장음표시 사용
241쪽
Drspuet batus Latias ubi omnia sunt bene ordinata , non pollunt legitime VIII. laici vel Ministetit partes anumere, vel alios ad illud vocare , quiis hoc esset ordi trem bene politum sine negessitate violare.
- XXIII. Atque hine non obscure colligitur, Qualis dicenda ---de, si in di ria, An κιν/tardininia Nam juxta
ἀ- - varios Vocum istarum sensus potest dici, vel ordinatia, ves Exir Ruraor a ordinaria, vel ex utraque mixta. Si ordinamium dicitur , quod ordini primitus, divinitus instituto est consentaneum potest dici
Vocatio ordinaria. Sed si aequivoce pro eo sumitur , quod invete rata consuetudine, qualiscunque ea ut, publice est receptum ἰ traordιππιι a dicenda erit, quia plurimum abfuit ab ea consuetudine d more, qui in Ecclata Romana inoleverat, Rursus ordinaria eo test dici quoad εο materialeta, sive unctiones ordinarias Ministeris a Christo instituti, Verbi scilicet Praeconium,& Sacramentorum a ministriticinem. Sed Exiν-dinaria quoad PDrmati, seu ele-εtionem. consecraticinem , atqui ade illius exercitia δε opli in cationem, quatenus eos Deus extraordinem sustitavit,in donis ne-roicis, extraordinatiis instruxit ad Antichristum debellandunt Tetti Morrinaria quoad Im mpetuum de indispensabile , quod fidelibus competit , Errores. ωIdololatriam rejiciendi, Veritatem profitendi ram quoad officiam , quod tum fideles, tum Pastores
ipsos spectat ex Christianismi Lege, sese ab Antichristi jugo subdu-gendi, de Christo legitimo Domino fidem, obsequium addicendLSed Extraredinaria quoad modum , quia non facta est interventu Ministerii oldinatii, cloquor de Laicis , qui manum Retormationi adhibuerunt θ sed praeter ordinem receptum, propter casum seminat necessSitatis fieri debuit. Denique potest dici Exiraordinaria more ratione Dotibiis, quasi nova docerina praedicata lit Uc ratione Muneris quasi officium mere novum usurparint,cujusmodi tui munus Apostolicum. Sed ratione Atius Oeanda, quia non consueto modo factus est, non neglecto ordine, sed quia violatus eratin corruptus.
Non continuo sequitur, miraeae M eam de illa convirmari. Nam, quaevis vocatio extraordinaria non habet miracula. ut in variis
Prophetis , dc Ioanne Baptista visum , qui, licet voeati extraordinarie, nulla tamen secisse leguntur miracula. 1. Alia est Ecclesiae de novo constituendae Alia Ecclesiae Rathimactae de restituendae ratio. Nam ad primam Chiistianismi constitutionem , ubi abrosandus fuit Dei cultus antiquus per Mosem institutus novus
insti uendus, Gentes ab Idolis ad verum Deum convertendae, .pus fuit immediata de lime extraordinaria vocatione , quae peτα iracula debuit conmnaui, ad udem eo ungis adstruendam prin dicationi
242쪽
dieationi Apostolorum4 Deo istu simoniAm perhibente At tu, Dr g nT.
prodigiuis c. Heb. 1. . At ubi nova doctrina non proponitur, VIII. sed quae corrupta ruitis obscurara, repurgatur tantum in illustra Hιλ α tur , ut in Resormatione factum Non opus fuit miraculis novis led sola Verbi praedicatione Eadem enim mira la, quibus Christus inpostoli suam confirmarunt doctrin, i nostram etiam , quae eadem est, confirmant. Ne jam dicamus uecessum admirabilein Reformationis, de conversionem Mundi tantum esse miraculum, ut
qui mundo credente, prodisia adhuc quaerit, ipse sit prodigium, ut loquebatur Augustinus. XXV. III. Objectio contra Secessionem petitur ab Exem Inci, a
plis variis tum Veteris tum Novi Testament , ex quibus patet, fide ab M-les ab Ecclesia eorrupta non statim seces ille Sic in Veteri Testa riteris σε mento Moses & Prophetae idololatricis temporibus nova non tu iam δgebant altaria, ut ordinaria celebrarentur lacrificia. Fideles non Iecedebant ab Ecclesia. , quamvis,idololatrica, ut Coetus separatos ab ea cogerent , novum Ministerium instituerent Tempor
Christi Ecclesia Iudaica corruptissima fuit ma videmus ainen
Simeonem, acriariam, Annam ore eam deseruisse Nicodemus,
qui Discipulum Christi se profitetur, non secedit a Iudaeis noctii tantuin ad Christum accedit Paulus ipse legitur Ritus QC
remonias Iudaicas, etiam post earum abrogationem observasse eircumciso Timotheo Ac t. s. nuncupat voto sescepta puria ficatione Act M. Patres ante Res mationem potuerunt manere
in Ecclesia Romana, in ea salvari, quidniis nobis idem praestare liceat XXVI. Ad hoe ver in genere Respondemus, Leges hic attendendas esse, non Exempla. Nec enim, quod ab hoc vel illo fideli iactitatum est statim potest aut debet in imitationem trahi, Itaque licet nonnulli in Ecclesia corrupta versantes de Secessione non Derint solliciti mon sequitur idem a nobis sine vitio praestat potuisse. Non tam re icere debemus quid ante nos factum sit .
quam quid nobis ex omio agendum incumbat. a. Ad Exemplum Mosis, Prophetarum de caeterorum fidelium Veteris Testamenti, vide quae dicta sunt Disp. I Lah. 6. 7. 8 9. Io Paucis Observamus, Fideles tune temporis se celIille ab Idololat is saltem negative, ut patet in coo qui genua non flexerunt Bahali. Im non paucos etiam secessisse positive , ut Eliam, qui in delerium secedit, ne idololatria pollueretur, Mosem Maevitas, qui ultionem sumunt de Idololatris Exod.31.16. de Prophetas, quoties invehebantur peccata populi, widololatriam illi suam exprobrabant. Deinde , alia fiut tempolis illius, alia istius ratio. In illo Deus cultum silum ita uni loco addixerat, ut nefas esset alib convenire, vel sacra facere. Sed jam ubivis pollumus puras manus ad Deum attollere, Meum
243쪽
Drapur. adorare in spiritu de veritate Io. . 13. I. Tim. 2.9 Tertib licet. VII idololatria obtineret inter Israelitas, dum populus ad Regum exemplum componebatur non tamen eatenus invaluerat , ut in legem
abiret; ita ut populus per vim ad eam adigeretur. Quod etiam locum habere debet respectu Ecclesiae Iudaicae tempore Christi, quae ut ut varios abusus corruptelas habet et , sola tamen adhuc erat Ecclesia, solum Templum, in quo rite sacra fieri poterant radeo in ea poterant fideles adhuc sine crimine maueteri Imb de debebant. ad instar Christi cultum Mosaicum observare, ex ipsos Pharisaeos docentes, de in Cathedra Mosis sedentes, audires modo ab eorum fermento sibi caverent. Sed ex quo Christus cultvliis Mosaicum abrogavit, de Evangelicum instituit Ex quo Ecclesiam Christianam
fundavit; Christo renunciaret, qui vellet adhuc η σκωι λατρεύων, . 3 r Heb. 3. io retinendo cultum Mosaicum.
XXVII. Ad exemplum Nicodemi, Nicodem timidit, I tem, quum noctu venit ad Christum Ioan s. i. non posse hic tavere Neutralium, de Pseudo- Nicodem uarum tepori; quia si ab initio aliquam pusillanimitatem exhibuit, quae culpanda omnino fuit, eam tandem contemptis omnibus periculis generose luperavit , quum ejunxit Iosepho Arimatheensi ad Domini sepulturam Ioan I9. Hic itaque distinguendus nobis Nicodem Iudaizans , de adhuc eophytus , de Nicodem Chrisianu .conficiuatus cille igmyrantia adhuc detentus timet noch tantlim ad Christum venit rint postquam fide illuminatus fuit , palam clutet diu confitetur, idque tempore magis formidoloso, quam uill et antea , in morte scilicet
Christi, quum ipsi discipuli sagiebant , de omnia desiperata videbantur Tunc fise . profitetur coram omnibus , non erugit odium , probrum de infamiam non metuit, persecutiones non resormidat. Hoc scilicet est Nicodem Izare, si Nicodemum Chiistianum aspicimus. Cur ergo isti,quod fecit Nicolemus,ignorantiae suae tempore imitari volunt, exemplum autem, quod fide jam donatus prodit dissimulant ad se pertinere X X VIII. Ad Paulum quod attinet, Caeremonias adhuc observantem . discrimen esse longe maximum in Exemplis. Nam Caeremoniae illae Legales , quas Paulus observabat, erant a Deo institutis A ritus Papales sunt humanitus conficti, de in Ecclesii aminico ducti Cetem niae illa Hic Et iam abrogitae essent de jure pes mortem Christi, nondum tamen erant de facto. Itaque tempoce Apostoli indifferentes erant de mediae.usque dum plene abrogarentur. ne damnabantur in Evingelio , nisi quitenus cum einione γcessitatis in meriti observabantur. At ritus Papales iunt illiciti. Ee Verbo Dei damnati quibus proinde nunquam licet communὰ re Tria ergo hic Caremoniarum tempora distinguenda Primum quo ima, necessariae erant ex ordine Dei. Secundum , quo fastu Diuitia i Corale
244쪽
Nos TRA AB ECCLEsIA ROMANA. ΣΠ
sunt mortuo adlaphorae post mortem Christi , quae finem inspuet. umbris imposuit. Tertium , quo mortifera sunt, exitiales, post VIIa praedicationem plenam Evangelij. In primo debebant retineri In secundo poterant usurpari , mod id heret ex charitate. In tertio nefas est iis amplius uti Hinc factum ut Apostoli in secundo hoc intervallo caeremoniis Mosaicis nonnunquam usi legantur per Christianam συγκατα misi , ut Iudaeis infirmis sese accommodarent , QSynagogam honorifice sepelirent: quod praecipue Paulum fecisse observamus , qui omnia omnibus
Iudaeis Iudaeum ste faciebat , ut aliquos lucraretori Cor. 9. 2o. . . .'. Sed tum demum, quum res illi erat cum fratribus infirmis DNam
alibi quum agendum illi sui cum Pseudo-Apostolis , constanter sis, ..eas repudiat , ne ad momentum quidem ipsis cedit Gala. a. s. Unde qui voluit circumcidi Timotheum et I6.3 noluit tamen, Mi , circumcidi Titum Gal. 1. 3. Idem de Tonsura, purificatione Pauli
Αct. 8 de 1i. 16. dicendum. Haec enim usurpat ut res medias ex R. ig. charitate, sociis suis se accomminiando, ne videretur Mosis Legem σαι.ωσὰ
velle pervertere. Sed quid hoc ad Idololatriam Papalem quasi nihil differant, Tondere se , Genua flectere coram Idolo. De Patribus ante Re formationem dictum Disp. VI th. a. c. XXVIII. Non omittenda est hic objectio , quae solet idenistidem adversus Secessionem nostram, ut schismaticarnis injustissimam fieri, quae petitur ex Schisemine Donaiisarum, quasi rei fimuscii minis, quod merit illis impingitur. Sed quis non videt longum
Luumque discrimen intercedere inter nos . ipsos hac in parte Prim,quia Donatista non accusabant Eccleuam , a qua secessionem fecerant ullius erroris in doctrina vel depravationis in cultu. Nam quoad validitaten vel invaliditatem baptismi haereticorum , agnoscebant utrinque , non esse causam utricientem separationis , nec super illam secessionem suam undabant Donatistae , ut August.. non semel observationi Cresco lib. I. cap. 3 6 epssi. 48. Sed ta tum 'ubd inter Epilcopos suos retinerent Traditores, vel ordinatos a Traditoribus , id est, qui libros sacros tradiderant persecutoribus comburendos. Qualcs erant Caeciliariu qui accusabatur,
quasi tempore Persecutionis libros sacros tradidistet comburendos quod tamen tallisin erat ' Felix Apturiitanu , qui Caecilianum ordinaverat in Uenseri locum. Verum quis ignorat, nos Ecclesiae Romanae tirpingere varios errores gravissimos, re idololatrias crassissimas , quae cum salute consistere nequeant Pa. Donatistae sese ab Ecclesia segregaverant, secessione voluntaria, nulla ad eam vi vel persecutione adacti , Ecclesia ipsis identidem communionem suamet pacem oster ente. Sed hic voluntaria non sitit, sed coacta Secessio nostra Ecclesia Romana ipsa nos a se sep ravis, nos proscripsit,ac anatheinate seriit, quia nolebamus retinere &profiteati Diqitiae by Orale
245쪽
Dispur. profiteri ejus errores &etiamnum hodie quo prae seruit velle VII L nos ad se revocare , pugnat doctrinam nostram, ut haereticam de ad ejus rimationem cogit quotquot ad ipsam accedunt. Quis non videt duas istas differentias reddere secemonem Donatistaruin schic matteamin injustam . nostram non modo innocentem , sed, ablolute necetrariamo Peccatum quod Ecclesiae impingebatur a D malistis sui factum Caeciliani, quod nec probatum a Donatistis,
nec conseilum ab Orthodoxis, atque adeo verum non eratinec si verum idisset, poterat justam secessioni causam dare , quia factum erat mere personale. jus Eccletia Catholica non erat rea,nec Donati obluisantui ad illud probanditin vel sequendum,livoluiisent ad eatu redire. Verum Nos, qvi accusamus Eccletiam Romanam variorum errorum, qui ceret persuasi sumus esse idololatriae ream4 Nos qui accusamur ab Eccleua Romana haereu . Quomodo pollumus ad eain redire sine salutis aperto discrimine , coacti quippe profiteri doctibnas,quas salsas dc hereticas credimus,cultum obiervare,quem scimus esse illicitum, ei erare doctiinas quas vetissimas esse ex Dei Verbo
persuasissimum habemus. ννοουαν XXX. Sic contra Secessionem disputant. Videndum jam εἰ manet quid pro Syncretiseno soleat asserti. Varia enii etiam proponun- - e i in eam rem argumenta Primum petitur a Pac Ecus. Quae voties nobis coinmendatur a Christo. Nam si pacem cum omnibus quaerere dc procurare debemus, si proximum etiam e crantem diligere tenemur , Quidni Syacretismum cum eo fovere poterimus
Speciosum quidem enno ne Pacu, inquit Hilaruis , ct pulchra spina unia atιs sed quis ambigat eam stam unicam 1 e Ecclesia pacem, qua Christi ea ' Quod ut alis pax per Syncretismum haberi queat, ultro largimur modis omnibus elle quaerendam. Sed si siue praejudicio veritatis pietatis obtineri non potest Nuis dixerit pacem talein optandat esse , vel quaerendam 3 Fateor ii pacificindae Melasiae vera re seria fieret mentio , nullum pium esse
debere , qui libenter aures animumque non accommodaret.
Nemo enim est vel mediocri pietatis sensu praeditus , quem non excruciet eda haec mortenda Corporis Christi laceratio. Sed si hoc praetextu homines astuti se insinuant , ut a sincera Christi doctrina nos abducant, quis vellet pacem hominum redimeres, Pacis divinaedispendiora piandui sane super omnia, ut pax cum omnibus colatur, sed Mutis in inquit Paulus Rom. H. si gloria Dei, si retici Veritatis de salutis nostrae hoc patitur , si pax divina non rescinditur; quod hic iaci non posse rebus sic stantibus, persuasum h
bemus. Nec alitet de Proximi dilectione ratiocinari debemus. Eatenus sane proximum diligere tenenim , ut nihil omittamus ex iis,liae potΓinc sicere ad promovendam ejus salutem , errantem convertendo ad vetitarei , inli um c docilem cum Oinni lenitate tractando,
246쪽
Nos TRA AB ECCLEsIA ROMANA. 233
tractando, Rom. i . mal. 6. I. Sed semper meminisse debemiis Isuun hoc lieti debere usque ad ara , id est , ut amor Dei, obedientia VIII. illi debita non laedatur, quod fieret tamen , si eam extenderemus qm 4 1 nsque ad Synccetismum cum hostibus Christi,4 cum illis , qui et μ' 'rant fundamentaliter, quod expresse Paulus Vetat a Cor. 6.16. ιγ eis vidum fideles cum infidelibis consectari prohibet.
XXXI. Secund&Paulus docet communionem coli posse cumstat tibiis etrantibus, quum vult fratres infirmos tolerari Rom. I .I. R., ε . r. Phil. 3. 4. is nec abnuit etiam graviter errames posse servari,quum Hic s. i .rs ostendit eos qui fundamento superaedificant uenum , stipulam rere. polle tamen, licet aegre, servari, e G πυρὸς I. Cor. 3. I2. I 3. Unde colligunt, nihil obstare quominus communionem colamus cum Pontinctis, etiam ex nostra lententia, errantibus M. Ut solvatur diim cultas , distinguendi sunt Errores , ut d Arii li fundamentales, a non fundamentalib. Ut enim non omnes veritates sunt ejusdem necessitatis rata nec omnia vulnera, quae veritati infliguntur inatim sunt lethalia me omnis moibus statim est sonticus. Hinc
Et tot duplex potest distingui Alius Capitalisin fundamenialis , Qui cor ipsum Religionis, fidei petit , de qui articulum aliquem
fundamentalem oppugnatin evertit. Alius levior, non fundamentaeis, mi veritati quidem in Verbo revelatae repugnat , sed minus necessariae, e qui non statim errantem salute privat Fateor posse communionem coli cum Errantibus posteriori sensur e negamus priori, de quo hic potissimum quaeritur cum Errores Pontificiorum in capitales, fundamentales . ut supra visum V de loea Pauli aliena sunt, utpote quae agunt de fratribus infirmis, qui errant in rebus levioris momenti, quales erant illi, qui tunc non satis adhuc docti de natura libertatis Christianae , Caeremoniarum usum nondum poterant abjicere Tales, fateor , tolerari
possunt , non ut probenthir c adoptentur eorum errores sed uti
non obstantibus illis, charitas Christiana cum illis foveatur . donee majori luce a Deo donentur ad fidci confirmationem. Qub spectane verba aute Pauli ad Philip 3. 4. F. Ouotquo summiser Phil. 3.1 rs. fecit, idem sentiamin, ct si quid aliter semitis, Dem vobis revelabit,
Interim in eo ad quod pervenimus eodem incedamin Canone . Sed
male, perperam haec reseras ad eos , qui Capitalesis fundamentales ventariores , qui cum vera in Deum fideis salute sunt
δευσαί ς quod Pontificios praestare credimus. XXXII. Non magis appiasitus est alter, quo utuntur, locus x I. Cor. 3. 3. 4. Nam certum est Paulum non loqui de illis, qui errabant fundamentaliter cum dicat eos retinere fundamem
tum in salutis tandem fieri compotes. Sed de aliis, qui levius errando, & Doctorum ossici non rite defungendo, mercede spe- Lata , sed non statim talute multari debebant, servandi vis MDipitia in Corale
247쪽
Diamur. id est aegrὸ- non sine dii ficultates, animam pio spolio habentes, uti ducta scilicet loquutione ex communi apud Oinnes diverbio, quois . qui aegre servatur , dicitur ereps quasi ex incendi , δαλ σωθρους εα πυρος Nimirum Apostolus ibi agit de Doctoribus de Miniastris Evangelii, quos Architectis comparat , qui debent fundamento einet ab Apostolis polito superstruere doctrinam Evangelicam ad aedificationem fidelium. Ex iis verb alii fideles & genuini
Doctores sunt, qui veram , salutarem , desipsi fundament hom geneam convenientem doctrinam superaidificant, quae nomine ς ε Ise auri , argenii, uvidum pretio um venit, allusive ad Is Α, t-
ubi Ecclesia dicitur fundanda sipphiri ct lapidibi pretisi Alsi
ver minus probae notae, dicuntur undamento superaedificare fa . num , lignum s stipulam, id est doctrinas , non quidem absolute haereticas, exitialec; sic enim servari non polsent , Sed vana , curio , inutiles , heterogeneas, larum respondentes undamenti praestantiae. Bene ergo hinc concluseris, in inu Ecclesiae post dari tales Doctores, qui ncti rite per omnia muneris sui partes impleant raed male colliges communionem coli posse cum iis, qui errant undamentaliter. XXXIII. Hoc tamen Tertib evincere conantur ex Luthera norum Exemplo. Nam si cum illis Syncretismum inire non recus mus , qui non minus graviter errant in articulo de Coena , Pontificiis , quidni poterimus illum cum Pontificiis pariter inire 'iacet ver,de hoc Argumento quaedam jam dicta sint Disp. III. h. χχ.&c. Quia tamen nihil ferme est, quod toties, Manto cum ardore amissionariis Maliis Pontificiae Communionis hominibus objiacvioleat desurgeti, adeo ut hinc animi injusto pertinaci in E. R. odio incensi nos insimulenta ut qui ab ea secessionem secerimus, Min ea pertinaciter perseveremus cum non detrectemus Lutheran rum communionem, a quibus haud minus tamen justas, minusque idoneas rationes secedendi habemus t aequum est ut de hoc etiam
paul plenius agamus. Primessatemur votum hoc fuisse semper Resermatorum, ut communionem cole te, syncretismum inire possent cum Protestantibus, cui nomen a summo Dei Viro Lutheroducere solent , ut infelix illud dissidium tolleretur , quo mirum quantum renascentis Evangeli propagatio est inhibita , infirmis scandalum praebitum, hostibus veritatis insultandi, de de dissidiis nostris triumphandi data est an lati atque in eum finem fraternitatis dextram non semel parati fuerunt porrigere iis , qui eodem pacis .charitatis studio agerentur. Cujus in ligne testimonium esse potest Decretum Synodi Carentoniensis an I63I de quo to- ties mentio fieti solet ab Adversariis. Sed ab ios Resormationis tempore non semel hoc se optare Nostri sunt proteili oc data occasione Ronsilia Irenica uiseruari quod fecerunt inprimis varii Pri cipeae
248쪽
cipes Theologi Resormati , ut patuit inpiimis ex Legatione , DispuT. quam in eum finem instituit Henricus IV vere magnus , tunc Rec VIII. Navaliae,& adhuc noster, ad Principes Germaniae a. 183 approbante Synodo Vittiacenti. Et non ita pridem ex Celeb. Viri Ioh Durat laboribus , qui Opus hoc saluberrimum magno studio de indeselsa diligentia promovere conatus est, luculenter liquet. Nec dithcile esset ostendere, vulnus hoc non esse immedicabiles cum consensus iste Evangelicorum non semel fuerit initus. Ut excolloquio Mat purgens intei Lutherum de Zuinglium Sc alios habito a. Isχ' pater, in quo agnitum fuit, in caeteris omnibus capitibus consensum esse , distensum tantum in unico articulo de Coena Domini , eoque non toto. Sic in Conventu mittembergenti anno Is36. Maiicit. fuit inita concordia in communi sermula a Melanchione scripta,&subscripta a Theologis utriusque partis, qui ibi aderant. Quibus
adde qua in Conventu Suvein furtensi, a is a Nitebergensi, a is36. Sinaicaldico,a .is37.4 inter Saxoges dc Helvetios acta sunt a. IJ37 de 1138 ubi ipse Lutheius suis ad Helvetios datis I. Decia. Is37 pacem urget e optare se summopere testatura Erunt tam apud vos quam
apud nos aliqui, quibm concordia bac parumprobabiιur sed sustecta erit. Si tamen nor utrinque, quibi illa ordi es , serio sedituque
instabimus Clementissiam Dem o Pater uιique Vmsam suam dambit, u est alii pitulatim mitescant in clua turbida considan : Et postea jumprimis vero obnixe vos rogatos Colo, ita de me exsi- metu Ianouam de eo , cui res tota summe sit cordi, quique quant- omnino mearum erit virium , nihil eorιιm sim intermissurm, qua ad concindia a promovendam pertinebureta Nwi,id Dem, quem seminuoco super animam meam dcc Tum de Capite controveris agens, Verumtamen, si non omnino satis reeie mentem mutuo percepimin, hoc in praesens opitinum sit, u invicem amici - optima quaque mutuo de nobis ineticem ossiceamur, donec Ilumior aqua saeculenιa tandem subsidat, Sic in Polonia Evangelici consensum Sendomiriae inierunt, an Is o. Et Bohemiae ordines, anno is7s exemplo Polonorum, qui Hussiticam, Bohemicam de Ausustanam Confessionem sequebantur unanimes in communem fidci tormulam convenerunt; quam Imperator Maximilianus tunc ratam habuit, securitatera
navit. Ne jam loquamur de civili unione Principum de ordinum Evangelicorum in Imperio , permitam ipsi Resormati agniti sunt Socii Confessionis Augustana, ut in oliventibus Monasteriensibus Mosnabrugensibus finit declaratum. Quae omnia, non impossibilem. sed facilem Ore syncretismum, si utrinque spiritu charitatisi a cis agerentur fideles, ostendunt Ut Theologi Mampurgenset Rintelenses non ita pridem, in Colloquio Custilano auctoritate Sere. nissimi Principis milhelmi Hassiae Landgravit init, agnoverunt. Cujus conclusionem hic se laete non piget Ex his ita uiιro citroquo
249쪽
Dispur actis, cuniι ct repensis, atque uectaraιis inquiunt, elim eonste ρ. VIII. circa ea qua funaamentum sueto salutis constituunc plenum eo consensum , quaestiones autem controversas fundamenium sud minim.
attingere minu que multo ollere est memere conveni uιrinque inoaiciera pars alieram, propιer dissensum in praedictis quasionibm residui traducat, convitiis proscindat, aut damneι, sed se mutuo sine ra fraterna charitaι complediantur , utrique parti additi etiam ad hoc dissonantur , quo se iniicem pro ejusdem vera Christi Ecelesia Catholica membris, veraque salviflca in Christum dei consoriibus,aIque ita aterna cohaeredibin agnoscant. XXXIV. Quamvis velo Syncretismum cum fratri bus Lu- theranis initi polle censeamus mon sequitur eundem posse initicum Pontificiis. Quia longum tumque discrimen inrercedit inter utrosque Isti impingunt in undamentum multiplicitet Sed illi nobiscum in eo conveniunt. Consentiunt in Protestantismo Hrmali contra Tyrannidem , Idololatriam d. ruere se multiplices Ecclesia Romanae Nobiseum aversantur Cultum Imaginum, Invocati nem S inctorum , Purgatorium , Satisfactiones humanas merita operum , Transubstantiationem, Sacrificium Missaticum , Adorationem Hostiae, Primatum Papae vi infallibilitatem Ecclesiae Eadem nobis est retula fidei de morum sola Scriptura Canonica. Idem unicus Mediator apud Deum Christus Θεάνωwωοe. Eadem Iustificatio per fidem ex meriti de satisfactionis Christi gratuita imputatione, alia innumera, quibus a Pontificiis dissilemus quae locum Secessioni nostrae dederunt. Nobd si alia quaedam doctrinae Capita
xetinent, quae nos veritati non latis consentanea credimus de
pauca sunt prae illis in quibus consentimus mutu , si Symbolica scripta ac Confessiones publieas, ex quibus de Ecclesiae fide nobis est judicandum, respicimus nam . . , ψοζὰ singulares Doctorum privatorum opiniones attendendas non credimus γε non ejus momenti, quae conscientiam possint inficere,, saliuem ipsi eve tere. Qubd ii res Ecclesiae Romanae in eo esse tu statu .li bona fide illi crederent , quod Lutheran credunt, de rejicerent quod ejiciunt. facile tolerantia Christiana illis a nobis non secus ac istis offerretur; Sed cum nemo non videat divertissimam esse utrorumque hac aliarte sententiam . nemo etiam mirabitur, si dum istis offerre b-emus syncretismum; illis tamen denegamus. XXXV. Verum quicquid sit , inquies , errant Lutherani graviter cum Pontificiis vel in hoc uno articulo de Praesemia rea ti Corporis ChriHi in Coenaa Si ergo ab istis propterea secedendum esse nobis putamus mur non pariter ab illic Vel si cum illis possumus cominunion em colere , quidni etiam cum istis 3 iv. Fateor dogma hoc Lutheranorum tale esse , quod a nobis probari non pollitu Sed negamus juidem elle momenti cum Errotibus Ponti- ficiorum Diyitia 'ν Orale
250쪽
sciorum circa hoc Caput. i. ia Pontificii non errant solum in prae DI spuet
sentia reali Corporis Christi Sed in Transubstantiatione , Sacri VII Lficio Missatico, Adoratione Hostiae , Substractione Calicis. ωaliis, quae gravia sunt capitalia , quae illi constanter nobiscum reiiciunt 2. Error Lutheranoriun est mere heureticus qui mentem quidem falsa opinione imbuita, sed qui conscientiam propterea non inficit, ut aliquid in cultu admittatur , quod idololatriam sapiat rLicet enim Christum praesentem esse velint in Sacrament , tamen Adorationem Sacramenti nec ipsi agnoscunt , nec aliis imponunt, sed aperte impugnatar. Primo dicunt 1ic loquitur Chemnitius in
Exam Conci Trident. p. a. de Veneratione Sacramenti, de Pontificiis, Ipsum Sacr. mentum Eucharistia seu Otum illud,auod a Domiη uisumatur insiιutum est, esse cultu Iairia adorandum Atari Eucharistia juxta dieitim frenaei constat duabiti rebm terrena ct caristest. Essen vim etiam terrena elementa anisi vim in Eucharistia cultu latria adoranda, auod a manifes idololaιria seu aetro se crimine excusario defendi nullo modo posset Et postea. Ad cavendam uita idololafriam diserι distinguendum est. Cirinis Dein Homo in divina ct humana natura in actione prasens adoretur, subsanιra mero e specses elementorum pani ct vini non adorentur , ne prater Creatorem etiam reaturam colamm G Sed
Politificii non hic modo theoreiice , sed de praedice etiam errant, de quidem gravissime, dum adorationem hostiae .credunt ipsi, e hibent, tanquam summe necessariam sub ama anathematis omnibus imponunt. 3. Lutheran hic falluntur respectu loci, dum putant Corpus Christi ibi ei se , ubi non est revera Sed non quoad Objectum , ut pro Corpore Christi aliud aliquod ibjectilin, si stantiam puta pauis accipiant, quia volunt semper manete panem
distinctum a Corpore Christi. Sed Pontifici non mod peccant resp. loci, sed & obiecti , dum non tantum Christi Coi pus ibi ellelocaliter pertendunt sed ipsum panem in Corpus Christi mutatum statuunt atque ita dum credunt se adorare Chiastum, rei panihil aliud quam panem adorant,&uic merito in si climen incurrunt. . Pontificii adorationem hostiae non modo in usi Sacramenti sanciunt: sed etiam extra usum seu extra illam actionem imperant, puta quum panis in Processionibus circumgesta urre in repositione includitur, ut tunc populo adorandus proponatur. Sed Lutherani lices cultum Chiisti in usu Sacramenti agnoscant, extra illum tamen peculiarem cultum aut adorationem ad panem circumgestatum vel repositum statui non possie me manifesta idolo-
latita prostetitur. Quid Bad possumi, inquit ibili Che nata iiixta
post se trahat; quia tamen the inni ea non agnoscunt Oh his a