장음표시 사용
281쪽
Di imux XVIII. Sed verissima tamen est contraria orthodoxorum I sententia , quae statuit librum hunc lituram nullam admittere , nemi-2 --- nemque illi semel adscriptum ex eo deleri posse. rgumetria eam αν ii ' rem affetti possunt varia te pauca tantum e ubi delibamus. - Primum petitur ex Deereiorum Setino rum immutabiliιate. Cum GT i. a enim Liber vitae nihil aliud sit, ut jamjam diximus quain Decre- immisia tum Electionis, quo ab aeterno quosdam salvare contatuit, si tale ,-- decretum firmum sit , ,.sθ. invariatam etiam ratemnam Te necesse est talis Libri Scripturam. Maen autem esse conditionem Decretorum divinorum in genere M in specie de creti Praedestinationis , Et natura pia Dei. Scriptura aperte clamant erat natura quidem Dei, quia ut immutabilis est constans ac Lix in se senes quem nulla est , πο- --πιασμα Iac. . . tia immutabilis debet esse in voluiitatem in consilio . quod en elpositum nec rescindi nee revocari queato alias vel mutaretur In melius in sic non esset sapientissimus , vel in pejus & sic non est toptimus. Scriptura etiam idem passim conlirmat luculentissime: Nam sive Decreta in genere conliderentur , Consilium meumstabis, x inquit Dominus Isa. 6. io ct implebo omne beneplacitum meum, d Paulus m. v. q. voluntati ejm qui resipit 8 Sive in specie di
a. I9. ,. θ. 4ωλba, consilium immutabile, quod Deus duabus rebus,in quibus impossibile est eum mentiri, verbo scilicet Gura-
Idm. s. a. secuniam electionem, quod frmum, e Rom. 9 ir Ut variis alias phrases omittamus, quibus solet describi, eandem immutabilitatem confirmantes.
XIX. Neque hic audiendi sunt , Qui vel Poenitentiara murationem Deo tribui saepe in Scriptura causiantur , Vel qui D
creta quaedam conditionata illi attingunt. Nam praeterquam ques Electio Iocatio donis A.λωνοι annumerandae sunt ex Rom. l. 32. Notum ei Poenitentiam Deo proprie non competere , sed Aγω - πωρωt, meton ieri, non astective , sed effective , prout mutationem non consilii in Deo, sed operisin facti extra Deum. eamque ex consilio Dei profectam denotat e Mutationes etiam rerum non infetunt statim mutinionem Coluntatis, quia mittationes
illae ab ipsa Dei volitione immutabili manente pendent. Quod ad Decreta conditionataci non dissitemur resci M viaitas decretas aliquando esse Onditionatas quae nonitisi hac vel illa posita conditione pollunt impleri r Sed volitionem ipsam seu Decretum possedari conditionatum a priori desantecedente constanter negant Orthodoxi, sapientissime Synodi Gallicana non semel repudiarunt, a Sapientiae, Potentia,&Bontati divit Injutium Vult quidemωd
282쪽
Dε Li BR VITAE . . II. decernit Deus aliquid implendum sub hac vel illa conditione Disrux
sed ita ut ipsam conditionem patiter decernat vel essicere vel per I. mittere. Verum ut idem velit aliquid, decernat sub conditione impossibili, de quam novit certissime nunquam futuram, quamque ipse constituit non dare, qui solus dare potest, longe videtur ab eius Sapientiari Potentia alienum. XX. II. Argumentum suppedita nobis Foederis gratia ater auμῶν nitas. Nam cum foedus istud novuin non debue iit abrogari ad instar g -και--Prioris,quod tabulis lapideis incillim uexat, sed aeternum debeat elle
et mn vita, qui foederis illius Liber vere nuncupatur , quia Ledus in eo fundalumis contignatum est, non potest non aeternus esse deindelebilis. Neque hic reponendum,constantiam piomitti in foederea parte Dei, sed non statim a parte nostri ; itaque , si Deus auxilium situm nobis pollicetur, Possicium faciamus, non continuo equinos Orficium semper facturos , Atque adeo foedus nunquam irritum fore. Nam huic exceptioni viam omnem praecludit Dominus ipse, quum in promissione foederis, non tantum meminit amoris sui, sed de timoris nostri. Nam ut pollicetur se non receilurum a nobis, ita testatur se effecturum, ut non recedamus ab ipso, pangam cum , is foedin perpetuum , ut non avertam me a benefaciendo ipsis , crremerentiam indam animo i orum , ut non recedant a nio. Sic implet quod luarum, quod nostrarum est Actium , ut nihil sit quod surdus delere queat. Nam surritum aliqua de causa fieri pos set, id potissimum fieret, Vel a parte Dei, per mutationem amoris, si Deus a nobis recede tetra Vel a parte nostri per incontiantiam nostram qua Deum desereremus : Sed adversus utrumque peric tum tutos nos praestat miselicors Deus. Nam quoad prius,testatur se nunquam recessurum esse a nobis ; quoad posterius affirmat se per timorem, quem nobis iugenerabit, effecturum ne unquam rec damus ab ipso. Ita non tantum poIlicetur nem, sed desipia media . quae ad eum ducunt non tantam beneficium vitae sub conditione offert, quod sub Lege praestabat sed iosam etiam conditionem conis fert&implet. Ut frustra sint Remonitrantes, qui promissionem hic fingunt conditionatam. Nam ut non dicam promissionem condiationis non posse elle conssitionatam . quia alias abitetur in infiniatum mertum es nullam polle dari conditionem istius promissi nis, quae non coincidat cum re ipsa promissa, quod nemo non videtesI absurdissimum. XXI. III. Ratio ducitur a graitarum divinarum, quae in isto D a M. libro continentur, connexion e inseparabiliιaieta Nam quod
Ethnici de Gratiis suis male ita dictis perhibebant , eas connexas 'et semper esse, de vinculo quodam indisselubili inter se junctas radiunge potitori vi in gratiis divinis locum habere censendum est,
283쪽
Dispuet ut nunquam a se invicem divelli queant , qui semel unam habueris.
I. is necessiarib omnium tandem sit particeps futurus. Hoc vero non modo ex amoris divini aeternitate colligitur, qui ab aeterno in aeternum extenditur, ab aeterno ratione taedestinationis a priori , in aeternum ratione Glorificationis aposteriori Sed praecipue ex effectis istius amotis , quae Deus fidelibus suis communicat,quae Aposto - lus in admirabili illa desvetesaurea saluus catena recenset RO.8.29,3O. ubi partes omnes salutis complectitur, Principia in Praecognitioneri Praedestinatione Media in Vocationeri Iustificatione,Finem deniq;la Glorificatione isti enim quinque annuli ita connectuntur inter se , ut qui unum habet , omnes habere debeat, cui unus deest, omnes pariter in eo desiderentur Quos pracognovit eosyradeLIinavit, quos 'adestinavit eos vocavit, quos Coc it eos justificavit,
o quo justificavi glorificavi ; Unde ut nemo potest glorificari, qui justificatus, vocatus , praedestinatus is praecognitus fuerit; Nemo pariter praecognosci potest D praedestinari, qui non sit certissime glorificandus. Sed si, quod pertendunt Adversarii, itidam ex Libro vitae expungi possent, male ista beneficia ita connecteret
Paulus, ut Praedestinationem Vocatio , Vocationem Iustificatio, Iustificationem Glorificatio necessatio consequatur , quando fieret ut quidam praedestinati, vel non vocarentur, vel vocati non glorificarentur. Perperam etiam alibi Paulus principium cum fine coniungendo leo ret, Elezlionem assecutam esse, id est, electos obtinuille V 7 salutem , Cateros vero occalluisse Rom. I. . Sic nec Deus propo- main taedestinationis assequeretur me sua constate dicto
Apostoli veritas Nec fideles in hoc beneficio gloriandiis exultandi materiam haberent, quod nec dici sine absurditate , nec sine ii pietate cogitari potest. XXII. Sed ne diutius in Eleetionis certitudine demonstranda immoremur,quod variis quidem fieri pollet argumentis aliis, sed quae longius nos a scopo abducerent Videamus paulo pressius, Anex Scriptura confirmatio aeternitatis Libri vitae possit haberi Hoc verbion una ratione colligi potest. Prim,ex eo,qtibii Christus Luc. Io. o. jubet discipulosa est , non quod daemones ipsis subiiciantur , sed qubd nomina ipsorum scripι An in Glis. Cur autem non vult eos gaudere de donis illis extraordinariis , sed tantum de Electione , nisi quia dona illa miraculosa rac temporaria erant, quae poterant auferri de cessare , de mini Ierialia tantum, quae in reprobos etiam cadere poterant et sed Electionis beneficium, quod per scriptionem istam denotatur aternum es, alutare Quod nec in reprobum cadere, nec a fideli potest auferri r At si, quod censent Adversarii , potuissent deleri ex isto libro, si ustrara sine ratione ad gaudium eos hortaretur. Quaenam enim causa laetitiae discipulis esse poterat, i in continuo dii crimine vero sibin
284쪽
sabantur beneficium istud amittendi I quodnam gaudium percipe Dis purice poterant, u illis constitisset firmitatem istius consilii ex tenui . liberi arbitrii filo pendete , quo nihil labilius, inconstamitus 3 solidum illud demum est gaudium , quod aeternum est,
quodque nemo nobis eripe te queat, alias plus doloris saepe ex iactu ra boni oritur, quam laetitiae ex ejus brevila momentanea possessione percipiebatur. Nec nodum solvit Volutius to s. cap. II. quum ait sulficiens esse gaudii argumentum, cerιissimam salutis iam ingressum esse, ct in eo versari flatu quo pus connanter perseverare, o si persevere , sempiternam felicitaιem omnino sis consecaturus. Nam praeterquam qubd sals supponit scriptum nomen habete in caelo, importare tantum iacultatem perseverandi si volueris; cum infallibilitatem perseverantiae dessaliatis consequendae certitudinem etiam inserat, nec rei tantum possibilitatem, sed & laturitionem dicat; Perperam etiam contendit verum solidum gaudium in mut biliis incerto bono collocari quod singulis momentis vel te lationes Diaboli excutere valeant , vel propria infirmittat de inconstantia deperdere quis possit. Huc etiam sacere potest, qubdiat Caelum, o quae ad illud pertinent, stabilia sunt Mimmota aetra verb interrena omnia fluxa caduca , unde Regnum Christi,
calorum rata Scriptio quae fit in caelis , non mod haereditatis caelestis messionem , sed de Decreti divini constantista aeternitatem nota Ut reprobi dicuntur scribi in Terra Ier. 7. y istia. non modo quia portio eorum est in terrari non in caelo sed
etiam ut eorum interitus de exitium notetur ut taciti negotio delentur, quae in terra seu in pulvere scribuntur.
XXII l. Secund idem etiam non obscurer colligitur ex
Apoc. i. 7. ubi Ioannes testatur neminem ingressit tum in Civi νtatem caelestem praeter scriptos. in libro vitae , non ingredierar in j- ras quicquam immundum, de faciens abominationem, a. M γικὰμ-
μένω e M Kλίω ἡ M, sed tantum quiscripti sen inuibro ita , ubi particula ειμη non est excepιiva, quasi scripti in libro vitae exciperentur ex numero immundorum, qui ingressuri non sunt, quod absurdissimum elle res ipsa clamat, exest adversatiet , quae exeludit non includit electos ab isto numero , quo sensu usurpari non rar in Scriptura clarum est Luc. 4 16 27. Gal. r. 7. Marci si ,13 31. unde lux inserri potest duobus locis vexatissimis Ioa i . 11. Σ ''I Gal. 1. I 6. quibus abutuntur Adversarii , tum ad San orum apo 124 2 stasiam propugnandam , tum ad Iustificationem per opera cumnde Gia. 46. adstruendam ; ibi enim particula ista non exceptivὰ led adversative est intelligenda Goa i .ia nemo perii nisi filius perditionis, id est, sed ianium.Gal. 2.16. non iunificatur homo ex operibin Legis, .
nis per sim IV Christi, id est, sed ι iam per fidem 3 Hoc se
285쪽
Disriir tu Dannes dicit neminem ingressurum in civitatem , nisi scriptos I. in libro vitae : Ubi duo ista necessario supponuntur in Iolos scriptos in hoc libro b ingredi, comnes destingulos recipi , ut nemo ex non scriptis ingrediatur, Wnemo ex scriptis excludatur autem dici nequaquam posset, si, quod pertendunt Adversarii, quidam ex hoc libro deleri possent , de vita ac salute per consequens
XXIV. Confirmatur id ipsum erit,ex promissione, quam e se a. s. Chiiltus dat Victor Apoc. 3. s. se non delaturum nomen im ex libro vita Nam cum omnes electi dk fideles sint victores in Christo Rom. 8. 38. cu Cor. Is 17. ex eo satis constat, neminem ex
hoc libro deletum iti. Dices , negationem istam deletionis non potuisse proponi , ut beneficium aliquod eximium, privilegium ungulare, quod fit tamen a Christo, si impossibile foret aliter neri. Sed facilis est responsio, Christum non ideo deletionem istam in aliis possibilem supponere , sed aentum aeternitatem, constantiam istius beneficii velle designate eodem modo iaci . h. ejusdem capitis pollicetur Victori inub futurus sit ut columna in Templo Dei, nec sera amplihi si egressurus , non qubd aliquis reipsa egredi possit, sed ut ex ea negatione perpetuitas gloriae indicetur: Sic Christus ad solatium fidelium suorum , qui perseveraverint in fide pietate , perseverantiam amoris, benevolentia divinae pollicetur. Atque ita antithesim vult instituere inter statum Ecclesiae militantis , in qua multi semper latent hypocritae , qui ex canone charitatis videntur in libro vitae scripti, te ultimo demum die detegendi sunt Q Sanctis secernendi Et statum Eccleluetriumphantis , quae nullos nisi veros& genuinos cives, qui in aeter num communione Dei fruentur, admissura est.
XXV. Denique si quis deleri pollet ex Libro vitae, id fieret; Vel quia Deus non potuit distinguetiveros cives a fallis Nel quia
non valeret conferre ipsis praeordinatat gratiam. At neutrum
dici potest, quia illud summae Dei sapientiae de constantiae repugnat, quasi aliquid ei ex improvise eveniret, propter quod deberet apriori suo consilio resilite; vel quod illi semel placuit postea displiceret. Istud ver potentiae ejus infinitae derogat , ac si non pollet perficere, quod semel constituit. Dicere hic scriptionem istam esse condiιionatam , ut vult οἱ elim , quia nemo in libro vitae scriptus absque ulla condit one ae prorsus immutabiliter vitae sit destinatus, qu1ndiu adhue vivitis nondum penitus ex omni parte vicit; Est petere principium, supponere quod est in quaestione. Nam licet noci negemus possessionem salutis per insciiptionem istam nobis destinatam esse conditionatam , quia non sine mediis ad finem perducimur , qui destinat ad finem destinat etiam ad
media eo ducentiaci Negamus tamen ipsam inscriptionem posse dici
286쪽
alc conditionatam, ita ut conditio quaedam illi praecurrat, ex Is Pu Tiqua, ut dubia iotestativa suspendatura non modb quia, uti an I. te diximus, decreta Dei a nulla conditione extra Deum suspendi Possi int, sed Zc quia ipsa conditio , quaecunque tandem illa sit, debet in libio vitae nobis destinari , nisi in castra Pelagi velimus transire. Ratum ergo maneat fixum , quod antea probandum susceperamus, neminem e Libro vitae deleti posse Utala tonse
potiori jure Deo tribui possit, quod iniquis: mus Iudex Pilatus de seipso dicebat . Quod scriρ , scripsi. Qu pertinent ista
Augustini in Plat. 68 nobis sis in haec verba , diaeantur de libra viventium. Fratres, non F accipere debem , quod 7 e uania Dein scribat in libro miι or delea illum .s homo dixi , quod
scripsi, scripsi, Dein quemquam scribit, deler i Prascim es ,
aderiinamiι omnes ante consiturionem mundi regnaturos cum Filio
suo in ira terna hos quos an ipsi continet liber vita αXXVI. Sed quia hanc salutis nostrae anchoram labefactare videntur loca jamjam allata, Viseamus paucis quid illis respondendum sit. Primus locus petitur ex Exod 32. a. ubi agitur de Volo usi, qui quia caeteris dissicilior, pauid accuratius de eo est agen 1κο4 P. 7 dum Exercuit non parum Interpretes haec difficultas , quam ut tollerent varia vati coinmenti sunt, quae ut palum ad rem facie tia commemorare nihil attinet. Quidam ut Solomo Iarchi inter I daeos,& ex Pontificiis Cajeianmper Librum hunc, non Librum vitae, sed Librum Legis , Vocationis , sive Principatus intelligendumelle contendunt, ex quo nomen suum deleri petierit Moses, malens memoriam rerum a se gestarum perpetua tolli obliv.one quam totum perdi populum I ac si sensus esset, Si tu non vis parcere o Dcus, populo propter peccatum , quod in Legem tuam admisit , Ego nolo amplius in hac Lege nominari, quasi ego hujus promulgationis auctor fuerim , ve saltem occasionem dederim, cur tus populus deleretur Alii ut Augusinin quaest. 47. in Exod NGregorim de Valentia volunt, Mosem ex ingenti familiaritatis divianae secutitate tali Deum ratiocinatione interpellaue. Aut dimitte ais hane noxam, , aut dele me de libro tuo I sed non delebis de libro ια , in quo me indelebili charactere conscripsisti , Dimitte igitur, hane noxam usi reserunt ad Librumfoederisine Catalogum Sanctorum acclesiae in hunc sensum Expunge me potius ex albo populi tui 'ex eorum numero , quibin promissione vita feci ,
Ma n ut ideam totia na sit una populum extremimetri. Sunt qui velint
Mosem hoc turbatum dixisse, non ex ratione sed ex impetn humana Delionis, inomisai ct impatientia, ut Hugo de Sanet Victore. Sed neque ista omnia nodum pol Iunt solvere, dilutiora videntur,quam quae tam flagranti chai itativi heroico assectui competant.
X X VID Bifariam ergo commodius respondeii posse cense
287쪽
I rapuT. mus , , Ut verba Mosis non referantur ad Librum vitae aeternae, seu I electionis Decretum, quali aeterno exitio se devovere voluerit, sed ad obrum ira praesentis, qui liber est Providentiae, ut citius obire Voluerit, quam totius populi interitum videres, vel ut hac morte sua suorum popularium salutem redimere voluerit, quasi diceret; Satimes me mori, quam totum istum populum in foediuisuum adscriptum, σιοι iraculta ex se apto liberarum , cum perpetua nominis ui ignominia in hoe deser operire haec fuit Hieronymi tententia Qu. 9. ad Algasiam , dum ait Mose in QPaulum ex charitate erga populum
Voluiste perire non in perpetuum, sed in praesentiarum, non in spiriritu, sed in carne, hoc est per mortem corpoream. Ad quem ac cedit Euth mim in Ps. 68 dc Gretorius in l. io mora .cap. .Et confirmmari potest . quia Moses loquitur in genere de Libro Dei, non de Libro vitae, Dele me, inquit, de libro tuo. a. quia votum Molis debet remondere comminationi Dei adversus populum , cum poenam ipsi innigendam in se transferri cupiat At comminatio & poena non alia ruit, quam eorum interfecti in mors corporea I ut constat exst. Io. Dimiit me ut irascasu furor memin deleam eos faciamque te ingenιem magnam , ubi per deletionem , stragem eius notari repentinam, universalem nemo negare potest; es ratio evincit, curuenim in populo non pauci essent electi, nemo dixerit Deum mortem aeternam illis comminatum suille Confirmatur ex V. 3 . ubi
poena ipsa inflicta populo proponitur Unde Moses de eodem genere mortis loquens , dele me, inquit, dedibro tuo. 3. Huc facit inpria rhino is mis quod ipse Moses Num. i. iue in simili fer in occasione , d ad eandem mentem ad concupiscentiae sepulchra repetit sese mecummis, Obsecro vi interficia me , mortem corpore 1m optans, im mortem immaturam& violentam, ex ardenti in populum charitate, ut
ipsius exitium suo interitu redimeret. X X VIII. verum licet libium istum de Libro vitae intelligeremus; non continub sequeretur,quod pertendunt Adversarii, polle quemquam ex eo libro deleti. Quia in precibus Jc votis .non semper ea quae fieri possint sed interdum etiam ,πυία Sopiantur, ut Davi la. i. dum optat mori pro Absalom,1 Sam. 18. Christus transi e calicem
Maici Matth. 26. de Paulus fieri anathema pio ratribus Rom. . . Nec R' tamen perperam: temere , quia hoc non fit absolute , sed hypothetice, sub aliqua vel tacita, vel exprella conditione voluntatis Dei possibilitatis tei Nec mirum videri debet, ita enim pro obiectorum ratione varie solent astici Sancti,de aliter loqui, quum salutem suam aut aliorum Delve gloriam spectant aliter vero quum Dei Decretum beneplacitum intuentur Christus quum attendit ad Iudaeorum incredulitatem dc charitatem suam, lachrymatur, emeorum G ruinam se tib dePlorat Luci p. i. o utinam attenderes ad ea qua pa- e tua stoctam. At idem quum Patris decretum justissimum c o gitata Diqiliae by Orale
288쪽
titat, in eo acquiescens exultat spirituac gratia,illi agit Mari. II. 11. Isai ur. Sic quum tempore passionis irae divinae libi imminentis pondus gra I. vissimum perpendit , e mortem dirissimam, quae illi impendebae
horrore quodam, sed naturalii a Noc τω correptus, illam deprecatur Transea . me calix iste iniquum rursus oculos attollit ad Patris sapienti illimum decretum , in eo lubmisse acquiescit sed non sia ι ego volo sedFuu iuvis ci Pater. Ita quum Paulus ad Dei consilluc aeternum de Electione de Reprobatione hominum respicit, agnoscit ita esse immutabiles, ut nec populum, quem praescivit elegit, reiicere possit, nec quos ejecit vita donares sed idem tamen dum reiectionem fratrum suorum in gravem illam ἄρωπιν, quae Israeli accidebat, attendit, non potest sibi temperare, quin intensio charitatis ardore optet fieri anathema pro fratribus , de ab
ipsis Christo quadantenus separari: Idem in Mose observamus; Sane non ignorabat Moses, irrevocabile esse Dei consilium , de fietLnon polle ut vel electus periret, vel reprobus salvaretur; sciebat alienum esse ab iplius iustitia ursontes cum sontibus perderes Sed quia omnes ejus sensus devinctos quasi tenebat cura populi, cujus iciebat curam sibi esse demandatam , nihil aliud ipsi venit in mentem e momento , quam ut salvus esset populus eu gloria Dei non obscuraretur in illius interitura quae vel tantae sollicitudini repugnabant tunc non attendit. Nec mirum ita fit ille perplexum putabat scilicet interitu electi populi aboleri Dei fidem, & gloriam ejus in hac rejectione mirum in modum periclitari, putabat fixdus cum ipso initum convelli de grandem Egyptiis blasphemandi adversus Deum occasionem darici Quod tam aegre de impatienter seri , ut seipsum exitio potius devovere velit, quam ut talis blasphemandiani hostibus concedatur Sed ita haec sunt intelligcnda , ut conditio tacita in tali voto& similibus semper sit includenda, nilnirum si hoc fieri possit, ela si ad gloriam Dei conducat si quo modo , citra culpam ullam , posset utile est medium ad veniam populo obtinendam. Unde petitio non inseri statim facti possibili aiem , sed
petensu exprimit celum de charitatem Mardorem quendam heroiciam Sc extraordinarium, qui quovis periculo, imo propito exitio , si fieri post et, redimere vellet Dei gloriam de se atrum saltitem Talia autem desideria&vota licet sint per te inei ficacia ad agendum, maximae tamen solent elle virtutis ad impetrandum: solent enim amici similibus precibus vim quodammodo amicis facere in quod volunt extorquere Ut si filius patri prae caeteris harus culpam fratris immorigeri a patre hoc modo deprecetur, Miram ejus placare tentet, ut ignosce illi , vel me occide , aut exhaeredau scit enim parentem naidvis potius , quam istud facturum. XXIX. Quia verbion facile concipi potest, quomodo M ses4 Paulus potuerint optare aeternum suum exitium .separati nem
289쪽
Dispum ne a summo Bono , quod videtur pietati & charitati inprimis ad . I. versari: Non incommode distinguunt hic Nostri amicitiam Christi& ejus fructum , seu inter sinEtitaιem , quae in bono Ethico , felicitatem , quae in physico versatu : Ut enim in Deo duo haec
praecipue attendimus, sanctitatem, elicitatem , quae creaturae quam ad se vocat, pro modulo communicantur;Ita in Dei amissione duo sunt, caremiasanctitatu , per quam Deo adhaeremus, isaremtia felicitatis , in qua ipso fruimur , quae etsi in reprobis conjungat tur, in aliis tamen polsant separari, ut sit privatio felicitatis, me privatione Lanctitatis Ut Christus derelictus dicitur a Deo quoad prius, nimirum gloriae communicationem laudii influxum;licet nunquam ab eo separatus sit quoad sanctitatis participationem' virtutis i fluxum,quoad assectionem commodi, sed non assectionem junitia. Idem de Mose de Paulo dicere possumus , eos non optasse sanctitatis privationem, vel amicitiae suae cum Deo di olutionem, quia hoc optare , non tam Deo esset ingratum. Quam petentibus impium; sed eos potius loqui de amicitiae istius fructisus Telic statis sensa , ut signincent se libentius carituros Dei conspectia, gaudio ac suavitate, quae inde oritur quam ut totus populus periret Non optant esse Dei olores , sed vindictae obiectam Volunt perire, non ut Dei inimici, sed ut fratrum Servatores, si modb id ex rei natura, per Dei consilium fieri posset, cui se Sancti in precibus Qvotis suis semper subjicere debent cum Christo. Ut hic similes enunciationes conditionate, hypothetice semper, non absolute sint intelligen
XXX. 'ed hi rege te statim aliquis aicet conditio in voto
Molis subintelligere tu , non tolli tamen dii ficultatem; Quia Deus. 3My Mosi respondens absolute loquitur in non tantum rem polle fieri; . sed revera saturam denunciat . 33. Eum qui mihi peccas erit, delebo nomen eius de Libro quem scri . . I. Si de morte corporea locum intelligamus, sublata erit omnis di,sicultas, quia nemo negat multos saeue e vivis tolli, de numero viventium deleri iusto Dei judicio. a. Sed si de aeterna loquimur, non magis astruitur rei possibilitas; quia ut Mosis votum fuerat conditionatum , si per impossibile id fiet posset; ita Deus respondet sub eadem tacita conditione qubd si fieri res posset , Moses tamen non foret delendus , repugnante non modo constantia , sed etiam iustitia divina, quae non pateretur eum deleri, qui seret extra noxam, sed postularet reum irsum plecti loquitur ergo Deus de eo quod ex iure debuisset fieri , non ve id de eo quod facturus esset reipla, alias delendi fuissent quot
quot peccaverant, tam reprobi quam electi, quod non factum tamen. Unde bene colligas, Iustitiam Dei requirere, ut nocens plectatur non in Gons, sed non statim rem ergassingulos executioni mandari , Ita Dominus corrisit votum Mosia, non irascendo ipsi pro
290쪽
talibus precibus , quas urit praedicipitantius paulMetasas , noverat Isuu T. talTen ex charitatis quodam excellii proficisci, ed benignc cum re 1. primit, Liudicii sui aequitatem commendat, quod tamen non excludit misericordiae veritatem, quam in venia populo concesta luculenter demonstravit. XXXI. Quamvis ergo votum hoc Mosis impleri non potuem Tit, non putandum tamen inane fuisse , quia non tam attenditur rei eVentus , quam demonstratio hypei boles seu excessus charitatis,
qui solet setti ad impossibilia , quia in iis quae fieri possunt nihillatis facit. Unde locutio hyperbolica adhibetur , in qua non tam quod dicitur , quam quod intelligitur spectandum est nec tam quod re ipsa fieri potest, quam ut quae sub eo sent maxime ardua, sed possibilia tamen univeis intelligantur. Ut ergo Moses ostendat uilii se posse gravius ac intolerabilius experiti calamitate populi sui, rem ibi durissimam adducit, quae fieri non poterat, non ut illam, sed per illam quicquid in rerum natura dici vel cogitari poterat maxime horrendum designaret. Unde non magis vexandum est quod optat Moses,vel Paulus,quam quod Paulus ipse dicit de Galatis Cap 4 Eruisseiu oculos vestros , non quasi putasset erui posse oculos, sed ut innuat tantum, nihil tibi esse ade charum , cujus jacturam ultro non feci ent illius gratia. Sic Moses optat deleri nomen suum de libro Vitae, Paulus anathema fieri a Christo , non qu bd Ioc proprie vellent, quod fieri neutiquam posse non ignorabant; sed ut ostendant nihil se recusate quo Deus placaretur populo suo, de nihil sibi magis esse in votis quam populi salutem caeterum si
quaeratur, cur Moses hac locutione mentem suam ex Pressciit, potiusquam alia quapiam, retron de ii potest loquutum esse ex occas On
M pro re nata, respectu habito ad ea quae praecellerant, Dominus dixerat Mosi , Dimitte me, ut accensa ira consumam eos, e delebo nomen eorum sub caelis De ut 0 es , Ideo Moles ad ea verba alludendo rei pondet,ee petit in poDuli salutem, non modb deleti nomen
suum sub caelis , sed etiam de libro quem in caelis scripserat. Idem de Pauli voto dici potest, dixerat sub finem capitisci nihil esse vel in caelo, vel in terra , vel in inseris , quod ipsum ab amore Dei in Christo separare posset Jam ut excessum amotis sui erga Iudaeos
fratres suos secundum carnem . intimum dolorem quo aniciebatur ob eorum exitium, testetur,profitetur se optare fieri anathema
a Christo, id est, separari ab ipso, si tamen fieti polici, cita se animatum esse,ut eorum salutem exitio suo redemptam vellet, me separarentur a Christo, se ab ipso separati. XXXII. Secundus qui obiicitur locus, petitur exis 69 19. V. V. Ubi saltes inter alia, quae hostibus Ecclesiae de suis imprecatur. hoc etiam addit Deleantur de libro viventium, O cum iustis no
scribantur, quod utique dicere non potuisset,nisi agnovitiet quosdam