장음표시 사용
431쪽
468 I. b Depit. Monareh. urann.& plurimi in senatu adulatores, ut m n esset integrum illis recusate , aut Imperatori necensim, metuere repulsam. Exemplum in igne est ap. TAC ἰ r A. e. rg. ' II. F. xi. Diei uti est , quod tilent r8riam eomm nium curam . illitatum id Tibtrio, quiis plus dicit, multa se pericula pro Rep. sustinere, cum tamen non Reip causa, sed sui eommodi visus sit hoc civium odio. Nempe ut TRAJANus B OCCAONiis Italus ait, latum est Reip vesum,& proinde pluribus in praetextu servire potest. Ita saepὸ pro commodis subdi toruin bella suscipere se principes assirmant, clim tamen revera eorum causas quaerant. id ei ut stram dominationem promoveant, & exhauriam subditorum fortunas.lli. g. D. Accepti re expens rationem dunt. Bonorum Principum est, calculum cum imperio ponere, PLIN. Panet c. ao.f. de id mali, qui boni videri volunt, agunt, ben E quidem, nisi id ad malum applicarent finem Reddunt rationem faehi, sed quod maximum 3 non reddunt rationem consilii, quo tamen optime fallunt, quia tegunt animum, qui postea sero spectatur. IV. g. 23. Tributa βeciosis titulis imponunt, publieae praeeipue utilitatis. Aperti nimi rum omnium Dominos se profitentur ; fucati
aut e mayranni ritulus quaerunt, Cum re vern .
nullus sit, praeter eorum commodum,
432쪽
Drann. art. ιbdu. Diis ' - V. I. a . ρε eorumg domestici eapentsibi a eontumeliis, quibus populin irritatur. - Αperti Tyranni quidvis palam agunt, etiam nihil sibi
profuturum, ostentandae tantum Dominationis causae, quod etiam saepὸ illis nocuit. Sic Lucretiae stuprum subvertit Tarquinium. Fuiseati vero nihil mali inferunt, nisi quod ad promovendum imperium faciat. Mala ergo αbona omnia, quae agunt,cum utilitate sua conis tendunt, indeque est,quod optima saepἡ edicta sint talium Tyrannorum. VI. g. 2s. Vitam omnem sobrie N eontinenter agunt.Uita enim privata ad commendationem publieae facit. Sic a domo sua Agricola exorsus, ap.TΛC. in pila e .rρ. Iulius quoque & Augustus vitae continentissimae merunt. unde illud dictum Casonis: Solum Caesarem ad evertendam Rem p. sobrium accessisse,apud SvETON. in suae. proinde durabilius quoque eorum imperium, quam lurconum eorum Galbae, Oth nis & Vitellii, forte quia tales invadendi sua meliorem praebebant occasionem. VII. I. 26. Religionem N Deorum euitum summo ardore prosequuntur. Exinde Caes res Pontifices quoque appellari voluere. Nihil enim est, quod indignius populus ferat, quὲm violari Deorumμ Majestatem. Sic Dionysio plurimum id obfuir,quod vestimenta Deorum solemnia diripuisset. AELIAN. lib. I. V. Cic. l. a. de nat. Deor. n. 8 . v.
433쪽
io Lib. r. c. . De ἡit Monarch. Irann. II X. 4. 37. Praest .antes stros omnibus ha, marit. Iri honorum ossicin Prosequumur. Sic innarii. is aulis viri intege irimi sunt, ut con ille. tur tantum fama alii .e , & ut vel in speciemis ramum consilis adhibeantur. Sic in bnellis
Caesaris & Pompoji pompejus secum habebat
Catonem, unde etiam major grat: a in populo partium ejus. Fuiue autem cum ipso Cato . nem, apparet ex versu Luc ANI l. t. s. nδ. Uieti ix causa Diis placuit, sed victa Catoni.
IX. g. g. Vitam ab c us adit honorem ρ erinis
juriam non facile laedum. Si autem in vitam alicuius sit animadvertendum, potius per alium :d agunt: & si in honores, id agunt, ut prioribus detracti alias imponantur, quibus ita ab uti non possunt. X. 9. 29. Neminem ad nimis magna pro pshunt. Palam Tyranni in nihilum redigere dc magnos viros solent; Fucati non item, sed tam erei gua iis permittunt,ut iis abuti non possint.
XI. g. o. Layos maxime casent. Semper enim metuendus, quem semel laeseris. XII. I. II. Curant, ne disites egenos injuriis prosequantur. Aliter aperti, qui dissensiones excitant, inter suos imprimis: occulti v. eas praeoccupant, per eas enim alteram una pars
laedit, utriq; autem parti praefidio non possunt esse,at si praeveniant dissensiones, putantur utrique parti subvenisse. Di imus S. Tyrannos vicissima suis cir-
434쪽
eum veniri. Nimirum ut Tyrannide subditi, ita ambitioni Principes sunt obnoxii,quae potissimum ab illis metuenda, qui magna acceperunt beneficia. Cujus remedium diximus, si annua ac divisa sint minorum Magistratuum imperia. Ideo Alexander AEgyptum in plures divisit praefecturas, ne omnia obtinens par ipsi
Rom.annuumqt, imperium. Cujus rei fructus expressit :Catulus Senator ap. Plutarch. dum dixit: aliquando unum Consulem malum,uix duos, nisi Syllanis temporibus fuisse. Dixeramus supra g. I 8 Forsum ιν tex,quod a ur-nis intenditur,malum,tripliei πω esse remedio. Quantum enim malum est, tantum res medium epe debet. Mala itaque quae a Tyrminnis metuuturoraesentiri debent aut aserti. nain seniuntur, si occasionem illorum summa cono stantia subditi praecidant. Sane Populus Romanus si ea constantia nisus fuisset, inter tot proincerum dissensiones non transcripsisset impertu Caesaribus. Asertuntur autem per desperationem, qua quisq, nimis pressuε vires accipit,quas
non habet. Oua quod sub Caesaribus Populus Rom. non sit titis,factum quibusdam suaviluin diis, quibus effectum, ut Ρopulus adhuc in libertate se esse putaret. Praeterea spe melioris Prinalpis jactantur subditi; at v malumprimcipem sequitur potius , quam spem amittat
435쪽
4 2Lib et . e. . De sit. Monarch. tyrann. Diqimus 4 o. seqq. non facile malos principes pro tyrannis accipiendos aut dejiciendos et se. Indoles enim animi humani id suadet; Nemo sc omnino bonus. Itaque si in uno deis
sciat, non debet amittere Omn Θm aut Orita
te m. lueene hanc in rem PLINius flanei e 4.
f. s alius in publico acceptam gloriam domi perdidit, & utilliis extitit, cujus virtutes no con sinio vitiorum laederentur. Et a DEO De τὸ mali Principes dati, qui ferendi. Modestia ergo opus, adversus quam peccarunt Stoici in imperio Romano, qui nec in minimis rebos volebant Caesaribus gratificari, inde etiam tot caedes sub Caesaribus irritatis. Neque etiadi u sui crebrae mutationes, quia qui saepe mutatomperia, ipse quoque mutationes automatis suae experietur. Quicquid enim aliquis alicui facit, in se exemplum statuit.
Diximus f. s. tibi nihil modestia profectum
es depentum ad summum iniquitatis , yrannos ejici re tosii licere. Ut enim non nisi desperatos ad casus urendo & secando utuntur medici , ita non ante exuenda obsequia, donec ad extremam deventum est necessitare in . Deus enim, cujus imago princeps est, vult, ut etiam ani quis pareatur. Sic pro Nabuchodonosore Judaei Deum orant. Peccarunt itaque illi, qui malos Principes ejecere, cum adhuc non essent pessimi.
436쪽
rannos esse extremum disi rimen libertatis, quod in contem tu subditorum & legum versatur, qui contemtus oritur ex proprio Tyrannis vitio,
sit perb: a. Quod intellexit P. Romanus , qui cum vellet ostendere, justam se causam expellendorum Regum habuisse, omnia eorum vitia sub nomine superbiae compreh*ndit, & ulti mum Regem Tarquinium Superbum dixit. Diximus I s . Autoritate publica hanc imperii m lationem instituondam esse, neg ρ AElis permittendam. Haec adversus Hispanor.& Ponistificiorum quorundam scripta, quales MARiΑ. commentarii, multis in locis merito ob id uesammis exusti. Quos omnes quare damne-
mus, multae sunt rationes. Privati enim is p diunt depravatae opinionis. Privati ignari suae consiliorum publicorum & arcanorum imperii. Privati odisse solent imperantium actionen
Exemplum Reverentiae in Principes est inV, a. qubi David noluit Saulum ut ut pessimum- Principem interficere. Quem locum ubi λRΜBRosius attingit l. I. Ossis. quaerit, cur no-Iuerit 3 & respondet, primo habuit rationem pietatis, quia noluit in Dei unctum manum attollere; habuit quoque rationem prudentiae, quia noluit dare exemplum subditis in futu- 'irum, itaque pro DEO & pro se fecit. 1Diximus I. 37. dc 38. . Non debere eurare subditos, si alter Princeps eos ajuramento sidelita
437쪽
4 4 Lib. r. e. . ne Oiι. Monareb Urann.cationes pontis cum , per quas saepὸ Principes absoluti imperii imperiis dejecti, quod tam εα
hodiὸ minus frequens. Veneta tamen Resp.& Elisabetha & Iacobus V I. Anglor. Rex
fuerunt excommunicati, sed id nullo fundatur jure, quam in rem legendus Iacobi Regis Apologeticus,& quae Paulus Venetus pro sua scripsit Repnblica. Diximus f. 39 Sublato Vrannorum imperio praestare formam quos imperii mutari. Sic Romani cum Regibus Regium quoque exuere Imo
perlum,adeo , ut maximum maleficium censeretur, si quis a populo Romano Rex vocatus fuisset. Relictum tamen nomen penes Regomsacrarum, quia cum Diis institutos Reges crederenr, metuebant, impingere in Dacreta Dd- vinitatis, si nullam Regum reliquissent memos viam. Sed nulla vis ejus erat, ita ut nec verba ei ad populum facere liceret. Dix unus f. 62. seq. si non expediat mutari imperii formam, mutandam ese familiam Prin-ο pum. Familia quippe mutat, vix ullus erita, vindictae aut ultionis meis, qui fere ex illis est, qui se referunt ad illos majores, qui aliquando e fastigio principatus obTyrannidem deturbati. Ea enim ambitio magnorum Principum, ut saepe laesos se existiment i uis, priusquam sint nati, in majoribus. Sic ories Regibus adsvetus, ejectis Tyrannis,Regium retinuit impertureia, unde tot ibidem tyrannorum imperia & expulsiones legimus. D,
438쪽
Diximus g. ult. ejectis urannu decerni alia quid pra rep.s quod decretum fuerit, perpetu)sersara oportere. Ita animati Romani, apud quos veluti capitale erat,de revocandis Regibuε agere, unde Bruti filii supplicio affectica. c.s. Ne enim mutationis primum Gem plum alias mutationes secum trahat, honsti- auendum est aliquid ,quod certum sit & immu- tabile. Quae res multis in negotiis habendis iocum. , Sic Veneti ejectis Ietuitis, capitale constituerunt,si quis de restituendis illis in Se .. natu imposterum ageret.
De Polyarchia sue imperio plurium,im, primes de Aristo cratia , flve optrari a rum statu, s diversis e=M Jecie m.
Post Monarchiam sive unius Impe
rium c scriptum sequitur illud imperium plurium . quod Graecorum sapientes Polyarchiam appet runt a. Quod qui non esse aut bene, ac pro utilitate publica habetesensi posse arbitrati sunt, nimio vel amore Monar
chici status, vel sinistro judieiospndi
439쪽
admodum falluntur. Quanquam enim, ut apud TAc. An n. .c. a. q. l. est: Unum sit Reipublicae corpus, 'cunius an Im regendum, ille unus ideinq; animus inter plures potest obtineri, excitato scilicet eodem inter eos consensu ,eadem que in publico bono conspiratione. g. 3. Equidem multitudo omnis discors, rectae Imperiorum administrationi adversa est, optima tamen, si in unum quodammodo coalescit, quanadoquidem neque multitudo ulla diu consistere queat, ni si utilitate aliqua Contineatur, ac proinde civilis quoq;
societas dissipatur, quae unitate qua data, tanquam anima constat, nisi qua is pia ratione multitudo unita efficiatur. g. . Unio vero illa ex plurium in. se concordia resultat, cum autem concordia illa difficulter obtineri pos sit inter olures, suo arbitrio, judicioque ac diversis proinde senten- obnoxios, excitari tamen illa aetineri facillime potest legibus certis
440쪽
perio utilissimae sint leges, in illo plurium maxime necessariae sunt, quibus plurium animi, ut numero, ita studis diversi, unice conciliari possint,6. 6. Vis igitur praecipua&pax Poolyarchici omnis status sit, ac ad ejus ima primis facit aeternitatem, paucissima, hoc est, ea tantum, quae legibus comprehendi non possunt, imperantium arbitrio permittere. g. 7. Sic enim futurum est, ut plures isti, quoad capita rerum, plane inter se conveniant,& a pluribus quasiqnoddam unius Imperium referatur, non aliter atque ex diversis numeris
collectis & conjunctis, unum aliquod . idque singulis majus, validiusque cenis sic itur, quod summam appellamus.1s. 8. ἐeterum duae sunt Polyar.ehici omnis Imperii species, Aristo cratia, sive optimatum , & Democratia