장음표시 사용
371쪽
ni alia, ex vehementi illa complexione organum imaginationis ins cienti ortum habentia. Quocirca consolari eos debent, & eis suadere Deum ex dilectione , qua erga eos fertur, volens eos a multis impcr- sectionibus purgare,cos sc tentare, ut sic illi sint gratiores,& maiori bus meritis orga illum, ac ex consequenti mercede cumulentur.
quere iudicio praesectarum monialium impositionem poenitentiarum , dc poenarum , nisi in casu inobedientiae contumacis.
RANCISCUs hanc lectionem fecit Praelatis , dum
in Reg. S. Clarae, cap. s. libertati imponendi poenas,& poenitentias sororibus delinquentibus non reliquit, sed ipsemet faciendas praescribere , & taxare voluit, ac si quae forent augendar,consilium sororum discret
rum adhiberi voluit, ut in contumaciae delicto eonflat, his verbis: Si quasororum contra formam professionu nostrae mortaliter iniamico instigante peccauerit,per Abbatissam,vel altas sorores bis,aut ter admonita , si non se emendauerit: quot diebus contum fuerit, in terra panem . di aquam coram sororibus omnibus in refectorio comedat: Plures huius
legis causas suspicor. Prima est quia cum facilis sit naturae corruptae vindicta, quae ctiam sub specie legitimae punitionis, etiam in subditis delinquentibus grauibus poenis, &poenitentijs non iustis, ac scepci iustis satiatur, illiusque corruptionis probe doctus esset Franciscus, ac gnarus sexum scemineum quia miniis generosum propcnsiorem esse ad vindictain virili sexu, ut sacrae, & prophanae paginae satis testantur; ideo cum huiusnodi poenitentias, & poenas suis Minoritis
delinquentibus non taxasset, eas penitus taxauit, & detcrminauit pro monialibus delinquentibus, ne Zelus mulicris trasrct in furorcm 2. Illud egit, ut pacem, & concordiam inter eaSseruarct, excusati
nem enim habent mani sestam , praesectae suas castigantes subditas, dum non in proprium arbitrium, sed in regulae praescripta reserunt punitiones ; ac ipsae subditae nullam conquerendi occasonem habent, sicut nec infantes dum ex aluo matris egressi, poenas humanae conditionis sustinent ; cum hae ex lege generali sint eis impositae, quare ob hanc rationem Franciscus a Paula suis subditis delinquentibus pro delicti qualitate poenbs taxauit, quas correctores facere exequi indis. pcnsabiliter obligantur. 3. Quoniam vir sanctus nouerat sexum sce-Disiligod by Corale
372쪽
mineum esse maxime flcxibilem, ac a dcbit seueritate in correctiona seruanda, blanditi js,ta adulationc csic facile amouibilem ; unde debita seueritas Religiosa, si ab arbitrio illius penderet, periculose laboraret. . Quia taxatis & in specie impositis poenis, S poenitent ij a
adimitu omnis occasio murmurationis inter monialcs ; quae facile
contingit, dum ab arbitrio praesectarum pendent huiusmodi poenitentiae ; nam quaeque pro libito iudicat, praesectam in puniendo , aut moderationem excessiile, aut infra debitum, pCenam imposuist c, quo circa prudcnter vir sanctus poenas aliquas quibusdam delictis in spe cie imposuit, reliquas vero Abbatissae cum octo sororibus diseretis a Monialibus Monasterij clectis dispositioni reliquit. Nec ullam soli illius arbitrio commisit, nisi cana, quae inobedientiae contumaci est imposita, cum enim Franciscus poenam, de qua supra, huiusnodi delicto imposuisset, addit postea, s grauiori poena subiaceat ,si ilium fuerit Abbatissae. Quare autem hoc fecerit Θ mihi pcrsuadeo fecisse, quia hoc delictum ita graue est, ut non susticienter castigari queat equocirca illius castigationcm, si non sufficiat a lege imposita, mulieris discretioni commisit.Et insuper Voluit, Vt toto cotumaciae tempore pro contumaco moniali oraretur, sic enim habet: Interim dum
tum fuerit, oretur, Ῥt Dominus ad paenitentiam cor illius ιPuminet.
Non debes tamen illud sic intelligere, Ut putes praefectatu mona sertu nullam per se solam , po e , ac debere imponere poenitentiam suis monialibus subditis ; nam Icues imponere illis concedit vir sanctus, sed graues non vult, ut imponantur, nisi de discreta rutia consilio ; nam cap. q. Reg. S. Claraei sic scribit loqucias de sororibus diccretis: αuarum in bis, quae forma vitae sororum requirit, Abbatissa sempere via consilio teneatur. Et cap. 9. eluciem Reg. loquens de sororibus extra monasterium pro quaestu faciendo egressis , postquam ijsdena prohibuit, ne de ijs, quae intra monasterium aguntur , quae possciae
scandalu generare,cum saecularibus loquerentur,& ne reuersae de ijs, quae in saeculo fiunt,coram sororib us intra claustrum morantibus cog fabularentur, decernit quod si in his duobus simpliciter peccaret in Mialis, Abbatissa misericorditer illi poenitentiam iniungeret: Si uatena ex consuetudine mitiosa haberetur, iiιxta qualitatem culpae, Abbatissa de
confiitio discretarum liti paenitentιam iniungat. Et certὶ satis mirari noti
pollum prudentiam viri sancti, qui tanta volebat sollicitudine elonia
gare moniales a scientia rerum saeculi, ut ordinaueris, ne huiusmodi sororcsseruicntes reucria ad Monaster. cum Saecular. intrantibus loquerentur, sic enim scribit c. 8.eiusdem Reg. Atiae vero sorores licentiate Monasterium intrantibus loqui non audeant , nisi praesentdus , in audientibus duabus discretis sororibus per Abbatissam , ciuae micariam astia gnatis. Hanc fremam loquendi teneantur per se Abbas Usa, eius Vicaria
373쪽
obsefudis. Et s de illis duobus delictis videlicet de loquutione eo
rum , quae in monasterio aguntur, aut de relatione Corum, quae extra nonasteri uina secularibus fiunt conuincerentur, coram eisdem sor tibus seuere punirentur.
Ex quibus Praelati Regulares cognoscere possunt, quantam diligentiam & vigilantiam adhibere dc bcant, ne praesectae monialium poenitent ijs grauibus suas subditas onerent, quas ipsi soli praescribete debent, si a Regula earumdem non sunt praescriptae ,& attendere pro quibus eulpis eas imponere si aequum, ne ZeluS praefectarum transeat in furorem: neue pax, concordia, & iustitia exulet E monasterio,& rixa, & murmuratio,& iniustitia vices earumdem astumant. Certe Patres Ordinis Minorum naturae humanae ad excedum in castigando propensione in Capitulis Generalibus cons derata, nons tum culpis Montalium grauibus poenas taxauit, verum etiam culpis Regularium, quas ctiam noluerunt a Praelatis localibus , sed nec etiam a Prouincialibus,& Generali infligis nisi de consilio,& assensu dissi nitorum. Quod mature considerare debent aliorum ordinum Praelati, qui eum sint Patrcs subditorum paterna charitate uti debent erga eos, sicut etiam ergamoniales sibi subditas, ac propterea poenas graues, & poenitentias pro modo culpae, non ex nimio Zelo taxare,imponere: & ex ira, aut ex imprudenti zelo impositas, ex mansuetudine relaxare, aut saltem mitigare.
Monialibus mitiores obligationes ijs, quas Regularibus viris imponunt.
EVS optimus, cuius prouidentia in sui dispostione non fallitur scut in Physicis suos ordines praescripsit, ut quodlibet non plus oneris in agendo, aut patiendo succipere cogatur, quam commode possit, ne & sub eo deficiat, aut certe aegre suum opus exequatur, sed illud suaviter, fortiterque iuxta suavem, & sortem Dei dispositionem perficiat: Sic in iis, quae ad finem naturam superantem diriguntur, ira suos ordines disponit, ut suave, atque leue illius iugum habeatur. Notum est omnibus sexum virilem superare foemineum corporis robore ,&dexteritate , prudentia,& magnanimitate, alijsque multis animi, & cmporis dotibus stac propterea illum ad grauiora fe-xenda onera hoc aptiorem s idcirco Deus huius uniuersi pater famulias Diuitigod by Corale
374쪽
lias sapientissimus, & optimus, illis maiora imposuit onera , huic
minora. Quem sapicntillimum ordinem diuinae prouidentiae legimus , tum in lege naturae, tum in lege Mosaica, sed praecipue in lege Christiana obseruatum, in qua videmus Christum plurima onera imposuisse viris, a quibus liberas esse voluit mulicres. Praecepta enim 'plurima illis dedit, ut eundi per orbem unitiemum causa seminandi Eliangelium, Baptizandi, & alia Sacramenta ministrandi, sine pecunia , sine pera, sine calceamentis, linc bacculo, una sollim induti tunica, quae mulieribus non imposuit, ut pote ad haec oncra fercnda mi nus idoneis. Ad cuius imitationem status Politici ab oneribus Belli,
Custodiae oppidorum, & urbium, & aliorum huiusmodi eximunt
mulieres, casque viris imponunt. Franciscus probe gnarus differentis utriusque sexus conditionis Minoritis, utpote viris, aspera imposuit onera, quae certe homini virtute, deique gratia vacuo videntur non ferenda, Ut sunt tot praecepta carni, & libertati humanae summe inimica, a quibus liberas esse voluit moniales, ut potu sceminas s cum itaque I'. vir ille pruridentissimus, de induendis Minoritis locutus csset in sua Reg. & duas eis tunicas dumtaxat permisisset, profitendo se cum suis illius temporis una tantum tunica intus, & soris repetiata contentum silisc, age do de vestimentis Montalium cap. a. Reg. S. Clarae iubet eis concedi
2'. Cum in sua Rag. Minoritarum curam infirmorum, & obsequium cis praestandum commendasset, nec quidquam circa ea specia ialiter praescripsisset, sed id totum prudentiae & charitati Praelatorum reliquisset, in dicta Reg. Monialium cap. 8. post eamdem curam, S obsequium ardenter commendatum , specialiter ad alia descendit. praecipitque Abbatissae, ut eis prouideat de cibarijs,&alijs necessa-xijs, quae requireret earum infirmita3 s vult enim, ut infirmae iaceant
in saccis ,'paleis, idi babeant ad caput capitalia cum pluma , in quae in- dgent pediolis laneis, culcitris uti possint. 3'. Cum in sua Regula praescripssct casus apud suos Minoritas est direservandos, pro quibus absoluendis ad Ministros Prouinciales illis habcndus csct recursus. Attamen in dicta S. Clarae Regula noluit ullum reseruari crsum apud suas Moniales, sed omnia pcccata iure communi a Consessarijs ab Iucnda reliquit. In quibus vir sanctus manifeste declarat non eodem iure regendas esse mulieres, ac viros, sed hos asperiori, illas mitiori. Ex quo satiu
Ond cinnat morem corum Praelatorum, qui non discernentes inter
conditiones sexus , obligationibus ,& ali js huiusmodi eas onerant, arbitrantes se eodem prorsus iure uti posse erga Moniales, ac erga viros Regulares s unde desectiones earumdem, aut si non deficiant, . ZZ
375쪽
saltem querelis, murmurationibus , detractionibus, & aliquando apellationibus ad Maiores Praelatos faciendis eas exponunts caute ergo procedere tencntur erga eas , nec plus praeceptis, & obligationibus onerare, quam par sit, & possit ferre suauis carum ductus,&delicata nimis muliebris complexio. Neque tantum monialium haec habenda est ratio, verum etiam quorumdam virorum Regularium, mente, & corpore, aut uno illorum ita debilium, ut parum distent a muliebri conditione corporea,
vel spirituali s unde quantum fieri potest, & permittit Regula, suauiter ducendi sunt, & in cibis, vestimentis, & lectis subleuandi, exemplum habemus in Arsenio , qui licet magno polleret animo, prudentia, scientia, & Zelo, nec quid in hac Demineum sentiret s attamen quia corpore debilis, & delicatus, a ductore delicatioribus cibis prae alijs quandoque pastus, cuidam scandali Pharisa ci occasonem ministrauit, quem hanc prouidentiam ductoris paternam, ipsumque Arsenium arguentcm, ductor allegata complexione Arsenii iam senis debilis, & delicata,& aliunde arguentis complexione rustica, eumdem murmurantcm compressit. Et merito equidem, nam aliter prouidendum est ijs, qui ex illustri prosapia sunt orti,&in delicijs, & cibis lautioribus enutriti, ut ille, & aliter alijs, qui communi vivendi more educati fuerunt it nam quod illis necessitas est, in his , qui rustico, aut etiam communi vivendi more suerunt educati, superfluitas veraciter iudicatur. Haec omnia in gratiam Praelat rum Regularium dicta sussiciant. Ex quibus manifeste liquet Fra cistum fui ite verum, & perfectum Praelatumst nec dumtaxat talem, verum etiam Praelatorum omnium Regularium exemplar, & Do et rem s ac etiam illustrem sui ordinis Patriarcham, quippe qui non solum proprium subditorum finem, sed finem quoque sui ordinis communem attigerit, vi etiam ex factis ab codem, suisque sequaciabus in s. sequenti videbimus.
INSTITUTORES ORDINUM UTRVM-que finem sibi propositum adepti sunt.
RUDE NTI S est media proportionata ad finem sibi
pro possitum assequendum eligere, non vero Illum attingere, aut adipisci ; cum aliud sit opus adeptio finis, ab electione mediorum , haec enim ab humana prudentia pendet. illa a prouidentiae humanae dispositione, quae sicut sua
376쪽
uiter, ita sortiter media illa ad finem assequendum reddit efficacia. Sanctu in proculdubio suis ordinibus cacri Institutores praefixerunt finem , mcdiaque psoportionata ad illum assequcndum clegerunt, quem diuina prouidentia illo tum ordinum auctore ducente adepti sunt. Posscmque enumera do omnes Ecclesiae ordine Saorumdemque gesta hanc veritatem probare, sed quoniam satis eam probant culii Lquc Ordinis propria monumenta , propterea sui sciet illud obiter probare in Francisco, quem in exemplar Praelatorum, & in perfectum ordinis Regularis Institutorem in hoc opere adduximus, &probauimus.
Franciscus itaque in suae conuersonis exordio, de sne, quem sibi
pmponcrct dubius, & cunctabundus, ante crucem, cum lachrimis humiliter prostratus vocem ex ea exeuntem ter repetitam audiuit sibi diccntem: Vade Francsce repara domum meam , quae labitur. Quae verba Ecclesia hoc modo in Officio diuino canenda proponit: Crucis hunc alloquitur , ter dicens tu te praeparae Vade Francisce repara domum
meum, quae labitur. Quibus vir sanctus diuino lumine persusus, non solam Ecclesiam S. Damiani, de qua & verba literaliter intelligebantur, sed etiam Ecclesiam univcr lena per suum ordinem reparandam esse iudicauit, atque hunc Christi ,& Francisci finem confirma uit diuina in somnis facta visio Pontifici Innocentio, dum in ipsa in tuitus est pauperculum Franciscum sustentare suis humeris Ecclesiam
Lateranensem Ecclesiarum totius Orbis caput,& sorsan occasion: illius visiones, Minoritae in eam Ecclesiam a Pontificibus Romanis ἡνt poenitentiarios Apostolicos permanenter agerent, vocati sunt. Duobus autem modis reparatur Ecclesia Dei uniuersalis , vel quantum ad fidem, vel quantum ad opera, non potest reparari quoad fidem, quia eam nec in toto, nec in parte amittere potest , cum sit fidei eolumna ,& aduersus illam portar inseri praeualere non possint sillam tamen reparauit perdoctrinam, qua multa fidei dogmata maiorem apud Citristianos obtinuere cui dentiam. Certe sine Alensi, Bonaventura, Scoto, Aureolo, Lichetto, Ochamo, & Lyrasse, Minfinitis alijs Doctoribus non ita splenderet Ecclesia, de sola Lyrant 'doctrina legitur prouerbialiter praedicatum, Si Lyra non Drasset E clesia tantum lumen non haberet. Illud probe nouit Europa, nouit Alia, nouit Affrica. Norunt Indiae utriusque incolaes norunt omnes, cum trito prouerbio habeatur. Non est e latine fandum in praesentia Minoritarum, utpote virorum de litoris Optime meritorum, ac in odoce dis Christianis non mediocriter capacium. Reparauit 2. Verbo, & exemplo praua fidelium opera. Etenim eo tempore, quo Christus vocavit Franciscum ad vitam Apostolicam, Ecclesia sic fidelium peccatis opprimebatur, ut si Historiae sera
377쪽
omnibus notae fides adhibenda sit ut merito adhiberi debet in Clitiasto aduersus eam irato, &ad vindictam de pcccatis corumdem sumendam parato, Maria pia Μater Franciscum cisdem reformandis,& conuertendis idoneum Ministrum cum Dominico obtulerit, defc iratum filium placauerit. Itaque vir ille sanctus sciens se ad hoc Ministerium implendum a Christo destinatum per se , suosque aduersus fidelium peccata strenu E, & generose militauit, eaque in innumeris Orbis terrarum locis profligauit, & exularc secit. Qui hanc veritatem sibi manifestam fieri voluerit legat res gestas Francisci, &suorum sequacium, & sciet quod in Italia in illius ministerii gratit dinem quoties a pauperibus, Salijs aliquid petitur post inuocatum nomen Christi,& Matris, nomen quoque Francisci inuocatur: Sciat
insuper quod in Hispania aduentantium, aut transeuntium Minoritarum, Omnes etiam Principes, & Reges ea de causa, cum summa veneratione eorumdem habitum deuote osculantur. Et denique quod
uniuersus Christianorum Europeus Orbis, sit veluti orbis Min ritarum,ob,ea de causa,multiplicatos eorumdem Conuentus, sintque domus eorumdem quasi Minoritarum itinerantium hospitia. Hoevnum indubitata scientia cognosco, quod si praecedenti, &hoc si culo Ordines Regulares ad sui Instituti debitam obseruantiam venerint, Minoritarum suam Regulam rigide seruantium exemplo plurimum debere. Scio insuper plurimas in Gallia, Germania, Hispania, Italia,& Belgio Prouincias, siquid pietatis, & deuotionis habeant ex Minoritarum exemplo, & verbo hausisse,& in dies haurire, ita ut,avero alienum minime sit affirmare Franciscum reparasic Ecclesiam,& mandatum Christi de ea reparanda fideliter adimpleuisse. Versim non solum ad hunc finem, sed etiam ad propriam,&suorum, & adhue ad alienorum Haereticorum scilicet,) & Infidelium s
Iutem vocatus fuerat Franciscus, quam copiosὸ adeptus est, ac I'.
quod suam, suorumque sequacium salutem sit assecutus. Rescripta Pontificia, quae & Franciscum, & multos alios in sanctorum retulerunt Uthalogum,quosque D ci Ecclcsa vcncratur,&orat,eorumque intercessione plurima obtinent beneficia Christiani probat:Illud tum pro prae illius Ordinis Chronicae, tum exterorum testantur. Testatur
Martyrologium Franciscanum ad instar Martyrologij Romani compositum, in quo sicut in isto leguntur diebus singulis multi beati, nec
pauciores, licet non sic illustres, quam in illo. Testatur etiam Naua rus cum alijs, qui eius sententiam amplectuntur, existimans omnes Minoritas suae Regulae obseruatorcs, ut fere infiniti sunt, esse veros Martyres. Testatur Samuel Buriette, qui scripsit I 628. reserens Augustinum de Vitte ex solis indijs numerasse ducentos quadraginta duos supra mille beatos, quorum maior pars Martyrio vitam com
378쪽
narat, quibus ipse addit quinque alios Martyrus in I apponia illuli res
α'. Manifestum est, Franciscum cum copioso prouentu per suos Haereticorum, & Infidelium salutem obsinuisse, quem Tabulae Hi storiae Ecclesiasticae, Chronicae exterorum, & Ordinis Minorum, non miniis vere, quam aperte testantur. In quibus f praeter cos, qui vivente Francisco sanguinem in partibus Infidelium profuderunt legimus Ioannem Capistranum in Germania duodecim mille Haereti- 'cos, ad fidem Catholicam reduxisse, & in finibus Hungariae ab octo Minoritis bis censum mille ad fidem spatio quinquaginta dierum conuersos fuisse. Nec non etiam Hieronimum Esculanum suo Zelo s& prudentia Imperatorem Orientis, simul cum suo Imperio ex Schis. male ad summi Pontificis Romani obedientiam, reduxisse, qui propterea, & ob alia summa merita ad supremum Pontificatum euectus, nomenque Nicolai IV. sortitus est. Sileo fructus innumeros, quos Frater Ioannes cum socius secit apud Tartaros. Taceo conuersiones animarum, quas Albertus a Sarciano in Oriciate mira celeritate secit, quae tot fuerent, ut in fauorem conuersorum in Candia, Constantinopoli, Hieroso limis , ac in Syria, Graecia, AEgipto, &alibi plurima Monasteria aedificarit. Nec dumtaxat Orientis loca per Minoritas salutem receperunt, sed etiam Meridionalia, ad quae profectus fiater Odoricus tanta vitae sanctitate commendabilis, quod suscitare mortuum meruerit, ut baptismum ei conferre posset, qui inmodico temporis spatio 2o. mille homines conuerti t ad fidem, quoarum aliqui martyrium pro cadem sortiter sustinuerunt. De Bulgaris etiam narratur, quod regnum eorum penitus a fide Christi defecerat, si anno 1366. Minoritae illud ad eamdem non reduxissent. Non memoror eas, quae Gonzales Lauretus. apud Armenos, conuersiones secit ineque cas, quas Paschalis, S Gentilis apud Medos, & Persast procurarent, & ad exitum foeticem duxerunt. Mitto alios innumeros, qui in omnibus mundi partibus, & praecipue in Septemtrionali-hus innumeras Haereticorum animas ad salutem traxerunt , ut ad
utramque Indiam veniam, ad quam Minoritae imperterriti, ut Iosucidum terram promissionis intrepide ingrcssus est, terram illam auro, quidem & argento pinguissimam, sed infidelitatis impietate superabundantem, primi salutis animarum operarij ingrcssi sunt, ut illarum incolas in fidei Christianae obsequium captiuos facerent, eosque tandem ad perennem ducerent seelicitatem. Certe a vero non aberrabos dixero Romanos potentia, armis, consilio non tot de ingentibus partis victorijs trophaea reportasse, quod in Indijs duodecim Minoritas, quorum unus eorum scilicet Martinus de Valentia erat Supelarior, anno I 24. qui ita se extrenuos, & zelotes aduersus infidelita.. a
379쪽
rem ostenderunt, ut anno IIII. quisque corum supra centum mille
Infideles ad fidem Christi adduxisse,& baptigasse dignoscatur. De Fratre Toribio Muto linia alius ab illis legitur, quod quadringentos
mille conuerterit. Et de Ioanne de Vilic conte, a Rege Lusitaniae illuc sue o. misso, quod ut Regem Regni de Zclamo ad Christum ad duceret, proposuerit se flammis praecipitem daturum, & in medios serpentes se proicetiirum,& illaesum euaserum, si hoc iacto, Christo vellet fidem dare, cuius labor fructu nequaquam vacuus fuit , nam& Regem illius successsorem & Reginam, ac icro totum illud regnum Christianum fecit; ac ctiam Regem Candiae ad cui idem cultum vocavit. Omitto alios Reges, Reginas , Principes ab eisdem ad fidem adductos. Propterea Frater Ioannes Tapis Quinqui mistas ad salutem adduxit. Petrus Garobi ly multos dies in euertendis Idolis consumpsit, quae erant in tanto numero, Ut singulis diebus supra mille con- 'tereret. Franciscus Ximenes plurimos in noua Hispania conuerrit,
qui propter praedicationis libertatem plures Episcopatus recusauit. Si leo autem Minoritas, qui Regionem Scibolae conuerterunt , &multiplices alios, qui in intima, & extrema Indiarum, videlicet Rc-gna Mexicanum, Mechoacanicum, & Xaliscorum, Cibolam, Zac iccas, Gastccam, seu Panticum, Floridae conterminum, chichime-
cas, Culi acanum, Iucatam, Peru, Panama, Tucuman, Qui to , Poapsanum, Guale mala, Nicaragua, Costaricum, Chile , in haec inquam regna, & alias amplissimas totius Indiae Occidentalis, &alia
plurima regna Indiae Orientalis, quae enumerare esset nimis onerosum, penetrantes innumeros populos ad fidem traxerunt,sileo inquam hos omnes, ut veniam I Q. ad Fratrem P cirum de Gandauo professi
nc Laicum , cum quibusdam Minoritis Sacerdotibus illuc prosectum 31r3. qui tot Indos ad fidem a duxit, ut in illis partibus supra centum Ecclesias erexerit, ac recusata Sacerdotij , N Archiepiscopatus Mexicani dignitalc, a Papa sibi oblata, maluit permanere in humili Laici pro sessione , arbitratus se maiorem saluti animarum opem praestiturum exemplo, quam praefatae dignitatis Eccles asticae ministerio. Vt veniam Σ'. ad Petrum Baptistam, Iapponensem Apostolum, cum c ijs, quorum recens memoria in benedictione est, qui in Indiis plurima hominum millia convcrterunt, miraque pro salute animarum secerunt, & tandem Martyrium sortiter sustinuerunt s unde in sanctorum numcrum ab Vrbano VIII. assumpti sunt,&quod prorsus mirabile est in sola urbe dc Meacoquatuor mille repcrti sunt Indi,qui ad Martyres, ut Martyrium cum ipsis subirent, certatim accurercnt,& ad hoc Ministris iustitiae violentiam facerent , qui propterea oacti sucre, eos cxpellere. Taceo denique reliqua omnia ab ope-iari j et huiusnodi ad talutem animarum c gregie gesta. Ut veniam 3'.
380쪽
ad Archiuia Caroli V. Imperatoris, cuiusumperij tempore Clerici
Regularcs Societatis Iesu, nondum Indias penetrarant, in quibus auctore Surio ad annum 132q. legitur unum quemdam Sacerdotem septies centena hominum milia bapti Ealla: alium ter centum millia: alium centum millia: alios plures: alios pauciores. Illud etiam te stan tur Ioseph. a Costa, Sedulius &Dasa. Vnde non mirandum est, si tanta fuerit erga Minoritas deuotio, ut eos non solum in Pastores, &Episcopos, & Oratores Regios receperint, de postularint, verum etiam multiplices conuentus eisdem aedificarint,& in tanto numero,
ut plures habeat India Prouincias Minoritarum, quam simul habeant Gallia, Germania, & Belgium, quarum unaquaeque Conuentibus
abundat, non in minori numero, nec in minori capacitate continen di , & alendi Fratres, quam Conuentus aliorum Regnorum,&c Ceteri
Europei, si quosdam maiores cxcipias. Quocirca de Francisco, eiusque ordine merito dixerim, quod de Beniamin narrat Spiritus sanctus in sacris Paginis videlicet Iosephum praetulisse B cniamin inter fratres suos minorem , ita ut dederit illi quinque partes prae fratribus suis. Quis nesciat Iosephum figurant esse Christi ὸ Quis nesciat Franciscum, & suum ordinem esse & nomine, humilitate, paupertate, & contemptu coeteris Patriarchis, icordinibus Minorem ὸ Attamen absque ulla vanitatis suspicione Christus quinque portiones, quas alijs minime est impartitus, Fran cisto eiusque ordini copiose concessit. Primam , ut esset Christi Stigmatum in proprio corpore a Christo signatorum vexilliser, quae illius ordo depicta pro inhgnijs serre solitus est. Secundam, ut cius ordo sit in uniuersum orbem magis diffusus , quam coeteri omnes
Ordines simul,ut etiam quidam grauis auctor exterus fatetur Tertiana quod ex sola Dei mensa, absque redditibus,& proprietate in comuni, etiam belli, & semis temporibus alatur, nec ullus necessitate opprimatur, cum Dei prouidentiam habeat pro thesauro, &pro foecunda. ει amorosi nutrice. Quartam, quod ipse solus sit Terrae saneis custos. Quintam, quod illi commissa fuerit clauis ad aperiendam salutem Irmdiarum, ac ctiam Virginiam, Floridam,&Canadam ; Vnde de illo
vere pronunciatur: Maiorquepars venit Semamin, ita mi quinque par
tibus excederet fratres suos. Parcus tamen minime fuit, nec inuidiae liuore laborauit; nam sicut det Beniamin dicitur, quod mane comedet
praedam, in Nespere diuidet spolia. Sic de Francisco eiusque ordine iulud idem habet, mane enim , seu ia principio Infideles plurimos Indiarum, & coeterorum locorum ad fidem adduxerunt, & vespere, seu succcssue partem ad conuersionem animarum alijs Ordinibus' foecerunt: habitacula, S collegia illis dederunt, ut certa constat apud