque sine praevia vocatione legit inra Ecclesiae elavum, regimen tu idere debere. Sed alia est ratio posterioris, Nam in perturbato Ecclesiae stat , sat iuris est cuique ex vocatione generali charitatis lege ad rejiciendos errores veritatem

amplectendamis profitendam. Et si, ut bene Iurisconsulti ob-

236쪽

Nos TRA AB ECCLEs A ROMANA. 223se,ant, nulla datur obligati ad istia ira Quis dixerit fideles ad Inspuet

mendacium propugnandum obligatos ruisse Nuis non contia Via L fateatur, indispensabilem illis necessitatem fuisse impositam me dacium rejiciendi, de veritatem publice defendendi alae verbivit temporum illorum ratio rata omnia erant perturbata , ut Rectores Ecclesiae, quorum erat Erroribus grassantibus sese P. ponere , de lupos ab ovili Domini arcere , non mod non s.cerent , sed de pii in lupos conversi gregem Dominicum vasta . tent se Christi legitim ac unici Regis auctoritatem nefarie usurparent, si qui de ossicio monere eo vellent , non tantuin

non audirent , sed ferro flammisque persequerentur. Quid hie aciendum fuit Majoribus nostris , qui gravissimum hoc malum perspectum habebant se manendum illis fuit subcingo illo Antichristi dirissimo , ubi pereundum illis fuisset necessari, An

non licuit, postquam omnem spem e formandae Ecclesiae viderurunt decollatam , mature se ab exitio raesentissimo subducere Sesaluti suae per justam secessionem prospicere mi hoc fecissent, summo se obstrinxiisent scelere δε in Deum ingratiis injurii

certissimam in se perniciem accersivissent. XX Uno verbo , si unusquisque ad profitendam veri atem necessatib obligatur, nec jus ullum habet ad mendacium retine dum Sc doeendum , quisquis mendacium docet, nullam ad id mil- sonem legitimam potest habere. Contra qui veritatem oraedicat, non mod jus de vocationem habet eam proponendi, sed, ex ossicio indispensabili tenetur. Ita quandiu Rectores Ecclesiae docent veritatem qhram Christus tradidit, jus habent illud praestandi nec potest in dubium vocari eorum Vocatio. Sed si mendacium docent, impossibile est eos ad id vocari a Chi isto.Ut ergo agnoscatur, a quo- ruin partibus stet legitimet Vocatio de Missio, non ad formulas e ternas ordinationis, quae nihil est sine veritate, attendendum est: sed respicienda est unice Veritas , nam ut qui pro veritate militat, ex Deo est, dc ad id ab ipso vocatur Ita qui eam oppugnat, non potest a Deo esse, nec ab iplo ad id vocari. Quod non ideo dicimus, quasi vellemus liberum esse Mintegium cuivis sese ingerere omni tempo- rein casu ad lanctiones Ministerii publici Scimus Deum esse Deum ordinis non confusionis , nec ordinem , semel in Ecclesia sanciritum, sine absoluta necessitate esse violandum. Sed hoc tantum voluismus veritatem non propter ordinem datum esse, sed ordinem propter veritatem, atque ita ordinem veritari cedere debere non verbo

talem ordini , quum veritas de ordo non possiant simul lubsistere Dum cri qui ex ordine recepto vocantur ad veritatem docendam, rite officio tuo funguntur , nemini licet eos turbare vel intrudere sis in Ministerium. Sed si eo misere abutantur ore tantum abest ut do-sgatu vexitatem,persequuntur osmi eam sequuIuur, di mendacium. persuadere Disitia i Corale

237쪽

DIs pu T. persuadere Conantur ἔ Nemo est qui jus non habeat illis resistem gr. VIII. M veritatem pro vitili promulgandi, amplectendi, a quocunque nobis proponatur Nec ulla datur circumstantia locorum, rem p rum, personarum , quae impediat quominus obligemur ad veti talem sequendam , di quae emciat ut debeamus sequi eos qui eam oppugnant, quacunque jactent se instructos elle vocatione. Alias dicendum elliat, vel eos, qui ordinationem non acceperunt juxta ritus receptos, non posse vetita em unquam docere, vel veritatem non esse amplectendam, quoties ab iis proponitur, qui ordinationem non habent, quod utrumque . sanae rationi,vi experie tiae repugnare certum est. Rursus, si ex necessitate missionis pro Eeoelesia Romana quis pusnaret, dicendum erit. Vel nullos ex iis, qui

missionem habent posse errare vel licet errent, non minus sequendos tamen esse, quod utrumque etiam pietati, de rationi adversati nemo non videt. Hunc autem statum esse controversiae interm in Pontificios proclive est cuivis agnoscere. Donec ergo non demonstrant nobis, veritatem penes se esse in mendacium penes nos non possitnt obtendere nobis defectili Missionis , qui pertendimus , Veritatem a partibus nostris stares; mendacium apud Adiversarios. Sic necesse est ad Examen Doctrinae venire, ut constet

quibusnam jus competat praedicandi.

m. d. si X. Verum quidem est neminem praedicare debete, nisi mittatu ex Rom. Io. Sed non semper externein mediat ab hominibus fit missio,sed aliquando interne & immediatὸ a Deo.Quum tolerabilis est Eccletiae status , nullaque urget necessitas , έSeiae ratio , fateor, postulat, ut ordo receptus, qui a Deo institutus est& hominum ministerio peragitur, servetur. Sed in casibus summae& ineluctabilis necessitatis .in deplorato rerum stat , qualis iste ruit quum nullus amplius locus ordini relictus est Necessitatis lex , seu potius Deus ipse , qui homine in istam necessitatem compulit, non mod non vetat, sed etiam praecipit: potestatem dat ea procurandi, quae faciunt ad salutem propriam M proximi aedificationem, etiam cum ordinis illius neglecti , si modo ordinario de consueto haberi non possint. Sic si aliquis in remotissumas orbis terrarum plagas tempestate delatus elset, inter populos plane barbaros,apud quos nullum ellet Christianae Religionis vestigium ran sacrilego lilentio premere debebit mysteria Evangeliaca Nonne ex charitatis lege tenebitur Infidelibus illis convertendis operam dare si labori ipsus Deus eatenus benedicit, in plures adducat ad fidem ran non licebit ipsi Coetum collige

et , Ecclesiam constituere, Pastoris ordinati ex ipsorum voto apud ipsos tingi attici a ran Patriam repetere prius tenebitur, ut juxta ritus receptos consecretur Quid si in Patriam redeundi de-Negat ut illi iacultas , An satius ellet pati potius lumen Evangelii extingui.

238쪽

pii, aregem dissipari, Quam ut Pactosi munere ungi t-DrapuT.tur, c tam insigne opus desereret VI ILX X. Rem autem non modo ita se habere posse, sed de contisisse uepius testatu historia Apostolica Icclesiastica Sic Act. 8.Fideles post mortem Protomartyris Stephani, huc illuc vento perinsecutitanis dispersi , Evangelium praedicant, & multos ad fidem

adducunt . . cap. . t 9 in Apollo edactus viam Dei per μέν ' δ Priscillam aquilam , nulla alia munitus vocatione Iudaeos conis vincit per Scripturas demonstrando Iesum Te Christum eap. 18. l. s. s. as. 16. Sic Theodor lib. i. cap. χχ. refert tempore Constantini M. Edesium, Frumentium fratres delatos in Indiam in a Barbaris longa servitute detentos , inultos ex illis, 'egem prae caeteris ad fidem Christi convertisse , de ita coepisse Coetus cogere , Ecclesias instituere ut istic cultui sacro vacarent. Idem cap. χε nariarat, foeminam captiva' inter Iberos conversionis ipserum fultra

causam, Resina primum ad fidem Christi adducri ac per eo nam Rege,in sic Rex Apostolmimis sua factis est inquit Russinualib. o. cap. II. Et quum Valentis tyrannide duo Macari AEgyptius de Alexander Monachorum Patres in Insulam Paludium relegati essent, exiiij necessitate in beneficij occasionem versa brevi effecerunt ut Insulares baptismo consecrarentur, Theod. lib. . cap. t. Plurima possent afferti exempla ejusmodi hominum privatorum, quorum opera conversi sunt ad fidem Christi plurimi. An mirum ergo videri debet, si quidam ex Resormatoribus nostris in eo statia constituti, tale quid fuerint aggressi, summa id exigente necessit te inuti. a nulla alia apparebat vel libertatis vel astutis via λ 1. xime cum dona illa eximia de singularia , quibus eos instructos Deus voluit , rara cruditio , ingeni acumeri, maximum, judiciuia subactillimum , constantia de patientia invicta, zelus serventissimus, de ali motus heroici plane extraordinarii, quibus Re Hrmationem coeperunt, promoverunt, de tandem pei secerunt, adversus omnes contradicentim artes molimina, Derint veluti sigilla authentica diuinae eorum Vocationis r Cum neminem lateat, magna illa dona nunquam a Deo contari nisi ad magnum de exir

ordinarium aliquod opus Quibus adde successum admirabilem plane stupendum , quem Deus eorum laboribus largitus est, in quo Providentia prorsus lingularis& admirabilis ita apparet conspicua, ut neminem latere poIlit, nisi eos, qui fascino luperstitionisis dici veritatis sunt exciaecati. Denique si quid desiderati pinui in hae prima vocatione, facile suppletum sui , tum Eceleliae consensu se succedente approbatione, tum auctoritare publi a Magistratuunt Si Populorum, ut hic nibit habeant quod carpere possitnt Adversatii, nisi doctii nam a Nostris traditam falsam esseis corruptam,

quod in aetetoum nunquam sunt demonstratur . cistend. t.

239쪽

Dispuτ XXI. mices sorte varias illas corruptelas, quas in Eceles YΙΙΙ Rom. fuisse petiendimus, potuitae quidem Majoribus nostris occ fionem date eas reiiciendi, desse ab illis immunes praestandi et Secessionem negauis e Sed non statim jus potuisse conferre Co tu segreges cogendi, novum Ministerium in illis institviendi , quod gne auctoritate publica fieri non potuita nisi velimus . l. iis,

inducere in Ecclesiam Vettim faciIe est hoc telum repellere uam ut non dicamus , hoc locum non habere in illi Ecclesiis. uae ab Episcopis, Plemytetis, oc aliis Romanae Ecclesiae Rect ribus reformata sunt Quae rationes Secessionis negativae necessu tatem impositerunt fidelibus; Eaedem Secessionem positivam dei 1entem exigunt, ut Conventus fiant publici, ubi Verbum praed aetur,4 Sacramenta administrentur e Nec tantum hoc jus censendum est cujus usus penὸ ipsos pqsitum sit , sed ossicium de obligatio arctissima, quae, nisi absoluta sit inpossibilitas , est indis

pensabilis. Hoc natura fidei exigit, quae ut corde retinetur , ita per confessionem apertam declaantur. Hoc pietas postulat, quae

cultum non tantum internum cordis , sed, externiam corporis complectitur. Hoc Charitas jubet , ut salutem proximorum non minus ac nostram sedul promoveamus. Alias nisi hoc liceret, quid eandem illis fidelibus piaestandum re an perstare deberent in Communione Romana errone a Midololatrica Sed hoc conscientia ipsorum non patitur , quia ore negarent quod corde credunt. An potius deberent manere sine Pastoribus ullo cultu externo . .expectare, donec Deus alios extra orditane excitaret quam ut jus sibi arrogarent congregandi Ecclesias de creandi Pastores racio quidem hoc satius visum Auctri Praebiud ciorum cap. 7. pag. n. sed nihil dici potuit absurdius est magis inconsiderare. Quid enim di An satius erit dispersos maneret fideles tanquam oves palantes sine Pastoribus, & sine cultu ullo ex Lemo manere , atque ita pati lucem Evangelij, fidem ela pietasem intercidere, quam Coetus publicos cogere et Pastores praeficere, aut illis praesint An satius erit quod praecipuum est omittere mune quo Ecclesiae societas stare nequit , quam non observare ordinem aliquem receptum , quum e res devenit ut observari ne-reat is satius erit Religionem omnem de mundo tolli, vel ikὸm ex aliqua regione , quam Verbi Praeconium aliquod habe re , quantumvis citra ritus consuetos, quia usurpari non possunt

Non credidexim quemquam plumis fidelem hoc apud se facile statuere posse Iin quivis videt gloriam Dei de salutem fidelium xxigere contrari a nulla praesertim lege id prohibentes Et si,

rum aliqua daretur, casu necessitatis exceptionem Sc dispensationem a Lege faciente. Neque hic reponendum, Ad Privatos,

Laico non Pertinere publicam Ministeat institutionem rata non

potuisse:

240쪽

potuisse vocari, mitti Pastores nisi a Pastoribus. Nam licet hoc Dis ruet. in Ecclesia constituta bene ordinata obtineat mon ideo de VIII. De semper locum habere in Ecclesia corrupta testituenda. Et hoc eb facilius admitti debet, ubd certum utin indubitatum, ut pluribus ostendi posIetii iustituti nostri ratio id pateretur. IusVocationis Pastorum, quod a Chthio datum est Apostolis, per eos Ecclesiae; non pertinere ad solo Pastores , seu Ecclesiam repraesentativam Sed primari. de νaduama residere in bcietate fidelium , seu Ecclesia Gilectiva, quae illud quidem ad aneliorem ordinis observa tionem in Pastores seu Synedrium transtulit ἔ ita tamen ut illos penitus non abdicacit, quin nomkre dc auctoritate sua sese. Per exerceatur,4 quin possit eo uti, quando illi, quibus hoc coinmisit,perperam eo abutuntur ad mend ci propagationem it solidit-sime hoc , ut caetera omnia , exequitur Celebes Claudim in eximio opere Defensionis Reformationu , non ita pridem edito gallice, P. Iv. cap. 3. ω . Vide etiam quae a nobis dicta sunt Insti m. Elendi. P. III. Loco 8. Quaest. 1 . de jure vocationis Pastorum. Licet ergolaitores Evangelici vocationem non habuerint ab aliis Palloribus quod derii libusdam tantum dictum volumus, plerique enim,ut diximus, Pontificiis ordinati erant non minus tamen le-'gitime potuerunt vocari ab Ecclesia, in casu extremae necessitatis , iquem ponimus. iXXII. Frustra ergo pertendunt Pontificii, non potuisse Laicos Ministerium obire, vel alios ad Ministerium vocare, dando illis auctoritatem, quam non habebant Pari enim ratione dici pol Iet Populam, qui Rege destituitur, non polle unquam Regem sibi eligere, quia lic auctoritatem supremam communicaret alteri , quam non habet, vel Cardinalium collegium, quod earet Pontifice, non ite creare Pontificem , quia nemo ex ipsis auctoritatem Pontificiam obtinet. Sed ut facile respondebitur, Et Populum QCardinales, licet Regein Pontilice destituantur, habere tamen jus eligendi Ita de Laicis dicendum est , eos licet Pastores non sint, habere tamen jus eos eligendi, quia quamvis Ministerium non habeant quoad usui νει exercitiiviri habent tamen quoad ius collationis, ex institutione Cluisti qui Ecclesiam voluit hoc jure donare , Ut sane auctoritas ministetialis pcoprie dc primatio non est Pastorum , qui eam exercent, sed Corpolis Ecclesiae , ad cujus aedificationem Ministerium instituitur, de societatis fidelium qui sunt pars potallima Mellcntiae,

iis Ecclesiae, La uam ideo praecipue pertinent promissiones Chri .sti, Mirari , quas communica Ecclesiae siti inter quas auctoritas mittisterialis locum primatium obtinet, ut quae inprimis est necessiaria ad ejus aedificationem. Hoc tamen ita intellectum volun iis , ut locum demum habeat in casu summae necessitatis, ubi P

SEARCH

MENU NAVIGATION